Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-1.4012.764.2020.3.MG
z 20 stycznia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 października 2020 r., (data wpływu), uzupełnionym w dniu 13 października 2020 r. oraz pismami z dnia 17 grudnia 2020 r. (data wpływu) oraz z dnia 15 stycznia 2021 r. (data wpływu 18 stycznia 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek oznaczonych numerami ewidencyjnymi A, B, C i D w trybie postępowania egzekucyjnego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 października 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek oznaczonych numerami ewidencyjnymi A, B, C i D w trybie postępowania egzekucyjnego.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono w dniu 13 października 2020 r. o uiszczenie opłaty oraz pismami z dnia 17 grudnia 2020 r. (data wpływu) oraz z dnia 15 stycznia 2021 r. (data wpływu 18 stycznia 2021 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowanie pytania oraz przedstawienie własnego stanowiska w sprawie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w … (zwany dalej: „Komornik” lub „Wnioskodawca”) prowadzi na wniosek wierzyciela postępowanie egzekucyjne z wykorzystaniem sposobów egzekucyjnych, mających za swój przedmiot cztery nieruchomości stanowiące własność dłużnika, położone:

1. …, na działce oznaczonej w ewidencji gruntów obrębu …, gmina … numerem: A, o powierzchni całkowitej: 0,3364 ha, dla której Wydział Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w … prowadzi księgę wieczystą o numerze …,
2. …, na działce oznaczonej w ewidencji gruntów obrębu …, gmina … numerem: B, o powierzchni całkowitej: 0,2669 ha, dla której Wydział Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w … prowadzi księgę wieczystą o numerze …,
3. …, na działce oznaczonej w ewidencji gruntów obrębu …, gmina … numerem: C, o powierzchni całkowitej: 0,2897 ha, dla której Wydział Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w … prowadzi księgę wieczystą o numerze …,
4. … na działce oznaczonej w ewidencji gruntów obrębu …, gmina … numerem: D, o powierzchni całkowitej: 0,2591 ha, dla której Wydział Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w … prowadzi księgę wieczystą o numerze ….
   
   

Niniejsze nieruchomości z uwagi na swe właściwości stanowią jedną całość gospodarczą, tworząc łącznie tzw.: nieruchomość przemysłową traktowaną jako zorganizowany i funkcjonalny konglomerat, związaną uprzednio z produkcją drutu. Przedmiotem planowanej dostawy miałaby być owa nieruchomość przemysłowa, stanowiona łącznie przez powyżej opisane działki. W ramach prowadzonego postępowania egzekucyjnego Wnioskodawca planuje zaspokojenie wierzytelności wierzyciela poprzez sprzedaż powyższych nieruchomości dłużnika.

Wnioskodawca, na podstawie art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (tekst pierwotny: Dz. U. z 2004 roku, Nr 54, poz. 535, tekst jednolity: Dz. U. z 2020 roku, poz. 106 - zwanej dalej: uoVAT), jest płatnikiem podatku VAT od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika.

Dłużnikiem jest firma: «… Spółka Jawna …» (zwana dalej: „Dłużnik” lub „Spółka”).

Wnioskodawca uzyskał następujące informacje dotyczące dłużnika od Naczelnika Urzędu Skarbowego właściwego dla dłużnika: według stanu obowiązującego na dzień 17 grudnia 2019 roku spółka figurowała w rejestrze podatników, prowadzonym przez tutejszy urząd (Urząd Skarbowy w ...) i posiadała Numer Identyfikacji Podatkowej: NIP: …. Spółka prowadziła działalność w zakresie wg PKD: C2434Z produkcja drutu (powiązanie od dnia 26 września 2011 roku). Spółka była czynnym podatnikiem VAT od dnia 5 lipca 1993 roku. W okresie od 10 listopada 2017 roku do dnia 14 stycznia 2018 roku nastąpiło zawieszenie działalności gospodarczej, z dniem 15 stycznia 2018 roku doszło do wznowienia działalności gospodarczej, ponowne zawieszenie działalności gospodarczej nastąpiło począwszy od dnia 31 marca 2018 roku, od dnia 12 kwietnia 2018 roku wznowienie działalności gospodarczej, od dnia 30 czerwca 2018 roku zawieszenie działalności gospodarczej, od dnia 1 lipca 2018 roku wznowienie działalności gospodarczej i ostatecznie od dnia 1 sierpnia 2018 roku doszło do zawieszenia działalności gospodarczej. Spółka składała deklaracje VAT-7K, ostatnie złożone za okresy: 01/2019 roku w dniu 6 kwietnia 2019 roku, 02/2019 roku w dniu 4 lipca 2019 roku i 03/2019 roku w dniu 8 października 2019 roku. Po zweryfikowaniu statusu Spółki w VAT na portalu podatkowym Ministerstwa Finansów, Wnioskodawca uzyskał informację, że - według stanu obowiązującego na dzień sprawdzenia, to jest na dzień 6 października 2020 roku - dłużnik nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT, z rejestru VAT został wykreślony z dniem 19 sierpnia 2020 roku na podstawie art. 96 ust. 9a pkt 1 uoVAT. Z informacji uzyskanej od Wójta Gminy ..., udzielonej pismem sporządzonym w dniu 2 października 2020 roku, odnoszącej się do nieruchomości będących przedmiotem planowanej sprzedaży, wynika, że dłużnik w latach 2012-2017 składał deklaracje na podatek od nieruchomości, natomiast w roku 2018 Spółka nie złożyła deklaracji na podatek od nieruchomości. Z zapisów ksiąg wieczystych identyfikujących przedmiotowe nieruchomości wynika, że dłużnik nabył prawo własności nieruchomości opisanych w punktach: 1), 2) i 4), w dniu 25 września 2007 roku na podstawie umowy przeniesienia własności nieruchomości, zawartej w formie aktu notarialnego zarejestrowanego pod sygnaturą: Nr Rep A …, zaś nieruchomości opisanej w punkcie 3) - w dniu 20 grudnia 2007 roku na podstawie umowy przeniesienia własności nieruchomości, zawartej w formie aktu notarialnego zarejestrowanego pod sygnaturą: Nr Rep A ….

Na działkach będących przedmiotem planowanej sprzedaży znajdują się następujące zabudowania:

• nieruchomość opisana w puncie 1) pozostaje zabudowana obiektami o łącznej powierzchni do wynajęcia: 931,90 m²:
  1. budynkiem produkcyjnym murowanym, parterowym, niepodpiwniczonym, z dobudowaną częścią z blachy trapezowej o łącznej powierzchni użytkowej: 421,80 m² wykorzystywanym jako hala produkcyjna do produkcji drutu, wyposażonym w instalacje: elektryczną (siła) i wentylacyjną oraz ogrzewanie - ciepło technologiczne, zaopatrzonym w bramę stalową dwuskrzydłową wykonaną z blachy z umieszczonymi w górnej jej części szybami,
  2. budynkiem produkcyjnym, wolnostojącym, parterowym, niepodpiwniczonym, o konstrukcji stalowej o łącznej powierzchni użytkowej: 153,30 m², wykorzystywanym jako hala produkcyjna do produkcji drutu, wyposażonym w instalacje: elektryczną (siła) i wentylacyjną oraz ogrzewanie - ciepło technologiczne, zaopatrzonym w bramy stalowe dwuskrzydłowe wykonane z blachy, rozsuwane, z umieszczonymi w górnych ich częściach szybami, (budynek w części obejmującej powierzchnię zabudowy ok: 70,00 m² znajduje się również na sąsiedniej działce oznaczonej numerem: C),
  3. ok. 61 - letnim budynkiem magazynowym, drewniany, parterowym, o powierzchni użytkowej: 81,90 m², o dachu krytym eternitem, zaopatrzonym w bramę drewnianą dwuskrzydłową, wyposażonym w instalacje: elektryczną,
  4. ok. 61 - letnim budynkiem magazynowym, drewniany, parterowym, bez podpiwniczenia, o powierzchni użytkowej: 82,60 m², o dachu krytym eternitem, zaopatrzonym w bramę drewnianą dwuskrzydłową, wyposażonym w instalacje: elektryczną,
  5. ok. 14 - letnim budynkiem magazynowym, o konstrukcji stalowej, stanowiącym obiekt wolnostojący, o powierzchni użytkowej: 24,70 m², wyposażonym w instalacje: elektryczną,
  6. budynkiem wiaty magazynowej, o powierzchni użytkowej: 133,10 m², wyposażonym w instalacje: elektryczną, stanowiącym obiekt oparty o sąsiednie budynki, o konstrukcji mieszanej: ściana tylna wykonana jest z desek, zaś front budynku na całej szerokości stanowi brama stalowa, dwuskrzydłowa rozsuwana, o dachu częściowo krytym eternitem - w jego niższej części, zaś w wyższej - przeźroczystymi płytami,
  7. budynkiem wiaty magazynowej o konstrukcji stalowej ścianach wykonanych z przezroczystych płyt polistyrenowych, o powierzchni użytkowej: 34,50 m², nieruchomość od strony drogi i częściowo od strony zachodniej ogrodzona płotem z siatki stalowej opartej na słupkach stalowych, teren nieruchomości w znacznej części jest utwardzony betonem wylewanym, w południowej części nieruchomości znajduje się parking wykonany na potrzeby firmy;

• nieruchomość opisana w puncie 2) pozostaje niezabudowana;
  

• nieruchomość opisana w puncie 3) pozostaje zabudowana obiektami o łącznej powierzchni do wynajęcia: 988,40 m²:
  1. budynkiem hali produkcyjnej, wykonanej z pustaków gazobetonowych oraz bloczków silikatowych (stanowiących budulec ścian zewnętrznych), o betonowych fundamentach, złożonej z trzech przyległych do siebie budynków, stanowiących jednolitą całość produkcyjną, obejmującą część produkcyjną, socjalną i biurową, wykorzystywanym do produkcji drutu, o łącznej powierzchni użytkowej: 846,90 m², (z czego powierzchnia użytkowana części produkcyjnej wynosi: 789,30 m², części socjalnej: 29,30 m² oraz części biurowej: 28,30 m², wyposażonym w instalacje: wewnątrz hali: elektryczną (siła) i wentylacyjną oraz ogrzewanie - ciepło technologiczne, zaś w części socjalno-biurowej: elektryczną, wodnokanalizacyjną, ogrzewanie elektryczne, zaopatrzonym w bramy stalowe dwuskrzydłowe, rozsuwane, wykonane z blachy z umieszczonymi w górnych ich częściach szybami, zaś część biurowo-socjalna wyposażona została w drewnianą stolarkę drzwiową oraz plastikową stolarkę okienną, o dachu o konstrukcji stalowo-betonowej z płyt korytkowych, pokrytym blachą, na budynku zawieszono lampy oświetlające teren,
  2. budynkami trzech kontenerów biurowych, o konstrukcji stalowej, każdy obiekt o powierzchni użytkowej: 15,00 m², z których dwa zostały dostawione do hali produkcyjnej a trzeci umiejscowiono pod wiatą, wyposażonymi w instalacje: elektryczną, o plastikowej stolarce okiennej, drzwiach wejściowych z blachy, o dachu wykonanym z blachy, ocieplonym,
  3. budynkiem wiaty magazynowej, o konstrukcji stalowej, dobudowanej do hali od strony drogi, o powierzchni użytkowej: 96,50 m², obejmującej murowaną część socjalną (szatnię), o powierzchni użytkowej: 18,20 m², usytuowaną pod wiatą, na działce znajduje się również studnia głębinowa o głębokości ok. 30 metrów, nieruchomość jest ogrodzona od strony drogi i częściowo od strony wschodniej siatką stalową wspartą na słupkach stalowych, zaś w pozostałej części - ogrodzenie stanowią przęsła betonowe prefabrykowane, działka w znacznej części terenu jest utwardzona betonem wylewanym, zaopatrzona została w przyłącze: elektryczne, do części biurowo - socjalnej doprowadzone jest przyłącze wodociągowe od studni głębinowej oraz przyłącze kanalizacji sanitarnej lokalnej (własne szamba);

• nieruchomość opisana w puncie 4) pozostaje zabudowana obiektami o łącznej powierzchni do wynajęcia: 1.058,11 m²:
  1. ok. 13-letnim budynkiem hali produkcyjnej, dwunawowym, wolnostojącym, parterowym, bez podpiwniczenia, o konstrukcji mieszanej (budynek hali o konstrukcji stalowej, ściany z płyt warstwowych, a ściany węzła socjalno-biurowego wykonane są z pustaków …), o łącznej powierzchni użytkowej części produkcyjnej: 914,00 m² i części socjalno-biurowej: 144,11 m², wykorzystywanym uprzednio jako hala produkcyjna do produkcji drutu i wyrobów z drutu, wyposażonym w instalacje: elektryczną (siła) i wentylacyjną, wodno-kanalizacyjną i grzewczą w postaci ogrzewania elektrycznego i klimatyzacji, oraz ogrzewania hali ciepłem technologicznym, zaopatrzonym w trzy bramy stalowe dwuskrzydłowe, rozsuwane, wykonane z płyt warstwowych z ociepleniem oraz w plastikowe drzwi do części socjalno-biurowej, o dachu dwuspadowym o konstrukcji stalowej, pokrytym płytami warstwowymi z doświetleniem (szyby), o plastikowej stolarce okiennej (w części socjalno-biurowej) i drzwiowej (wejście do części socjalno-biurowej i drzwi wewnętrzne), na budynku zawieszono lampy oświetlające teren nieruchomość jest ogrodzona płotem złożonym wzdłuż granic: wschodniej, zachodniej i północnej z elementów betonowych prefabrykowanych (pełnych), od strony północnej znajduje się brama dwuskrzydłowa stalowa, usytuowana blisko działki oznaczonej w ewidencji gruntów numerem 132/8, na której jest ustanowiona służebność drogowa (ogrodzenie działki nie pokrywa się z jej granicami, zachodząc częściowo na teren odrębnej działki nr 132/8, nie objętej zakresem planowanej sprzedaży), nieruchomość w znacznej części terenu jest utwardzona betonem wylewanym, zaopatrzona została w przyłącze: elektryczne, do części biurowo-socjalnej doprowadzone jest przyłącze wodociągowe od wodociągu gminnego i przyłącze kanalizacji sanitarnej lokalnej (własne szamba). Wyżej wymienione działki stanowią całość gospodarczą i były miejscem prowadzenia działalności gospodarczej dłużnika.
  
  

Pozostałymi częściami składowymi powyższych działek jest - jak to już wskazano:

• ogrodzenie mieszane, które stanowi płot z siatki stalowej opartej na słupkach stalowych, przęsła betonowe prefabrykowane, elementy betonowe prefabrykowane (pełne) oraz brama dwuskrzydłowa stalowa,
  

• utwardzenie gruntów betonem wylewanym.
  
  

Po przeanalizowaniu przez rzeczoznawcę majątkowego, dokonującego wyceny nieruchomości, stanu technicznego elementów konstrukcyjnych budynków, biorąc pod uwagę wiek, dotychczasową eksploatację, gospodarkę remontową, rodzaj konstrukcji, stan elewacji, przyjęto średnie koszty eksploatacyjne, konserwacyjne i remonty bieżące budynków kwalifikujących się do dalszego użytkowania na poziomie od 10,00% do 20,00%. Stan techniczny budynków przyjęto jako dobry, względnie bardzo dobry, zaś o stan techniczny i standard wykończenia przedmiotowych budynków pozostawał zróżnicowany (od niskiego do zadowalającego), co łącznie może oznaczać, że w elementach budynków występują uszkodzenia czy ubytki. Wymagany byłby kompleksowy remont kapitalny względnie wymiana poszczególnych elementów wykończeniowych.

Od dłużnika nie udało się uzyskać szczegółowych informacji dotyczących należnego podatku VAT od nabycia przedmiotowych nieruchomości. Komornik pismem z dnia 29 listopada 2019 roku wezwał dłużnika do złożenia w przedmiotowej sprawie oświadczenia:

• czy przy zakupie przez dłużnika nieruchomości, zajętych w toku egzekucji, uwzględniony został podatek VAT,
  

• czy w stosunku do tych obiektów przysługiwało dłużnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego,
  

• kiedy doszło do pierwszego zasiedlenia nieruchomości przez dłużnika w rozumieniu art. 2 pkt 14 uoVAT,
  

• czy dłużnik ponosił wydatki na ulepszenie nieruchomości, których wartość stanowiła co najmniej 30% wartości początkowej nieruchomości, a jeżeli takie wydatki ponosił, to czy przysługiwało dłużnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego od tych wydatków,
  

• jednocześnie wezwano dłużnika do złożenia wyjaśnień w sprawie określenia charakteru nieruchomości oraz podania informacji potwierdzających spełnienie warunków zastosowania do dostawy nieruchomości zwolnienia od podatku VAT, o jakich stanowi art. 43 ust. 1 pkt 2, pkt 3 i pkt 9 -10a uoVAT,
  

• jak też zobowiązano stronę do przedstawienia kserokopii aktu notarialnego dokumentującego nabycie przez dłużnika nieruchomości będących przedmiotem postępowania egzekucyjnego, wskazania budowli i innych urządzeń oraz wskazania ich przeznaczenia gospodarczego oraz przynależności nieruchomości, wskazania praw i obciążeń niezgłoszonych w toku postępowania zawartych umów ubezpieczenia, wskazania osób, w których posiadaniu aktualnie znajduje się nieruchomość, jej przynależności i pożytków, sposobu korzystania z nieruchomości przez dłużnika, innych szczegółów, o których dłużnik posiada wiedzę.
  
  

Biegły Sądowy - rzeczoznawca majątkowy z zakresu szacowania nieruchomości, dokonując wyceny nieruchomości i sporządzając operat szacunkowy przedmiotowych nieruchomości zastrzegł, że obliczona wartość nieruchomości nie zawiera podatku VAT.

W uzupełnieniach wniosku Wnioskodawca wskazał:

Na pytanie Organu oznaczone nr 1 „Kiedy nastąpi sprzedaż działek nr A, nr B, nr C i nr D (należy wskazać miesiąc i rok)?” Wnioskodawca wskazał, że „Organ egzekucyjny nie jest w stanie podać dokładnej daty sprzedaży działek nr A, B, nr C i nr D, gdyż ustalenie terminu jest zależne od wielu czynników przyszłych i często niezależnych od organu egzekucyjnego (ustalenie terminu następuje w uzgodnieniu z Sędzią nadzorującym, wyznaczonym do nadzoru nad egzekucją z nieruchomości i zależne jest od wokandy tego sędziego). Komornik Sądowy może jedynie wskazać, iż planuje wyznaczyć termin potencjalnej licytacji na rok 2021 w okresie do 2 – 3 miesięcy od otrzymania interpretacji indywidualnej”.

Na pytania Organu:

„2. Czy nabycie działek oznaczonych nr A, nr B, nr C i nr D nastąpiło w ramach czynności opodatkowanej, zwolnionej czy niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i czy ta transakcja była udokumentowana fakturą z wykazaną kwotą podatku VAT?

3. Czy dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu prawa własności działek oznaczonych numerami ewidencyjnymi A, B, C i D?”

Wnioskodawca wskazał „Brak danych, Komornik Sądowy nie posiada w tej materii stosownych informacji. Ich brak jest wynikiem podjętych przez Komornika Sądowego działań. Komornik pismem z dnia 29 listopada 2019 roku wezwał dłużnika do złożenia w przedmiotowej sprawie oświadczenia:

• czy przy zakupie przez dłużnika nieruchomości, zajętych w toku egzekucji, uwzględniony został podatek VAT,
  

• czy w stosunku do tych obiektów przysługiwało dłużnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego,
  

• kiedy doszło do pierwszego zasiedlenia nieruchomości przez dłużnika w rozumieniu art. 2 pkt 14 uoVAT,
  

• czy dłużnik ponosił wydatki na ulepszenie nieruchomości, których wartość stanowiła co najmniej 30% wartości początkowej nieruchomości, a jeżeli takie wydatki ponosił, to czy przysługiwało dłużnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego od tych wydatków,
  

• jednocześnie wezwano dłużnika do złożenia wyjaśnień w sprawie określenia charakteru nieruchomości oraz podania informacji potwierdzających spełnienie warunków zastosowania do dostawy nieruchomości zwolnienia od podatku VAT, o jakich stanowi art. 43 ust. 1 pkt 2, pkt 3 i pkt 9 - 10a uoVAT,
  

• jak też zobowiązano stronę do przedstawienia kserokopii aktu notarialnego dokumentującego nabycie przez dłużnika nieruchomości będących przedmiotem postępowania egzekucyjnego, wskazania budowli i innych urządzeń oraz wskazania ich przeznaczenia gospodarczego oraz przynależności nieruchomości, wskazania praw i obciążeń niezgłoszonych w toku postępowania zawartych umów ubezpieczenia, wskazania osób, w których posiadaniu aktualnie znajduje się nieruchomość, jej przynależności i pożytków, sposobu korzystania z nieruchomości przez dłużnika, innych szczegółów, o których dłużnik posiada wiedzę.
  
  

Przedmiotowe wezwanie zostało pozostawione przez dłużnika bez odpowiedzi, dłużnik nie odebrał kierowanej do niego korespondencji (wysłanej listem poleconym za potwierdzeniem odbioru korespondencji) i została ona – po podwójnym awizowaniu - zwrócona do Kancelarii tutejszego Komornika Sądowego z adnotacją o jej zwrocie po nieudanym doręczeniu („Nie podjęto przesyłki z placówki pocztowej/Urzędu gminy”). Powyższe działania są udokumentowane złożoną do sprawy zwróconą korespondencją, a brak doręczenia można poświadczyć wydrukiem elektronicznego potwierdzenia odbioru (EPO). Dokumentacja zgromadzona w aktach prowadzonych przeciwko dłużnikowi postępowań egzekucyjnych, w tym również operat szacunkowy sporządzonych dla wszystkich czterech nieruchomości przez biegłego sądowego również nie zawiera żądanych danych”.

Na pytanie Organu:

„4. Czy na dzień sprzedaży działka nr B jest/będzie objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego? Jeżeli tak, to należy wskazać, jakie jest/będzie przeznaczenie ww. działki według miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego?

5. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, należy wskazać, czy dla działki nr B została lub przed sprzedażą zostanie wydana decyzja o warunkach zabudowy bądź też decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego zgodnie z art. 4 ust. 2 pkt 1 lub pkt 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2020 r., poz. 293 z późn. zm.)?”

Wnioskodawca wskazał, że „Wszystkie nieruchomości położone są na terenach, dla których brak jest obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z art. 154 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 roku, poz. 2147), w przypadku braku planu miejscowego, przeznaczenie nieruchomości ustala się na podstawie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Zgodnie z nieobowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Gminy ... sporządzonym przed 1 stycznia 1995 roku przedmiotowe nieruchomości były położone w terenie przeznaczonym pod zabudowę siedliskową i uprawny rolne. Według studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy ... nieruchomości położone są w obszarze zabudowy mieszkaniowej z dopuszczeniem działalności gospodarczej. W dniu 6 lutego 2006 roku wydana została przez Wójta Gminy ... decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, zezwalająca na budowę hal produkcyjnych, wiat magazynowych, stacji transformatorowej oraz innych obiektów towarzyszących zabudowie przemysłowej”.

Na pytania Organu:

„6. W jaki sposób, do jakich celów, dłużnik wykorzystywał/wykorzystuje/będzie wykorzystywał działkę nr B od dnia nabycia do dnia sprzedaży?

7. Czy dłużnik wykorzystywał działkę nr B do działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.)?

8. Czy działka nr B była/jest wykorzystywana przez dłużnika wyłącznie na cele działalności zwolnione

9. Czy działka nr B była/jest/będzie do dnia sprzedaży udostępniana osobom trzecim, np. na podstawie umów najmu, dzierżawy, użyczenia? Jeżeli tak, to należy wskazać, kiedy działka lub jej część została oddana w najem/dzierżawę/użyczenie oraz czy udostępnianie to miało charakter odpłatny, czy nieodpłatny?”

Wnioskodawca wskazał – „Brak danych, Komornik Sądowy nie posiada w tej materii stosownych informacji. Uzasadnienie: jak w ad) 3. Komornik Sądowy nie posiada informacji w jaki sposób i do jakich celów dłużnik wykorzystywał działkę B do dnia nabycia. Działka ta pozostaje niezabudowana i zakrzaczona co może sugerować jej nieużytkowanie, jednakże są to wyłącznie osobiste spostrzeżenia organu egzekucyjnego nie poparte oświadczeniami dłużnika, z którym brak jakiegokolwiek kontaktu. Dłużnik pozostaje bierny na kierowaną do niego korespondencję”.

Na pytanie Organu:

„10. Czy budynki znajdujące się na działkach są budynkami w rozumieniu przepisów art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r., poz. 1333, z późn. zm.)?

11. Czy na działkach znajdują się budowle? Jeżeli tak, to należy wskazać jakie i czy stanowią one budowle rozumieniu przepisów art. 3 pkt 3 ustawy prawo budowlane?

12. Czy na działkach znajdują się urządzenia budowalne, o których mowa w art. 3 pkt 9 ustawy prawo budowlane? Jeśli tak, to należy wskazać, jakie oraz z którym budynkiem/budowlą są one powiązane?”

Wnioskodawca wskazał, że „Szczegółowy opis naniesień budowlanych został przedstawiony w pierwotnym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 9 października 2020 roku. Reasumując przekazane wówczas informacje można podsumować, iż działki nr A, C i D są zabudowane budynkami w rozumieniu przepisów art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane – zwanej dalej: PrB (tekst pierwotny: Dz. U. z 1994 roku, Nr 89, poz. 414, tekst jednolity: Dz. U. z 2020 roku, poz. 1333). Na działkach nie znajdują się budowle w rozumieniu przepisów art. 3 pkt 3 PrB, natomiast za urządzenia budowlane w rozumieniu przepisów art. 3 pkt 9 PrB można uznać ogrodzenie nieruchomości (ogrodzenie mieszane, które stanowi płot z siatki stalowej opartej na słupkach stalowych, przęsła betonowe prefabrykowane, elementy betonowe prefabrykowane (pełne) oraz brama dwuskrzydłowa stalowa) oraz utwardzenie terenu działek betonem wylewanym”.

Na pytanie Organu oznaczone nr 13: „Jaki jest symbol PKOB, nazwa grupowania oraz wyszczególnienie poszczególnych budynków/budowli, położonych na działkach wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.)?” Wnioskodawca wskazał – „Brak danych, Komornik Sądowy nie posiada w tej materii stosownych informacji. Uzasadnienie: jak w ad) 3”.

Na pytanie Organu oznaczone nr 14: „Czy poszczególne budynki/budowle są trwale związane z gruntem?” Wnioskodawca odpowiedział, że „Budynki są trwale związane z gruntem”.

Na pytania Organu:

„15. Czy budynki, budowle, urządzenia budowalne znajdujące się na działkach oznaczonych nr A, nr C i nr D zostały nabyte, czy wybudowane przez dłużnika? Należy wskazać datę nabycia lub wybudowania.

16. Czy z tytułu nabycia budynków/budowli/urządzeń budowlanych dłużnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony? Jeżeli nie, to należy wskazać przyczyny.

17. Czy z tytułu wytworzenia/wybudowania poszczególnych budynków/budowli/urządzeń budowlanych dłużnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego? Jeżeli nie, to należy wskazać przyczyny.

18. Czy nastąpiło pierwsze zasiedlenie położonych na działkach oznaczonych nr A, nr C i nr D budynków/budowli lub ich części w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług? Jeżeli tak, to należy wskazać dokładną datę.

19. Jeżeli nastąpiło pierwsze zasiedlenie części budynków/budowli, to należy wskazać w jakiej w części?

20. W przypadku pozytywnej odpowiedzi na ww. pytanie nr 18, należy wskazać w wyniku jakich czynności nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynków/budowli lub ich części?

21. Czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem przedmiotowych budynków/budowli lub ich części a ich dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata?

22. Kiedy nastąpiło zajęcie do używania budynków/budowli? Należy wskazać dokładną datę.

23. W jaki sposób dłużnik wykorzystywał/wykorzystuje poszczególne budynki/budowle?

W szczególności należy wskazać:

• czy budynki/budowle wykorzystywane były/są w działalności gospodarczej dłużnika i w jakim okresie?
  

• czy budynki/budowle były przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze? Jeżeli tak, to należy wskazać, kiedy budowle lub ich części zostały oddane w najem (należy wskazać dzień, miesiąc i rok).
  
  

24. Czy działki nr A, nr C i nr D oraz położone na nich budynki/budowle były/są wykorzystywane przez dłużnika wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług? Jeżeli tak, to jaką działalność zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT, do której były/są wykorzystywane ww. działki, wykonywał/wykonuje dłużnik – należy podać podstawę prawną zwolnienia?

25. Czy dłużnik ponosił nakłady na ulepszenie poszczególnych budynków/budowli w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, w wysokości wyższej niż 30% wartości początkowej budynków/budowli?”

Wnioskodawca wskazał – „Brak danych, Komornik Sądowy nie posiada w tej materii stosownych informacji. Uzasadnienie: jak w ad) 3. Komornik Sądowy wyjaśnia, iż nie dysponuje informacjami, które pozwoliłyby mu określić sposób faktycznego wykorzystywania nieruchomości przez dłużnika z uwzględnieniem zakresu czasowego i przedmiotowego (w jakim okresie dłużnik prowadził działalność na nieruchomościach, w jakim okresie działki były przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze z uwzględnieniem zakresu przedmiotowego takiej ewentualnej umowy – które działki mogły być objęte taką umową)”.

Na pytanie Organu oznaczone nr 26: „Jeżeli Wnioskodawca nie posiada informacji, o których mowa w ww. pytaniach, które są niezbędne do oceny, czy w przedmiotowej sprawie będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, 9, 10, 10a ustawy o podatku od towarów i usług, to należy wskazać:

• czy ten brak informacji jest wynikiem podjętych przez Wnioskodawcę działań?
  

• czy działania te zostały udokumentowane?
  

• czy podjęte działania potwierdzają brak możliwości uzyskania tych niezbędnych informacji od dłużnika?”
  

Wnioskodawca odpowiedział, że „Komornik Sądowy reasumując powyżej przedstawione okoliczności faktyczne sprawy informuje, iż w oparciu o dotychczasową postawę dłużnika należy uznać, że podjęte przez organ egzekucyjny działania potwierdzają brak możliwości uzyskania niezbędnych, a brakujących danych od dłużnika”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniach wniosku).

Czy planowana, w trybie postępowania egzekucyjnego, dostawa nieruchomości opisanych w zdarzeniu przyszłym będzie podlegać obowiązkowi opodatkowania podatkiem od towarów i usług i w konsekwencji czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do pobrania jako płatnik podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku z dnia 15 stycznia 2021 r.), planowana w trybie postępowania egzekucyjnego dostawa nieruchomości opisanych w zdarzeniu przyszłym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Wnioskodawca nie wystąpi tu w charakterze płatnika.

Na wstępie Wnioskodawca zauważa, iż na mocy art. 18 uoVAT ustawodawca ustanowił komornika płatnikiem podatku VAT od dokonywanej w trybie egzekucji dostawy towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów. Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu. Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika - dłużnika.

Co do zasady, stawka podatku zgodnie z art. 41 ust. 1 uoVAT - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Stosownie zaś do treści art. 146aa ust. 1 pkt 1 uoVAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 - ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%. Przepisy uoVAT oraz rozporządzeń wykonawczych wydanych na jej podstawie, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do treści art. 5 ust. 1 pkt 1 uoVAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 uoVAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

Przez towary - według art. 2 pkt 6 uoVAT - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. W świetle przedstawionych powyżej przepisów, nieruchomość zarówno niezabudowana, jak i zabudowana, spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 uoVAT, a jej sprzedaż, stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 uoVAT, która to czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 uoVAT. Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 uoVAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika. Na mocy art. 15 ust. 1 uoVAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - według ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Zaznacza się, że sprzedaż składników wykorzystywanych w działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Odnosząc regulacje zawarte w art. 15 ust. 1 i ust. 2 uoVAT do art. 18 uoVAT, wskazać należy, że w przypadku, gdy dłużnik - właściciel danej nieruchomości - jest podatnikiem podatku od towarów i usług, wówczas komornik jest płatnikiem podatku VAT z tytułu dostawy nieruchomości.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą stwierdzenia, czy planowana, po zmianie statusu podatkowego dłużnika, w trybie postępowania egzekucyjnego dostawa nieruchomości opisanych w zdarzeniu przyszłym, będzie podlegała opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy planowana dostawa towarów nie będzie podlegała opodatkowaniu. Norma art. 43 ust. 21 uoVAT, wprowadzająca rozwiązanie, w myśl którego, w przypadku kiedy udokumentowane działania - w tym wypadku - Wnioskodawcy jako komornika sądowego nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do planowanej dostawy nieruchomości zwolnień od podatku, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2, 3 i 9 - 10a uoVAT, przyjmuje się że warunki zastosowania zwolnień od podatku nie są spełnione, weszła w życie z dniem 1 września 2019 roku (art. 28 ustawy z dnia 4 lipca 2019 roku o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw – Dz. U. z 2019 roku, poz. 1520). Uwzględniając powyższe należałoby założyć, iż wobec okoliczności faktycznych, zaistniałych w płaszczyźnie postępowań egzekucyjnych, w materii których planowana jest dostawa towarów nieruchomości, przesłanki powyższej normy zostały spełnione i zaniechanie dłużnika dało asumpt dla przyjęcia, iż warunki do zastosowania powyższych zwolnień z VAT nie zostały spełnione, a tym samym dostawa towarów winna podlegać opodatkowaniu. Niemniej założenie to – zdaniem Wnioskodawcy - upada wobec zmiany statusu podatkowego dłużnika, którego rejestracja jako podatnika VAT została z dniem 19 sierpnia 2020 roku wykreślona. Aktualnie więc dłużnik (podmiot o numerze NIP: ...) nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, nieruchomości będące przedmiotem planowanej sprzedaży, tj. działki A (...), C (...) i D (...), są zabudowane, zatem należy dokonać oceny, czy ich dostawa będzie mogła korzystać ze zwolnienia z VAT określonego w przepisach art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy o VAT.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest generalnie zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata. Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

W myśl art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich nastąpiło pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata. Należy ponadto wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków lub budowli w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. W przedmiotowej sprawie należy zatem ustalić moment pierwszego zasiedlenia nieruchomości będących przedmiotem dostawy w toku egzekucji komorniczej.

W związku z tym, że dłużnik nie podejmuje korespondencji, nie reaguje na wezwania komornika oraz nie składał w toku postępowania oświadczeń dotyczących przedmiotowych nieruchomości, Wnioskodawca nie posiada i nie będzie posiadał informacji o tym, czy Spółka dokonała pierwszego zasiedlenia nieruchomości oraz kiedy ewentualne pierwsze zasiedlenie miało miejsce. Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy nie można uznać że spełnione zostały warunki do zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, w odniesieniu do planowanej dostawy działek 1, 2 i 3.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

W przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego wniosku, Wnioskodawca wskazał, że nie posiada informacji w zakresie tego, czy Spółce w stosunku do nieruchomości przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego oraz czy Spółka ponosiła wydatki na ulepszenie nieruchomości, w stosunku do których przysługiwało jej prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie będzie w stanie stwierdzić, czy w przypadku nieruchomości stanowiących działki zabudowane 1, 2 i 3, spełnione zostały warunki pozwalające na zastosowanie zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, a zatem, w ocenie Wnioskodawcy, planowana dostawa przedmiotowych nieruchomości nie będzie korzystała z powyższego zwolnienia z opodatkowania VAT. Ustawa o VAT, w art. 43 ust. 1 pkt 2 przewiduje również zwolnienie z opodatkowania towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Powyższe zwolnienie, zdaniem Wnioskodawcy, również nie znajdzie zastosowania dla planowanej dostawy nieruchomości, gdyż Wnioskodawca nie posiada informacji w zakresie tego, czy nieruchomości były bądź miały być wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jak również czy z tytułu nabycia tych nieruchomości, Spółce przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego.

Zgodnie z art. 43 ust. 21 ustawy o VAT, jeżeli udokumentowane działania organów egzekucyjnych lub komorników sądowych, o których mowa w art. 18, nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów, o której mowa w art. 18, zwolnień od podatku, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 3 i 9-10a, przyjmuje się, że warunki zastosowania zwolnień nie są spełnione. W odniesieniu do powyższego przepisu ustawy, w sytuacji, gdy komornik sądowy nie ma możliwości uzyskania od dłużnika informacji niezbędnych do potwierdzenia spełnienia przez dłużnika warunków zastosowania do dostawy towarów, o której mowa w art. 18, zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2, 10 lub 10a ustawy o VAT, przyjmuje się, że warunki te nie są spełnione. W przedmiotowej sprawie, jak Wnioskodawca wskazał w opisie zdarzenia przyszłego, dłużnik nie podejmuje korespondencji, nie reaguje na wezwania komornika oraz nie składał w toku postępowania oświadczeń dotyczących przedmiotowych nieruchomości. Zatem, pomimo udokumentowanych działań Wnioskodawcy, zmierzających do określenia istotnych dla sprawy faktów, działania te nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do planowanej dostawy nieruchomości zwolnień od podatku, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2, 10 i 10a ustawy o VAT.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, przyjąć należy, że warunki zastosowania tych zwolnień nie są spełnione, a tym samym, planowana sprzedaż działek A (...), C (...) i D (...) podlegałaby opodatkowaniu stawką podstawową 23% VAT. Niemniej założenie to – jak to już uprzednio zaznaczono - zdaniem Wnioskodawcy - upada wobec zmiany statusu podatkowego dłużnika, którego rejestracja jako podatnika VAT została z dniem 19 sierpnia 2020 roku wykreślona. Aktualnie bowiem dłużnik (podmiot o numerze NIP: ...) nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT.

Kwestia natomiast sprzedaży nieruchomości obejmującej działkę nr B (...), stanowiącej nieruchomość niezabudowaną, wpisywać mogłaby się w zakres desygnatów normy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, o ile działka ta nie wypełnia znamion z definicji przyjętej w normie art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, identyfikującej pojęcie „terenu budowlanego”. Podobnie jak uprzednio – w oparciu o całokształt danych zgromadzonych w ramach prowadzonej przeciwko dłużnikowi egzekucji, jak też w obliczu postawy dłużnika, wykazującej całkowitą bierność strony wobec wezwań Komornika Sądowego, organ egzekucyjny nie posiada informacji, które pozwoliłyby zweryfikować właściwości działki nr B (...) w zakresie wydania w stosunku do niej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (jako rozstrzygającej wobec faktu, iż wszystkie z omawianych działek położone są na terenach, dla których brak jest obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego). Ostatecznie jednakże stanowisko Wnioskodawcy w materii i tej działki jest analogicznej jak w płaszczyźnie działek zabudowanych, wyrażone w akapicie powyżej in fine, stąd nie wymaga powtórzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.) – zwanej dalej „ustawą” – organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2019 r. poz. 1438, z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), zgodnie z którym płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – na mocy art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle przedstawionych powyżej przepisów nieruchomość, zarówno gruntowa jak i zabudowana, spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Tym samym określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Odnosząc regulacje zawarte w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy do art. 18 ustawy, wskazać należy, że w przypadku, gdy dłużnik - właściciel danej nieruchomości - jest podatnikiem podatku od towarów i usług, wówczas komornik jest płatnikiem podatku VAT z tytułu dostawy nieruchomości.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca jest Komornikiem Sądowym, który prowadzi na wniosek wierzyciela postępowanie egzekucyjne z czterech nieruchomości stanowiących własność dłużnika o numerach ewidencyjnych A, B, C i D. Spółka była czynnym podatnikiem VAT od dnia 5 lipca 1993 roku. Według stanu obowiązującego na dzień 6 października 2020 roku - dłużnik nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT, z rejestru VAT został wykreślony z dniem 19 sierpnia 2020 roku na podstawie art. 96 ust. 9a pkt 1 uoVAT.

Analiza okoliczności przedstawionych we wniosku oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa prowadzi do wniosku, że mimo, że Dłużnik obecnie nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT, to w odniesieniu do transakcji sprzedaży działek zabudowanych oznaczonych numerami ewidencyjnymi A, C i D oraz działki niezabudowanej oznaczonej numerem ewidencyjnym B, będzie występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Zauważyć bowiem należy, że dłużna Spółka działała jako podatnik podatku od towarów i usług – figurowała w rejestrze podatników, prowadzonym przez urząd skarbowy, była czynnym podatnikiem VAT.

Wskazać także należy, że w rozpatrywanej sprawie dłużnik – spółka «… Spółka Jawna …» posiada osobowość prawną, może więc nabywać prawa i zaciągać zobowiązania. Skutkuje to tym, że przedmioty majątkowe nabyte przez Spółkę wchodzą w skład mienia spółki. W analizowanej sprawie dłużnik jest właścicielem opisanych we wniosku działek zabudowanych oznaczonych numerami ewidencyjnymi A, C i D oraz działki niezabudowanej oznaczonej numerem ewidencyjnym B. Ponadto, jak wynika z opisu sprawy, ww. nieruchomości, z uwagi na swe właściwości, stanowią jedną całość gospodarczą, tworząc łącznie tzw. nieruchomość przemysłową traktowaną jako zorganizowany i funkcjonalny konglomerat, związaną uprzednio z produkcją drutu. W związku z powyższym planowana sprzedaż ww. działek, stanowiących składniki majątku Spółki związane z prowadzoną przez dłużnika działalnością gospodarczą, będzie dokonywana przez podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym - wbrew stanowisku Wnioskodawcy - będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podkreślić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przy czym przez tereny budowlane – w myśl art. 2 pkt 33 ustawy – rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W świetle powyższego przepisu opodatkowane podatkiem VAT są tylko takie dostawy stanowiące nieruchomości gruntowe niezabudowane, których przedmiotem są tereny przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będące na przykład gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione od podatku od towarów i usług. Przy czym, przepis art. 2 pkt 33 ustawy jednoznacznie stanowi, że przeznaczenie terenu należy ustalić na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego tj. wyłącznie na podstawie istniejącego planu zagospodarowania przestrzennego oraz wydanej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. W konsekwencji, opodatkowane podatkiem od towarów i usług są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, będące terenami budowlanymi w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy, pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane – są zwolnione od podatku.

Z przytoczonych przepisów wynika, że przeznaczenie określonego gruntu należy oceniać wyłącznie w oparciu o istniejący miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego oraz – w przypadku braku takiego planu – wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej reguluje ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2020 r., poz. 293).

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego – w myśl zapisów ust. 2 powołanego przepisu – określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1. lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
2. sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.
   
   

Więc co do zasady o charakterze danego gruntu rozstrzyga odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego decyduje o kwalifikacji gruntu. W sytuacji, gdy dla danego terenu nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego istotna jest decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Zatem także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Wprowadzony do ustawy o podatku od towarów i usług artykuł 2 pkt 33, odpowiada więc także treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że dla działki niezabudowanej oznaczonej nr B brak jest obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego. W dniu 6 lutego 2006 roku wydana została decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, zezwalająca na budowę hal produkcyjnych, wiat magazynowych, stacji transformatorowej oraz innych obiektów towarzyszących zabudowie przemysłowej.

Zatem – wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy – w dacie sprzedaży przedmiotowa działka niezabudowana nr B, będzie spełniała definicję terenów budowlanych w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług i tym samym nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Biorąc po uwagę powyższe, w przedmiotowej sprawie, do dostawy działki niezabudowanej nr B, nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Przedmiotem dostawy będzie bowiem grunt przeznaczony pod zabudowę.

W odniesieniu natomiast do działek zabudowanych, oznaczonych numerami ewidencyjnymi A, C i D, na których znajdują się budynki i urządzenia budowlane, wskazać należy, że w art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT m.in. dla dostawy budynków spełniających określone w tych przepisach warunki.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich nastąpiło pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie, według art. 2 pkt 14 ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Z ww. przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie budynku, budowli lub ich części do używania. Zatem aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, budowli lub ich części, ich używania, w tym na potrzeby własne.

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Powyższy przepis wskazuje, jakie muszą zostać spełnione warunki aby sprzedaż budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Z przepisu tego wynika, że prawo do zwolnienia przysługuje wówczas, gdy w stosunku do obiektów będących przedmiotem sprzedaży nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Jednocześnie należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budynku” i „urządzenia budowlanego”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r., poz. 1333 z późn. zm.).

I tak, w myśl art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane, ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Stosownie do treści art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Z kolei w myśl art. 3 pkt 9 ustawy Prawo budowlane, przez urządzenia budowlane należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Urządzenia budowlane stanowią urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, nie są to samodzielne budowle zdefiniowane w art. 3 pkt 3 ww. ustawy Prawo budowlane, które uznaje się za towar na gruncie podatku od towarów i usług. Jednakże urządzenia te należy traktować, jako elementy przynależne do budynku/budowli i opodatkować łącznie z budynkiem/budowlą, z którym są powiązane, a tym samym należy przypisać stawkę właściwą dla sprzedawanego obiektu budowlanego znajdującego się na tej samej działce, co urządzenie techniczne. Brak jest podstaw do stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów w zakresie stawki podatku VAT dla ww. urządzeń w oderwaniu od budynków/budowli, do których przynależą, gdyż w świetle obowiązujących przepisów nie mają one samodzielnego bytu.

Natomiast w przypadku, gdy nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9, pkt 10 i pkt 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W konsekwencji, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

• towary muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej,
  

• przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
  
  

Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Jednocześnie, wskazać należy, że z dniem 1 września 2019 r. do ustawy o VAT został dodany art. 43 ust. 21, zgodnie z którym jeżeli udokumentowane działania organów egzekucyjnych lub komorników sądowych, o których mowa w art. 18, nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów, o której mowa w art. 18, zwolnień od podatku, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 3 i 9-10a, przyjmuje się, że warunki zastosowania zwolnień od podatku nie są spełnione.

W przedmiotowej sprawie przedstawiony we wniosku opis sprawy nie pozwala stwierdzić, czy sprzedaż przez Wnioskodawcę w postępowaniu egzekucyjnym budynków posadowionych na działkach oznaczonych numerami ewidencyjnymi A, C i D będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy. Ponadto, opis sprawy nie pozwala stwierdzić, czy sprzedaż przez Wnioskodawcę w postępowaniu egzekucyjnym budynków posadowionych na działkach oznaczonych numerami ewidencyjnymi A, C i D oraz działki niezabudowanej, oznaczonej numerem ewidencyjnym B, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W związku z brakiem możliwości dokonania oceny zastosowania zwolnień, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, pkt 10 i pkt 10a, w odniesieniu do dostawy budynków znajdujących się na działkach oznaczonych numerami ewidencyjnymi A, C i D, niemożliwa jest również ocena zastosowania ww. zwolnień w odniesieniu do dostawy urządzeń budowlanych z tymi budynkami związanych oraz gruntu, na którym budynki są posadowione.

Jak wynika z przedstawionych we wniosku okoliczności – Wnioskodawca, nie posiada informacji, o które wzywał organ, a które są niezbędne do dokonania takiej oceny, bowiem Wnioskodawca wskazał, że w oparciu o dotychczasową postawę dłużnika należy uznać, że podjęte przez organ egzekucyjny działania potwierdzają brak możliwości uzyskania niezbędnych, a brakujących danych od dłużnika.

W związku z powyższym, w sprawie znajdzie zastosowanie art. 43 ust. 21 ustawy, tj. przyjęcie, że warunki zastosowania zwolnienia nie będą spełnione, o ile podjęte przez Wnioskodawcę udokumentowane działania nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów zwolnienia od podatku.

Zaznaczyć jednak należy, że kwestia oceny działań podjętych przez Wnioskodawcę nie była przedmiotem oceny.

Tym samym, w analizowanym przypadku, dostawa:

• budynków posadowionych na działkach oznaczonych numerami ewidencyjnymi A, C i D oraz urządzeń budowlanych z tymi budynkami związanych i gruntu, nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, pkt 10 i pkt 10a,
  

• działki niezabudowanej oznaczonej numerem ewidencyjnym B, nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 i pkt 9,
  

lecz będzie podlegała opodatkowaniu właściwą stawką podatku VAT w zw. z art. 43 ust. 21 ustawy. Zatem Wnioskodawca będzie zobowiązany, jako płatnik, do pobrania podatku od towarów i usług.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.