Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.873.2020.2.MJ
z 25 stycznia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 listopada 2020 r. (data wpływu 20 listopada 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 15 stycznia 2021 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• niepodlegania zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży nieruchomości będącej we współwłasności małżeńskiej – jest prawidłowe,

• uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT w związku ze sprzedażą nieruchomości będącej we współwłasności małżeńskiej – jest prawidłowe,

• udokumentowania sprzedaży udziału w nieruchomości będącej we współwłasności małżeńskiej – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 20 listopada 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej od towarów i usług w zakresie:

• niepodlegania zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży nieruchomości będącej we współwłasności małżeńskiej,
  

• stawki podatku VAT dla sprzedaży nieruchomości będącej we współwłasności małżeńskiej,
  

• uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT w związku ze sprzedażą nieruchomości będącej we współwłasności małżeńskiej,
  

• udokumentowania sprzedaży udziału w nieruchomości będącej we współwłasności małżeńskiej.
  
  

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 15 stycznia 2021 r. w zakresie doprecyzowania opisu sprawy oraz brakującej opłaty.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

W latach 2011-2012 małżonkowie nabywali grunty niezabudowane. Nabycie nie następowało w celu prowadzenia działalności gospodarczej, a związane było z prywatnym majątkiem małżonków. Zakup nieruchomości niezabudowanych finansowany był z zaciągniętych pożyczek, z zamiarem inwestycyjnym. Od zaciągniętych pożyczek został zapłacony podatek od czynności cywilno-prawnych PCC.

Od marca 2012 jeden z współmałżonków rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej, w zakresie handlu częściami motoryzacyjnymi, pod nazwą R. Posiadane przez małżonków działki nie były w żadnej formie przedmiotem działalności gospodarczej, ani nie były do niej wykorzystywane. Działki nie były przedmiotem najmu ani dzierżawy.

Jedną z zakupionych przez małżonków A i B C…, na podstawie aktu notarialnego Rep. … z dnia 07.10.2011, była nieruchomość niezabudowana, składająca się z działek oznaczonych w ewidencji gruntów numerami:

1. x o powierzchni 0,55 ha, nr księgi wieczystej …, położonych w obrębie …, gmina …, powiat …, województwo …; (na wniosek współmałżonków założono odrębną księgę wieczystą). Przy akcie notarialnym zostało przedstawione Zaświadczenie Nr … z 29.09.2011 wydane przez Urząd Miejski w …, w którym Urząd ten stwierdził, że zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego gminy … w granicach administracyjnych obejmujących wyodrębnione obszary funkcjonalne zatwierdzonym uchwałą nr … Rady Miejskiej w … z dnia 27.12.2001, działka o numerze geodezyjnym x położonej w obrębie wsi … jest przeznaczona pod tereny rolne, łąki i pastwiska nie przeznaczone pod zabudowę, pozostające w dotychczasowym użytkowaniu, wprowadza się zakaz zabudowy na terenach nie przeznaczonych w planie na cele budowlane;
2. y o powierzchni 1,73 ha, nr księgi wieczystej …, położonych w obrębie …, gmina …, powiat …, województwo …; (na wniosek współmałżonków dołączenie tej nieruchomości do nowo założonej nowo odrębną księgę wieczystą nr …). Przy akcie notarialnym zostało przedstawione Zaświadczenie Nr … z 29.09.2011 wydane przez Urząd Miejski w … w którym Urząd ten stwierdził, że zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego gminy … w granicach administracyjnych obejmujących wyodrębnione obszary funkcjonalne zatwierdzonym uchwałą nr … Rady Miejskiej w … z dnia 27.12.2001, działka o numerze geodezyjnym y położonej w obrębie wsi .. jest przeznaczona pod tereny rolne, łąki i pastwiska nie przeznaczone pod zabudowę, pozostające w dotychczasowym użytkowaniu, wprowadza się zakaz zabudowy na terenach nie przeznaczonych w planie na cele budowlane.
   
   

W dniu 13.01.2016 współmałżonkowie wystąpili do Starosty Powiatu … z wnioskiem o wprowadzenie zmian w ewidencji gruntów i budynków, polegającym na podziale działki oznaczonej numerem geodezyjnym nr y. Do wniosku dołączono dokumentację sporządzoną przez jednostkę wykonawstwa geodezyjnego „…” Usługi …, geodetę uprawnionego …, przyjętą do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego w dniu 13.01.2016 i zaewidencjonowaną pod nr …. Działka oznaczona numerem y, której powierzchnia wynosi 1,7275 ha, położona w obrębie …, została podzielona na działki ewidencyjne oznaczone numerami r o powierzchni 0,8638 ha i s o powierzchni 0,8637 ha. Dokumentacja stanowiła podstawę dokonania aktualizacji informacji zawartych w ewidencji gruntów i budynków.

W latach 2018-2019 były prowadzone przez jednego ze współmałżonków działania marketingowe w celu sprzedaży działek.

Dnia 27.03.2019 na podstawie aktu notarialnego Rep. … współmałżonkowie A. i B. C… podpisali umowę przedwstępną sprzedaży nieruchomości składającą się z działek oznaczonych numerami ewidencyjnymi x o powierzchni 0,5630 ha, r o powierzchni 0,8638 ha oraz s o powierzchni 0,8637 ha - położoną w obrębie …, jednostka ewidencyjna 200201_5 gm. …, powiat …, województwo …, z firmą Z Sp. z o.o. z siedzibą w ….

Przedmiotem sprzedaży jest nieruchomość nieogrodzona, niezabudowana i posiada dostęp do drogi publicznej. Nie jest lasem w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 28.09.1991 o lasach i nie jest objęta uproszczonym planem urządzania lasu oraz w stosunku do niej nie została wydana decyzja starosty określająca zadania z zakresu gospodarki leśnej na podstawie inwentaryzacji stanu lasów w trybie art. 9 ust. 3 ustawy o lasach. Nieruchomość nie jest położona na obszarze rewitalizacji ani na obszarze Specjalnej Strefy Rewitalizacji, o której mowa w ustawie z dnia 09.10.2015 r. o rewitalizacji. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Gminy … zatwierdzonym Uchwałą Nr … Rady Miejskiej w … z dnia 25.04.2017 r., nieruchomość znajduje się na terenie przeznaczonym pod zabudowę produkcyjną i usługową wraz z obiektami i urządzeniami im towarzyszącymi.

Strony postanawiają, że umowa sprzedaży, na podstawie której Sprzedający sprzedadzą, a Kupujący kupi przedmiot umowy, zostanie zawarta w dacie wskazanej Sprzedającym przez Kupującego, z co najmniej trzydniowym wyprzedzeniem, ale nie później niż w terminie 18 miesięcy od dnia zawarcia aktu notarialnego Rep. A nr …, tj. do dnia 27.09.2020 oraz po spełnieniu określonych warunków, m.in.:

• uzyskaniu przez Kupującego warunków gruntowo-środowiskowych przedmiotu sprzedaży umożliwiających realizację zamierzonej przez Kupującego inwestycji;
  

• uzyskania przez Kupującego warunków technicznych, pozwoleń, zezwoleń, uzgodnień oraz zgód właściwych podmiotów, niezbędnych do uzyskania przez Kupującego decyzji zatwierdzających projekt budowlany i pozwolenia na budowę inwestycji;
  

• uzyskaniu przez Kupującego ostatecznej w administracyjnym toku instancji decyzji administracyjnej, zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę zamierzonej przez Kupującego Inwestycji;
  
  

Współmałżonkowie A i B C… podpisali z firmą Z Sp. z o.o. z siedzibą w …, zmianę przedwstępnej umowy sprzedaży w dniu 02.10.2020 na podstawie aktu notarialnego nr Rep. A Nr …. Zmiana do umowy obejmowała zmianę ceny za 1 m2 oraz został wydłużony termin podpisania ostatecznej umowy sprzedaży do dnia 31.03.2021.

W uzupełnieniu Wniosku wskazano, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT, prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą „…”, NIP 5…, REGON …. Wnioskodawca po nabyciu w 2011 roku działek nr x, r i s nie wykorzystywał i nie wykorzystuje ich ani do czynności: opodatkowanych podatkiem VAT, zwolnionych od podatku VAT, niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Grunty będące przedmiotem planowanej sprzedaży nie były wykorzystywane przez Małżonków w celu realizowania żadnej działalności, nie były one przedmiotem najmu, leasingu, użyczenia, dzierżawy lub umowy o podobnym charakterze. Przedmiotowe działki o numerach x, r i s zostały nabyte od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, w ramach czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, udokumentowane Aktem Notarialnym Rep. A nr … z 07.10.2011.

Czynność nabycia działek nr x, r i s nie została udokumentowana fakturą VAT. W związku z nabyciem działek, o których mowa we wniosku, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, czynność niepodlegająca opodatkowaniem podatkiem VAT. Wnioskodawca na dzień nabycia działek również nie prowadził działalności gospodarczej (rozpoczął prowadzenie od dnia 13.03.2012).

Działka o numerze x znajduje się na terenie przeznaczonym w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego Gminy … zatwierdzonym Uchwałą Nr … Rady Miejskiej w … z dnia 25.04.2017 - pod zabudowę produkcyjną i usługową wraz z obiektami i urządzeniami im towarzyszącymi. Miejscowy plan zagospodarowania został uchwalony z inicjatywy Rady Miejskiej w …. Działka o numerze r znajduje się na terenie przeznaczonym w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego Gminy … zatwierdzonym Uchwałą Nr … Rady Miejskiej w … z dnia 25.04.2017 - pod zabudowę produkcyjną i usługową wraz z obiektami i urządzeniami im towarzyszącymi. Miejscowy plan zagospodarowania został uchwalony z inicjatywy Rady Miejskiej w …. Działka o numerze s znajduje się na terenie przeznaczonym w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego Gminy … zatwierdzonym Uchwałą Nr … Rady Miejskiej w … z dnia 25.04.2017 - pod zabudowę produkcyjną i usługową wraz z obiektami i urządzeniami im towarzyszącymi. Miejscowy plan zagospodarowania został uchwalony z inicjatywy Rady Miejskiej w ….

Zgodnie z § 1.1 c-g, l Zmiany przedwstępnej umowy sprzedaży z dnia 02.10.2020 udokumentowanej w formie aktu notarialnego Rep. A Nr …, finalizacja transakcji sprzedaży działek o numerach x, r i s nastąpi po spełnieniu następujących warunków: „c) uzyskaniu przez Kupującego, na jego koszt, ustaleń, z których wynikać będzie, że warunki gruntowo-środowiskowe Przedmiotu Sprzedaży umożliwią realizację zamierzonej przez Kupującego Inwestycji; d) potwierdzeniu, że warunki techniczne (zaopatrzenia w media: wodę, energię elektryczną, gaz, włączenia do układu drogowego oraz odprowadzenia ścieków i wód deszczowych) umożliwią realizację zamierzonej przez Kupującego Inwestycji; e) potwierdzeniu, że przedmiot umowy posiada dostęp do drogi publicznej lub zapewnieniu Przedmiotowi Sprzedaży dostępu do drogi publicznej; f) uzyskaniu przez Kupującego - na jego koszt i jego staraniem - warunków technicznych, pozwoleń, zezwoleń, uzgodnień oraz zgód właściwych podmiotów, w tym dostawców mediów oraz jednostek samorządu terytorialnego i organów administracji państwowej na zmianę przebiegu mediów, znajdujących się na terenie Przedmiotu Sprzedaży, które to media (w szczególności gazociągi, linie energetyczne, wodociągi, rurociągi, linie telekomunikacyjne) mogą kolidować z Inwestycją, a zmiana ich przebiegu jest niezbędna do uzyskania przez Kupującego decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę Inwestycji; g) uzyskaniu przez Kupującego ostatecznej w administracyjnym toku instancji decyzji administracyjnej, zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę zamierzonej przez Kupującego Inwestycji”; „l) uzyskania ostatecznej w administracyjnym toku instancji decyzji administracyjnej, zezwalającej na wycinkę drzew i krzewów znajdujących się na Przedmiocie Sprzedaży a kolidujących z Inwestycją”. W związku z powyższym, wszelkie czynności opisane powyżej, leżą po stronie Kupującego, Wnioskodawca nie jest w posiadaniu żadnej dokumentacji.

W celu uatrakcyjnienia i ułatwienia sprzedaży w roku 2016 Wnioskodawca złożył wniosek o wprowadzenie zmian w ewidencji gruntów i budynków, polegających na ujawnieniu podziału działki nr y. Po rozpatrzeniu wniosku została wydana przez Starostę Powiatu … Decyzja nr … o dokonaniu aktualizacji operatu ewidencji gruntów i budynków obrębu …, gm. …, w jednostce rejestrowej gruntów G.645, polegającej na wpisaniu w miejscu działki oznaczonej nr y o polu powierzchni 1,7275 ha, nowo powstałych działek oznaczonych: nr r o polu powierzchni 0,8638 ha i nr s o polu powierzchni 0,8637 ha. W związku z planowaną sprzedażą działek o numerach x, r i s, Wnioskodawca w latach 2016-2019 podejmował aktywne działania o charakterze marketingowym w zakresie sprzedaży nieruchomości m.in. reklamował działki poprzez umieszczanie ogłoszeń w Internecie. Wnioskodawca korzystał także z usług biura pośrednictwa w obrocie nieruchomościami celem zbycia nieruchomości będących przedmiotem niniejszej sprawy. Po podpisaniu Umowy przedwstępnej sprzedaży z dnia 27.03.2019 udokumentowanej aktem notarialnym Rep. A Nr …, czynności o charakterze marketingowym zostały zaprzestane. Zgodnie z Aktem Notarialnym Rep. A Nr … z dnia 27.03.2019 § 8.2 Wnioskodawca oświadczył, że w okresie obowiązywania niniejszej umowy, nie będzie prowadził żadnych negocjacji zmierzających do sprzedaży przedmiotu umowy, ani składać żadnych oświadczeń, które stałyby w sprzeczności z postanowieniami przedwstępnej umowy.

Przed sprzedażą przedmiotowej nieruchomości, Wnioskodawca nie zamierza dokonywać jakichkolwiek czynności mających na celu zwiększenia jej wartości.

Wnioskodawca udzielił Kupującemu ww. działek pełnomocnictwa w celu występowania w Jego imieniu w sprawach dotyczących przedmiotowej nieruchomości. Na podstawie Umowy przedwstępnej sprzedaży z dnia 27.03.2019 udokumentowanej aktem notarialnym Rep. A Nr …, § 4.4 udzielono pełnomocnictwa do: „a) przeglądania akt (w tym dokumentów i pism) księgi wieczystej prowadzonej przez Sąd Rejonowy IX Wydział Ksiąg Wieczystych w … Kw Nr …, a nadto akt ksiąg wieczystych, z których Nieruchomość została odłączona, składania wniosków o sporządzenie kserokopii i fotokopii z akt oraz do odbioru takich kopii; b) złożenia we wszystkich urzędach (urzędach Gminy/Miasta, Starostwach Powiatowych, Urzędach Skarbowych etc.) wniosków o wydanie dokumentów (wypisów z rejestru gruntów, wyrysów dotyczących przedmiotu niniejszej umowy - z klauzulą, że stanowią podstawę wpisów w księgach wieczystych; poświadczonych kopii wszelkiego typu dokumentów; zaświadczeń, a nadto uzyskiwania od właściwych organów administracji rządowej i samorządowej wszelkich zaświadczeń, informacji dotyczących stanu faktycznego i prawnego przedmiotowej nieruchomości, koniecznych do przeprowadzenia kompleksowego badania prawnego przedmiotu umowy; c) wystąpieniu w imieniu Sprzedających do właściwych podmiotów, celem uzyskania technicznych warunków przyłączenia do sieci elektroenergetycznej, gazowej, teleinformatycznej, wodociągowej, ciepłowniczej, kanalizacji deszczowej i sanitarnej lub innej infrastruktury technicznej, umożliwiającej odprowadzenie wód opadowych oraz włączenia do układu drogowego, w tym składania i podpisywania wniosków i innych dokumentów, ich zmiany, cofania oraz odbioru, a nadto zawarcia w imieniu Sprzedających umów przyłączenia do sieci oraz umów określających warunki włączenia do układu drogowego; d) inicjowania w imieniu Sprzedających przed właściwymi organami postępowań administracyjnych w przedmiocie uzyskania zgody - na wycinkę drzew i krzewów znajdujących się na przedmiotowej nieruchomości oraz wykonaniu nasadzeń zastępczych – z tym jednak zastrzeżeniem, że czynności te będą wykonywane na koszt Kupującego; e) uzyskania, wyłącznie w celu zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży, we właściwych dla Sprzedających oraz ze względu na miejsce położenia przedmiotowej nieruchomości: urzędzie gminy, urzędach skarbowych, oddziale Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub oddziale Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego etc. zaświadczeń, wydanych również w trybie art. 306g powołanej wyżej ustawy - Ordynacja podatkowa, potwierdzających, że Sprzedający nie zalegają z należnymi podatkami i innymi świadczeniami publicznoprawnymi; f) złożenia w imieniu Sprzedających, jako właścicieli nieruchomości będących przedmiotem niniejszej umowy, oświadczenia o braku sprzeciwu wobec wydanych decyzji związanych z realizacją Inwestycji na przedmiotowej nieruchomości: przy czym wszystkie koszty oraz opłaty związane z warunkami technicznymi i decyzjami, określonymi w pkt a)-f) powyżej, będą obciążać Kupującego.”

W przeszłości Wnioskodawca dokonywał sprzedaży następujących nieruchomości: - Umowa sprzedaży z dnia 31.05.2019 udokumentowana aktem notarialnym Rep. A Nr …, dotycząca nieruchomości gruntowej położonej w …, obręb …, gmina …, powiat …, województwo …, oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka o nr … o powierzchni 0,3327 ha; - Umowa o przeniesienie własności z dnia 30.12.2020 udokumentowana aktem notarialnym Rep. A Nr …, dotycząca nieruchomości niezabudowanych działek rolnych położonych w … przy ulicy …, obręb … …, gmina …, powiat …, województwo …, oznaczonych numerami geodezyjnymi nr … o powierzchni 0,1336 ha, nr … o powierzchni 0,1337 ha, nr … o powierzchni 0,1002 ha, nr … o powierzchni 0,1003 ha, nr … o powierzchni 0,1008 ha, o łącznej powierzchni 0,5686 ha; -Umowa o przeniesienie własności z dnia 30.12.2020 udokumentowana aktem notarialnym Rep. A Nr …, dotycząca nieruchomości niezabudowanych działek rolnych położonych w … przy ulicy …, obręb … …, gmina …, powiat …, województwo …, oznaczonych numerami geodezyjnymi nr … o powierzchni 0,1441 ha, nr … o powierzchni 0,1007 ha, nr … o powierzchni 0,1003 ha, nr … o powierzchni 0,1004 ha, nr … o powierzchni 0,1002 ha, nr … o powierzchni 0,1007 ha, nr … o powierzchni 0,1004 ha, nr … o powierzchni 0,1006 ha, o łącznej powierzchni 0,8474 ha.

Wnioskodawca przed planowaną sprzedażą nie będzie udostępniał przedmiotowych działek innym osobom na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy przy opisanej transakcji będzie brak zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży nieruchomości stanowiącej współwłasność małżeńską i zastosowanie stawki 23%?
2. Czy przy sprzedaży ww. nieruchomości, która została nabyta do majątku wspólnego współmałżonków i nie była wykorzystywana do działalności gospodarczej przez jednego z nich, tj. B C… w ramach działalności handlowej …, to małżonek prowadzący działalność wystąpi w charakterze podatnika podatku od towarów i usług?
3. Czy na fakturze dokumentującej dostawę nieruchomości i stanowiącej współwłasność małżeńską zostaną wskazane wyłącznie dane Wnioskodawcy jako podatnika prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą …?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy.

Stawka podatku - zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - wynosi 23%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych wydanych na jej podstawie, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnione od podatku. Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane - stosownie do treści art. 2 pkt 33 ustawy - rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jako akt prawa miejscowego wiąże zarówno organy administracji, osoby fizyczne, osoby prawne, jak i inne jednostki organizacyjne. Zatem w sytuacji, gdy na danym terenie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego należy nadać decydujące znaczenie dla oceny przeznaczenia danego terenu, w tym również dla potrzeb art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Opodatkowaniem podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku nieruchomości niezabudowanych opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane, czyli tereny przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, dla których nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie wydano decyzji o warunkach zabudowy - są zwolnione od podatku VAT. Ustawa o podatku od towarów i usług w kontekście zastosowania właściwej stawki podatku VAT przy sprzedaży gruntu nakazuje oceniać przeznaczenie tego gruntu wyłącznie na podstawie istniejącego planu zagospodarowania przestrzennego oraz wydanych decyzji o warunkach zabudowy.

Według stanu obowiązującego na moment podpisania umowy przedwstępnej w dniu 27.03.2019 oraz zmiany do umowy przedwstępnej w dniu 02.10.2020 obowiązuje Uchwała Nr … Rady Miejskiej w … z dnia 25.04.2017 r., zgodnie z którą nieruchomości oznaczone numerami x, r oraz s znajdują się na terenie przeznaczonym pod zabudowę produkcyjną i usługową wraz z obiektami i urządzeniami im towarzyszącymi.

Według powyższego stanu oraz przywołanych przepisów prawa podatkowego należało stwierdzić, że sprzedaż opisanej nieruchomości nie znajduje zastosowanie zwolnienie od podatku z art. 43 ust. 1 pkt 9, gdyż przedmiotowy grunt objęty jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, z którego wynika przeznaczenie pod działalność produkcyjną i usługową, a więc stanowi teren budowlany w myśl art. 2 pkt 33.

Należy stwierdzić, że sprzedaż przedmiotowych działek, o których mowa we wniosku będzie podlegała opodatkowaniu podstawową stawką podatku VAT - 23%.

Zażywszy na fakt, że jeden z współmałżonków prowadzi działalność handlową, a wszelkie działania związane ze sprzedażą nieruchomości z majątku prywatnego, przybierają formę zorganizowaną i są prowadzone w sposób ciągły, to właśnie współmałżonek B. C… wystąpi w charakterze podatnika podatku od towarów i usług oraz zostaną wykazane jedynie jego dane na fakturze dane dokumentującej dostawę nieruchomości stanowiącej współwłasność małżeńską.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

• niepodlegania zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży nieruchomości będącej we współwłasności małżeńskiej – jest prawidłowe,

• uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT w związku ze sprzedażą nieruchomości będącej we współwłasności małżeńskiej – jest prawidłowe,

• udokumentowania sprzedaży udziału w nieruchomości będącej we współwłasności małżeńskiej – jest nieprawidłowe.
  
  

Należy wskazać, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie niepodlegania zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży nieruchomości będącej we współwłasności małżeńskiej, uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT w związku ze sprzedażą ww. nieruchomości oraz udokumentowania sprzedaży udziału w tej nieruchomości.

Ponadto należy wskazać, że dla spójności niniejszej interpretacji w pierwszej kolejności udzielono odpowiedzi w zakresie pytania dotyczącego uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT w związku ze sprzedażą nieruchomości będącej we współwłasności małżeńskiej, a następnie w zakresie pytań dotyczących niepodlegania zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży nieruchomości będącej we współwłasności małżeńskiej oraz udokumentowania sprzedaży udziału w nieruchomości będącej we współwłasności małżeńskiej.

W świetle przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości gruntowej) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z dnia 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy lub świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podatnikami – według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy – są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z dnia 11 grudnia 2006 r., str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 112, „podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel, czy też rezultaty takiej działalności.

„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem natomiast takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem, w kwestii opodatkowania planowanej sprzedaży działki istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Zainteresowanego za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 112 (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Co istotne – jak wskazał TSUE – dla uznania, że czynność sprzedaży działek następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym nie ma znaczenia fakt, że podmiot dokonujący dostawy jest „rolnikiem ryczałtowym”. Według TSUE, sprzedaż działek przekształconych z rolnych na budowlane nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jeżeli następuje w ramach zarządzania majątkiem prywatnym. Trybunał orzekł, że „osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu prawa UE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby”.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 112. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów, angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, iż dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje zbywca w celu dokonania sprzedaży.

Zaznaczenia wymaga, że w myśl art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682, z późn. zm.), zwanej dalej k.r.o., z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W świetle art. 35 k.r.o., w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

Jak stanowi art. 36 § 1 oraz § 2 k.r.o., oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 k.r.o., zgoda drugiego małżonka jest potrzebna do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Z uwagi na powyższe regulacje prawne, w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości, wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.

Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym (art. 43 § 1 k.r.o.).

Wskazać należy, że ustawa o podatku od towarów i usług nie wymienia małżonków jako odrębnej kategorii podatników. Powyższe stwarza dla małżonków prowadzących działalność gospodarczą szczególną sytuację prawną. Należy zauważyć, że żaden z przepisów ustawy nie zabrania małżonkom prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym podatnikom. Nie ma przy tym przeszkód, aby pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębne działalności istniała ustawowa wspólność majątkowa.

W konsekwencji, podatnikiem podatku od towarów i usług jest ten z małżonków, który dokona czynności podlegającej opodatkowaniu.

Z opisu sprawy wynika, że w latach 2011-2012 małżonkowie nabywali grunty niezabudowane. Nabycie związane było z prywatnym majątkiem małżonków. Posiadane przez małżonków działki nie były w żadnej formie przedmiotem działalności gospodarczej, ani nie były do niej wykorzystywane. Działki nie były przedmiotem najmu ani dzierżawy. Jedną z zakupionych przez małżonków była nieruchomość niezabudowana, składającej się z działek oznaczonych w ewidencji gruntów numerami x, y. W dniu 13.01.2016 współmałżonkowie wystąpili z wnioskiem o podział działki oznaczonej numerem geodezyjnym nr y. Działka oznaczona została podzielona na działki ewidencyjne oznaczone numerami r i s. Dnia 27.03.2019 współmałżonkowie podpisali umowę przedwstępną sprzedaży nieruchomości składającą się z działek nr x, s oraz s. Przedmiotem sprzedaży jest nieruchomość nieogrodzona, niezabudowana i posiada dostęp do drogi publicznej. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego nieruchomość znajduje się na terenie przeznaczonym pod zabudowę produkcyjną i usługową wraz z obiektami i urządzeniami im towarzyszącymi. Umowa sprzedaży zostanie zawarta po uzyskaniu przez Kupującego warunków technicznych, pozwoleń, zezwoleń, uzgodnień oraz zgód właściwych podmiotów, niezbędnych do uzyskania przez Kupującego decyzji zatwierdzających projekt budowlany i pozwolenia na budowę inwestycji oraz uzyskaniu przez Kupującego ostatecznej w administracyjnym toku instancji decyzji administracyjnej, zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę zamierzonej przez Kupującego Inwestycji. Na podstawie Umowy przedwstępnej sprzedaży udzielono pełnomocnictwa do wystąpienia w imieniu Sprzedających do właściwych podmiotów, celem uzyskania technicznych warunków przyłączenia do sieci elektroenergetycznej, gazowej, teleinformatycznej, wodociągowej, ciepłowniczej, kanalizacji deszczowej i sanitarnej lub innej infrastruktury technicznej, umożliwiającej odprowadzenie wód opadowych oraz włączenia do układu drogowego, w tym składania i podpisywania wniosków i innych dokumentów, ich zmiany, cofania oraz odbioru, a nadto zawarcia w imieniu Sprzedających umów przyłączenia do sieci oraz umów określających warunki włączenia do układu drogowego. Wnioskodawca w latach 2016-2019 podejmował aktywne działania o charakterze marketingowym w zakresie sprzedaży nieruchomości m.in. reklamował działki poprzez umieszczanie ogłoszeń w Internecie. Wnioskodawca korzystał także z usług biura pośrednictwa w obrocie nieruchomościami celem zbycia nieruchomości będących przedmiotem niniejszej sprawy. W przeszłości Wnioskodawca dokonywał sprzedaży następujących nieruchomości: - 31.05.2019 r. działka o nr …, 30.12.2020 r. działki nr …, nr …, nr …, nr …, nr …, 30.12.2020 r. działki nr …, nr …, nr …, nr …, nr …, nr …, nr …, nr ….

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy przy sprzedaży Nieruchomości będącej we współwłasności małżeńskiej będzie działał jako podatnik VAT.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów, dostawa towarów będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że powyższe może mieć miejsce również w odniesieniu do czynności dokonanej jednorazowo. Dla uznania czynności za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej nie ma bowiem znaczenia częstotliwość jej wykonywania, lecz zamiar z jakim została zrealizowana i okoliczności w jakich ją wykonano. Oznacza to, że w niniejszej sprawie należy przeanalizować całokształt działań jakie Wnioskodawca podjął w odniesieniu do działek będących przedmiotem planowanej sprzedaży.

Jak wynika z opisu sprawy współmałżonkowie wystąpili z wnioskiem o podział działki oznaczonej numerem geodezyjnym nr y. Wnioskodawca podejmował aktywne działania o charakterze marketingowym w zakresie sprzedaży nieruchomości m.in. reklamował działki poprzez umieszczanie ogłoszeń w Internecie oraz korzystał z usług biura pośrednictwa w obrocie nieruchomościami celem zbycia nieruchomości objętych zakresem wniosku. W przeszłości Wnioskodawca dokonywał sprzedaży nieruchomości (działki o nr …, nr …, nr …, nr …, nr …, nr …, nr …, nr …, nr …, nr …, nr …, nr …, nr …, nr …).

Ponadto, fakt zawarcia umowy przedwstępnej ze stroną kupującą, w ramach której udzielono jej pełnomocnictwa celem dokonywania w imieniu Wnioskodawcy szeregu czynności związanych z przedmiotowymi działkami - wystąpienia w imieniu Wnioskodawcy do właściwych podmiotów, celem uzyskania technicznych warunków przyłączenia do sieci elektroenergetycznej, gazowej, teleinformatycznej, wodociągowej, ciepłowniczej, kanalizacji deszczowej i sanitarnej lub innej infrastruktury technicznej, umożliwiającej odprowadzenie wód opadowych oraz włączenia do układu drogowego, w tym składania i podpisywania wniosków i innych dokumentów, ich zmiany, cofania oraz odbioru, a nadto zawarcia w imieniu Wnioskodawcy umów przyłączenia do sieci oraz umów określających warunki włączenia do układu drogowego – jest przejawem ściśle profesjonalnej i zorganizowanej aktywności.

Z uwagi na powyższe, należy przytoczyć brzmienie przepisu art. 95 § 1 i § 2 ustawy Kodeks cywilny, zgodnie z którym z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. Czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego.

W myśl art. 96 Kodeksu cywilnego, umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo).

Zatem, jak wynika z powyższych przepisów, pełnomocnictwo to jednostronne oświadczenie osoby (mocodawcy), na mocy którego inna osoba (pełnomocnik) staje się upoważniona do działania w imieniu mocodawcy. Zatem każda czynność wykonana przez pełnomocnika w imieniu mocodawcy i w zakresie udzielonego pełnomocnictwa wywoła skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawcy.

W konsekwencji, w wyniku udzielonego pełnomocnictwa, czynności wykonane przez Kupującego wywołają skutki bezpośrednio w sferze prawnej Wnioskodawcy. Stroną podejmowanych czynności będzie bowiem Zainteresowany, a nie Kupujący. Kupujący, jako pełnomocnik Wnioskodawcy, nie działa przecież we własnym imieniu, lecz w imieniu Wnioskodawcy. Tym samym, przedstawiony wyżej ciąg zdarzeń wyklucza dokonanie przedmiotowej transakcji sprzedaży w ramach majątku prywatnego.

Zatem, przedstawiona we wniosku aktywność Wnioskodawcy wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności w odniesieniu do przedmiotowych działek, a zaistniały ciąg zdarzeń wskazuje na aktywność Wnioskodawcy w zakresie obrotu nieruchomościami.

Mając na uwadze przywołane wyżej przepisy prawa oraz orzecznictwo należy stwierdzić, że w okolicznościach analizowanej sprawy, sprzedaż przez Wnioskodawcę nieruchomości będącej we współwłasności małżeńskiej (działki nr x, r oraz s) będzie wypełniać definicję działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a Wnioskodawca, w związku z przedmiotową sprzedażą, będzie działał jako podatnik podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. W konsekwencji, sprzedaż nieruchomości będącej we współwłasności małżeńskiej będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2, należało ocenić jako prawidłowe.

Zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej, przewidziano możliwość zastosowania zwolnień od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług, zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Z powyższych przepisów wynika, że opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane.

Przez tereny budowlane – stosownie do treści art. 2 pkt 33 ustawy – rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2020 r., poz. 293 ze zm.), kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 cyt. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego – w myśl zapisów ust. 2 powołanego przepisu – określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1. lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
2. sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.
   
   

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku, decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”.

Tym samym, również w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Wprowadzony do ustawy art. 2 pkt 33, w zgodny sposób odpowiada zatem treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

Z powyższych przepisów wynika, że przeznaczenie określonego gruntu należy oceniać wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

Zauważyć należy, że analiza powołanych wyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku VAT obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Elementem, który determinuje możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu gruntów jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego nieruchomość objęta zakresem wniosku znajduje się na terenie przeznaczonym pod zabudowę produkcyjną i usługową wraz z obiektami i urządzeniami im towarzyszącymi.

Wobec powyższego ww. działki stanowią teren budowlany, o którym mowa w art. 2 pkt 33 ustawy. W rezultacie, zbycie tych działek nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Należy nadmienić, że dla dostawy nieruchomości niezabudowanych, które nie spełniają przesłanek do objęcia ich zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, ustawodawca przewidział możliwość zastosowania zwolnienia od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Jak wskazano wyżej, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

1. towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
2. przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
   
   

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca przedmiotowe działki o numerach x, r i s nabył od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, w ramach czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca po nabyciu przedmiotowych działek nie wykorzystywał i nie wykorzystuje ich ani do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, zwolnionych od podatku VAT, niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Należy nadmienić, że brak prawa do odliczenia należy odczytywać w kontekście tez zawartych w wyroku TSUE z dnia 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finans A/S przeciwko Skatteministeriet (pkt 24-26). W sprawie tej Trybunał wskazuje, że: „Zwolnienie przewidziane w art. 13 część B lit. c szóstej dyrektywy może obejmować zatem jedynie dostawy towarów, przy których nabyciu wyłączone było, na podstawie ustawodawstwa krajowego, prawo do odliczenia. Treść tego artykułu nie może być w tym aspekcie interpretowana w inny sposób, który umożliwiłby uniknięcie sytuacji, w której podatnik pozbawiony możliwości skorzystania z takiego zwolnienia podlegałby podwójnemu opodatkowaniu (pkt 24).

Jeśli tego rodzaju ustawodawstwo, jak to rozpatrywane w postępowaniu przed sądem krajowym, przewiduje, że przedsiębiorstwa, których działalność polega na wynajmie pojazdów mechanicznych mogą odliczyć podatek od zakupów przeznaczonych na tę działalność, to wynika z tego, że nabycie pojazdu przez tego rodzaju przedsiębiorstwo nie dotyczy w rozumieniu art. 13 część B lit. c szóstej dyrektywy wyłączenie prawa do odliczenia zgodnie z art. 17 ust. 6 tej dyrektywy. Nie można zatem uznawać, że odsprzedaż tego pojazdu zalicza się do dostaw podlegających zwolnieniu przewidzianemu w owym art. 13 część B lit. c. Okoliczność, że przy takim nabyciu nie przysługiwało prawo do odliczenia z tego względu, że – podobnie jak w sprawie przed sądem krajowym – nastąpiło ono od sprzedawców, którzy sami nie mogli, zgodnie z ustawodawstwem krajowym, odliczyć podatku naliczonego od dokonanych przez nich zakupów pojazdów i stąd nie zadeklarowali naliczonego podatku VAT, jest bez znaczenia dla kwalifikacji tego nabycia do celów stosowania owego art. 13 (pkt 25).

W tej sytuacji (…) art. 13 część B lit. c szóstej dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że nie jest z nim sprzeczne ustawodawstwo krajowe, które poddaje opodatkowaniu podatkiem VAT czynności, w ramach których podatnik odsprzedaje, po przeznaczeniu na potrzeby swojego przedsiębiorstwa, towary, przy których nabyciu nie miało zastosowania wyłączenie prawa do odliczenia zgodnie z art. 17 ust. 6 zmienionej dyrektywy 77/388, i to mimo tego, że przy owym nabyciu, od podatnika pozbawionego możliwości zadeklarowania podatku VAT, nie przysługiwało z tego względu prawo do odliczenia (pkt 26)”.

W art. 13 część B lit. c szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. Urz. UE. L Nr 145, str. 1) wskazano, że nie naruszając innych przepisów Wspólnoty, Państwa Członkowskie zwalniają, na warunkach, które ustalają w celu zapewnienia właściwego i prostego zastosowania zwolnień od podatku i zapobieżenia oszustwom podatkowym, unikaniu opodatkowania lub nadużyciom: dostawy towarów przeznaczonych w całości dla działalności, która jest zwolniona od podatku na podstawie art. 28 ust. 3 lit. b), jeśli dla tych towarów nie przedsięwzięte zostały odliczenia podatkowe, jak również dla towarów, od których nabycia lub produkcji nie przysługiwało na podstawie art. 17 ust. 6 prawo do odliczenia podatku od wartości dodanej.

Zgodnie z art. 17 ust. 6 szóstej Dyrektywy, przed upływem najwyżej czterech lat od daty wejścia w życie niniejszej dyrektywy, Rada, stanowiąc jednogłośnie na wniosek Komisji, podejmie decyzję, które wydatki nie będą się kwalifikowały do odliczenia podatku od wartości dodanej. Odliczenie podatku od wartości dodanej nie będzie w żadnym przypadku obejmowało wydatków niebędących wydatkami ściśle związanymi z działalnością gospodarczą, takich jak wydatki na artykuły luksusowe, rozrywkowe lub wydatki reprezentacyjne.

TSUE w podanym wyżej wyroku orzekł, że art. 13 część B lit. c szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, zmienionej Dyrektywą Rady 94/5/WE z dnia 14 lutego 1994 r., należy interpretować w ten sposób, że nie jest z nim sprzeczne ustawodawstwo krajowe, które poddaje opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej czynności, w ramach których podatnik odsprzedaje, po przeznaczeniu na cele swojego przedsiębiorstwa, towary, przy których nabyciu nie miało zastosowanie wyłączenie prawa do odliczenia zgodnie z art. 17 ust. 6 zmienionej dyrektywy 77/388, i to mimo tego, że przy owym nabyciu, od podatnika pozbawionego możliwości zadeklarowania podatku VAT, nie przysługiwało z tego względu prawo do odliczenia.

Wobec powyższego należy wskazać, że nabycie przez Wnioskodawcę przedmiotowej nieruchomości nie podlegało podatkowi VAT. Nie można zatem uznać, że Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT skoro dostawa nie była objęta tym podatkiem.

W takiej sytuacji nie można mówić, że Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu nieruchomości, lub że takie prawo Wnioskodawcy nie przysługiwało. Ponadto, z opisu sprawy wynika, że Nieruchomość nie była wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku.

Mając na uwadze powyższe, dostawa przez Wnioskodawcę działek nr x, r, s, będących we wspólności majątkowej małżeńskiej, nie będzie korzystała także ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, z uwagi na fakt, że nie zostały spełnione warunki, o których mowa w tym przepisie.

Podsumowując, planowana sprzedaż nieruchomości gruntowej niezabudowanej (działki nr x, r, s) będącej we współwłasności małżeńskiej – będzie czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług według właściwej stawki.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 oceniono jako prawidłowe.

W myśl art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Stosownie do art. 96 ust. 4 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego” a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego”, i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Natomiast zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W świetle art. 106b ust. 2 ustawy, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Stosownie do art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

–jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Mając na uwadze powyższe oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie z tytułu sprzedaży nieruchomości gruntowej niezabudowanej (działki nr x, r, s) będącej we współwłasności małżeńskiej, Wnioskodawca będzie podmiotem dokonującym czynności opodatkowanej tym podatkiem i będzie występował w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie reguluje sytuacji przeprowadzania transakcji przez małżonków, w odniesieniu do majątku stanowiącego wspólność małżeńską, jednakże z uwagi na fakt, że ustrój ten – jak wynika z powołanych przepisów prawa cywilnego – określa równe prawa majątkowe dla obojga małżonków, należy stwierdzić, że wystawiając fakturę dokumentującą sprzedaż ww. działki gruntu, Wnioskodawca powinien w niej uwzględnić sprzedaż w części stanowiącej jego własność.

Reasumując, Wnioskodawca będąc właścicielem nieruchomości na zasadach wspólności majątkowej małżeńskiej będzie zobowiązany udokumentować dostawę tej nieruchomości wystawiając we własnym imieniu fakturę na sprzedaż ww. nieruchomości uwzględniając w tej fakturze wyłącznie sprzedaż części stanowiącej jego własność.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym na fakturze dokumentującej sprzedaż udziałów w prawach własności działek nr x, r, s zostaną wykazane jedynie jego dane, należało ocenić jako nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejszą interpretacją załatwiono sprawę w zakresie niepodlegania zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży nieruchomości będącej we współwłasności małżeńskiej, uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT w związku ze sprzedażą nieruchomości będącej we współwłasności małżeńskiej oraz udokumentowania sprzedaży udziału w nieruchomości będącej we współwłasności małżeńskiej. Natomiast w zakresie stawki podatku VAT dla sprzedaży nieruchomości będącej we współwłasności małżeńskiej zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Należy zauważyć, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja indywidualna nie wywiera zatem skutku prawnego dla żony Wnioskodawcy, o której mowa we wniosku.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.