Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.901.2020.1.EJU
z 25 stycznia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 listopada 2020 r. (data wpływu 24 listopada 2020 r.) uzupełnionego pismem z 3 grudnia 2020 r. (data wpływu 3 grudnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do zmniejszenia podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony od wydatków poniesionych przez Gminę w związku z realizacją projektu pn. „” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 listopada 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do zmniejszenia podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony od wydatków poniesionych przez Gminę w związku z realizacją projektu pn. „…”.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 3 grudnia 2020 r. (data wpływu 3 grudnia 2020 r.).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i składa deklaracje VAT-7 za miesięczne okresy rozliczeniowe.

Z dniem 1 stycznia 2017 r. Gmina dokonała centralizacji rozliczeń podatku VAT i od tego dnia prowadzi wspólne rozliczenia podatku VAT wraz ze wszystkimi swoimi jednostkami organizacyjnymi.

Opierając się na założeniach ustawy o samorządzie gminnym z dnia 8 marca 1990 r. Gmina realizując zakres działań Gminy zgodnie z art. 6 wskazanej ustawy, a także realizując zadania własne gminy, określone w art. 7 ust. 1 powyższej ustawy, wzięła udział w naborze wniosków w ramach konkursu nr w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 (Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego) oś priorytetowa: IV. Efektywność energetyczna, odnawialne źródła energii i gospodarka niskoemisyjna działanie: 4.5. Niskoemisyjny transport miejski oraz efektywne oświetlenie poddziałanie: 4.5.1. Niskoemisyjny transport miejski oraz efektywne oświetlenie – ZIT i uzyskała dofinansowania na realizację projektu pn. „” (zwana dalej: “Inwestycją”).

Umowa o dofinansowanie pomiędzy Województwem i Gminą S została podpisana w dniu 30 grudnia 2019 r.

W ramach projektu zostanie wybudowany jeden zintegrowany węzeł przesiadkowy, którego infrastrukturę stanowić będą m.in.: plac manewrowy dla min. 5 autobusów, 5 wiat przystankowych o pojemności min. 30 osób, parking typu Park&Ride (parking zachodni: 29 miejsc postojowych dla samochodów) oraz Park&Bike (dwa parkingi z wiatą dla rowerów o pojemności min. 20 miejsc dla rowerów), tablice informacyjne, samoobsługowa stacja napraw rowerów, montaż automatu biletowego obsługującego system Usług Publicznych, sanitariat kontenerowy z wykonaniem przyłączy kanalizacji sanitarnej, wodociągowej i elektrycznej, odwodnienie terenu poprzez podłączenie do istniejącej kanalizacji deszczowej, doświetlenie terenu i wyposażenie w elementy małej architektury (ławki, kosze, roślinność).

Na parkingu wschodnim powstanie tylko infrastruktura (instalacja zasilająca) umożliwiająca w przyszłości zainstalowanie stacjonarnej stacji ładowania pojazdów elektrycznych: samochodów, skuterów i rowerów.

Zakres rzeczowy wniosku o dofinansowanie nie obejmuje zakupu, dostawy i montażu stacji ładowania. Montaż automatu biletowego obsługującego system nie będzie finansowany w ramach projektu – ten zakres będzie wykonywać i finansować … . Gmina nie prowadzi w tym zakresie sprzedaży biletów i nie osiąga dochodów opodatkowanych podatkiem VAT z tego tytułu.

Inwestycja zostanie zlokalizowana na działkach będących własnością Gminy, częściowo w liniach rozgraniczających pasa drogowego drogi wojewódzkiej.

Budowa węzła przesiadkowego ma na celu zwiększenie atrakcyjności transportu publicznego dla pasażerów. Inwestycja ta ma również spowodować większe wykorzystanie niskoemisyjnego transportu miejskiego. Cele te zostaną osiągnięte poprzez stworzenie nowoczesnego węzła przesiadkowego zwiększającego komfort transportu dla pasażerów, przystosowanego do potrzeb osób niepełnosprawnych i osób o ograniczonej sprawności ruchowej, pozwalającego dojechać do węzła własnym środkiem transportu i umożliwiającego bezpieczne pozostawienie środka transportu w celu kontynuowania podróży środkiem publicznego transportu zbiorowego. Węzeł będzie integrował transport autobusowy z ruchem rowerowym, pieszym oraz indywidualnym ruchem samochodowym. Na węźle przesiadać się będą także pasażerowie z lokalnych połączeń autobusowych zbierających pasażerów z poszczególnych sołectw z terenu Gminy, do linii łączących S. z G.

Realizacja żadnego z celów inwestycji nie wiąże się bezpośrednio z wystąpieniem świadczenia usług o charakterze odpłatnym. Gmina nie będzie wykorzystywała efektów projektu do działalności, która jest uznana za działalność gospodarczą w rozumieniu prawa pomocy publicznej. Projekt polega na budowie infrastruktury zbiorowego transportu publicznego, Gmina nie będzie pobierała żadnych opłat za korzystanie z powstałej w wyniku inwestycji infrastruktury, gdyż celem projektu jest zwiększenie ilości osób korzystających z transportu zbiorowego, a tym samym zmniejszenie emisji zanieczyszczeń do powietrza z komunikacji.

Powstała w wyniku inwestycji infrastruktura, będzie miała charakter otwarty i będzie ogólnodostępna dla wszystkich podmiotów świadczących usługi transportowe, a warunki dostępu do powstałej infrastruktury w żaden sposób nie będą faworyzowały żadnych podmiotów. W powstałym w wyniku projektu centrum przesiadkowym nie będzie prowadzona działalność odpłatna, węzeł przesiadkowy służyć będzie tylko do celów zbiorowej komunikacji osobowej. Gmina S. nie będzie pobierać opłat za korzystanie z węzła przez przewoźników. Wybudowana infrastruktura nie będzie bezpośrednio wykorzystywana do działalności gospodarczej Gminy. Cała wytworzona infrastruktura ma za zadanie zaspokojenie potrzeb ludności i będzie udostępniana dla każdego nieodpłatnie. Gmina nie będzie czerpać żadnych dochodów z tytułu udostępnienia efektów inwestycji.

W 2018 r. zostały poczynione pierwsze wydatki związane z realizacją inwestycji – na dokumentację projektową. We wniosku założono, że roboty budowlane będą prowadzone w terminie od kwietnia 2020 r. do października 2021 r.

Maksymalny poziom dofinansowania całkowitego wydatków kwalifikowalnych na poziomie projektu wynosi 85%. Planowana całkowita wartość projektu wynosi 6 156 306,00 zł. Planowane wydatki kwalifikowalne projektu (z VAT) wynoszą 5 854 434,00 zł w tym:

1. współfinansowanie UE w kwocie nieprzekraczającej 2.394.107,00 zł
2. współfinansowanie z krajowych środków budżetu państwa w kwocie nieprzekraczającej 585.443,40 zł
3. wkład własny w wysokości 2.874.883,60 zł
   
   

Planowane wydatki niekwalifikowalne wynoszą: 301.872,00 zł.

Koszty kwalifikowalne obejmują następujące rodzaje wydatków:

• roboty budowlane – część architektoniczno-drogowa (roboty przygotowawcze, roboty rozbiórkowe elementów dróg i ulic, roboty ziemne, podbudowy – droga, droga dojazdowa do parkingu Park&Ride, parking Park&Ride na 29 miejsc, miejsca oczekiwania na autobusy oraz wysepki, chodniki, plac centralny z przystankami, zabezpieczenie infrastruktury podziemnej, elementy ulic, elementy odwodnienia drogi – przepusty, nawierzchnie, mała architektura, roboty wykończeniowe);
  
• roboty budowlane – część elektryczna:
  
  • zasilanie szafki oświetleniowej SO;
    
  • zasilanie przepompowni;
    
  • zasilanie stojaki rowerowe;
    
  • zasilanie biletomat;
    
  • zasilanie tablice informacyjne;
    
  • zasilanie WC;
    
  • zasilanie wiat przystankowych – 5 szt.;
    
  • wykonanie oświetlenia;
• roboty budowlane – część instalacyjna (kanalizacja deszczowa, kanalizacja sanitarna, wodociąg).
  
  

Koszty niekwalifikowalne (w tym podatek VAT 23%) obejmują:

• opracowanie dokumentacji projektowo-kosztorysowej;
• aktualizacja kosztorysów;
• roboty budowlane – część elektryczna związana z doprowadzeniem zasilania do tzw. Food truck i stacji ładowania Nadzór inwestorski;
• koszt tablicy informacyjno-pamiątkowej.
  
  

Nabyte przez Gminę towary i usługi dokumentowane są przez dostawców/wykonawców wystawionymi na Gminę fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami podatku VAT naliczonego.

Uzyskanie interpretacji indywidualnej w przedmiocie możliwości odliczenia podatku VAT od wydatków związanych ze zrealizowaną inwestycją “…” jest niezbędne jako jeden z elementów wniosku o płatność związaną z dofinansowaniem do projektu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gmina ma prawo do zmniejszenia podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony z faktur zakupu towarów i usług dotyczących?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Gminy, nie ma ona prawa do zmniejszenia podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony z faktur zakupu towarów i usług dotyczących.

Uzasadnienie

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, zwana dalej: „ustawą o VAT”). W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

W związku z powyższym prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Wobec tego należy stwierdzić, że za podatnika VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów opodatkowanej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszelkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego, a także lokalnego transportu zbiorowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 i 4 ww. ustawy).

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy o VAT uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że dokonane zakupy towarów i usług w ramach realizacji projektu, o których mowa we wniosku, będą wykorzystywane wyłącznie do działalności niepodlegającej VAT.

Zatem należy wskazać, że Gmina nie będzie prowadziła działalności gospodarczej związanej z opisaną we wniosku inwestycją.

W kontekście powyższego, Gmina działając jako organ władzy publicznej w zakresie wykonywania czynności związanych z budową przedmiotowej infrastruktury nie będzie występował jako podatnik podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze opis sprawy i wskazany wyżej przepis art. 86 ust. 1 ustawy o VAT stwierdzić należy, że skoro towary i usługi nabyte w związku z realizacją inwestycji nie będą wykorzystywane przez Gminę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, to w przedmiotowej sprawie nie zostanie spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku od towarów i usług – związek dokonanych zakupów ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT. Gmina nabywając towary i usługi celem zrealizowania zadania, nie nabywa ich do działalności gospodarczej i tym samym nie działa w charakterze podatnika podatku VAT, zatem nie spełnia przesłanek z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji, Gmina nie ma prawa do zmniejszenia podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony z faktur zakupu towarów i usług dotyczących projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi natomiast art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy wskazać, że w świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Na podstawie art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty.

W szczególności zadania własne obejmują sprawy z zakresu gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Realizując zadania własne, określone w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, wzięła udział w naborze wniosków w ramach konkursu Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 i uzyskała dofinansowania na realizację projektu pn. „”. W ramach projektu zostanie wybudowany jeden zintegrowany węzeł przesiadkowy mający na celu zwiększenie atrakcyjności transportu publicznego dla pasażerów. Inwestycja ta ma również spowodować większe wykorzystanie niskoemisyjnego transportu miejskiego.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do zmniejszenia podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony z faktur zakupu towarów i usług związanych z realizacją ww. projektu.

Odnosząc się zatem do powyższego, powtórzyć należy, że zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności generujących podatek należny.

W analizowanej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie zostaną spełnione. Z informacji zawartych we wniosku wynika bowiem, że dokonane zakupy towarów i usług w ramach realizacji projektu, o których mowa we wniosku, będą wykorzystywane wyłącznie do działalności niepodlegającej VAT. Jak podał Wnioskodawca, Gmina nie będzie pobierała żadnych opłat za korzystanie z powstałej w wyniku inwestycji infrastruktury. W powstałym centrum przesiadkowym nie będzie prowadzona działalność odpłatna, węzeł przesiadkowy służyć będzie tylko do celów zbiorowej komunikacji osobowej. Gmina nie będzie pobierać opłat za korzystanie z węzła przez przewoźników. Jak wskazał Wnioskodawca cała wytworzona infrastruktura ma za zadanie zaspokojenie potrzeb ludności i będzie udostępniana dla każdego nieodpłatnie. Gmina nie będzie czerpać żadnych dochodów z tytułu udostępnienia efektów inwestycji. Ponadto jak podano w opisie sprawy projekt realizowany jest w ramach zadań własnych Gminy.

Odnosząc przywołane powyżej przepisy prawa do przedstawionego opisu stanu faktycznego i stanowiska Wnioskodawcy w kontekście zadanego pytania należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie ma prawa do zmniejszenia podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony z faktur zakupu towarów i usług związanych z realizacją projektu pn. „”.

Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy nie będą spełnione, bowiem Gmina nabywając towary i usługi celem zrealizowania zadania, nie nabywa ich do działalności gospodarczej i tym samym nie działa w charakterze podatnika podatku VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku a w szczególności, że dokonane zakupy towarów i usług w ramach realizacji projektu będą wykorzystywane wyłącznie do działalności niepodlegającej VAT.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.