2021.01.25 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.410.2020.1.KS
z 25 stycznia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2020 r. (data wpływu do tutejszego Organu 25 listopada 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji otrzymanej przez Wnioskodawcę darowizny do przychodów zwolnionych z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 6c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 listopada 2020 r. do tutejszego organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji otrzymanej przez Wnioskodawcę darowizny do przychodów zwolnionych z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 6c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca”) ma status organizacji pożytku publicznego w rozumieniu ustawy z dnia 24.04.2003 r. o działalności pożytku publicznego i wolontariacie (dalej: „Ustawa o OPP”). Zgodnie z umową spółki, Wnioskodawca niezarobkowo prowadzi działalność wspomagającą technicznie, szkoleniowo, informacyjnie lub finansowo podmioty prowadzące szkoły lub inne placówki oświatowe lub wychowawcze, o ile nie są jednostkami sektora finansów publicznych i nie działają w celu osiągnięcia zysku, oraz o ile są osobami prawnymi lub jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej utworzonymi na podstawie przepisów ustaw.

Zgodnie z umową spółki, przedmiotem działalności Wnioskodawcy, a zarazem przedmiotem działalności statutowej (działalności pożytku publicznego) obejmującym realizację celów określonych w zdaniu poprzednim jest m.in.: zarządzanie nieruchomościami niemieszkalnymi, wynajem nieruchomości na własny rachunek, zagospodarowanie i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek, kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek, pozostałe pośrednictwo finansowe gdzie indziej niesklasyfikowane, pozostała działalność usługowa gdzie indziej niesklasyfikowana.

Przychody uzyskiwane z wynajmu będą przeznaczane przez Wnioskodawcę na cele statutowe (na działalność pożytku publicznego). Ponadto, najemcą będzie osoba prawna (stowarzyszenie), jednostka spoza sektora finansów publicznych, działająca niezarobkowo, której celem statutowym jest prowadzenie szkół i placówek oświatowych, a nieruchomość zostanie jej wynajęta właśnie na ten cel. Rzeczony najem będzie miał za cel wspomaganie najemcy, gdyż dostarczy mu materialną infrastrukturę konieczną do prowadzenia szkół i innych placówek oświatowych. Wnioskodawca będzie też nadal zarządzał nieruchomością, co pozwoli najemcy skupić się wyłącznie na jego celach statutowych, tj. na prowadzeniu szkoły i przedszkola.

Wnioskodawca nie prowadzi żadnej z działalności, o której mowa w art. 17 ust. 1a pkt 1-1a Ustawy o CIT. Z przyjęciem darowizny nie będą się dla Wnioskodawcy wiązać żadne istotne koszty, więc dla uproszczenia przyjmujemy, że nie będzie ich w ogóle.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy wartość otrzymanej darowizny będzie stanowić przychód (dochód) Wnioskodawcy zwolniony z CIT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 6c w zw. z art. 17 ust. 1b Ustawy o CIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość otrzymanej darowizny będzie stanowić przychód (dochód) Wnioskodawcy zwolniony z CIT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 6c w zw. z art. 17 ust. 1b Ustawy o CIT. Nie ulega wątpliwości, że wartość otrzymanej darowizny będzie przychodem Wnioskodawcy ze względu na objęcie tej sytuacji przepisami art. 12 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 5 Ustawy o CIT. Mocą poczynionego w opisie zdarzenia przyszłego założenia, z przychodem uzyskiwanym z otrzymania darowizny nie będą związane koszty uzyskania przychodu, więc przychód z tego tytułu będzie równoznaczny z dochodem. Ewentualne pojawienie się takich czy innych, ale w każdym razie bardzo niewielkich kosztów, pozostanie bez wpływu na istotę niniejszego zapytania oraz prezentowanego stanowiska.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6c oraz ust. 1b Ustawy o CIT, wolne od podatku są dochody organizacji pożytku publicznego, o których mowa w przepisach o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie - w części przeznaczonej na działalność statutową, z wyłączeniem działalności gospodarczej pod warunkiem, że dochód jest przeznaczony i - bez względu na termin - wydatkowany na działalność statutową, w tym także na nabycie środków trwałych służących bezpośrednio realizacji tych celów.

Zgodnie z art. 3 ust. 1-2 Ustawy o OPP, działalnością pożytku publicznego jest działalność społecznie użyteczna, prowadzona przez organizacje pozarządowe w sferze zadań publicznych określonych w ustawie, przy czym organizacjami pozarządowymi są niebędące jednostkami sektora finansów publicznych w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych lub przedsiębiorstwami, instytutami badawczymi, bankami i spółkami prawa handlowego będącymi państwowymi lub samorządowymi osobami prawnymi i niedziałające w celu osiągnięcia zysku - osoby prawne lub jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, którym odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, w tym fundacje i stowarzyszenia [...]. Zgodnie natomiast z art. 4 ust. 1 pkt 14 i 33 tej ustawy, sfera zadań publicznych, o której mowa w art. 3 ust. 1, obejmuje zadania w zakresie nauki, szkolnictwa wyższego, edukacji, oświaty i wychowania oraz działalności na rzecz organizacji pozarządowych [...] w zakresie określonym m.in. w pkt 14. Zgodnie z art. 6, 8-9 Ustawy o OPP, działalność pożytku publicznego nie jest działalnością gospodarczą, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, i może być prowadzona jako działalność nieodpłatna lub jako działalność odpłatna.

Działalnością odpłatną pożytku publicznego jest m.in. działalność prowadzona przez organizacje pozarządowe w sferze zadań publicznych, o której mowa w art. 4, za które pobierają one wynagrodzenie, przy czym przychód z działalności odpłatnej pożytku publicznego służy wyłącznie prowadzeniu działalności pożytku publicznego. Działalność odpłatna pożytku publicznego organizacji pozarządowych stanowi działalność gospodarczą, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, jeżeli otrzymywane wynagrodzenie jest w odniesieniu do działalności danego rodzaju wyższe od tego, jakie wynika z kosztów tej działalności, lub jeśli przeciętne miesięczne wynagrodzenie osoby fizycznej z tytułu zatrudnienia przy wykonywaniu statutowej działalności odpłatnej pożytku publicznego, za okres ostatniego roku obrotowego, a w przypadku zatrudnienia trwającego krócej niż rok obrotowy - za okres tego zatrudnienia, przekracza 3-krotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego za rok poprzedni.

Termin „wydatkowanie” oznacza w języku polskim i) wydanie pieniędzy na coś lub ii) zużywanie/zużycie czegoś (zob. https://sjp.pwn.pl/slowniki/wydatkowanie.html lub https://pl.wiktionary.org/wiki/wydatkować). Z kolei jego synonimami są słowa: koszt, nakład pieniężny, odpływ, odpływ gotówki, rozchód, sumpt, wydatek, wypływ, wypływ pieniądza, wysiłek, inwestycja, nakład (zob. https://synonim.net/synonim/wydatkowanie).

Przeznaczenie i faktyczne używanie przedmiotu darowizny niepieniężnej na cele statutowe mieści się więc w zakresie pojęcia „wydatkowanie na cele statutowe” tak samo, jak mieściłoby się przeznaczenie i wydanie na te cele darowizny pieniężnej. Wnioskodawca spełni zatem wszystkie warunki do objęcia przedmiotowej darowizny (dochodu uzyskanego w postaci darowizny) zwolnieniem z CIT, gdyż:

Jest organizacją pożytku publicznego, o której mowa w Ustawie o OPP,
Najemca jest organizacją pozarządową w rozumieniu art. 3 ust. 1-2 w zw. z art. 4 ust. 1 pkt 14 Ustawy o OPP.
Przeznaczy go i faktycznie wydatkuje na działalność statutową (działalność pożytku publicznego, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 33 w zw. z pkt 14 Ustawy o OPP, niebędącą działalnością gospodarczą zgodnie z art. 6 w zw. z art. 8 i 9 Ustawy o OPP.

Oczywiście zastosowania nie znajduje przepis art. 17 ust. 1c lit. a Ustawy o CIT, gdyż Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia z art. 17 ust. 1 pkt 6c (organizacje pożytku publicznego), a nie z art. 17 ust. 1 pkt 4.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie kwalifikacji otrzymanej przez Wnioskodawcę darowizny do przychodów zwolnionych z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 6c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz.U. z 2020, poz. 1057 ze zm., dalej ustawa OPP), działalnością pożytku publicznego jest działalność społecznie użyteczna, prowadzona przez organizacje pozarządowe w sferze zadań publicznych określonych w ustawie. Natomiast zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 pkt 2 organizacjami pozarządowymi są:

niebędące jednostkami sektora finansów publicznych, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych lub przedsiębiorstwami, instytutami badawczymi, bankami i spółkami prawa handlowego będącymi państwowymi lub samorządowymi osobami prawnymi
niedziałające w celu osiągnięcia zysku

- osoby prawne lub jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej którym odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, w tym fundacje i stowarzyszenia, z zastrzeżeniem ust. 4.

Z kolei, zgodnie z art. 3 ust. 3 ustawy OPP, działalność pożytku publicznego może być prowadzona także przez:

osoby prawne i jednostki organizacyjne działające na podstawie przepisów o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, o stosunku Państwa do innych kościołów i związków wyznaniowych oraz o gwarancjach wolności sumienia i wyznania, jeżeli ich cele statutowe obejmują prowadzenie działalności pożytku publicznego;
stowarzyszenia jednostek samorządu terytorialnego;
spółdzielnie socjalne;
spółki akcyjne i spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz kluby sportowe będące spółkami działającymi na podstawie przepisów ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz.U. z 2019 r. poz. 1468, 1495 i 2251), które nie działają w celu osiągnięcia zysku oraz przeznaczają całość dochodu na realizację celów statutowych oraz nie przeznaczają zysku do podziału między swoich udziałowców, akcjonariuszy i pracowników.

Zadania z zakresu sfery publicznej określone zostały w art. 4 ust. 1 ustawy OPP - sfera zadań publicznych, o której mowa w art. 3 ust. 1, obejmuje zadania w zakresie:

pomocy społecznej, w tym pomocy rodzinom i osobom w trudnej sytuacji życiowej oraz wyrównywania szans tych rodzin i osób;

1a) wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej;

1b) udzielania nieodpłatnej pomocy prawnej oraz zwiększania świadomości prawnej społeczeństwa;

działalności na rzecz integracji i reintegracji zawodowej i społecznej osób zagrożonych wykluczeniem społecznym;
działalności charytatywnej;
podtrzymywania i upowszechniania tradycji narodowej, pielęgnowania polskości oraz rozwoju świadomości narodowej, obywatelskiej i kulturowej;
działalności na rzecz mniejszości narodowych i etnicznych oraz języka regionalnego;

5a) działalności na rzecz integracji cudzoziemców;

ochrony i promocji zdrowia, w tym działalności leczniczej w rozumieniu ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2018 r. poz. 160 i 138);
działalności na rzecz osób niepełnosprawnych;
promocji zatrudnienia i aktywizacji zawodowej osób pozostających bez pracy i zagrożonych zwolnieniem z pracy;
działalności na rzecz równych praw kobiet i mężczyzn;
działalności na rzecz osób w wieku emerytalnym;
działalności wspomagającej rozwój gospodarczy, w tym rozwój przedsiębiorczości;
działalności wspomagającej rozwój techniki, wynalazczości i innowacyjności oraz rozpowszechnianie i wdrażanie nowych rozwiązań technicznych w praktyce gospodarczej;
działalności wspomagającej rozwój wspólnot i społeczności lokalnych;
nauki, szkolnictwa wyższego, edukacji, oświaty i wychowania;
działalności na rzecz dzieci i młodzieży, w tym wypoczynku dzieci i młodzieży;
kultury, sztuki, ochrony dóbr kultury i dziedzictwa narodowego;
wspierania i upowszechniania kultury fizycznej;
ekologii i ochrony zwierząt oraz ochrony dziedzictwa przyrodniczego;
turystyki i krajoznawstwa;
porządku i bezpieczeństwa publicznego;
obronności państwa i działalności Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej;
upowszechniania i ochrony wolności i praw człowieka oraz swobód obywatelskich, a także działań wspomagających rozwój demokracji;

22a) udzielania nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego;

ratownictwa i ochrony ludności;
pomocy ofiarom katastrof, klęsk żywiołowych, konfliktów zbrojnych i wojen w kraju i za granicą;
upowszechniania i ochrony praw konsumentów;
działalności na rzecz integracji europejskiej oraz rozwijania kontaktów i współpracy między społeczeństwami;
promocji i organizacji wolontariatu;
pomocy Polonii i Polakom za granicą;
działalności na rzecz kombatantów i osób represjonowanych;

29a) działalności na rzecz weteranów i weteranów poszkodowanych w rozumieniu ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o weteranach działań poza granicami państwa (Dz. U. poz. 1203, z 2017 r. poz. 60 oraz z 2018 r. poz. 138);

promocji Rzeczypospolitej Polskiej za granicą;
działalności na rzecz rodziny, macierzyństwa, rodzicielstwa, upowszechniania i ochrony praw dziecka;
przeciwdziałania uzależnieniom i patologiom społecznym;

32a) rewitalizacji;

działalności na rzecz organizacji pozarządowych oraz podmiotów wymienionych w art. 3 ust. 3, w zakresie określonym w pkt 1-32a.

Organizacją pożytku publicznego może być w szczególności organizacja pozarządowa oraz podmiot wymieniony w art. 3 ust. 3 pkt 1 i 4, jeżeli – z zastrzeżeniem art. 21 - spełnia łącznie wymagania określone w art. 20 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, tj.:

prowadzi działalność pożytku publicznego na rzecz ogółu społeczności, lub określonej grupy podmiotów, pod warunkiem że grupa ta jest wyodrębniona ze względu na szczególnie trudną sytuację życiową lub materialną w stosunku do społeczeństwa;
może prowadzić działalność gospodarczą wyłącznie jako dodatkową w stosunku do działalności pożytku publicznego;
nadwyżkę przychodów nad kosztami przeznacza na działalność, o której mowa w pkt 1;
ma statutowy kolegialny organ kontroli lub nadzoru, odrębny od organu zarządzającego i niepodlegający mu w zakresie wykonywania kontroli wewnętrznej lub nadzoru, przy czym członkowie organu kontroli lub nadzoru
1. nie mogą być członkami organu zarządzającego ani pozostawać z nimi w związku małżeńskim, we wspólnym pożyciu, w stosunku pokrewieństwa, powinowactwa lub podległości służbowej,
2. nie byli skazani prawomocnym wyrokiem za przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe,
3. mogą otrzymywać z tytułu pełnienia funkcji w takim organie zwrot uzasadnionych kosztów lub wynagrodzenie w wysokości nie wyższej niż przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw ogłoszone przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego za rok poprzedni;
członkowie organu zarządzającego nie byli skazani prawomocnym wyrokiem za przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe;
statut lub inne akty wewnętrzne organizacji pozarządowych oraz podmiotów wymienionych w art. 3 ust. 3 pkt 1 i 4 zawierają zakazy, o których mowa w pkt 6 omawianego artykułu.

Z powołanego przepisu wynika, że organizacja pożytku publicznego nie działa dla osiągnięcia zysku. Nawet w wyjątkowej sytuacji, gdy prowadzi ona dodatkową działalność gospodarczą, dochody z tej działalności muszą być przeznaczane na realizację celów statutowych. Naruszenie tego wymogu, skutkować będzie utratą statusu organizacji pożytku publicznego.

Zgodnie z art. 24 ust. 1 ww. ustawy OPP, organizacji pożytku publicznego przysługuje, na zasadach określonych w przepisach odrębnych, zwolnienie od:

podatku dochodowego od osób prawnych,
podatku od nieruchomości,
podatku od czynności cywilnoprawnych,
opłaty skarbowej,
opłat sądowych

- w odniesieniu do prowadzonej przez nią działalności pożytku publicznego.

Odrębne przepisy, do których odsyła cytowany przepis, regulujące zagadnienie zwolnienia organizacji pożytku publicznego od podatku dochodowego od osób prawnych to przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020r. poz. 1406 ze zm.) dalej ustawa o CIT.

Na wstępie należy zauważyć, że w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych ujęto dwa rodzaje zwolnień podatkowych, a mianowicie zwolnienia podmiotowe i przedmiotowe.

Zwolnienia podmiotowe uregulowano w art. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w którym enumeratywnie wymieniono podmioty zwolnione od podatku. Zwolnienia przedmiotowe ujęto natomiast w Rozdziale 4 ww. ustawy w przepisach art. 17.

Wnioskodawca nie został ujęty w zamkniętym katalogu zawartym w art. 6 ustawy o CIT, a zatem nie korzysta ze zwolnienia podmiotowego. Powyższe nie oznacza jednak, że osiągane przez Wnioskodawcę dochody podlegają opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Zgodnie z art. 7 ust. 2 ww. ustawy dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów. Tak ustalony dochód może być przedmiotem zwolnienia z opodatkowania, na zasadach określonych w art. 17 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na mocy art. 17 ust. 1 pkt 6c ustawy o CIT, wolne od podatku są dochody organizacji pożytku publicznego, o których mowa w przepisach o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie - w części przeznaczonej na działalność statutową, z wyłączeniem działalności gospodarczej.

Art. 17 ust. 1b ww. ustawy o CIT stanowi, że zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i - bez względu na termin - wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 5a.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych ściśle określa dwa warunki, których spełnienie uprawnia do skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 6c, tj.:

posiadanie przez jednostkę statusu organizacji pożytku publicznego, o której mowa w przepisach o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie,
przeznaczenie i wydatkowanie uzyskanego dochodu na działalność statutową, z wyłączeniem działalności gospodarczej,
zadania realizowane przez organizację pożytku publicznego (wymienione w art. 4 ust. 1 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie) muszą w sposób jasny i precyzyjny wynikać z postanowień statutu danego podmiotu.

Nieistotne jest przy tym, źródło tego dochodu - czy został on osiągnięty w związku z realizacją zadań pożytku publicznego, czy też z działalności gospodarczej prowadzonej w rozmiarach służących realizacji zadań statutowych. Warunkiem skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego jest bowiem przeznaczenie i - bez względu na termin – wydatkowanie osiągniętego dochodu na działalność statutową.

Podkreślić należy, że z art. 17 ust. 1a pkt 2 ustawy podatkowej wynika natomiast, że zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, nie dotyczy dochodów, bez względu na czas ich osiągnięcia, wydatkowanych na inne cele niż wymienione w tych przepisach.

Tym samym, przepis art. 17 ust. 1a ustawy o CIT wprowadza ograniczenie zakresu zwolnienia wskazanego także w art. 17 ust. 1 pkt 6c tylko do dochodu, który podatnik nie tylko przeznaczy na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ale i wydatkuje. Istotne jest to, że samo przeznaczenie dochodu na cele statutowe lub inne społecznie użytecznie i preferowane przez ustawodawcę nie wystarczy dla zachowania prawa do zwolnienia, gdyż wydatkowanie tego dochodu na inny niż statutowy lub społecznie użyteczny cel, to zwolnienie unicestwi.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca ma status organizacji pożytku publicznego w rozumieniu ustawy z dnia 24.04.2003 r. o działalności pożytku publicznego i wolontariacie. Zgodnie z umową spółki, Wnioskodawca niezarobkowo prowadzi działalność wspomagającą technicznie, szkoleniowo, informacyjnie lub finansowo podmioty prowadzące szkoły lub inne placówki oświatowe lub wychowawcze, o ile nie są jednostkami sektora finansów publicznych i nie działają w celu osiągnięcia zysku, oraz o ile są osobami prawnymi lub jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej utworzonymi na podstawie przepisów ustaw.

W tym miejscu należy jeszcze raz podkreślić, że ustawodawca w analizowanym art. 17 ust. 1 pkt 6c ustawy o CIT, zwalnia z opodatkowania dochody organizacji pożytku publicznego, w części przeznaczonej na działalność statutową realizującą zadania, o których mowa w przepisach o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, z wyłączeniem działalności gospodarczej. Wobec tego, o możliwości zwolnienia od podatku osiągniętego dochodu decyduje zasadniczo, oprócz wymogu, że nie może to dotyczyć działalności gospodarczej, cel na jaki przeznaczone zostaną te środki.

Przez działalność statutową podatnika należy rozumieć te rodzaje działalności, które ujęte zostały w jego statucie i zgodne są z przepisem art. 4 ust. 1 ustawy o pożytku publicznym i wolontariacie. Określenie celów statutowych pod kątem uprawnień podatkowych musi być precyzyjne i ścisłe. Z podatkowego punktu widzenia chodzi bowiem o zwolnienie dochodu od podatku, a zatem zastosowanie instytucji będącej wyjątkiem od reguły, jaką jest opodatkowanie dochodów osób prawnych.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 6 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, działalność pożytku publicznego nie jest, z zastrzeżeniem art. 9 ust. 1, działalnością gospodarczą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r. poz. 1292 i 1495 oraz z 2020 r. poz. 424), i może być prowadzona jako działalność nieodpłatna lub jako działalność odpłatna.

Ustawodawca w art. 7 ust. 1 ww. ustawy OPP wyjaśnia, że działalnością nieodpłatną pożytku publicznego jest działalność prowadzona przez organizacje pozarządowe i podmioty wymienione w art. 3 ust. 3, w sferze zadań publicznych, o której mowa w art. 4, za które nie pobierają one wynagrodzenia.

Z kolei, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, działalnością odpłatną pożytku publicznego jest:

działalność prowadzona przez organizacje pozarządowe i podmioty wymienione w art. 3 ust. 3, w sferze zadań publicznych, o której mowa w art. 4, za które pobierają one wynagrodzenie;
sprzedaż wytworzonych towarów lub świadczenie usług w zakresie:
1. rehabilitacji społecznej i zawodowej osób niepełnosprawnych na zasadach określonych w ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 426, 568 i 875), lub
2. integracji i reintegracji zawodowej i społecznej osób zagrożonych wykluczeniem społecznym, o których mowa w ustawie z dnia 13 czerwca 2003 r. o zatrudnieniu socjalnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 176) oraz ustawie z dnia 27 kwietnia 2006 r. o spółdzielniach socjalnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1205, z 2019 r. poz. 2020 oraz z 2020 r. poz. 875);
sprzedaż przedmiotów darowizny.

Przychód z działalności odpłatnej pożytku publicznego, zgodnie z ust. 2 art. 8 ustawy OPP, służy wyłącznie prowadzeniu działalności pożytku publicznego.

Zgodnie z przywołanym wcześniej przepisem art. 9 ust. 1 ustawy OPP, działalność odpłatna pożytku publicznego organizacji pozarządowych oraz podmiotów wymienionych w art. 3 ust. 3 stanowi działalność gospodarczą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, jeżeli:

wynagrodzenie, o którym mowa w art. 8 ust. 1, jest w odniesieniu do działalności danego rodzaju wyższe od tego, jakie wynika z kosztów tej działalności, lub
przeciętne miesięczne wynagrodzenie osoby fizycznej z tytułu zatrudnienia przy wykonywaniu statutowej działalności odpłatnej pożytku publicznego, za okres ostatniego roku obrotowego, a w przypadku zatrudnienia trwającego krócej niż rok obrotowy - za okres tego zatrudnienia, przekracza 3-krotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego za rok poprzedni.

W związku z powyższym, podmiot mający status organizacji pożytku publicznego, prowadzący odpłatną działalność pożytku publicznego, niespełniający żadnego z kryteriów wymienionych w przywołanym art. 9 ust. 1, może skorzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 6c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do dochodów przeznaczonych i wydatkowanych na prowadzoną działalność statutową, w tym w ramach odpłatnej działalności pożytku publicznego.

Należy mieć na uwadze, że przepisy ustanawiające zwolnienia i ulgi podatkowe w systemie polskiego prawa podatkowego są istotnym wyjątkiem od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości podatkowej), dlatego też muszą być stosowane w sposób ścisły.

Ustawa o CIT nie zawiera definicji działalności gospodarczej. W związku z tym, należy odwołać się do definicji określonej w art. 3 pkt 9 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym przez działalność gospodarczą należy rozumieć każdą działalność zarobkową w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r. poz. 1292 i 1495 oraz z 2020 r. poz. 424 i 1086), w tym wykonywanie wolnego zawodu, a także każdą inną działalność zarobkową wykonywaną we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, nawet gdy inne ustawy nie zaliczają tej działalności do działalności gospodarczej lub osoby wykonującej taką działalność - do przedsiębiorców.

Zauważyć należy, że bezpośrednio do ustawy – Prawo przedsiębiorców odnosi się także ustawodawca w cytowanych wyżej przepisach ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie.

Zgodnie natomiast z art. 3 powołanej ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (Dz.U. z 2019 r. poz. 1292 ze zm.), działalnością gospodarczą jest zorganizowana działalność zarobkowa, wykonywana we własnym imieniu i w sposób ciągły. Nie stanowi działalności gospodarczej działalność wykonywana przez osobę fizyczną, której przychód należny z tej działalności nie przekracza w żadnym miesiącu 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia, o którym mowa w ustawie z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. z 2018 r. poz. 2177), i która w okresie ostatnich 60 miesięcy nie wykonywała działalności gospodarczej (art. 5 ust. 1).

Obie przytoczone powyżej ustawy, definiując działalność gospodarczą, wskazują na jej zarobkowy charakter, gdyż stanowi on podstawową, konieczną i konstruktywną cechę działalności gospodarczej. Dana działalność jest zarobkowa, jeżeli jest prowadzona w celu osiągnięcia dochodu rozumianego jako nadwyżka przychodów nad nakładami tej działalności. Brak przedmiotowej cechy przesądza, że w danym przypadku nie można mówić o działalności gospodarczej.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wskazuje, że niezarobkowo prowadzi działalność wspomagającą technicznie, szkoleniowo, informacyjnie lub finansowo podmioty prowadzące szkoły lub inne placówki oświatowe lub wychowawcze, o ile nie są jednostkami sektora finansów publicznych i nie działają w celu osiągnięcia zysku, oraz o ile są osobami prawnymi lub jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej utworzonymi na podstawie przepisów ustaw. Wnioskodawca prowadzi również działalność obejmującą zarządzanie nieruchomościami niemieszkalnymi, wynajem nieruchomości na własny rachunek, zagospodarowanie i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek, kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek, pozostałe pośrednictwo finansowe gdzie indziej niesklasyfikowane, pozostała działalność usługowa gdzie indziej niesklasyfikowana. Działania te Wnioskodawca realizuje w ramach działalności pożytku publicznego.

Wnioskodawca rozważa przyjęcie darowizny nieruchomości składającej się z dwóch działek. Jedna z nich jest niezabudowana, na drugiej zaś posadowiono dwa budynki zaprojektowane i wzniesione jako odpowiednio przedszkole i szkoła, a także budowle ściśle z nimi związane, tj. parking, boisko, plac zabaw, itp. W przypadku przyjęcia darowizny, Wnioskodawca przeznaczy ją, zgodnie z przedmiotem działalności statutowej, na wynajem. Najemcą będzie osoba prawna (stowarzyszenie), jednostka spoza sektora finansów publicznych, działająca niezarobkowo, której celem statutowym jest prowadzenie szkół i placówek oświatowych, a nieruchomość zostanie jej wynajęta właśnie na ten cel. Rzeczony najem będzie miał na celu wspomaganie najemcy poprzez dostarczenie najemcy materialnej infrastruktury koniecznej do prowadzenia szkół i innych placówek oświatowych. Wnioskodawca będzie wspierał najemcę również poprzez zarządzanie wynajmowaną nieruchomością, co pozwoli najemcy skupić się wyłącznie na realizacji jego celów statutowych, tj. na prowadzeniu szkoły i przedszkola. Uzyskiwany przychód z najmu będzie mniejszy od kosztów jego uzyskania (koszty związane z nieruchomością będą wyższe niż otrzymywany czynsz). Przychody uzyskiwane z wynajmu będą przeznaczane przez Wnioskodawcę na cele statutowe (na działalność pożytku publicznego).

Mając na uwadze opisane zdarzenie przyszłe oraz obowiązujące przepisy prawa należy podkreślić, że cele wymienione w art. 4 ust. 1 ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie, muszą w sposób niebudzący wynikać z postanowień statutu danego podmiotu.

Jak wynika z wniosku, otrzymane w ramach darowizny nieruchomości Wnioskodawca „przeznaczy i faktycznie wydatkuje na działalność statutową (działalność pożytku publicznego, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 33 w zw. z pkt 14 ustawy o OPP, niebędącą działalnością gospodarczą zgodnie z art. 6 w zw. z art. 8 i 9 ustawy o OPP)”. Skoro więc, otrzymana darowizna zostanie przez Wnioskodawcę, zgodnie z art. 17 ust. 1b ustawy o CIT, przeznaczona i wydatkowana na realizację celu statutowego Wnioskodawcy, którym jest działalność wspomagająca technicznie, szkoleniowo, informacyjnie lub finansowo podmioty prowadzące szkoły lub inne placówki oświatowe lub wychowawcze, która to działalność zgodna jest z przepisem art. 4 ust. 1 pkt 33 ustawy OPP (działalność na rzecz organizacji pozarządowych oraz podmiotów wymienionych w art. 3 ust. 3, w zakresie określonym w pkt 14 tj. w zakresie nauki, szkolnictwa wyższego, edukacji, oświaty i wychowania), przychód przeznaczony na realizację powyższego celu tj. na wynajem prowadzony w ramach odpłatnej działalności statutowej wolny jest od opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 6c ustawy OPP.

Wobec powyższego, co do zasady, wydatki poniesione na realizację celów statutowych Wnioskodawcy, wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego (w zakresie wspomagania technicznie, szkoleniowo, informacyjnie lub finansowo podmioty prowadzące szkoły lub inne placówki oświatowe lub wychowawcze, poprzez wynajem nieruchomości i zarządzanie nimi prowadzony w ramach odpłatnej działalności statutowej), podlegają zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 6c ustawy o CIT. Działania Wnioskodawcy podejmowane w ramach realizacji celów statutowych zgodne są i realizują założenia ustawodawcy przewidziane w art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie.

Stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym wartość otrzymanej darowizny będzie stanowić przychód (dochód) Wnioskodawcy zwolniony z CIT na postawie art. 17 ust. 1 pkt 6c w zw. z art. 17 ust. 1b ustawy o CIT jest prawidłowe.

Końcowo podkreślić należy, że w przypadku, kiedy działania, w wyniku których Wnioskodawca osiągnie dochód (przychody z prowadzonej działalności przewyższą ponoszone w związku z tą działalnością koszty) działalność taką należy traktować, jako działalność gospodarczą (zarobkową). Przeznaczenie dochodu na działalność gospodarczą wyklucza możliwość zastosowania zwolnienia z opodatkowania tej części dochodów na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 6c ustawy o CIT. W takim przypadku, nawet jeśli dochody uzyskane w późniejszym czasie z działalności gospodarczej polegającej na wynajmie i zarządzaniu nieruchomościami w całości zostaną przeznaczone na cele statutowe Wnioskodawcy, to jednak dochody przeznaczone i wydatkowane na tego rodzaju działalność zarobkową nie podlegają zwolnieniu z opodatkowania na podstawie omawianego przepisu.

Wobec powyższego, w sytuacji kiedy w wyniku prowadzonej działalności powstanie jakakolwiek nadwyżka dochód ten należy traktować, jako powstały z działalność gospodarczej rozumianej jako wszelkie działania o charakterze zarobkowym. W takiej sytuacji działania Wnioskodawcy nie podlegają zwolnieniu z opodatkowania.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin