2021.01.21 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.590.2020.2.JO
z 21 stycznia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 października 2020 r. (data wpływu 2 października 2020 r.) uzupełnione pismem Strony z dnia 5 października 2020 r. (data wpływu 6 października 2020 r.) oraz uzupełnione pismem Strony z dnia 10 grudnia 2020 r. (data wpływu 22 grudnia 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 25 listopada 2020 r. (skutecznie doręczone Stronie w dniu 9 grudnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania 0% stawki podatku dla wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów na podstawie posiadanych dokumentów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 października 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania 0% stawki podatku dla wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów na podstawie posiadanych dokumentów. Wniosek został uzupełniony pismem Strony z dnia 5 października 2020 r. (data wpływu 6 października 2020 r.). Wniosek został uzupełniony pismem Strony z dnia 5 października 2020 r. (data wpływu 6 października 2020 r.) oraz uzupełnione pismem Strony z dnia 10 grudnia 2020 r. (data wpływu 22 grudnia 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 25 listopada 2020 r. znak: 0114-KDIP1-1.4012.590.2020.1.JO.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

X SE (dalej: Spółka) jest spółką posiadającą siedzibę na terytorium Niemiec.

Spółka jest zarejestrowana na potrzeby podatku VAT w Polsce, w tym również dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Spółka jest członkiem międzynarodowej grupy kapitałowej, w której pełni funkcję producenta i dystrybutora podwozi/pojazdów ciężarowych i autobusów (dalej: Pojazdy).

Spółka nabywa Pojazdy w ramach zakupów krajowych w Polsce lub w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów od podmiotów z Grupy X lub spoza niej.

Spółka sprzedaje Pojazdy w ramach sprzedaży krajowej, eksportu towarów lub wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (dalej: WDT).

W przypadku WDT Spółka sprzedaje Pojazdy na rzecz lokalnych spółek dystrybucyjnych z Grupy X lub też innych podmiotów spoza Grupy, mających siedzibę w innych niż Polska krajach UE. Opisane rozwiązanie będące przedmiotem wniosku znajduje zastosowanie do lokalnych spółek dystrybucyjnych z grupy X (dalej: Nabywcy).

Nabywcy są zarejestrowani dla potrzeb VAT w krajach swojej siedziby i posiadają ważny numer VAT-UE.

W przypadku, gdy Pojazdy są przedmiotem WDT, Spółka dokumentuje dostawę towarów poprzez wystawienie faktury na rzecz Nabywcy. Faktura zawiera opis przedmiotu transakcji (specyfikacja dostarczonych Pojazdów), w szczególności:

ilość,
rodzaj i typ Pojazdu ze wskazaniem jego numeru,
numer VIN,
wartość Pojazdu,
wewnętrzny (wewnątrzgrupowy) numer zamówienia (AE-Nr.)

Dodatkowo, Spółka posiada potwierdzenia płatności za faktury dokumentujące WDT. Płatność dokonywana jest w ramach zbiorczej kompensaty należności (netting).

Ze względu na specyfikę działalności gospodarczej tj. dystrybucji Pojazdów w ramach WDT na dużą skalę, Spółka nie jest w stanie zgromadzić odrębnie dla każdego Pojazdu dokumentów potwierdzających wywóz pojazdów z Polski i jego dostarczenie do Nabywcy w innym kraju UE (CMR, dowodów ubezpieczenia transportu, faktur za transport Pojazdów).

W celu zautomatyzowania procesu potwierdzenia faktu dostarczenia Pojazdów do Nabywców w innych krajach UE, Spółka poszerzyła swój system ERP (system informatyczny zarządzania zasobami i procesami) o moduł pozwalający na monitorowanie przemieszczania Pojazdów. Moduł ten pozwala na śledzenie Pojazdu od momentu złożenia zamówienia do momentu dostarczenia Pojazdu do Nabywcy (lub kolejnego podmiotu-ostatecznego odbiorcy, o ile taki jest znany w momencie złożenia zamówienia; dalej: Odbiorca).

Moduł pozwalający na monitorowanie przemieszczania Pojazdów w systemie informatycznym Spółki (dalej: System) funkcjonuje w następujący sposób:

Krok 1: ZAMÓWIENIE

w momencie złożenia zamówienia jest ono wprowadzane do Systemu i jest mu nadawany unikatowy numer zamówienia (AE-Nr.)
zamówienie zawiera wszystkie dane dot. zamówionego pojazdu, m.in.
- rodzaj pojazdu,
- rodzaj silnika,
- dane Nabywcy oraz Odbiorcy (o ile są one znane),
Po zaplanowaniu produkcji pojazdów w zakładzie produkcyjnym następuje potwierdzenie zamówienia.
w zależności od rodzaju pojazdu:
- zamówienie jest realizowane przez Spółkę w jej fabrykach (zakładach produkcyjnych) w Niemczech lub
- przekazywane jest do realizacji spółkom zależnym od Spółki (dalej: Producenci). Producenci mają siedzibę w Polsce. W takim przypadku Producenci produkują Pojazd w Polsce. Wówczas Producent ma dostęp do odpowiednich danych zawartych w zamówieniu umieszczonym w Systemie i dotyczącym produkowanego przez niego Pojazdu,
przy składaniu zamówienia Spółka otrzymuje od Nabywcy numer VAT-UE właściwy dla przedmiotowej transakcji (nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej).

Krok 2: PRODUKCJA

w momencie rozpoczęcia produkcji w Systemie automatycznie uzupełniają się dane dot. planowego dnia zakończenia produkcji oraz planowanego dnia dostarczenia Pojazdu do Nabywcy,
w momencie rozpoczęcia produkcji nadawany jest również unikatowy nr VIN Pojazdu. Od tego momentu w Systemie widoczne są dane jednoznacznie identyfikujące dany Pojazd,
Spółka może śledzić na jakim etapie jest proces produkcji Pojazdu, natomiast Nabywca otrzymuje wyłącznie dane, które są dla niego niezbędne.
po zakończeniu procesu produkcji Pojazdu, w Systemie wraz z listem przewozowym wystawiana jest faktura dokumentująca sprzedaż Pojazdu przez Spółkę do Nabywcy. List przewozowy sporządzany jest wówczas, gdy Pojazd posiada wszystkie dokumenty wymagane do transportu i opuszcza plac zakładu produkcyjnego.

Krok 3: ZLECENIE TRANSPORTU

Spółka zleca transport Pojazdów przewoźnikowi (podmiot prowadzący działalność gospodarczą w zakresie transportu towarów oraz wynajmu kierowców; dalej: Przewoźnik),
Zlecenie transportu przebiega następująco:
- Spółka udostępnia Przewoźnikowi portal internetowy (dalej: Portal), który jest połączony z Systemem,
- po zalogowaniu do Portalu Przewoźnik widzi zlecenia transportu Pojazdów udostępniane przez System, w tym:
  - datę planowanego zakończenia produkcji Pojazdu (możliwości odbioru Pojazdu przez Przewoźnika),
  - miejsce odbioru Pojazdu,
  - miejsce dostawy (zakończenia transportu),
- Przewoźnik wprowadza w Portalu informację o terminie odbioru Pojazdu, która następnie pojawia się w Systemie (jest widoczna zarówno dla Producenta oraz Spółki),
W ramach wyjątku - Nabywca może odebrać Pojazdy w Polsce. Wówczas to Nabywca zleca transport przewoźnikowi. Takie dane nie widnieją w Systemie.

Krok 3: DOSTAWA

w ustalonym terminie i miejscu Przewoźnik odbiera Pojazd (w przypadku, gdy miejscem tym jest Polska, Przewoźnik odbiera Pojazd z fabryki Producenta lub innego miejsca wskazanego przez Spółkę w Systemie),
informacja o odbiorze Pojazdów (rozpoczęciu transportu) jest wprowadzana przez przewoźnika do Systemu za pośrednictwem Portalu wraz ze wskazaniem planowanej daty dostarczenia Pojazdu do Nabywcy,
Przewoźnik transportuje Pojazd do miejsca wskazanego w Systemie (zleceniu transportu) Nabywcy/Odbiorcy,
po dostarczeniu Pojazdu w miejsce jego przeznaczenia wskazane w zleceniu transportu Przewoźnik loguje się do Portalu i potwierdza zakończenie transportu i dostarczenie Pojazdu do Nabywcy.

Krok 4: POTWIERDZENIE ODBIORU POJAZDÓW

Nabywca, po dokonaniu odbioru Pojazdu od Przewoźnika wprowadza do Systemu informację o faktycznym odbiorze Pojazdu poprzez użycie w Systemie funkcji/przycisku „Potwierdzenie dostarczenia”,
W przypadkach gdy pojazd jest odbierany - miejsce dostawy jest wskazywany w systemie przed potwierdzeniem.
Spółka widzi w Systemie potwierdzenie odbioru Pojazdów wprowadzone przez Nabywcę (dalej: Potwierdzenie). Wówczas taka dostawa jest oznaczona w Systemie zielonym znacznikiem (po potwierdzeniu dostarczenia znacznik dostaw zmienia się z czerwonego na zielony), wskazana jest również data wprowadzenia przez Nabywcę potwierdzenia dostarczenia,
w przypadku, gdyby na skutek jakiegokolwiek błędu w Systemie pojawiła się informacja o dostarczonym Pojeździe, który faktycznie nie zostałby odebrany przez Nabywcę, wówczas:
- Nabywca nie potwierdza dostarczenia,
- Nabywca zgłasza tę sytuację (błąd) do Spółki.

Dostęp do modułu pozwalającego na monitorowanie przemieszczania Pojazdów jest możliwy wyłącznie dla wskazanych pracowników Nabywcy, po zalogowaniu z użyciem określonego (znanego tylko danym pracownikom) loginu i hasła. Pracownicy Centrum Zamówień w Spółce mają dostęp do innego systemu ERP. Zakres ich uprawnień wynika z pełnionych funkcji/stanowisk. W systemie tym widoczny jest status przetwarzania w/w modułu (Potwierdzenie otwarte/zamknięte). Jak tylko potwierdzenie odbioru (Entry Certificate) w formie PDF zostanie wygenerowane - dokument ten jest dostępny za pośrednictwem systemu Centrum Zamówień.

W Systemie będą przechowywane przez okres co najmniej 10 lat (nie wcześniej niż do momentu przedawnienia zobowiązania podatkowego wynikającego z dostawy Pojazdów przez Spółkę) dane pozwalające na ustalenie przebiegu transportu Pojazdów oraz ich odbioru, w szczególności:

dane Nabywcy (nazwa, adres, kraj, do którego dostarczane są Pojazdy),
miejsce odbioru Pojazdów przez Przewoźnika,
data odbioru Pojazdów przez Przewoźnika,
dane dotyczące transakcji tj. nr faktury, datę wystawienia faktury, numer zamówienia (AE-Nr), numer identyfikacyjny Pojazdu (VIN).
data dostarczenia Pojazdów do Nabywcy/Odbiorcy (jeśli był on znany w momencie rozpoczęcia produkcji Pojazdu) wskazana przez Przewoźnika,
data potwierdzenia odbioru Pojazdu przez Nabywcę.

System nie pozwala na dokonanie zmian w powyższych danych.

Spółka ma możliwość wydrukowania w każdej chwili z Systemu danych (do upływu okresu przedawnienia zobowiązania podatkowego wynikającego z dostawy Pojazdów przez Spółkę), o których mowa powyżej.

Dla wszystkich WDT z Polski Spółka posiada:

fakturę ze specyfikacją poszczególnych sztuk dostarczonych Pojazdów oraz
dowód płatności za Pojazd oraz
Potwierdzenie odbioru „Entry Certificate” (widoczne w Systemie, zgodnie z powyższym opisem),

dalej łącznie jako: Dokumenty.

Spółka posiada wskazane powyżej Dokumenty przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym powstał obowiązek podatkowy dla WDT.

Jeśli proces przetwarzania zostanie przeprowadzony w odpowiednim czasie przez Nabywcę istnieje proces monitowania, który w sposób zautomatyzowany wskaże, które Pojazdy nie posiadają jeszcze Potwierdzenia odbioru - będzie można to zobaczyć i ocenić w systemie Spółki.

Na podstawie Dokumentów, Spółka wykazuje/będzie wykazywała WDT opodatkowane stawką 0% VAT w rozliczeniu VAT za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Spółka składa/będzie składała informację podsumowującą o dokonanych WDT do urzędu skarbowego za pomocą środków komunikacji elektronicznej do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy dla dokonanych WDT.

Informacja podsumowująca zawiera/będzie zawierała prawidłowe dane dotyczące dokonanych WDT zgodnie z wymogami wskazanymi w przepisach ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy posiadane przez Spółkę Dokumenty opisane w zdarzeniu przyszłym stanowią dowody uprawniające Spółkę do zastosowania stawki VAT 0% do WDT?

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym posiadane przez Spółkę Dokumenty stanowią dowody uprawniające Spółkę do zastosowania stawki VAT 0% do WDT.

Uzasadnienie

Zgodnie z przepisem art. 41 ust. 3 ustawy o VAT, WDT podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

W myśl art. 42 ust. 1 ustawy o VAT WDT podlega opodatkowaniu VAT wg stawki VAT 0% pod warunkiem, że:

podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;
podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Spełnienie powyższych warunków formalnych uprawnia podatnika do zastosowania stawki VAT 0% do dokonanej przez niego WDT.

Stosownie do art. 42 ust. 1a ustawy o VAT, stawka 0% VAT nie ma zastosowania do WDT, jeżeli:

podatnik nie dopełnił obowiązku, o którym mowa w art. 100 ust. 1 pkt 1 (złożenie zbiorczej informacji o dokonanych WDT do urzędu skarbowego) lub ust. 3 pkt 1 (złożenie informacji podsumowujących za pomocą środków komunikacji elektronicznej do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu w którym powstał obowiązek podatkowy dla WDT), lub
złożona informacja podsumowująca nie zawiera prawidłowych danych dotyczących wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów zgodnie z wymogami, o których mowa w art. 100 ust. 8

- chyba, że podatnik należycie na piśmie wyjaśnił uchybienie naczelnikowi urzędu skarbowego.

Biorąc pod uwagę treść powyższych przepisów, w celu zastosowania stawki VAT 0% do WDT Spółka powinna spełnić łącznie następujące warunki:

dokonać dostawy towarów,
dostawa powinna zostać dokonana na rzecz nabywców posiadających w momencie dostawy właściwy i ważny numer nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który to numer nabywca poda Spółce.
posiadać w swojej dokumentacji dowody potwierdzające, że towary zostały w ramach WDT dostarczone do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium Polski,
być zarejestrowana jako podatnik VAT UE w momencie złożenia deklaracji podatkowej (w której wykaże WDT),
złożyć zawierającą prawidłowe dane informację podsumowującą o dokonanych WDT za pomocą środków elektronicznych do urzędu skarbowego do 25 dnia następującego po miesiącu powstania obowiązku podatkowego.

W opisanym zdarzeniu przyszłym spełnione są następujące warunki do zastosowania stawki VAT 0% dla dokonywanych WDT, tj.:

Spółka dokonuje dostawy Pojazdów na rzecz Nabywców,
Spółka sprzedaje Pojazdy na rzecz spółek dystrybucyjnych w innych krajach UE, które mają ważny numer VAT-UE (Spółka weryfikuje ważność numerów VAT-UE Nabywców oraz przy
składaniu zamówienia Spółka otrzymuje od Nabywcy numer VAT-UE właściwy dla przedmiotowej transakcji),
Spółka jest zarejestrowana na potrzeby podatku VAT w Polsce, w tym również dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych i będzie nadal zarejestrowana w momencie złożenia deklaracji podatkowej, w której będzie wykazywała przedmiotowe WDT,
Spółka złoży informację podsumowującą zawierającą prawidłowe dane o dokonanych WDT do urzędu skarbowego za pomocą środków komunikacji elektronicznej do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy dla dokonanych WDT.

Oznacza to, że jeśli Spółka będzie posiadała w swojej dokumentacji dowody potwierdzające, że Pojazdy zostały w ramach WDT dostarczone do Nabywcy znajdującego się na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego, będzie ona uprawniona do opodatkowania WDT wg stawki VAT 0%.

Od 1 stycznia 2020 r. w Polsce obowiązują przepisy Rozporządzenia Wykonawczego RADY (UE) 2018/1912 z dnia 4 grudnia 2018 r. zmieniającymi rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 do celów stosowania zwolnień ustanowionych w art. 138 dyrektywy 2006/112/WE (dalej: Rozporządzenie), zgodnie z którymi domniemywa się, że towary zostały wysłane lub przetransportowane z państwa członkowskiego do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza jego terytorium, ale na terytorium Wspólnoty, w którymkolwiek z następujących przypadków:

sprzedawca wskazuje, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez niego lub przez osobę trzecią działającą na jego rzecz, oraz sprzedawca jest w posiadaniu co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów z grupy A, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy, albo sprzedawca jest w posiadaniu jakichkolwiek pojedynczych dowodów z grupy A, wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami z grupy B, potwierdzających wysyłkę lub transport, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy;
sprzedawca jest w posiadaniu następujących dokumentów:
1. pisemnego oświadczenia nabywcy potwierdzającego, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez nabywcę lub przez osobę trzecią działającą na rzecz nabywcy, oraz wskazującego państwo członkowskie przeznaczenia towarów; takie pisemne oświadczenie określa: datę wystawienia; nazwę lub imię i nazwisko oraz adres nabywcy; ilość i rodzaj towarów; datę i miejsce przybycia towarów; w przypadku dostawy środków transportu, numer identyfikacyjny środków transportu: oraz identyfikację osoby przyjmującej towary na rzecz nabywcy (nabywca dostarcza sprzedawcy pisemne oświadczenie do dziesiątego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła dostawa); oraz
2. co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów z grupy A, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i nabywcy, lub jakichkolwiek pojedynczych dowodów z grupy A wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami z grupy B, potwierdzających transport lub wysyłkę, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy.

Dokumenty akceptowane jako dowód wysyłki lub transportu to:

Grupa A:

dokumenty odnoszące się do wysyłki lub transportu towarów, takie jak podpisany list przewozowy CMR, konosament, faktura za towarowy przewóz lotniczy lub faktura od przewoźnika towarów;

Grupa B:

polisa ubezpieczeniowa w odniesieniu do wysyłki lub transportu towarów lub dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za wysyłkę lub transport towarów;
dokumenty urzędowe wydane przez organ władzy publicznej, na przykład notariusza, potwierdzające przybycie towarów do państwa członkowskiego przeznaczenia;
poświadczenie odbioru wystawione przez prowadzącego magazyn w państwie członkowskim przeznaczenia, potwierdzające składowanie towarów w tym państwie członkowskim.

Jednocześnie Rozporządzenie nie zawiera przepisów, które uchylałyby przepisy w zakresie dowodów do WDT obowiązujące w polskiej ustawy o VAT. Tym samym, od dnia 1 stycznia 2020 r. obowiązują dwa rodzaje regulacji mogących być podstawą gromadzenia dowodów dla potrzeb zastosowania stawki 0% VAT do WDT - tj. art. 42 ustawy o VAT oraz art. 45a Rozporządzenia.

Zgodnie z jednolitym stanowiskiem organów podatkowych zaprezentowanym w wydawanych interpretacjach indywidualnych - np. interpretacja indywidualna sygn. 0111-KDIB3-3.4012.50. 2020.1.PJ z dnia 29 kwietnia 2020 r., cyt.:

„niespełnienie warunków wprowadzonych ww. rozporządzeniem nie oznacza automatycznie, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji dostawca będzie musiał udowodnić w inny sposób, zgodnie z dotychczasowymi przepisami ustawy o VAT, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione”.

W innej interpretacji indywidualnej, tj. 0114-KDIP1-2.4012.117.2020.1.PC z dnia 12 czerwca 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, cyt.:

„Zatem posiadanie przez dostawcę dokumentów, o których mowa w art. 42 ust. 3 i 11 ustawy będzie uprawniało - również od dnia 1 stycznia 2020 r. - do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.”

A także (sygn. 0111-KDIB3-3.4012.77.2020.1.MAZ z dnia 23 kwietnia 2020 r.), cyt.:

„Wskazać w tym miejscu należy - jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego - dokumenty, którymi będzie dysponowała Spółka nie będą takimi dokumentami, jakie zostały literalnie wymienione w art. 45a rozporządzenia wykonawczego 2018/1912. Przy czym Organ pragnie zauważyć, że dokonując wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, dla zastosowania stawki 0% podatku VAT, od 1 stycznia 2020 r. Spółka powinna dążyć do gromadzenia takich dowodów dokumentujących tę dostawę, o których jest mowa w art. 45a rozporządzenia 2018/1912.

Stwierdzić jednak trzeba, że posiadane przez Spółkę dokumenty będą w sposób prawidłowy, zgodny z przepisami ustawy o VAT, dokumentowały wysyłkę produktów w ramach WDT.”

Stanowisko to znajduje potwierdzenie również w innych interpretacjach np. 0113-KDIPT1- 2.4012.224.2020.2.KT z dnia 12 czerwca 2020 r., 0111-KDIB3-3.4012.159.2020.1.MAZ z dnia 14 maja 2020 r., 0112-KDIL1-3.4012.533.2019.2.TK z dnia 11 lutego 2020 r.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż podatnicy nie mają obowiązku gromadzenia dowodów z art. 45a Rozporządzenia i mogą nadal potwierdzać dokonywane WDT w oparciu o dotychczasowe przepisy polskiej ustawy o VAT w zakresie dokumentacji.

W ocenie Spółki opisane w zdarzeniu przyszłym Dokumenty, którymi Spółka będzie dysponowała, stanowią dowody wskazane w przepisach ustawy o VAT wymagane dla zastosowania stawki VAT 0% dla dokonanych WDT, co potwierdza poniższe uzasadnienie.

Przepisy ustawy o VAT enumeratywnie wskazują jakie dokumenty mogą zostać uznane za dowody, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Stosownie do przepisu art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, cyt.:

„Dowodami, o których mowa ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi), [...]
specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.”

W sytuacji, gdy dokumenty, o których mowa powyżej, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, dowodami takimi mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła wewnątrzwspólnotowa dostawa, w szczególności:

korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie,
dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu,
dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania:
dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju (art. 42 ust. 11 ustawy o VAT).

Użycie przez ustawodawcę w przepisie art. 42 ust. 11 ustawy o VAT sformułowania „w szczególności” oznacza, że wymieniony w tym przepisie katalog dokumentów ma charakter otwarty. Podatnik ma zatem prawo wykorzystać również inne dokumenty niż wymienione w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT w celu potwierdzenia wywozu towarów z terytorium Polski na terytorium innego państwa UE.

Podatnik nie ma przy tym obowiązku zgromadzenia wszystkich dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 i 11 ustawy o VAT. Zgodnie z ugruntowanym w tym zakresie stanowiskiem sądów administracyjnych oraz Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, podatnik może zgromadzić tylko niektóre dokumenty, jeżeli posiadają one wystarczającą wartość dowodową. Potwierdza to m.in. uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 października 2010 r. sygn. Akt I FPS 1/10, cyt.:

„ art. 42 ust. 3 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. (...) dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w 180 § 1 Ordynacji podatkowej, o ile łącznie potwierdzają fakt wywiezienia i dostarczenia towarów (...) do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju”.

W świetle powyższego dla zastosowania przez Spółkę stawki VAT 0% do WDT wystarczy zatem, aby Spółka dysponowała jednym z dowodów wskazanych w przepisie art. 42 ust. 3 ustawy o VAT i uzupełniła go dodatkowo dowodem wskazanym w treści przepisu art. 42 ust. 11 ustawy o VAT.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Spółka każdorazowo będzie w posiadaniu faktury zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (Pojazdów). W takiej sytuacji należy uznać, że:

faktura stanowi dokument, o którym mowa w przepisie art. 42 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT,
posiadanie specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku odrębnej od faktury nie jest konieczne do zastosowania 0% VAT do WDT.

Powyższe stanowisko potwierdzają sądy administracyjne (wyroki NSA z dnia 3 grudnia 2009 r., sygn. I FSK 1301/08 oraz z dnia 9 grudnia 2009 r., sygn. I FSK 1388/08) oraz organy podatkowe.

Przykładowo:

interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 28 kwietnia 2018 r., sygn. S-ILPP4/443-357/14/17-S/EWW, cyt.:

„W powyższej kwestii zgodzić należy się więc ze stanowiskiem Zainteresowanego, zgodnie z którym aby skorzystać z prawa do opodatkowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawką podatku w wysokości 0%, nie musi on sporządzać specyfikacji sztuk ładunku jako odrębnego dokumentu. Wystarczy, że na fakturze VAT zawarte zostaną dane identyfikujące wywożone towary”.

Ponadto, oprócz faktury zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku Spółka każdorazowo będzie również w posiadaniu potwierdzenia płatności za faktury dokumentujące WDT.

Oznacza to, że w stosunku do każdej WDT Spółka będzie zawsze posiadała co najmniej jeden z dowodów wskazanych w przepisie art. 42 ust. 3 ustawy o VAT oraz co najmniej jeden z dowodów wskazanych w przepisie art. 42 ust. 11 ustawy o VAT tj.

specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz
potwierdzenie zapłaty za Pojazdy.

Dodatkowo, oprócz faktury wraz ze specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku oraz potwierdzenia płatności za Pojazdy, Spółka każdorazowo będzie w posiadaniu następujących danych znajdujących się w Systemie:

dane Nabywcy (nazwa, adres, kraj, do którego dostarczane są Pojazdy),
miejsce odbioru Pojazdów przez Przewoźnika,
data odbioru Pojazdów przez Przewoźnika,
dane dotyczące transakcji tj. nr faktury, datę wystawienia faktury, numer zamówienia (AE-Nr.), numer identyfikacyjny Pojazdu (VIN).
data dostarczenia Pojazdów do Nabywcy/Odbiorcy (jeśli był on znany w momencie rozpoczęcia produkcji Pojazdu) wskazana przez Przewoźnika,
data potwierdzenia odbioru Pojazdu przez Nabywcę.

Dodatkowo, w systemie ERP widoczny jest status potwierdzenia (Potwierdzenie otwarte/zamknięte). Jak tylko potwierdzenie odbioru (Entry Certificate) w formie PDF zostanie wygenerowane - dokument ten jest dostępny za pośrednictwem systemu Centrum Zamówień.

Wskazane powyżej cechy Systemu wraz z potwierdzeniem „Entry Certificate” pozwalają Spółce uzyskać bezpośrednio od Nabywcy jednoznaczny, bezsprzeczny i bezpośredni dowód, iż Pojazdy będące przedmiotem WDT zostały do niego dostarczone na terytorium państwa UE innego niż Polska i na tym terytorium odebrane.

Przepis art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, jako jeden z dokumentów uprawniających do zastosowania stawki VAT 0% wskazuje m.in. dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Ustawa o VAT nie precyzuje jednak jakie dane lub formę powinien mieć dokument, aby uznać go za dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju.

Należy zatem uznać, iż każdy dowód, niezależnie od jego formy, potwierdzający przyjęcie przez nabywcę Pojazdu na terytorium kraju UE innym niż Polska, stanowi dowód w rozumieniu przepisu art. 42 ust. 11 ustawy o VAT.

W świetle powyższego, dane Systemu wraz z potwierdzeniem Entry Certificate stanowią dowód w rozumieniu przepisu art. 42 ust. 11 pkt 4 ustawy o VAT, tj. dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

W świetle powołanych powyżej przepisów ustawy o VAT oraz argumentacji, należy uznać, że posiadane przez Spółkę łącznie Dokumenty tj.:

faktura zawierająca specyfikację poszczególnych sztuk ładunku,
dowód zapłaty za Pojazd,
Potwierdzenie Entry Certificate wraz z danymi Systemu

- spełniają warunki dotyczące dokumentów wymaganych w celu zastosowania stawki VAT 0% do WDT.

Wniosek:

Dokumenty stanowią dowody, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT uprawniające Spółkę do zastosowania stawki VAT 0% do WDT.

Powyższe stanowisko, potwierdzają również liczne interpretacje indywidualne Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, m.in.:

interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 23 kwietnia 2020 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.77.2020.1.MAZ, cyt.:

„Jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca w przypadku dostaw Produktów na rzecz Nabywcy I korzystać będzie z Systemu... służącego do elektronicznej komunikacji z Nabywcą I, który został wdrożony bezpośrednio do Systemu księgowego Wnioskodawcy, a jednocześnie został powiązany z systemem Nabywcy I. Wszelkie komunikaty wychodzące i przychodzące będą generowane i będą pojawiały się bezpośrednio w Systemie księgowym Spółki. Za pośrednictwem komunikatów generowanych w Systemie..., Wnioskodawca w odniesieniu do dokonywanych na rzecz Nabywcy I dostaw będzie każdorazowo posiadał specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, tj. w szczególności informację o zamówieniu i dostawie otrzymaną w formie danych zamieszczonych na stronie w wewnętrznej sieci Intranet Wnioskodawcy, mających swoje źródło w otrzymanym od Nabywcy I pliku A, zawierającą takie informacje jak: numer Nabywcy I, numer zamówienia, numer przesyłki, oczekiwaną ilość Produktów, dostarczoną ilość Produktów, datę wysyłki, informację, że przesyłka została dostarczona („Tak”), a także fakturę oraz zamieszczoną przez Nabywcę I w Portalu informację o zarejestrowanych i zaakceptowanych do płatności fakturach Wnioskodawcy, a także potwierdzenie dokonania płatności, które jest w stanie powiązać z dokonaną na jego rzecz dostawą.

Potwierdzenie przez Nabywcę I dokonania płatności za daną fakturę będzie równoznaczne z otrzymaniem przez niego Produktów. (...)

W konsekwencji - pomimo braku dokumentu przewozowego - wskazane powyżej dokumenty, tj. w szczególności:

w przypadku Nabywcy I: informacja o zamówieniu i dostawie pozyskana z sieci wewnętrznej Intranet Wnioskodawcy, mająca swoje źródło w otrzymanym od Nabywcy I pliku A, łącznie z fakturą oraz potwierdzeniem zapłaty należności z niej wynikającej, (...) w sposób jednoznaczny będą potwierdzać, że będące przedmiotem dostawy Produkty zostały (i) wywiezione z terytorium Polski, a następnie (ii) dostarczone do Nabywcy (lub miejsca wyznaczonego przez Nabywcę) na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego. (...)

W konsekwencji uzgodnień poczynionych z nabywcami, Spółka - poza fakturą dokumentującą WDT - będzie dysponowała dokumentami otrzymanymi od nabywców, potwierdzającymi dokonanie dostawy. Od nabywców korzystających z elektronicznego systemu przesyłania danych będą pochodziły: informacja zawierająca szczegółowe dane o zamówieniu oraz dostawie, a także potwierdzenie zapłaty za fakturę, będące równoznaczne z potwierdzeniem dostarczenia towarów. (...)

Stwierdzić jednak trzeba, że posiadane przez Spółkę dokumenty będą w sposób prawidłowy, zgodny z przepisami ustawy o VAT, dokumentowały wysyłkę produktów w ramach WDT. Przy tym Wnioskodawca zaznaczył, że będzie terminowo składał - zawierającą prawidłowe dane o dostawie - informację podsumowującą o dokonanej WDT do nabywców. (...)

Reasumując - w konsekwencji należy uznać, że wskazany przez Wnioskodawcę sposób dokumentowania wysyłki produktów, będzie uprawniał Spółkę do zastosowania stawki 0% z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.”

interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 12 czerwca 2020 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.117.2020.1.PC cyt.:

„Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz okoliczności sprawy należy stwierdzić, że dokumenty wymienione przez Wnioskodawcę tj. wystawiona faktura zawierająca specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz potwierdzenie w formie elektronicznej (skan CMR lub potwierdzenie od nabywcy zawarte w korespondencji e-mail), że określony towar został otrzymany przez nabywcę na terenie innego państwa członkowskiego niż Polska, których treść - jak wskazał Wnioskodawca - potwierdza, że towar opuścił Polskę i został dostarczony na terytorium innego państwa członkowskiego stanowią/będą stanowiły dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie potwierdzają i będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju i tym samym upoważniają oraz będą upoważniały Wnioskodawcę do stosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do tych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.”

interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 czerwca 2020 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.124.2020.1.PC cyt.:

„Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz okoliczności sprawy należy stwierdzić, że posiadane przez Spółkę dokumenty
- w postaci specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku zawartej na fakturze VAT dokumentującej daną transakcję WDT wraz z potwierdzeniem otrzymania towarów będących przedmiotem WDT przez nabywcę z innego kraju UE, poprzez elektroniczny system EDI, gdzie komunikat EDI zawiera informacje na temat miejsca dostawy oraz datę otrzymania potwierdzenia i istnieje możliwość dokonania konwersji komunikatu EDI na czytelny, możliwy do wydruku format zawierający dane potwierdzające, iż towar został dostarczony do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju
- bądź w postaci otrzymanego dokumentu poprzez elektroniczny system EDI (zawierającego elementy co do daty wystawienia, nazwy lub imienia i nazwiska, adresu nabywcy, ilości i rodzaju towarów, daty i miejsce przybycia towarów) (...)
  - których treść - jak wskazał Wnioskodawca - potwierdza, iż towar został dostarczony do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, stanowią/będą stanowiły dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie potwierdzają/będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju i tym samym (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy) upoważniają/będą upoważniały Wnioskodawcę do stosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do tych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

W konsekwencji Wnioskodawca dokonując wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy posiadając wskazane dowody (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy) jest/będzie uprawniony do stosowania stawki podatku w wysokości 0%.”

interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 15 czerwca 2020 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.161.2020.1.RD cyt.:

„Odnosząc powyższe do wątpliwości Wnioskodawcy należy uznać, że zgromadzone przez Wnioskodawcę w Przypadku 1 dowody w postaci:
- kopii faktury, zawierającej m in. dane Nabywcy (tj. jego nazwę i adres siedziby) oraz specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (w tym nazwę towaru):
  - wygenerowanego z systemu logistycznego raportu zawierającego oznaczenie „Y” dla przesyłki udokumentowanej daną fakturą w co najmniej jednym ze wskazanych poniżej pól:
    - w polu wskazującym, czy dotarcie środka transportu zostało odnotowane w systemie „SIS”;
    - w polu wskazującym, czy towary zostały wprowadzone do systemu” ”;
    - w polu wskazującym czy dla danej przesyłki wygenerowany został dokument e-POD przez przewoźnika,

gdzie litera „Y” w polu wskazującym, czy dotarcie środka transportu zostało odnotowane w systemie „SIS”, lub w polu wskazującym, czy towary zostały wprowadzone do systemu ” ” oznacza, że towary zostały odebrane w międzynarodowym węźle logistycznym znajdującym się na terytorium kraju członkowskiego innego niż Polska, natomiast litera „Y” w polu wskazującym czy dla danej przesyłki wygenerowany został dokument ePOD przez przewoźnika oznacza, że przewoźnik ten potwierdza dostarczenie towarów do ostatecznego odbiorcy (klienta grupy) w innym kraju członkowskim niż Polska, - będą uprawniały Wnioskodawcę w przypadku dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, do zastosowania opodatkowania stawką VAT 0% (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy). Będą to dowody, o których mowa w art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, które (jak wynika z opisu sprawy) łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.”

Przepisy ustawy o VAT nie zawierają wymogu, aby dokumenty potwierdzające WDT były sporządzone i zgromadzone wyłącznie w formie papierowej. Dopuszczalne jest zatem aby dokumenty te miały formę elektroniczną oraz były przesyłane również w tej formie elektronicznej, przy równoczesnym zachowaniu autentyczności takich dokumentów.

Możliwość posługiwania się dokumentami elektronicznymi dla zastosowania stawki 0% VAT potwierdzają sądy administracyjne oraz organy podatkowe. Przykładowo:

wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 lutego 2006 r. sygn. akt III SA/Wa 2140/07, cyt.:

„nie ma wymogu aby dokumenty potwierdzające wewnątrzwspólnotowy charakter transakcji miały formę „papierową". Biorąc pod uwagę, że nigdzie nie stanowi się o formie dokumentów, dopuszczalna będzie każda forma, byle uprawdopodobniona była autentyczność tych dokumentów. Dowodem może być także dokument w formie elektronicznej lub przesłany faksem”.
interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w dniu 11 lutego 2020 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.533.2019.2.TK, cyt.:

„Należy wskazać, że przepisy ustawy nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, ksero, skan lub faks dokumentu, niebudzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy.”

Wniosek:

W świetle powołanych powyżej przepisów oraz orzecznictwa sądów administracyjnych i organów podatkowych rodzaj, format oraz ilość gromadzonych dokumentów pozostaje bez wpływu na prawo podatnika do zastosowania stawki VAT 0% dla WDT.

Podsumowanie:

Mając na uwadze wskazane powyżej przepisy ustawy o VAT, uzasadnienie oraz stanowisko Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej i sądów administracyjnych należy uznać, że Spółka spełni wszystkie warunki wskazane w przepisie art. 42 ust. 1 ustawy o VAT uprawniające ją do zastosowania stawki VAT 0% dla WDT, ponieważ:

Spółka dokona dostawy Pojazdów (WDT) na rzecz Nabywcy.
Dostawa będzie dokonywana do podmiotów, które posiadają ważny numer VAT UE nadany im przez państwo będące miejscem przeznaczenia dla transportowanych Pojazdów, który to numer Nabywca poda Spółce,
Spółka będzie posiadała fakturę zawierającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, dowód zapłaty za Pojazd a także Potwierdzenie Entry Certificate wraz z danymi z Systemu,
które w sposób jednoznaczny potwierdzać będą dostarczenie Pojazdów będących przedmiotem WDT do Nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, a w związku z tym stanowić będą dowód w świetle art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Dokumenty te Spółka otrzyma w terminie wskazanym w przepisach ustawy o VAT.
Spółka jest zarejestrowana na potrzeby podatku od towarów i usług w Polsce, w tym również dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych i będzie nadal zarejestrowana w momencie złożenia deklaracji podatkowej, w której będzie wykazywała przedmiotowe WDT.
Spółka złoży zawierającą prawidłowe dane informację podsumowującą o dokonanych WDT za pomocą środków elektronicznych do urzędu skarbowego do 25 dnia następującego po miesiącu powstania obowiązku podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) – art. 7 ust. 1 ustawy.

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Zatem dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi zaistnieć wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy tych towarów (przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel).

Zgodnie z art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.

Z opisu sprawy wynika, Spółka jest spółką posiadającą siedzibę na terytorium Niemiec, jak również jest zarejestrowana na potrzeby podatku VAT w Polsce, w tym również dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Spółka jest członkiem międzynarodowej grupy kapitałowej, w której pełni funkcję producenta i dystrybutora podwozi/pojazdów ciężarowych i autobusów (Pojazdy). Spółka nabywa Pojazdy w ramach zakupów krajowych w Polsce lub w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów od podmiotów z Grupy X lub spoza niej.

Spółka sprzedaje Pojazdy w ramach sprzedaży krajowej, eksportu towarów lub wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT). W przypadku WDT Spółka sprzedaje Pojazdy na rzecz lokalnych spółek dystrybucyjnych z Grupy X lub też innych podmiotów spoza Grupy, mających siedzibę w innych niż Polska krajach UE. Opisane rozwiązanie będące przedmiotem wniosku znajduje zastosowanie do lokalnych spółek dystrybucyjnych z grupy X (Nabywcy).

Nabywcy są zarejestrowani dla potrzeb VAT w krajach swojej siedziby i posiadają ważny numer VAT-UE.

ilość,
rodzaj i typ Pojazdu ze wskazaniem jego numeru,
numer VIN,
wartość Pojazdu,
wewnętrzny (wewnątrzgrupowy) numer zamówienia (AE-Nr.)

Dodatkowo, Spółka posiada potwierdzenia płatności za faktury dokumentujące WDT. Płatność dokonywana jest w ramach zbiorczej kompensaty należności (netting).

Moduł pozwalający na monitorowanie przemieszczania Pojazdów w systemie informatycznym Spółki (dalej: System) funkcjonuje w następujący sposób:

Krok 1: ZAMÓWIENIE

w momencie złożenia zamówienia jest ono wprowadzane do Systemu i jest mu nadawany unikatowy numer zamówienia (AE-Nr.)
zamówienie zawiera wszystkie dane dot. zamówionego pojazdu, m.in.
- rodzaj pojazdu,
- rodzaj silnika,
- dane Nabywcy oraz Odbiorcy (o ile są one znane),
Po zaplanowaniu produkcji pojazdów w zakładzie produkcyjnym następuje potwierdzenie zamówienia.
w zależności od rodzaju pojazdu:
- zamówienie jest realizowane przez Spółkę w jej fabrykach (zakładach produkcyjnych) w Niemczech lub
- przekazywane jest do realizacji spółkom zależnym od Spółki (dalej: Producenci). Producenci mają siedzibę w Polsce. W takim przypadku Producenci produkują Pojazd w Polsce. Wówczas Producent ma dostęp do odpowiednich danych zawartych w zamówieniu umieszczonym w Systemie i dotyczącym produkowanego przez niego Pojazdu,
przy składaniu zamówienia Spółka otrzymuje od Nabywcy numer VAT-UE właściwy dla przedmiotowej transakcji (nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej).

Krok 2: PRODUKCJA

w momencie rozpoczęcia produkcji w Systemie automatycznie uzupełniają się dane dot. planowego dnia zakończenia produkcji oraz planowanego dnia dostarczenia Pojazdu do Nabywcy,
w momencie rozpoczęcia produkcji nadawany jest również unikatowy nr VIN Pojazdu. Od tego momentu w Systemie widoczne są dane jednoznacznie identyfikujące dany Pojazd,
Spółka może śledzić na jakim etapie jest proces produkcji Pojazdu, natomiast Nabywca otrzymuje wyłącznie dane, które są dla niego niezbędne.
po zakończeniu procesu produkcji Pojazdu, w Systemie wraz z listem przewozowym wystawiana jest faktura dokumentująca sprzedaż Pojazdu przez Spółkę do Nabywcy. List przewozowy sporządzany jest wówczas, gdy Pojazd posiada wszystkie dokumenty wymagane do transportu i opuszcza plac zakładu produkcyjnego.

Krok 3: ZLECENIE TRANSPORTU

Spółka zleca transport Pojazdów przewoźnikowi (podmiot prowadzący działalność gospodarczą w zakresie transportu towarów oraz wynajmu kierowców; dalej: Przewoźnik),
Zlecenie transportu przebiega następująco:
- Spółka udostępnia Przewoźnikowi portal internetowy (dalej: Portal), który jest połączony z Systemem,
- po zalogowaniu do Portalu Przewoźnik widzi zlecenia transportu Pojazdów udostępniane przez System, w tym:
  - datę planowanego zakończenia produkcji Pojazdu (możliwości odbioru Pojazdu przez Przewoźnika),
  - miejsce odbioru Pojazdu,
  - miejsce dostawy (zakończenia transportu),
- Przewoźnik wprowadza w Portalu informację o terminie odbioru Pojazdu, która następnie pojawia się w Systemie (jest widoczna zarówno dla Producenta oraz Spółki),
W ramach wyjątku - Nabywca może odebrać Pojazdy w Polsce. Wówczas to Nabywca zleca transport przewoźnikowi. Takie dane nie widnieją w Systemie.

Krok 3: DOSTAWA

w ustalonym terminie i miejscu Przewoźnik odbiera Pojazd (w przypadku, gdy miejscem tym jest Polska, Przewoźnik odbiera Pojazd z fabryki Producenta lub innego miejsca wskazanego przez Spółkę w Systemie),
informacja o odbiorze Pojazdów (rozpoczęciu transportu) jest wprowadzana przez przewoźnika do Systemu za pośrednictwem Portalu wraz ze wskazaniem planowanej daty dostarczenia Pojazdu do Nabywcy,
Przewoźnik transportuje Pojazd do miejsca wskazanego w Systemie (zleceniu transportu) Nabywcy/Odbiorcy,
po dostarczeniu Pojazdu w miejsce jego przeznaczenia wskazane w zleceniu transportu Przewoźnik loguje się do Portalu i potwierdza zakończenie transportu i dostarczenie Pojazdu do Nabywcy.

Krok 4: POTWIERDZENIE ODBIORU POJAZDÓW

Nabywca, po dokonaniu odbioru Pojazdu od Przewoźnika wprowadza do Systemu informację o faktycznym odbiorze Pojazdu poprzez użycie w Systemie funkcji/przycisku „Potwierdzenie dostarczenia”,
W przypadkach gdy pojazd jest odbierany - miejsce dostawy jest wskazywany w systemie przed potwierdzeniem.
Spółka widzi w Systemie potwierdzenie odbioru Pojazdów wprowadzone przez Nabywcę (dalej: Potwierdzenie). Wówczas taka dostawa jest oznaczona w Systemie zielonym znacznikiem (po potwierdzeniu dostarczenia znacznik dostaw zmienia się z czerwonego na zielony), wskazana jest również data wprowadzenia przez Nabywcę potwierdzenia dostarczenia,
w przypadku, gdyby na skutek jakiegokolwiek błędu w Systemie pojawiła się informacja o dostarczonym Pojeździe, który faktycznie nie zostałby odebrany przez Nabywcę, wówczas:
- Nabywca nie potwierdza dostarczenia,
- Nabywca zgłasza tę sytuację (błąd) do Spółki.

dane Nabywcy (nazwa, adres, kraj, do którego dostarczane są Pojazdy),
miejsce odbioru Pojazdów przez Przewoźnika,
data odbioru Pojazdów przez Przewoźnika,
dane dotyczące transakcji tj. nr faktury, datę wystawienia faktury, numer zamówienia (AE-Nr), numer identyfikacyjny Pojazdu (VIN).
data dostarczenia Pojazdów do Nabywcy/Odbiorcy (jeśli był on znany w momencie rozpoczęcia produkcji Pojazdu) wskazana przez Przewoźnika,
data potwierdzenia odbioru Pojazdu przez Nabywcę.

System nie pozwala na dokonanie zmian w powyższych danych.

Dla wszystkich WDT z Polski Spółka posiada:

fakturę ze specyfikacją poszczególnych sztuk dostarczonych Pojazdów oraz
dowód płatności za Pojazd oraz
Potwierdzenie odbioru „Entry Certificate” (widoczne w Systemie, zgodnie z powyższym opisem),

dalej łącznie jako: Dokumenty.

Spółka posiada wskazane powyżej Dokumenty przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym powstał obowiązek podatkowy dla WDT.

Na podstawie Dokumentów, Spółka wykazuje/będzie wykazywała WDT opodatkowane stawką % VAT w rozliczeniu VAT za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Na tle przedstawionego opisu sprawy, Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy posiadane przez Spółkę Dokumenty opisane w zdarzeniu przyszłym stanowią dowody uprawniające Spółkę do zastosowania stawki VAT 0% do WDT.

W kwestii dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów od dnia 1 stycznia 2020 r. zastosowanie mają przepisy rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2018/1912 z dnia 4 grudnia 2018 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do niektórych zwolnień związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi (Dz. Urz. UE L Nr 311 z 7.12.2018, s. 10), zwanego dalej rozporządzeniem 2018/1912. Rozporządzenie 2018/1912 ma zasięg ogólny, wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Rozporządzenie 2018/1912 wprowadza m.in. domniemania wzruszalne odnoszące się do dowodów wymaganych do zastosowania zwolnienia z prawem do odliczenia (stawki 0%) z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

I tak, zgodnie z treścią art. 45a wprowadzonego rozporządzeniem 2018/1912:

Do celów stosowania zwolnień ustanowionych w art. 138 dyrektywy 2006/112/WE domniemywa się, że towary zostały wysłane lub przetransportowane z państwa członkowskiego do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza jego terytorium, ale na terytorium Wspólnoty, w którymkolwiek z następujących przypadków:
1. sprzedawca wskazuje, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez niego lub przez osobę trzecią działającą na jego rzecz, oraz sprzedawca jest w posiadaniu co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy, albo sprzedawca jest w posiadaniu jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w ust. 3 lit. b), potwierdzających wysyłkę lub transport, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy;
2. sprzedawca jest w posiadaniu następujących dokumentów:
  1. pisemnego oświadczenia nabywcy potwierdzającego, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez nabywcę lub przez osobę trzecią działającą na rzecz nabywcy, oraz wskazującego państwo członkowskie przeznaczenia towarów; takie pisemne oświadczenie określa: datę wystawienia; nazwę lub imię i nazwisko oraz adres nabywcy; ilość i rodzaj towarów; datę i miejsce przybycia towarów; w przypadku dostawy środków transportu, numer identyfikacyjny środków transportu; oraz identyfikację osoby przyjmującej towary na rzecz nabywcy; oraz
  2. co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i nabywcy, lub jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w ust. 3 lit. b), potwierdzających transport lub wysyłkę, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy.
Nabywca dostarcza sprzedawcy pisemne oświadczenie, o którym mowa w lit. b) pkt (i), do dziesiątego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła dostawa.
Organ podatkowy może obalić domniemanie przyjęte na podstawie ust. 1.
Do celów ust. 1 następujące dokumenty są akceptowane jako dowód wysyłki lub transportu:
1. dokumenty odnoszące się do wysyłki lub transportu towarów, takie jak podpisany list przewozowy CMR, konosament, faktura za towarowy przewóz lotniczy lub faktura od przewoźnika towarów;
2. następujące dokumenty:
  1. polisa ubezpieczeniowa w odniesieniu do wysyłki lub transportu towarów lub dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za wysyłkę lub transport towarów;
  2. dokumenty urzędowe wydane przez organ władzy publicznej, na przykład notariusza, potwierdzające przybycie towarów do państwa członkowskiego przeznaczenia;
  3. poświadczenie odbioru wystawione przez prowadzącego magazyn w państwie członkowskim przeznaczenia, potwierdzające składowanie towarów w tym państwie członkowskim.

Jednakże wskazać należy, że niespełnienie warunków wprowadzonych ww. rozporządzeniem nie oznacza, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji dostawca będzie musiał udowodnić w inny sposób, zgodnie z dotychczasowymi przepisami ustawy, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione.

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast na podstawie art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zgodnie z art. 146aa ust. 1a ww. ustawy, jeżeli w roku następującym po roku, dla którego osiągnięte zostały wartości, o których mowa w ust. 1, zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 112d ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, stosowanie stawek, o których mowa w ust. 1, przedłuża się do końca roku następującego po roku, w którym:

kwota wydatków jest obliczana zgodnie z art. 112aa ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach pub-licznych w związku ze spełnieniem warunków, o których mowa w art. 112d ust. 4 tej ustawy, oraz
wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%.

W myśl art. 146aa ust. 2 ustawy, Minister właściwy do spraw finansów publicznych ogłosi, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, koniec okresu obowiązywania stawek podatku, o których mowa w ust. 1, w terminie do dnia 31 października roku następującego po roku, dla którego zostały spełnione warunki określone w ust. 1.

Jak wynika z art. 146aa ust. 3 w przypadku wystąpienia przesłanek, o których mowa w ust. 1a, termin, o którym mowa w ust. 2, przedłuża się do dnia 31 października roku następującego po roku, w którym są spełnione warunki, o których mowa w ust. 1a.

W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42 (art. 41 ust. 3 ustawy).

W myśl art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;
podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Należy tu zauważyć, że warunki wymienione w art. 42 ust. 1 ustawy muszą być spełnione łącznie. Spełnienie pierwszego z nich ma zagwarantować, że czynność zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w kraju odbiorcy i zostanie tam faktycznie opodatkowana, a drugi wskazuje, że istotnie nastąpił wywóz towarów z jednego państwa członkowskiego (z kraju) i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego. Istotą transakcji wewnątrzwspólnotowych jest faktyczne opodatkowanie dostawy towaru w państwie przeznaczenia (do którego towar jest docelowo przemieszczany). Dostawa, która następuje na terytorium państwa dostawcy towarów, jest opodatkowana stawką 0%, a w państwie nabywcy następuje opodatkowanie tej dostawy według stawki podatku tam właściwej. Transakcja opodatkowana w ten sposób ma na celu uniknięcie zakłócania konkurencji, powodowanego podwójnym opodatkowaniem lub brakiem opodatkowania.

Należy zaznaczyć, że w myśl art. 42 ust. 1a ustawy, stawka podatku, o której mowa w ust. 1, nie ma zastosowania, jeżeli:

podatnik nie dopełnił obowiązku, o którym mowa w art. 100 ust. 1 pkt 1 lub ust. 3 pkt 1, lub
złożona informacja podsumowująca nie zawiera prawidłowych danych dotyczących wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów zgodnie z wymogami, o których mowa w art. 100 ust. 8

- chyba że podatnik należycie na piśmie wyjaśnił uchybienie naczelnikowi urzędu skarbowego.

Natomiast z zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2 są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju – w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
(uchylony),
specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku
(uchylony)

– z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Przy tym, w myśl art. 42 ust. 11 ustawy, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa,w szczególności:

korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny – dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Należy wskazać, że jeżeli wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu dostawy (tj. przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel) zachodzi wówczas wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie. Podkreślić należy, że zakwalifikowanie danej transakcji jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy, wymaga czasowego i materialnego związku pomiędzy dostawą danego towaru i jego transportem.

Brzmienie art. 42 ust. 3 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Nie oznacza to jednak, że dla potwierdzenia tej okoliczności wymagane jest „łączne” posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych.

Powyższe rozważania potwierdza uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 października 2010 r., sygn. akt I FPS 1/10, w której Sąd podkreślił, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów jest przede wszystkim jedną z czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, o czym stanowi art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy. Co do zasady, polega ona na wywozie towarów z terytorium kraju (Polski), w wykonaniu czynności określonych w art. 7, czyli dostawy towarów, na terytorium innego państwa członkowskiego, w określonych w ustawie warunkach. Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, przy spełnieniu określonych w ustawie przesłanek, podlega opodatkowaniu według stawki 0% (tzw. wspólnotowe zwolnienie z prawem do odliczenia), co z jednej strony powoduje, że transakcja wywozu towaru z Polski do innego kraju członkowskiego nie jest obciążana podatkiem, a jednocześnie dostawcy pozwala na odzyskanie podatku uiszczonego przy nabyciu tego towaru, co zapewnia realizację zasady neutralności podatku od towarów i usług. Zasada ta obowiązuje jednak tylko wówczas, gdy w wyniku tej transakcji (wywozu) obowiązek naliczenia podatku ciąży na nabywcy towaru (w innym państwie członkowskim), w wyniku wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru (WNT) na terenie jego kraju (zasada opodatkowania w kraju przeznaczenia, konsumpcji). NSA stwierdził, że samo brzmienie art. 42 ust. 3 i 4 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Tym samym, zdaniem Sądu, w świetle art. 42 ust. 1, 3 i 11 ustawy dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, o ile łącznie potwierdzają fakt dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Ponadto należy zauważyć, że ustawa nie zawiera definicji „dokumentu przewozowego”. Nawiązując do art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy, dokument ten powinien być dowodem potwierdzającym, że towar będący przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy został wywieziony z terytorium kraju i dostarczony do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. List przewozowy opisany w Rozdziale III Konwencji Genewskiej o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) z dnia 19 maja 1956 r. (Dz. U. z 1962 r. Nr 49, poz. 238, z późn. zm.), jest niewątpliwie dowodem zawarcia umowy przewozu. Zgodnie z art. 4 oraz art. 9 Konwencji Genewskiej list przewozowy stanowi dowód zawarcia umowy przewozu, warunków tej umowy oraz przyjęcia towaru przez przewoźnika, o ile nie zostanie przeprowadzony dowód przeciwny. Brak, nieprawidłowość lub utrata listu przewozowego nie wpływa na istnienie ani na ważność umowy przewozu, która mimo to podlega przepisom Konwencji. Zatem, sama Konwencja również nie ogranicza możliwości przeprowadzania dowodu w zakresie przewozu towarów tylko do listu przewozowego.

Wobec tego, nie należy utożsamiać pojęcia „dokumentu przewozowego”, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy, tylko i wyłącznie z listem przewozowym. Za taki dokument uznać należy każdy dokument potwierdzający powierzenie przewoźnikowi lub spedytorowi przewozu lub spedycji towaru, zgodnego ze specyfikacją, poza terytorium kraju i dostarczenie tego towaru do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Jeżeli dokument taki potwierdza essentialia negotii umowy przewozu (obowiązkiem kontrahenta przewoźnika jest wydanie towaru i zapłata wynagrodzenia za przewóz, natomiast podstawowym obowiązkiem przewoźnika jest przewiezienie towaru do miejsca przeznaczenia i wydanie go odbiorcy), nie można mu odmówić mocy dowodowej i uznać, że nie jest on dokumentem, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy (chyba, że istnieje dowód przeciwny).

W konsekwencji dokumentem przewozowym, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy, może być każdy dokument otrzymany od przewoźnika (spedytora), z którego jednoznacznie wynika, że towary będące przedmiotem dostawy zostały wywiezione i dostarczone nabywcy do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Dokumentem tym może być więc zarówno tradycyjny list przewozowy, jak i każdy inny dokument spełniający warunki formalne i potwierdzający dokonanie dostawy towaru do nabywcy.

Zatem mając na uwadze powołane powyżej przepisy oraz uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego, należy stwierdzić, że dla zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest na gruncie polskich przepisów, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może także posiadać inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Podsumowując, dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0% podatnik musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, które łącznie potwierdzą fakt wywiezienia z terytorium kraju i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Należy wskazać, że przepisy ustawy nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, ksero, skan lub faks dokumentu, niebudzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy.

Odnosząc powyższe do wątpliwości Wnioskodawcy należy uznać, że zgromadzone przez Wnioskodawcę Dokumenty:

fakturę ze specyfikacją poszczególnych sztuk dostarczonych Pojazdów oraz
dowód płatności za Pojazd oraz
Potwierdzenie odbioru „Entry Certificate” (widoczne w Systemie, zgodnie z opisem zawartym we wniosku)

- będą stanowiły dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które łącznie będą potwierdzały dostarczenie towarów (Pojazdów) będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do Nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju i tym samym (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy) będą upoważniały Wnioskodawcę do stosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do tych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

Ponadto Spółka wskazała, że składa/będzie składała informację podsumowującą o dokonanych WDT do urzędu skarbowego za pomocą środków komunikacji elektronicznej do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy dla dokonanych WDT. Informacja podsumowująca zawiera/będzie zawierała prawidłowe dane dotyczące dokonanych WDT zgodnie z wymogami wskazanymi w przepisach ustawy o VAT.

W konsekwencji Wnioskodawca dokonując wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (Pojazdów), o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy posiadając wskazane Dokumenty (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy) będzie uprawniony do stosowania stawki podatku w wysokości 0%.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Tut. Organ zastrzega jednak, że rozstrzygnięcie czy dokumenty, którymi dysponuje podatnik rzeczywiście potwierdzają dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów może być stwierdzone ostatecznie jedynie w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzonej przez właściwy organ podatkowy, a nie w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidualnej.

Ponadto informuje się, że niniejsza interpretacja stanowi rozstrzygnięcie wniosku w części dotyczącej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na podstawie posiadanych dokumentów, ale nie rozstrzyga o sposobie realizacji obowiązku wynikającego z powyższych przepisów, tj. prawidłowości sporządzania dodatkowych dokumentów potwierdzających realizację wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin