2021.01.20 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.570.2020.1.NF
z 20 stycznia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2020 r. (data wpływu 19 listopada 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w związku z realizacją projektu (pytanie oznaczone jako nr 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 listopada 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w związku z realizacją projektu (pytanie oznaczone jako nr 1).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (zwany dalej Instytutem) jest instytutem naukowym posiadającym osobowość prawną (zwany dalej Wnioskodawcą lub Instytutem). Instytut posiada status podatnika VAT czynnego. Instytut jest jednostką sektora finansów publicznych.

Zgodnie ze Statutem, przedmiotem działania Instytutu jest prowadzenie badań naukowych w zakresie nauk chemicznych i pokrewnych oraz upowszechnianie wyników tych badań.

Do zadań Instytutu należy w szczególności:

prowadzenie prac badawczych (…);
prowadzenie prac rozwojowych i wdrażanie wyników badań naukowych do gospodarki;
wspieranie osób rozpoczynających karierę naukową;
prowadzenie studiów doktoranckich oraz kształcenie pracowników naukowych i specjalistów;
współpraca z uczelniami, instytutami badawczymi i towarzystwami naukowymi;
współpraca ze środowiskiem społeczno-gospodarczym w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych w celu ich wdrożenia;
rozwijanie międzynarodowej i krajowej współpracy naukowej przez tworzenie konsorcjów naukowych i prowadzenie projektów badawczych wspólnie z partnerami zagranicznymi i krajowymi.

Przywołane zadania Instytut realizuje w szczególności przez:

prowadzenie badań naukowych;
publikowanie wyników prac badawczych;
nadawanie stopni i tytułów naukowych zgodnie z posiadanymi uprawnieniami;
prowadzenie działalności z zakresu kształcenia studentów, doktorantów oraz innych specjalistów poprzez organizacje kursów, wykładów, seminariów, warsztatów i szkoleń;
ochronę własnych oryginalnych rozwiązań naukowo-technicznych w kraju i za granicą;
współpracę z krajowymi i zagranicznymi instytucjami naukowymi;
opracowywanie ekspertyz i udzielanie opinii w zakresie problematyki naukowej instytutu;
organizowanie zebrań naukowych (konferencje, zjazdy, sympozja naukowe, inne);
współpracę z instytucjami upowszechniania wiedzy;
organizację obsługi potrzeb bibliotecznych oraz dokumentacyjno-informacyjnych w zakresie swojej działalności naukowej.

Ww. czynności Instytut wykonuje jako nieodpłatne czynności statutowe będące poza zakresem ustawy o VAT (prace badawcze, które są finansowane ze środków finansów publicznych – krajowych oraz zagranicznych – jest to największa część czynności realizowanych przez Instytut; uczestnictwo w nieodpłatnych formach kształcenia – działania w znacznie mniejszym zakresie, np. prowadzenie przewodów doktorskich, czy habilitacyjnych), czynności odpłatne, ale zwolnione od podatku VAT (np. usługi kształcenia odpłatnego – prowadzenie szkoły doktorskiej – czynności realizowane w niewielkim zakresie) oraz czynności opodatkowane podatkiem VAT (np. odpłatne zlecone badania z obszaru katalizy i fizykochemii; możliwe jest także odpłatne udzielanie licencji czy inne pokrewne zbywanie praw do chronionej prawem własności intelektualnej jakie powstały w toku prac badawczych realizowanych przez Instytut).

W zakresie odliczania podatku naliczonego względem wszelkiego rodzaju wydatków udokumentowanych fakturami związanych z funkcjonowaniem Wnioskodawcy stosuje się następujący sposób postępowania:

Jeżeli Wnioskodawca nabywa towar/usługę, które jest w stanie przyporządkować bezpośrednio jednej z przywołanych powyżej działalności, wówczas:
1. gdy wydatek służy jedynie działalności niegospodarczej – nie dokonuje się odliczenia podatku naliczonego;
2. gdy wydatek służy działalności gospodarczej (sprzedaży), ale zwolnionej z podatku od towarów i usług (zw) – nie dokonuje się odliczenia podatku naliczonego;
3. gdy wydatek służy działalności gospodarczej (sprzedaży), ale opodatkowanej podatkiem od towarów i usług (stawką 0%, 5%, 8% czy 23%) – Wnioskodawca odlicza pełną kwotę podatku naliczonego.
Jeżeli Wnioskodawca nabywa towar/usługę, których nie jest w stanie przyporządkować bezpośrednio jednej z przywołanych powyżej działalności, wówczas:
1. gdy wydatek służy zarówno czynnościom będącym poza reżimem ustawy o VAT (w uproszczeniu czynnościom statutowym nieodpłatnym), jak i działalności gospodarczej (sprzedaży) opodatkowanej podatkiem od towarów i usług – wówczas Wnioskodawca odlicza podatek naliczony tzw. prewspółczynnikiem odliczenia podatku naliczonego (obliczonym na podstawie art. 86 ust. 2a i następnych ustawy o VAT);
2. gdy wydatek służy zarówno czynnościom będącym poza reżimem ustawy o VAT (czynnościom statutowym nieodpłatnym), jak i działalności gospodarczej (sprzedaży) zwolnionej z podatku od towarów i usług – wówczas Wnioskodawca nie odlicza podatku naliczonego;
3. gdy wydatek służy tylko działalności gospodarczej, ale zarówno opodatkowanej podatkiem od towarów i usług jak również zwolnionej z podatku od towarów i usług – wówczas Wnioskodawca odlicza podatek naliczony tzw. współczynnikiem odliczenia podatku naliczonego (obliczonym na podstawie art. 90 ust. 4 i dalszych ustawy o VAT);
4. gdy wydatek służy zarówno czynnościom będącym poza reżimem ustawy o VAT (czynnościom statutowym nieodpłatnym), jak i działalności gospodarczej (sprzedaży) opodatkowanej podatkiem od towarów i usług (stawką 0%, 5%, 8%, 23%) oraz zwolnionej z podatku od towarów i usług (zw) – wówczas Wnioskodawca jest zobligowany, w pierwszej kolejności, zastosować prewspółczynnik odliczenia podatku naliczonego. Następnie, względem pozostałej kwoty, winien zastosować tzw. współczynnik odliczenia podatku naliczonego.

Powyższy sposób postępowania wynika z art. 86 ust. 1, art. 86 ust. 2a oraz art. 90 ust. 1-3 ustawy o VAT. Współczynnik odliczenia podatku naliczonego Wnioskodawca oblicza na podstawie art. 90 ust. 3-6 ustawy o VAT.

W okresie realizacji Projektu, który jest opisany, w Instytucie były stosowane następujące wskaźniki odliczenia podatku naliczonego:

w roku 2017 prewspółczynnik wynosił 4% (sprzedaż opodatkowana to de facto 4% całej działalności Instytutu) i współczynnik 100% (praktycznie nie dokonywano czynności odpłatnych zwolnionych z podatku VAT),
w roku 2018 prewspółczynnik wynosił 6% (sprzedaż opodatkowana to de facto 6% całej działalności Instytutu) i współczynnik wynosił 99% (w minimalnym zakresie dokonywano czynności odpłatnych zwolnionych z podatku VAT),
w roku 2019 prewspółczynnik wynosił 4% (sprzedaż opodatkowana to de facto 4% całej działalności Instytutu) i współczynnik wynosił 91%.

Wnioskodawca każdorazowo – w chwili dokonywania nabyć towarów i usług – dokonuje ich bezpośredniej alokacji względem wykorzystania w prowadzonej działalności. Jeżeli nie jest to możliwe, stosuje jeden ze sposobów odliczeń „pośrednich”.

W roku 2017 Wnioskodawca aplikował w konkursie realizowanym w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Fundusz ten utworzył Program Operacyjny Inteligentny Rozwój 2014-2020 (POIR). W ramach Osi IV „Zwiększenie potencjału naukowo-badawczego” wskazanego Programu Operacyjnego zatytułowanej „Zwiększanie potencjału kadrowego sektora B+R” (Działanie 4.4) utworzono następnie program „A”. W ramach programu „A” ogłaszane są konkursy na konkretne projekty. Instytucją pośredniczącą w redystrybucji środków finansowych w Polsce – w ramach rzeczonego programu „A” – jest Fundacja.

Ogólnym celem programu POIR jest rozwój kadr sektora badawczo-rozwojowego (tzw. sektora B+R) poprzez finansowanie przełomowych projektów o charakterze staży podoktorskich realizowanych przez młodych doktorów z całego świata (niezależnie od ich narodowości), ze szczególnym uwzględnieniem powrotów do kraju wybitnych naukowców polskiego pochodzenia, w jednostkach naukowych lub przedsiębiorstwach w Polsce, pracujących w najbardziej innowacyjnych obszarach, z udziałem partnera naukowego.

W ramach programu „A” ogłaszane są konkursy na dofinansowanie projektów zgodnie z tematami wskazanymi w wykazie (…). Podmiot zainteresowany dofinansowaniem składa wniosek o przyznanie środków finansowych w ramach konkursu i po otrzymaniu pozytywnej decyzji o finansowaniu projektu podpisuje umowę grantową. Zakresem konkursu zostały objęte tzw. nowe zadania badawcze, których celem powinno być zastosowanie wyników projektu w praktyce (zarówno poprzez wdrożenie, komercjalizację, usługi czy nowe metody badawcze). Zagadnienia badawcze mogły wpisywać się w dowolną dziedzinę naukową lub mieć charakter interdyscyplinarny.

Wnioskodawca złożył wniosek o przyznanie środków finansowych w ramach wskazanego konkursu i otrzymał pozytywną decyzję o dofinansowaniu. Tytuł projektu jaki był przedmiotem wniosku to „(…)” (zwany dalej Projektem).

Jak już wskazano, instytucją pośredniczącą w redystrybucji środków finansowych w ramach rzeczonego programu w Polsce jest Fundacja. W dniu xx października 201x r. Instytut podpisał z Fundacją umowę na finansowanie Projektu, a Projekt rozpoczął się z dniem xx października 201x r. Z uwagi na fakt, że w czasie Projektu zmianie uległ status Fundacji i stała się ona tzw. instytucją wdrażającą, wskazana powyżej umowa musiała ulec modyfikacjom formalnym. Dnia 26 listopada 2018 r. podpisano umowę przeniesienia praw i obowiązków wynikających z umowy o powierzenie grantu (…). Przy czym zmiany miały jedynie zakres formalny związany ze zmianą statusu Fundacji w POIR. Nie wpłynęły w żaden sposób na kwestie merytoryczne Projektu, stan prac w Projekcie ani jego kwestie rozliczeniowe.

Głównym celem Projektu było opracowanie metody (…).

(…).

We wniosku aplikacyjnym jaki był przedmiotem oceny Fundacji następnie decyzji o dofinansowaniu Wnioskodawca wskazał, że założonymi wskaźnikami projektu są, tzw.:

Wskaźniki produktu:
- (…)
Wskaźniki rezultatu:
- (…)

Otrzymane od Fundacji dofinansowanie jest dofinansowaniem do realizowanego przez Instytut Projektu. Jest to dofinansowanie do kosztów prowadzonego samodzielnie przez Instytut Projektu badawczego. Instytut nie realizował badania w ramach żadnego konsorcjum (ani jako lider ani jako członek konsorcjum). Jest to dofinansowanie celowe przeznaczone na wydatki ponoszone w Projekcie. W przypadku, gdyby w wyniku projektu powstały autorskie prawa majątkowe, wówczas pozostają one przy Instytucie. W ramach otrzymanego dofinansowania Instytut nie wytwarza żadnych towarów ani nie świadczy żadnych usług – ani na rzecz Fundacji, ani żadnych innych podmiotów. Są to badania własne Instytutu, które można zakwalifikować jako badania podstawowe.

Zgodnie z definicjami obowiązującymi w programie POIR „działalność badawcza (research) i prace rozwojowe (development)” obejmują pracę twórczą podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy, w tym wiedzy o człowieku, kulturze i społeczeństwie, oraz wykorzystanie tych zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Działalność badawcza i prace rozwojowe to termin obejmujący trzy rodzaje działalności badania podstawowe, badania stosowane i prace rozwojowe. Badania podstawowe (basic research) to działalność eksperymentalna lub teoretyczna podejmowana przede wszystkim w celu zdobycia nowej wiedzy na temat podłoża zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na konkretne zastosowanie lub wykorzystanie. Badania stosowane (applied research) to także oryginalna praca badawcza podejmowana w celu zdobycia nowej wiedzy. Jest ona jednak zorientowana przede wszystkim na konkretny cel praktyczny. Prace rozwojowe (experimental development) to systematyczna praca opierająca się na istniejącej wiedzy uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mająca na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych lub znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług.

Jak już wskazano, badania realizowane w Projekcie to badania własne Instytutu, które można zakwalifikować jako badania podstawowe.

Fundacja (jako instytucja wdrażająca i redystrybuująca środki) dofinansowuje tylko tzw. koszty kwalifikowane projektu. Czyli koszty jakie Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego (twórca Programu POIR) uznał, że mogą być sfinansowane z tych środków. W ramach ww. Projektu finansowanie mogło objąć (zasadniczo) jedynie następujące kategorie kosztów:

koszty wynagrodzeń wraz z pozapłacowymi kosztami pracy osób zatrudnionych przez Wnioskodawcę przy prowadzeniu badań (np. wynagrodzenie kierownika Projektu czy innych pracowników zatrudnionych przy prowadzeniu badań);
koszty podwykonawstwa rozumiane jako zlecanie stronie trzeciej części merytorycznych prac projektu, które nie są wykonywane na terenie i pod bezpośrednim nadzorem beneficjenta oraz koszty zasobów udostępnionych przez strony trzecie (np. koszty wynajmu laboratorium wraz z aparaturą badawczą) oraz umowy o dzieło;
cross-financing (stypendia doktorantów, studentów, staże i szkolenia);
pozostałe koszty bezpośrednie (niskokosztowa aparatura naukowo-badawcza, koszty budynków i gruntów, odpisy amortyzacyjne, koszty promocji projektu (materiały informacyjno-promocyjne), koszty materiałów, odczynników, sprzętu laboratoryjnego, opłaty konferencyjne oraz wszelkie inne pozostałe koszty bezpośrednie);
koszty pośrednie – obejmujące koszty obsługi administracyjnej, koszty ogólnego zarządu, materiałów biurowych oraz koszty delegacji osób zaangażowanych w realizację projektu. Koszty pośrednie ponoszone w związku z realizacją projektu objętego pomocą są rozliczane metodą ryczałtową, jako procent od kosztów bezpośrednich z wyłączeniem kosztów podwykonawstwa.

W przypadku Wnioskodawcy w Projekcie nie powstały (i nie miały z zasady powstać) koszty podwykonawstwa (Instytut realizował projekt we własnym zakresie). Nie nabyto także budynków ani gruntów. Dofinansowaniem zostały objęte wynagrodzenia osób wytypowanych w Projekcie (kierownika Projektu), stypendia (studentów realizujących wraz z kierownikiem Projekt), koszty pośrednie oraz tzw. pozostałe koszty bezpośrednie – tj. materiały, odczynniki, sprzęt laboratoryjny, probówki, pipety, zlewki, strzykawki. Nabyto trzy środki trwałe o wartości poniżej 15.000 zł wartości początkowej każdy, (…).

Cała wartość dofinansowania została określona na kwotę (…).

Znaczna część kosztów Projektu to wynagrodzenie i stypendia. Nie istnieje w tym zakresie podatek naliczony jaki mógłby podlegać odliczeniu. Powyższe dotyczy także tzw. kosztów pośrednich, na które składają się wynagrodzenia osób niezaangażowanych bezpośrednio w Projekt (np. osób pracujących w dziale administracji i dziale księgowym Instytutu), media zużywane w Instytucie, czy też materiały biurowe nabywane w ramach planów zakupowych Instytutu. Są to koszty określone we wniosku o dofinansowanie Projektu jako pewien ryczałt finansowy. W tym zakresie nie przedkłada się dokumentów związanych z nabyciem towarów i usług. Są to kwoty rozliczane metodą ryczałtową, jako procent od kosztów bezpośrednich. Pozostałe koszty bezpośrednie to nabycia np. materiałów, odczynników, sprzętu laboratoryjnego czy opłat konferencyjnych. Są to nabycia towarów i usług, które bądź bezpośrednio zostały zużyte tylko w tym Projekcie (tzw. zakupy dedykowane tylko do Projektu, które uległy skonsumowaniu/zużyciu w projekcie) bądź sprzętu laboratoryjnego (np. menzurki), który również bądź został bezpośrednio wykorzystany tylko w tym Projekcie (zużyte) lub w Projekcie i nieodpłatnej działalności badawczej statutowej Instytutu.

Ww. trzy środki trwałe stanowią własność Instytutu. Wykorzystywane były jedynie w tym konkretnym Projekcie. Dodatkowo, obecnie są wykorzystywane przez Instytut jedynie do czynności statutowych nieodpłatnych. Instytut nadal ma zamiar w taki sposób wskazane środki trwałe wykorzystywać.

Nabycia towarów i usług w Projekcie stanowią w większości przypadków tzw. nabycia krajowe (zakupy krajowe). Natomiast drukarka sitowa została nabyta w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru (Szwecji). Zakupy są dokumentowane fakturami.

Na etapie podpisywania umowy o dofinansowanie Projektu obowiązkiem Wnioskodawcy było wskazanie czy przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego w Projekcie (Wnioskodawca złożył oświadczenie na stosownym wzorze).

Projekt wpisywał się w statutowy typ prac badawczych własnych Wnioskodawcy. Wnioskodawca dokonał tzw. rozeznania rynku i okazało się, że Projekt posiada mały potencjał komercjalizacyjny (przez potencjał komercjalizacyjny Wnioskodawca rozumie możliwość sprzedaży w przyszłości chronionych prawem praw własności intelektualnej, czy też odpłatne udzielenie licencji na korzystanie z chronionych prawem praw własności intelektualnej). Jednocześnie sam fakt ujęcia we wniosku – jako wskaźnika rezultatu Projektu – faktu planowanego dokonania zgłoszenia patentowego (w przypadku, gdyby prace badawcze powiodły się i potwierdziły tezy opisane powyżej) nie powoduje od razu automatycznie możliwości związanych z komercjalizacją planowanych rezultatów. Innymi słowy, z zasady (z punktu widzenia rozliczeń podatku VAT), nawet dokonanie zgłoszenia patentowego nie oznacza bezwzględnie potwierdzenia zamiaru prowadzenia działalności opodatkowanej przez Wnioskodawcę. Patent może służyć jako element ochronny wytworów Projektu dla Wnioskodawcy.

Przystępując do Projektu Instytut chciał potwierdzić (lub zanegować) – w ramach badań podstawowych – zdolności przewodzące nanocząsteczek. Wykorzystywał w tym przypadku nowe metody badawcze, które wpisują się w nowe zadania badawcze finansowane w ramach programu „A”. Jednocześnie, po złożeniu wniosku w konkursie, na etapie podpisania umowy na Projekt, a także w trakcie badań jednym z elementów i wyzwań z jakimi mierzył się zespół badawczy było przeliczenie nakładów finansowych dotyczących (…). Dlatego, potencjał komercjalizacyjny Projektu określone jako niski.

W tej sytuacji Wnioskodawca uznał, że nie ma obiektywnych i wystarczających przesłanek do skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego. Na tym etapie Wnioskodawca nie mógł jednoznacznie określić, że zmaterializował się zamiar przyszłej sprzedaży opodatkowanej. Badanie wpisywało się we wszystkie warunki otrzymania dofinansowania w ramach programu POIR („A”). Mamy do czynienia z pracą badawczą, nową metodą badawczą oraz potencjalną możliwością (gdyby Projekt potwierdził wskazane z należytą starannością i najlepszą wiedzą założenia) przyszłego wdrożenia wyników Projektu. Na etapie podpisywania umowy – z uwagi na obiektywne przesłanki – jednakże nie mógł zmaterializować się ww. zamiar. Sam zaś ewentualny patent mógł stanowić pewną funkcję ochronną dla Wnioskodawcy (o ile zaistniałyby przesłanki do objęcia w ogóle ochroną patentową wyników Projektu). Jednocześnie Instytut zobowiązał się, że w przypadku zmiany okoliczność mających wpływ na kwestię odliczenia podatku naliczonego w Projekcie powiadomi o tym Fundację bez zbędnej zwłoki. Ponadto zobowiązał się do zwrotu sfinansowanego w ramach Projektu podatku od towarów i usług, jeżeli w okresie realizacji Projektu lub w okresie tzw. trwałości Projektu (czyli w ciągu 5 lat liczonych od zakończenia Projektu) zaistnieją przesłanki umożliwiające odzyskanie lub odliczenie tego podatku.

Projekt, na podstawie wskazanej powyżej umowy, był realizowany w okresie od dnia 17 października 2017 r. do dnia 31 września 2019 r. W ramach projektu powstały:

(…).

Do dnia złożenia niniejszego wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji zostały następujące rezultaty projektu:

(…).

(…)

Jednocześnie, w związku z faktem, że jako jeden ze wskaźników Projektu we wniosku został określony patent, a więc – zdaniem Instytucji Wdrażającej – od początku Projektu zachodziła potencjalna możliwość komercjalizacji wyników badań, rozliczenie finansowe Projektu zostało uzależnione od otrzymania przez Instytut indywidualnej interpretacji prawa podatkowego w obszarze odliczania podatku naliczonego.

Wyniki Projektu są wykorzystywane w pracach własnych nieodpłatnych Wnioskodawcy (badania własne – będące poza zakresem ustawy o VAT). W ramach Projektu powstała praca licencyjna i magisterska. Przy czym osoby piszące prace nie były studentami Instytutu. Instytut nie prowadzi kształcenia studentów. Były to osoby zaproszone do współpracy w Projekcie, ale niezwiązane z Instytutem statusem studentów (czynności nieodpłatne własne – będące poza zakresem ustawy o VAT). Nie przewiduje się wykorzystywania wyników Projektu) w celu świadczenia odpłatnych usług (rozumianych jako odpłatne badania zlecone). Nie przewiduje się, że wyniki będą wykorzystywane w toku czynności kształcenia (odpłatnego oraz nieodpłatnego).

Towary/usługi nabyte w Projekcie były bądź skonsumowane/zużyte bezpośrednio w Projekcie bądź (np. aparatura niskocenna) są wykorzystywane w pracach własnych nieodpłatnych Wnioskodawcy (badania własne – będące poza zakresem ustawy o VAT). Nie przewiduje się wykorzystywania towarów/usług nabytych w Projekcie (w tym aparatury niskocennej) w celu świadczenia odpłatnych usług (rozumianych jako odpłatne badania zlecone). Nie przewiduje się wykorzystywania towarów/usług nabytych w Projekcie (w tym aparatury niskocennej) w toku czynności kształcenia (odpłatnego oraz nieodpłatnego).

Nie jest także wykluczone, że w przyszłości – jeżeli ewentualne dalsze prace i udoskonalenia na to pozwolą – zapadnie decyzja o ochronie patentowej (…).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy względem dokonywanych w ramach opisanego w stanie faktycznym Projektu zakupów towarów i usług udokumentowanych fakturami przysługiwało Instytutowi prawo do odliczenia podatku naliczonego (pytanie oznaczone jako nr 1)?
Jeżeli stanowisko wnioskodawcy w zakresie pytania numer 1 zostanie uznane za nieprawidłowe, to wówczas, czy prawo do odliczenia podatku naliczonego względem dokonywanych w ramach opisanego w stanie faktycznym Projektu zakupów towarów i usług udokumentowanych fakturami należy określić jako odliczenie określone mocą art. 86 ust. 2a ustawy o VAT (pytanie oznaczone jako nr 2)?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1

Zdaniem Wnioskodawcy, względem dokonywanych w ramach opisanego w stanie faktycznym Projektu zakupów towarów i usług udokumentowanych fakturami nie przysługiwało Instytutowi prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy o VAT, w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest (tylko) związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT.

Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej określonej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. W myśl tego przepisu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W przypadku Wnioskodawcy działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, to odpłatne badania wykonywane na zlecenie, tzw. komercjalizacja wyników badań (sprzedaż licencji do uzyskanych w toku prac badawczych wyników badań lub zbycie praw majątkowych do uzyskanych wyników badań) oraz ewentualnie odpłatne usługi kształcenia.

Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową). W przypadku Wnioskodawcy to przede badania własne naukowe oraz nieodpłatne czynności kształcenia finansowane z różnego typu dofinansowań (dotacje, tzw. dofinansowania celowe lub inne podobne – Instytut jest jednostką sektora finansów publicznych).

Co jednak ważne, z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, że dokonanie odliczenia podatku naliczonego warunkowane jest istnieniem związku pomiędzy danym (konkretnym) zakupem, a sprzedażą opodatkowaną. Należy zatem zidentyfikować czy zakupy finansowane ze środków opisanego w stanie faktycznym Projektu miały być wykorzystane do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, a więc zasadniczo do odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług.

Instytut dokonywał zakupów, które wykorzystywane były w badaniach realizowanych w ramach Projektu. Projekt obejmował badania podstawowe, a więc prace, które z założenia są wykonywane bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne. Przy badaniach podstawowych analizowane są podstawy pewnych zjawisk, ewentualne wyniki takich badań nie dają najczęściej możliwości komercyjnego wykorzystania. Wyniki opisują bowiem podstawowe zależności, a więc utrudnione jest ich bezpośrednie zastosowanie w działalności podmiotów gospodarczych. Nie jest oczywiście wykluczone, że już w ramach tych badań powstanie wynik jaki można objąć ochroną patentową i ewentualnie komercjalizować.

W związku z tak dużą ilością opcji jakie mogą wyniknąć w projekcie zasadniczo – w zakresie rozliczeń podatku VAT – należy zawsze określić zamiar z jakim do projektu się przystępuje. Zamiar ten winien być określony na podstawie wszystkich obiektywnych informacji.

Tak też postąpił Wnioskodawca. Przystępując do konkursu w ramach programu POIR („A”) – wedle swojej najlepszej wiedzy i staranności – określił cele badawcze, trudności jakie mogą wystąpić w toku realizacji Projektu oraz sposoby ich rozwiązania. Jednocześnie we wniosku podano, że wynikiem Projektu może być patent. Wnioskodawca miał bowiem zamiar – jeżeli tylko Projekt da założone rezultaty – objąć wyniki badań ochroną patentową. Przy czym sama ochrona patentowa nie gwarantuje od razu możliwości komercjalizacyjnych. Jeszcze należy zmaterializować zamiar komercjalizacyjny. Na etapie podpisywania umowy o dofinansowanie Projektu obowiązkiem Wnioskodawcy było wskazanie czy przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego w Projekcie (Wnioskodawca złożył oświadczenie na stosownym wzorze). Projekt wpisywał się w statutowy typ prac badawczych własnych Wnioskodawcy. Wnioskodawca dokonał tzw. rozeznania rynku i okazało się, że Projekt posiada mały potencjał komercjalizacyjny (przez potencjał komercjalizacyjny Wnioskodawca rozumie możliwość sprzedaży chronionych prawem praw własności intelektualnej, czy też odpłatne udzielenie licencji na korzystanie z chronionych prawem praw własności intelektualnej). Jednocześnie sam fakt ujęcia we wniosku – jako wskaźnika rezultatu Projektu – faktu planowanego dokonania zgłoszenia patentowego (w przypadku, gdyby prace badawcze powiodły się i potwierdziły tezy opisane powyżej) nie powoduje od razu możliwości związanych z komercjalizacją planowanych rezultatów.

Przystępując do Projektu Instytut chciał potwierdzić (lub zanegować) – w ramach badań podstawowych – zdolności przewodzące nanocząsteczek. Wykorzystywał w tym przypadku nowe metody badawcze, które wpisują się w nowe zadania badawcze finansowane w ramach programu „A”. Jednocześnie, już po złożeniu wniosku w konkursie i na etapie podpisania umowy na Projekt jednym z elementów i wyzwań z jakimi mierzył się zespół badawczy było przeliczenie nakładów finansowych (…). Dlatego potencjał komercjalizacyjny określono jako niski.

W tej sytuacji Wnioskodawca uznał, że nie ma obiektywnych i wystarczających przesłanek do skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego, a wskazany we wniosku o dofinansowanie zamiar komercjalizacji nie uległ konkretyzacji.

Na tym etapie Wnioskodawca nie mógł jednoznacznie określić, że zmaterializował się zamiar przyszłej sprzedaży opodatkowanej. Badanie wpisywało się we wszystkie warunki otrzymania dofinansowania w ramach programu POIR („A”). Mamy do czynienia z pracą badawczą, nową metodą badawczą oraz potencjalną możliwością (gdyby Projekt potwierdził wskazane z należytą starannością i najlepszą wiedzą założenia) przyszłego wdrożenia wyników Projektu. Na etapie podpisywania umowy – z uwagi na obiektywne przesłanki – jednakże nie mógł zmaterializować się ww. zamiar. Sam zaś ewentualny patent mógł stanowić pewną funkcję ochronną dla Wnioskodawcy (o ile zaistniałyby przesłanki do objęcia w ogóle ochroną patentową wyników Projektu).

Instytut w toku całego Projektu na bieżąco weryfikował potencjał komercjalizacyjny efektów projektu (czyli ewentualne możliwości przyszłej sprzedaży praw objętych ochroną lub też innej formy odpłatnej sprzedaży). Pierwsze obawy związane z kosztami ewentualnej przyszłej produkcji okazały się słuszne. Produkcja na szerszą skalę przemysłową, wytworzonych w trakcie trwania Projektu materiałów, wiąże się z wciąż zbyt wysokim nakładem finansowym. Ponadto, otrzymane w trakcie realizacji projektu ścieżki o właściwościach przewodzących wciąż wymagają ulepszenia ich właściwości, aby mogły zaistnieć na krajowym bądź globalnym rynku przemysłu elektronicznego. Dlatego też Instytut uznał, że nadal nie uległy zmianie obiektywne przesłanki związane z ewentualną komercjalizacją. Nadal wskazany we wniosku o dofinansowanie zamiar komercjalizacji nie uległ konkretyzacji. Dodatkowo, do dnia dzisiejszego nie został opracowany patent obejmujący wyniki badań.

Należy zatem uznać, że aparatura i materiały wykorzystywane w Projekcie przeznaczone były do działalności pozostającej poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Ad 2

Jeżeli stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 zostanie uznane za nieprawidłowe, to wówczas zdaniem Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego względem dokonywanych w ramach opisanego w stanie faktycznym Projektu zakupów towarów i usług udokumentowanych fakturami należy określić jako odliczenie określone art. 86 ust. 2a (czyli jako odliczenie tzw. prewspółczynnikiem).

Wyrażoną bowiem w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy o VAT generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a-2h oraz art. 90 ust. 1-3 ustawy o VAT.

Na podstawie art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalność gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2. oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Z przytoczonej regulacji wynika konieczność stosowania tzw. prewspółczynnika odliczenia. Dotyczy to tych zakupów, które są wykorzystywane nie tylko w działalności opodatkowanej, ale także w działalności niemającej charakteru gospodarczego (w sytuacji, gdy nie jest możliwe dokonanie alokacji kwot podatku naliczonego do jednej z nich). Współczynnik ten należy stosować, gdy wydatek służy zarówno działalności gospodarczej (czyli tej, która podlega rozliczeniu w zakresie podatku VAT jako działalność opodatkowana), jak i czynnościom pozostającym poza zakresem ustawy o VAT (czyli działalności innej niż gospodarcza).

Jednocześnie jak podaje art. 90 ust. 1-3 ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (ust. 1). Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (ust. 2). Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (ust. 3).

Jak wskazano w stanie faktycznym sprawy, wyniki Projektu są wykorzystywane w pracach własnych nieodpłatnych Wnioskodawcy (badania własne – będące poza zakresem ustawy o VAT). W ramach Projektu powstała praca licencyjna i magisterska. Przy czym osoby piszące prace nie były studentami Instytutu. Instytut nie prowadzi kształcenia studentów. Były to osoby zaproszone do współpracy w Projekcie, ale niezwiązane z Instytutem statusem studentów (czynności nieodpłatne własne – będące poza zakresem ustawy o VAT). Nie przewiduje się wykorzystywania wyników Projektu w celu świadczenia odpłatnych usług (rozumianych jako odpłatne badania zlecone). Nie przewiduje się, że wyniki będą wykorzystywane w toku czynności kształcenia (odpłatnego oraz nieodpłatnego).

Jeżeli stanowisko Wnioskodawcy w obszarze pytania nr 1 zostanie uznane za nieprawidłowe, wówczas zdaniem Wnioskodawcy, prawo do odliczenia podatku naliczonego względem dokonywanych w ramach opisanego w stanie faktycznym Projektu zakupów towarów i usług udokumentowanych fakturami należy określić jako odliczenie tzw. prewspółczynnikiem. Wnioskodawca może jednoznacznie określić, że Projekt (jego wyniki) lub towary i usługi nabyte w Projekcie nie będą służyły odpłatnemu kształceniu (czynność zwolniona od podatku VAT). Natomiast, gdyby stanowisko Wnioskodawcy w obszarze pytania nr 1 zostanie uznane za nieprawidłowe, nie jest obiektywnie możliwe ich przyporządkowanie do określonego rodzaju działalność – w aspekcie czynności będących poza zakresem ustawy o VAT oraz czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Z założenia bowiem (jeżeli stanowisko Wnioskodawcy w obszarze pytania nr 1 zostanie uznane za nieprawidłowe), efektem jednych i tych samych badań może być, z jednej strony komercjalizacja, z drugiej wykorzystanie w działalności Instytutu niestanowiącej działalności gospodarczej. Te dwie sfery nie mogą być w żadnym stopniu rozdzielone.

Wówczas (jeżeli stanowisko Wnioskodawcy w obszarze pytania nr 1 zostanie uznane za nieprawidłowe) należy uznać, że z uwagi na wykorzystanie zakupów do działalności mieszanej, zastosowanie znajdzie art. 86 ust. 2a ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Ponadto należy zauważyć, że stosownie do treści art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Powołany wyżej przepis art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zgodnie z tą normą, w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy), w sytuacji, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe oraz powołane przepisy, wskazać należy, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje zatem wówczas, gdy zostaną spełnione dwa warunki: odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT będącym jednostką sektora finansów publicznych. Wnioskodawca złożył wniosek o przyznanie środków finansowych w ramach wskazanego konkursu i otrzymał pozytywną decyzję o dofinansowaniu projektu. Głównym celem Projektu było opracowanie (…). W ramach otrzymanego dofinansowania Instytut nie wytwarza żadnych towarów ani nie świadczy żadnych usług. Wyniki Projektu są wykorzystywane w pracach własnych nieodpłatnych Wnioskodawcy (badania własne – będące poza zakresem ustawy), które można zakwalifikować jako badania podstawowe. Badania podstawowe (basic research) – jak wskazał Wnioskodawca – to działalność eksperymentalna lub teoretyczna podejmowana przede wszystkim w celu zdobycia nowej wiedzy na temat podłoża zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na konkretne zastosowanie lub wykorzystanie. Ponadto, w ramach Projektu powstała praca licencyjna i magisterska. Nie przewiduje się wykorzystywania wyników Projektu) w celu świadczenia odpłatnych usług (rozumianych jako odpłatne badania zlecone). Nie przewiduje się, że wyniki będą wykorzystywane w toku czynności kształcenia (odpłatnego oraz nieodpłatnego). Towary/usługi nabyte w Projekcie były bądź skonsumowane/zużyte bezpośrednio w Projekcie bądź (np. aparatura niskocenna) są wykorzystywane w pracach własnych nieodpłatnych Wnioskodawcy (badania własne – będące poza zakresem ustawy). Na ten moment, wedle najlepszej wiedzy Wnioskodawcy, Projekt nie posiada potencjału komercjalizacyjnego.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy Instytutowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego względem zakupów towarów i usług udokumentowanych fakturami.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, bowiem wydatki związane z realizacją tego projektu nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W rozpatrywanej sprawie związek taki nie wystąpi, gdyż jak wskazał Wnioskodawca w ramach otrzymanego dofinansowania Instytut nie wytwarza żadnych towarów ani nie świadczy żadnych usług, a wyniki Projektu są wykorzystywane w pracach własnych nieodpłatnych Wnioskodawcy (badania własne – będące poza zakresem ustawy). Ponadto, nie przewiduje się wykorzystywania wyników Projektu w celu świadczenia odpłatnych usług (rozumianych jako odpłatne badania zlecone), a także nie przewiduje się, że wyniki będą wykorzystywane w toku czynności kształcenia (odpłatnego oraz nieodpłatnego). Na ten moment, wedle najlepszej wiedzy Wnioskodawcy, Projekt nie posiada potencjału komercjalizacyjnego.

W konsekwencji Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług udokumentowanych fakturami związanymi z realizacją projektu.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należy uznać za prawidłowe.

Ponadto, w części dotyczącej udzielenia odpowiedzi na zawarte we wniosku pytanie nr 2 tutejszy organ wyjaśnia, że w związku z uzależnieniem odpowiedzi na to pytanie od rozstrzygnięcia dokonanego w odniesieniu do pytania nr 1, nie dokonano oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin