Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.661.2020.2.PRM
z 28 stycznia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 października 2020 r. (data wpływu 30 października 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 30 grudnia 2020 r. (data wpływu 8 stycznia 2021 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 18 grudnia 2020 r. 0114-KDIP1-3.4012.661.2020.1.PRM (doręczone Stronie w dniu 24 grudnia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• opodatkowania dostawy udziału w działce nr 1 - jest prawidłowe,
  

• możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT dla dostawy udziału w ww. działce – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 30 października 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, uzupełniony pismem z dnia 30 grudnia 2020 r. (data wpływu 8 stycznia 2021 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 18 grudnia 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.661.2020.1.PRM (doręczone w dniu 24 grudnia 2020 r.), dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy udziału w działce nr 1 oraz możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT dla dostawy udziału w ww. działce.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 10 kwietnia 2015 r. na podstawie aktu notarialnego rep. A numer (…) zawarta została umowa przeniesienia prawa użytkowania wieczystego działki nr 1, o powierzchni (…) ha, położonej w (…), opisanej w księdze wieczystej (…).

W akcie notarialnym Spółka A w (…) z tytułu dokonania tej czynności oświadczyła, że jest podatnikiem podatku od towarów i usług i w związku ze sprzedażą nieruchomość podlega ona w całości opodatkowaniu 23% podatkiem od towarów i usług (VAT).

Do sprzedaży zostały wystawione dwie faktury VAT numer (…) i (…) z dnia 10 kwietnia 2015 r. wystawione przez A, z których wynikało, że czynność cywilnoprawna tj. sprzedaż prawa wieczystego użytkowania wieczystego jest opodatkowana w całości 23 % podatkiem od towarów i usług (VAT).

Sprzedający tj. A sprzedał połowę ww. działki na współwłasność małżonkom R. i B. K. i połowę ww. działki G. C.

R. i B. K. przedmiot umowy nabyli z funduszy stanowiących majątek wspólny. Przedmiot umowy wszedł w skład majątku objętego wspólnością ustawową majątkową małżeńską.

G. C. przedmiot umowy nabył z funduszy stanowiących jego majątek osobisty.

W dniu 4 marca 2015 r. na podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru położonego pomiędzy osiedlem (…) a elektrownią w (…) zatwierdzonego uchwałą nr (…) Rady Miejskiej w (…) z dnia 30 marca 2007 r. wydana została opinia urbanistyczna znak (…), w której stwierdzono, że działka leży w obszarze określonym na rysunku planu w części symbolem:

• 9KS - przeznaczenie podstawowe terenu: teren urządzeń komunikacji - garaże,
  

• KDGP/50/ - droga główna ruchu przyśpieszonego,
  

• KDG/40/ - droga główna ul. (…),
  

• 2KDD/10/ - droga dojazdowa.
  
  
  

Wnioskodawca nie występował o warunki zabudowy polegające na zezwoleniu na budowę obiektów budowlanych.

Wnioskodawca pozyskiwał uzgodnienia branżowe dotyczące warunków przyłączenia wody, kanalizacji, energii elektrycznej i gazu.

W dniu 24 marca 2015 r. złożony został wniosek do (…) o wydanie zapewnienia dostawy wody i odbioru ścieków sanitarnych do projektowanego budynku handlowo-usługowego, budynku myjni samochodowej i budynku magazynowo-garażowego. W dniu 27 marca 2015 r. (…) pismem znak (…)wydał warunki techniczne dostawy wody oraz odbioru ścieków sanitarnych do/z budynków przy ul. (…) - działka numer 1.

W dniu 24 marca 2015 r. został złożony wniosek do (…) o określenie możliwości przyłączenia do sieci gazowej. W dniu 11 maja 2015 r. (…) pismem znak (…) wydala oświadczenie o warunkach przyłączenia do sieci gazowej obiektu budowlanego.

W dniu 13 stycznia 2016 r. został złożony wniosek do (…) oddział w (…) o określenie warunków przyłączenia do sieci dystrybucyjnej niskiego napięcia.

W dniu 6 grudnia 2016 r. (…) oddział w (…) rejon energetyczny w (…) pismem znak (…) wydał informację o możliwości świadczenia usługi dystrybucji energii elektrycznej.

Wnioskodawca występował z zamiarem wykonania robót budowlanych wymagających zgłoszenia.

W dniu 29 maja 2015 r. złożony został do Starosty (…) wniosek o zamiarze wykonania robót budowlanych mających na celu utwardzenie części powierzchni gruntu na działce budowlanej. Roboty utwardzenia powierzchni gruntu zakończono do dnia 1 lipca 2015 r.

W dniu 1 września 2015 r. złożone zostało do Starosty (…) zgłoszenie zamiaru wykonania robót budowlanych polegających na instalacji urządzenia reklamowego nietrwale związanego z gruntem.

Od dnia 15 czerwca 2015 r. część działki była przedmiotem wielokrotnego najmu i dzierżawy.

Z tytułu najmu i dzierżawy wystawiane były faktury dokumentujące dostawę towarów lub świadczenie usług zwolnionych od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., nr 177, poz. 1054 z późn. zm.).

W dniu 29 lipca 2020 r. na podstawie aktu notarialnego rep. A numer (…) pomiędzy współużytkownikami wieczystymi, a Spółką B zawarta została umowa przedwstępna sprzedaży pod warunkiem.

Warunkiem dokonania transakcji jest między innymi uzyskanie prawomocnej, ostatecznej i wykonalnej decyzji o pozwoleniu na budowę obiektu handlowo-usługowego.

W piśmie z dnia 30 grudnia 2020 r. Wnioskodawca wskazał, że:

1. Użytkownikiem wieczystym działki nr 1 jest Wnioskodawca – B. K. i Jego żona R. K. w udziale 1 oraz G. C. w udziale 1.
   
2. Wnioskodawca i Jego żona nie prowadzą zarejestrowanej działalności gospodarczej.
   
3. Udział w działce nr 1 Wnioskodawca i Jego żona R. K. oraz G. C. wykorzystywali i wykorzystują wynajmując część nieruchomości podmiotom gospodarczym i osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej na podstawie podpisanych umów najmu lub umów dzierżawy, na okresy zamknięte np. miesiąc, kwartał.
   
   Wystawiane faktury za czynsz za określone okresy najmu lub dzierżawy nieruchomości zgodnie z podpisanymi umowami dokumentowały dostawę towarów lub świadczenie usług zwolnionych z podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., nr 177, poz. 1054 z późn. zm.).
   
   Faktury były wystawiane przez Wnioskodawcę i Jego żonę (R. K.) oraz współużytkownika wieczystego (G. C.).
   
   Wartość wystawionych faktur w okresie od 2015 r. do 2020 r. nie przekroczyła łącznie kwoty 200.000 zł.
4. Wnioskodawca i Jego żona nabyli działkę na podstawie aktu notarialnego z dnia 10 kwietnia 2015 r., rep. A nr (…).
   
   Sprzedający (A - NIP (…)) wystawił dla B. i R. K. fakturę VAT (…) na kwotę netto (…) zł, kwotę VAT - (…) zł, kwotę brutto - (…) zł.
   Przy sporządzaniu aktu notarialnego podatku od czynności cywilnoprawnych nie pobrano na podstawie art. 2 pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. 86 poz. 959 z późn. zm.), ponieważ czynność cywilnoprawna była opodatkowana w całości podatkiem od towarów i usług 23 %.
5. Utwardzenie terenu zostało wykonane sposobem gospodarczym. Utwardzenie to nie stanowi budowli w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r., poz. 1333 z późn. zm.).
6. Do momentu sprzedaży udziału w ww. działce nie będą podejmowane aktywne działania marketingowe, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, mające na celu dokonanie sprzedaży udziału w działce.
   
7. R. K. i B. K. udzielili Kupującemu pełnomocnictwa (aktem notarialnym z dnia 25 sierpnia 2020 r., rep. A numer (…)) z prawem do udzielania dalszych pełnomocnictw, do występowania przed wszelkimi organami administracji publicznej oraz do podejmowania wszelkich działań faktycznych i prawnych, niezbędnych do uzyskania decyzji i pozwoleń opisanych w § 3 aktu notarialnego sporządzonego w dniu 29 lipca 2020 r. rep. A numer (…) w kancelarii notarialnej (…), w szczególności do składania wniosków oraz odbioru wymaganych decyzji i postanowień, dokonania wszelkich czynności związanych z uzyskaniem na terenie nieruchomości szczegółowo opisanej w ww. akcie notarialnym w § 2 ust. 1 warunków technicznych dotyczących przyłączenia do sieci wodociągowej, kanalizacyjnej, kanalizacji deszczowej oraz sieci elektroenergetycznej, w szczególności do złożenia wniosków o wydanie przedmiotowych warunków oraz ich odbioru, uzyskania decyzji na lokalizację zjazdu publicznego, w szczególności do złożenia wniosków w celu jej uzyskania oraz odbioru.
   Pełnomocnictwo jest nieodwołalne i nie wygasa wskutek śmierci mocodawców.
   
8. R. K. i B. K. wyrazili zgodę na dysponowanie przez Kupującego nieruchomością, szczegółowo opisaną w ww. akcie notarialnym w § 2 ust. 1, na cele budowlane w rozumieniu art. 33 ust. 2 pkt 2 w związku art. 3 ust. 11 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane w zakresie wystąpienia z wnioskiem o pozwolenia na budowę, uzyskanie zgód, opinii itp. oraz udostępniają Kupującemu nieruchomość celem przeprowadzenia badań gruntu.
   
9. R. K. i B. K. wyrazili zgodę na usytuowanie przez Kupującego własnym kosztem i staraniem na nieruchomości tymczasowego przyłącza energetycznego zgodnie z warunkami technicznymi przyłączenia do sieci oraz treścią umowy przyłączeniowej zawartej z operatorem.
10. Udzielone pełnomocnictwa i zgody wygasają bez konieczności składania dodatkowych oświadczeń, w przypadku niezawarcia przez strony przyrzeczonej umowy sprzedaży w terminie do dnia 31 lipca 2021 r.
    
    
    

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku):

Czy występuje możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT dla dostawy udziału w działce nr 1?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu do wniosku):

Transakcja powinna zostać obłożona podatkiem od towarów i usług, gdyż czynności podjęte przed zawarciem umowy przedwstępnej z B zmierzały do realizacji podobnego zamierzenia inwestycyjnego.

Wnioskodawca ani Jego żona nie są podatnikami podatku od towarów i usług. Nie prowadzą zarejestrowanej działalności gospodarczej.

Faktury wystawiane za czynsz za określone okresy najmu lub dzierżawy nieruchomości zgodnie z podpisanymi umowami dokumentowały dostawę towarów lub świadczenie usług zwolnionych z podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., nr 177, poz. 1054 z późn. zm.).

Wartość wystawionych faktur związanych z wykorzystaniem udziału w działce nr 1 w okresie od 2015 r. do 2020 r. nie przekroczyła łącznie kwoty 200.000 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe w zakresie opodatkowania dostawy udziału w działce nr 1 oraz nieprawidłowe w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT dla dostawy udziału w ww. działce.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”, państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

1. określone udziały w nieruchomości,
2. prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,
3. udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195 - 221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740).

Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 Kodeksu cywilnego). Współwłasność – zgodnie z art. 196 Kodeksu cywilnego - jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

Zgodnie z powyższym, w przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności (art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego).

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 Kodeksu cywilnego). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Należy w tym miejscu zauważyć, że kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r., poz. 1359).

Stosownie do art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez obojga małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, zgoda drugiego małżonka jest potrzebna m.in. do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego. Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie udziału w nieruchomości dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie o VAT zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

W świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym udziału w gruncie) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Wobec tego, właściwe jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników podatku VAT w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej. W tym kontekście, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych, okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej działalności gospodarczej. Jednakże każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy jest uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Zatem wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i jest faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, była przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Z ww. orzeczenia wynika m.in., że „osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby”.

Ponadto Trybunał orzekł, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych. Zatem, kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców.

Trybunał wyjaśnił, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Jak wynika z przywołanych przepisów dostawa towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca i Jego żona nabyli do współwłasności małżeńskiej ½ udziału w działce 1. Pozostała ½ udziałów została nabyta przez Pana G. C. Udział w działce został nabyty w 2015 r. na podstawie aktu notarialnego. W związku ze sprzedażą działki nr 1 A wystawiła dwie faktury z naliczonym podatkiem VAT w wysokości 23%.

Wnioskodawca nie prowadzi zarejestrowanej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca w latach 2015-2016 pozyskiwał pozwolenia dotyczące przyłączenia wodno-kanalizacyjnego, energii elektrycznej i gazu do projektowanego na działce nr 1 budynku handlowo-usługowego, budynku myjni samochodowej i budynku magazynowo-garażowego.

Ponadto Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem o zamiarze wykonania robót budowlanych mających na celu utwardzenie części powierzchni gruntu oraz polegających na instalacji urządzenia reklamowego nietrwale związanego z gruntem. Roboty związane z utwardzeniem terenu zostały zakończone w 2015 r.

Wnioskodawca nie występował o pozwolenie na budowę.

Od 2015 r. część działki była wynajmowana lub dzierżawiona podmiotom gospodarczym i osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Za ww. usługi Wnioskodawca, wraz z pozostałymi współużytkownikami, wystawiał faktury bez naliczenia podatku VAT.

W 2020 r. Wnioskodawca – wraz z pozostałymi współużytkownikami wieczystymi – zawarł przedwstępną umowę sprzedaży pod warunkiem dla działki nr 1.

Zgodnie z ww. umową Kupującemu udzielono pełnomocnictwa - z prawem do udzielania dalszych pełnomocnictw - do występowania przed wszelkimi organami oraz do podejmowania wszelkich działań niezbędnych do uzyskania decyzji i pozwoleń, w szczególności do składania wniosków oraz odbioru wymaganych decyzji i postanowień, dokonania wszelkich czynności związanych z uzyskaniem warunków technicznych dotyczących przyłączenia do sieci wodociągowej, kanalizacyjnej, kanalizacji deszczowej, sieci elektroenergetycznej, oraz uzyskaniem decyzji na lokalizację zjazdu publicznego.

Kupującemu udzielono również zgody na dysponowanie działką w zakresie wystąpienia z wnioskiem o pozwolenie na budowę oraz na usytuowanie na działce tymczasowego przyłącza energetycznego zgodnie z warunkami technicznymi przyłączenia do sieci oraz treścią umowy przyłączeniowej zawartej z operatorem.

Wnioskodawca do momentu sprzedaży udziału w działce nr 1 nie będzie podejmował aktywnych działań marketingowych, wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia, mających na celu dokonanie sprzedaży Jego udziału.

Na podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego zatwierdzonego uchwałą Rady Miasta w (…), działka nr 1 leży w obszarze:

• 9KS - przeznaczenie podstawowe terenu: teren urządzeń komunikacji - garaże,
  

• KDGP/50/ - droga główna ruchu przyśpieszonego,
  

• KDG/40/ - droga główna ul. (…),
  

• 2KDD/10/ - droga dojazdowa.
  
  
  

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży udziału w działce nr 1.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dostawa towarów (np. udziału w gruncie) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT - co do zasady - mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o VAT. Należy zatem ustalić, czy w odniesieniu do opisanej czynności sprzedaży udziału w działce nr 1, Wnioskodawca będzie spełniał przesłanki do uznania Go za podatnia podatku od towarów i usług. Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wyjaśniono wyżej - odwołując się do treści przepisów ustawy - w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca podejmował działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta powinna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Ponadto w sprawie będącej przedmiotem złożonego wniosku, należy zwrócić uwagę na kwestię udzielenia pełnomocnictw, która uregulowana jest w Tytule IV Działu VI Przedstawicielstwo, Rozdział I Przepisy ogólne, Rozdział II Pełnomocnictwo Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 95 § 1 Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. Czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego, o czym stanowi § 2 powyższego artykułu.

W myśl art. 96 Kodeksu cywilnego, umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo).

Stosownie do art. 98 Kodeksu cywilnego, pełnomocnictwo ogólne obejmuje umocowanie do czynności zwykłego zarządu. Do czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu potrzebne jest pełnomocnictwo określające ich rodzaj, chyba że ustawa wymaga pełnomocnictwa do poszczególnej czynności.

Zgodnie z art. 99 § 1 Kodeksu cywilnego, jeżeli do ważności czynności prawnej potrzebna jest szczególna forma, pełnomocnictwo do dokonania tej czynności powinno być udzielone w tej samej formie. W myśl § 2 powołanego artykułu, pełnomocnictwo ogólne powinno być pod rygorem nieważności udzielone na piśmie.

Stosownie do art. 100 Kodeksu cywilnego, okoliczność, że pełnomocnik jest ograniczony w zdolności do czynności prawnych, nie ma wpływu na ważność czynności dokonanej przez niego w imieniu mocodawcy.

Na mocy art. 108 Kodeksu cywilnego, pełnomocnik nie może być drugą stroną czynności prawnej, której dokonuje w imieniu mocodawcy, chyba że co innego wynika z treści pełnomocnictwa albo że ze względu na treść czynności prawnej wyłączona jest możliwość naruszenia interesów mocodawcy. Przepis ten stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy pełnomocnik reprezentuje obie strony.

Z regulacji art. 109 Kodeksu cywilnego wynika, że przepisy działu niniejszego stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy oświadczenie woli ma być złożone przedstawicielowi.

Jak wynika z przepisów art. 95 do art. 109 Kodeksu cywilnego, pełnomocnictwo – to jednostronne oświadczenie osoby (mocodawcy), na mocy którego inna osoba (pełnomocnik) staje się upoważniona do działania w imieniu mocodawcy. Zatem każda czynność wykonana przez pełnomocnika w imieniu mocodawcy i w zakresie udzielonego pełnomocnictwa wywoła skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawcy.

Z opisu sprawy wynika, że pomiędzy Wnioskodawcą – oraz pozostałymi współwłaścicielami – zawarto przedwstępną umowę sprzedaży działki nr 1.

Wnioskodawca udzielił Kupującemu pełnomocnictwa do występowania przed wszelkimi organami oraz do podejmowania działań niezbędnych do uzyskania decyzji, pozwoleń oraz warunków technicznych dotyczących przyłączenia do sieci wodociągowej, kanalizacyjnej, kanalizacji deszczowej, sieci elektroenergetycznej, oraz uzyskaniem decyzji na lokalizację zjazdu publicznego. Kupującemu udzielono również zgody na dysponowanie działką w zakresie wystąpienia z wnioskiem o pozwolenie na budowę oraz na usytuowanie na działce tymczasowego przyłącza energetycznego zgodnie z warunkami technicznymi przyłączenia do sieci oraz treścią umowy przyłączeniowej zawartej z operatorem.

Fakt, że ww. działania nie będą podejmowane bezpośrednio przez Wnioskodawcę, ale przez osoby trzecie (Kupującego), nie oznacza, że pozostają bez wpływu na sytuację prawną Wnioskodawcy. Po udzieleniu pełnomocnictwa czynności wykonane przez Kupującego wywołają skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawcy. Osoby trzecie, dokonując ww. działań, uatrakcyjnią przedmiotową działkę będącą nadal współwłasnością Wnioskodawcy oraz pozostałych współwłaścicieli. Działania te, dokonywane za pełną zgodą Wnioskodawcy, wpłyną generalnie na podniesienie atrakcyjności nieruchomości jako towaru i wzrost jej wartości. Do czasu zawarcia umowy przyrzeczonej, nieruchomość będzie własnością m.in. Wnioskodawcy i będzie podlegała wielu czynnościom. Wszystkie te czynności z punktu widzenia podatku VAT zostaną „wykonane” w Jego sferze podatkowoprawnej. W tym kontekście bez znaczenia pozostaje okoliczność wykonywania ww. czynności przez potencjalnego nabywcę. W efekcie dokonywanych czynności dostawie podlegać będzie nieruchomość o zupełnie innym charakterze niż w chwili zawarcia umowy przedwstępnej, gdyż wystąpił lub wystąpi szereg czynności powodujących zwiększenie atrakcyjności nieruchomości i ostatecznie jej sprzedaż.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że udzielenie przez Wnioskodawcę stosownych pełnomocnictw Kupującemu skutkować będzie tym, że wszystkie ww. czynności podejmowane przez Kupującego będą podejmowane przez Wnioskodawcę w Jego imieniu i na Jego korzyść, ponieważ to On jako współwłaściciel działki będzie stroną w postępowaniu o uzyskanie stosownych decyzji, pozwoleń oraz dokonania wszelkich czynności związanych z przedmiotową nieruchomością.

W analizowanej sprawie, Wnioskodawca zamierza sprzedać swój udział w działce nr 1, który nabył z zamiarem wybudowania na niej budynku handlowo-usługowego, budynku myjni samochodowej oraz budynku magazynowo-garażowego. W tym celu Wnioskodawca w latach 2015-2016 występował o wydanie warunków technicznych dostawy wody i odbioru ścieków do/z budynku projektowanego na przedmiotowej działce oraz o określenie warunków przyłączenia do sieci gazowej i sieci dystrybucyjnej niskiego napięcia. Dodatkowo Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem o utwardzenie części przedmiotowej działki. Roboty związane z utwardzeniem te

renu zostały zakończone w 2015 r.

Ponadto, działka nr 1 była wielokrotnie przedmiotem umów najmu i dzierżawy. Z tytułu najmu i dzierżawy Wnioskodawca - wraz z pozostałymi współwłaścicielami - wystawiał faktury.

Zgodnie z art. 693 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Tak więc dzierżawa jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Umowa dzierżawy jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony – zarówno wydzierżawiającego jak i dzierżawcę – określone przepisami obowiązki.

W kontekście powyższych rozważań dzierżawa działki nr 1, stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy oraz nosi znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

Jak już wskazano powyżej, majątek prywatny to majątek danej osoby fizycznej, który nie jest przez nią wykorzystywany dla potrzeb działalności gospodarczej, a w całym okresie posiadania tego majątku osoba ta wykazuje zamiar wykorzystywania go w ramach majątku osobistego.

Biorąc pod uwagę treść przytoczonych przepisów oraz zawarty opis sprawy stwierdzić należy, że sprzedaż udziału w działce nr 1 będzie, zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, dostawą dokonywaną przez podatnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W przedmiotowej sprawie wystąpił ciąg czynności, który pozwala uznać Wnioskodawcę za podatnika podatku VAT – Wnioskodawca: nabył udział w działce z zamiarem budowy na niej budynku handlowo-usługowego, budynku myjni samochodowej oraz budynku magazynowo-garażowego; pozyskiwał warunki techniczne dostawy wody i odbioru ścieków do/z ww. projektowanego budynku oraz przyłączenia do sieci gazowej i sieci elektrycznej; zawarł przedwstępną umowę sprzedaży, udzielił Kupującemu pełnomocnictwa do uzyskania decyzji, opinii i pozwoleń, wyraził zgodę na dysponowanie przedmiotową działką do celów budowlanych oraz wraz z pozostałymi współwłaścicielami wynajmował przedmiotową działkę. Dodatkowo na podstawie uzyskanego pozwolenia utwardzono część przedmiotowej działki. Z uwagi na powyższe okoliczności, w tej konkretnej sytuacji nie można uznać, że przedmiotem dostawy będzie składnik majątku osobistego Wnioskodawcy a sprzedaż ww. działki będzie stanowiła realizację prawa do rozporządzania majątkiem osobistym.

W związku z tym, skoro w niniejszej sprawie wystąpiły przesłanki stanowiące podstawę uznania Wnioskodawcy za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, to planowana transakcja sprzedaży udziału w działce nr 1 będzie dostawą dokonywaną w ramach działalności gospodarczej i będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towarów, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży udziału w działce nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT dla dostawy udziału w ww. działce.

Odnośnie korzystania ze zwolnienia podmiotowego należy wskazać, że zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1 (art. 113 ust. 9 ustawy).

Natomiast w myśl art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d) ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników dokonujących dostaw terenów budowlanych.

Zatem w kontekście powołanych przepisów należy stwierdzić, że w przypadku sprzedaży terenów budowlanych podatnik nie może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z uwagi na wyłączenie z tego zwolnienia wskazane w art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d) ustawy.

Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z przytoczonych przepisów wynika, że przeznaczenie określonego gruntu należy oceniać wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią akty prawa miejscowego tj. miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego - jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy - jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen - „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Z wniosku wynika, że działka nr 1 objęta jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, z którego wynika, że znajduje się na terenie urządzeń komunikacyjnych (garaże), dróg głównych oraz drogi dojazdowej.

Zatem należy stwierdzić, że ww. działka stanowi teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy.

W konsekwencji, Wnioskodawca dokonując dostawy terenu budowlanego nie może skorzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z uwagi na wyłączenie z tego zwolnienia wskazane w art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d) ustawy.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT dla dostawy udziału w działce nr 1 należało uznać za nieprawidłowe.

W kwestii skutków prawnych jakie wywołuje interpretacja indywidualna wydana dla Wnioskodawcy, należy stwierdzić, że w myśl art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Mając na uwadze, że wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego został złożony przez Pana B. K., zaznacza się, że interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla współwłaścicieli działki nr 1 wymienionych we wniosku.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.