2021.01.28 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.478.2020.2.MK
z 28 stycznia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 listopada 2020 r. (data wpływu 24 listopada 2020 r.), uzupełnionym 20 stycznia 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy wypłata odsetek przez Spółkę na rzecz Funduszu w kwocie:

nieprzekraczającej w 2021 r. kwoty 2 000 000 zł będzie zwolniona z podatku u źródła – jest prawidłowe,
przekraczającej w 2021 r. kwotę 2 000 000 zł będzie zwolniona z podatku u źródła przy założeniu obowiązywania wyłączenia zastosowania art. 26 ust. 2e updop – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 listopada 2020 r. do tutejszego organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy wypłata odsetek przez Spółkę na rzecz Funduszu w kwocie nieprzekraczającej w 2021 r. kwoty 2 000 000 zł będzie zwolniona z podatku u źródła oraz czy wypłata odsetek przez Spółkę na rzecz Funduszu w kwocie przekraczającej w 2021 r. kwotę 2 000 000 zł będzie zwolniona z podatku u źródła przy założeniu obowiązywania wyłączenia zastosowania art. 26 ust. 2e updop.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 13 stycznia 2021 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.478.2020.1.MK wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 20 stycznia 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) jest rezydentem polskim oraz podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych od całości swoich dochodów. Spółka prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie wynajmu nieruchomości. Spółka posiada jednego wspólnika, tj. spółkę luksemburską, która uzyskała status specjalistycznego funduszu inwestycyjnego typu SIF-SICAV (fr. societe d’ investissement a capital variable) (tj. spółka inwestycyjna o kapitale zmiennym - specjalistyczny fundusz inwestycyjny) (dalej: „Fundusz”). Fundusz działa w formie spółki handlowej prawa luksemburskiego posiadającej osobowość prawną - luksemburskiej spółki kapitałowej, jako societe anonyme (spółka akcyjna). Fundusz posiada rezydencję podatkową w Luksemburgu i podlega tam nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Fundusz będzie legitymował się certyfikatem rezydencji podatkowej wydanym przez władzę podatkową Państwa Luksemburg. Fundusz zasadniczo podlega opodatkowaniu od całości swoich dochodów w Luksemburgu bez względu na miejsce ich osiągania, z zastrzeżeniem postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, których stroną jest Luksemburg. Zgodnie z luksemburskimi przepisami podatkowymi Fundusz podlega zwolnieniu z podatku dochodowego na terytorium Luksemburga. Działalność Funduszu podlega luksemburskiej ustawie z 13 lutego 2007 r. o wyspecjalizowanych funduszach inwestycyjnych oraz Dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zmiany dyrektyw 2003/41/WE i 2009/65/WE oraz rozporządzeń (WE) nr 1060/2009 i (UE) nr 1095/2010, gdyż mieści się w definicji „AFI” zawartej w art. 4 ust. 1 pkt a) Dyrektywy. Fundusz jest przedsiębiorstwem zbiorowego inwestowania i podlega bieżącemu nadzorowi Komisji Nadzoru Sektora Finansowego Luksemburga (Commission de Surveillance du Secteur Financier - dalej jako “CSSF”). Fundusz przyjął formę prawną spółki akcyjnej, do której, poza Ustawą o SIF stosuje się także luksemburski kodeks spółek handlowych z 10 września 1915 r. W związku z powyższym Fundusz wydaje inwestorom uczestniczącym w funduszu akcje, stanowiące jednostki uczestnictwa w funduszu. Wspólnik jest 100% wspólnikiem Spółki przez nieprzerwany okres przekraczający 2 lata. Analizowanym we wniosku zdarzeniem przyszłym będzie wypłata odsetek od zadłużenia przez Wnioskodawcę, który będzie występował w tym przypadku w charakterze płatnika podatku u źródła. Wypłata odsetek będzie dokonywana w związku z zadłużeniem wynikającym z pożyczek udzielonych Wnioskodawcy przez Fundusz lub obligacji wyemitowanych przez Wnioskodawcę i objętych przez Fundusz. Inwestorami Funduszu są podmioty posiadające jednostki uczestnictwa w Funduszu (dalej: „Inwestorzy”). Składniki majątku Funduszu nie są bezpośrednio przyporządkowane do Inwestorów. Inwestorzy mają natomiast prawo do udziału w zyskach Funduszu. Z perspektywy podatkowej Fundusz jest co do zasady opodatkowany od dochodu realizowanego z posiadanych inwestycji. Jednakże, pod pewnymi warunkami, dochód może być alokowany do Inwestorów, bez względu na to, czy został do nich wypłacony, czy nie. Inwestorom nie przysługują żadne prawa o charakterze majątkowym w stosunku do aktywów, w które inwestuje Fundusz. W szczególności inwestorzy w żaden sposób nie mogą rościć sobie praw do odsetek od zadłużenia wobec Funduszu wypłacanego przez spółki celowe Funduszu. Inwestorzy nie będą uprawnieni do odsetek wypłacanych przez Spółkę na rzecz Funduszu, ponieważ nie będą bezpośrednimi udziałowcami Spółki. Tym samym, nie będą posiadać bezpośrednich praw do przychodów pochodzących z Polski, lecz jedynie do wyniku finansowego Funduszu, powstającego po odjęciu zaistniałych na poziomie Funduszu kosztów opłat, na podstawie posiadanych jednostek uczestnictwa. Fundusz otrzymuje środki finansowe m.in. w postaci odsetek wypłacanych przez Spółkę. Prawnym właścicielem odsetek jest Fundusz. Oznacza to, że wypłaty odsetek są dokonywane na konto bankowe należące do Funduszu. Środki pieniężne otrzymywane przez Fundusz mogą być dystrybuowane do Inwestorów.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 20 stycznia 2021 r. Wnioskodawca wskazał, że Fundusz, jako rezydent Luksemburga i odbiorca wypłacanych przez Wnioskodawcę należności z tytułu odsetek od zadłużenia spełnia warunki niezbędne do uznania go za rzeczywistego właściciela przedmiotowych należności, w rozumieniu art. 4a pkt 29 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1406 ze zm. zm., dalej: „updop”). Podmiot luksemburski, tj. Fundusz nie posiada zakładu w Polsce/Wnioskodawca nie posiada zakładu w Luksemburgu. Spłacane odsetki od zadłużenia, o których mowa we wniosku nie wiążą się z istnieniem i prowadzeniem zakładu. Odbiorcą odsetek będzie specjalny fundusz inwestycyjny z siedzibą w Luksemburgu. Ponadto Wnioskodawca uzupełnił wniosek o dane kontrahenta w zakresie realizacji wymiany informacji podatkowych z innymi państwami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy wypłata odsetek przez Spółkę na rzecz Funduszu w kwocie nieprzekraczającej w 2021 r. kwoty 2 000 000 zł będzie zwolniona z podatku u źródła?
Czy wypłata odsetek przez Spółkę na rzecz Funduszu w kwocie przekraczającej w 2021 r. kwotę 2 000 000 zł będzie zwolniona z podatku u źródła przy założeniu obowiązywania wyłączenia zastosowania art. 26 ust. 2e updop będzie zwolniona z podatku u źródła?

Zdaniem Wnioskodawcy, (ostatecznie sformułowanym w piśmie z 20 stycznia 2021 r):

Ad. 1.

W stosunku do odsetek wypłacanych przez Spółkę Funduszowi Spółka pełniąc obowiązki płatnika polegające na obliczeniu, pobraniu i odprowadzeniu w wyznaczonym terminie podatku u źródła na rachunek bankowy właściwego organu podatkowego, będzie uprawniona do zastosowania stawki 5% wynikającej z art. 11 ust. 2 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Wielkim Księstwem Luksemburga w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Luksemburgu dnia 14 czerwca 1995 r. (dalej: „UPO”) jeśli wypłata nastąpi w kwocie nieprzekraczającej 2 000 000 zł.

Ad. 2.

W stosunku do odsetek wypłacanych Funduszowi przez Spółkę, Spółka - jako płatnik - będzie uprawniona do zastosowania stawki 5% wynikającej z art. 11 ust. 2 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Wielkim Księstwem Luksemburga w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku jeśli wypłata odsetek zostanie dokonana w kwocie przekraczającej 2 000 000 zł, ale w okresie obowiązywania wyłączenia zastosowania art. 26 ust. 2e updop będzie zwolniona z podatku u źródła.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy 1.

Opodatkowania dochodów nierezydentów.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1036 z późn. zm., dalej: „ustawa o CIT” albo „updop”), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosownie do art. 3 ust. 3 ustawy o CIT, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;
położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;
papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;
tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków lub tytułów uczestnictwa - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów takiej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, funduszu inwestycyjnego, instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia;
niezrealizowanych zysków, o których mowa w rozdziale 5a.

Jednocześnie, stosownie do art. 3 ust. 5 ustaw o CIT, za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4.

Zgodnie z art. 22 ust. (winno być: art. 22 ust. 1) ustawy o CIT, podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 przychodów z odsetek oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu). Niemniej jednak, na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, do ww. przychodów możliwe jest zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

2. Zwolnienie z poboru podatku u źródła na podstawie UPO.

Do odsetek ma zastosowanie art. 11 tej Konwencji, który stanowi, co następuje:

Ust. 1. Odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Ust. 2. Jednakże, takie odsetki mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli właściciel odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty odsetek brutto. (...)

Ust. 5. Użyte w tym artykule określenie „odsetki” oznacza dochody z wszelkiego rodzaju roszczeń wynikających z długów, zarówno zabezpieczonych, jak i nie zabezpieczonych prawem zastawu hipotecznego lub prawem udziału w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z pożyczek publicznych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych, włącznie z premiami i nagrodami mającymi związek z takimi skryptami dłużnymi, obligacjami lub pożyczkami. Opłaty karne z tytułu opóźnionej zapłaty nie będą uważane w rozumieniu niniejszego artykułu za odsetki.

Ust. 6. Postanowień ustępu 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli właściciel odsetek mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie wykonuje w drugim Umawiającym się Państwie, w którym powstają odsetki, działalność zarobkową przy pomocy zakładu położonego w tym Państwie bądź wykonuje wolny zawód w oparciu o położoną w nim stałą placówkę i jeżeli wierzytelność, z której tytułu są płacone odsetki, związana jest rzeczywiście z takim zakładem lub stałą placówką. W takim przypadku, w zależności od konkretnej sytuacji, stosuje się odpowiednio postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14.

Ust. 7. Uważa się, że odsetki powstają w Umawiającym się Państwie, gdy płatnikiem jest to Państwo, jego jednostka terytorialna, władza lokalna lub osoba mająca w tym Państwie miejsce zamieszkania lub siedzibę. Jeżeli jednak osoba wypłacająca odsetki, bez względu na to, czy ma ona miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, posiada w Umawiającym się Państwie zakład lub stałą placówkę, w związku z których działalnością powstało zadłużenie, z tytułu którego są wypłacane odsetki, i zapłata tych odsetek jest pokrywana przez ten zakład lub stałą placówkę, to uważa się, że odsetki takie powstają w Państwie, w którym położony jest zakład lub stała placówka.

Ust. 8. Jeżeli między płatnikiem a właścicielem odsetek lub między nimi obydwoma a osobą trzecią istnieją szczególne powiązania i dlatego kwota odsetek mająca związek z roszczeniem wynikającym z długu, z którego tytułu są wypłacane, przekracza kwotę, którą dłużnik i właściciel odsetek uzgodniliby bez tych powiązań, to postanowienia tego artykułu stosuje się tylko do tej ostatniej wymienionej kwoty. W tym przypadku nadwyżka ponad tę kwotę podlega opodatkowaniu według prawa każdego Umawiającego się Państwa i z uwzględnieniem innych postanowień niniejszej konwencji.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy w stosunku do odsetek wypłacanych przez Spółkę na rzecz Funduszu zastosowanie będzie miała obniżona stawka 5% podatku u źródła wynikająca z UPO. Odnosząc warunki zastosowania obniżonej 5% stawki podatku u źródła określone w art. 11 ust. 2 UPO do przedmiotowego stanu faktycznego należy wskazać, że :

Wnioskodawca jest podmiotem wypłacającym odsetki, który jest spółką będącą podatnikiem podatku dochodowego w Polsce posiadającą siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej,
Fundusz jest spółką inną niż osobowa podlegająca w Luksemburgu opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania (tj. posiada luksemburską rezydencję podatkową), a ponadto Fundusz jako podmiot uprawniony do odsetek ma możliwość decydowania o przeznaczeniu otrzymanych odsetek, prowadzi rzeczywistą działalności gospodarczą w kraju siedziby (w Luksemburgu) polegającą na zarządzaniu aktywami Funduszu i posiada do tego adekwatne zasoby kadrowe, lokalowe oraz wyposażenie, a łącznie z Funduszem ponosi ryzyko ekonomiczne związanego ze stratą lub utratą wartości odsetek.

3.Warunki zastosowania zwolnienie z podatku u źródła.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, płatnicy dokonujący wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 22 ust. 1, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwoty 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, są obowiązani pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-le.

Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter oraz skalę działalności prowadzonej przez płatnika.

Natomiast, w świetle art. 26 ust. 2e ustawy o CIT, jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 22 ust. 1 przekracza kwotę, o której mowa w ust. 1, płatnicy zobowiązani są pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę, o której mowa w ust. 1:

z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-le;
bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Artykuł 26 ust. 2g ustawy o CIT stanowi, że w przypadku należności, o których mowa w art. 22 ust. 1, wypłacanych na rzecz spółki, o której mowa w art. 22 ust. 4 pkt 2, albo zagranicznego zakładu takiej spółki, jeżeli łączna kwota należności z tytułów wymienionych w art. 22 ust. 1, wypłacona temu podatnikowi w obowiązującym u płatnika roku podatkowym przekracza kwotę, o której mowa w ust. 1 płatnicy dokonujący wypłat tych należności mogą zastosować zwolnienie, o którym mowa w art. 22 ust. 4, na podstawie obowiązującej opinii o stosowaniu zwolnienia, o której mowa w art. 26b.

Na podstawie art. 26 ust. 7a przepisu ust. 2e nie stosuje się, jeżeli płatnik złożył oświadczenie, że:

posiada dokumenty wymagane przez przepisy prawa podatkowego dla zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania;
po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa w ust. 1, nie posiada wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istnieją okoliczności wykluczające możliwość zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, w szczególności nie posiada wiedzy o istnieniu okoliczności uniemożliwiających spełnienie przesłanek, o których mowa w art. 28b ust. 4 pkt 4-6.

7b. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 7a, składa kierownik jednostki w rozumieniu ustawy o rachunkowości, podając pełnioną przez siebie funkcję. Nie jest dopuszczalne złożenie oświadczenia, o którym mowa w ust. 7a, przez pełnomocnika.

7c. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 7a, składa się najpóźniej w dniu dokonania wypłaty należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1.

Z dniem 1 stycznia 2020 r. weszło w życie rozporządzenie (Dz.U. z 2019 r. poz. 2528. z późn. zm.), zmieniające rozporządzenie (Dz.U. z 2018 r. poz. 2545 oraz z 2019 r. poz. 1203) (dalej zwane: „Rozporządzeniem”) na podstawie którego zgodnie z § 4 wyłącza się stosowanie art. 26 ust. 2e ustawy w przypadku dokonywanych do dnia 30 czerwca 2020 r. wypłat należności:

innych niż określone w § 2 ust. 1 pkt 7 - 9 na rzecz podatników, o których mowa w § 2 ust. 2, jeżeli istnieje podstawa prawna do wymiany informacji podatkowych z państwem siedziby lub zarządu tych podatników;
z tytułu odsetek i innych przychodów (dochodów) z udziału w zyskach osób prawnych na rzecz podatników, o których mowa w art. 3 ust. 1 ustawy.

Przepisy § 2-4 stosuje się, jeżeli spełnione zostały warunki do niepobrania podatku, zastosowania stawki podatku lub zwolnienia, wynikające z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Nie jest wykluczone, że wyłączenie zastosowania art. 26 ust. 2e ustawy CIT na podstawie Rozporządzenia zostanie przedłużone także na 2021 r. W stosunku do odsetek wypłacanych przez Spółkę Funduszowi Spółka pełniąc obowiązki płatnika polegające na obliczeniu, pobraniu i odprowadzeniu w wyznaczonym terminie podatku u źródła na rachunek bankowy właściwego organu podatkowego, będzie uprawniona do zastosowania obniżonej - 5% stawki podatku u źródła wynikającego z art. 11 ust. 2 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Wielkim Księstwem Luksemburga w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Luksemburgu dnia 14 czerwca 1995 r. (dalej: „UPO”) jeśli wypłata nastąpi w kwocie nieprzekraczającej 2 000 000 zł. Zdaniem Spółki, w stosunku do odsetek wypłacanych Funduszowi przez Spółkę, Spółka - jako płatnik - będzie uprawniona do zastosowania obniżonej 5% stawki podatku u źródła wynikającego z art. 11 ust. 2 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Wielkim Księstwem Luksemburga w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku jeśli wypłata odsetek zostanie dokonana w kwocie przekraczającej 2 000 000 zł, ale w okresie obowiązywania wyłączenia zastosowania art. 26 ust. 2e updop będzie zwolniona z podatku u źródła. W związku z powyższym Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości zaprezentowanego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest częściowo prawidłowe a częściowo nieprawidłowe.

Na wstępie zauważyć należy, że wydając niniejszą interpretację Organ przyjął, że przedmiotem niniejszego wniosku nie jest kwestia zachowania należytej staranności przez Wnioskodawcę jako płatnika podatku wynikająca z art. 26 ust. 1 updop dla zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz warunków z art. 26 ust. 7a - 7j updop. Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że Fundusz spełnia przesłanki do uznania go za rzeczywistego właściciela należności w rozumieniu art. 4a pkt 29 updop. Okoliczność tę przyjęto za Wnioskodawcą i stanowi ona element zdarzenia przyszłego.

W myśl art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1406, z późn. zm. dalej: „updop”) podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 3 ust. 3 updop, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;
położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;
papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;
tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków lub tytułów uczestnictwa - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów takiej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, funduszu inwestycyjnego, instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia;
niezrealizowanych zysków, o których mowa w rozdziale 5a.

W świetle art. 3 ust. 5 updop, za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4.

W przepisie tym, wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.

W stosunku do niektórych przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego przychodu. Katalog takich przychodów został określony w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 updop.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 1 updop, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) – ustala się w wysokości 20% przychodów.

Regulacja art. 21 ust. 2 updop stanowi, że przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Na podstawie art. 22b updop, zwolnienia i odliczenia wynikające z przepisów art. 20-22 stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania lub innej ratyfikowanej umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego innego niż Rzeczpospolita Polska państwa, w którym podatnik ma swoją siedzibę lub w którym dochód został uzyskany.

W tym miejscu należy zauważyć, że ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 2193), od 1 stycznia 2019 r. wprowadzone zostały zmiany w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych z mocą obowiązującą od dnia 1 stycznia 2019 r. w zakresie definicji rzeczywistego właściciela (tzw. beneficial owner) (art. 4a pkt 29 updop), a także w zakresie zadań płatnika

(art. 26 updop).

Zgodnie z art. 4a pkt 29 updop, ilekroć w ustawie jest mowa o rzeczywistym właścicielu – oznacza to podmiot, który spełnia łącznie następujące warunki:

otrzymuje należność dla własnej korzyści, w tym decyduje samodzielnie o jej przeznaczeniu i ponosi ryzyko ekonomiczne związane z utratą tej należności lub jej części,
nie jest pośrednikiem, przedstawicielem, powiernikiem lub innym podmiotem zobowiązanym prawnie lub faktycznie do przekazania całości lub części należności innemu podmiotowi,
prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą w kraju siedziby, jeżeli należności uzyskiwane są w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, przy czym przy ocenie, czy podmiot prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą, przepis art. 24a ust. 18 stosuje się odpowiednio.

Obowiązki płatnika, w przypadku gdy wypłaty należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, nie przekraczają w roku podatkowym na rzecz tego samego podatnika łącznie kwoty 2 000 000 zł uregulowane są w art. 26 ust. 1 updop, z kolei w przypadku przekroczenia kwoty 2 000 000 zł obowiązki płatnika regulowane są przepisem art. 26 ust. 2e updop.

W myśl art. 26 ust. 1 updop, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r., osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwoty 2.000.000 zł na rzecz tego samego podatnika, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter oraz skalę działalności prowadzonej przez płatnika.

Należy mieć także na uwadze postanowienia art. 26 ust. 2e updop, który stanowi: jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 przekracza kwotę, o której mowa w ust. 1, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami są obowiązane jako płatnicy pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę, o której mowa w ust. 1:

z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-le;
bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Przy czym, jak wynika z art. 26 ust. 7 updop, wypłata, o której mowa w ust. 1, 1ac, 1c, 1d, 1m, 2c i 2e, oznacza wykonanie zobowiązania w jakiejkolwiek formie, w tym poprzez zapłatę, potrącenie lub kapitalizację odsetek.

Z kolei art. 26 ust. 7a updop stanowi, że przepisu ust. 2e nie stosuje się, jeżeli płatnik złożył oświadczenie, że:

posiada dokumenty wymagane przez przepisy prawa podatkowego dla zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania;
po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa w ust. 1, nie posiada wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istnieją okoliczności wykluczające możliwość zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, w szczególności nie posiada wiedzy o istnieniu okoliczności uniemożliwiających spełnienie przesłanek, o których mowa w art. 28b ust. 4 pkt 4-6.

Jednocześnie szczegółowe reguły składnia tego rodzaju oświadczenia określają przepisy art. 26 ust. 7b-7j updop.

W myśl art. 26 ust. 9 updop, minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, grupy podatników, grupy płatników lub czynności, w przypadku których zostanie wyłączone lub ograniczone stosowanie ust. 2e, jeżeli spełnione zostały warunki do niepobrania podatku, zastosowania stawki podatku lub zwolnienia, wynikające z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, uwzględniając istnienie określonych uwarunkowań obrotu gospodarczego, specyficzny status niektórych grup podatników i płatników oraz specyfikę dokonywania niektórych czynności.

Zauważyć także należy, że zgodnie z § 4 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 31 grudnia 2018 r. w sprawie wyłączenia lub ograniczenia stosowania art. 26 ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z dnia 31 grudnia 2018 r. poz. 2545 z późn. zm.; dalej: „Rozporządzenie”), wyłącza się stosowanie art. 26 ust. 2e ustawy w przypadku dokonywanych do dnia 30 czerwca 2019 r. wypłat należności:

innych niż określone w § 2 ust. 1 pkt 7-9 na rzecz podatników, o których mowa w § 2 ust. 2, jeżeli istnieje podstawa prawna do wymiany informacji podatkowych z państwem siedziby lub zarządu tych podatników;
z tytułu dywidend i innych przychodów (dochodów) z udziału w zyskach osób prawnych na rzecz podatników, o których mowa w art. 3 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z § 2 ust. 2 Rozporządzenia, w przypadku wypłat należności, o których mowa w ust. 1 pkt 7-9, wyłączenie stosowania art. 26 ust. 2e ustawy stosuje się jedynie do wypłat należności na rzecz podatników mających siedzibę lub zarząd na terytorium państwa będącego stroną zawartej z Rzecząpospolitą Polską umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, której przepisy określają zasady opodatkowania dochodów z dywidend, odsetek oraz należności licencyjnych, jeżeli istnieje podstawa prawna do wymiany informacji podatkowych z państwem siedziby lub zarządu tych podatników.

Jednocześnie zauważyć należy, że na mocy § 1 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 grudnia 2020 r. (Dz.U. poz. 2421), zmieniającego rozporządzenie w sprawie wyłączenia lub ograniczenia stosowania art. 26 ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. poz. 2545, z 2019 r. ze zm.), stosowanie art. 26 ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wyłączono/ograniczono do dnia 30 czerwca 2021 r.

W związku z powyższym, wskazać należy, że w art. 21 updop wymienione zostały określone rodzaje należności wypłacane przez podmioty polskie podmiotom zagranicznym, w przypadku uzyskania których, podmiot zagraniczny podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym, a obowiązanym do jego naliczenia, potrącenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego jest podmiot polski. Podatek ten nazywany jest podatkiem „u źródła” ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez polski podmiot wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta, w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 updop.

Mając jednak na uwadze fakt, że zgodnie z art. 21 ust. 2 updop, przepisy art. 21 ust. 1 updop stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska zasadne jest odwołanie się do przepisów Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Wielkim Księstwem Luksemburga w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Luksemburgu dnia 14 czerwca 1995 r.

(dalej: „UPO”).

Jak stanowi art. 11 ust. 1 UPO, odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Z kolei zgodnie z art. 11 ust. 2 UPO zastrzega, że takie odsetki mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli właściciel odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty odsetek brutto.

Niezależnie od postanowień ustępu 2, odsetki z tytułu kredytów i pożyczek bankowych pochodzące z Umawiającego się Państwa, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane tylko w tym drugim Państwie (art. 11 ust. 3 UPO).

W myśl art. 11 ust. 4 UPO, niezależnie od postanowień ustępu 3, odsetki na rzecz Umawiającego się Państwa są zwolnione z opodatkowania w drugim Umawiającym się Państwie.

Użyte w tym artykule określenie „odsetki” oznacza dochody z wszelkiego rodzaju roszczeń wynikających z długów, zarówno zabezpieczonych, jak i nie zabezpieczonych prawem zastawu hipotecznego lub prawem udziału w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z pożyczek publicznych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych, włącznie z premiami i nagrodami mającymi związek z takimi skryptami dłużnymi, obligacjami lub pożyczkami. Opłaty karne z tytułu opóźnionej zapłaty nie będą uważane w rozumieniu niniejszego artykułu za odsetki art. 11 ust. 5 UPO).

Z kolei art. 11 ust. 6 UPO stanowi, że postanowień ustępu 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli właściciel odsetek mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie wykonuje w drugim Umawiającym się Państwie, w którym powstają odsetki, działalność zarobkową przy pomocy zakładu położonego w tym Państwie bądź wykonuje wolny zawód w oparciu o położoną w nim stałą placówkę i jeżeli wierzytelność, z której tytułu są płacone odsetki, związana jest rzeczywiście z takim zakładem lub stałą placówką. W takim przypadku, w zależności od konkretnej sytuacji, stosuje się odpowiednio postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14.

Uważa się, że odsetki powstają w Umawiającym się Państwie, gdy płatnikiem jest to Państwo, jego jednostka terytorialna, władza lokalna lub osoba mająca w tym Państwie miejsce zamieszkania lub siedzibę. Jeżeli jednak osoba wypłacająca odsetki, bez względu na to, czy ma ona miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, posiada w Umawiającym się Państwie zakład lub stałą placówkę, w związku z których działalnością powstało zadłużenie, z tytułu którego są wypłacane odsetki, i zapłata tych odsetek jest pokrywana przez ten zakład lub stałą placówkę, to uważa się, że odsetki takie powstają w Państwie, w którym położony jest zakład lub stała placówka (ust. 7 art. 11 UPO).

Stosownie do postanowień art. 11 ust. 8 UPO, jeżeli między płatnikiem a właścicielem odsetek lub między nimi obydwoma a osobą trzecią istnieją szczególne powiązania i dlatego kwota odsetek mająca związek z roszczeniem wynikającym z długu, z którego tytułu są wypłacane, przekracza kwotę, którą dłużnik i właściciel odsetek uzgodniliby bez tych powiązań, to postanowienia tego artykułu stosuje się tylko do tej ostatniej wymienionej kwoty. W tym przypadku nadwyżka ponad tę kwotę podlega opodatkowaniu według prawa każdego Umawiającego się Państwa i z uwzględnieniem innych postanowień niniejszej konwencji.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca, (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) jest rezydentem polskim oraz podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych od całości swoich dochodów. Spółka posiada jednego wspólnika, tj. spółkę luksemburską, która uzyskała status specjalistycznego funduszu inwestycyjnego. Fundusz posiada rezydencję podatkową w Luksemburgu i podlega tam nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Fundusz będzie legitymował się certyfikatem rezydencji podatkowej wydanym przez władzę podatkową Państwa Luksemburg. Fundusz zasadniczo podlega opodatkowaniu od całości swoich dochodów w Luksemburgu bez względu na miejsce ich osiągania, z zastrzeżeniem postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, których stroną jest Luksemburg. Zgodnie z luksemburskimi przepisami podatkowymi Fundusz podlega zwolnieniu z podatku dochodowego na terytorium Luksemburga. Fundusz przyjął formę prawną spółki akcyjnej, do której, poza Ustawą o SIF stosuje się także luksemburski kodeks spółek handlowych z 10 września 1915 r. W związku z powyższym Fundusz wydaje inwestorom uczestniczącym w funduszu akcje, stanowiące jednostki uczestnictwa w funduszu. Wspólnik jest 100% wspólnikiem Spółki przez nieprzerwany okres przekraczający 2 lata. Analizowanym we wniosku zdarzeniem przyszłym będzie wypłata odsetek od zadłużenia przez Wnioskodawcę, który będzie występował w tym przypadku w charakterze płatnika podatku u źródła. Wypłata odsetek będzie dokonywana w związku z zadłużeniem wynikającym z pożyczek udzielonych Wnioskodawcy przez Fundusz lub obligacji wyemitowanych przez Wnioskodawcę i objętych przez Fundusz. Inwestorami Funduszu są podmioty posiadające jednostki uczestnictwa w Funduszu (dalej: „Inwestorzy”). Składniki majątku Funduszu nie są bezpośrednio przyporządkowane do Inwestorów. Inwestorzy mają natomiast prawo do udziału w zyskach Funduszu. Z perspektywy podatkowej Fundusz jest co do zasady opodatkowany od dochodu realizowanego z posiadanych inwestycji. Jednakże, pod pewnymi warunkami, dochód może być alokowany do Inwestorów, bez względu na to, czy został do nich wypłacony, czy nie. Inwestorom nie przysługują żadne prawa o charakterze majątkowym w stosunku do aktywów, w które inwestuje Fundusz. W szczególności inwestorzy w żaden sposób nie mogą rościć sobie praw do odsetek od zadłużenia wobec Funduszu wypłacanego przez spółki celowe Funduszu. Inwestorzy nie będą uprawnieni do odsetek wypłacanych przez Spółkę na rzecz Funduszu, ponieważ nie będą bezpośrednimi udziałowcami Spółki. Tym samym, nie będą posiadać bezpośrednich praw do przychodów pochodzących z Polski, lecz jedynie do wyniku finansowego Funduszu, powstającego po odjęciu zaistniałych na poziomie Funduszu kosztów opłat, na podstawie posiadanych jednostek uczestnictwa. Fundusz otrzymuje środki finansowe m.in. w postaci odsetek wypłacanych przez Spółkę. Prawnym właścicielem odsetek jest Fundusz. Oznacza to, że wypłaty odsetek są dokonywane na konto bankowe należące do Funduszu. Środki pieniężne otrzymywane przez Fundusz mogą być dystrybuowane do Inwestorów. Wnioskodawca wskazał w uzupełnieniu wniosku, że Fundusz, jako rezydent Luksemburga i odbiorca wypłacanych przez Wnioskodawcę należności z tytułu odsetek od zadłużenia spełnia warunki niezbędne do uznania go za rzeczywistego właściciela przedmiotowych należności, w rozumieniu art. 4a pkt 29 updop.

Odnosząc powołane powyżej przepisy prawa podatkowego do opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że w sytuacji wypłaty należności z tytułu odsetek w kwocie nieprzekraczającej w 2021 r. kwoty 2 000 000 zł wypłacanych na rzecz Funduszu z siedzibą w Luksemburgu będącego rzeczywistym właścicielem wypłacanych należności, Wnioskodawca, przy spełnieniu warunków przewidzianych w art. 26 ust. 1 updop, będzie uprawniony do pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych (tzw. podatku u źródła) według stawki 5% przewidzianej w art. 11 ust. 2 UPO.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest również kwestia ustalenia, czy wypłata odsetek przez Spółkę na rzecz Funduszu w kwocie przekraczającej w 2021 r. kwotę 2 000 000 zł będzie zwolniona z podatku u źródła przy założeniu obowiązywania wyłączenia zastosowania art. 26 ust. 2e updop.

Zdaniem Wnioskodawcy, w stosunku do odsetek wypłacanych Funduszowi przez Spółkę, Spółka - jako płatnik - będzie uprawniona do zastosowania stawki 5% wynikającej z art. 11 ust. 2 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Wielkim Księstwem Luksemburga w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku jeśli wypłata odsetek zostanie dokonana w kwocie przekraczającej 2 000 000 zł, ale w okresie obowiązywania wyłączenia zastosowania art. 26 ust. 2e updop będzie zwolniona z podatku u źródła.

Z tak przedstawionym stanowiskiem Wnioskodawcy nie można się zgodzić.

W pierwszej kolejności ponownie przywołać należy cyt. powyżej art. 26 ust. 2 e updop, zgodnie z którym, jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 przekracza kwotę, o której mowa w ust. 1, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami są obowiązane jako płatnicy pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę, o której mowa w ust. 1:

z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-le;
bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Powyższy przepis nakłada na płatników obowiązek poboru podatku u źródła według stawki podstawowej przy dokonywaniu wypłat przekraczających wskazany próg kwotowy 2 000 000 zł w roku kalendarzowym. Z literalnego brzmienia art. 26 ust. 2e updop wynika również, że ma on zastosowanie również w stosunku do dochodów (przychodów), w stosunku do których umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania przewiduje obniżoną stawkę podatku. Obniżona stawka z art. 11 ust. 2 UPO jest bowiem „stawką wynikającą z (...) umów o unikaniu podwójnego opodatkowania”, o której mowa w art. 26 ust. 2e updop.

Zatem w przypadku wypłaty odsetek w kwocie przekraczającej w roku podatkowym obowiązującym u Wnioskodawcy łącznie kwoty 2 000 000 zł na rzecz Funduszu Wnioskodawca co do zasady będzie zobowiązany do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego („podatku u źródła”). Po przekroczeniu kwoty 2 000 000 zł wypłacanych należności, podatek powinien być pobierany wg zasad wynikających z art. 26 ust. 2e updop, tj. przy zastosowaniu stawki wynikającej z art. 21 ust. 1 pkt 1 updop, tj. 20%, bez (…) uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania z możliwością ewentualnego zastosowania treści art. 26 ust. 7a-7j odnoszącego się do niestosowania art. 26 ust. 2e updop w przypadku złożenia stosownego oświadczenia przez płatnika do właściwego organu podatkowego.

W konsekwencji, w związku z obowiązującą treścią art. 26 ust. 2e updop, Wnioskodawca byłby co do zasady zobowiązany do poboru podatku u źródła według stawki podstawowej od nadwyżki kwoty wypłaconych odsetek ponad 2 000 000 zł.

Jak wyjaśniono powyżej Minister Finansów po raz kolejny, czasowo, tj. do dnia 30 czerwca 2021 r. wyłączył/ograniczył stosowanie art. 26 ust. 2e. W konsekwencji, na gruncie niniejszej sprawy w przypadku, gdy wypłata odsetek nastąpi do 30 czerwca 2021 r. włącznie (tj. w okresie stosowania wyłączenia art. 26 ust. 2e na podstawie Rozporządzenia), Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do poboru podatku u źródła według stawki podstawowej (20% stawki na podstawie art. 26 ust. 2e updop) od kwoty odsetek przekraczającej 2 000 000 zł, ale nadal będzie zobowiązany pobierać podatek u źródła wg 5% stawki wynikającej z art. 11 ust. 2 UPO.

Tym samym, wyłączenie stosowania art. 26 ust. 2e updop, nie skutkuje brakiem istnienia, czy też zwolnieniem z obowiązku poboru podatku u źródła.

W konsekwencji nie zasługuje na akceptację Organu, ta część stanowiska Wnioskodawcy, która wskazuje, że w okresie obowiązywania wyłączenia stosowania art. 26 ust. 2e updop Wnioskodawca będzie zwolniony z podatku u źródła.

A zatem, dokonując całościowo oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Stosownie do art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych. Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin