Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4011.894.2020.1.KB
z 13 stycznia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2020 r. (data wpływu 1 grudnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury otrzymywanej z Włoch – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury otrzymywanej z Włoch.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest obywatelem Włoskim, od 2013 r. rezydentem polskim, legitymującym się Kartą Stałego Pobytu RP (…). Zainteresowany nie posiada obywatelstwa polskiego, w Polsce mieszka wraz z żoną Polką. Wnioskodawca pobiera emeryturę włoską z INPS (Krajowy Instytut Ubezpieczeń Społecznych), Dział ds. pracowników urzędów publicznych. Zainteresowany jest byłym pracownikiem państwowym (służby mundurowe) w stopniu (…).

W związku z powyższym uzyskiwana emerytura jest opodatkowana automatycznie we Włoszech, co potwierdzają dokumenty, które przedstawił Zainteresowany w Urzędzie Skarbowym w (…), będąc zaproszony na wyjaśnienie sprawy, gdzie dokonał przedstawienia wraz z tłumaczem przysięgłym wszystkich żądanych dokumentów potrzebnych na potwierdzenie jego sytuacji podatkowej, co Urząd Skarbowy, po wnikliwej analizie zaakceptował i podatek nadal jest odprowadzany bezpośrednio we Włoszech.

Wnioskodawca jednak nie ma żadnego pisemnego potwierdzenia, na to, że jest zwolniony z odprowadzania podatku w Polsce, co komplikuje np.: bezpośredni transfer emerytury do banku w Polsce.

W związku z powyższym Wnioskodawca zwraca się z prośbą o wydanie interpretacji indywidualnej, w celu uniknięcia ewentualnego podwójnego opodatkowania, np.: przez bank. Dokumenty, które przedstawił Zainteresowany w Urzędzie Skarbowym to: zaświadczenie o przyznaniu emerytury dla (…), który "zakończył świadczenie pracy w dniu (…) 2010 r. przez dowolne odejście ze służby (służby mundurowe i podobne), (…), wydany przez Krajowy Instytut Ubezpieczeń Społecznych Pracowników Administracji Publicznej, numer świadczenia (…) wypłacanego od dnia (…) 2011 r. aktualnie przez Oddział INPS (…) - Dział ds. Pracowników Urzędów Publicznych, Kod Fiskalny (…); następny dokument to Ujednolicone Zestawienie Zbiorcze Oświadczenia Podatkowego (…) odpowiednik polskiej deklaracji podatkowej. Wnioskodawca oświadcza również, że poza emeryturą nie mam żadnych innych dochodów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Gdzie mają być odprowadzane podatki od emerytury Wnioskodawcy: w Polsce czy we Włoszech, żeby uniknąć ewentualnego podwójnego opodatkowania, np.: automatycznie przez bank polski przy transferze emerytury?

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl przepisów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawartych miedzy Rządem Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej a Rządem Republiki Włoskiej z dnia 21 czerwca 1985 r., Dz. U. z 1989 r., nr 62, poz. 374, art. 19 pkt 2 lit. a) i b), nie spełnia on warunków wymaganych do odprowadzania podatku od emerytury włoskiej w Polsce, gdyż jest byłym pracownikiem państwowym, (…), podlegające bezpośrednio Ministerstwu (…), w służbie mundurowej jako (…). Wnioskodawca nie posiada obywatelstwa polskiego, nie mam żadnych innych dochodów.

W związku z tym Zainteresowany uważa za słuszne, że emerytura jest opodatkowana wyłącznie w kraju pochodzenia świadczenia, czyli we Włoszech, pomimo, że mieszka w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Przepis art. 3 ust. 1a wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub”, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie  podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a analizowany warunek stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od wskazanego powyżej posiadania na terytorium RP centrum interesów życiowych.

Wymienione powyżej kryteria stosuje się z uwzględnieniem stosownych postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest obywatelem Włoch, od 2013 r. rezydentem polskim, lecz nie posiada obywatelstwa polskiego. Zainteresowany otrzymuje od (…) 2011 r. emeryturę włoską z tytułu pracy jako pracownik państwowy na rzecz (…), podlegających bezpośrednio Ministerstwu (…), która jest opodatkowana we Włoszech. Wnioskodawca, oprócz wskazanej emerytury, nie uzyskuje innych dochodów.

Zainteresowany posiadając miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce, w świetle art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów.

W związku z otrzymywaniem przez Wnioskodawcę emerytury z Włoch, w przedmiotowej sprawie zastosowanie będzie miała Umowa zawarta między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Włoskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania, sporządzona w Rzymie w dniu 21 czerwca 1985 r. (Dz. U. z 1989 r., nr 62, poz. 374).

Zgodnie z art. 4 ust. 1 w rozumieniu ww. Umowy określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryteria o podobnym charakterze. Jednakże niniejsze określenie nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko w zakresie dochodu ze źródeł położonych w tym Państwie.

W myśl art. 18 ww. Umowy, z zastrzeżeniem artykułu 19 ust. 2, emerytury oraz inne podobne świadczenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu jej zatrudnienia w przeszłości będą opodatkowane tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym ich odbiorca ma stałe miejsce zamieszkania.

Stosownie do art. 19 ust. 2 lit. a) tej Umowy, każda emerytura wypłacana bezpośrednio bądź z funduszy Umawiającego się Państwa (z Włoch) lub jego jednostki politycznej, administracyjnej bądź władzy lokalnej każdej osobie fizycznej z tytułu usług, świadczonych na rzecz tego Państwa (Włoch) lub jednostki, lub władzy, będzie opodatkowana wyłącznie w tym Państwie (we Włoszech). Jednakże taka emerytura będzie opodatkowana tylko w drugim Umawiającym się Państwie (w Polsce), jeśli osoba fizyczna jest obywatelem oraz ma stałe miejsce zamieszkania w tym Państwie (w Polsce)  (art. 19 ust. 2 lit. b) ww. Umowy).

Zgodnie z art. 19 ust. 3 ww. Umowy postanowienia artykułów 15, 16 i 18 mają zastosowanie do wynagrodzeń oraz emerytur mających związek z działalnością gospodarczą prowadzoną przez jedno z Umawiających się Państw lub jego jednostkę polityczną, administracyjną lub władzę lokalną.

Mając na uwadze powyższe przepisy zauważyć należy, że co do zasady emerytury oraz inne podobne świadczenia, wypłacane z tytułu poprzedniego zatrudnienia, podlegają opodatkowaniu tylko w państwie zamieszkania osoby, której są wypłacane. Stosownie jednak do przywołanego wcześniej art. 19 ust. 2 lit. a) ww. Umowy, emerytura wypłacana z tytułu wcześniejszego świadczenia państwu włoskiemu usług związanych ze służbą państwową, świadczonych na rzecz jednostki politycznej, administracyjnej lub władzy podlega opodatkowaniu tylko we Włoszech. Natomiast, art. 19 ust. 2 lit. b) powyższej Umowy zawiera wyjątek od zasady określonej w art. 19 ust. 2 lit. a) tej Umowy, który nie ma wobec Wnioskodawcy zastosowania, ponieważ Wnioskodawca posiada obywatelstwo włoskie natomiast nie posiada obywatelstwa polskiego.

Reasumując, na gruncie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego oraz przedstawionego powyżej stanu prawnego należy stwierdzić, że emerytura otrzymywana przez Wnioskodawcę z Włoch z tytułu pracy świadczonej na rzecz tego Państwa, zgodnie z art. 19 ust. 2 lit. a) ww. Umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania, nie podlega opodatkowaniu w Polsce. Przepis art. 19 ust. 2 lit. b) ww. Umowy nie ma zastosowania do przedstawionego opisu sprawy, gdyż Wnioskodawca pomimo zamieszkiwania w Polsce, nie posiada obywatelstwa polskiego. W związku z tym uzyskiwana przez Wnioskodawcę emerytura z tytułu pracy jako pracownik państwowy na rzecz Włoskich Sił Zbrojnych - Policji, podlegających bezpośrednio Ministerstwu Ekonomii i Finansów podlega opodatkowaniu wyłącznie we Włoszech.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.