Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.728.2020.1.KP
z 29 stycznia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2020 r. (data wpływu 1 grudnia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku oznaczenia dostawy węgla kodem GTU 02 lub innym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 grudnia 2020 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku oznaczenia dostawy węgla kodem GTU 02 lub innym.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą - sprzedaż hurtowa paliw i produktów pochodnych PKD 46.71.Z oraz transport drogowy PKD 49.41.Z. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w ramach działalności zajmuje się sprzedażą węgla opałowego: węgiel kamienny kod CN 2701 oraz koks 2704.

Każdorazowo do sprzedaży powyżej 200 kg Wnioskodawca wystawia fakturę sprzedaży. Od 1 października 2020 r. Wnioskodawca jest zobowiązany do wykazywania w ewidencji VAT kodów dotyczących niektórych dostaw i usług (tzw. GTU) przy każdej fakturze.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma obowiązek oznaczać faktury sprzedaży dokumentujące sprzedaż węgla kodem GTU 02 lub innym kodem GTU?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż węgla nie podlega obowiązkowi oznaczenia kodem GTU 02, ani żadnym innym kodem.

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług – Dz. U 2019, poz. 1988; - § 10 ust. 3 pkt 1 lit. b oznaczenie GTU 02 stosuje się do art. 103 ust. 5aa ustawy z dnia 11 marca 2004r o podatku od towarów i usług, w którym mowa o pozostałych towarach z art. 86 ust. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym. Art. 86 ust. 1 wymienia węgiel oznaczony kodem CN 2701, 2702 jako wyrób energetyczny. Jednak nie jest paliwem silnikowym, o którym jest mowa w art. 86 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosownie do przepisów rozporządzenia Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. 2019, poz. 1998 z późn. zm., dalej: „rozporządzenie”), plik JPK dla potrzeb VAT powinien zawierać m.in. informacje o dostawach niektórych wyrobów akcyzowych wraz z odpowiednim ich oznaczeniem.

Zgodnie z § 10 ust. 3 pkt 1 lit. b) rozporządzenia, poza danymi, o których mowa w ust. 1 i 2 ewidencja zawiera oznaczenia dotyczące towarów, o których mowa w art. 103 ust. 5aa ustawy – oznaczenie „02”.

Stosownie do art. 103 ust. 5aa ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.) w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2020 r., przepis ust. 5a stosuje się do następujących towarów:

1. benzyn lotniczych (CN 2710 12 31);
   
2. benzyn silnikowych (CN 2710 12 25 - z wyłączeniem benzyn lakowych i przemysłowych, CN 2710 12 41, CN 2710 12 45, CN 2710 12 49, CN 2710 12 51, CN 2710 12 59, CN 2710 12 90, CN 2207 20 00);
   
3. gazu płynnego (LPG) - (CN 2711 12, CN 2711 13, CN 2711 14 00, CN 2711 19 00);
   
4. olejów napędowych (CN 2710 19 43, CN 2710 20 11);
   
5. olejów opałowych (CN 2710 19 62, CN 2710 19 64, CN 2710 19 68, CN 2710 20 31, CN 2710 20 35, CN 2710 20 39, CN 2710 20 90);
   
6. paliw typu benzyny do silników odrzutowych (CN 2710 12 70);
   
7. paliw typu nafty do silników odrzutowych (CN 2710 19 21);
   
8. pozostałych olejów napędowych (CN 2710 19 46, CN 2710 19 47, CN 2710 19 48, CN 2710 20 15, CN 2710 20 17, CN 2710 20 19);
   
9. paliw ciekłych w rozumieniu ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw (Dz. U. z 2019 r. poz. 660 i 1527), które nie zostały ujęte w pkt 1-4 i 6-8;
   
10. biopaliw ciekłych w rozumieniu ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1155, 1123, 1210 i 1527);
    
11. pozostałych towarów, o których mowa w art. 86 ust. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, wymienionych w załączniku nr 1 do tej ustawy, bez względu na kod CN.
    
    
    

Natomiast zgodnie z art. 103 ust. 5aa ustawy o podatku od towarów i usług, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2021 r.: przepis ust. 5a stosuje się do następujących towarów:

1. benzyn lotniczych (CN 2710 12 31);
   
2. benzyn silnikowych (CN 2710 12 25 - z wyłączeniem benzyn lakowych i przemysłowych, CN 2710 12 41, CN 2710 12 45, CN 2710 12 49, CN 2710 12 50, CN 2710 12 90, CN 2207 20 00);
   
3. gazu płynnego (LPG) - (CN 2711 12, CN 2711 13, CN 2711 14 00, CN 2711 19 00);
   
4. olejów napędowych (CN 2710 19 43, CN 2710 20 11);
   
5. olejów opałowych (CN 2710 19 62, CN 2710 19 66, CN 2710 19 67, CN 2710 20 32, CN 2710 20 38, CN 2710 20 90);
   
6. paliw typu benzyny do silników odrzutowych (CN 2710 12 70);
   
7. paliw typu nafty do silników odrzutowych (CN 2710 19 21);
   
8. pozostałych olejów napędowych (CN 2710 19 46, CN 2710 19 47, CN 2710 19 48, CN 2710 20 16, CN 2710 20 19);
   
9. paliw ciekłych w rozumieniu ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw (Dz. U. z 2019 r. poz. 660 i 1527), które nie zostały ujęte w pkt 1-4 i 6-8;
   
10. biopaliw ciekłych w rozumieniu ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1155, 1123, 1210 i 1527);
    
11. pozostałych towarów, o których mowa w art. 86 ust. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, wymienionych w załączniku nr 1 do tej ustawy, bez względu na kod CN.
    
    
    

Przy czym w myśl art. 103 ust. 5ab ww. ustawy, zmiany w Nomenklaturze Scalonej (CN) nie powodują zmian opodatkowania podatkiem towarów wymienionych w ust. 5aa, jeżeli nie zostały określone w ustawie.

Z kolei art. 86 ust. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2020 r., poz. 722 z późn. zm) stanowi, że paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych,

Art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy o podatku akcyzowym stanowi, że wyroby węglowe są to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

W załączniku nr 1 do ustawy o podatku akcyzowym pod pozycją nr 19 oznaczony kodem CN 2701 znajduje się węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

Natomiast pod pozycją 21 w załączniku nr 1 do ww. ustawy oznaczonym kodem CN 2704 00 znajduje się koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

Prawidłowe oznaczenie dostawy towarów kodem GTU_02 w tym przypadku jest więc uzależnione od zastosowania przepisów ustawy o podatku akcyzowym, tj. ww. kod ma zastosowanie do sprzedaży paliw silnikowych (używanych do napędu silników spalinowych) wymienionych w załączniku nr 1 do tej ustawy (węgiel i wyroby węglowe są w tym załączniku wymienione pod poz. 19-21), bez względu na kod CN, ale dostawa tych towarów podlegałaby oznaczeniu GTU_02 tylko w sytuacji, gdyby były one paliwem silnikowym.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą - sprzedaż hurtowa paliw i produktów pochodnych PKD 46.71.Z oraz transport drogowy PKD 49.41.Z. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach działalności zajmuje się sprzedażą węgla opałowego: węgiel kamienny kod CN 2701 oraz koks 2704. Każdorazowo do sprzedaży powyżej 200 kg Wnioskodawca wystawia fakturę sprzedaży.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy ma obowiązek oznaczać faktury sprzedaży dokumentujące sprzedaż węgla kodem GTU 02 lub innym kodem GTU.

W rozpatrywanej sprawie należy zauważyć, że wprawdzie węgiel, koks i wyroby węglowe mieszczą się pod poz. 19 i 21 w załączniku nr 1 do ustawy o podatku akcyzowym, ale węgiel i wyroby węglowe nie są paliwami silnikowymi używanymi do napędu silników spalinowych. Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca dokonuje sprzedaży węgla opałowego tj. węgla kamiennego oraz koksu, tj. towarów, które nie stanowią paliw silnikowych.

Zatem biorąc pod uwagę powyższe przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca od dnia 1 października 2020 r. nie ma obowiązku oznaczać dostawy węgla i koksu kodem GTU_02 lub innym kodem w ewidencji sprzedaży JPK_VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.