Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4012.650.2020.2.JSU
z 26 stycznia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 października 2020 r. (data wpływu 3 listopada 2020 r.), uzupełnionym pismem z 13 stycznia 2021 r. (data wpływu 20 stycznia 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odliczenia podatku VAT w części lub całości w odniesieniu do realizowanego projektu -jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 listopada 2020 r. do organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odliczenia podatku VAT w części lub całości w odniesieniu do realizowanego projektu. Wniosek został uzupełniony pismem z 13 stycznia 2021 r. stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 12 stycznia 2021 r. znak: 0111-KDIB3-3.4012.650.2020.1.JSU.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina - jednostka samorządu terytorialnego będąca czynnym podatnikiem podatku VAT realizuje zadanie inwestycyjne pn.: „(…)”. Operacja pn.: „(…)” mająca na celu wzrost atrakcyjności miasta poprzez modernizację istniejącego punktu widokowego na (…), współfinansowana jest ze środków Unii Europejskiej w ramach poddziałania 19.2 „(…)” w ramach działania „(…)” Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Zakres projektu:

Zakres rzeczowy projektu: wykonanie robót ziemnych, remont drewnianej konstrukcji istniejącej wiaty widokowej (deszczochronu). Wraz z modernizacją deszczochronu przewiduje się: montaż kostek obrotowych dot. owadów - Światowid, hotelu dla owadów, wykonanie z bloków granitowych schodów prowadzących do deszczochronu od strony wschodniej, montaż elementów małej architektury (3 szt. stojaków rowerowych, 3 szt. ławek, 2 szt. koszy na śmieci), wykonanie stanowiska lunety widokowej bez mechanizmu wrzutowego, budowę dojścia do punktu widokowego, odchwaszczanie terenu.

Efektem realizacji operacji będzie zmodernizowany obiekt infrastruktury turystycznej i rekreacyjnej.

Wartość projektu: 198 379,04 zł

Planowane dofinansowanie: 126 228,00 zł.

Gmina w związku z faktem, iż jako wnioskodawca chce zaliczyć koszty podatku VAT realizacji zadania do kosztów kwalifikowanych projektu i tym samym otrzymać do nich dofinansowanie, musi wykazać iż podatek VAT nie będzie mógł być przez Wnioskodawcę odzyskany w całości zarówno podczas realizacji zadania jak i po jego zakończeniu. Tylko w takiej sytuacji można zaliczyć podatek VAT poniesiony na realizację projektu jako wydatek kwalifikowany.

Po zakończeniu zadania wytworzony majątek pozostanie własnością Gminy i nie zmieni swojego pierwotnego przeznaczenia w dalszym ciągu będzie to kompleks turystyczno-rekreacyjny. Po zakończeniu realizacji zadania Gmina będzie ponosiła bieżące koszty związane z utrzymaniem kompleksu.

Projekt związany jest z realizacja zadań własnych gminy określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1, 10 i 12 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2020 r., poz. 713) tj. w zakresie:

• ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki,
• kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych,
• zieleni gminnej i zadrzewień.
  
  

W trakcie realizacji zadania oraz po jego zakończeniu zarówno kompleks turystyczno-rekreacyjny nie będzie służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W ocenie podatnika, w związku z tym, że kompleks turystyczno-rekreacyjny w całości ani części nie będą w trakcie projektu ani po jego zakończeniu służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, Gminie nie będzie przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z poniesionymi nakładami inwestycyjnymi (nie zajdą przesłanki o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług).

W uzupełnieniu wniosku z 13 stycznia 2021 r. Wnioskodawca wskazał, że:

• Gmina - jednostka samorządu terytorialnego jest czynnym podatnikiem podatku VAT,
• towary i usługi nabywane w związku z realizacją zadania pn.: „(…)” nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT,
• faktury z tytułu nabywanych towarów i usług na potrzeby realizacji projektu pn.: „(…)” będą wystawiane na Gminę jako nabywcę,
• efekty realizacji zadania pn.: „(…)” nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.
  
  

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytanie:

Czy w odniesieniu do realizowanego projektu Gmina będzie miała możliwość odliczenia podatku VAT w części lub całości (tj. czy będzie miała możliwość obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących poniesione wydatki na realizację projektu)?

Stanowisko Wnioskodawcy (przedstawione w piśmie z 13 stycznia 2021 r.):

Zdaniem Wnioskodawcy, jego stanowisko jest jednoznaczne i wskazuje, że w trakcie realizacji zadania oraz po jego zakończeniu zmodernizowany obiekt infrastruktury turystycznej i rekreacyjnej nie będzie wykorzystywany przez Gminę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT (cały teren objęty projektem ani jego części nie będzie przedmiotem umów najmu, dzierżaw itp.) w związku z czym Podatnikowi nie będzie przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego o podatek naliczony (w związku z poniesionymi nakładami inwestycyjnymi).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz.U. z 2020 r., poz. 106 ze zm.), zwanej dalej ustawą.

W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Ponadto ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przy czym, na mocy art. 15 ust. 6 cyt. ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) – tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2020 r. poz. 713; dalej jako: „ustawa o samorządzie gminnym”) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Na podstawie art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy zadania własne gminy obejmują sprawy kultury fizycznej i turystki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina będąca czynnym podatnikiem podatku VAT realizuje zadanie inwestycyjne pn.: „(…)”.

Zakres rzeczowy projektu obejmuje: wykonanie robót ziemnych, remont drewnianej konstrukcji istniejącej wiaty widokowej (deszczochronu). Wraz z modernizacją deszczochronu przewiduje się: montaż kostek obrotowych dot. owadów - Światowid, hotelu dla owadów, wykonanie z bloków granitowych schodów prowadzących do deszczochronu od strony wschodniej, montaż elementów małej architektury (3 szt. stojaków rowerowych, 3 szt. ławek, 2 szt. koszy na śmieci), wykonanie stanowiska lunety widokowej bez mechanizmu wrzutowego, budowę dojścia do punktu widokowego, odchwaszczanie terenu.

Efektem realizacji operacji będzie zmodernizowany obiekt infrastruktury turystycznej i rekreacyjnej.

Po zakończeniu zadania wytworzony majątek pozostanie własnością Gminy, tym samym będzie ona ponosiła bieżące koszty związane z utrzymaniem kompleksu.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii możliwości odliczenia podatku VAT w części lub całości w odniesieniu do realizowanego projektu.

Na podstawie powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego

na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek planowanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie wystąpi, gdyż – jak wskazał Wnioskodawca – zmodernizowany obiekt infrastruktury turystycznej i rekreacyjnej nie będzie wykorzystywany przez Gminę do wykonywania czynności opodatkowanych.

W konsekwencji powyższego Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT w części lub całości w odniesieniu do realizowanego projektu.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.