2021.01.29 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4013.206.2020.2.PJ
z 29 stycznia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 listopada 2020 r. (data wpływu 3 listopada 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego:

w zakresie obowiązku rejestracji dla potrzeb podatku akcyzowego – jest prawidłowe,
w pozostałym zakresie – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 listopada 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązku rejestracji dla potrzeb podatku akcyzowego, obowiązku składania deklaracji dla podatku akcyzowego, wykazywania kwoty podatku oraz kwoty zwolnienia oraz obowiązku prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Szpital prowadzi działalność gospodarczą - leczniczą polegającą na udzielaniu świadczeń zdrowotnych. Istotą zatem i przedmiotem działalności leczniczej są świadczenia zdrowotne. Świadczenia zdrowotne to działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania.

Szpital w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej podjęła decyzję o zamontowaniu instalacji fotowoltaicznej w dwóch lokalizacjach: przy ul. A. oraz ul. B. i wytwarzaniu energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii.

Pierwsza przy ul. A. rozpoczęła działalność 28.05.2020 r., natomiast druga przy ul. B. 12.08.2020 r. Szpital zamontował instalacje fotowoltaiczne o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW w każdej lokalizacji, przy użyciu której pozyskuje energię elektryczną. Moc instalacji wynosi odpowiednio:

ul. A. - moc 740,60 kWp,
ul. B. - 38,40 kWp.

Wytworzona w ten sposób energia elektryczna zużywana jest przez Szpital wyłącznie na potrzeby związane z prowadzoną przez Szpital działalnością gospodarczą. Energia ta korzysta ze zwolnienia z akcyzy, o którym mowa w § 5 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. poz. 2525 z późn. zm.) - dalej jako Rozporządzenie.

Produkowana energia elektryczna w instalacji przy ul. A. nie podlega przekazaniu do sieci zewnętrznej, nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą w celu przesyłania tej energii. Instalacja ta została uruchomiona i przyłączona do sieci energetycznej na podstawie umowy z zakładem energetycznym.

Natomiast produkowana energia elektryczna w instalacji przy ul. B. stanowi tzw. mikroinstalację o mocy poniżej 50 kWp i eksploatowana jest na zasadzie rozliczenia i bilansowania rozliczenia zużycia energii w okresie kwartalnym/rocznym.

Szpital nie posiada koncesji na sprzedaż energii elektrycznej i nie odsprzedaje wytworzonej przy użyciu instalacji fotowoltaicznej energii na rzecz innych podmiotów. Szpital nie posiada również koncesji na wytwarzanie energii. Szpital złożył w dniu 30.10.2020 r. zgłoszenie rejestracyjne na cele podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym.

Szpital składając zgłoszenie uznał, że przysługuje mu prawo do zwolnienia od akcyzy z uwagi na spełnione warunki:

energia wyprodukowana w generatorze nieprzekraczającym 1 MW,
wyprodukowana energia zostaje zużyta na własne potrzeby,
do wytworzenia tej energii zostały wykorzystane odnawialne źródła energii w rozumieniu ustawy o odnawialnych źródłach energii. Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy o Odnawialnych Źródłach Energii energia słoneczna jest zaliczona do odnawialnych źródeł energii.

Szpital uważa, że zgodnie z tym, że przysługuje mu prawo do zwolnienia z akcyzy nie ma obowiązku składać comiesięcznej deklaracji do właściwego organu podatkowego w zakresie podatku akcyzowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy Szpital wytwarzając energię elektryczną poprzez instalację fotowoltaiczną jest zobowiązany dokonać zgłoszenia rejestracyjnego na potrzeby podatku akcyzowego zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 864) - dalej jako Ustawa?
Czy Szpital jest zobowiązany składać do właściwego organu podatkowego comiesięczne deklaracje w zakresie podatku akcyzowego na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy?
Jeśli odpowiedź na pytanie 2 jest pozytywna, to w jaki sposób Wnioskodawca powinien wykazać kwotę podatku i zwolnienia z podatku w formularzu AKC-4/H będącym załącznikiem do deklaracji AKC-4? Jeśli Szpital będzie zobowiązany do składania deklaracji, proszę o wskazanie w której pozycji druku AKC-4/H Szpital ma wykazać kwotę zwolnienia?
Czy Szpital jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej na podstawie art. 138h ust. 1 Ustawy?

Wnioskodawca przedstawił następujące stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego:

Ad. 1. Szpital w dniu 30.10.2020 r. dokonał zgłoszenia rejestracyjnego na potrzeby podatku akcyzowego i uznaje to za prawidłowe.

Ad. 2. Szpital przyjął stanowisko, iż nie jest zobowiązany składać comiesięcznych deklaracji w zakresie podatku akcyzowego.

Ad. 3. Szpital przyjął stanowisko, iż nie jest zobowiązany do składania comiesięcznych deklaracji w zakresie podatku akcyzowego i co za tym idzie nie powinien wykazywać kwoty podatku i zwolnienia z podatku w formularzu AKC-4/H.

Ad. 4. Szpital przyjął stanowisko, iż nie jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe w zakresie obowiązku rejestracji dla potrzeb podatku akcyzowego i nieprawidłowe w pozostałym zakresie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 722 z późn. zm.) zwanej dalej „ustawą” – ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;
zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;
zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;
import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie – art. 9 ust. 2 ustawy.

Obrót energią elektryczną i jej zużycie w ww. okolicznościach podlega zatem z zasady opodatkowaniu akcyzą.

Jeżeli w stosunku do energii elektrycznej powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej – art. 9 ust. 3 ustawy.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju;
z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6;
z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.

Wydanie energii elektrycznej, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nabywcy końcowemu jest związane z wystawieniem przez podatnika faktury lub innego dokumentu, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną – art. 11 ust. 2 ustawy.

Na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą (…).

Podmiot prowadzący działalność gospodarczą jest obowiązany, przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą lub pierwszej czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie lub wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, złożyć zgłoszenie rejestracyjne właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego. Obowiązek, o którym mowa w zdaniu poprzedzającym, ma zastosowanie również do podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, który dokonuje nabycia wewnątrzwspólnotowego alkoholu etylowego całkowicie skażonego środkiem skażającym dopuszczonym we wszystkich państwach członkowskich Unii Europejskiej lub dodatkowymi środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwo członkowskie Unii Europejskiej, w którym skażenie następuje, na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego – art. 16 ust. 1 ustawy.

Przepis ust. 1 nie ma zastosowania do podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii, lecz jest zużywana przez ten podmiot, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości – art. 16 ust. 7a ustawy.

Zgodnie z art. 24 ustawy:

W przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym:
1. upłynął termin płatności wynikający z faktury, a jeżeli termin ten nie został określony - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę - w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2. upłynął termin płatności określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu dostaw energii elektrycznej albo, jeżeli termin ten nie został określony w umowie - upłynął termin płatności wynikający z faktury lub innego dokumentu wystawionego przez podatnika, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną, a jeżeli termin płatności nie został określony w umowie ani w fakturze lub w tym dokumencie albo gdy z faktury nie wynika należność za energię elektryczną sprzedaną w tym okresie - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę lub ten dokument - w przypadku sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju;
3. nastąpiło zużycie energii elektrycznej - w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6.
Przepis ust. 1 pkt 3 nie ma zastosowania do podmiotów posiadających koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, które zużywają energię elektryczną na cele zwolnienia, o którym mowa w art. 30 ust. 6 lub 7, i nie są podatnikami z tytułu innych czynności, o których mowa w art. 9 ust. 1.

Nadto wskazać należy, że zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy, nabywca końcowy to podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2018 r. poz. 755, z późn. zm.), z wyłączeniem:

spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 312) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,
towarowych domów maklerskich i domów maklerskich w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub nabywających energię elektryczną na rachunek dającego zlecenie na rynku regulowanym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2020 r. poz. 89, 284 i 288),
giełdowej izby rozrachunkowej, Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. lub spółki, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,
spółki prowadzącej jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę rozrachunkową w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji, o której mowa w art. 68a ust. 14 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi lub w celu rozliczenia i rozrachunku transakcji zawieranych na rynku regulowanym.

Z kolei za sprzedaż, w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 21 ustawy, rozumie się czynność faktyczną lub prawną, w której wyniku dochodzi do przeniesienia posiadania lub własności przedmiotu sprzedaży na inny podmiot.

Ponadto zaznaczyć należy, że zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 9 ustawy Ordynacja podatkowa, przez działalność gospodarczą rozumie się każdą działalność zarobkową w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. poz. 646, 1479, 1629, 1633 i 2212), w tym wykonywanie wolnego zawodu, a także każdą inną działalność zarobkową wykonywaną we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, nawet gdy inne ustawy nie zaliczają tej działalności do działalności gospodarczej lub osoby wykonującej taką działalność - do przedsiębiorców.

Ustawodawca w zakresie energii elektrycznej w art. 9 ustawy akcyzowej zawarł katalog czynności, których zaistnienie stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu akcyzą.

Czynnością podlegającą opodatkowaniu będzie zatem m.in. sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu (art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy) oraz zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, który wyprodukował tę energię (art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy). Z kolei obowiązek podatkowy (powodujący w konsekwencji zaistnienie po stronie podatnika obowiązku złożenia deklaracji podatkowej i zapłaty akcyzy na zasadach wynikających z art. 24 ustawy) powstaje w ww. przypadkach odpowiednio, z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju (art. 11 ust. 1 pkt 2 ustawy w zw. z art. 11 ust. 2 ustawy) oraz z dniem zużycia energii elektrycznej, przez podmiot nieposiadający koncesji, który wyprodukował tę energię (art. 11 ust. 1 pkt 3 ustawy).

Organ w tym miejscu zauważa, że co do zasady obowiązek rejestracji wynikający z art. 16 ust. 1 ustawy, ciąży m.in. na każdym podmiocie prowadzącym działalność gospodarczą, jeszcze przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą lub też pierwszej czynności z wykorzystaniem wyrobów zwolnionych od akcyzy. Do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego obowiązany zatem jest podmiot, który prowadzi działalność gospodarczą (przez którą rozumie się każdą działalność zarobkową w rozumieniu przepisów ustawy - Prawo przedsiębiorców, w tym wykonywanie wolnego zawodu, a także każdą inną działalność zarobkową wykonywaną we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, nawet gdy inne ustawy nie zaliczają tej działalności do działalności gospodarczej lub osoby wykonującej taką działalność - do przedsiębiorców) i zamierza wykonać czynność podlegającą opodatkowaniu akcyzą lub zamierza wykonać czynność z wykorzystaniem wyrobów objętych zwolnieniem od akcyzy. Obowiązek ten dotyczy także działalności wykonywanej sporadycznie, gdyż przepisy nie uzależniają obowiązku rejestracji od częstotliwości dokonywania tych czynności.

Co także istotne, przepisy wskazują, że z obowiązku złożenia zgłoszenia rejestracyjnego należy wywiązać się przed dokonaniem pierwszej czynności opodatkowanej akcyzą. W rezultacie takiego zgłoszenia dokonuje podmiot, który jeszcze nie jest podatnikiem akcyzy. Status bowiem podatnika uzyskuje się w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Ustawodawca przewidział wyjątki od konieczności złożenia zgłoszenia rejestracyjnego i w przypadku energii elektrycznej wyjątek ten został zawarty w art. 16 ust. 7a ustawy, zgodnie z którym przepis art. 16 ust. 1 nie ma zastosowania do podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii, lecz jest zużywana przez ten podmiot, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Niezależnie od obowiązku rejestracji wynikającego z art. 16 ust. 1 ustawy, ustawodawca w przypadku energii elektrycznej przewidział szereg obowiązków ciążących m.in. na podmiotach wytwarzających i zużywających energię elektryczną, tj. podmiotach dokonujących czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą i na których ciążyć będzie obowiązek podatkowy.

Stosownie do art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy, w przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii elektrycznej - w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6.

Wyjątek od tej zasady został określony w art. 24 ust. 2 ustawy, niemniej nie znajdzie on zastosowania w przypadku podmiotu, który nie posiada koncesji i jest podatnikiem w tytułu czynności o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Równocześnie art. 138h ust. 1 pkt 2 ustawy nakłada na podatnika zużywającego energię elektryczną w przypadku, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy, obowiązek prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej. Ewidencja ta powinna zawierać dane niezbędne do określenia w okresach miesięcznych, z dokładnością do 0,001 MWh, łącznej ilości m.in. energii elektrycznej wyprodukowanej oraz energii elektrycznej zużytej na potrzeby własne.

Wyjątek od tej zasady został określony w art. 138h ust. 2 ustawy, zgodnie z którym przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii, lecz jest zużywana przez ten podmiot, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Zgodnie zatem z powyższym aby podmiot produkujący i zużywający energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, nie był zobowiązany do prowadzenia ewidencji, niezbędne jest m.in., aby energia ta była zużywana w całości przez ten podmiot i nie była dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Szpital prowadzi działalność gospodarczą - leczniczą polegającą na udzielaniu świadczeń zdrowotnych. W ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej podjął decyzję o zamontowaniu instalacji fotowoltaicznej w dwóch lokalizacjach i wytwarzaniu energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii. Szpital zamontował instalacje fotowoltaiczne o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW w każdej lokalizacji, przy użyciu której pozyskuje energię elektryczną. Moc instalacji wynosi odpowiednio: 740,60 kWp i 38,40 kWp. Wytworzona w ten sposób energia elektryczna zużywana jest przez Szpital wyłącznie na potrzeby związane z prowadzoną przez Szpital działalnością gospodarczą. Energia ta korzysta ze zwolnienia z akcyzy, o którym mowa w § 5 rozporządzenia w sprawie zwolnień.

Produkowana energia elektryczna w pierwszej lokalizacji nie podlega przekazaniu do sieci zewnętrznej, nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą w celu przesyłania tej energii, natomiast produkowana energia elektryczna w drugiej lokalizacji stanowi mikroinstalację i eksploatowana jest na zasadzie rozliczenia i bilansowania rozliczenia zużycia energii. Szpital nie posiada koncesji na sprzedaż energii elektrycznej i nie odsprzedaje wytworzonej przy użyciu instalacji fotowoltaicznej energii na rzecz innych podmiotów. Szpital nie posiada również koncesji na wytwarzanie energii. Szpital złożył zgłoszenie rejestracyjne na cele podatku akcyzowego.

Wątpliwości Wnioskodawcy sformułowane w pytaniu nr 1 dotyczą obowiązku dokonania zgłoszenia rejestracyjnego na potrzeby podatku akcyzowego.

Powołane na wstępie przepisy wskazują, że z obowiązku złożenia zgłoszenia rejestracyjnego należy wywiązać się przed dokonaniem pierwszej czynności opodatkowanej akcyzą. W rezultacie takiego zgłoszenia dokonuje podmiot, który jeszcze nie jest podatnikiem akcyzy. Status bowiem podatnika uzyskuje się w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Warunek ten nie ma zastosowania do energii elektrycznej wytwarzanej w odnawialnych źródłach energii, ponieważ odnawialne, niekopalne źródła energii takie jak energia promieniowania słonecznego nie stanowią wyrobów akcyzowych, od których byłaby należna akcyza, którą podmiot byłby zobowiązany zapłacić.

Oznacza to, że aby podmiot produkujący i zużywający energię elektryczną pochodząca z odnawialnych źródeł energii z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, nie był zobowiązany do składania zgłoszenia rejestracyjnego, niezbędne jest m.in., aby energia ta była zużywana w całości przez ten podmiot i nie była dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że w analizowanej sprawie mamy do czynienia z czynnością podlegająca opodatkowaniu, którą jest zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, który wyprodukował tę energię (czyli czynnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 4). Tym samym zużycie przez Wnioskodawcę – jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą – energii elektrycznej, która została wytworzona w instalacjach fotowoltaicznych rodziła u Wnioskodawcy co do zasady obowiązek rejestracji do podatku akcyzowego przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą.

W sprawie nie znajduje zastosowania wyłączenie z obowiązku dokonania rejestracji, o którym mowa w art. 16 ust. 7a ustawy. Wnioskodawca jest podmiotem wytwarzającym energię elektryczną z instalacji fotowoltaicznych (do której nie ma zastosowania warunek, zapłacenia akcyzy od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do jej produkcji) o mocy nieprzekraczającej 1 MW i który zużywa tę energię jedynie na własne potrzeby związane z prowadzeniem podstawowej działalności gospodarcze, jednakże instalacja w drugiej lokalizacji jest eksploatowana na zasadzie rozliczenia i bilansowania rozliczenia zużycia energii w okresie kwartalnym/rocznym, a tym samym jest podłączona do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii.

Należy zatem zgodzić się z Wnioskodawcą, który uznaje za prawidłowe dokonane zgłoszenie rejestracyjne na potrzeby podatku akcyzowego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie objętym pytaniem nr 1 jest prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy przedstawione w pytaniu oznaczonym nr 2 dotyczą obowiązku dokonania składania do właściwego organu podatkowego comiesięczne deklaracji w zakresie podatku akcyzowego.

Niezależnie od obowiązku rejestracji, Wnioskodawcza jako podatnik był obowiązany zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii elektrycznej - w przypadku, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca jako podmiot nie posiadający koncesji jest podatnikiem z tytułu czynności o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy, w sprawie nie znajduje zastosowania wyłączenie na podstawie art. 24 ust. 2 ustawy (zgodnie z którym przepis dotyczący obowiązku składania deklaracji nie ma zastosowania jedynie do podmiotów posiadających koncesję, które zużywają energię elektryczną na cele zwolnienia, o którym mowa w art. 30 ust. 6 lub 7, i nie są podatnikami z tytułu innych czynności, o których mowa w art. 9 ust. 1).

Tym samym w zaistniałym stanie faktycznym będącym przedmiotem interpretacji Wnioskodawca był zobowiązany do składania deklaracji podatkowych do właściwego urzędu skarbowego.

Wzór deklaracji dla podatku akcyzowego od energii elektrycznej (AKC-4/H) został określony w załączniku nr 8 do rozporządzenia Ministra Finansów z 24 stycznia 2018 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku akcyzowego oraz deklaracji w sprawie przedpłaty akcyzy (Dz. U. z 2018 r. poz. 273 z późn. zm.).

Zgodnie z tym wzorem w poz. 6 deklaracji należy wskazać kwotę wyrażającą razem obliczony podatek (wynikający z sumy kwot podatku od poszczególnych wyrobów), natomiast w poz. 7 kwotę oznaczającą zwolnienia i obniżenia, przy czym wykazana kwota nie może przekroczyć kwoty z poz. 6.

Zatem Wnioskodawca powinien był wykazać w poz. 6 kwotę podatku od zużycia energii elektrycznej przez siebie, jako podmiot nieposiadający koncesji, który wyprodukował tę energię. Jednocześnie w poz. 7 Wnioskodawca powinien był wykazać kwotę zwolnienia od podatku akcyzowego energii elektrycznej na podstawie § 5 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego.

Pozycja 7 deklaracji dotyczy zwolnień i obniżeń tj. całości kwoty zwolnienia wykazywanej w formularzu. W dalszej kolejności w pozycji 7 zawarto sformułowanie „W tym:”. Oznacza to, że w pozycji 7a-7d należy wpisać kwoty zwolnień wynikających z poszczególnych, enumeratywnie wymienionych podstaw prawnych o ile występują.

Zwolnienie wynikające z § 5 rozporządzenia nie jest przypisane do żadnej z pozycji szczegółowych formularza tj. 7a-7d, wobec czego kwota przysługującego Wnioskodawcy zwolnienia powinna była być ujęta w pozycji nr 7 i nie być wyszczególniania w poz. 7a-7d.

Tym samym w zaistniałym stanie faktycznym będącym przedmiotem interpretacji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytań 2 i 3 jest nieprawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy przedstawione w pytaniu nr 4 dotyczą obowiązku prowadzenia ewidencji zużycia energii elektrycznej, o której mowa w art. 138h ustawy.

Zgodnie z tym przepisem:

Ewidencję ilościową energii elektrycznej prowadzą:
1. podatnik dokonujący sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu;
2. podatnik zużywający energię elektryczną w przypadku, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 i 4;
3. podmiot reprezentujący, o którym mowa w art. 13 ust. 5;
4. podmiot dokonujący dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu energii elektrycznej.
Przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii, lecz jest zużywana przez ten podmiot, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.
Podmioty określone w ust. 1 pkt 1-3 prowadzą ewidencję, o której mowa w ust. 1, na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych u nabywcy końcowego lub podmiotu zużywającego energię, a w przypadku braku urządzeń pomiarowych - na podstawie współczynnikowo określonego poziomu poboru energii przez poszczególne urządzenia, wskazanego w dokumentacji prowadzonej przez podatnika.
Podmiot określony w ust. 1 pkt 4 prowadzi ewidencję, o której mowa w ust. 1, na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych, a w przypadku braku takich możliwości - na podstawie dokumentów rozliczeniowych.
Ewidencja, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać odpowiednio dane niezbędne do określenia w okresach miesięcznych, z dokładnością do 0,001 MWh, łącznej ilości:
1. energii elektrycznej wyprodukowanej, nabytej wewnątrzwspólnotowo, zaimportowanej lub zakupionej na terytorium kraju;
2. energii elektrycznej sprzedanej nabywcom końcowym na terytorium kraju;
3. energii elektrycznej sprzedanej podmiotom posiadającym koncesję w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne;
4. energii elektrycznej dostarczonej wewnątrzwspólnotowo i wyeksportowanej;
5. energii elektrycznej zużytej na potrzeby własne;
6. energii elektrycznej zwolnionej od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 6, 7 i 7a oraz przepisów wydanych na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 2;
7. strat energii elektrycznej niepodlegających opodatkowaniu, o których mowa w art. 9 ust. 2.
W przypadku braku urządzeń pomiarowych pozwalających na precyzyjne określenie ilości, o których mowa w ust. 5 pkt 5 i 7, prowadzący ewidencję określa ilości szacunkowe.

Na podstawie cytowanego powyżej art. 138h ust. 1 pkt 2 ustawy ewidencję ilościową energii elektrycznej prowadzi podatnik zużywający energię elektryczną w przypadku, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy. Jednocześnie w myśl art. 138h ust. 2 ustawy przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii, lecz jest zużywana przez ten podmiot, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że w analizowanym przypadku Wnioskodawca produkując energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW (740,60 kWp + 38,40 kWp = 779,00 kWp < 1 MW), przy produkcji której nie są wykorzystywane wyroby energetyczne w rozumieniu ustawy (lecz energia promieniowania słonecznego) i zużywając tę energię elektryczną na własne potrzeby był zobowiązany po prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej, o której mowa w art. 138h ust. 1 ustawy, bowiem w analizowanym przypadku nie znajduje zastosowania wyłączenie wskazane w art. 138h ust. 2 ustawy – energia elektryczna produkowana w instalacja w drugiej lokalizacji jest eksploatowana na zasadzie rozliczenia i bilansowania rozliczenia zużycia energii w okresie kwartalnym/rocznym, a tym samym jest podłączona do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii.

Tym samym w zaistniałym stanie faktycznym będącym przedmiotem interpretacji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 4 jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin