Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1.4011.913.2020.2.MST
z 29 stycznia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 grudnia 2020 r., uzupełnionym w dniu 20 stycznia 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który został uzupełniony w dniu 20 stycznia 2021 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest rolnikiem ryczałtowym. Prowadzi gospodarstwo na terenach wiejskich o powierzchni 16,5 ha. Od dwóch lat jeden z budynków gospodarczych Wnioskodawca wynajmuje Spółdzielni Socjalnej. Budynek został przez wspomnianą Spółdzielnię adaptowany na potrzeby mieszkalne i w jednym z pokoi, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przyjmuje się gości na nocleg. Spółdzielnia prowadzi działalność gospodarczą i rozlicza się zgodnie z obowiązującymi przepisami. Spółdzielnia została założona przez osoby prawne i z tego tytułu – jako reprezentant jednego z podmiotów – Wnioskodawca wchodzi pro bono w skład jej Zarządu. W chwili obecnej Wnioskodawca remontuje dom mieszkalny położony w gospodarstwie na terenie wiejskim pod tym samym adresem, co ww. Spółdzielnia. Mieszka On w tym domu i od maja 2021 roku zamierza wynajmować turystom na wypoczynek 3 pokoje na nocleg.

W piśmie uzupełniającym Wnioskodawca doprecyzował, że prowadzone przez Niego gospodarstwo jest gospodarstwem rolnym w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym, tj. stanowi obszar gruntów sklasyfikowanych w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących Jego własność. Wnioskodawca wskazał przy tym, że nie zamierza wynajmować innych pokoi gościnnych w budynkach mieszkalnych położonych na terenach wiejskich w gospodarstwie rolnym osobom przebywającym na wypoczynku, prócz trzech pokoi znajdujących się w Jego domu, które ma zamiar wynajmować turystom od maja 2021 roku oraz jednego pokoju wynajmowanego przez Spółdzielnię, znajdującego się w zaadaptowanym na potrzeby mieszkalne budynku gospodarczym, który to budynek Wnioskodawca wynajmuje od dwóch lat ww. Podmiotowi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w tej sytuacji dochody z wynajmu 3 pokoi w budynku mieszkalnym położonym w gospodarstwie rolnym Wnioskodawcy podlegają zwolnieniu z podatku dochodowego?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 21 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody uzyskane z tytułu wynajmu pokoi gościnnych w budynkach mieszkalnych położonych na terenach wiejskich w gospodarstwie rolnym, osobom przebywającym na wypoczynku oraz dochody uzyskane z tytułu wyżywienia tych osób, jeżeli liczba wynajmowanych pokoi nie przekracza 5. W swoim domu Wnioskodawca zamierza wynajmować 3 pokoje, które spełniają ww. kryteria. Spółdzielnia Socjalna jest osobnym bytem prawnym posiadającym swoją osobowość i prowadzącym działalność na własny rachunek. W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że dochody z tytułu wynajmu pokoi gościnnych w budynku mieszkalnym położonym na terenach wiejskich w Jego gospodarstwie rolnym osobom przebywającym na wypoczynku z uwagi na fakt, że liczba tych pokoi to 3, są zwolnione z podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 43 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody uzyskane z tytułu wynajmu pokoi gościnnych, w budynkach mieszkalnych położonych na terenach wiejskich w gospodarstwie rolnym, osobom przebywającym na wypoczynku oraz dochody uzyskane z tytułu wyżywienia tych osób, jeżeli liczba wynajmowanych pokoi nie przekracza 5.

Zastosowanie zwolnienia określonego w tym przepisie – w odniesieniu do wynajmu pokoi gościnnych – uzależnione jest więc od spełnienia łącznie kilku warunków, a mianowicie:

• najem musi dotyczyć pokoi gościnnych znajdujących się w budynkach mieszkalnych,
• budynki mieszkalne, w których znajdują się wynajmowane pokoje są położone na terenach wiejskich w gospodarstwie rolnym,
• przedmiotem usług jest najem pokoi gościnnych osobom przebywającym na wypoczynku,
• liczba wynajmowanych pokoi nie przekracza 5.

Celem omawianego zwolnienia jest wspieranie działalności agroturystycznej prowadzonej na terenach wiejskich, w gospodarstwach rolnych. Ustawodawca nie objął jednak zwolnieniem od opodatkowania wszelkich dochodów z agroturystyki, a jedynie dochody uzyskiwane z „podstawowych” usług agroturystycznych, tj. z wynajmu pokoi gościnnych (przy spełnieniu określonych warunków) i z wyżywienia osób wynajmujących te pokoje.

Należy przy tym wskazać, że stosownie do treści art. 2 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o gospodarstwie rolnym, oznacza to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym. I tak, w myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 333), za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

W przedmiotowej sprawie, Wnioskodawca prowadzący gospodarstwo rolne na terenach wiejskich, od maja 2021 roku zamierza wynajmować turystom na wypoczynek 3 pokoje znajdujące się w budynku mieszkalnym położonym w tym gospodarstwie. Ponadto, od dwóch lat jeden z budynków gospodarczych, który został zaadaptowany na potrzeby mieszkalne Wnioskodawca wynajmuje Spółdzielni i w jednym z pokoi, w ramach prowadzonej przez ww. Podmiot działalności gospodarczej przyjmuje się gości na nocleg. Wnioskodawca nie zamierza wynajmować innych pokoi gościnnych w budynkach mieszkalnych położonych na terenach wiejskich w gospodarstwie rolnym osobom przebywającym na wypoczynku.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz przedstawione we wniosku okoliczności sprawy należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że uzyskiwane przez Niego dochody z tytułu wynajmu pokoi gościnnych w liczbie nie większej niż 5, w budynku mieszkalnym położonym na terenie wiejskim w gospodarstwie rolnym osobom przebywającym na wypoczynku, zwolnione będą z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.