Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4011.813.2020.1.TR
z 11 stycznia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2020 r. (data wpływu 10 listopada 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 listopada 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (Spółka) jest przedsiębiorstwem wodociągowo-kanalizacyjnym w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków. Spółka jest przedsiębiorstwem użyteczności publicznej wykonującym zadania własne gminy. Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

Inwestor sieci – osoba fizyczna z własnych środków finansowych dokonuje budowy urządzenia wodociągowo-kanalizacyjnego. Po jego wybudowaniu na podstawie umowy warunkowej i z przyjęciem za podstawę prawną art. 31 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków oraz art. 49 Kodeksu cywilnego zwraca się do Przedsiębiorstwa o odpłatne przekazanie urządzenia. Zostaje zawarta pisemna umowa odpłatnego przejęcia urządzenia.

Inwestorami budowy urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych są osoby fizyczne, które poniosły koszt budowy urządzeń z majątku własnego na cele prywatne, niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Inwestycje objęte pierwszymi umowami, zawartymi w 2020 r. były prowadzone przez dłuższy okres czasu z tym, że Wnioskodawca, jako przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne przyjmuje, iż datą ich włączenia do sieci będącej w gestii przedsiębiorstwa jest data odbioru technicznego, a datą końcowej realizacji inwestycji jest data odbioru końcowego dokonanego przez służby przedsiębiorstwa. Należy zwrócić uwagę, że data odbioru technicznego stanowi potwierdzenie, że:

• urządzenie zostało wybudowane zgodnie ze sztuką budowlaną i na podstawie uzgodnionej wyprzedzającą przez Wnioskodawcę dokumentacji technicznej;
• włączone zostało do sieci i brak jest przeciwwskazań do świadczenia usług takim urządzeniem.
  
  

Na podstawie danych przedsiębiorstwa w roku do dnia 4 listopada 2020 r. zawarto 4 umowy przejęcia urządzeń. Postanowienia ww. umów odpłatnego przejęcia urządzeń przesyłowych są zbliżone swą treścią do siebie, albowiem przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne korzysta w tym względzie z opracowanego dla własnych potrzeb wzorca.

Ponadto, Wnioskodawca wskazał poniżej na te postanowienia, które są wspólne w umowach o odpłatne przejęcie sieci zawartych w 2020 r.

• „ § 1. Przedmiot umowy
  1. Umowa zostaje zawarta w trybie art. 49 § Kodeks cywilny oraz art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków i określa warunki przekazania sieci wod-kan jn.:
     sieć wodociągowa
     rura PE ... mm długości... m
     sieć kanalizacyjna
     rura PCV ... mm długości ... m
     studnia kanalizacyjna ... mm – ... szt.
     przy ul. ... w wybudowanych przez PRZEKAZUJĄCEGO na następujących działkach: … a …/...
  2. Inwestor oświadcza co następuje:
     1. urządzenia zostały wykonane zgodnie z warunkami technicznymi określonymi przez Przedsiębiorstwo oraz uzgodnionym z Przedsiębiorstwem projektem technicznym,
     2. Inwestor w celu wykonania urządzeń uzyskał wszelkie niezbędne uzgodnienia i zezwolenia,
     3. Inwestor wykonał budowę urządzeń z własnych środków i jest ich wyłącznym właścicielem,
     4. Inwestor pozostaje właścicielem nieruchomości.
  3. Niniejszą umową Inwestor przenosi na rzecz Przedsiębiorstwa własność urządzeń w stanie wolnym od jakichkolwiek obciążeń.
  4. Strony oświadczają, że wydanie urządzeń Przedsiębiorstwu nastąpiło wraz z podpisaniem protokołu odbioru końcowego. Inwestor dostarczył Przedsiębiorstwu powykonawczą dokumentację geodezyjną oraz dokumentację techniczną budowy.
• § 2
  1. Strony zgodnie ustalają, że tytułem ceny za przejęcie urządzeń, Przedsiębiorstwo zapłaci Inwestorowi kwotę (…)
  2. Cena w kwocie określonej w ust. 1 zapłacona zostanie w terminie 14 dni od dnia zawarcia niniejszej umowy.
• § 3
  Oświadczenie Inwestora dotyczące roszczeń
  Inwestor oświadcza, że zawarcie niniejszej umowy i zapłata przez Przedsiębiorstwo ceny wyczerpuje wszelkie jego roszczenia wobec Przedsiębiorstwa z tytułu odpłatnego przejęcia urządzeń.
• § 4 opcjonalnie
  Oświadczenie Inwestora dotyczące służebności przesyłu.
• § 5 Inne postanowienia
  W sprawach nieuregulowanych niniejszą umową mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków, postanowienia obowiązującego na terenie gminy regulaminu dostarczania wody i odprowadzania ścieków, postanowienia umowy warunkowej oraz przepisy Kodeksu Cywilnego”.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy wynagrodzenie za odpłatne przekazanie urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych Spółce stanowi dla podatnika przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy osobie fizycznej należy wystawić informację PIT-11?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenie otrzymane od Spółki przez osoby fizyczne, które z własnych środków wybudowały urządzenia wodociągowe i przyłączyły je do sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, a następnie w trybie art. 31 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i odprowadzaniu ścieków na podstawie opisanej umowy odpłatnego przejęcia urządzeń wodociągowych przekazały Spółce – jest przychodem ze zbycia rzeczy ruchomej, jeżeli zbycie nastąpiło przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca w którym nastąpiło nabycie – art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d).

Jeżeli zbycie Spółce ww. urządzeń nastąpiłoby po upływie pół roku od ich wybudowania przez te osoby, otrzymane wynagrodzenie nie będzie stanowiło dla ww. osób fizycznych przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie będzie podlegać opodatkowaniu tym podatkiem.

Przychód ten podlega rozliczeniu przez osoby fizyczne na zasadach określonych w ww. ustawie.

Tak więc, należy wystawić informację PIT-11 osobie fizycznej, jeżeli zbycie Spółce ww. urządzeń nastąpiło przed upływem pół roku od ich wybudowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jednym ze źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są wskazane w pkt 9 tego przepisu inne źródła.

Zgodnie z przepisem art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Jak wynika z powyższego przepisu katalog przychodów zaliczanych do tzw. przychodów z innych źródeł jest katalogiem otwartym, do którego jednakże należy zaliczyć tylko te przychody, które nie mogą zostać zakwalifikowane do pozostałych kategorii źródeł, szczegółowo wymienionych w treści art. 10 ust. 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów (PIT-11) i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Stosownie zaś do art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie innych niż nieruchomość rzeczy następuje przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wyjaśnić należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia rzeczy, należy więc w tym zakresie odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 45 Kodeksu cywilnego, rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

W myśl art. 46 § 1 ww. Kodeksu, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Z powyższego przepisu wynika więc, że rzeczą ruchomą jest każdy przedmiot materialny niebędący nieruchomością.

Z kolei zgodnie z art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego, część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego (art. 47 § 2 ww. Kodeksu).

Natomiast na podstawie art. 49 § 1 ustawy Kodeks cywilny, urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.

Osoba, która poniosła koszty budowy urządzeń, o których mowa w § 1, i jest ich właścicielem, może żądać, aby przedsiębiorca, który przyłączył urządzenia do swojej sieci, nabył ich własność za odpowiednim wynagrodzeniem, chyba że w umowie strony postanowiły inaczej. Z żądaniem przeniesienia własności tych urządzeń może wystąpić także przedsiębiorca (art. 49 § 2 Kodeksu cywilnego).

W myśl natomiast art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. z 2020 r., poz. 2028, z późn. zm.), osoby, które wybudowały z własnych środków urządzenia wodociągowe i urządzenia kanalizacyjne, mogą je przekazywać odpłatnie gminie lub przedsiębiorstwu wodociągowo-kanalizacyjnemu, na warunkach uzgodnionych w umowie.

Ze stanu faktycznego opisanego we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest przedsiębiorstwem wodociągowo-kanalizacyjnym w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 4 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków. Inwestor sieci – osoba fizyczna z własnych środków finansowych dokonuje budowy urządzenia wodociągowo-kanalizacyjnego. Po jego wybudowaniu na podstawie umowy warunkowej i z przyjęciem za podstawę prawną art. 31 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków oraz art. 49 Kodeksu cywilnego zwraca się do Przedsiębiorstwa o odpłatne przekazanie urządzenia. Zostaje zawarta pisemna umowa odpłatnego przejęcia urządzenia. Inwestorami budowy urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych są osoby fizyczne, które poniosły koszt budowy urządzeń z majątku własnego na cele prywatne, niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Odnosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że odpłatne przekazanie urządzenia wodociągowo-kanalizacyjnego – stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – co do zasady stanowi źródło przychodu jakim jest odpłatne zbycie innych rzeczy. Skoro bowiem mamy tu do czynienia z umową odpłatnego przekazania urządzenia wodociągowo-kanalizacyjnego, oznacza to, że przedmiotem takiej umowy są urządzenia, które – w świetle cyt. art. 49 Kodeksu cywilnego – po fizycznym połączeniu z siecią przestają być częścią składową nieruchomości i uzyskują status samoistnej rzeczy ruchomej. Przy tym, nabycie przez osobę, która poniosła koszty budowy urządzeń stanowiących elementy odcinka sieci – w kontekście przywołanego art. 49 ww. Kodeksu – ma miejsce w momencie ich przyłączenia do sieci. Wtedy bowiem dane urządzenia uzyskują status samoistnej rzeczy ruchomej (wcześniej, tj. przed przyłączeniem były składnikiem nieruchomości).

Należy w tym miejscu jeszcze raz podkreślić, że odpłatne zbycie tzw. „innych rzeczy” (rzeczy ruchomych) po terminie określonym w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ww. ustawy, tj. po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło ich nabycie nie stanowi źródła przychodu i tym samym nie rodzi obowiązku podatkowego.

Podkreślenia przy tym również wymaga, że w przypadku odpłatnego zbycia ruchomości moment powstania przychodu związany jest z momentem zawarcia umowy sprzedaży, a nie z faktycznym otrzymaniem pieniędzy (ceny sprzedaży). Wynika to z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Reasumując: prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym – stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – wynagrodzenie wypłacone przez niego osobom fizycznym, które z własnych środków wybudowały urządzenia wodociągowo-kanalizacyjne i przyłączyły je do sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, a następnie w trybie art. 31 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i odprowadzaniu ścieków na podstawie opisanej umowy odpłatnego przejęcia tych urządzeń przekazały je Wnioskodawcy, co do zasady jest przychodem ze zbycia rzeczy ruchomej, jeżeli zbycie na rzecz Wnioskodawcy nastąpiło przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie tych urządzeń przez ww. osoby fizyczne.

W przypadkach, w których zbycie Wnioskodawcy ww. urządzeń nastąpiło po upływie pół roku od ich nabycia przez ww. osoby, otrzymane wynagrodzenie nie stanowi dla ww. osób fizycznych przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

W konsekwencji, z rzeczonego tytułu Wnioskodawca jest zobowiązany sporządzić informacje PIT-11 jedynie tym osobom fizycznym, w przypadkach których zbycie Wnioskodawcy ww. urządzeń nastąpiło przed upływem pół roku od nabycia tychże urządzeń przez te osoby; w pozostałych przypadkach na Wnioskodawcy taki obowiązek nie ciąży.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.