Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-2.4011.701.2020.3.AA
z 21 stycznia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 września 2020 r. (data wpływu 14 października 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 października 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek – uzupełniony pismami: z 26 listopada 2020 r. (data wpływu 26 listopada 2020 r.) oraz z 21 grudnia 2020 r. (data wpływu 21 grudnia 2020 r.) – o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym w rozumieniu art. 3 ust. 1 oraz ust. la ustawy o PIT. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której przedmiotem jest między innymi działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Na podstawie umowy o świadczenie usług informatycznych zawartej z (…) (dalej odpowiednio: „Umowa” i „Spółka”) Wnioskodawca świadczy na rzecz klientów Spółki usługi programistyczne. W ramach świadczonych usług wykonywane są między innymi czynności związane z wytwarzaniem i ulepszaniem kodu źródłowego modułów oprogramowania składającego się na kompletny i innowacyjny system informatyczny do kompleksowej obsługi (…), wykorzystywany na całym świecie.

W przypadku, gdy Wnioskodawca ulepsza, modyfikuje lub rozbudowuje kody źródłowe składające się na programy komputerowe, to w wyniku podjętych przez niego czynności zawsze powstaje odrębny od tych programów utwór (tj. nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego) podlegające ochronie na podstawie art. 74 Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tj. Dz. U z 2019 r., poz. 1231 ze zm., dalej: „ustawa o prawie autorskim”). Innymi słowy, każde ulepszenie, modyfikacja lub rozbudowanie kodów źródłowych programów komputerowych kreuje nowy utwór (nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej) chroniony ustawowo. Docelowo, system ten może zostać wdrożony we wszystkich rejonach świata i obsługiwać automatycznie wszystkie wymogi prawne i biznesowe związane z branżą gier hazardowych. Omawiane oprogramowanie powstaje z wykorzystaniem najnowszych technologii i praktyk wytwarzania oprogramowania.

Zgodnie z Umową Wnioskodawca przenosi na Spółkę autorskie prawa majątkowe do programów komputerowych lub ich części, za co otrzymuje wynagrodzenie.

Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty ani praw autorskich innych podmiotów. Wnioskodawca jest wprawdzie członkiem zespołu programistów, jednak kod programu tworzy wyłącznie na podstawie własnej wiedzy i zgodnie z wymaganiami klienta Spółki.

Wytwarzane przez Wnioskodawcę, w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, kody źródłowe oraz fragmenty kodów źródłowych, składające się na oprogramowanie, są rezultatem własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej Wnioskodawcy, a w konsekwencji stanowią utwór na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim.

Wnioskodawca bierze udział w tworzeniu i ulepszaniu (rozwijaniu) oprogramowania do kompleksowej obsługi (…) jako członek zespołu programistów (osób współpracujących na podstawie odrębnych umów ze Spółką). Wnioskodawca osobiście odpowiada za:

• dodawanie (programowanie) nowych funkcjonalności do omawianego systemu,
• planowanie, projektowanie i estymację poszczególnych zadań projektowych,
• wsparcie wdrożeń systemu w różnych rejonach świata,
• integrację oprogramowania z innymi zewnętrznymi systemami oraz z pozostałymi modułami systemu,
• migrację danych z innych systemów,
• dobór technologii oraz algorytmów zastosowanych do wytwarzania oprogramowania,
• optymalizowanie, unowocześnianie oraz rozszerzanie rozwiązań zastosowanych w istniejących już modułach systemu,
• współtworzenie architektury oraz współdefiniowanie funkcjonalności użytkowych tworzonego oprogramowania,
• projektowanie interfejsów użytkownika,
• projektowanie protokołów i interfejsów komunikacyjnych.
  
  

Wytwarzanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększenia zasobów wiedzy, wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Projektowanie i tworzenie omawianego systemu – nowego produktu – nie ma charakteru działań rutynowych ani okresowych zmian, lecz jest systematycznym rozwojem konkretnego projektu informatycznego, mającego na celu wdrożenie nowego systemu (oprogramowania). Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych ulepszonych produktów, procesów lub usług), w postaci innowacyjnego systemu obsługującego (…).

W ramach omawianej działalności Wnioskodawca zdobywa, poszerza i łączy interdyscyplinarną wiedzę z zakresu tworzenia oprogramowania. Efekty działalności Wnioskodawcy w ramach zespołu programistów są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Ponieważ, jak wskazano powyżej, Wnioskodawca przenosi na Spółkę w ramach zawartej umowy całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanego oprogramowania, Wnioskodawca osiąga dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zgodnie z Umową Wnioskodawca osiąga dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uwzględnione w cenie sprzedaży usług świadczonych na rzecz klientów Spółki zarówno wówczas, gdy wytwarza oprogramowanie, jak i wówczas, gdy wprowadza twórcze zmiany do tego oprogramowania. Podział wynagrodzenia jest ustalany proporcjonalnie do czasu pracy przeznaczonego przez Wnioskodawcą na wykonywanie czynności związanych z tworzeniem programów komputerowych lub ich części oraz pozostałe czynności w oparciu o składane przez Wnioskodawcę miesięczne raporty akceptowane przez Spółkę lub jej klienta.

Na zasadach ogólnych wynikających z przepisów Kodeksu cywilnego Wnioskodawca jest odpowiedzialny zarówno wobec Spółki, jak i wobec osób trzecich za czynności oraz ich wykonywanie w ramach świadczenia usług informatycznych na podstawie Umowy. Odpowiedzialność ta nie została w żaden sposób ograniczona w Umowie.

Zgodnie z Umową Wykonawca może również powierzyć wykonywanie tych czynności podwykonawcy po uprzednim powiadomieniu Spółki na piśmie, jednakże ponosi wówczas odpowiedzialność za jego działania lub zaniechania.

Wnioskodawca, jako wykonujący czynności w ramach świadczenia usług informatycznych, ponosi również ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

Zlecone Wnioskodawcy czynności nie są wykonywane pod bezpośrednim kierownictwem zlecającego te czynności. Efekty prac Wnioskodawcy mogą natomiast podlegać ocenie programistów z zespołu w celu dostarczenia jak najlepszej jakości kodu oraz jak najlepszego rozwiązania.

Zgodnie z Umową Wnioskodawca ustala miejsce, sposób oraz czas realizacji przedmiotu Umowy ze Spółką. W praktyce Wnioskodawca może świadczyć usługi informatyczne w wybranym przez siebie miejscu i czasie, chyba że specyfika konkretnej czynności wymaga jej wykonania w miejscu siedziby Spółki lub klienta Spółki.

W związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r. regulacjami IP Box Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o PIT, które umożliwiają zastosowanie stawki podatku dochodowego 5% w odniesieniu do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa majątkowego do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT).

W konsekwencji, Wnioskodawca zamierza w zeznaniu rocznym za 2020 r. rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy ze Spółką, z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.

Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że na potrzeby stosowania IP Box prowadzi szczegółową ewidencję pozwalającą na określenie podstawy opodatkowania stawką preferencyjną, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT oraz pozwalającą na monitorowanie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Ww. szczegółowa ewidencja jest ewidencją odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Pozwala ona na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

W pismach z 26 listopada 2020 r. oraz z 21 grudnia 2020 r. stanowiących uzupełnienie wniosku udzielono odpowiedzi na następujące pytania:

Jakiego rodzaju dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiąga Wnioskodawca, w szczególności czy są to dochody:

• ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co oznacza, że Wnioskodawca przenosi prawa własności do poszczególnych programów komputerowych, a wartość tego prawa została określona w umowie lub na fakturze;
• z kwalifikowanego prawo własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
  w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca wskazał w pkt 10, że: „… osiąga dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej”, natomiast w pkt 11 opisu poinformował, że: „… osiąga dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uwzględnione w cenie sprzedaży usług świadczonych na rzecz klientów Spółki…”.
  
  

Wnioskodawca osiąga dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej na rzecz (…) („Spółka”). Za przeniesienie na Spółkę autorskich praw majątkowych do programów komputerowych lub ich części Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie określone na podstawie umowy. Ponieważ, poza usługami oprogramowania, Wnioskodawca świadczy na rzecz Spółki również inne usługi informatyczne, wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych jest ustalane comiesięcznie, w oparciu o czas pracy poświęcony wyłącznie na usługi oprogramowania i ustaloną godzinową stawkę wynagrodzenia. Czas pracy jest ewidencjonowany przez Wnioskodawcę i akceptowany przez Spółkę.

Czy i w jaki sposób Wnioskodawca oblicza tzw. wskaźnik nexus (art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Wnioskodawca obliczy kwalifikowany dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, po raz pierwszy za rok podatkowy 2020. Dopiero więc, składając deklarację podatkową za rok 2020, dokona obliczenia wskaźnika nexus. W trakcie roku podatkowego Wnioskodawca wyodrębnia w prowadzonej ewidencji koszty wymienione we wzorze wskaźnika nexus dla kwalifikowanego prawa własności intelektualnej będącego przedmiotem sprzedaży na rzecz (…). Wnioskodawca obecnie ponosi wydatki na prowadzoną bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową, związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (lit. a wskaźnika nexus). Nie wyklucza jednak, że może również nabyć wyniki prac-badawczo rozwojowych od innych podmiotów (lit. b i c wskaźnika nexus). Wnioskodawca raczej nie będzie nabywał kwalifikowanych praw własności intelektualnej (lit. d wskaźnika nexus), aczkolwiek nie wyklucza, że taka sytuacja może również się zdarzyć.

Czy Wnioskodawca w odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji, wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Wnioskodawca, w odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji, będzie wyodrębniał każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Jednakże, w związku z usługami oprogramowania świadczonymi na rzecz Spółki, będącymi przedmiotem niniejszego wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej, Wnioskodawca wyodrębnia tylko jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej – program komputerowy, służący do kompleksowej obsługi (…), w którego rozwijaniu i ulepszaniu uczestniczy Wnioskodawca i z tego tytułu przenosi na spółkę autorskie prawa majątkowe.

Czy wobec wskazania we wniosku, że:

• (…) wykonywane są między innymi czynności związane z wytwarzaniem i ulepszaniem kodu źródłowego modułów oprogramowania składającego się na kompletny i innowacyjny system informatyczny do kompleksowej obsługi (…), wykorzystywany na całym świecie;
• Wnioskodawca jest wprawdzie członkiem zespołu programistów, jednak kod programu tworzy wyłącznie na podstawie własnej wiedzy (…);
• Wytwarzanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (…) w celu zwiększenia zasobów wiedzy, wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań;
• Wnioskodawca (…) nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych ulepszonych produktów, procesów lub usług), w postaci innowacyjnego systemu obsługującego (…);
  – należy rozumieć, że podejmowana bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność obejmująca również prace w zakresie zespołu programistów, w zakresie tworzenia czy też rozwijania i ulepszania opisanego we wniosku kodu źródłowego modułów oprogramowania składającego się na kompletny i innowacyjny system informatyczny, obejmuje:
  1. prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r., poz. 85 ze zm.), tj. działania obejmujące nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń – proszę jednoznacznie wyjaśnić;
  2. badania naukowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r., poz. 85 ze zm.); jeśli tak – należy wyjaśnić konkretnie, czy są to:
     • badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy (rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne),
     • badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy (rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń).
  
  

Podejmowana bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność, obejmująca również prace w zespole programistów, w zakresie tworzenia, czy też rozwijania i ulepszania opisanego we wniosku kodu źródłowego modułów oprogramowania składającego się na kompletny i innowacyjny system informatyczny, obejmuje prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. 2020 r., poz. 85). W szczególności działania Wnioskodawcy obejmują nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Działalność Wnioskodawcy nie obejmuje rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do produktów, procesów lub usług.

Czy wytwarzane bezpośrednio przez Wnioskodawcę „kody źródłowe oraz ich fragmenty składające się na oprogramowanie” stanowią również oprogramowanie (programy komputerowe lub ich części) i czy podlegają one ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych (we wniosku wskazano, że w przypadku ulepszania, modyfikacji lub rozbudowy kodu źródłowego powstaje zawsze odrębny od tych programów utwór, tj. kwalifikowane IP w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego, tym samym należy jednoznacznie wyjaśnić, czy w przypadku wytwarzania kodu/fragmentu również dochodzi do powstania programu komputerowego lub jego części).

Wytwarzane bezpośrednio przez Wnioskodawcę „kody źródłowe oraz ich fragmenty składające się na oprogramowanie” stanowią również oprogramowanie, tj. programy komputerowe lub ich części, oraz podlegają ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych.

Czy wobec tworzonych przez Wnioskodawcę kodów źródłowych oraz ich fragmentów w przypadku ich tworzenia w ramach zespołu programistów, również przysługują Wnioskodawcy ww. prawa majątkowe do powstałych w ten sposób – bezpośrednio w wyniku pracy twórczej – programów komputerowych i prawa te również odpłatnie przenosi Wnioskodawca na spółkę.

Wobec tworzonych kodów źródłowych oraz ich fragmentów, również w przypadku ich tworzenia w ramach zespołu programistów, Wnioskodawcy przysługują prawa majątkowe do powstałych w ten sposób – bezpośrednio w wyniku twórczej pracy Wnioskodawcy – programów komputerowych, które Wnioskodawca przenosi odpłatnie na Spółkę.

Czy czynności w zakresie rozwijania (rozwoju), czy też ulepszania kodu źródłowego lub jego części, a stanowiącego oprogramowanie, w przypadku współpracy z zespołem programistów, są przez Wnioskodawcę prowadzone na podstawie licencji wyłącznej udzielonej przez spółkę, jako twórcy oprogramowania, do którego uprzednio jego prawa autorskie przeniósł Wnioskodawca na tą spółkę; czy z takiego tytułu uzyskuje Wnioskodawca również przychody.

Na wykonywanie prac w zakresie rozwijania czy też ulepszania kodu źródłowego lub jego części, stanowiącego oprogramowanie, nie jest udzielana przez Spółkę licencja zwrotna. W związku z tym Wnioskodawca nie osiąga żadnych przychodów z tego tytułu.

Od kiedy dokładnie Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, o której mowa jest we wniosku; w szczególności, czy prowadzi ją od 1 stycznia 2020 r., czy prowadzi ją od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję od dnia 1 listopada 2020 r. W ewidencji Wnioskodawca uwzględnia wydatki na działalność badawczo-rozwojową poniesione od 1 listopada 2020 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym powyżej stanie faktycznym Wnioskodawca będzie uprawniony do stosowania stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytwarzanego i rozwijanego przez Wnioskodawcę?

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym powyżej stanie faktycznym, Wnioskodawca będzie uprawniony do stosowania stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytwarzanego i rozwijanego przez Wnioskodawcę.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej, 5% stawki w podatku dochodowym. Zmiana została wprowadzona na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), zgodnie z którym w ustawie o PIT dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza. W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o PIT ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

• wytwórczą, budowalną, handlową, usługową,
• polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
• polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,
• prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
  
  

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ustawy o PIT za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

• odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
• są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
• wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
  
  

Zgodnie z opisanym we wniosku stanem faktycznym, ww. przepis nie będzie miał zastosowania.

Z kolei, zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tj. Dz. U z 2019 r., poz. 1231 ze zm.), którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z definicją legalną zawartą w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT działalność badawczo- rozwojowa oznacza działalność obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z kolei, zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o PIT, badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl ww. przepisów badania naukowe są działalnością obejmującą:

• badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
• badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
  
  

W myśl ww. przepisów prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W ocenie Wnioskodawcy prowadzi on działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, w postaci prac rozwojowych. Dowodzi tego fakt, że po pierwsze, prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania mają charakter twórczy, ponieważ służą tworzeniu nowych rozwiązań, a inwencja oraz zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej (w ramach współpracy ze Spółką, w zespole programistów) stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego.

Prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie sprzętu, narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Prace nad oprogramowaniem mają charakter systematyczny (nie jednorazowy), prowadzone są w sposób zorganizowany, z nastawieniem na ciągły rozwój i ulepszanie w przyszłości.

Podstawę opodatkowania preferencyjną stawką podatku dochodowego 5% stanowi, zgodnie z art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT, suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

• z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
• ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
• z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
• z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
  
  

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
   
   

Zgodnie art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, na potrzeby stosowania IP Box Wnioskodawca prowadzi szczegółową ewidencję, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy o prawie autorskim. Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie, definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczanych celów, podlega ochronie jako utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim, w ocenie Wnioskodawcy, oprogramowanie stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej w świetle art. 30ca ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Należy również wskazać, że zarówno w efekcie tworzenia od podstaw programów komputerowych, jak i w efekcie ich ulepszania, modyfikacji oraz rozbudowy zawsze powstaje nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacjach wydanych przez Dyrektora Krajowej Izby Skarbowej, m.in. w:

• interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z dnia 10 grudnia 2019 r.,
  (0112-KDIL3-3.4011.353.2019.2.AM);
• interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z dnia 6 lutego 2020 r.
  (0112-KDIL2-2.4011.36.2019.2.IM);
• interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z dnia 3 stycznia 2020 r.
  (0114-KDIP3-2.4011.538.2019.2. AC);
• interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z dnia 23 kwietnia 2020 r.
  (0114-KDIP3-2.4011.78.2020.2.JK3).
  
  

W rezultacie, zdaniem Wnioskodawcy, uzyskiwany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przenoszenia na Spółkę praw autorskich do wytwarzanych programów komputerowych, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT. Oznacza to, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu według stawki 5%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy  Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426, z późn. zm.) – podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy: kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432 oraz z 2020 r. poz. 288),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca omawianej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3

--------------------

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy: dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
   
   

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności.

Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielania prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r, poz. 1231 ze zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Należy jednak podkreślić, że podatnik, który chce skorzystać z preferencji IP Box, jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

W myśl bowiem art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
   
   

Na podstawie art. 30cb ust. 2 tej ustawy: podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Stosownie do art. 30cb ust. 3 ww. ustawy: w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

W uzasadnieniu do projektu ustawy wprowadzającej preferencyjne opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (druk 2860) wskazano, że „Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac. Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności wspomniany wyżej obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac B+R”.

W przypadku podatników nieprowadzących ksiąg rachunkowych wymóg zapewnienia wyodrębnionej dla projektu dotyczącego kwalifikowanego IP ewidencji może być spełniony przez sporządzanie kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów potwierdzających poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie kumulatywne obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej prowadzącej do wytworzenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to sporządzane jest przez narastające ujęcie wydatków dotyczących poszczególnych zadań. Należy je sporządzać na podstawie zestawienia dokumentów potwierdzających poniesione wydatki.

Z treści powołanego powyżej art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że wysokość kwalifikowanego dochodu ustala się odrębnie dla każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W tym celu należy ustalić iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus, którego wzór podano w ww. przepisie. Wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W sytuacji, gdy podatnik uzyskuje dochód z kilku kwalifikowanych praw własności intelektualnej, ma obowiązek obliczyć wskaźnik nexus odrębnie dla każdego z tych praw i zastosować ten wskaźnik do dochodu przypadającego na dane kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Istotne jest przy tym to, aby przy ustaleniu wskaźnika nexus uwzględnić tylko te koszty wskazane w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które odnoszą się do danego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie zatem wynika, że dla każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej należy odrębnie ustalić kwalifikowany dochód. Potwierdza to wykładnia językowa tego przepisu. Należy bowiem zwrócić uwagę, że wskazane w nim pojęcia: „wysokość kwalifikowanego dochodu” oraz „kwalifikowane prawo własności intelektualnej” zostały przez ustawodawcę użyte w liczbie pojedynczej. Stąd przepis ten należy interpretować w ten sposób, że odnosi się on do sposobu ustalenia wysokości kwalifikowanego dochodu odrębnie dla każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Powyższe rozumienie potwierdza również treść art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który wskazuje, że podstawą opodatkowania jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym. Należy zwrócić uwagę, że w przepisie tym ustawodawcza używa liczby mnogiej w odniesieniu do powołanych wcześniej pojęć. Zatem na sumę kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej składa się każdy kwalifikowany dochód dotyczący danego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Zgodnie bowiem ze Słownikiem Języka Polskiego (www.sjp.pl) „suma” to „wynik dodawania”, „zbiór pewnej liczby rzeczy, zjawisk”. Aby zatem ustalić sumę, o której mowa w art. 30ca ust. 3 powołanej ustawy, należy w pierwszej kolejności ustalić poszczególne elementy mające się składać na wynik dodawania, a więc poszczególne kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągnięte w roku podatkowym.

Powyższe zasady obowiązują niezależnie od tego, czy podatnik tworzy pojedyncze kwalifikowane prawa IP z różnych ich grup wymienionych w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (np. patent, znak towarowy, wzór użytkowy, autorskie prawo do programu komputerowego), czy też kilka/kilkanaście kwalifikowanych praw IP w ramach jednej grupy tych praw (np. różne patenty, różne autorskie prawa do programów komputerowych).

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem jest między innymi działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania. Wnioskodawca zawarł umowę z polską spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka) o świadczenie usług informatycznych, na podstawie której osiąga dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej na rzecz tej Spółki. Za przeniesienie autorskich praw majątkowych do programów komputerowych lub ich części Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie określone na podstawie umowy. Wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych jest ustalane comiesięcznie, na podstawie czasu pracy poświęconego wyłącznie na usługi oprogramowania i ustaloną godzinową stawkę wynagrodzenia. Podejmowana bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność obejmuje również prace w zespole programistów, w zakresie tworzenia, czy też rozwijania i ulepszania opisanego we wniosku kodu źródłowego modułów oprogramowania składającego się na kompletny i innowacyjny system informatyczny. Wobec tworzonych kodów źródłowych oraz ich fragmentów Wnioskodawcy przysługują prawa majątkowe do powstałych w ten sposób programów komputerowych, które Wnioskodawca przenosi odpłatnie na Spółkę.

Istotne w niniejszej sprawie jest to, że – jak wskazał Wnioskodawca – w przypadku ulepszania, modyfikacji lub rozbudowy kodu źródłowego powstaje zawsze odrębny od tych programów utwór, tj. kwalifikowane IP w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego. Wytwarzane bezpośrednio przez Wnioskodawcę kody źródłowe oraz ich fragmenty składające się na oprogramowanie stanowią również oprogramowanie, tj. programy komputerowe lub ich części, oraz podlegają ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych.

Z powyższego wynika, że efektem prac Wnioskodawcy nie jest jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, ale kilka – powstających w rezultacie ulepszania, modyfikacji lub rozbudowy oprogramowania.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że w odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji, w związku z usługami oprogramowania świadczonymi na rzecz Spółki, wyodrębnia tylko jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Z powyższego wynika zatem, że ewidencja nie jest prowadzona w sposób prawidłowy, ponieważ Wnioskodawca nie wyodrębnia każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W konsekwencji tak prowadzona ewidencja nie pozwoli Wnioskodawcy na ustalenie wysokości kwalifikowanego dochodu odrębnie dla każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, ponieważ Wnioskodawca nie będzie w stanie ustalić przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), a także wyodrębnić kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Reasumując – z uwagi na to, że Wnioskodawca nie prowadzi ewidencji zgodnie z wymogami art. 30cb ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co stanowi niezbędną przesłankę do skorzystania z ulgi IP Box, Wnioskodawca nie ma możliwości skorzystania z preferencyjnej 5% stawki opodatkowania uzyskiwanych dochodów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.