2021.01.29 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.976.2020.1.IK
z 29 stycznia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 4 grudnia 2020 r. (data wpływu 15 grudnia 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia, czy przeniesienie Nieruchomości oraz nakładów w ramach podziału Spółki przez wydzielenie stanowi dostawę towarów i świadczenie usług, podlegającą opodatkowaniu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 grudnia 2020 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia, czy przeniesienie Nieruchomości oraz nakładów w ramach podziału Spółki przez wydzielenie stanowi dostawę towarów i świadczenie usług, podlegającą opodatkowaniu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka A. (Wnioskodawca lub Spółka dzielona) posiadająca siedzibę działalności gospodarczej na terytorium RP, będąca czynnym podatnikiem VAT, której wspólnikami są 4 osoby fizyczne (rezydenci podatkowi RP) na podstawie art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (dalej: KSH) planuje dokonać podziału przez wydzielenie Spółki dzielonej.

Podział przez wydzielenie miałby nastąpić poprzez wydzielenie części składników majątkowych Spółki dzielonej tj.

niezabudowanej nieruchomości położoną w G., od której Spółce dzielonej przy nabyciu w 2016 r. nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT (nabycie od osób fizycznych niebędących podatnikami VAT) oraz
poniesionych na wskazaną powyżej nieruchomość nakładów, na które składają się m.in.: koszty projektów budowlanych (odliczono VAT), koszty obsługi prawnej projektu (odliczono VAT), zakup map do celów projektowych (bez VAT naliczonego), opłaty za wznowienie granic działki (bez VAT naliczonego), opłaty za przyłączenie do sieci Tauron (odliczono VAT), koszty wykonanej dokumentacji geotechnicznej (odliczono VAT),

-i przeniesieniu tych składników do nowo zawiązanej Spółki B.

Części składników majątkowych Spółki dzielonej nie będą stanowić przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55(1) ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (dalej: Kodeks cywilny) ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy VAT.

W związku z przeniesieniem do Spółki B. w ramach podziału przez wydzielenie, części majątku Spółki dzielonej kapitał zapasowy Spółki dzielonej ulegnie obniżeniu. Kapitał zakładowy Spółki dzielonej pozostanie bez zmian. Przeniesienie majątku do Spółki B. nie spowoduje spadku wartości udziałów posiadanych przez dotychczasowych Wspólników w Spółce dzielonej. Udziały w Spółce B obejmą 4 osoby fizyczne (aktualni udziałowcy w Spółce A) w identycznych proporcjach jakie udziały posiadają w Spółce A.

Nieruchomość wraz z poniesionymi nakładami przejęte w ramach podziału przez wydzielenie będą przez Spółkę B. wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT. Nieruchomość mająca być przedmiotem przeniesienia własności przez Spółkę dzieloną na rzecz Spółki B. jest nieruchomością gruntową, przeznaczoną, zgodnie z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego, na realizację obiektów mieszkaniowych i usługowych o wysokiej intensywności zabudowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym przeniesienie własności Nieruchomości przez Spółkę dzieloną na rzecz Spółki B. będzie podlegało opodatkowaniu VAT?
Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym przeniesienie nakładów na Nieruchomość przez Spółkę dzieloną na rzecz Spółki B. będzie podlegało opodatkowaniu VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W opisanym zdarzeniu przyszłym przeniesienie własności Nieruchomości przez Spółkę dzieloną na rzecz Spółki B. będzie stanowić nieodpłatną dostawę towarów niepodlegającą jednak opodatkowaniu VAT.

W opisanym zdarzeniu przyszłym przeniesienie nakładów na Nieruchomość przy nabyciu których zarówno przysługiwało jak i nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego będzie stanowić nieodpłatne świadczenie usług, które będzie podlegało opodatkowaniu VAT.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy - należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia.
wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te - chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług - nie podlegają opodatkowaniu.

Stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa czynność ta nie podlega przepisom ustawy.

Przepisy regulujące prawną instytucję podziału spółek stanowią treść tytułu III działu III KSH.

W art. 529 § 1 KSHh, wyróżniono cztery sposoby dokonania podziału spółek kapitałowych. Zgodnie z ww. podział może być dokonany:

przez przeniesienie całego majątku spółki dzielonej na inne spółki za udziały lub akcje spółki przejmującej, które obejmują wspólnicy spółki dzielonej (podział przez przejęcie);
przez zawiązanie nowych spółek, na które przechodzi cały majątek spółki dzielonej za udziały lub akcje nowych spółek (podział przez zawiązanie nowych spółek);
przez przeniesienie całego majątku spółki dzielonej na istniejącą i na nowo zawiązaną spółkę lub spółki (podział przez przejęcie i zawiązanie nowej spółki);
przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub na spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie).v

Do podziału przez wydzielenie stosuje się przepisy o podziale spółek dotyczące odpowiednio spółki przejmującej lub spółki nowo zawiązanej (art. 529 § 2 KSH). Podział przez wydzielenie jest instytucją prawa handlowego będącego jedną z form restrukturyzacji, polegającą na rozdrobnieniu majątku spółki dzielonej, które polega na przekazaniu składników majątkowych (pasywów i aktywów) spółki dzielonej bez przeprowadzania likwidacji do spółek nowo utworzonych.

Powołane przepisy KSH regulują także warunki oraz skutki dokonania podziału danej osoby prawnej w powyższej formie. W świetle tych regulacji można wyodrębnić m.in. następujące specyficzne cechy tej instytucji prawnej:

podział spółki polega na bezpośrednim podzieleniu m.in. części majątku danej spółki oraz przeniesieniu go na inne podmioty, których udziałowcami (akcjonariuszami) stają się udziałowcy (akcjonariusze) spółki dzielonej bez konieczności dokonywania dodatkowych czynności prawnych rozporządzających (np. sprzedaży, darowizny, zamiany) pomiędzy podmiotami biorącymi udział w podziale:
spółka przejmująca wstępuje we wszystkie przydzielone jej w planie podziału prawa i obowiązki spółki dzielonej z dniem oznaczonym przez ustawodawcę jako dzień podziału (wydzielenia), na co wskazuje bezpośrednio treść art. 531 § 1 KSH. Tym samym w przypadku podziału przejście majątku spółki dzielonej na inną spółkę uczestniczącą w podziale następuje na mocy jednego zdarzenia prawnego, jakim jest uchwała zgromadzenia wspólników o podziale, w drodze sukcesji uniwersalnej;
wspólnicy (akcjonariusze) spółki dzielonej, zgodnie z art. 529 § 3 KSH, mogą otrzymać udziały lub akcje spółek przejmujących, jak również dopłaty w gotówce.

Ze względu na treść powołanych wyżej przepisów oraz opis sprawy stwierdzić należy, że przewidziany w art. 529 § 1 Kodeksu spółek handlowych, podział dokonany przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie) powoduje przeniesienie prawa do własności wydzielonej części majątku i może stanowić dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy (w zakresie przeniesienia prawa do rozporządzania towarami) lub świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 ustawy (w zakresie przeniesienia poniesionych nakładów).

W niniejszej sprawie nie znajdzie zastosowania wyłączenie z opodatkowania czynności wskazanych w art. 6 pkt 1 ustawy, gdyż jak wskazano w opisie sprawy, Nieruchomość wraz z nakładami nie będzie w chwili transakcji stanowiła przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W wyniku podziału przez wydzielenie dojdzie do dostawy towarów, tj. przeniesione zostanie prawo do rozporządzania niezabudowaną nieruchomością oraz do świadczenia usług, tj. przeniesione zostaną poniesione nakłady.

Czynności te będą jednak dla Spółki dzielonej nieodpłatne, gdyż nie otrzymuje ona od Spółki B. żadnego ekwiwalentu, ekwiwalentność dotyczy wyłącznie Wspólników Spółki dzielonej, którzy otrzymają w zamian za otrzymaną Nieruchomość i poniesione na nią nakłady udziały w Spółce B. Zatem, czynność przeniesienia własności Nieruchomości przez Spółkę dzieloną na rzecz Wnioskodawcy stanowi nieodpłatną dostawę towarów, a czynności przeniesienia poniesionych nakładów stanowi nieodpłatne świadczenie usług.

Jednakże czynności nieodpłatne, w pewnych okolicznościach mogą być zrównane z czynnościami odpłatnymi.

Uznanie przeniesienia własności niezabudowanej Nieruchomości za odpłatną dostawę towarów, podlegającą opodatkowaniu zależne jest od spełnienia warunków, o których mowa w art. 7 ust. 2 ustawy. Z przepisów ustawy wynika, że aby doszło do opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

dokonującym nieodpłatnego przekazania jest podatnik podatku od towarów i usług,
przekazane przez podatnika towary należą do jego przedsiębiorstwa,
przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy jego nabyciu, imporcie lub wytworzeniu.

W analizowanej sprawie ww. warunki nie będą spełnione odnośnie nieruchomości, gdyż co prawda Spółka dzielona jest czynnym podatnikiem VAT i planuje nieodpłatnie przenieść towar (Nieruchomość) należący do jej przedsiębiorstwa jednak Spółce dzielonej nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku przy nabyciu Nieruchomości.

Z kolei odnośnie poniesionych nakładów to zgodnie z art. 8 ust.2 ustawy za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, będzie podlegała opodatkowaniu VAT.

Powyższe warunki będą spełnione w związku z czym nieodpłatne świadczenie usług w postaci przeniesienia na własność poniesionych nakładów na Nieruchomość, będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu VAT, niezależnie od tego czy przy nabyciu przysługiwało czy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – w myśl art. 2 pkt 6 ustawy – należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy, nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Art. 6 ustawy wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te – chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług – nie podlegają opodatkowaniu.

Zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Kwestię „przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” wyjaśnił Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w powołanym przez Wnioskodawcę orzeczeniu C-320/88. TSUE stwierdził, że dla uznania danej czynności za opodatkowaną dostawę towarów, nie ma znaczenia to, czy dochodzi do przeniesienia własności według prawa właściwego dla danego kraju. Regulacja ta ma zastosowanie do każdego przeniesienia prawa do rozporządzania towarem na inny podmiot, które to przeniesienie skutkuje tym, że strona ta uzyskuje de facto możliwość korzystania z rzeczy tak jak właściciel, nawet jeżeli nie wiąże się to z przeniesieniem własności. Odnosząc się do dostawy towarów, Trybunał posłużył się terminem przeniesienia „własności w sensie ekonomicznym” i podkreślił uniezależnienie opodatkowania od przeniesienia własności towarów. Oznacza to, że na gruncie przedmiotowego przepisu kluczowym elementem jest przeniesienie praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości dysponowania nią. Tak więc pojęcie „przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel” dotyczy tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Chodzi przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności”.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

–jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Natomiast w art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Według art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Przepisy regulujące prawną instytucję podziału spółek stanowią treść tytułu III działu III ustawy z dnia 15 września 2020 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1526).

W art. 529 § 1 Kodeksu spółek handlowych, wyróżniono cztery sposoby dokonania podziału spółek kapitałowych. Zgodnie z ww. podział może być dokonany:

przez przeniesienie całego majątku spółki dzielonej na inne spółki za udziały lub akcje spółki przejmującej, które obejmują wspólnicy spółki dzielonej (podział przez przejęcie);
przez zawiązanie nowych spółek, na które przechodzi cały majątek spółki dzielonej za udziały lub akcje nowych spółek (podział przez zawiązanie nowych spółek);
przez przeniesienie całego majątku spółki dzielonej na istniejącą i na nowo zawiązaną spółkę lub spółki (podział przez przejęcie i zawiązanie nowej spółki);
przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub na spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie).

Do podziału przez wydzielenie stosuje się przepisy o podziale spółek dotyczące odpowiednio spółki przejmującej lub spółki nowo zawiązanej (art. 529 § 2 Kodeksu spółek handlowych). Podział przez wydzielenie jest instytucją prawa handlowego będącego jedną z form restrukturyzacji, polegającą na rozdrobnieniu majątku spółki dzielonej, które polega na przekazaniu składników majątkowych (pasywów i aktywów) spółki dzielonej bez przeprowadzania likwidacji do spółek nowo utworzonych.

Powołane przepisy Kodeksu spółek handlowych regulują także warunki oraz skutki dokonania podziału danej osoby prawnej w powyższej formie. W świetle tych regulacji można wyodrębnić m.in. następujące specyficzne cechy tej instytucji prawnej:

podział spółki polega na bezpośrednim podzieleniu m.in. części majątku danej spółki oraz przeniesieniu go na inne podmioty, których udziałowcami (akcjonariuszami) stają się udziałowcy (akcjonariusze) spółki dzielonej bez konieczności dokonywania dodatkowych czynności prawnych rozporządzających (np. sprzedaży, darowizny, zamiany) pomiędzy podmiotami biorącymi udział w podziale;
spółka przejmująca wstępuje we wszystkie przydzielone jej w planie podziału prawa i obowiązki spółki dzielonej z dniem oznaczonym przez ustawodawcę jako dzień podziału (wydzielenia), na co wskazuje bezpośrednio treść art. 531 § 1 Kodeksu spółek handlowych. Tym samym w przypadku podziału przejście majątku spółki dzielonej na inną spółkę uczestniczącą w podziale następuje na mocy jednego zdarzenia prawnego, jakim jest uchwała zgromadzenia wspólników o podziale, w drodze sukcesji uniwersalnej;
wspólnicy (akcjonariusze) spółki dzielonej, zgodnie z art. 529 § 3 Kodeksu spółek handlowych, mogą otrzymać udziały lub akcje spółek przejmujących, jak również dopłaty w gotówce.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Spółka A. - Wnioskodawca lub Spółka dzielona posiadająca siedzibę działalności gospodarczej na terytorium RP, będąca czynnym podatnikiem VAT, której wspólnikami są 4 osoby fizyczne (rezydenci podatkowi RP) na podstawie art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (dalej: KSH) planuje dokonać podziału przez wydzielenie Spółki dzielonej.

Podział przez wydzielenie miałby nastąpić poprzez wydzielenie części składników majątkowych Spółki dzielonej tj.

niezabudowanej nieruchomości, od której Spółce dzielonej przy nabyciu w 2016 r. nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT
poniesionych na wskazaną powyżej nieruchomość nakładów na które składają się m.in.: koszty projektów budowlanych (odliczono VAT), koszty obsługi prawnej projektu (odliczono VAT), zakup map do celów projektowych (bez VAT naliczonego), opłaty za wznowienie granic działki (bez VAT naliczonego), opłaty za przyłączenie do sieci Tauron (odliczono VAT), koszty wykonanej dokumentacji geotechnicznej (odliczono VAT),

-i przeniesieniu tych składników do nowo zawiązanej Spółki B.

Czynności te będą dla Spółki dzielonej nieodpłatne, gdyż nie otrzymuje ona od Spółki przejmującej żadnego ekwiwalentu, ekwiwalentność dotyczy wyłącznie udziałowca, który otrzyma udziały w Spółce przejmującej, zatem czynności te stanowią nieodpłatną dostawę towarów oraz nieodpłatne świadczenie usług.

Jednakże czynności nieodpłatne, w pewnych okolicznościach mogą być zrównane z czynnościami odpłatnymi.

W analizowanej sprawie nie będą spełnione warunki, o których mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, mianowicie przedmiotem nieodpłatnego przekazania będzie towar, w stosunku do którego podatnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy jego nabyciu.

Wobec powyższego w okolicznościach niniejszej sprawy planowane przekazanie w ramach podziału Spółki dzielonej przez wydzielenie niezabudowanej nieruchomości do Spółki przejmującej nie będzie stanowiło odpłatnej dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy, podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Natomiast nieodpłatne świadczenie usług będzie podlegało opodatkowaniu na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, bowiem nie będzie związane z prowadzoną przez Spółkę dzieloną działalnością gospodarczą.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Ponadto podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana w odniesieniu do przedstawionego opisu planowanego zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin