Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.943.2020.2.KS
z 2 lutego 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2020 r. (data wpływu 26 listopada 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 stycznia 2021 r. (data wpływu 26 stycznia 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania środków pieniężnych z tytułu rozwiązania spółki komandytowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 listopada 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania środków pieniężnych z tytułu rozwiązania spółki komandytowej.

Z uwagi na braki formalne wniosku, Organ podatkowy pismem z dnia 8 stycznia 2021 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.943.2020.1.KS (doręczonym dnia 14 stycznia 2021 r.), wezwał Wnioskodawcę na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. W odpowiedzi na ww. wezwanie w dniu 26 stycznia 2021 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 21 stycznia 2021 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Pan X (dalej określany jako Wnioskodawca) posiada miejsce zamieszkania na terytorium Polski i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Wnioskodawca jest wspólnikiem w spółce A. Spółka A jest spółką komandytową. Spółka A ma siedzibę na terytorium Polski. Wnioskodawca ma status komandytariusza w spółce A. Spółka A jest wspólnikiem w spółce B. Spółka B jest spółką komandytową. Spółka B ma siedzibę na terytorium Polski. Spółka A ma status komandytariusza w spółce B. Spółka B prowadziła działalność gospodarczą w zakresie realizacji projektu deweloperskiego. Spółka B wybudowała i sprzedała mieszkania znajdujące się w Y. W związku ze sprzedażą ostatnich mieszkań i zakończeniem projektu deweloperskiego planowane jest rozwiązanie spółki B. Będzie to rozwiązanie bez przeprowadzania likwidacji. Na moment rozwiązania majątek spółki B będzie się składał m.in. ze środków pieniężnych. Część środków pieniężnych pochodzących z rozwiązania spółki B zostanie przekazana spółce A, jako wspólnikowi spółki B. W przyszłości możliwe jest, że spółka A dokona wypłaty zysku na rzecz Wnioskodawcy. Część środków pieniężnych składających się na zysk spółki A przekazywany Wnioskodawcy będzie pochodziła z rozwiązania spółki B.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że rozwiązanie spółki B jeszcze nie nastąpiło, ale planowane jest w najbliższym czasie. Wnioskodawca prosi o przyjęcie, że wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy stanu prawnego obowiązującego do dnia 30 kwietnia 2021 r.

Na moment planowanego rozwiązania spółki B, spółki komandytowe, o których mowa we wniosku, nie będą podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych. Spółki komandytowe staną się podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych dopiero od dnia 1 maja 2021 r. Wynika to z faktu, że wspólnicy tych spółek komandytowych podjęli decyzję o objęciu ich podatkiem dochodowym od osób prawnych dopiero od dnia 1 maja 2021 r. Decyzje zostały podjęte na podstawie art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r., poz. 2123).

Spółka A, w momencie wypłaty na rzecz Wnioskodawcy środków pieniężnych otrzymanych z tytułu rozwiązania spółki B, nie będzie podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy po stronie Wnioskodawcy powstanie przychód podatkowy w związku z otrzymaniem przez spółkę A środków pieniężnych pochodzących z rozwiązania spółki B?
2. Czy po stronie Wnioskodawcy powstanie przychód podatkowy w związku z otrzymaniem od spółki A wypłaty zysku w części, w jakiej na ten zysk składają się środki pieniężne pochodzące z rozwiązania spółki B?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Uwagi ogólne

Zasady opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych określa ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej w skrócie u.p.d.o.f.).

Zgodnie z art. 5a pkt 28 u.p.d.o.f., ilekroć w ustawie mowa jest o „spółce”, to oznacza to:

1. spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),
2. spółkę kapitałową w organizacji,
3. spółkę komandytowo-akcyjną mającą siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
4. spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.
   
   

Natomiast zgodnie z art. 5a pkt 26 u.p.d.o.f., ilekroć w ustawie mowa jest o spółce niebędącej osobą prawną, to oznacza to spółkę inną niż określona w pkt 28.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że na gruncie u.p.d.o.f. spółka A oraz spółka B, jako spółki komandytowe, zaliczają się do kategorii spółek niebędących osobami prawnymi.

Zgodnie z art. 5b ust. 2 u.p.d.o.f., jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 u.p.d.o.f., przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 2 u.p.d.o.f., zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

1. rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat;
2. ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.
   
   

Z przytoczonych przepisów wynika, że w u.p.d.o.f. przyjęto zasadę, zgodnie z którą dochody z udziału w spółce komandytowej są opodatkowane wyłącznie na poziomie wspólników, proporcjonalnie do ich prawa do udziału w zyskach spółki komandytowej. Dochody z udziału w spółce komandytowej stanowią dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej i są opodatkowane na bieżąco w trakcie roku podatkowego.

Ad 1

Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 10 u.p.d.o.f., do przychodów nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu likwidacji takiej spółki.

Przepis ten wprowadza zasadę, zgodnie z którą środki pieniężne otrzymane przez wspólnika spółki komandytowej w związku z jej likwidacją nie stanowią dla niego przychodu. Przepis ten ma zastosowanie zarówno w przypadku likwidacji spółki komandytowej, jak również w przypadku rozwiązania spółki komandytowej bez przeprowadzania likwidacji.

Stanowisko to potwierdzają liczne interpretacje organów podatkowych, np.:

• interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 31 lipca 2020 r., nr 0112-KDIL2-2.4011.384.2020.2.MM,
  

• interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 lutego 2019 r., nr 0114-KDIP3-1.4011.636.2018.1.MJ,
  

• interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 5 października 2018 r., nr 0114-KDIP3-1.4011.442.2018.1.MJ.
  
  

W ocenie Wnioskodawcy, jeśli wspólnikiem jednej spółki komandytowej jest druga spółka komandytowa, to wszystkie konsekwencje podatkowe związane z działalnością oraz rozwiązaniem tej pierwszej spółki komandytowej należy rozpoznawać na poziomie wspólników drugiej spółki komandytowej, którzy są podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych albo podatku dochodowego od osób prawnych.

Stanowisko to potwierdza np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 15 czerwca 2015 r., nr ITPB4/4511-31/15/MT, w której stwierdzono: „W przypadku natomiast, gdy wspólnikami spółki niebędącej osobą prawną (np. spółki A) są inne spółki niebędące osobami prawnymi (np. spółka B) skutki podatkowe działalności tej spółki (spółki A) – zgodnie z zasadą wynikającą z art. 8 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 5 ust. 1-2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – są przypisywane wspólnikom jej wspólników będącym podatnikami podatku dochodowego (wspólnikom spółki B będącym podatnikami podatku dochodowego)”.

W omawianym zdarzeniu przyszłym oznacza to, że konsekwencje podatkowe związane z rozwiązaniem spółki B, w tym kwestię zastosowania art. 14 ust. 3 pkt 10 u.p.d.o.f., należy rozpoznawać na poziomie Wnioskodawcy, jako podatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód w związku z otrzymaniem przez spółkę A środków pieniężnych pochodzących z rozwiązania spółki B, ponieważ znajduje tutaj zastosowanie wyłącznie z art. 14 ust. 3 pkt 10 u.p.d.o.f.

Ad 2

Przepisy u.p.d.o.f. przewidują, że dochód wypracowany przez spółkę komandytową jest na bieżąco opodatkowany na poziomie wspólników, proporcjonalnie do ich prawa do udziału w zyskach spółki komandytowej. Przepisy u.p.d.o.f. nie przewidują natomiast opodatkowania czynności polegającej na wypłacie do wspólników zysku wypracowanego przez spółkę komandytową.

W ocenie Wnioskodawcy, otrzymanie przez Niego od spółki A wypłaty zysku nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Liczne interpretacje organów podatkowych potwierdzają, że wypłata do wspólników zysku wypracowanego przez spółkę komandytową jest neutralna podatkowo.

Stanowisko to potwierdza np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 3 marca 2016 r., nr ILPB1/4511-1-1647/15-7/AN, w której stwierdzono: „Późniejszy podział (wypłata) zysku między wspólników jest podatkowo neutralny, ponieważ wspólnicy opodatkowują uzyskiwane dochody na bieżąco w trakcie roku podatkowego, w czasie gdy byli wspólnikami spółki. (...) Wypłata z zysku spółki komandytowej, wynikającego z rocznego sprawozdania finansowego, dla Wnioskodawcy będzie neutralna podatkowo, ponieważ będzie podlegała opodatkowaniu po stronie wspólnika na etapie ustalania podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym”.

Neutralna podatkowo jest również wypłata zysku w tej części, w jakiej na ten zysk składają się środki pieniężne pochodzące z rozwiązania spółki B. Należy bowiem zauważyć, że konsekwencje podatkowe związane z rozwiązaniem spółki B oraz wypłatą do spółki A środków pieniężnych pochodzących z rozwiązania spółki B były już ustalane na poziomie Wnioskodawcy.

Zgodnie ze stanowiskiem przedstawionym w odpowiedzi na pytanie pierwsze, po stronie Wnioskodawcy nie powstawał przychód w związku z otrzymaniem przez spółkę A środków pieniężnych pochodzących z rozwiązania spółki B, ponieważ znajdowało tutaj zastosowanie wyłącznie z art. 14 ust. 3 pkt 10 u.p.d.o.f.

Skoro po stronie Wnioskodawcy nie powstawał przychód w związku z otrzymaniem przez spółkę A środków pieniężnych pochodzących z rozwiązania spółki B, to tym bardziej nie powinien po Jego stronie powstawać przychód w związku z otrzymaniem od spółki A wypłaty zysku w części, w jakiej na ten zysk składają się środki pieniężne pochodzące z rozwiązania spółki B.

Podsumowanie

W zakresie pytania pierwszego Wnioskodawca uważa, że po Jego stronie nie powstanie przychód podatkowy w związku z otrzymaniem przez spółkę A środków pieniężnych pochodzących z rozwiązania spółki B.

W zakresie pytania drugiego Wnioskodawca uważa, że po Jego stronie nie powstanie przychód podatkowy w związku z otrzymaniem od spółki A wypłaty zysku w części, w jakiej na ten zysk składają się środki pieniężne pochodzące z rozwiązania spółki B.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1526), spółkami handlowymi są: spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i spółka akcyjna.

W myśl art. 4 § 1 pkt 1 ww. Kodeksu, spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Stosownie do art. 8 § 1 Kodeksu spółek handlowych, spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana.

Spółka osobowa prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą (art. 8 § 2 ustawy).

Na mocy art. 102 ww. Kodeksu, spółka komandytowa jest spółką osobową mającą na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Stosownie do art. 123 § 1 Kodeksu spółek handlowych, komandytariusz uczestniczy w zysku spółki proporcjonalnie do jego wkładu rzeczywiście wniesionego do spółki, chyba że umowa spółki stanowi inaczej.

W sprawach nieuregulowanych w Dziale III Kodeksu spółek handlowych, do spółki komandytowej stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, chyba że ustawa stanowi inaczej (art. 103 ww. Kodeksu).

W myśl natomiast art. 51 Kodeksu spółek handlowych (dotyczącego spółki jawnej), każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu. Określony w umowie spółki udział wspólnika w zysku odnosi się, w razie wątpliwości, także do jego udziału w stratach. Umowa spółki może zwolnić wspólnika od udziału w stratach.

Cytowane powyżej przepisy nie przewidują możliwości wyłączenia wspólnika z udziału w zyskach spółki.

Jak stanowi art. 58 Kodeksu spółek handlowych, rozwiązanie spółki powodują:

1. przyczyny przewidziane w umowie spółki;
2. jednomyślna uchwała wszystkich wspólników;
3. ogłoszenie upadłości spółki;
4. śmierć wspólnika lub ogłoszenie jego upadłości;
5. wypowiedzenie umowy spółki przez wspólnika lub wierzyciela wspólnika;
6. prawomocne orzeczenie sądu.
   
   

Stosownie do treści art. 67 § 1 ww. Kodeksu, w przypadkach określonych w art. 58 należy przeprowadzić likwidację spółki, chyba że wspólnicy uzgodnili inny sposób zakończenia działalności spółki.

W konsekwencji, wskazane w ww. art. 58 Kodeksu spółek handlowych rozwiązanie spółki osobowej skutkuje zakończeniem działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto podkreślić należy, że w przypadku rozwiązania spółki osobowej przeprowadzanie likwidacji nie jest obligatoryjne. Tym samym, w myśl przepisów ww. ustawy, nie należy uzależniać rozwiązania spółki od jej likwidacji.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Wnioskodawca posiada miejsce zamieszkania na terytorium Polski i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Wnioskodawca jest wspólnikiem w spółce A. Spółka A jest spółką komandytową. Spółka A ma siedzibę na terytorium Polski. Wnioskodawca ma status komandytariusza w spółce A. Spółka A jest wspólnikiem w spółce B. Spółka B jest spółką komandytową. Spółka B ma siedzibę na terytorium Polski. Spółka A ma status komandytariusza w spółce B. Spółka B prowadziła działalność gospodarczą w zakresie realizacji projektu deweloperskiego. W związku z zakończeniem projektu deweloperskiego planowane jest rozwiązanie spółki B. Będzie to rozwiązanie bez przeprowadzania likwidacji. Na moment rozwiązania majątek spółki B będzie się składał m.in. ze środków pieniężnych. Część środków pieniężnych pochodzących z rozwiązania spółki B zostanie przekazana spółce A, jako wspólnikowi spółki B. W przyszłości możliwe jest, że spółka A dokona wypłaty zysku na rzecz Wnioskodawcy. Część środków pieniężnych składających się na zysk spółki A przekazywany Wnioskodawcy będzie pochodziła z rozwiązania spółki B.

Biorąc powyższe pod uwagę należy zauważyć, że od dnia 1 stycznia 2021 r. spółki komandytowe zostały podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych. Co do zasady spółki komandytowe status podatników podatku dochodowego od osób prawnych uzyskały z dniem 1 stycznia 2021 r.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r., poz. 2123), spółka komandytowa może postanowić, że przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do tej spółki oraz przychodów i kosztów związanych z uczestnictwem w tej spółce począwszy od dnia 1 maja 2021 r. W takim przypadku spółka komandytowa uzyskuje status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych z dniem 1 maja 2021 r.

Z treści wniosku wynika, że wspólnicy spółek komandytowych podjęli decyzję o objęciu ich podatkiem dochodowym od osób prawnych od dnia 1 maja 2021 r. Wnioskodawca wskazał ponadto, że wniosek dotyczy stanu prawnego obowiązującego do dnia 30 kwietnia 2021 r., tj. stanu prawnego, w którym opisane spółki komandytowe (tj. spółka A oraz spółka B) nie są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych. Z uwagi na powyższe, w przedmiotowej sprawie należy uznać, że podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych są poszczególni wspólników ww. spółek.

Zatem, w odniesieniu do dochodu Wnioskodawcy (jako podatnika podatku dochodowego od osób fizycznych) uzyskanego z tytułu rozwiązania transparentnej podatkowo spółki B w sposób pośredni, tj. poprzez udział w spółce A (która również jest transparentna podatkowo) należy zastosować zasady opodatkowania przewidziane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 5a pkt 28 z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2020 r., ilekroć w ustawie jest mowa o spółce – oznacza to:

1. spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),
2. spółkę kapitałową w organizacji,
3. spółkę komandytowo-akcyjną mającą siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4. spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.
   
   

W myśl art. 5a pkt 26 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną – oznacza to spółkę inną niż określona w pkt 28.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

1. rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat;
2. ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.
   
   

Przepis art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje przy tym ściśle określony sposób przypisywania przychodów z udziału w spółce niebędącej osobą prawną i kosztów ich uzyskania jej wspólnikom będącym podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych. Kryterium, które służy ustaleniu wartości przychodów i kosztów uzyskania przychodów z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, jakie należy przypisać poszczególnym wspólnikom tej spółki, jest prawo wspólników do udziału w zysku spółki niebędącej osobą prawną. Ustawodawca nie przewidział odstępstw od ww. zasady – nie ma zatem możliwości zastosowania innego kryterium służącego przypisywaniu skutków działalności spółki jej wspólnikom. W szczególności, nie można skutecznie ustalić takiego innego kryterium w umowie spółki niebędącej osobą prawną.

Należy podkreślić, że prawo do udziału w zysku spółki niebędącej osobą prawną jest kategorią funkcjonującą na gruncie Kodeksu spółek handlowych, ściśle związaną z posiadaniem statusu wspólnika takiej spółki. Udział w zyskach spółki niebędącej osobą prawną określa poziom uczestnictwa wspólnika tej spółki w ewentualnym zysku spółki przeznaczonym do podziału oraz w majątku polikwidacyjnym spółki.

Jak wynika z powyższych wyjaśnień, poprzez skonstruowanie norm art. 8 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i posłużenie się w nich kryterium „prawa do udziału w zysku spółki niebędącej osobą prawną”, ustawodawca stworzył zasadę obowiązku prowadzenia rozliczeń podatkowych związanych z samym faktem uczestnictwa w spółce niebędącej osobą prawną (bycia wspólnikiem takiej spółki). Ustawodawca nie uzależnił przy tym poziomu obciążeń podatkowych wynikających z udziału podatnika w spółce niebędącej osobą prawną od wartości rzeczywiście uzyskiwanych przez podatnika (wypłacanych podatnikowi) zysków z takiej spółki. W szczególności, nie należy utożsamiać dochodów z udziału w spółce niebędącej osobą prawną (tj. nadwyżki przychodów z udziału w takiej spółce nad kosztami ich uzyskania) z zyskiem należnym (przysługującym do wypłaty) wspólnikowi z takiej spółki ani z zyskiem, jaki potencjalnie może przysługiwać wspólnikowi takiej spółki za dany rok obrotowy. Zysk jest bowiem kategorią bilansową.

W myśl art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Jak stanowi art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Co do zasady, do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej należą wszystkie przychody osiągane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, określone w art. 14 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z wyjątkiem przychodów wymienionych w art. 14 ust. 3 tej ustawy.

Stosownie do treści art. 14 ust. 3 pkt 10 ww. ustawy, do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu likwidacji takiej spółki.

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa podatkowego oraz przedstawione zdarzenie przyszłe, należy zauważyć, że stosownie do treści art. 14 ust. 3 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – otrzymanie wypracowanych w spółce niebędącej osobą prawną środków pieniężnych, w związku z jej rozwiązaniem, nie skutkuje powstaniem po stronie wspólnika tej spółki przychodu z działalności gospodarczej.

Tym samym środki pieniężne otrzymane przez Wnioskodawcę, jako wspólnika spółki A, w związku z rozwiązaniem spółki B, w której wspólnikiem była spółka A, nie będą stanowić dla Niego, jako wspólnika spółki A, przychodu podlegającego opodatkowaniu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji powyższego, wypłata przez spółkę A ww. środków pieniężnych, uzyskanych przez Wnioskodawcę w sposób pośredni z tytułu rozwiązania transparentnej podatkowo spółki B, tj. poprzez Jego udział w spółce A (która również jest transparentna podatkowo), nie będzie skutkować powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego na dzień złożenia wniosku.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.