Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.518.2020.2.BD
z 3 lutego 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 1 grudnia 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP tego samego dnia), uzupełnionym 22 stycznia 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

• czy Spółka podlegać będzie obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych tylko od dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - jest prawidłowe,
• czy i w jakim zakresie dochody (przychody) uzyskiwane z tytułu świadczenia usług stanowiących przedmiot działalności gospodarczej Spółki podlegać będą obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w sytuacji gdy dochody (przychody) te pochodzić będą od klientów:
  
  • pozyskanych w związku z istnieniem polskiego oddziału Spółki,
  • zagranicznych, pozyskanych i obsługiwanych bez związku z istnieniem i funkcjonowaniem polskiego oddziału Spółki, a dokonujących płatności na rachunki bankowe Spółki w bankach posiadających siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej

-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 grudnia 2020 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

• czy Spółka podlegać będzie obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych tylko od dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
  
• czy i w jakim zakresie dochody (przychody) uzyskiwane z tytułu świadczenia usług stanowiących przedmiot działalności gospodarczej Spółki podlegać będą obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w sytuacji gdy dochody (przychody) te pochodzić będą od klientów:
  
  • pozyskanych w związku z istnieniem polskiego oddziału Spółki,
  • zagranicznych, pozyskanych i obsługiwanych bez związku z istnieniem i funkcjonowaniem polskiego oddziału Spółki, a dokonujących płatności na rachunki bankowe Spółki w bankach posiadających siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 15 stycznia 2021 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.518.2020.1.BD wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 22 stycznia 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką kapitałową z siedzibą w Hongkongu, numer rejestrowy (…) (dalej: „Spółka”), podlegającą w Hongkongu nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (będącej rezydentem podatkowym Hongkongu). Jedynym wspólnikiem jest obywatelka oraz rezydentka podatkowa Republiki Południowej Afryki (…). Członkami rady dyrektorów - organu uprawnionego do reprezentacji Spółki są (…) oraz (…) - obywatelka i rezydentka Cypru. Wszyscy członkowie rady dyrektorów Spółki stale przebywają (zamieszkują) prowadząc na bieżąco codzienne sprawy dotyczące funkcjonowania Spółki poza terytorium Polski. W skład organów Spółki nie wchodzą osoby lub podmioty podlegające nieograniczonemu lub ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych lub prawnych w Polsce, ani osoby posiadające obywatelstwo polskie. Tego rodzaju osoby lub podmioty nie są ponadto beneficjentami rzeczywistymi w rozumieniu art. 2 ust. 2 pkt 1 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu z dnia 1 marca 2018 r. (Dz.U. z 2018 r. poz. 723 ze zm.), ani nie są zaangażowane w działalność Spółki na podstawie innego rodzaju powiązań faktycznych lub prawnych. Przedmiotem działalności Spółki jest świadczenie następujących usług: kreatywne projektowanie materiałów reklamowych, rozwijanie świadomości marki, utrzymanie i optymalizacja publikowanych reklam, marketing internetowy i reklama poprzez banery, strony docelowe, prowadzenie badań marketingowych, wsparcie techniczne oraz usługi związane z IT.

Spółka obecnie nie prowadzi działalności gospodarczej na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, nie posiada polskich kontrahentów. Rada Dyrektorów Spółki rozważa utworzenie i rejestrację oddziału przedsiębiorcy zagranicznego w rozumieniu przepisów rozdziału 4 ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 6 marca 2018 r. (Dz.U. z 2018 r., poz. 649 z późn. zm.) na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, wynajęcie lokalu celem umiejscowienia siedziby oddziału oraz zatrudnienie pracownika w celu wykonywania pracy w oddziale. W ramach oddziału będą wykonywane wyłącznie czynności administracyjne o charakterze pomocniczym (obsługa korespondencji oddziału, skanowanie dokumentów, nadzór nad obiegiem dokumentów dotyczących oddziału, inne podobne czynności). W oddziale nie będą odbywać się posiedzenia zarządu (Rady Dyrektorów), nie będą również podejmowane kluczowe decyzje w sprawach zarządzania i w sprawach handlowych, niezbędne do prowadzenia działalności przedsiębiorstwa Spółki.

Zasadniczym celem utworzenia oddziału jest nadanie prestiżu spółce poprzez zaakcentowanie jej obecności biznesowej na terytorium Unii Europejskiej, co w ocenie Rady Dyrektorów może ułatwić w przyszłości pozyskiwanie niektórych klientów z terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej. Fakt posiadania oddziału na terytorium Unii Europejskiej, a w konsekwencji możliwość dokonywania i rozliczania transakcji na rynku unijnym, może okazać się istotny dla części potencjalnych kontrahentów Spółki.

Ponadto, Rada Dyrektorów rozważa utworzenie rachunków bankowych dla Spółki w banku mającym siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Rozważa się utworzenie oddzielnych rachunków bankowych dla rozliczeń oddziału oraz oddzielnych rachunków bankowych dla rozliczeń Spółki - jednostki macierzystej. Za pośrednictwem rachunków bankowych oddziału mają być przeprowadzane transakcje dotyczące funkcjonowania samego oddziału (np. opłaty za najem biura, wynagrodzenia dla pracowników), a w przyszłości, o ile w związku z faktem posiadania oddziału uda się pozyskać nowych klientów, także transakcje z tymi klientami. Niezależnie od powyższego, ze względu na atrakcyjną ofertę oraz wysoki poziom bezpieczeństwa transakcji oferowanych przez polskie banki, Rada Dyrektorów rozważa wykorzystywanie rachunków bankowych utworzonych dla Spółki w banku mającym siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej do rozliczania transakcji z zagranicznymi kontrahentami Spółki - jednostki macierzystej, nie mającymi jakiegokolwiek związku z oddziałem na terytorium Rzeczpospolitej. Płatności będą dotyczyć usług wskazanych wyżej jako stanowiące przedmiot działalności Spółki, w całości świadczonych poza terytorium Polski. Płatności w znacznej mierze mogą pochodzić od zagranicznych klientów, z którymi Spółka - jednostka macierzysta posiada już czynne relacje biznesowe. Oddział Spółki w Rzeczpospolitej Polskiej nie będzie miał jakiegokolwiek związku z pozyskaniem takich klientów, ani ze świadczeniem usług wobec tych klientów. Nie będzie również zapewniał administracyjnego wsparcia przy obsłudze klientów. Płatności klientów nie będą regulowane, w tym stawiane do dyspozycji, wypłacane lub potrącane, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Płatności będą pochodziły wyłącznie od podmiotów nie mających miejsca zamieszkania, siedziby lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Będą one jedynie rozliczane za pośrednictwem rachunków bankowych w polskim banku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Spółka podlegać będzie obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych tylko od dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej?
2. Czy i w jakim zakresie dochody (przychody) uzyskiwane z tytułu świadczenia usług stanowiących przedmiot działalności gospodarczej Spółki, wobec klientów pozyskanych w związku z istnieniem polskiego oddziału Spółki, podlegać będą obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej?
3. Czy i w jakim zakresie dochody (przychody) uzyskiwane przez Spółkę z tytułu świadczenia usług stanowiących przedmiot działalności gospodarczej Spółki wobec klientów zagranicznych pozyskanych i obsługiwanych bez związku z istnieniem i funkcjonowaniem polskiego oddziału Spółki, płatności za które dokonywane będą na rachunki bankowe Spółki w bankach posiadających siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, podlegać będą obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

W ocenie Wnioskodawcy, z uwagi na nie posiadanie siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczpospolitej, Spółką podlegać będzie w Rzeczpospolitej Polskiej obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15 lutego 1992 r. (Dz.U. Nr 21, poz. 86 ze zm.), zwanej dalej „UPDOP” - „Podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej”.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego (winno być: zdarzenia przyszłego), Spółka posiada siedzibę w Hongkongu. Kolejno, należy poddać analizie zasady określania miejsca zarządu. Przedmiotowe pojęcie nie zostało zdefiniowane w UPDOP. W praktyce orzeczniczej i interpretacyjnej z zasady pierwszeństwo przyznaje się materialnemu podejściu do określania miejsca zarządu, kładącemu nacisk na identyfikowanie miejsca faktycznego zarządu. Jak przykładowo wskazał Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 18 sierpnia 2014 r., nr IPPB5/423-578/14-2/PS: „miejscem faktycznego sprawowania zarządu jest miejsce (kraj), w którym członkowie zarządu stale przebywają (zamieszkują) prowadząc na bieżąco codzienne sprawy dotyczące funkcjonowania podmiotu, którym zarządzają”.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego (winno być: zdarzenia przyszłego), wszyscy członkowie zarządu (Rady Dyrektorów) Spółki stale przebywają (zamieszkują) prowadząc na bieżąco codzienne sprawy dotyczące funkcjonowania Spółki poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. W polskim oddziale Spółki nie będą się ponadto odbywać posiedzenia zarządu (Rady Dyrektorów), ani nie będą nie będą podejmowane kluczowe decyzje w sprawach zarządzania i w sprawach handlowych, niezbędne do prowadzenia działalności przedsiębiorstwa Spółki. W konsekwencji uznać należy, że Spółka nie będzie posiadała zarządu w Polsce.

W kontekście powyższego uznać należy, że Spółka będzie podlegać na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej jedynie ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Ad. 2

W ocenie Wnioskodawcy, tego rodzaju dochody (przychody) będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w takim zakresie, w jakim można je przypisać do zakładu podatkowego - oddziału przedsiębiorcy zagranicznego na terytorium Rzeczypospolitej. Zgodnie z treścią art. 3 ust. 3 pkt 1 UPDOP - „Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z: 1) wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład.

Z kolei, zgodnie z art. 4a pkt 11 PDOP, zagraniczny zakład oznacza:

„a) stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych,

1. plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium innego państwa,
2. osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje - chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, stanowi inaczej”.

Z uwagi na brak obowiązującej umowy o unikaniu opodatkowania pomiędzy Rzeczpospolitą Polską a Hongkongiem, ograniczyć się należy do regulacji ustawowych. W kontekście cytowanych wyżej przepisów, posiadanie oddziału i biura przez Spółkę przesądza o powstaniu zagranicznego zakładu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a w konsekwencji o opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych dochodów (przychodów) Spółki z działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład. Kwestią wymagającą odrębnego rozważenia stanowi natomiast zakres opodatkowania dochodów Spółki.

W ocenie Wnioskodawcy, pomimo braku obowiązującej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy Polską a Hong Kongiem, treść powołanych wyżej przepisów pozwala na przyjęcie, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych podlegają tylko takie dochody (przychody), które można przypisać do działalności prowadzonej w Polsce.

Przesądza o tym zarówno literalna treść art. 3 ust. 2 oraz ust. 3 pkt 1 UPDOP, który wskazuje, że dochody muszą być „osiągane”, czy też „pochodzić z (...) działalności” na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak i wykładnia funkcjonalna powołanego przepisu. W niniejszej sprawie działalność prowadzona będzie na terytorium Polski przez Spółkę poprzez oddział stanowiący zagraniczny zakład. Zatem, obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych podlegać będą tylko dochody (przychody) osiągane (pochodzące z działalności) prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a więc które można będzie przypisać zagranicznemu zakładowi Spółki w Polsce.

Ad. 3

W ocenie Wnioskodawcy, tego rodzaju dochody (przychody) nie będą podlegać obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Jak wskazano wyżej, w ocenie wnioskodawcy Spółka zgodnie z art. 3 ust. 2 UPDOP podlegać będzie w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu - tylko od dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Przykładowa lista takich dochodów (przychodów) wskazana została w art. 3 ust. 3 UPDOP i obejmuje między innymi dochody „z tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia”; Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Spółka zamierza wykorzystywać rachunek bankowy utworzony w polskim banku do rozliczeń transakcji nie związanych z działalnością prowadzoną poprzez oddział (zakład). Jak wskazuje się w orzecznictwie sądów administracyjnych, przy ocenie powstania ograniczonego obowiązku podatkowego odnośnie świadczenia usług brać należy pod uwagę miejsce świadczenia usług rezydencję podatkową podmiotu, na rzecz którego usługi są świadczone oraz podmiotu dokonującego płatności za usługi.

Jak przykładowo wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 15 października 2019 r. (II FSK 3312/17) - „pod pojęciem dochody osiągnięte na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej należy rozumieć zarówno dochody osiągane z działań podejmowanych na terytorium RP, jak również dochody z działań podejmowanych poza granicami Polski na rzecz polskiego rezydenta”.

Analogiczne stanowisko wyrażono w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 25 maja 2018 r. (II FSK 1393/16).

Z kolei w wyroku z 6 października 2017 r. (II FSK 1839/17) Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że „o ograniczonym obowiązku podatkowym świadczącego usługi rozstrzyga tu nie tyle miejsce wykonania usługi, co państwo rezydencji podatnika wypłacającego wynagrodzenie za nabyte usługi.”

Zatem, w przedstawionym stanie faktycznym (winno być: zdarzeniu przyszłym), ponieważ Spółka nie będzie świadczyć usług na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, nie będzie świadczyć usług na rzecz polskich rezydentów, ani otrzymywać płatności za usługi od polskich rezydentów, nie powstanie ograniczony obowiązek podatkowy z zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. W kontekście oceny powstania ograniczenia obowiązku podatkowego nie ma przy tym istotnego znaczenia okoliczność, że płatności za usługi wykonywane za granicą przez zagranicznych rezydentów, dokonywane będą na rachunki bankowe Spółki w polskich bankach. Tego rodzaju przesłanka nie występuje bowiem na przykładowej liście wskazanej w art. 3 ust. 3 UPDOP, nie jest wskazywana w orzecznictwie ani w praktyce interpretacyjnej, a także z przyczyn obiektywnych sama w sobie nie może świadczyć o kwalifikacji dochodu jako osiągniętego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Powyższego nie zmienia również fakt, że Spółka będzie posiadała oddział (zagraniczny zakład) na terytorium Polski. Dochody (przychody) uzyskane z tytułu świadczenia usług nie będą bowiem miały jakiegokolwiek związku z działalnością prowadzoną poprzez oddział (zagraniczny zakład) na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1406 z późn. zm., dalej: „UPDOP”) reguluje, w art. 1 ust. 1, opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji.

Zasady prowadzenia w Polsce działalności przez przedsiębiorców zagranicznych określa ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2168 z późn. zm.). Status cywilno-prawny oddziału zagranicznej osoby prawnej w Polsce normuje przepis art. 85 powołanej ustawy zgodnie z którym, dla wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedsiębiorcy zagraniczni mogą, na zasadzie wzajemności, o ile ratyfikowane umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej, tworzyć oddziały z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 5 pkt 4 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, oddział stanowi wyodrębnioną i samodzielną organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywaną przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności. Oddział może zatem wykonywać działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie przedmiotu działalności przedsiębiorcy zagranicznego.

Zgodnie natomiast z art. 3 ust. 2 UPDOP, podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Powyższy przepis dotyczy w szczególności przedsiębiorcy prowadzącego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalność w formie tzw. zakładu.

W świetle art. 4a pkt 11 UPDOP, ilekroć w ustawie jest mowa o zagranicznym zakładzie oznacza to:

1. stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych,
2. plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium innego państwa,
3. osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje

-chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, stanowi inaczej.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zagraniczną osobą prawną działającą w formie spółki kapitałowej, zarejestrowaną w zagranicznym rejestrze przedsiębiorców, posiadającą siedzibę w Hong Kongu. Spółka nie prowadzi obecnie działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ale planuje utworzenie w Polsce Oddziału przedsiębiorcy zagranicznego. W ramach Oddziału wykonywane będą wyłącznie administracyjne czynności o charakterze pomocniczym. Wnioskodawca rozważa ponadto utworzenie rachunków bankowych dla Spółki w banku mającym siedzibę w Polsce. Rachunki te zostaną utworzone oddzielnie dla rozliczeń oddziału oraz spółki macierzystej.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia ustalenia, czy Spółka podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych tylko od dochodu osiąganego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wnioskodawca oczekuje także ustalenia, czy i w jakim zakresie dochody uzyskane z tytułu świadczenia usług wobec klientów pozyskanych w związku z istnieniem Oddziału Spółki będą podlegać obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ponadto, przedmiotem wątpliwości jest również ustalenie, czy i w jakim zakresie dochody uzyskane z tytułu świadczenia usług wobec klientów zagranicznych pozyskanych bez związku z istnieniem i funkcjonowaniem polskiego Oddziału, a dokonujących płatności na rachunki bankowe Spółki w bankach położonych ma terytorium Polski podlegać będą obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Odnosząc powyższe do danych przestawionych w opisie sprawy zauważyć należy, że Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z Hong Kongiem. Ponadto, zgodnie z utrwalonym orzecznictwem do transakcji zawieranych z Hong Kongiem nie ma zastosowania umowa z dnia 7 czerwca 1988 r. zawarta między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Chińskiej Republiki Ludowej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz.U. z 1989 r., Nr 13, poz. 65). Hong Kong bowiem stanowi Specjalny Region Administracyjny Chińskiej Republiki Ludowej, który zachował swoją niezależną jurysdykcję prawno-podatkową i system egzekucji prawa w sprawach podatkowych.

W związku z powyższym, w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdą wyłącznie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odnosząc powyższe do ww. przepisów prawa stwierdzić należy, że utworzony w Polsce, na podstawie przepisów ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Oddział, stanowiący stałą placówkę, poprzez którą Wnioskodawca wykonywać będzie działalność o charakterze administracyjnym, spełnia przesłanki wynikające z art. 4a pkt 11 UPDOP, gdyż stanowi placówkę o charakterze stałym, poprzez którą podmiot mający siedzibę i zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje częściowo działalność na terytorium innego państwa.

Tym samym, opisany we wniosku Oddział stanowi zakład Wnioskodawcy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zauważyć jednak należy, że pomimo, iż w rozpatrywanej sprawie nie jest możliwe zastosowanie postanowień umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, należy zwrócić uwagę na okoliczność, że definicja zakładu zagranicznego w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych oparta jest na definicji zakładu zawartej w Konwencji Modelowej OECD.

Oparcie definicji zagranicznego zakładu na definicji zakładu z Konwencji Modelowej, jak to ma miejsce w rozpatrywanym przepisie art. 4a pkt 11 UPDOP, ma ten skutek, że mają do niej zastosowanie dorobek doktryny, orzecznictwo oraz stanowiska Ministerstwa Finansów, dotyczące instytucji zakładu, w tej części, w jakiej instytucja zagranicznego zakładu oparta jest na instytucji zakładu w rozumieniu Konwencji Modelowej OECD.

Stosownie do art. 7 ust. 1 powołanej Konwencji, zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie działalność poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej można je przypisać temu zakładowi. Jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa wykonuje działalność w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład to, z zastrzeżeniem postanowień ustępu 3 niniejszego artykułu, w każdym Umawiającym się Państwie należy przypisać temu zakładowi takie zyski, które mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem. Przy ustalaniu zysków zakładu dopuszcza się odliczanie wydatków ponoszonych na rzecz tego zakładu, włącznie z kosztami zarządzania i ogólnymi kosztami administracyjnymi, niezależnie od tego, czy powstały w tym Państwie, w którym położony jest zakład, czy gdzie indziej - art. 7 ust. 2 i 3 Konwencji.

W rozumieniu Konwencji „zakład” oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa. Określenie to obejmuje w szczególności: siedzibę zarządu, filię, biuro, fabrykę, warsztat, kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu, kamieniołom albo każde inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych, jak również plac budowy, prace konstrukcyjne, prace montażowe lub instalacyjne (ale tylko wówczas, gdy trwają one dłużej niż dwanaście miesięcy).

Postanowienie to określa zasadę rozgraniczenia zysków pomiędzy poszczególne części przedsiębiorstwa osoby zagranicznej to jest centralę i zakład oraz formułuje normę, że w państwie źródła (położenia zakładu) opodatkowaniu podlegają wyłącznie zyski powstałe w związku z działalnością wykonywaną poprzez zakład. Podział ten opiera się na zasadach stosowanych przez podmioty niezależne, w warunkach wolnego rynku. Z przyjęcia tej zasady wynika, że zakładowi należy przypisać czynności (świadczenia), które mógłby wykonywać i wykonywałby podmiot niezależny, oraz część zysków, którą w porównywalnych warunkach osiągnąłby podmiot niezależny.

Innymi słowy, zakładowi należy przypisać takie zyski, które osiągnąłby gdyby zamiast prowadzenia działalności na rzecz siedziby głównej swojego przedsiębiorstwa, prowadził transakcje z całkowicie odrębnym przedsiębiorstwem na normalnych warunkach i według cen przeważających na wolnym rynku. Zazwyczaj ustalone w ten sposób zyski, co do zasady będą odpowiadać zyskom, jakie można ustalić na podstawie właściwie prowadzonej księgowości handlowej. Zasada cen rynkowych rozciąga się również na przypisywanie zysków, jakie zakład może osiągać z transakcji z innymi zakładami przedsiębiorstwa.

Każda natomiast transakcja wymaga indywidualnej oceny, uwzględniającej całokształt okoliczności faktycznych, a w szczególności analizy wykonywanych funkcji i ponoszonego ryzyka.

W konsekwencji, w świetle przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że działanie Spółki poprzez utworzony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zakład rodzi obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób prawnych.

Z uwagi na powyższe, Wnioskodawcę należy uznać za podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, na którym spoczywa ograniczony obowiązek podatkowy w Polsce, o którym mowa w art. 3 ust. 2 UPDOP, z tytułu dochodów pochodzących z Oddziału spółki zagranicznej osiąganych na terytorium Polski.

Reasumując, Spółka podlegać będzie w Rzeczypospolitej Polskiej obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Podkreślić również należy, że wykonywanie działalności w Polsce przez Spółkę będącą rezydentem podatkowym Hong Kongu poprzez położony w Polsce zakład będzie skutkowało tym, że zyski Oddziału opodatkowane będą w Polsce w takiej mierze, w jakiej można je przypisać temu zakładowi. Opodatkowaniu w Polsce podlegać będą takie zyski, które Spółka mogłaby osiągnąć, gdyby wykonywała taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo.

Analiza opisanego przez Wnioskodawcę funkcjonowania Oddziału i podejmowanych czynności prowadzi zatem do wniosku, że Oddziałowi temu należy przypisać odpowiednie przychody z tytułu świadczenia usług stanowiących przedmiot działalności gospodarczej Spółki, które pomniejszone o odpowiadające im koszty, w konsekwencji wskazują odpowiedni poziom dochodu jaki Wnioskodawca osiąga na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wobec powyższego, w sytuacji, gdy dochody (przychody) uzyskiwane przez Spółkę z tytułu świadczenia usług stanowiących przedmiot działalności gospodarczej pochodzić będą od klientów pozyskanych w związku z funkcjonowaniem polskiego oddziału Spółki opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych podlegać będą jedynie te dochody (przychody) uzyskane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które będzie można jednoznacznie przypisać do Oddziału.

Z kolei, w sytuacji, gdy dochody (przychody) uzyskiwane będą z tytułu świadczenia usług wobec klientów zagranicznych pozyskanych i obsługiwanych bez związku z istnieniem i funkcjonowaniem polskiego oddziału Spółki, a jedynie płatności przez nich dokonywane będą przelewane na rachunki bankowe Spółki w bankach posiadających siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej dochody (przychody) te nie będą podlegać opodatkowaniu w Polsce.

Podkreślić bowiem należy, że jak wskazał sam Wnioskodawca, istotne znaczenie ma bowiem miejsce świadczenia usług.

Ponadto, w art. 3 ust. 3 UPDOP regulującym kwestie ustalenia jakie dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, nie mających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu podlegają opodatkowaniu w Polsce, brak jest wskazania do płatności dokonywanych przez nierezydentów poprzez rachunki bankowe zlokalizowane w Polsce, w sytuacji gdy wszystkie transakcje dotyczące tych płatności mają miejsce poza terytorium Rzeczypospolitej.

Warto podkreślić również, że z perspektywy podatku pobieranego u źródła dla możliwości powstania przychodu nie jest ważne miejsce prowadzenia rachunku bankowego, lecz decydujące znaczenie w tym względzie ma miejsce dokonywania transakcji, w wyniku których ten przychód powstanie.

W kontekście powyższego, bez znaczenia pozostaje okoliczność, że płatności za usługi wykonywane za granicą przez zagranicznych rezydentów, dokonywane będą na rachunki bankowe Spółki w polskich bankach, tym samym dochody te nie będą podlegać opodatkowaniu w Polsce.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy dotyczące ustalenia:

• czy Spółka podlegać będzie obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych tylko od dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - jest prawidłowe,
  
• czy i w jakim zakresie dochody (przychody) uzyskiwane z tytułu świadczenia usług stanowiących przedmiot działalności gospodarczej Spółki podlegać będą obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w sytuacji gdy dochody (przychody) te pochodzić będą od klientów:
  
  • pozyskanych w związku z istnieniem polskiego oddziału Spółki,
  • zagranicznych, pozyskanych i obsługiwanych bez związku z istnieniem i funkcjonowaniem polskiego oddziału Spółki, a dokonujących płatności na rachunki bankowe Spółki w bankach posiadających siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej

-jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.