Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.909.2020.2.MJ
z 4 lutego 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 grudnia 2020 r. (data wpływu) uzupełnionym pismem z dnia 28 stycznia 2021 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z tytułu ponoszonych wydatków związanych z pojazdami osobowymi przeznaczonymi wyłącznie na cele najmu, bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT oraz braku obowiązku zgłoszenia tych pojazdów do urzędu skarbowego na formularzu VAT-26 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z tytułu ponoszonych wydatków związanych z pojazdami osobowymi przeznaczonymi wyłącznie na cele najmu, bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT oraz braku obowiązku zgłoszenia tych pojazdów do urzędu skarbowego na formularzu VAT-26.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 28 stycznia 2021 r. w zakresie wskazania rodzaju sprawy oraz dodatkowej opłaty.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

1. Informacje ogólne
   
   

I Sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów usług prowadzącym działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dalej: VAT). Wnioskodawca rozszerzył zakres prowadzonej działalności gospodarczej o wynajem i dzierżawę samochodów osobowych. Przedmiotowa działalność klasyfikowana jest na gruncie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) w ramach grupowana PKD 77.11 „Wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek”. Powyższy zakres prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zawarł w umowie Spółki sporządzonej w fermie aktu notarialnego oraz ujawni w Krajowym Rejestrze Sądowym, z kolei szczegółowy opis działalności gospodarczej Spółki w zakresie wynajmowana pojazdów samochodowych przedstawiony został poniżej.

2. Działalność Wnioskodawcy w zakresie wynajmowania samochodów
   1. Nabycie pojazdów. Spółka zawiera umowy leasingu z podmiotami trzecimi, na podstawie których leasingodawca przekazuje Spółce prawo do korzystania z pojazdów na uzgodniony okres wskazany w umowne, w zamian za ustalone opłaty uiszczane przez Spółkę na rzecz leasingodawcy w okresach rozliczeniowych (np. miesięcznych). Spółka nie wyklucza, że w przyszłości będzie nabywała pojazdy samochodowe bezpośrednio od dostawców samochodów na podstawie urnowy kupna-sprzedaży. Leasingodawca, ewentualnie dostawcy samochodów, będą dokumentowali swoją sprzedaż na rzecz Spółki fakturami zawierającymi kwoty VAT. Wskazane powyżej pojazdy będą luksusowymi pojazdami osobowymi, których masa całkowita nie przekracza 3,5 tony (dalej: Pojazdy lub Samochody).
   2. Wynajęcie Pojazdów. Po tym jak Spółka wchodzi w posiadanie Pojazdów, wynajmuje je podmiotowi trzeciemu (dalej: Korzystający lub Najemca). Korzystający nie jest podmiotem powiązanym ze Spółką, nie jest jej pracownikiem, współpracownikiem, podwykonawcą, ani członkiem organów Spółki - Pojazdy są wynajmowane Korzystającemu na zasadach rynkowych. Spółka powierza Najemcy oznaczony w zawieranej umowie Pojazd do korzystania i pobierania z niego pożytków na czas nieokreślony, w zamian za miesięczne wynagrodzenie. Samochód będzie udostępniany Korzystającemu na zasadach właściwych dla umowy najmu oraz zgodnie z poniższymi zasadami. Wydanie Pojazdu Korzystającemu jest potwierdzone protokołem przekazania Pojazdu. Przedmiotowy protokół określa w szczególności dane techniczne danego Pojazdu oraz jego stan techniczny w momencie wydania przez Spółkę na rzecz Korzystającego, jak również stan przejechanych kilometrów. Pojazdy po ich nabyciu nie są wykorzystywane przez Wnioskodawcę do innych celów niż najem. W szczególności:
      • Pojazdy nie są wykorzystywane przez Spółkę na potrzeby dotychczas prowadzonej działalności gospodarczej (np. nie będą wykorzystywane do wykonywania podróży służbowych pracowników Spółki),
        
      • Spółka nie udostępnia Pojazdów pracownikom oraz osobom współpracującym ze Spółką,
        
      • Pojazdy są wykorzystywane na potrzeby związane z oddaniem ich w najem – w konsekwencji wynajęcia Pojazdów, są one we władaniu Najemcy,
        
      • Spółka jest odpowiedzialna za ewentualną wymianę ogumienia, przeprowadzanie odpowiednich przeglądów okresowych, jak również prac serwisowych, które powinny zostać przeprowadzone w najszybszym możliwym terminie zgodnie z możliwościami wybranego autoryzowanego serwisu samochodowego (ASO). W przypadku przemieszczenia danego Pojazdu do serwisu samochodowego, Spółka będzie posiadała dowody przeprowadzania zleconych prac, czas i sposób ich realizacji (dokumenty potwierdzające odbiór oraz zwrot Pojazdu, ilość pokonanych kilometrów),
      • W celu zwiększenia zainteresowania danym pojazdem wśród nowych najemców, Spółka może podejmować działania w zakresie pozyskiwania nowych klientów, np. poprzez rekomendacje i polecenia.
   3. Wykorzystanie Pojazdów przez Najemcę. Najemca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmowania luksusowych samochodów osobowych. Posiada on odpowiednie zaplecze techniczne i personalne, jak również bazę potencjalnych klientów i doświadczenie w zakresie wynajmowania tego typu pojazdów luksusowych. Najemca prowadzi odpowiednią reklamę Pojazdów, zawiera umowy najmu z osobami trzecimi, którym udostępnia dany Pojazd, jak również jest odpowiedzialny za bieżącą obsługę Pojazdu, np. garażowanie, podstawianie pojazdu najemcom i dbanie o wygląd wewnętrzny oraz zewnętrzny Pojazdu. Jeżeli dany Pojazd będzie wymagał naprawy niezbędnej do jego normalnej eksploatacji, Najemca niezwłocznie poinformuje o tym Spółkę. W momencie wynajęcia przez Korzystającego Pojazdu osobie trzeciej, podpisywana jest stosowna umowa najmu, przy czym jej stronami są Korzystający oraz osoba trzecia wynajmująca Pojazd. Przy zawieraniu przedmiotowych umów najmu z osobami trzecimi, wynagrodzenie Korzystającego jest ustalane na podstawie aktualnie obowiązującego cennika wypożyczalni, z możliwością udzielenia rabatu o ustalonej wartość, procentowej - rabat taki może zostać zwiększony przez Korzystającego wyłącznie za zgodą Spółki. Spółka również będzie mogła wynająć Pojazd od Korzystającego, jak również inne pojazdy udostępniane przez Korzystającego, opłacając wynajem zgodnie z aktualnie obowiązującym cennikiem wypożyczalni. Przy czym przedmiotem niniejszego wniosku nie jest analiza prawa Spółki do odliczenia VAT na podstawie faktur wystawianych przez Korzystającego z tytułu wynajmu Pojazdów lub innych samochodów.
   4. Wynagrodzenie uzyskiwane przez Spółkę z tytułu najmu Pojazdów Najemcy. Spółka z tytułu wynajęcia Pojazdów uzyskuje od Najemcy miesięczne wynagrodzenie w wysokości odpowiadającej ustalonemu procentowi przychodu netto osiągniętego przez Korzystającego z tytułu wynajmowania Pojazdów w danym miesiącu kalendarzowym. Korzystający dokonuje wpłaty wynagrodzenia na rzecz Spółki przelewem bankowym na podstawie faktury wystawianej przez Spółkę. Przedmiotowa sprzedaż podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
   5. Zwrot Pojazdów. Umowy pomiędzy Spółką a Najemcą w zakresie udostępnienia danego Pojazdu są zawierane na czas nieokreślony, z miesięcznym okresem wypowiedzenia. W momencie rozwiązania umowy, Spółka i Najemca sporządzają protokół zwrotu danego Pojazdu, który będzie określał dane techniczne Pojazdu, jego stan techniczny w momencie zwrotu Pojazdu przez Najemcę na rzecz Spółki, jak również stan przejechanych kilometrów. Przy czym, na ten moment Spółka nie przewiduje daty zwrotu Pojazdów - pojazdy te będą wynajmowane Najemcy długoterminowo.
   6. Inne pojazdy Spółki. Poza Pojazdami wynajmowanymi na zasadach podstawionych powyżej, Spółka posiada i będzie posiadać również inne samochody osobowe. W odniesieniu do tych innych samochodów, Spółka w przypadku wydatków związanych z tymi samochodami odlicza kwotę podatku naliczonego w wysokości 50% kwoty podatku wynikającej z faktur otrzymanych od dostawców lub usługodawców. Biorąc pod uwagę powyższe, ze względu na to, że Spółka nie będzie sama korzystała z Pojazdów na potrzeby własnej działalności, (tzn. z pojazdu nie będą korzystali pracownicy Spółki, ani współpracownicy lub zarząd Spółki), lecz Pojazdy zostaną we władaniu korzystaniu osoby trzeciej (tj. Korzystającego), Spółka nie zamierza prowadzić ewidencji przebiegu Pojazdów, gdyż przebiegi te nie odbywają się w Spółce ani na jej potrzeby.
      
      

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w odniesieniu do ponoszonych przez Wnioskodawcę wydatków związanych z Pojazdami przeznaczonymi wyłącznie na cele wynajmu Korzystającemu, Spółka będzie uprawniona do pełnego odliczenia podatku naliczonego, bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu Pojazdów, o której mowa w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT?
2. Czy w celu skorzystania z pełnego prawa do odliczenia VAT z tytułu wydatków ponoszonych na pojazdy przeznaczone wyłącznie na cele wynajmu Korzystającemu, Spółka nie będzie zobowiązana do zgłoszenia tych pojazdów do urzędu skarbowego na formularzu VAT-26, o którym mowa w art. 86a ust. 12 ustawy o VAT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy,

W odniesieniu do ponoszonych przez Wnioskodawcę wydatków związanych z Pojazdami przeznaczonymi wyłącznie na cele wynajmu Korzystającemu Spółka będzie uprawniona do pełnego odliczenia podatku naliczonego bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu Pojazdów, o której mowa w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT.

W celu skorzystania z pełnego prawa do odliczenia VAT z tytułu wydatków ponoszonych na pojazdy przeznaczone wyłącznie na cele wynajmu Korzystającemu Spółka nie będzie zobowiązana do zgłoszenia tych pojazdów do urzędu skarbowego na formularzu VAT-26, o którym mowa w art. 86a ust. 12 ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Pytanie nr 1

1. Przepisy ustawy o VAT
   
   

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 1 marca 2004 r. (tj. z dnia 9 grudnia 2019 r., Dz. U z 2020 r. poz. 106, z późn. zm. dalej: ustawa o VAT). W zakresie w jakim towary i usług, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku nalanego o kwotę podatku naliczonego z zastraszeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17, 19 oraz art. 124. Przy czym, jak wskazuje art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stenowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

• nabycia towarów i usług,
  

• dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
  
  

Przez pojazdy samochodowe, zgodnie z art. 2 pkt 34 ustawy o VAT należy rozumieć „pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony”. Na podstawie art. 86a ust. 1 ustawy o VAT „W przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 stanowi 50% kwoty podatku:

1. wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;
2. należnego z tytułu:
   1. świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,
   2. dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,
   3. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów
3. należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;
4. wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego deklaracje importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34”.
   
   

Zgodnie z art. 86a ust. 2 ustawy o VAT „Do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1 zalicza się wydatki dotyczące:

1. nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
2. używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
3. nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu wykorzystywanych do napędu tych pojazdów usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów”.
   
   

Przy czym, w myśl art. 86 ust. 3 ustawy o VAT „Przepis ust. 1 nie ma zastosowania: 1) w przypadku gdy pojazdy samochodowe są: a) wykorzystywane wyłącznie do działalność, gospodarczej podatnika lub b) konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie; 2) do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy, konserwacji, jeżeli przeznaczenie. tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.” Natomiast zgodnie z art. 86a ust. 4 ustawy o VAT „Pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli: 1) sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używana, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu wyklucza ich użycie do celów nie związanych z działalnością gospodarczą lub 2) konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z dzielnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne”.

Z kolei zgodnie z art. 86a ust. 5 pkt 1 ustawy o VAT „Warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych: 1) przeznaczonych wyłącznie do a) odprzedaży, b) sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika, c) oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze - jeżeli odsprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika”.

2. Analiza przepisów ustawy o VAT

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy ustawy o VAT, prawo do odliczenia VAT przysługuje wtedy, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów, usług oraz gdy towary i usługi, w związku z którymi ma zostać odliczony VAT, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. z czynnościami których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT. W przypadku jednak odliczania VAT od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, przepisy ustawy o VAT wprowadzają szczegółowe zasady korzystania z przedmiotowego prawa. Przedmiotowe prawo do odliczenia zostało bowiem ograniczone z zasady do możliwości odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego, który związany jest z wydatkiem na dany pojazd samochodowy – np. z tytułu jego nabyć a lub eksploatowania. Podatnicy mogą jednak skorzystać z odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu ponoszonych wydatków o ile dany pojazd samochodowy jest np. wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika. Przy czym, dany pojazd jest wykorzystywany wyraźnie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli np. sposób wykorzystania tego pojazdu przez podatnika określony zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony stosowną ewidencją przebiegu pojazdów, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Niemniej, w przypadku pojazdów, które są przeznaczone wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika.

3. Analiza prawa Spółki do odliczenia VAT
   
   

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy ustawy o VAT, w ocenie Wnioskodawcy Pojazdy są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, co potwierdza sposób wykorzystania tych Pojazdów przez Spółkę. W szczególności należy zwrócić o uwagę, że Spółka nabywa lub będzie nabywać Pojazdy w celu ich dalszego wynajęcia Korzystającemu. W konsekwencji, już w momencie podpisywania umowy leasingowej przez Wnioskodawcę, znane jest przeznaczenie danego Pojazdu, którym jest wynajęcie na rzecz Korzystającego. Po nabyciu Pojazdów, Spółka nie wykorzystuje ich do innych czynności niż najem - przykładowo do czynności związanych z dotychczas prowadzoną działalnością gospodarczą inną niż najem, jak również do czynności niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Pojazdy są przekazywane Korzystającemu na podstawie umowy zawieranej na czas nieokreślony, który jest i będzie za nie odpowiedzialny, tj. będzie je garażować, wykorzystywać na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie wynajmowania luksusowych pojazdów samochodowych oraz dbać o ich stan wizualny oraz nadzorować ich stan techniczny. Spółka odpowiada za serwis Pojazdów, np. wymianę ogumienia i przeprowadzanie odpowiednich przeglądów okresowych. W przypadku konieczności przeprowadzenia tego typu prac, Spółka jest zobowiązana dokonać tego w najszybszym możliwym terminie w autoryzowanym serwisie. W takich sytuacjach dany Pojazd jest tymczasowo odbierany od Korzystającego, niemniej dokonywane jest to tylko w celu wykonania określonych prac serwisowych i Spółka będzie posiadała dokumentację potwierdzającą fakt ich przeprowadzenia, czas i sposób realizacji (dokumenty potwierdzające odbiór oraz zwrot Pojazdu ilość pokonanych kilometrów). Jedynym wyjątkiem, kiedy Spółka będzie mogła wykorzystać Pojazd na cele niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą, ewentualnie np. pracownik Spółki na potrzeby prywatne, byłaby sytuacja kiedy dany Pojazd zostałby wynajęty przez Spółkę lub pracownik, w wypożyczalni samochodów należącej do Korzystającego. Należy jednak zwrócić uwagę, że w takiej sytuacji ewentualne skorzystanie z Pojazdu przez Spółkę (pracownika), byłoby rozliczane na zasadach rynkowych, tj. Spółka (pracownik) byłaby zobowiązana zapłacić Korzystającemu wynagrodzenie zgodnie z obowiązującym cennikiem wypożyczającego, a transakcja taka zostałaby potraktowana jako świadczenie usług realizowane przez Korzystającego na rzecz Spółki i zostałaby ona udokumentowana fakturą wystawianą przez Korzystającego na rzecz Spółki. Przy czym, przedmiotem niniejszego wniosku nie jest analiza prawa Spółki do odliczenia VAT na podstawie tego typu faktur. Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Wnioskodawcy sposób wykorzystania Pojazdów przez Spółkę potwierdza, że Pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Dodatkowo, biorąc pod uwagę treść art. 86a ust. 5 ustawy o VAT Spółka nie będzie zobowiązana do prowadzenia ewidencji przebiegu Pojazdów, z uwag, na fakt, że oddanie Pojazdów w odpłatne używanie stanowi przedmiot działalności Wnioskodawcy. Spółka rozszerzyła bowiem prowadzoną dotychczas działalność gospodarczą o usługi związane z wynajmowaniem Pojazdów - działania podejmowane przez Spółkę w zakresie wynajmowania Pojazdów są stałe, powtarzalne oraz nakierowane na osiąganie stosownego wynagrodzenia, podlegającego opodatkowaniu VAT.

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w odniesieniu do ponoszonych przez Wnioskodawcę wydatków związanych z Pojazdami przeznaczonymi wyłącznie na cele wynajmu Korzystającemu Spółka będzie uprawniona do pełnego odliczenia podatku naliczonego, bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu Pojazdów, o której mowa w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT.

Pytanie nr 2

Zgodnie z art. 86a ust. 12 ustawy o VAT „Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tym, pojazdami”. Biorąc pod uwagę powyższy przepis podatnicy wykorzystujący pojazdy samochodowe wyłącznie do działalności gospodarczej, obowiązani są złożyć właściwemu naczelników, urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w wyznaczonym terminie. Niemniej obowiązek ten dołączy wyłącznie pojazdów, dla których podatnicy są obowiązani prowadzić ewidencję. Dlatego też, biorąc pod uwagę, że Wnioskodawca wykorzystuje Pojazdy wyłącznie do działalność gospodarczej związanej z najmem, nie będzie on obowiązany prowadzić stosownej ewidencji przebiegu Pojazdów, a w konsekwencji, nie wystąpi po jego stronie również obowiązek zgłoszenia wskazanych Pojazdów do naczelnika urzędu skarbowego. W związku z powyższym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w celu skorzystania z pełnego prawa do odliczenia VAT z tytułu wydatków ponoszonych na pojazdy przeznaczone wyłącznie na cele wynajmu Spółka nie będzie zobowiązana do zgłoszenia tych pojazdów do urzędu skarbowego na formularzu VAT-26, o którym mowa w art. 86a ust. 12 ustawy o VAT. W ocenie Wnioskodawcy, stanowisko podstawione powyżej, znajduje również potwierdzenie w wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej indywidualnych interpretacjach przepisów prawa podatkowego. W szczególności należy zwrócić uwagę na stanowisko Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej przedstawione w interpretacji z dnia 31 grudnia 2018 r. o sygn. 0114-KDIP4.4012.821.2018.1.EK, w której analizowana była sytuacja podatnika który nabywał pojazdy samochodowe na postawie umowy leasingu, a następnie przekazywał je do korzystania za wynagrodzeniem innemu podmiotowi na okres 24 miesięcy. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że w takiej sytuacji, skoro samochód osobowy, o którym mowa we wniosku, jest przeznaczony wyłącznie do najmu (wynajmowany samochód nie będzie służył prywatnym lub służbowym celom podatnika lub pracownika) zaś podmiotem działalności Wnioskodawcy jest m.in. wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek, to zastosowanie w mniejszej sprawie znajdzie przepis art. 86a ust. 4 pkt 1 w zw. z art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy. Zatem Wnioskodawcy przysługuje/będzie przysługiwać prawo do odliczenia palnej kwoty podatku naliczonego z faktur otrzymanych/otrzymywanych z tytułu usług leasingowych wystawionych na Spółkę przez Leasingodawcę bez obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu oraz zgłoszenia tych pojazdów na formularzu VAT-26. W omawianym przypadku samochód osobowy wykorzystywany jest wyłącznie do działalności gospodarczej, tj. najem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawa o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl ust. 2 pkt 1 lit. a tego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno, tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Jak stanowi art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Przez pojazdy samochodowe – stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy – rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Stosownie do zapisu art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1. nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
2. używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
3. nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.
   
   

Zatem zgodnie z powyższymi regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”.

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością, np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób „mieszany”. Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów „mieszanych”. Przyjmuje się, że każdy pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony – ze względu na swoje cechy konstrukcyjne – służy co do zasady użytkowi „mieszanemu”, a zatem wszystkie wydatki z nim związane podlegają ograniczeniu w odliczaniu do 50%.

Jednakże, od zasady wynikającej z art. 86a ust. 1 ustawy przewidziano wyjątki.

W świetle art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1. w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
   1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
   2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
2. do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.
   
   

Na mocy art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1. sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
2. konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.
   
   

W myśl art. 86a ust. 5 ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

1. przeznaczonych wyłącznie do:
   1. odprzedaży,
   2. sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,
   3. oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze

- jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;

w odniesieniu do których:

1. kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub
2. podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.
   
   

Użycie wyrazu „wyłącznie” w art. 86a ust. 5 ustawy, wskazuje, że zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji nie obejmuje sytuacji, gdy pojazdy są wykorzystywane – choćby przejściowo – do innych celów (np. jazda próbna, użytek służbowy podatnika, itp.). Zatem w odniesieniu do pojazdu, który np. jest przeznaczony do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, ale jest wykorzystywany przez podatnika także do innych celów, nie może być zastosowane zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji. Ewidencja dla tego rodzaju pojazdów (jeśli jest to pojazd obiektywnie wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej) musi być prowadzona i powinna zawierać wymagane elementy. W sytuacji zatem, gdy podatnik przeznacza samochód także do innych celów, wykluczając przy tym, poprzez wprowadzenie w przedsiębiorstwie zasad jego używania możliwość wykorzystywania tego pojazdu w celach prywatnych, ma prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku, jednakże pod warunkiem prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. W tej sytuacji nie można bowiem uznać, że pojazd jest przeznaczony wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze.

Stosownie do treści art. 86a ust. 7 ustawy – ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

1. numer rejestracyjny pojazdu samochodowego;
2. dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;
3. stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;
4. wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujący:
   1. kolejny numer wpisu,
   2. datę i cel wyjazdu,
   3. opis trasy (skąd – dokąd),
   4. liczbę przejechanych kilometrów,
   5. imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem

- potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem;

5. liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.
   
   

Ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności (art. 86a ust. 6 ustawy).

W świetle art. 86a ust. 12 ustawy – podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

Przez „poniesienie wydatku” należy rozumieć dokonanie wpłaty zaliczki na poczet zakupu towaru czy usługi lub też nabycie towaru czy usługi, w zależności od tego, która z tych sytuacji wystąpiła jako pierwsza.

Na mocy art. 86a ust. 13 ustawy, w przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia.

W myśl ust. 14 ww. artykułu, w przypadku zmiany wykorzystywania pojazdu samochodowego podatnik jest obowiązany do aktualizacji informacji, o której mowa w ust. 12, najpóźniej przed dniem, w którym dokonuje tej zmiany.

Stosownie do ust. 15 tegoż artykułu, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór informacji, o której mowa w ust. 12, uwzględniając potrzebę zawarcia w niej danych pozwalających na identyfikację pojazdu samochodowego, w szczególności marki, modelu pojazdu i jego numeru rejestracyjnego, jak również daty poniesienia pierwszego wydatku związanego z danym pojazdem, oraz uwzględniając potrzebę umożliwienia prawidłowej aktualizacji złożonej informacji.

Należy wskazać, że składana informacja ma charakter sformalizowany, a jej wzór – w postaci druku VAT-26 - został określony przez Ministra Finansów w rozporządzeniu z dnia 21 marca 2014 r. w sprawie wzoru informacji o pojazdach samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej (Dz. U. z 2014 r., poz. 371).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów usług prowadzącym działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca rozszerzył zakres działalności gospodarczej o wynajem i dzierżawę samochodów osobowych. Wskazane powyżej pojazdy będą luksusowymi pojazdami osobowymi, których masa całkowita nie przekracza 3,5 tony. Po tym jak Spółka wchodzi w posiadanie Pojazdów, wynajmuje je Korzystający. Korzystający nie jest podmiotem powiązanym ze Spółką, nie jest jej pracownikiem, współpracownikiem, podwykonawcą, ani członkiem organów Spółki - Pojazdy są wynajmowane Korzystającemu na zasadach rynkowych. Spółka powierza Najemcy oznaczony w zawieranej umowie Pojazd do korzystania i pobierania z niego pożytków na czas nieokreślony, w zamian za miesięczne wynagrodzenie. Samochód będzie udostępniany Korzystającemu na zasadach właściwych dla umowy najmu oraz zgodnie z poniższymi zasadami. Wydanie Pojazdu Korzystającemu jest potwierdzone protokołem przekazania Pojazdu. Pojazdy po ich nabyciu nie są wykorzystywane przez Wnioskodawcę do innych celów niż najem. Pojazdy nie będą wykorzystywane do wykonywania podróży służbowych pracowników Spółki. Spółka nie udostępnia Pojazdów pracownikom oraz osobom współpracującym ze Spółką. Pojazdy są wykorzystywane na potrzeby związane z oddaniem ich w najem – w konsekwencji wynajęcia Pojazdów, są one we władaniu Najemcy. Spółka jest odpowiedzialna za ewentualną wymianę ogumienia, przeprowadzanie odpowiednich przeglądów okresowych, jak również prac serwisowych, które powinny zostać przeprowadzone w najszybszym możliwym terminie zgodnie z możliwościami wybranego autoryzowanego serwisu samochodowego. W przypadku przemieszczenia danego Pojazdu do serwisu samochodowego Spółka będzie posiadała dowody przeprowadzania zleconych prac, czas i sposób ich realizacji (dokumenty potwierdzające odbiór oraz zwrot Pojazdu, ilość pokonanych kilometrów). Spółka z tytułu wynajęcia Pojazdów uzyskuje od Najemcy miesięczne wynagrodzenie w wysokości odpowiadającej ustalonemu procentowi przychodu netto osiągniętego przez Korzystającego z tytułu wynajmowania Pojazdów w danym miesiącu kalendarzowym. Korzystający dokonuje wpłaty wynagrodzenia na rzecz Spółki przelewem bankowym na podstawie faktury wystawianej przez Spółkę. Przedmiotowa sprzedaż podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie istotne są zwłaszcza przepisy art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a i art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Z treści tych regulacji wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem pojazdów samochodowych oraz wydatków związanych z ich eksploatacją w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Do celów pełnego odliczenia podatku, fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. Co do zasady w celu dokonania pełnego odliczenia muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, musi wykluczać ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu. Przy czym zgodnie z art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy obowiązku ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, jeżeli oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie znajdzie zastosowanie przepis art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy, umożliwiający dokonanie odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z tymi pojazdami samochodowymi. Jednakże, Wnioskodawca może skorzystać z tego prawa wyłącznie, jeżeli wypełni – wskazane wcześniej – warunki określone w art. 86a ust. 4 pkt 1 z zastrzeżeniem ust. 5 ustawy.

Powołany przepis art. 86a ust. 5 ustawy wskazuje ściśle określone sytuacje, w których wyłączony zostaje obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. W przedmiotowej sprawie należy wskazać na pkt 1 lit. c tej regulacji. Zgodnie z tymi przepisami, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze. Ponadto, przepis art. 86a ust. 5 pkt 1 ustawy ma zastosowanie jeżeli oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika.

W przedmiotowej sprawie warunki będą spełnione, ponieważ – jak wskazał Wnioskodawca – prowadzi wynajem i dzierżawę samochodów osobowych, a pojazdy wskazane we wniosku są przeznaczone do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, tj. na wynajem.

Tym samym, skoro samochody, których dotyczy wniosek, są przeznaczone tylko i wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu i Wnioskodawca wykluczy ich używanie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą, to Wnioskodawcy przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z użytkowaniem tych samochodów bez prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu oraz obowiązku złożenia druku VAT-26.

Powyższe zasady obowiązują również w przypadku wyjazdów związanych z wymianą ogumienia, przeprowadzaniem odpowiednich przeglądów okresowych, jak również wykonaniem prac serwisowych tych pojazdów samochodowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.