Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.720.2020.2.PRM
z 4 lutego 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 listopada 2020 r. (data wpływu 27 listopada 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 stycznia 2021 r. (data wpływu 22 stycznia 2021 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 13 stycznia 2021 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.720.2020.1.PRM (doręczone Stronie w dniu 18 stycznia 2021 r.) oraz pismem z dnia 27 stycznia 2021 r. (data wpływu 1 lutego 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku wliczania do limitu zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie fiskalnej wpłat dokonywanych przez gości za pośrednictwem portalu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 listopada 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, uzupełniony pismem z dnia 21 stycznia 2021 r. (data wpływu 22 stycznia 2021 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 13 stycznia 2021 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.720.2020.1.PRM (doręczone w dniu 18 stycznia 2021 r.) oraz pismem z dnia 21 stycznia 2021 r. (data wpływu 22 stycznia 2021 r.) dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku wliczania do limitu zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie fiskalnej wpłat dokonywanych przez gości za pośrednictwem portalu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną, która od 23 października 2018 r. rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej. Przeważającym rodzajem zgłoszonej działalności jest PKD 47.19.Z tj. pozostała sprzedaż detaliczna prowadzona w niewyspecjalizowanych sklepach. Wykonywana jest również działalność PKD 55.20.19.0 tj. pozostałe usługi obiektów noclegowych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania. Poza tym Wnioskodawczyni prowadzi działalność polegająca na obsłudze ruchu turystycznego, produkcji i sprzedaży pamiątek regionalnych.

Jako formę opodatkowania podatkiem dochodowym Wnioskodawczyni wybrała podatkową książkę przychodów i rozchodów - zasady ogólne. Ponadto Wnioskodawczyni korzysta ze zwolnienia z podatku VAT, o którym mowa w art. 113 ustawy o VAT.

Do chwili obecnej u Wnioskodawczyni nie powstał obowiązek stosowania kasy fiskalnej. Działalność Wnioskodawczyni w zakresie wynajmu krótkoterminowego odbywa się za pośrednictwem portalu ogólnoświatowego A, w którym schemat wygląda następująco:

• klienci rezerwują pokój za pomocą portalu i opłacają do A,
  

• w ciągu 3 dni od przyjazdu gościa do pokoju Wnioskodawczyni otrzymuje przelew od A na swoje konto bankowe.
  
  
  

Prowizję dla A płacą goście.

Wpływy ze sprzedaży ewidencjonowane są dowodami wewnętrznymi i ewidencją przychodów. Z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłaty jednoznacznie wynika, których konkretnie czynności dotyczą dane wpłaty.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wpłaty dokonywane przez gości za pośrednictwem portalu typu A powinny być wliczane do limitu zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie fiskalnej?

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Kwoty wpłacane przez portal typu A korzystają ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie fiskalnej określonego w poz. 37 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2018 r., poz. 2519).

W myśl art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.), podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Jednakże zgodnie z rozporządzeniem przewidziane zostały przypadki, w których nie ma obowiązku stosowania kas fiskalnych. Zgodnie ze zwolnieniem określonym w poz. 37 załącznika do rozporządzenia, świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych korzysta ze zwolnienia z obowiązku stosowania kas fiskalnych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej której jest członkiem, a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

W przypadku wynajmu przez portal A gośćmi Wnioskodawczyni będą co do zasady osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej.

Za usługi świadczone przez Wnioskodawczynię - w zakresie wynajmu pokoi osobom fizycznym - przelewy otrzymywane na konto Wnioskodawczyni pozwalają na dokładne przyporządkowanie kwot do konkretnych świadczonych usług. Nie ma przy tym znaczenia fakt, iż pieniądze wpływają na konto Wnioskodawczyni za pośrednictwem portalu, a nie bezpośrednio od gości. Również bez znaczenia pozostaje fakt, iż portale mogą dokonywać zbiorczych, okresowych przelewów, jeżeli do każdego przelewu będzie sporządzona odrębna specyfikacja usług, objętych przelewem.

W tych przypadkach, w których płatność dokonana przez gości zostanie przekazana przez portal na konto bankowe Wnioskodawczyni, nie będzie Ona zobowiązana do stosowania kasy fiskalnej. Pozostałe usługi świadczone w ramach działalności gospodarczej na rzecz osób nieprowadzących działalności gospodarczej w tym produkcja i sprzedaż pamiątek regionalnych oraz obsługa ruchu turystycznego jest liczona do limitu zwolnienia 20.000 zł.

Reasumując w celu ustalenia obowiązku ewidencjonowania na kasie fiskalnej Wnioskodawczyni przy ustalaniu limitu obrotów z tytułu dokonywanej sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub rolników ryczałtowych dla podatników kontynuujących działalność, który wynosi 20.000 zł nie wlicza się obrotów z tytułu wynajmu krótkoterminowego za pośrednictwem portalu A.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Należy zauważyć, że jak wynika z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług dla uznania, że dostawa towarów i świadczenie usług podlega opodatkowaniu tym podatkiem, warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność. Odpłatność oznacza dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie, nagroda. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą.

Zarówno dostawa towarów, jak i świadczenie usług, mieszczą się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, według której sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z treści art. 111 ust. 1 ustawy, który stanowi, że podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis art. 111 ust. 1 ustawy, określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (…).

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących od 1 stycznia 2019 r. reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2018 r., poz. 2519), zwane dalej rozporządzeniem.

Stosownie do § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r. podatników, u których obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20.000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20.000 zł.

Powyższe zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej ze względu na wysokość osiągniętego obrotu jest zwolnieniem podmiotowym, tj. dotyczy podmiotu.

Mając na uwadze powołane przepisy należy zatem wskazać, że każda sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych ma wpływ na wielkość obrotu wyznaczającego obowiązek ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Kwotę obrotu uprawniającą do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących określa się sumując całą sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

W przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w kwocie 20.000 zł (§ 5 ust. 1 rozporządzenia).

W myśl § 5 ust. 2 rozporządzenia, w przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 2, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności, w kwocie 20.000 zł.

Regulacje zawarte w ww. rozporządzeniu przewidują także zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na rodzaj prowadzonej działalności – zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (zwolnienie przedmiotowe).

Zgodnie z zapisem § 2 ust. 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia. Stosownie do § 2 ust. 2 rozporządzenia w odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku. Zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług wymienionych w tym przepisie (treści § 4 ust. 1 rozporządzenia).

W poz. 37 załącznika do rozporządzenia, jako czynność korzystającą ze zwolnienia, wymieniono świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie: PKD 47.19.Z – pozostała sprzedaż detaliczna prowadzona w sklepach niewyspecjalizowanych, obsługi ruchu turystycznego, produkcji i sprzedaży pamiątek regionalnych oraz PKD 55.20.19.0 – pozostałe usługi obiektów noclegowych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania.

Wnioskodawczyni korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług.

Usługi wynajmu krótkoterminowego odbywają się za pośrednictwem portalu internetowego A. Wnioskodawczyni opłatę za pokój zarezerwowany przez klienta otrzymuje przelewem od portalu A na własne konto bankowe. Z ewidencji i dowodów wewnętrznych dokumentujących zapłaty jednoznacznie wynika, której usługi wynajmu dotyczą dane wpłaty.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą kwestii wliczania do limitu obrotów uprawniających do korzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej sprzedaży wpłat dokonywanych przez gości za pośrednictwem portalu A.

Z cytowanego wcześniej § 2 ust. 1 w powiązaniu z poz. 37 załącznika do tego rozporządzenia, wynika, że aby czynność korzystała ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania jej przy użyciu kasy rejestrującej muszą być spełnione następujące warunki:

• świadczący usługę musi otrzymać w całości zapłatę za usługę za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem) oraz
  

• z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie musi wynikać, jakiej konkretnie czynności ta zapłata dotyczyła.
  
  
  

Niewystąpienie jednego z ww. warunków oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie pozostałych usług obiektów noclegowych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania tj. PKD 55.20.19.0. Ww. działalność odbywa się za pośrednictwem portalu internetowego. Klienci Wnioskodawczyni rezerwują pokój za pomocą portalu A. Opłata za pokój (i prowizja dla A) dokonywana jest przez gości na konto ww. portalu. W ciągu 3 dni od przyjazdu klienta Wnioskodawczyni otrzymuje przelew na swoje konto bankowe. Przelewy otrzymywane na konto Wnioskodawczyni pozwalają na jednoznaczne przyporządkowanie ich do konkretnych świadczonych usług.

W analizowanej sprawie, należy zgodzić się z Wnioskodawczynią, że spełnione są obydwa warunki wynikające z zastosowania zwolnienia, o którym mowa w § 2 ust. 1 rozporządzenia w związku z poz. 37 załącznika rozporządzenia. Wnioskodawczyni otrzymuje od portalu A za wynajęty przez klienta pokój przelew na swój rachunek bankowy, a wpływy z ww. wynajmu dokumentowane dowodami wewnętrznymi i ewidencją w sposób dokładnie wskazujący, której usługi zapłata dotyczy.

Zatem Wnioskodawczyni, nie będzie miała obowiązku ewidencjonowania sprzedaży z tytułu świadczonych usług wynajmu krótkoterminowego - zgodnie z opisem sprawy - przy pomocy kasy rejestrującej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Należy jednak wskazać, że każda sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych ma wpływ na wielkość obrotu wyznaczającego obowiązek ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Kwotę obrotu uprawniającą do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących określa się sumując całą sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Z przytoczonego ww. § 3 ust. 1 rozporządzenia wynika, że przepis ten odnosi się do zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu zrealizowanego na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Nie jest wskazane w tym przepisie, że w limicie obrotu 20.000 zł nie ma obowiązku uwzględnienia zapłaty za czynności zwolnione przedmiotowo na podstawie § 2 ust. 2 rozporządzenia, tj. wymienionych w załączniku do tego rozporządzenia. Należy zauważyć, że ustawodawca nie przewidział w ustawie o VAT, ani w rozporządzeniu wydanym na jej podstawie, żadnego przepisu wskazującego na brak wliczania do limitu obrotu należności otrzymanych od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych z tytułu wykonywania na ich rzecz czynności zwolnionych na podstawie załącznika do rozporządzenia. Obliczając powyższą kwotę obrotu nie wyłącza się zatem sprzedaży towarów i usług, które na mocy rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących jako wymienione w załączniku do rozporządzenia zostały przedmiotowo zwolnione z obowiązku ewidencjonowania. Do obrotu wlicza się zatem sprzedaż ze wszystkich czynności wykonywanych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych (wszystkie rodzaje działalności).

W konsekwencji, nie można zgodzić się ze stwierdzeniem Wnioskodawczyni, że do limitu obrotów uprawniających do korzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej nie wlicza się wpłat dokonywanych przez gości za pośrednictwem portalu A tj. za czynności zwolnione przedmiotowo na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w związku z poz. 37 załącznika rozporządzenia, bowiem jak wskazano powyżej, w limicie obrotów należy uwzględnić każdą sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, bez względu na to, czy sprzedaż ta jest zwolniona z obowiązku ewidencjonowania na podstawie załącznika do rozporządzenia, czy też nie.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.