Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.511.2020.4.BD
z 4 lutego 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 listopada 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP tego samego dnia), uzupełnionym 29 stycznia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy:

• przychodem Wnioskodawcy będą jedynie kwoty odsetek naliczanych z tytułu udostępnienia nadwyżek finansowych w ramach struktury cash pool, a kosztem uzyskania przychodu będą odsetki naliczane z tytułu korzystania z nadwyżek finansowych innego Uczestnika struktury (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) - jest prawidłowe,
• odsetki naliczane Spółce jako uczestnikowi struktury cash pool będą stanowiły odpowiednio przychody z chwilą ich otrzymania/kapitalizacji oraz koszty uzyskania przychodów z chwilą ich zapłaty/kapitalizacji (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) - jest prawidłowe,
• różnice kursowe, które mogą powstać w związku z konsolidowaniem w ramach struktury cash pool salda Rachunku Transakcyjnego Spółki prowadzonego w walucie obcej stanowić będą podatkowe różnice kursowe, o których mowa w art. 15a ust. 2 pkt 4 i 5 oraz ust. 3 pkt 4 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) - jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 26 listopada 2020 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy:

• przychodem Wnioskodawcy będą jedynie kwoty odsetek naliczanych z tytułu udostępnienia nadwyżek finansowych w ramach struktury cash pool, a kosztem uzyskania przychodu będą odsetki naliczane z tytułu korzystania z nadwyżek finansowych innego Uczestnika struktury,
• odsetki naliczane Spółce jako uczestnikowi struktury cash pool będą stanowiły odpowiednio przychody z chwilą ich otrzymania/kapitalizacji oraz koszty uzyskania przychodów z chwilą ich zapłaty/kapitalizacji,
• różnice kursowe, które mogą powstać w związku z konsolidowaniem w ramach struktury cash pool salda Rachunku Transakcyjnego Spółki prowadzonego w walucie obcej stanowić będą podatkowe różnice kursowe, o których mowa w art. 15a ust. 2 pkt 4 i 5 oraz ust. 3 pkt 4 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 18 stycznia 2021 r., Znak: 0114-KDIP4-3.4012.672.2020.1.SW, 0111-KDIB1-2.4010.511.2020.3.BD, 0111-KDIB2-3.4014.385.2020.3.JS wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 29 stycznia 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest osobą prawną utworzoną i zarejestrowaną zgodnie z prawem polskim.

W związku z powyższym, Spółka prowadzi działalność gospodarczą oraz posiada siedzibę w Polsce, a także jest czynnym podatnikiem VAT w tym kraju. Spółka należy do grupy kapitałowej (dalej: „Grupa”).

W ramach Grupy funkcjonuje system zarządzania płynnością finansową cash pool, którego uczestnikami są inne spółki należące do Grupy (dalej: „Uczestnicy”). Cash pooling to kompleksowy, efektywny system zarządzania płynnością finansową, oferowany przez banki grupom spółek powiązanych ze sobą kapitałowo. Jest umową nienazwaną w polskim prawie, polegającą na funkcjonalnym powiązaniu subrachunków prowadzonych dla podmiotów, będących jego uczestnikami. Z racji swojej specyfiki, kierowany jest do grup podmiotów powiązanych. Bank traktuje podmioty uczestniczące w systemie kompleksowo, poprzez funkcjonalne połączenie ich rachunków bankowych. Istotą systemu jest bilansowanie sald rachunków spółek uczestniczących w umowie, co pozwala na wzmocnienie pozycji grupy i możliwość korzystnego lokowania przejściowych nadwyżek finansowych oraz korzystnego pozyskiwania środków na sfinansowanie przejściowych niedoborów. Głównym celem organizacji systemu cash pool w Grupie jest zatem efektywne zarządzanie posiadanymi środkami pieniężnymi, efektywne finansowanie bieżących potrzeb spółek z Grupy w zakresie kapitału obrotowego (poprzez zmniejszenie kosztów finansowania zewnętrznego) oraz poprawa płynności finansowej zarówno Grupy, jak i jej poszczególnych spółek.

System cash pool funkcjonujący w Grupie jest organizowany przez N. Bank (dalej: „Bank”). Niemniej w ramach systemu cash pool, szczególne funkcje pełnią także pool leaderzy. Zawierają oni umowy z niepowiązanymi bankami dotyczące organizacji systemu cash pool, a następnie w drodze umownej włączają do systemu cash pool poszczególnych uczestników, którzy w ramach systemu posiadają własne rachunki w różnych walutach. W ramach Grupy funkcję pool leadera pełni fińska spółka (dalej: „Pool Leader”). W konsekwencji, w celu organizacji systemu cash pool w Grupie Pool Leader zawarł z Bankiem odpowiednią umowę w tym zakresie (dalej jako: „Umowa”).

Zgodnie z postanowieniami Umowy, wszystkie transakcje są księgowane na rachunku należącym do Pool Leadera (dalej: „Rachunek Główny”), przy pomocy rachunków transakcyjnych poszczególnych Uczestników (dalej: „Rachunki Transakcyjne”). Powyższe prowadzi do odpowiedniego zwiększenia/zmniejszenia salda rachunku, od którego Bank nalicza odsetki. System cash pool w Grupie działa bowiem w ten sposób, że na koniec każdego dnia Bank konsoliduje wszystkie konta funkcjonujące w ramach systemu i od wartości skonsolidowanych środków (saldo konsolidowanych kont dodatnie) lub skonsolidowanego długu (saldo konsolidowanych kont ujemne) oblicza odsetki według stopy procentowej wynegocjowanej między Pool Leaderem, a Bankiem. Jednocześnie, zgodnie z ustaleniami między Pool Leaderem i Uczestnikami, w okresach dziennych naliczane są odsetki od wartości środków na indywidualnych rachunkach poszczególnych Uczestników (Rachunkach Transakcyjnych). Odsetki naliczane są zarówno od sald dodatnich (jako odsetki od depozytu należne Uczestnikowi), jak i sald ujemnych (jako odsetki z tytułu udostępnienia środków pieniężnych przez Uczestnika).

Zasadniczo Bank jest uprawniony do odrzucenia każdej transakcji, która doprowadzi do przekroczenia salda na Rachunku Głównym. Ponadto, Pool Leader jest uprawniony do ustanawiania wewnętrznych limitów, odrzucania transakcji poszczególnych Uczestników, otrzymywania wyciągów bankowych i informacji o saldzie, ustanawiania autoryzowanego operatora w razie potrzeby, a także zamykania poszczególnych kont transakcyjnych. Pool Leader nie otrzymuje odrębnego wynagrodzenia za czynności związane z obsługą systemu cash pool.

Obecnie, Spółka rozważa przystąpienie do systemu cash pool funkcjonującego w ramach Grupy. Aby przystąpić do tego systemu. Spółka będzie zobowiązana do podpisania odpowiedniego załącznika do Umowy (wiążącej Pool Leadera i Bank). Jeśli Spółka przystąpi do systemu cash pool funkcjonującego w ramach Grupy, to jedno z kont bankowych objętych ww. system będzie prowadzone w walucie obcej (tj. EUR). Niemniej niewykluczone, że w przyszłości do systemu zostaną włączone także konta prowadzone w innych walutach, w tym m.in. CHF, USD, SEK, NOK i RUB. Zasadniczo, jeśli saldo Rachunku Transakcyjnego Spółki będzie dodatnie, wówczas Spółka otrzyma odsetki za udostępnienie nadwyżek na rzecz innego Uczestnika, jeśli natomiast saldo będzie ujemne - wówczas Spółka będzie zobowiązana do zapłaty odsetek za korzystanie z nadwyżek finansowych innego Uczestnika.

Spółka wskazuje, że ustala różnice kursowe w oparciu o przepisy Ustawy o CIT (tzw. podatkowe różnicie kursowe). Ponadto, Pool Leader nie posiada siedziby działalności gospodarczej, ani stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce, a czynności związane z obsługą systemu cash pool wykonuje z kraju swojej siedziby, tj. z Finlandii. Dodatkowo, między Spółką a Pool Leaderem oraz pozostałymi Uczestnikami systemu cash pool występują powiązania, o których mowa w art. 11a ust. 1 pkt 4 Ustawy o CIT.

Ponadto, w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca przedstawił dane niezbędne w zakresie realizacji wymiany informacji z innymi państwami identyfikujące podmioty biorące udział w systemie cash poolingu, w tym dane Pool Leadera, Banku oraz pozostałych uczestników biorących udział w systemie.

Z przesłanego uzupełnienia wniosku wynika również, że Spółka w związku z przystąpieniem do systemu cash poolingu funkcjonującego w ramach Grupy nie będzie świadczyła żadnych usług, czy wykonywała żadnych czynności zarówno na rzecz Pool Leadera, jak i innych uczestników.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania:

1. Czy dla Spółki, która rozważa zostanie uczestnikiem struktury cash pool, przychodem będą jedynie kwoty odsetek naliczanych z tytułu udostępnienia nadwyżek finansowych w ramach struktury cash pool, a kosztem uzyskania przychodu będą odsetki naliczane z tytułu korzystania z nadwyżek finansowych innego Uczestnika struktury (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)?
2. Czy odsetki naliczane Spółce jako uczestnikowi struktury cash pool będą stanowiły odpowiednio przychody z chwilą ich otrzymania/kapitalizacji oraz koszty uzyskania przychodów z chwilą ich zapłaty/kapitalizacji (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)?
3. Czy różnice kursowe, które mogą powstać w związku z konsolidowaniem w ramach struktury cash pool (tj. z Rachunkiem Głównym Pool Leadera) salda Rachunku Transakcyjnego Spółki prowadzonego w walucie obcej (w tym m.in. EUR, CHF, USD, SEK, NOK i RUB), stanowić będą podatkowe różnice kursowe, o których mowa w art. 15a ust. 2 pkt 4 i 5 oraz ust. 3 pkt 4 i 5 Ustawy o CIT (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

W ocenie Spółki, w związku z uczestnictwem w strukturze cash pool, Spółka będzie zobowiązana do wykazania jako przychodu wyłącznie kwoty odsetek naliczanych z tytułu udostępnienia swoich nadwyżek finansowych innym Uczestnikom struktury, natomiast kosztem uzyskania przychodu Spółki będą odsetki naliczane za korzystanie z nadwyżek finansowych innego Uczestnika struktury.

Ad. 2

Zdaniem Spółki, odsetki naliczane Spółce jako uczestnikowi struktury cash pool będą stanowiły odpowiednio przychody z chwilą ich otrzymania/kapitalizacji oraz koszty uzyskania przychodów Spółki z chwilą ich zapłaty/kapitalizacji.

Ad. 3

W ocenie Spółki, różnice kursowe, które mogą powstać w związku z konsolidowaniem w ramach struktury cash pool (tj. z Rachunkiem Głównym Pool Leadera) salda Rachunku Transakcyjnego Spółki prowadzonego w walucie obcej (w tym m.in. EUR, CHL, USD, SEK, NOK i RUB), stanowić będą podatkowe różnice kursowe, o których mowa w art. 15a ust. 2 pkt 4 i 5 oraz ust. 3 pkt 4 i 5 Ustawy o CIT.

Uzasadnienie stanowiska

Ad 1 i 2

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1406 z późn. zm., dalej: „Ustawa o CIT”) - z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14 Ustawy o CIT, przychodami są otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Jednocześnie, art. 12 ust. 3 Ustawy o CIT stanowi, że za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Z kolei, w myśl art. 12 ust. 4 pkt 1 Ustawy o CIT, do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), w tym również uregulowanych w naturze, z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Ponadto, art. 12 ust. 4 pkt 2 Ustawy o CIT stanowi, iż do przychodów nie zalicza się kwot naliczonych, lecz nieotrzymanych odsetek od należności, w tym również od udzielonych pożyczek (kredytów).

Mając powyższe na względzie, zdaniem Spółki przychód podlegający opodatkowaniu stanowić mogą jedynie świadczenia powodujące u podatnika definitywny przyrost majątku. Zdaniem Spółki, tego przymiotu nie posiada w szczególności czynność skonsolidowania nadwyżek finansowych (o ile wystąpią) w ramach struktury cash pool. W tej sytuacji nie dochodzi nawet do transferu środków pomiędzy kontami, a jedynie do uwzględnienia dodatniego salda Rachunku Transakcyjnego w saldzie Rachunku Głównego.

Niemniej w związku z posiadaniem przez Spółkę dodatniego salda na Rachunku Transakcyjnym, w istocie dojdzie do udostępnienia posiadanych nadwyżek finansowych na rzecz innych Uczestników struktury (quasi depozyt). W konsekwencji, z tego tytułu Spółce należne będzie wynagrodzenie w postaci odsetek, które zostaną naliczone na rzecz Spółki przez Pool Leadera. W ocenie Spółki, przedmiotowe odsetki naliczane za udostępnianie nadwyżek finansowych innym Uczestnikom struktury będą stanowić po stronie Spółki przychód podlegający opodatkowaniu CIT. Odsetki te będą bowiem miały w szczególności definitywny charakter. Ponadto, w związku z uczestnictwem w strukturze cash pool, Spółka będzie zobowiązana do wykazywania jako przychodu wyłącznie kwoty naliczanych na jej rzecz odsetek.

W odniesieniu natomiast do momentu uzyskania przychodu z tytułu naliczenia Spółce ww. odsetek należy wskazać, że z powyżej przytoczonych regulacji wynika, że odsetki stanowią przychód podatkowy w momencie ich faktycznego otrzymania lub kapitalizacji. Nie znajdzie w tym przypadku zastosowania ogólna zasada, zgodnie z którą opodatkowaniu podlegają wszelkie przychody należne, bez względu na fakt ich rzeczywistego uzyskania (lub uregulowania w innej formie). W konsekwencji, zdaniem Spółki odsetki, które będą naliczane na rzecz Spółki w związku z udostępnianiem swoich nadwyżek finansowych innym Uczestnikom struktury, będą stanowiły przychód po stronie Spółki z chwilą ich faktycznego otrzymania lub kapitalizacji, tj. zasadniczo w dniu zaksięgowania odsetek należnych z tytułu debetu na Rachunku Transakcyjnym Spółki.

Jednocześnie, stosownie do treści art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT.

Natomiast zgodnie z utrwaloną linią interpretacyjną organów podatkowych oraz sądów administracyjnych, przedmiotowy artykuł definiuje następujące warunki, od których spełnienia zależy, czy dany koszt może być uznany za koszt podatkowy:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika.
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów; bądź może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów (jest celowy i ekonomicznie uzasadniony),
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Z kolei w zamkniętym katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów znajdują się m.in.:

• wydatki na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów) - zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a Ustawy o CIT,
• naliczone, lecz niezapłacone albo umorzone odsetki od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów) - zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 11 Ustawy o CIT,
• odsetki, prowizje i różnice kursowe od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji - zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 12 Ustawy o CIT.
  
  

Analogicznie jak w przypadku przychodów, zdaniem Spółki czynność skonsolidowania niedoborów finansowych (o ile wystąpią) w ramach struktury cash pool będzie dla Spółki czynnością neutralną podatkowo, tj. Spółka nie będzie uprawniona do rozpoznania jako kosztu podatkowego wartości ujemnego salda na Rachunku Transakcyjnym, uwzględnionego w saldzie Rachunku Głównego Pool Leadera.

Niemniej zdaniem Spółki, definicję kosztu podatkowego zasadniczo będzie spełniać należne od Spółki wynagrodzenie za udostępnienie Spółce nadwyżek finansowych innych Uczestników struktury (quasi pożyczka). W związku z posiadaniem przez Spółkę ujemnego salda na Rachunku Transakcyjnym, w istocie Spółka będzie korzystać z cudzych środków, z tytułu czego Spółka będzie zobowiązana do zapłaty wynagrodzenia w postaci odsetek, które zostaną naliczone Spółce przez Pool Leadera. W ocenie Spółki, przedmiotowe odsetki naliczane Spółce za korzystanie z nadwyżek finansowych innych Uczestników struktury, zasadniczo będą stanowić po stronie Spółki koszty uzyskania przychodów - tj. o ile w konkretnym przypadku zostaną spełnione wszystkie warunki, od których uzależnione jest uznanie wydatku za koszt podatkowy.

Natomiast w kwestii momentu, w którym naliczone odsetki będą mogły zostać uznane za koszt podatkowy, należy wskazać, że z powyżej przytoczonych regulacji wynika, że odsetki stanowią koszt uzyskania przychodu w momencie ich zapłaty lub kapitalizacji (tj. kasowo). Wyjątek w tym zakresie może dotyczyć jedynie odsetek związanych z realizacją inwestycji, które powinny zwiększać wartość początkową inwestycji i stanowić koszty podatkowe poprzez odpisy amortyzacyjne. Niemniej zasadniczo, wykazywanie sald ujemnych w ramach struktury casli pool będzie służyło Spółce finansowaniu bieżącej działalności, a nie finansowaniu działalności inwestycyjnej. W konsekwencji, zdaniem Spółki odsetki, które będą Spółce naliczane w związku z udostępnieniem Spółce nadwyżek finansowych innych Uczestników struktury, będą stanowiły koszty podatkowe po stronie Spółki w momencie ich zapłaty lub kapitalizacji, tj. zasadniczo w dniu obciążenia rachunku Spółki przez Bank.

Stanowisko Spółki znajduje również potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych. Przykładowo:

• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 19 lutego 2020 r., sygn. 0114-KDIP2-2.4010.544.2019.5.RK wskazał, iż: „Tym samym, faktycznie otrzymane lub zapłacone odsetki należy zaklasyfikować do przychodów lub kosztów podatkowych na zasadzie kasowej. Odsetki, którymi dany Uczestnik jest obciążony na podstawie Umowy, stanowić będą dla niego koszty uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego w momencie obciążenia rachunku Uczestnika. Natomiast, otrzymane w ramach cash-poolingu odsetki będą stanowiły dla Uczestnika przychody podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym w momencie uznania rachunku Uczestnika”,
• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 21 lutego 2020 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.577.2019.4.BJ podzielił stanowisko podatnika, zgodnie z którym: „opisane transfery środków (nadwyżek lub niedoborów) są i będą neutralne podatkowo dla celów rozliczeń w podatku dochodowym od osób prawnych. (...) faktycznie otrzymane lub zapłacone odsetki należy zaklasyfikować do przychodów lub kosztów podatkowych na zasadzie kasowej. Odsetki, którymi dany Uczestnik jest obciążony na podstawie Umowy, stanowić będą dla niego koszty uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego w momencie obciążenia rachunku Uczestnika. Natomiast, otrzymane w ramach cash-poolingu odsetki będą stanowiły dla Uczestnika przychody podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym w momencie uznania rachunku Uczestnika”,
• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 25 czerwca 2020 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.134.2020.1.JC podzielił stanowisko podatnika, zgodnie z którym: „Dla Wnioskodawcy, jako Uczestnika struktury cash-poolingu nie będącego Bankiem ani Pool Leaderem, przychodem są kwoty odsetek otrzymanych w związku z udziałem w strukturze cash poolingu, a kosztem uzyskania przychodu wydatki poniesione z tytułu zapłaconych odsetek oraz prowizje, opłaty i wynagrodzenie zapłacone Bankowi i Pool Leaderowi za świadczenie usługi cash poolingu. Natomiast środki finansowe przelewane pomiędzy Uczestnikami struktury cash poolingu. nie stanowią dla tych uczestników przychodów ani kosztów ich uzyskania. (...)
• Mając na uwadze powyższe, skoro Spółka zawrze Umowę Zarządzania Środkami, która ma na celu zwiększenie efektywności zarządzania środkami pieniężnymi i będzie zobowiązana do ponoszenia kosztów prowizji, opłat bankowych oraz wynagrodzenia dla Pool Leadera związanych z realizacją Umów oraz do zapłaty odsetek od salda ujemnego, jeżeli takie w Spółce wystąpi, będzie miała prawo zaliczenia tych prowizji i opłat oraz odsetek do kosztów uzyskania przychodów, o ile zapłacone odsetki i prowizje nie będą zwiększać kosztów inwestycji w czasie ich realizacji. Ww. wydatki pozostają bowiem w ścisłym związku z prowadzoną działalnością gospodarczą mającą wpływ na uzyskiwane przychody. (...) odsetki płacone/otrzymywane przez Wnioskodawcę jako Uczestnika struktury cash-poolingu będą stanowiły odpowiednio jego koszty uzyskania przychodów albo przychody podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych na zasadzie kasowej czyli w momencie obciążenia/uznania jej Rachunku Bieżącego”.
  
  

Podsumowując, w ocenie Spółki w związku z uczestnictwem w strukturze cash pool Spółka będzie zobowiązana do wykazania jako przychodu wyłącznie kwoty odsetek naliczanych z tytułu udostępnienia swoich nadwyżek finansowych innym Uczestnikom struktury, natomiast kosztem uzyskania przychodu Spółki będą odsetki naliczane za korzystanie z nadwyżek finansowych innego Uczestnika struktury. Ponadto, zdaniem Spółki, odsetki naliczane Spółce jako uczestnika struktury cash pool będą stanowiły odpowiednio przychody z chwilą ich otrzymania/kapitalizacji oraz koszty uzyskania przychodów Spółki z chwilą ich zapłaty/kapitalizacji.

Ad 3.

Zgodnie z art. 9b ust. 1 pkt 1 i 2 Ustawy o CIT, podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie art. 15a Ustawy o CIT (tzw. podatkowe różnice kursowe) bądź też w oparciu o przepisy o rachunkowości, przy czym możliwość stosowania rachunkowych różnic kursowych jest m.in. obarczona obowiązkiem badania sprawozdania finansowego podatnika przez firmę audytorską. Z kolei w myśl art. 15a ust. 1 Ustawy o CIT, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3 ww. artykułu.

Natomiast na podstawie art. 15a ust. 2 pkt 4 i 5 Ustawy o CIT, dodatnie różnice kursowe powstają m.in. jeżeli wartość:

• kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni,
• kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.
  
  

Z kolei zgodnie z art. 15a ust. 3 pkt 4 i 5 Ustawy o CIT, ujemne różnice kursowe powstają m.in. jeżeli wartość:

• kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni,
• kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.
  
  

Reasumując, podatnik jest zobowiązany do rozpoznania różnic kursowych, jeżeli łącznie zostaną spełnione trzy przesłanki, tj.:

1. udzielenie/otrzymanie kredytu (pożyczki) nastąpi w walucie obcej.
2. zwrot/spłata kredytu (pożyczki) również nastąpi w walucie obcej,
3. powstaną różnice między przeliczoną na PLN wartością zobowiązania w dniu jego powstania (udzielenia/otrzymania pożyczki) oraz w dniu jego uregulowania (zwrotu/spłaty pożyczki).
   
   

Natomiast w związku z faktem, że umowa cash poolingu nie została uregulowana w polskim systemie prawnym, jest tzw. umową nienazwaną w rozumieniu prawda cywilnego. Niemniej zarówno organy podatkowe, jak i sądy administracyjne biorąc pod uwagę cel i charakter tej umowy (udostępnianie środków pieniężnych pomiędzy podmiotami z Grupy oraz osiąganie przez te podmioty korzyści w postaci odsetek), zgodnie wskazują na podobieństwo umowy cash pool do umowy pożyczki.

Tym samym, zdaniem Spółki nadmienione przepisy regulujące kwestię powstawania różnic kursowych w przypadku udzielenia/otrzymania pożyczki w walucie obcej powinny być analogicznie odnoszone do cash poolingu. Zasadniczo, zdaniem Spółki na cele ustalania podatkowych różnic kursowych skonsolidowanie dodatniego salda Rachunku Transakcyjnego Spółki powinno być traktowane tak jak udzielenie pożyczki, natomiast skonsolidowanie ujemnego salda Rachunku Transakcyjnego Spółki powinno być traktowane jak otrzymanie pożyczki. Bez znaczenia jest przy tym fakt, że w ramach struktury funkcjonującej w Grupie nie dochodzi do fizycznego transferu środków - pozycję Uczestnika wyznacza bowiem saldo Rachunku Transakcyjnego, w związku z czym dany Uczestnik otrzymuje odsetki jako wynagrodzenie za udostępnienie swoich nadwyżek finansowych (quasi depozyt) lub też zobowiązany jest do uregulowania odsetek z tytułu korzystania z nadwyżek finansowych innego Uczestnika (quasi pożyczka).

Mając zatem na względzie, że Spółka ustala różnice kursowe w oparciu o przepisy Ustawy o CIT (tzw. podatkowe różnicie kursowe) oraz Spółka rozważa przystąpienie do systemu cash pool funkcjonującego w ramach Grupy, gdzie co najmniej jedno z kont bankowych objętych system będzie prowadzone w walucie obcej (tj. w EUR, a w przyszłości także ew. w innych walutach, w tym m.in. w CHF, USD, SEK, NOK i RUB), to w ocenie Spółki w związku z konsolidowaniem salda Rachunku Transakcyjnego Spółki prowadzonego w walucie obcej, w razie powstania różnicy między wartością zobowiązania wyrażoną w PLN (pomiędzy dniem jego powstania, a dniem uregulowania), po stronie Spółki będą powstawać odpowiednio dodatnie lub też ujemne różnice kursowe, które Spółka będzie zobowiązana rozpoznać jako przychód lub koszt podatkowy. Innymi słowy, Spółka będzie zobowiązana do rozpoznawania różnic kursowych z tytułu konsolidowania salda Rachunku Transakcyjnego Spółki w ramach struktury cash pool, odpowiednio stosując art. 15a ust. 2 pkt 4 i 5 oraz ust. 3 pkt 4 i 5 Ustawy o CIT.

Powyższe stanowisko znajduje również potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych organów podatkowych oraz w orzeczeniach sądów administracyjnych, przykładowo:

• Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 27 czerwca 2019 r., sygn. akt II FSK 2179/17 wskazał, że: „Skoro zatem umowa cash poolingu spełnia warunki uznania jej za pożyczkę w rozumieniu wyżej wskazanego przepisu, to przenoszenie środków pieniężnych z/na rachunki denominowane w walucie obcej może powodować powstanie różnic kursowych w rozumieniu 15a ust. 2 pkt 4 i pkt 5 oraz ust. 3 pkt 4 i pkt 5 u.p.d.o.p.”; analogiczne stanowisko Naczelny Sąd Administracyjny zaprezentował także w wyroku z 28 lutego 2018 r., sygn. akt II FSK 409/16;
• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 11 września 2020 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.219.2020.2.JC, w której organ zgodził się ze stanowiskiem podatnika, że: „przelewy środków w walucie obcej w ramach systemu cash poolingu w opisanym stanie faktycznym (winno być: zdarzeniu przyszłym) powodują powstanie w Spółce podatkowych różnic kursowych , o których mowa w art. 15a ust. 2 pkt 4 i pkt 5 oraz art. 15a ust. 3 pkt 4 i pkt 5 ustawy o CIT”;
• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 8 września 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.250.2020.2.BK, w której organ zgodził się ze stanowiskiem podatnika, że: „w przypadku systemu cash poolingu prowadzonego dla waluty Euro transfery sald dokonywane pomiędzy rachunkami Wnioskodawcy prowadzonymi w walucie Euro, a rachunkiem target account powodują powstanie podatkowych różnic kursowych, o których mowa art. 15a ust. 2 pkt 4 i 5 oraz ust. 3 pkt 4 i 5 ustawy o CIT”;
• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 21 lutego 2020 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.656.2019.1.BJ, w której organ zgodził się ze stanowiskiem podatnika, że: „Różnice kursowe, które mogą powstawać w związku z transferami środków w walucie obcej (EUR) z wykorzystaniem rachunku Koordynatora (winno być: na prowadzonych przez Bank rachunkach Koordynatora) będą stanowiły podatkowe różnice kursowe w rozumieniu art. 15a ustawy o CIT w zakresie w jakim powstają w związku z (i) konwersją długu - z Rachunku Głównego Koordynatora na Rachunek Uczestnika o saldzie ujemnym - w przypadku Rachunków o saldzie ujemnym, (ii) przelewem wierzytelności - z Rachunku Uczestnika na Rachunek Główny Koordynatora - przypadku Rachunków o saldzie dodatnim oraz (iii) w przypadku spłaty lub kapitalizacji odsetek w walucie obcej (EUR)”.

Wobec powyższego, zdaniem Spółki różnice kursowe, które mogą powstać w związku z konsolidowaniem w ramach struktury cash pool (tj. z Rachunkiem Głównym Pool Leadera) salda Rachunku Transakcyjnego Spółki prowadzonego w walucie obcej (w tym m.in. EUR, CHF, USD, SEK, NOK i RUB), stanowić będą podatkowe różnice kursowe, o których mowa w art. 15a ust. 2 pkt 4 i 5 oraz ust. 3 pkt 4 i 5 Ustawy o CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 i 2.

Uzasadnienie stanowiska do pytania nr 3

Zgodnie z art. 9b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1406 z późn. zm., dalej: „Ustawa o CIT”), podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie art. 15a lub przepisów o rachunkowości, pod warunkiem, że w okresie, o którym mowa w ust. 3, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania.

Zgodnie z art. 15a ust. 1 ustawy o CIT, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Stosownie do art. 15a ust. 2 ustawy o CIT, dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
2. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
3. otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5;
4. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni;
5. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.
   
   

W myśl art. 15a ust. 3 ustawy o CIT, ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
2. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
3. otrzymanych łub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5;
4. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni;
5. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.
   
   

Natomiast na mocy art. 15a ust. 4 ustawy o CIT, przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.

Odnosząc się do powołanych powyżej przepisów należy wskazać, że dodatnie lub ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest, odpowiednio, niższa lub wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

Z przepisów tych wynika, że skutek w postaci powstania dodatnich lub ujemnych różnic kursowych wiąże się z następującymi zdarzeniami:

• zapłatą lub
• inną formą wypływu środków lub wartości pieniężnych wyrażonych w walucie obcej.
  
  

Zgodnie z art. 15a ust. 7 ustawy o CIT, za koszt poniesiony, o którym mowa w ust. 2 i 3, uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), a za dzień zapłaty, o którym mowa w ust. 2 i 3 – dzień uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności. Z przepisu tego wynika, że różnice kursowe powstają również w sytuacji, w której nie dochodzi do faktycznego transferu pieniędzy.

Przepisy art. 15a ust. 2 i ust. 3 ustawy o CIT pozwalają zarówno po stronie przychodów, jak i po stronie kosztów wyodrębnić następujące kategorie różnic kursowych:

• różnice kursowe wprost związane z działalnością gospodarczą, której skutkiem jest powstanie należnych przychodów bądź poniesienie kosztów – tzw. różnice kursowe transakcyjne (art. 15 ust. 2 pkt 1 i 2 oraz ust. 3 pkt 1 i 2 ustawy o CIT);
• różnice kursowe od posiadanych w walucie obcej własnych środków pieniężnych lub wartości pieniężnych (substytutów pieniądza w postaci papierów wartościowych, jak np. akcje, obligacje, a także środków płatniczych, jak np. czeki, akredytywy i inne) z tytułu obrotu tymi środkami pieniężnymi lub wartościami pieniężnymi – tzw. różnice kursowe od własnych środków pieniężnych (art. 15a ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3 ustawy o CIT);
• różnice kursowe związane z operacjami finansowymi w formie udzielenia/otrzymania kredytu/pożyczki (art. 15a ust. 2 pkt 4 i 5 oraz ust. 3 pkt 4 i 5 ustawy o CIT).
  
  

Są to niezależne od siebie kategorie różnic kursowych, jednak w przypadku zapłaty za zobowiązania w walucie obcej (koszty) mogą występować równocześnie różnice transakcyjne oraz różnice kursowe od własnych środków pieniężnych.

Jeśli chodzi o różnice kursowe od tzw. własnych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej (art. 15a ust. 2 pkt 3 i art. 15a ust. 3 pkt 3 ustawy o CIT) należy podnieść, że sens ekonomiczny tych różnic polega na odzwierciedleniu rzeczywistych przysporzeń i strat podatnika z tytułu obrotu własnymi środkami i wartościami pieniężnymi w walucie obcej.

Różnic takich nie ustala się na okoliczność otrzymania lub nabycia środków i wartości pieniężnych, lecz są one ustalane na okoliczność wypływu środków i wartości pieniężnych w sensie wyzbycia się ich dla podmiotu trzeciego (przepływ środków pieniężnych w ramach rachunków bankowych należących do tego samego podatnika nie powoduje więc powstania tego rodzaju różnic). A zatem każda wypłata środków pieniężnych w walucie obcej skierowana do podmiotu trzeciego skutkuje powstaniem tego rodzaju różnic, za wyjątkiem wypłaty związanej ze spłatą bądź udzieleniem kredytu (pożyczki). O wyjątku tym przesądza zastrzeżenie zawarte w art. 15a ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3 ustawy o CIT odwołujące się do pkt 4 i 5 (zastrzeżenie to w przypadku kredytów/pożyczek wyklucza ewentualność podwójnego ustalania różnic kursowych).

W przypadku pożyczek różnice kursowe – mające wpływ na podstawę opodatkowania – mogą powstać na podstawie art. 15a ust. 2 pkt 4 i 5 oraz ust. 3 pkt 4 i 5 ustawy o CIT w dacie zwrotu/spłaty udzielonej/otrzymanej pożyczki w sytuacji, gdy zostaną spełnione łącznie trzy przesłanki:

• udzielenie/otrzymanie kredytu (pożyczki) musi nastąpić w walucie obcej,
• zwrot/spłata kredytu (pożyczki) również musi nastąpić w walucie obcej,
• powstaną różnice między przeliczoną na PLN wartością zobowiązania w dniu jego powstania (udzielenia/otrzymania pożyczki) oraz w dniu jego uregulowania (zwrotu/spłaty pożyczki).
  
  

Zatem, aby zastosowanie miały przepisy ustawy o CIT dotyczące różnic kursowych pożyczka w momencie udzielenia (otrzymania), jak i jej zwrotu (spłaty) musi mieć charakter walutowy.

Właściwa usługa cash poolingu rzeczywistego polega na codziennym bilansowaniu środków zgromadzonych na rachunkach Uczestników.

Umowa cash poolingu nie została uregulowana w polskim systemie prawnym, jest zatem tzw. umową nienazwaną w rozumieniu prawa cywilnego. Jednakże, biorąc pod uwagę charakter tej umowy i jej cele, stwierdzić należy, że ma ona cechy zbliżone do umowy pożyczki (udostępnianie określonej kwoty pieniędzy w zamian za odpowiednie wynagrodzenie – odsetki). Zatem faktycznym jej celem jest udostępnianie środków pieniężnych pomiędzy podmiotami z Grupy oraz osiąganie przez te podmioty korzyści w postaci odsetek.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika Wnioskodawca jest polską spółką, która należy do Grupy kapitałowej. W ramach Grupy funkcjonuje system zarządzania płynnością finansową cash pool, którego uczestnikami są inne spółki należące do Grupy. Obecnie, Spółka rozważa przystąpienie do systemu cash pool funkcjonującego w ramach Grupy.

System cash pool funkcjonujący w Grupie jest organizowany przez Bank, a funkcję Pool Leadera pełni fińska Spółka. W celu organizacji systemu cash pool w Grupie Pool Leader zawarł z Bankiem odpowiednią umowę. Zgodnie z postanowieniami Umowy, wszystkie transakcje są księgowane na Rachunku Głównym należącym do Pool Leadera, przy pomocy Rachunków Transakcyjnych poszczególnych Uczestników. Transakcje te prowadzą do odpowiedniego zwiększenia/zmniejszenia salda rachunku, od którego Bank nalicza odsetki. System cash pool w Grupie działa bowiem w ten sposób, że na koniec każdego dnia Bank konsoliduje wszystkie konta funkcjonujące w ramach systemu i od wartości skonsolidowanych środków (saldo konsolidowanych kont dodatnie) lub skonsolidowanego długu (saldo konsolidowanych kont ujemne) oblicza odsetki według stopy procentowej wynegocjowanej między Pool Leaderem, a Bankiem. Jednocześnie, zgodnie z ustaleniami między Pool Leaderem i Uczestnikami, w okresach dziennych naliczane są odsetki od wartości środków na indywidualnych rachunkach poszczególnych Uczestników. Odsetki naliczane są zarówno od sald dodatnich, jako odsetki należne Uczestnikowi, jak i sald ujemnych, jako odsetki z tytułu udostępnienia środków pieniężnych przez Uczestnika.

Wobec powyższego, w sytuacji gdy Spółka przystąpi do systemu cash pool funkcjonującego w ramach Grupy, to jedno z kont bankowych objętych ww. system będzie prowadzone w walucie obcej (tj. EUR). Niewykluczone, że w przyszłości do systemu zostaną włączone także konta prowadzone w innych walutach, w tym m.in. CHF, USD, SEK, NOK i RUB.

W wyniku uczestnictwa w systemie, jeśli saldo Rachunku Transakcyjnego Spółki będzie dodatnie, wówczas Spółka otrzyma odsetki za udostępnienie nadwyżek na rzecz innego Uczestnika, jeśli natomiast saldo będzie ujemne - wówczas Spółka będzie zobowiązana do zapłaty odsetek za korzystanie z nadwyżek finansowych innego Uczestnika.

Z opisu sprawy wynika również, że Spółka ustala różnice kursowe w oparciu o przepisy Ustawy o CIT (tzw. podatkowe różnicie kursowe), a pomiędzy Spółką a Pool Leaderem oraz pozostałymi Uczestnikami systemu cash pool występują powiązania, o których mowa w art. 11a ust. 1 pkt 4 Ustawy o CIT.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że w związku z przelewami środków w walucie obcej w ramach systemu Cash poolingu w opisanym zdarzeniu przyszłym powstaną w Spółce podatkowe różnice kursowe, o których mowa w art. 15a ust. 2 pkt 4 i pkt 5 oraz art. 15a ust. 3 pkt 4 i pkt 5 ustawy o CIT.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym różnice kursowe, które mogą powstać w związku z konsolidowaniem w ramach struktury cash pool salda Rachunku Transakcyjnego Spółki prowadzonego w walucie obcej stanowić będą podatkowe różnice kursowe, o których mowa w art. 15a ust. 2 pkt 4 i 5 oraz ust. 3 pkt 4 i 5 Ustawy o CIT jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Nadmienić należy, że w zakresie podatku od towarów i usług oraz podatku od czynności cywilnoprawnych zostały/zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.