Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.540.2020.1.SK
z 5 lutego 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 4 grudnia 2020 r. (data wpływu 8 grudnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości powstania przychodu w związku z uprzednim zaliczeniem odpisów aktualizujących do kosztów uzyskania przychodów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 grudnia 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości powstania przychodu w związku z uprzednim zaliczeniem odpisów aktualizujących do kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością prowadząca działalność pod firmą: X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Y., zwana dalej: „podatnikiem”, „stroną”, „Spółką” lub „Wnioskodawcą”, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu lokali użytkowych podmiotom gospodarczym oraz osobom fizycznym. Strona jest podatnikiem czynnym VAT, w zakresie podatku od towarów i usług zobowiązanym do składania deklaracji miesięcznych. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych rokiem podatkowym jest okres 12 miesięcy liczonych w okresie od dnia 01 stycznia do dnia 31 grudnia. Aktualnie rokiem podatkowym jest okres od dnia 01 stycznia 2020 r. do dnia 31 grudnia 2020 r., dalej w skrócie rok obrotowy za rok 2019 r. W 2014 r. Spółka podpisała umowę najmu ze spółką z ograniczoną odpowiedzialnością prowadzącą działalność gospodarczą pod firmą: Y sp. z o.o. w Z., aktualna nazwa firmy: C. sp. z o.o, zwaną dalej w skrócie dłużnikiem, na wynajem lokalu użytkowego na cele związane z działalnością gospodarczą dłużnika. Z uwagi na fakt, iż dłużnik nie opłacał należności za wynajem ww. umowa została rozwiązana. Należności za czynsz najmu należne do dłużnika zostały zaewidencjonowane w księgach rachunkowych oraz uznane przez Wnioskodawcę jako przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Spółka wniosła do Sąd Rejonowego pozew o zapłatę długu z tytułu ww. należności za czynsz. Sąd Rejonowy prawomocnym wyrokiem z dnia (…) sygn. akt (…), opatrzonym klauzulą wykonalności w dniu (...) zasądził na rzecz Spółki kwotę brutto 39.767,00 zł. Wnioskodawca ww. tytuł wykonawczy skierował do komornika celem wszczęcia postępowania egzekucyjnego. Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w (…), zwana dalej Komornikiem Sądowym, postanowieniem z dnia (...) na podstawie art. 824 Kpc umorzył postępowanie z uwagi na bezskuteczność postępowania egzekucyjnego oraz brak majątku Spółki z którego można zaspokoić roszczenia Wnioskodawcy. Strona w miesiącu kwietniu 2017 r. mając na uwadze fakt wszczęcia postępowania egzekucyjnego wobec dłużnika, utworzyła odpis aktualizujący, zwany odpisem aktualizującym za rok 2017 r., w kwocie netto 32.330,89 zł i zaliczyła ww. odpis aktualizujący do kosztów uzyskania roku podatkowego 2017 r. Następnie Wnioskodawca w 26 lipca 2017 r. złożył do Sądu Okręgowego (…) pozew o zapłatę pozostałej należności od dłużnika z tytułu czynszu najmu w kwocie brutto 462.427,53 zł. Sąd Okręgowy (…) wyrokiem z dnia 04 września 2018 r., sygn. akt (…), zasądził ww. kwotę na rzecz Wnioskodawcy. Spółka tytuł wykonawczy skierowała do Komornika Sądowego w miesiącu maju 2019 r. oraz utworzyła odpis aktualizujący, zwany dalej w skrócie odpisem aktualizującym za rok 2019 i kwotę ww. odpisu aktualizującego w wysokości netto zaliczyła do kosztów uzyskania przychodu roku podatkowego 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji na wniosek Spółki wydał w dniu 23 września 2019 r. interpretację indywidualną numer 0111-KDIB1-1.4010.308.2019.l.SG, stwierdzając ww. interpretacji iż prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy dotyczące zaliczenia od kosztów uzyskania przychodu danego roku podatkowego odpisów aktualizujących w roku 2017 i w roku 2019 powyżej opisane wierzytelności. Od dnia powstania dłużnika do chwili obecnej jedynym właścicielem udziałów Spółki oraz jej prezesem jest osoba fizyczna Pan X, zwany prezesem zarządu dłużnika, który od daty powstania dłużnika jednym członkiem zarządu dłużnika. Wskazać należy, iż Sąd Rejonowy w (…) prawomocnym postanowieniem z dnia 03 lutego 2016 r. sygn. akt (…) oddalił wniosek dłużnika o ogłoszenie upadłości na podstawie art. 13 Prawa upadłościowego. Spółka mając za podstawę art. 299 Kodeksu spółek handlowych o zapłatę w ramach odpowiedzialności przez prezesa zarządu dłużnika, długu zasądzonego wyrokiem Sądu Rejonowego w (…) z dnia 25 lipca 2016r., sygn. akt (…).

Na podstawie złożonego pozwu Sąd Rejonowy w (…) wyrokiem z dnia 02 grudnia 2019 r., sygn. akt (…) zasądził od X kwotę w wysokości 45.163,90 zł. W wyniku złożonej apelacji Sąd Okręgowy w (…) wyrokiem z dnia 30 września 2020 r., sygn. akt (…) uchylił ww. wyrok w całości oraz oddalił powództwo Spółki w całości. W roku podatkowym 2020 Spółka nie przewiduje rozwiązania utworzonych powyżej opisanych odpisów aktualizujących. Rozwiązania ww. odpisów Wnioskodawca nie przewiduje także w okresie kolejnych 10 lat podatkowych, licząc od dnia 01 stycznia 2021r. Spółka przewiduje, iż rozwiązanie ww. opisanych odpisów aktualizujących nastąpi w roku podatkowym 2031. Strona w trakcie ww. 10 lat zamierza składać wnioski o wszczęcie postępowania egzekucyjnego przeciwko dłużnikowi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca utworzone w roku podatkowym 2017 r. oraz utworzone w roku podatkowym 2019 r. odpisy aktualizujące wierzytelności C. sp. o.o. z siedzibą w (…) ma obowiązek w roku podatkowym 2020 lub w następnych dziesięciu kolejnych lat podatkowych do roku podatkowego 2031, w przypadku nie rozwiązania utworzonych ww. odpisów aktualizujących, zaliczenia do przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowej sprawie wskazać należy, iż na Spółce stosownie do art. 12 ust. pkt 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w przypadku rozwiązania ww. odpisów aktualizujących spoczywać będzie obowiązek zaliczenia do przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, rozwiązanych odpisów aktualizujących. Skoro jak przedstawiono w opisie zdarzenia przyszłego Spółka nie przywiduje, iż rozwiązanie ww. odpisów nie nastąpi w okresie kolejnych 10 lat podatkowych, uznać należy brak ww. rozwiązania odpisów skutkuje brakiem powstania obowiązku podatkowego z tytułu rozwiązania utworzonych i zaliczonych do kosztów uzyskania przychodu odpisów aktualizujących wierzytelności, uprzednio zaliczone do przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Wskazać jednocześnie należy, iż strona zamierza składać ponowne wnioski o wszczęcie postępowania egzekucyjnego przeciwko Spółce. Z uwagi na powyższe należy uznać, iż Wnioskodawca utworzone w roku podatkowym 2017 r. oraz utworzone w roku podatkowym 2019 r. odpisy aktualizujące wierzytelności C. sp. o.o. z siedzibą w (…) nie ma obowiązku w roku podatkowym 2020 lub w następnych dziesięciu kolejnych lat podatkowych do roku podatkowego 2031, w przypadku nie rozwiązania utworzonych ww. odpisów aktualizujących, zaliczenia do przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1406 ze zm., dalej: „updop”), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 7 ust. 2 updop).

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera legalnej definicji przychodu. Zwrócić należy uwagę, że katalog przychodów wymienionych w ustawie ma charakter otwarty i jedynie przykładowy.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 updop, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont (art. 12 ust. 3 updop).

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, przychodem jest wartość zwróconych wierzytelności, które uprzednio, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 25 lub 43, zostały odpisane jako nieściągalne lub umorzone i zaliczone do kosztów uzyskania przychodów,

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 4d updop, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności wartości należności umorzonych, przedawnionych lub odpisanych jako nieściągalne w tej części, od której dokonane odpisy aktualizujące zostały uprzednio zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Natomiast, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 4e updop, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest w szczególności równowartość odpisów aktualizujących wartość należności, uprzednio zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, w przypadku ustania przyczyn, dla których dokonano tych odpisów.

W cytowanym przepisie mowa jest o „ustaniu przyczyn”. Przez ustanie przyczyny dla której dokonano odpisów aktualizujących należy rozumieć nie tylko rozwiązanie tych odpisów ale także np. wyegzekwowanie (otrzymanie) należności (lub ich części) dla których odpisy te zostały utworzone lub jej przedawnienie. Z tej przyczyny stanowisko Wnioskodawcy nie może zostać uznane za prawidłowe. Wnioskodawca nie może bowiem zakładać, że nie zaistnieją ww. okoliczności skutkujące koniecznością powstania przychodu zwłaszcza, że jak wskazano „strona zamierza składać wnioski o wszczęcie postępowania egzekucyjnego przeciwko dłużnikowi”.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.