2021.01.21 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.607.2020.1.DS
z 21 stycznia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 grudnia 2020 r. (data wpływu 4 grudnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku zawarcia oznaczenia „mechanizm podzielonej płatności” w fakturach i w pliku JPK_V7M – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku zawarcia oznaczenia „mechanizm podzielonej płatności” w fakturach i w pliku JPK_V7M.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

(…) Spółka Jawna z siedzibą w (…), zwana dalej Wnioskodawcą jest spółką prawa handlowego i prowadzi punkty sprzedaży detalicznej i hurtowej towarów hydraulicznych oraz świadczy usługi budowlano-montażowe. Sprzedaż dokonywana jest na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą (podatników podatku VAT).

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług niekorzystającym ze zwolnienia określonego w art. 113 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106), dalej: ustawa, zobowiązanym do składania dokumentu elektronicznego JPK_VAT w formie JPK_V7M (rozliczenie miesięczne).

Niektóre spośród towarów sprzedawanych przez Wnioskodawcę jak i świadczonych usług mieszczą się w katalogu towarów/usług wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy.

Wnioskodawca dokonuje zatem dostaw oraz świadczy usługi podlegające zgodnie z art. 108a ust. 1a ustawy, mechanizmowi podzielonej płatności jeżeli są one udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, i jeżeli są dokonywane dla podatnika.

W odniesieniu do opisanych powyżej usług lub dostaw występują sytuacje, w których zgodnie z zawartymi umowami, Wnioskodawca otrzymuje przedpłaty (wpłaty zaliczkowe) na poczet świadczenia usług lub dostawy towarów wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy. Przykładem usługi świadczonej przez Wnioskodawcę, która jest wymieniona w załączniku nr 15 pod pozycją 98, są roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych (prace związane z budową nowych budynków, przebudową lub remontem istniejących budynków) – symbol PKWiU 41.00.30.0.

Niejednokrotnie wartość usługi, zgodnie z zawartą z kontrahentem umową, przekracza kwotę 15 000,00 zł, rozumianą jako wartość brutto transakcji (wraz z podatkiem VAT). Płatności za usługę są dokonywane etapowo na podstawie harmonogramu przedpłat w rozumieniu art. 19a ust. 8 ustawy.

W przypadku otrzymania przedpłaty (gotówka, przelew) Wnioskodawca wystawia dokument: faktura „zaliczkowa”, który wykazuje zarówno wartość ogólną transakcji jak i wartość otrzymanej kwoty zaliczki.

Przykładowo: wartość usługi budowlanej (usługa wymieniona w załączniku nr 15) wykonanej na rzecz podatnika podatku VAT zgodnie z umową wynosi 40 000,00 zł (brutto).

Otrzymane zaliczki na wykonanie tej usługi:

zaliczka pierwsza 5 000,00 zł,
zaliczka druga 10 000,00 zł,
zaliczka trzecia 15 000,00 zł.

Wartość faktury końcowej, wystawionej do wykonanej usługi: 10 000,00 zł. Czyli żadna z faktur zaliczkowych ani faktura końcowa nie przekracza kwoty, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r., poz. 1292), tj. 15 000,00 zł.

Faktury zaliczkowe dokumentujące poszczególne wpłaty w swojej treści zawierają całą wartość transakcji (wartość usługi, zgodnie z zawartą z kontrahentem umową) oraz w przypadku kolejnej faktury zaliczkowej wartość dotychczas otrzymanych wpłat (zaliczek).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku dostawy towarów i świadczenia usług, wymienionych w załączniku nr 15 do Ustawy o podatku od towarów i usług (np. umowy dotyczące usług budowlanych i budowlano-montażowych), w sytuacji gdy cała wartość umowy przekracza 15 000,00 zł (w wartości brutto, tj. z uwzględnieniem podatku od towarów i usług), natomiast faktury zaliczkowe dotyczące dokonywanych przedpłat oraz faktura końcowa są na kwoty nieprzekraczające 15 000,00 zł, to faktury te powinny zawierać oznaczenie „mechanizm podzielonej płatności” i z tym oznaczeniem zostać ujęte w pliku JPK_V7M?

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 108a ust. 1a ustawy, przy dokonywaniu płatności za nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, podatnicy są obowiązani zastosować mechanizm podzielonej płatności.

W przypadku faktur, w których kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, obejmujących dokonaną na rzecz podatnika dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy, faktura powinna zawierać wyrazy „mechanizm podzielonej płatności”.

Zgodnie z art. 108a ust. 1b ustawy, podatnik obowiązany do wystawienia faktury, o której mowa w art. 106e ust. 1 pkt 18a, jest obowiązany do przyjęcia płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności.

Z treści art. 108a ust. 1c ustawy wynika, że przepisy ust. 1-1b stosuje się odpowiednio do płatności, o których mowa w art. 19a ust. 8, czyli między innymi do zaliczek. W takim przypadku w komunikacie przelewu, o którym mowa w art. 108a ust. 3 ustawy, podatnik w miejsce informacji, o której mowa w ust. 3 pkt 3, wpisuje wyraz „zaliczka”.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że obowiązek wystawiania faktur z adnotacją „mechanizm podzielonej płatności” będzie występował, jeżeli łącznie spełnione będą trzy warunki, tj. faktura:

będzie wystawiana na kwotę należności ogółem (kwotę brutto) przekraczającą 15 000,00 zł lub jej równowartość (art. 19 pkt 2 ustawy z 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców),
będzie dokumentować dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w dodanym załączniku nr 15 do ustawy,
dotyczyć będzie czynności dokonywanych na rzecz podatnika w rozumieniu ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do sytuacji opisanej w stanie faktycznym, nie zostanie spełniony warunek pierwszy, tj. faktura (lub faktura „zaliczkowa”) nie będzie wystawiana na kwotę należności ogółem (kwotę brutto) przekraczającą 15 000,00 zł lub jej równowartość. Obowiązek zastosowania adnotacji „mechanizm podzielonej płatności” będzie istnieć jedynie, w przypadku, gdy kwota wynikająca z faktury (lub faktury „zaliczkowej”) przekroczy kwotę 15 000,00 zł lub jej równowartość, i mieć on będzie zastosowanie wyłącznie do tej faktury.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku płatności zaliczek, o tym czy powstaje obowiązek wystawienia faktury w systemie MPP zgodnie z art. 108a ust. 1b ustawy, decydują zasady ogólne, a więc wartość brutto faktury oraz przedmiot transakcji (nabycie towarów i usług z załącznika nr 15 do ustawy).

W omawianym stanie faktycznym bez znaczenia pozostaje kwota, na jaką zostanie zawarta umowa z kontrahentem. Przepisy dotyczące obowiązkowego mechanizmu podzielonej płatności jednoznacznie odnoszą się bowiem do wartości faktury, w której kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, a nie do wartości transakcji określonej w umowie miedzy kontrahentami.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma znaczenia fakt, że faktury zaliczkowe dokumentujące poszczególne wpłaty w swojej treści zawierają całą wartość transakcji (wartość usługi, zgodnie z zawartą z kontrahentem umową) oraz w przypadku kolejnej faktury zaliczkowej wartość dotychczas otrzymanych wpłat (zaliczek).

Tak więc zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku otrzymania zaliczki i wystawienia faktury „zaliczkowej” lub faktury „końcowej” na kwotę nieprzekraczającą 15 000,00 zł (wraz z podatkiem od towarów i usług) nie powstanie obowiązek określony w art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy, tj. faktury te nie powinny zawierać oznaczenia „mechanizm podzielonej płatności” (zarówno na fakturze jak i w pliku JPK_V7M).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Regulacje dotyczące mechanizmu podzielonej płatności zawarte zostały w ustawie z dnia 15 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 62), która wprowadziła z dniem 1 lipca 2018 r. m.in. nowy blok przepisów zawartych w rozdziale 1a w art. 108a-108d ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), dalej: ustawa.

Ustawa z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r., poz. 1751) wprowadza z dniem 1 listopada 2019 r. zmiany do ustawy w zakresie mechanizmu podzielonej płatności.

W myśl art. 108a ust. 1a ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2020 r., przy dokonywaniu płatności za nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, podatnicy są obowiązani zastosować mechanizm podzielonej płatności.

Natomiast zgodnie z art. 108a ust. 1a ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2021 r., przy dokonywaniu płatności za nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem przekracza kwotę 15 000 zł lub jej równowartość wyrażoną w walucie obcej, podatnicy są obowiązani zastosować mechanizm podzielonej płatności. Do przeliczania na złote kwot wyrażonych w walucie obcej stosuje się zasady przeliczania kwot stosowane w celu określenia podstawy opodatkowania.

Art. 108a ust. 1b ustawy stanowi, że podatnik obowiązany do wystawienia faktury, o której mowa w art. 106e ust. 1 pkt 18a, jest obowiązany do przyjęcia płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności.

Na podstawie art. 108a ust. 1c ustawy, przepisy ust. 1-1b stosuje się odpowiednio do płatności, o których mowa w art. 19a ust. 8. W takim przypadku w komunikacie przelewu, o którym mowa w ust. 3, podatnik w miejsce informacji, o której mowa w ust. 3 pkt 3, wpisuje wyraz „zaliczka”.

Zgodnie z art. 108a ust. 1d ustawy, w przypadku dokonania potrącenia, o którym mowa w art. 498 Kodeksu cywilnego, przepisów ust. 1a i 1b nie stosuje się w zakresie, w jakim kwoty należności są potrącane.

W myśl art. 108a ust. 2 ustawy, zastosowanie mechanizmu podzielonej płatności polega na tym, że:

zapłata kwoty odpowiadającej całości albo części kwoty podatku wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek VAT;
zapłata całości albo części kwoty odpowiadającej wartości sprzedaży netto wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek bankowy albo na rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, dla których jest prowadzony rachunek VAT, albo jest rozliczana w inny sposób.

Stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Art. 2 pkt 31 ustawy stanowi, że ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o fakturze – rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Na mocy art. 106g ust. 1 ustawy, faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

Zakres informacji jakie powinna zawierać faktura, wskazany został w art. 106e ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy, w przypadku faktur, w których kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, obejmujących dokonaną na rzecz podatnika dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy – faktura powinna zawierać wyrazy „mechanizm podzielonej płatności”.

Stosownie do art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r., poz. 1292, z późn. zm.), dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy:

stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz
jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza 15 000 zł lub równowartość tej kwoty, przy czym transakcje w walutach obcych przelicza się na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji.

Załącznik nr 15 do ustawy – stanowiący „Wykaz towarów i usług, o których mowa w art. 105a ust. 1, art. 106e ust. 1 pkt 18a, art. 108a ust. 1a oraz art. 108e ustawy” – zawiera zamkniętą listę towarów i usług, w przypadku których faktura dokumentująca ich dostawę lub świadczenie musi zawierać adnotację „mechanizm podzielonej płatności”.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że obowiązek wystawiania faktur z adnotacją „mechanizm podzielonej płatności” będzie istnieć, jeżeli łącznie spełnione będą trzy warunki, tj. faktura:

będzie wystawiana na kwotę należności ogółem (kwotę brutto) przekraczającą 15 000 zł lub jej równowartość (art. 19 pkt 2 ustawy – Prawo przedsiębiorców),
będzie dokumentować dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy,
będzie dokumentować czynności dokonywane na rzecz podatnika.

Ponadto, zgodnie z art. 109 ust. 1 ustawy, podatnicy, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem sprzedaży w dniu następnym.

W myśl art. 109 ust. 3 ustawy, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:

rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;
kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;
kontrahentów;
dowodów sprzedaży i zakupów.

Według art. 109 ust. 14 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 3, oraz sposób wykazywania danych w ewidencji przesyłanej zgodnie z ust. 3b i 3c, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowości rozliczeń podatników oraz kontroli obowiązków podatników przez organ podatkowy, identyfikowania obszarów, w których występują nadużycia w podatku lub narażonych na te nadużycia, oraz możliwości techniczno organizacyjne prowadzenia przez podatników ewidencji.

Szczegółowy zakres danych, jakie ma zawierać ewidencja VAT oraz sposób wykazywania danych w ewidencji przesyłanej w formie JPK_VAT został określony w rozporządzeniu Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2019 r., poz. 1988, z późn. zm.), dalej: rozporządzenie.

Jak wynika z § 1 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, rozporządzenie określa szczegółowy zakres danych zawartych w:

deklaracjach podatkowych, o których mowa w art. 99 ust. 1-3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej „ustawą”,
ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy, zwanej dalej „ewidencją”;

Ponadto na mocy rozporządzenia został wprowadzony od dnia 1 października 2020 r. obowiązek wykazywania w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług danych pozwalających na prawidłowe rozliczenie podatku.

Mając na uwadze powyższe ustalenia, rozporządzenie w § 10 zobowiązuje podmioty do wskazywania w ewidencji VAT danych pozwalających na prawidłowe rozliczenie podatku należnego.

I tak zgodnie z § 10 ust. 4 pkt 13 rozporządzenia, dodatkowo ewidencja zawiera oznaczenie dotyczące transakcji objętej obowiązkiem stosowania mechanizmu podzielonej płatności – oznaczenie „MPP”.

Z opisu analizowanej sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką prawa handlowego i prowadzi punkty sprzedaży detalicznej i hurtowej towarów hydraulicznych oraz świadczy usługi budowlano-montażowe. Sprzedaż dokonywana jest na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą (podatników podatku VAT).

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług niekorzystającym ze zwolnienia określonego w art. 113 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zobowiązanym do składania dokumentu elektronicznego JPK_VAT w formie JPK_V7M (rozliczenie miesięczne).

Niektóre spośród towarów sprzedawanych przez Wnioskodawcę jak i świadczonych usług mieszczą się w katalogu towarów/usług wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości czy w przypadku dostawy towarów i świadczenia usług, wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy (np. umowy dotyczące usług budowlanych i budowlano montażowych), w sytuacji gdy cała wartość umowy przekracza 15 000,00 zł (w wartości brutto, tj. z uwzględnieniem podatku od towarów i usług), natomiast faktury zaliczkowe dotyczące dokonywanych przedpłat oraz faktura końcowa są na kwoty nieprzekraczające 15 000,00 zł, to faktury te powinny zawierać oznaczenie „mechanizm podzielonej płatności” i z tym oznaczeniem zostać ujęte w pliku JPK_V7M.

Odnosząc się do przedstawionego we wniosku opisu sprawy, należy wskazać, że istotne znaczenie dla obowiązku zawarcia na fakturze oznaczenia „mechanizm podzielonej płatności” w przypadku dostawy towarów i świadczenia usług, wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy, ma wartość brutto wykazana na fakturze, a nie wartość wynikająca z zawartej z kontrahentem umowy, tj. bez znaczenia w przedmiotowej sprawie pozostaje kwota, na jaką zostają zawarte poszczególne umowy z kontrahentami. Ww. przepisy jednoznacznie odnoszą się do wartości faktury, w której kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców a nie do kwoty zawartej w umowie miedzy kontrahentami.

Wskazać przy tym należy, że w przypadku zaliczek o tym, czy powstaje obowiązek zastosowania mechanizmu podzielonej płatności decydują zasady ogólne, a więc wartość brutto faktury oraz przedmiot transakcji (nabycie towarów lub usług z załącznika nr 15 do ustawy).

Dlatego też stwierdzić należy, że przy fakturach zaliczkowych wyznacznikiem stosowania lub nie mechanizmu podzielonej płatności jest również wartość wystawionej faktury.

Zatem jeżeli cała wartość umowy przekracza 15 000,00 zł, natomiast faktury zaliczkowe dotyczące dokonywanych przedpłat oraz faktura końcowa są na kwoty nieprzekraczające 15 000,00 zł, to na żadnej z nich Wnioskodawca nie ma obowiązku umieszczania oznaczenia „mechanizm podzielonej płatności”.

Oznaczenie „mechanizm podzielonej płatności” dotyczy wyłącznie transakcji objętej obowiązkiem stosowania mechanizmu podzielonej płatności, zarówno po stronie sprzedaży, jak i zakupu. W ewidencji oznaczenie „MPP” powinno zostać wpisane w przypadku wystąpienia transakcji objętych obowiązkiem stosowania mechanizmu podzielonej płatności. Natomiast w przedmiotowej sprawie faktury zaliczkowe dotyczące dokonanych przedpłat oraz faktura końcowa są na kwoty nieprzekraczające 15 000,00 zł, dlatego też Wnioskodawca nie jest zobowiązany do stosowania mechanizmu podzielonej płatności.

Zatem skoro w analizowanej sprawie Wnioskodawca nie jest zobowiązany do zastosowania mechanizmu podzielonej płatności, gdyż faktury zaliczkowe dotyczące dokonanych przedpłat oraz faktura końcowa są na kwoty nieprzekraczające 15 000,00 zł, to w konsekwencji Wnioskodawca nie jest zobowiązany do ujęcia omawianych transakcji w ewidencji prowadzonej dla celów podatku od towarów i usług z oznaczeniem „MPP”.

Podsumowując, w przypadku dostawy towarów i świadczenia usług, wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy (np. umowy dotyczące usług budowlanych i budowlano-montażowych), w sytuacji gdy cała wartość umowy przekracza 15 000,00 zł (w wartości brutto, tj. z uwzględnieniem podatku od towarów i usług), natomiast faktury zaliczkowe dotyczące dokonywanych przedpłat oraz faktura końcowa są na kwoty nieprzekraczające 15 000,00 zł, to faktury te nie muszą zawierać oznaczenia „mechanizm podzielonej płatności” i nie powinny zostać ujęte z tym oznaczeniem w pliku JPK_V7M.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin