2021.02.05 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT2-3.4011.888.2020.2.AC

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.888.2020.2.AC
z 5 lutego 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 listopada 2020 r. (data wpływu 9 listopada 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 listopada 2020 r. (data wpływu 13 listopada 2020 r.) oraz z pismem z dnia 14 stycznia 2021 r. (data wpływu 14 stycznia 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box)– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 listopada 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Pismem z dnia 3 listopada 2020 r. (data wpływu 13 listopada 2020 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek poprzez przedłożenie pełnomocnictwa szczególnego na druku PPS-1.

Z uwagi na braki formalne wniosku, Organ podatkowy pismem z dnia 7 stycznia 2021 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.888.2020.1.AC (doręczonym w dniu 7 stycznia 2021 r.), wezwał Wnioskodawcę na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. W odpowiedzi na ww. wezwanie w dniu 14 stycznia 2021 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (data nadania14 stycznia 2021 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest polskim producentem gier na komputery oraz konsole. Jest polskim rezydentem podatkowym, podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Proces wytworzenia danej gry (dalej również jako: „Produkt”) obejmuje przede wszystkim prace programistyczne. Prace prowadzone są bezpośrednio przez Wnioskodawcę oraz przez programistów i grafików zatrudnionych w oparciu o umowę o dzieło (dalej również jako: „Programiści”).

Wnioskodawca oraz Programiści wykonują swoje czynności w ramach działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy. W momencie, w którym gra jest gotowa następuje jej premiera. Żaden z Programistów nie tworzy „gotowej” gry. Każdy z nich tworzy jedynie określone elementy kodu. Gra, z „technicznego” punktu widzenia, stanowi formę oprogramowania komputerowego stworzoną poprzez proces programowania. Programowanie obejmuje zaś, w szczególności, proces tworzenia lub wykorzystania odpowiednich zapisów kodu źródłowego. Programowanie jest traktowane jako część prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez Wnioskodawcę. Gry posiadają charakter twórczy, są „nowe”, tj. żadna z nich nie stanowi skopiowania bądź odwzorowania istniejącego produktu. Jednocześnie należy podkreślić, że celem prac realizowanych w ramach projektów nie jest wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do oprogramowania.

Stworzone oprogramowanie podlega ochronie prawnej wynikającej z art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. 2018 r., poz. 1191, dalej: „Prawo autorskie”).

Prace nad tworzeniem Produktów w postaci gier (jako prace badawczo-rozwojowe) realizowane są przez Wnioskodawcę w sposób systematyczny i w zależności od projektu trwają od kilku miesięcy do kilku lat. Prace realizowane są według określonych harmonogramów przez Wnioskodawcę oraz specjalnie wybrane do roli Programistów osoby. Zarówno Wnioskodawca, jak i Programiści, posiadają odpowiednie kompetencje, doświadczenie i wykształcenie.

Po premierze następuje „sprzedaż” danej gry. Sprzedaż polega na udzielaniu licencji. W praktyce, licencje udzielane są w pierwszej kolejności podmiotom prowadzącym platformy dystrybucji, one zaś udzielają licencji na grę („sprzedają ją”) użytkownikom końcowym.

Może okazać się, że stworzone Produkty będą w następnych latach po premierze, ulepszane i rozwijane poprzez tworzenie do nich dodatkowych modułów, części (dalej: „Ulepszenie”). Z prawnoautorskiego punktu widzenia Ulepszenie stanowić będzie stworzenie nowego utworu o charakterze „samoistnym” (innym niż prawo zależne). Wnioskodawca planuje sprzedawać (poprzez udzielanie licencji na) gry zarówno w wersji podstawowej, jak i po Ulepszeniu.

Ulepszenie stanowi nowy utwór o charakterze „samoistnym” (innym niż prawo zależne), który jednocześnie będzie podlegać ochronie na podstawie art. 74 Prawa autorskiego. Przedmiotem zapytania, jest wyłącznie sytuacja, w której Ulepszenie stanowi odrębne od podstawowej wersji gry kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Dla celów ewidencyjnych Wnioskodawca prowadzi podatkową książkę przychodów i rozchodów (dalej: „KPiR”), zgodnie z właściwymi przepisami. W treści KPiR ujmuje się koszty oraz przychody Wnioskodawcy, w szczególności te, które są związane z Projektami.

Dodatkowo prowadzi – odrębnie dla każdego KPWI – ewidencję dodatkową (dalej również jako: „Karta projektu”). Karta projektu zawiera w szczególności: określenie KPWI oraz daty jego premiery, specyfikację poniesionych na dany projekt kosztów i uzyskanych przychodów, z podziałem na poszczególne miesiące.

Koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem danej gry (dalej: „Koszty Gry”) obejmują:

wynagrodzenie Programistów (dla przypomnienia, zatrudnionych na umowę o dzieło);

składki na ubezpieczenie społeczne Wnioskodawcy;

nabycie sprzętu (np. konsole do testowania gier);

nabycie modułu programistycznego;

nabycie licencji do elementów gotowych.

Jak wskazano, część prac Wnioskodawca wykonuje osobiście, niemiej jednak jest On świadomy, że wartość tego typu prac nie stanowi podatkowych kosztów uzyskania przychodów.

Dla celów kalkulacji podatku Koszty Gry ujmowane są zgodnie z systematyką kosztów wykorzystywaną w kalkulacji wskaźnika Nexus – z przypisaniem ich do jednej z następujących kategorii:

a – prowadzona bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową związana z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej;

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, od podmiotu niepowiązanego;

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, od podmiotu powiązanego;

d – nabycie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W wypadku Wnioskodawcy, alokacja ta wygląda następująco:

a – koszty wynagrodzenia Programistów, składki na ubezpieczenie społeczne Wnioskodawcy, koszty sprzętu;

b – ewentualnie, jeśli kiedyś wystąpią: koszty programistów współpracujących (prowadzących własną działalność gospodarczą), koszty związane z nabyciem modułu programistycznego i licencji do elementów gotowych;

c – nie ponosi tego typu kosztów;

d – nie ponosi tego typu kosztów.

Wnioskodawca ponosi również określone koszty działalności jak (dalej jako: „Koszty Ogólne”):

koszty wynajmu biura;

koszty platformy IT („chmury”);

koszty telefonu i internetu (w tym abonament);

koszty domeny pocztowej.

Koszty Ogólne będą podlegać rozliczeniu w ramach reżimu „IP Box” w proporcji, w jakiej przychody w reżimie „IP Box” pozostają do całościowych przychodów Wnioskodawcy.

Jak wskazano, sprzedaż dokonywana jest przede wszystkim za pośrednictwem platform sprzedażowych. Wnioskodawca fakturuje te platformy zgodnie z przedstawioną przez nie specyfikacją sprzedażową. W ramach Karty projektu specyfikuje On wartość sprzedaży z podziałem na poszczególnych odbiorców (platformy).

Mogą również zdarzać się sytuacje „sprzedaży” danej gry (jedna tego typu sytuacja miała miejsce przed datą złożenia niniejszego wniosku). Przez „sprzedaż” Wnioskodawca rozumie przeniesienie przez Niego na nabywcę całości majątkowych praw autorskich do danej gry.

Wnioskodawca podkreśla, że prowadzi ewidencję zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.; dalej: „Ustawa PIT”).

W zakresie rocznego rozliczenia podatku z uwzględnieniem reżimu IP Box Wnioskodawca:

obliczać będzie dochód (przychód minus Koszty Gry oraz część Kosztów Ogólnych– jak wskazano powyżej) dla każdej z gier;

jednocześnie, ustalać będzie wskaźnik Nexus dla każdej z gier;

określony w powyższy sposób (dla każdej z gier dochód) podlegać będzie pomnożeniu przez właściwy dla niej wskaźnik Nexus;

wygenerowany w ten sposób wynik planuje opodatkować podatkiem dochodowym od osób fizycznych (dalej: „podatek PIT”) według stawki 5%;

rozliczenie nastąpi w rocznej deklaracji podatkowej.

Wniosek dotyczy:

zaistniałego stanu faktycznego – w zakresie gier, które do dnia złożenia niniejszego wniosku są już po dacie premiery oraz gry, która została „sprzedana”;

zdarzenia przyszłego – w pozostałym zakresie (gry, które dopiero powstaną lub będą mieć swoją premierę).

W piśmie z dnia 14 stycznia 2021 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że działalność prowadzona przez Niego w ramach wytwarzania oraz ulepszania gier jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe. Jest On producentem gier, co determinuje, że w swojej działalności skupia się na realizowaniu procesu wytwarzania gier, który obejmuje przede wszystkim prace programistyczne. Programowanie obejmuje zaś, w szczególności, proces tworzenia lub wykorzystania odpowiednich zapisów kodu źródłowego. Czynności te prowadzone są w sposób, który nie stanowi pełnego lub dominującego, skopiowania bądź odwzorowania istniejącego lub podobnego rozwiązania informatycznego. W związku z powyższym podjęta działalność ma charakter prac rozwojowych w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, tj. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym m.in. z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Wytwarzanie przez Wnioskodawcę oprogramowania lub jego części stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej). Wnioskodawca zajmuje się tworzeniem aplikacji biznesowych oraz gier wykorzystujących technologię wirtualnej i rozszerzonej rzeczywistości na platformy. Wytwarzanie oraz ulepszanie przez Wnioskodawcę gier ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności poprzez prowadzenie prac badawczo-rozwojowych. W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe produkty, ulepszone procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Wnioskodawca jest jednym z pionierów wśród podmiotów gospodarczych w Polsce, którzy w tak zaawansowanym stopniu podejmuje działania związane z tworzeniem produktów wykorzystujących technologię generowanej komputerowo symulacji środowiska 3D, z którą użytkownicy mogą wchodzić w interakcje w czasie rzeczywistym. Stworzone oprogramowanie podlega ochronie prawnej wynikającej z art. 74 Prawa autorskiego. W rozpatrywanym przypadku kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest „autorskie prawo do programu komputerowego”. Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję na potrzeby skorzystania z IP Box. W tym przedmiotowym przypadku rozpoczęcie projektu nastąpiło przed wejściem w życie reżimu IP Box, mimo tego przedmiotowa ewidencja zapewnia odrębność od początku projektu oraz jest prowadzona obecnie „na bieżąco”. Wszystkie wymienione we wniosku wydatki zostały faktycznie poniesione przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o którym mowa we wniosku.

Koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem danej gry obejmują:

wynagrodzenie Programistów;

składki na ubezpieczenie społeczne Wnioskodawcy;

nabycie sprzętu (np. konsole do testowania gier);

nabycie modułu programistycznego;

nabycie licencji do elementów gotowych.

O bezpośredniości przedmiotowych kosztów świadczy ich bezpośredni (tj. rozumiany wprost) wpływ na wytworzone kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Składki na ubezpieczenie społeczne zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów.

Wnioskodawcę ze współpracującymi z Nim Programistami prowadzącymi własną działalność gospodarczą będzie łączyć umowa o współpracę. W wyniku współpracy nie powstanie odrębny program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 Prawa autorskiego, do którego autorskie prawa majątkowe są przenoszone przez współpracowników na Wnioskodawcę. W ramach przedmiotowej współpracy Wnioskodawca będzie nabywał od tych podmiotów wyniki ich prac badawczo-rozwojowych, które będą traktowane jako poszczególne moduły, tj. elementy składowe wytworzonego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W związku z tym, w ramach współpracy nabywane są cząstkowe wyniki prac badawczo-rozwojowych, z których dopiero Wnioskodawca wytwarza kwalifikowane prawo własności intelektualnej, tj. autorski program komputerowy. Programiści współpracujący w przyszłości z Wnioskodawcą, którzy prowadzą własną działalność gospodarczą będą dla Niego podmiotami niepowiązanymi w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3 Ustawy PIT. Wnioskodawca pod pojęciem nabycia czy to modułu programistycznego lub elementów gotowych rozumie nabycie elementów mających elementy poboczne i uzupełniające, które stanowią część integralną tworzonego oprogramowania (gry), jak np. dźwięki, grafika, itp. W procesie prowadzonych wewnętrznie prac rozwojowych. Powyższe przykłady nabycia elementów uzupełniających jak moduł programistyczny nie są odrębnymi programami komputerowymi podlegającymi ochronie z art. 74 Prawa autorskiego oraz nie są nabywane w celu ich dalszej komercjalizacji jako produkty odrębne – stanowią one elementy tworzonego autorskiego programu komputerowego (gry). Stanowią one element składowy prowadzonych prac rozwojowych związanych ze stworzonym przez Wnioskodawcę programem komputerowym. Podmioty, od których Wnioskodawca nabywa moduł programistyczny oraz licencję do elementów gotowych, bądź które Mu je udostępniają nie są podmiotami powiązanymi z Wnioskodawcą w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 Ustawy PIT, tj. nabycie nastąpiło od podmiotów niepowiązanych. Wnioskodawca dokonuje zakupu (czy to w formie licencji czy nabycia praw autorskich) do elementów gotowych, jak grafika, które mają element poboczny i uzupełniający i stanowią element procesu wytwarzania własnego oprogramowania (gier).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy gry tworzone przez Wnioskodawcę stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej (dalej: „KPWI”) – w rozumieniu przepisu art. 30ca ust. 2 pkt 8 Ustawy PIT (autorskie prawo do programu komputerowego)?
Jeśli na pytanie pierwsze dostanie odpowiedź twierdzącą to czy tym samym Wnioskodawca może korzystać ze stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z udzielenia licencji na wskazane w pyt. 1 KPWI?
Jeśli na pytanie pierwsze dostanie odpowiedź twierdzącą to czy tym samym Wnioskodawca może korzystać ze stawki 5% od dochodu uzyskiwanego ze sprzedaży wskazanych w pyt. 1 KPWI?
Czy Ulepszenie stanowić będzie odrębne od „podstawowej” wersji gry kwalifikowane prawo własności intelektualnej (tj. autorskie prawo do programu komputerowego, w rozumieniu przepisu art. 30ca ust. 2 pkt 8 Ustawy PIT)?
Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że Koszty Ogólne będą podlegać rozliczeniu w ramach reżimu „IP Box” w proporcji, w jakiej przychody w reżimie „IP Box” pozostają do całościowych przychodów Wnioskodawcy?
Czy prawidłowa jest klasyfikacja stosowana przez Wnioskodawcę w zakresie przyporządkowania kosztów: wynagrodzenia Programistów, składek na ubezpieczenie społeczne Wnioskodawcy oraz koszty sprzętu – czy powinny być rozliczone pod lit. a?
Czy prawidłowa jest klasyfikacja stosowana przez Wnioskodawcę w zakresie przyporządkowania kosztów: programistów współpracujących (prowadzących własną działalność gospodarczą – jeżeli wystąpią), oraz nabycia modułu programistycznego i licencji do elementów gotowych – czy powinny być rozliczone pod lit. b?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Gry tworzone przez Wnioskodawcę stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej (dalej: „KPWI”) – w rozumieniu przepisu art. 30ca ust. 2 pkt 8 Ustawy PIT (autorskie prawo do programu komputerowego);
Wnioskodawca może korzystać ze stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z udzielenia licencji na wskazane w pyt. 1 KPWI;
Wnioskodawca może korzystać ze stawki 5% od dochodu uzyskiwanego ze sprzedaży wskazanych w pyt. 1 KPWI;
Ulepszenie stanowić będzie odrębne od „podstawowej” wersji gry kwalifikowane prawo własności intelektualnej (tj. autorskie prawo do programu komputerowego, w rozumieniu przepisu art. 30ca ust. 2 pkt 8 Ustawy PIT);
Prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że Koszty Ogólne będą podlegać rozliczeniu w ramach reżimu „IP Box” w proporcji, w jakiej przychody w reżimie „IP Box” pozostają do całościowych przychodów Wnioskodawcy;
Prawidłowa jest klasyfikacja stosowana przez Wnioskodawcę w zakresie przyporządkowania kosztów: wynagrodzenia Programistów, składek na ubezpieczenie Społeczne Wnioskodawcy oraz koszty sprzętu – powinny być rozliczone pod lit. a;
Prawidłowa jest klasyfikacja stosowana przez Wnioskodawcę w zakresie przyporządkowania kosztów: programistów współpracujących (prowadzących własną działalność gospodarczą – jeżeli wystąpią), oraz nabycia modułu programistycznego i licencji do elementów gotowych – powinny być rozliczone pod lit. b.

Uzasadnienie

Ad 1

Na wstępie Wnioskodawca wskazał, że z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej mamy do czynienia wówczas, gdy jest to jedno z praw, wskazanych przez ustawodawcę

w art. 30ca ust. 2 pkt 1-8 Ustawy PIT, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

W rozpatrywanym przypadku kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest „autorskie prawo do programu komputerowego”, wskazane w art. 30ca ust. 2 pkt 8 Ustawy PIT.

Wskazać należy, że Ustawa PIT nie zawiera definicji legalnej pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego”. Dlatego też, w oparciu o dyrektywy wykładni systemowej zewnętrznej, należy odwołać się do aktu prawnego, stanowiącego centralną regulację w zakresie prawa autorskiego i prawa własności intelektualnej – Prawa autorskiego.

Zgodnie z art. 74 ust. 1 i 2 Prawa Autorskiego, programy komputerowe co do zasady, podlegają ochronie jak utwory literackie.

W szczególności wskazać należy, że aby dana gra uzyskała status „utworu”, tj. dobra zasługującego na prawnoautorską ochronę, niezbędne jest stwierdzenie, że stanowi ona „przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze”. Należy przy tym stosować takie same kryteria, jak przy dokonywanej w podobnym celu ocenie dzieł literackich.

Ochrona przyznana grze obejmuje wszystkie formy jej wyrażenia. Podstawową przesłanką powstania prawa autorskiego jest to, aby dana gra stanowiła utwór – a zatem była przejawem działalności twórczej o indywidualnym charakterze.

W tym miejscu Wnioskodawca wskazał, że warunek ten jest spełniony. Po pierwsze, każda z produkowanych gier jest produktem „osobnym” (swoistym) i jednocześnie twórczym. Podobnie jak różne (od siebie) książki tego samego autora. Po wtóre, o twórczym i indywidualnym charakterze przesądza fakt wytworzenia danej gry w ramach działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy (o czym szerzej poniżej, w uzasadnieniu własnego stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 2).

W praktyce, ochronie prawnoautorskiej (jako utwór) podlegać będzie kod (w postaci kodu źródłowego bądź wynikowego, bez względu na jego rodzaj). To właśnie tenże kod tworzony jest w ramach procesu produkcji danej gry.

Mając na uwadze powyższe, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że gry tworzone przez Wnioskodawcę stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej (KPWI) – w rozumieniu przepisu art. 30ca ust. 2 pkt 8 Ustawy PIT (autorskie prawo do programu komputerowego).

Ad 2 i 3

Uwagi ogólne

Na wstępie Wnioskodawca podkreśla, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 Ustawy PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Wnioskodawca wskazał, że Ustawa PIT normuje konieczność łącznego spełnienia następujących warunków dla możliwości zastosowania 5% stawki podatku PIT:

bycie uprawnionym z tytułu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

jednocześnie, takie prawo zostało: wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach jego działalności badawczo-rozwojowej;

podatnik uzyskuje jeden z określonych w Ustawie PIT dochodów z danego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

podatnik spełnia wszelkie wymogi „formalne”, w szczególności w zakresie prowadzonej ewidencji księgowej.

Wnioskodawca podkreśla, że w Jego wypadku wszystkie powyższe wymogi są łącznie spełnione.

Kwalifikowane prawo własności intelektualnej

W myśl art. 30ca ust. 2 pkt 8 Ustawy PIT, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego. Wnioskodawca, jak wskazano we własnym stanowisku odnośnie pytania nr 1 prawo takie posiada. Zatem przedmiotową przesłankę należy uznać za spełnioną.

Kwalifikowane prawo własności intelektualnej jako rezultat działalności badawczo-rozwojowej

Dalej, zgodnie z przepisami Ustawy PIT, przedmiot ochrony (kwalifikowane prawo własności intelektualnej) musi zostać wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Definicja działalności badawczo-rozwojowej, zawarta w art. 5a pkt 38 Ustawy PIT, obejmuje szereg cech, którymi musi charakteryzować się wykonywana przez Wnioskodawcę działalność, aby mogła być uznana za badawczo-rozwojową:

musi być twórcza;

podejmowana w sposób systematyczny;

musi obejmować jedną z dwóch kategorii czynności – badania naukowe lub prace rozwojowe;

musi być podejmowana w określonym przez ustawę celu – zwiększenie oraz wykorzystanie wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Termin „twórczy” oznacza tworzenie czegoś nowego. Ustawa nie precyzuje co ma być wynikiem procesu twórczego, dlatego też można przyjąć, że może to być produkt, materiał, usługa, narzędzie, czy też receptura, program. Pojęcie „systematyczny” oznacza robiący coś regularnie, starannie, w sposób uporządkowany, według pewnego systemu, czy też harmonogramu. Należy przez to rozumieć nie tylko bieżące prowadzenie prac badawczo-rozwojowych rozpoczętych w przeszłości, ale także rozpoczęcie działalności w tym zakresie, przy założeniu, że podatnik w przyszłości planuje wykonywać tego rodzaju prace, z kolei prace te powinny cechować się stosowaną regularnością. Definicja prac badawczo-rozwojowych składa się z dwóch autonomicznych pojęć, jakimi są „prace rozwojowe” oraz „badania naukowe”.

Zgodnie z art. 5a pkt 39 Ustawy PIT, za badania naukowe uważa się:

badania podstawowe – prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowanych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

badania aplikacyjne – prace badawcze podejmowane w celu zdobycia nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzenia do nich znaczących ulepszeń.

Z kolei prace rozwojowe oznaczają działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie, wykorzystanie dostępnej aktualnej wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca realizuje i będzie realizować prace badawczo-rozwojowe obejmujące stworzenie produktów w postaci gier realizowanych przez osoby posiadające odpowiednie kompetencje, doświadczenie i wykształcenie poprzez sformalizowane projekty B+R. Celem tworzonych projektów B+R nie jest wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian, ale systematyczne tworzenie według harmonogramów produktów posiadających cechy wymagane dla projektów badawczo-rozwojowych – w tym wypadku gier. Są to dla Wnioskodawcy nowe „usługi” – tj. prawa, które będą przedmiotem nowych licencji/sprzedaży.

Mając na uwadze powyższe, prowadzoną przez Wnioskodawcę działalność należy uznać za działalność badawczo-rozwojową a powstałe w ten sposób gry za jej rezultat.

Kryterium uzyskiwanego dochodu

Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 3 Ustawy PIT, podstawę opodatkowania przy „IP Box” stanowi suma kwalifikowanych dochodów, tj. dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, osiągniętych w roku podatkowym.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 Ustawy PIT, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata):

z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej:

ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej:

z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Jak wskazano, Wnioskodawca będzie:

komercjalizować gry poprzez udzielenie licencji – w szczególności określonym w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym platformom. Zatem Wnioskodawca uzyskiwać będzie przychody z tytułu opłat/należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

dokonywać „sprzedaży” gier, rozumianej jako przeniesienie przez Wnioskodawcę na nabywcę całości majątkowych praw autorskich do danej gry. Zatem Wnioskodawca uzyskiwać będzie przychody z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Tym samym, analizowany warunek należy uznać za spełniony.

Wymogi w zakresie ewidencji księgowej

Wskazać należy, że przepisy art. 30ca-30cb Ustawy PIT statuują następujące wymogi dla ewidencji księgowej podatników, którzy mają zamiar rozliczać dochód w reżimie prawnym „IP Box”:

wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w księgach podatnika;

prowadzić ewidencję rachunkową w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

obliczanie współczynnika Nexus – dla każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej tak, aby móc obliczyć kwalifikowany dochód.

Dodatkowo, podatnik zobowiązany jest do obliczania kwalifikowanego dochodu oraz wykazywania go w swoim rocznym zeznaniu podatkowym.

Podnieść należy, że w wypadku Wnioskodawcy warunki te są spełnione:

Wnioskodawca wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w szczególności poprzez Kartę projektu;

Wnioskodawca prowadzi ewidencję rachunkową w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej – służy temu, w szczególności ujmowanie tych poszczególnych danych w ramach Karty projektu. Taka ewidencja umożliwia określenie jednostkowego wyniku finansowego/podatkowego na danym pojedynczym kwalifikowanym prawie własności intelektualnej;

obliczanie współczynnika Nexus, dla każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tak, aby móc obliczyć kwalifikowany dochód – jak wskazano. Wnioskodawca jest w stanie określić wszystkie koszty, które składają się na wytworzenie danej gry. Wnioskodawca jest też w stanie przyporządkować je do danej kategorii (litery) w ramach obliczania współczynnika Nexus. Jest to przy tym możliwe – odrębnie

– dla każdego projektu (gry).

Jednocześnie, Wnioskodawca będzie dokonywać procesu obliczenia i zadeklarowania podatku w reżimie „IP Box” w zgodzie z przepisami Ustawy PIT, tj. Wnioskodawca:

obliczać będzie dochód (przychód minus Koszty Gry oraz część Kosztów Ogólnych– w proporcji, w jakiej przychody w reżimie „IP Box” pozostają do całościowych przychodów Wnioskodawcy) dla każdej z gier;

jednocześnie, będzie On ustalać wskaźnik Nexus dla każdej z gier;

określony w powyższy sposób (dla każdej z gier dochód) podlegać będzie pomnożeniu przez właściwy dla niej wskaźnik Nexus;

wygenerowany w ten sposób wynik Wnioskodawca planuje opodatkować podatkiem PIT według stawki 5%;

rozliczenie nastąpi w rocznej deklaracji podatkowej Wnioskodawcy.

Mając na uwadze powyższe, należy uznać analizowany warunek za spełniony.

Podsumowanie

Tym samym, Wnioskodawca może korzystać ze stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z udzielenia licencji i sprzedaży KPWI.

Ad 4

Jak wskazano w opisie elementów stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, stworzone Produkty mogą, w następnych latach po premierze, być ulepszane i rozwijane poprzez tworzenie do nich dodatkowych modułów, części (Ulepszenie). Zaś z prawnoautorskiego punktu widzenia Ulepszenie stanowi stworzenie nowego utworu o charakterze „samoistnym” (innym niż prawo zależne). Wnioskodawca udziela licencji/sprzedaje gry zarówno w wersji podstawowej, jak i po Ulepszeniu.

Zgodnie z przepisem art. 30ca ust. 2 Ustawy PIT, przedmiotem reżimu rozliczenia dochodu z tytułu „IP Box” jest KPWI, które jest: wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika.

Wnioskodawca podkreślił, że opisana przez Niego sytuacja Ulepszenia stanowi stworzenie nowego kodu źródłowego, który „współdziała” z kodem istniejącym. Z uwagi na fakt stworzenia nowego kodu oraz odrębności (samoistności) dla gracza powstaje nowy przedmiot prawa autorskiego, który powinien być rozliczony jako nowe KPWI.

Stąd też Ulepszenie stanowić będzie odrębne od „podstawowej” wersji gry kwalifikowane prawo własności intelektualnej (tj. autorskie prawo do programu komputerowego, w rozumieniu przepisu art. 30ca ust. 2 pkt 8 Ustawy o PIT).

Ad 5

Koszty Gry będą uwzględniane przy obliczaniu dochodu IP Box w całości. Natomiast Wnioskodawca stoi na stanowisku, że Koszty Ogólne powinny być uwzględniane w dochodzie IP Box w proporcji, w jakiej przychody w reżimie „IP Box” pozostają do całościowych Jego przychodów.

Proporcja będzie ilorazem przychodów „IP Box” (dzielna) oraz całości przychodów osiągniętych przez Wnioskodawcę w danym roku podatkowym (dzielnik).

W ocenie Wnioskodawcy, prawidłowość zastosowania takiej proporcji wynika z art. 22 ust. 3 Ustawy PIT stosowanego per analogiom. Zgodnie z przedmiotowym przepisem, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym, oraz koszty związane z przychodami ze źródeł, z których dochody nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub są zwolnione z podatku dochodowego, a nie jest możliwe przypisanie danych kosztów do źródła przychodów, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają osiągnięte w roku podatkowym przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Ad 6 i 7 (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT we wskaźniku Nexus poszczególne litery wzoru oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3.

Mając na względzie powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, może On zaliczyć poniesione należności z tytułów umowy o dzieło oraz wydatki na nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej – tu sprzętu (konsole) do litery a wskaźnika Nexus, ze względu na fakt bezpośredniego prowadzenia prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Taka wykładnia została potwierdzona przez interpretacje indywidualne Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

z dnia 28 sierpnia 2020 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.289.2020.2.JKU;

z dnia 8 października 2019 r., 0114-KDIP2-1.4010.294.2019.3.JS.

W zakresie składek na ubezpieczenie społeczne prawidłowość takiego postępowania potwierdziło Ministerstwo Finansów w komentarzu udzielonym „Dziennikowi Gazecie Prawnej” w artykule z dnia 4 maja 2020 r. („Programista skorzysta z IP Box, jeżeli płaci składki ZUS”): W przypadku prowadzenia działalności B+R w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej, w której podatnik nie ponosiłby innych kosztów tej działalności, tylko koszty pracy własnej (wyłączone z kosztów uzyskania przychodów), podatnik ma obowiązek regulować zobowiązania z tytułu (...) ubezpieczeń społecznych, które mogą być wykazywane w literze a wzoru nexus.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma przy tym znaczenia, że oprócz swojej pracy czynności wykonują także Programiści – możliwość zaliczenia wydatków na składki z tytułu ubezpieczeń społecznych powinna być w tym zakresie emanacją „pracy własnej” Wnioskodawcy.

Natomiast w sytuacji, gdy Wnioskodawca:

(póki co hipotetycznie) zleca określone prace osobom prowadzącym działalność gospodarczą),

nabywa moduł programistyczny czy,

nabywa licencje do elementów gotowych,

to wówczas należności z danego tytułu stanowić będą koszty, o których mowa w lit. b wskaźnika Nexus – są to bowiem podmioty niepowiązane z Wnioskodawcą (w rozumieniu przepisów Ustawy PIT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą, przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:

badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85, 374, 695, 875 i 1086),
badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r., poz. 85, z późn. zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą:

badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

patent,
prawo ochronne na wzór użytkowy,
prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz.U. z 2018 r., poz. 432),
autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a+b) x 1,3]/(a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Z opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wynika, że Wnioskodawca jest polskim producentem gier na komputery oraz konsole. Proces wytworzenia danej gry (dalej również jako: „Produkt”) obejmuje przede wszystkim prace programistyczne. Prace prowadzone są bezpośrednio przez Wnioskodawcę oraz przez programistów i grafików zatrudnionych w oparciu o umowę o dzieło (dalej również jako: „Programiści”). Wnioskodawca oraz Programiści wykonują swoje czynności w ramach działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy. Gry posiadają charakter twórczy, są „nowe”, tj. żadna z nich nie stanowi skopiowania bądź odwzorowania istniejącego produktu. Jednocześnie należy podkreślić, że celem prac realizowanych w ramach projektów nie jest wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do oprogramowania. Stworzone oprogramowanie podlega ochronie prawnej wynikającej z art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. 2018 r., poz. 1191, dalej: „Prawo autorskie”). Po premierze następuje „sprzedaż” danej gry. Sprzedaż polega na udzielaniu licencji. W praktyce, licencje udzielane są w pierwszej kolejności podmiotom prowadzącym platformy dystrybucji, one zaś udzielają licencji na grę („sprzedają ją”) użytkownikom końcowym. Może okazać się, że stworzone Produkty będą w następnych latach po premierze, ulepszane i rozwijane poprzez tworzenie do nich dodatkowych modułów, części (dalej: „Ulepszenie”). Z prawnoautorskiego punktu widzenia Ulepszenie stanowić będzie stworzenie nowego utworu o charakterze „samoistnym” (innym niż prawo zależne). Wnioskodawca planuje sprzedawać (poprzez udzielanie licencji na) gry zarówno w wersji podstawowej, jak i po Ulepszeniu. Ulepszenie stanowi nowy utwór o charakterze „samoistnym” (innym niż prawo zależne), który jednocześnie będzie podlegać ochronie na podstawie art. 74 Prawa autorskiego. Mogą również zdarzać się sytuacje „sprzedaży” danej gry (jedna tego typu sytuacja miała miejsce przed datą złożenia niniejszego wniosku). Przez „sprzedaż” Wnioskodawca rozumie przeniesienie przez Niego na nabywcę całości majątkowych praw autorskich do danej gry. Wnioskodawca podkreśla, że prowadzi ewidencję zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.; dalej: „Ustawa PIT”). Przedmiotowa ewidencja zapewnia odrębność od początku projektu oraz jest prowadzona obecnie „na bieżąco”. Wnioskodawca wskazał, że działalność prowadzona przez Niego w ramach wytwarzania oraz ulepszania gier jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Stworzone oprogramowanie podlega ochronie prawnej wynikającej z art. 74 Prawa autorskiego.

Reasumując powyższe, autorskie prawo do oprogramowania komputerowego wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec powyższego, za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytania oznaczonego we wniosku nr 1, zgodnie z którym gry tworzone przez Wnioskodawcę stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na uwadze, dochód z tytułu udzielania licencji oraz z odpłatnego przeniesienia praw autorskich do opisanego przez Wnioskodawcę oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz do dochodów ze sprzedaży z kwalifikowanego IP. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu według stawki 5%.

Dochód ze zbycia tego prawa lub jego części stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 pkt 1 i pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, Wnioskodawca może zastosować stawkę 5% do dochodów uzyskanych z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa we wniosku, zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 2 i nr 3 należało uznać za prawidłowe.

W zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 4, podkreślenia wymaga, że wyłącznie w przypadku dokonania ulepszenia wytworzonego wcześniej oprogramowania w ramach działalności badawczo-rozwojowej, ww. ulepszenie tworzonych przez Wnioskodawcę gier stanowić będzie odrębne od „podstawowej” wersji gry kwalifikowane prawo własności intelektualnej (tj. autorskie prawo do programu komputerowego, w rozumieniu przepisu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 4 należało uznać za prawidłowe.

Przechodząc do kwestii rozliczenia Kosztów Ogólnych Gry wskazać należy, że objaśnienia podatkowe z dnia 15 lipca 2019 r., dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX, wskazują na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

W celu alokowania kosztów do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z pierwszą regulacją wskazaną w zdaniu poprzednim, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 (art. 22 ust. 3a ww. ustawy).

Zatem, w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia praw autorskich, Wnioskodawca winien przyporządkować wydatki do przychodów ze zbycia praw autorskich według proporcji ustalonej jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytania oznaczonego we wniosku nr 5 jest prawidłowe.

Z opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wynika, że koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem danej gry (dalej: „Koszty Gry”) obejmują:

wynagrodzenie Programistów (dla przypomnienia, zatrudnionych na umowę o dzieło);

składki na ubezpieczenie społeczne Wnioskodawcy;

nabycie sprzętu (np. konsole do testowania gier);

nabycie modułu programistycznego;

nabycie licencji do elementów gotowych.

Chociaż obecnie taka sytuacja nie występuje to niewykluczone, że w przyszłości Wnioskodawca ponosić będzie koszty zatrudnienia programistów, którzy będą prowadzić jednoosobową działalność gospodarczą. Wszystkie wymienione we wniosku wydatki zostały faktycznie poniesione przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność

badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o którym mowa we wniosku. O bezpośredniości przedmiotowych kosztów świadczy ich bezpośredni (tj. rozumiany wprost) wpływ na wytworzone kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Składki na ubezpieczenie społeczne zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów. Wnioskodawcę ze współpracującymi z Nim Programistami prowadzącymi własną działalność gospodarczą będzie łączyć umowa o współpracę. W ramach przedmiotowej współpracy Wnioskodawca będzie nabywał od tych podmiotów wyniki ich prac badawczo-rozwojowych, które będą traktowane jako poszczególne moduły, tj. elementy składowe wytworzonego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W związku z tym, w ramach współpracy nabywane są cząstkowe wyniki prac badawczo-rozwojowych, z których dopiero Wnioskodawca wytwarza kwalifikowane prawo własności intelektualnej, tj. autorski program komputerowy. Programiści współpracujący w przyszłości z Wnioskodawcą, którzy prowadzą własną działalność gospodarczą będą dla Niego podmiotami niepowiązanymi w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca pod pojęciem nabycia czy to modułu programistycznego lub elementów gotowych rozumie nabycie elementów mających elementy poboczne i uzupełniające, które stanowią część integralną tworzonego oprogramowania (gry), jak np. dźwięki, grafika, itp. W procesie prowadzonych wewnętrznie prac rozwojowych. Powyższe przykłady nabycia elementów uzupełniających jak moduł programistyczny nie są odrębnymi programami komputerowymi podlegającymi ochronie z art. 74 Prawa autorskiego oraz nie są nabywane w celu ich dalszej komercjalizacji jako produkty odrębne – stanowią one elementy tworzonego autorskiego programu komputerowego (gry). Stanowią one element składowy prowadzonych prac rozwojowych związanych ze stworzonym przez Wnioskodawcę programem komputerowym. Podmioty, od których Wnioskodawca nabywa moduł programistyczny oraz licencję do elementów gotowych, bądź które Mu je udostępniają nie są podmiotami powiązanymi z Wnioskodawcą w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. nabycie nastąpiło od podmiotów niepowiązanych. Wnioskodawca dokonuje zakupu (czy to w formie licencji czy nabycia praw autorskich) do elementów gotowych, jak grafika, które mają element poboczny i uzupełniający i stanowią element procesu wytwarzania własnego oprogramowania (gier).

Wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika. Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się natomiast do kwestii prawidłowego przypisania przez Wnioskodawcę ponoszonych kosztów do odpowiednich liter wzoru zawartego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazania wymaga, że do litery „a” wskaźnika nexus podatnik powinien zaliczyć koszty poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym IP. Z objaśnień Ministerstwa Finansów dotyczących IP Box (akapit Nr 114) wynika, że do kosztów, o których mowa we wskaźniku nexus podatnik może zaliczyć między innymi wszelkie poniesione należności związane z zatrudnieniem pracowników na podstawie umowy o pracę. Zatem, Koszty Gry, które obejmują wynagrodzenia Programistów, składki na ubezpieczenie społeczne Wnioskodawcy oraz koszty sprzętu, bezpośrednio związane z wytworzeniem danej gry powinny być tym samym uwzględniane przy wyliczeniu wskaźnika nexus jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (pod lit. a).

Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r., do kosztów, o których mowa we wskaźniku nexus podatnik będzie miał również prawo zaliczyć koszty związane z zawarciem umowy cywilno-prawnej z podmiotem prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą (np. umowy B2B). W przypadku takiej umowy nabyta usługa (wynik prac

badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP) będzie ujęta w literze „b” wzoru nexus o ile podmiot, z którym zawarta jest umowa nie jest podmiotem powiązanym. Zatem, Koszty Gry, które obejmują koszty programistów współpracujących (prowadzących własną działalność gospodarczą), koszty związane z nabyciem modułu programistycznego i licencji do elementów gotowych, bezpośrednio związane z wytworzeniem danej gry powinny w ramach współczynnika nexus być rozliczone pod lit. b.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 6 i nr 7 należy uznać za prawidłowe.

Należy dodać, że mimo uznania przez Organ za adekwatną, tj. znajdującą uzasadnienie w opisie sprawy, „proporcję” zaproponowaną przez Wnioskodawcę, nie jest wykluczona możliwość zastosowania innych metod ustalania tej proporcji w przypadku jej weryfikacji w postępowaniu dowodowym przez właściwy organ podatkowy. Wybór metody ustalania odpowiedniej proporcji zależy bowiem od okoliczności faktycznych konkretnej sprawy. Pełna weryfikacja stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej będącej poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której mają zastosowanie przepisy określone w art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.).

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin