2021.02.04 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT1-2.4012.738.2020.2.KT

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-2.4012.738.2020.2.KT
z 4 lutego 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2020 r. (data wpływu 29 października 2020 r.), uzupełnionym pismami z dnia 29 października 2020 r. (data wpływu 3 listopada 2020 r.) oraz z dnia 19 stycznia 2021 r. (data wpływu 20 stycznia 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stosowania przez Wnioskodawcę procedury VAT-marża w związku z dostawą (odsprzedażą) nabytych dzieł sztuki (fotografii) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 października 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stosowania przez Wnioskodawcę procedury VAT-marża w związku z dostawą (odsprzedażą) nabytych dzieł sztuki (fotografii). Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismami z dnia 29 października 2020 r. oraz z dnia 19 stycznia 2021 r. poprzez przesłanie pełnomocnictwa oraz doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością prowadzącą działalność gospodarczą na terytorium Polski jako zarejestrowany czynny podatnik VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca m.in. oferuje swoim Klientom zakup przedmiotów wykonanych przez artystów metodą „giclee”, inkografii oraz fotografii artystycznej.

Wnioskodawca w ramach powyższej działalności dokonuje sprzedaży bezpośrednio, we własnym imieniu i na własną rzecz, lub też występuje jako komisant działający we własnym imieniu, ale na rzecz komitenta – twórcy danego dzieła.

Artyści, sprzedający na rzecz Wnioskodawcy dzieła, lub występujący jako komitent na podstawie umowy komisu, mogą posiadać status podatnika podatku od towarów i usług, przy czym niektórzy z nich mogą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, jak również mogą nie posiadać statusu podatnika VAT. Niektórzy artyści mogą posiadać status podatnika podatku od wartości dodanej, przy czym część z nich może korzystać z obowiązującego na terenie państwa członkowskiego Unii Europejskiej zwolnienia podmiotowego obowiązującego na podstawie przepisów analogicznych do zasad odpowiadających regulacjom zawartym w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Przedmiotem transakcji sprzedawanym finalnie klientowi przez Wnioskodawcę lub za jego pośrednictwem w ramach umowy komisu są wydruki fotografii wykonane w następujący sposób: artysta wykona samodzielnie fotografię (przedmiot fotografii może być dowolny, w tym krajobraz, martwa natura, lub namalowany przez tego artystę wcześniej obraz) a następnie przy pomocy technologii drukarskich fotografia ta zostanie wydrukowana przez artystę lub pod jego nadzorem na wysokiej jakości papierze lub na płótnie. Żadne z dzieł nie powstanie na podstawie skanowania, lecz wszystkie fotografie zostaną wykonane aparatem fotograficznym.

W przypadku niektórych fotografii wydrukowanych na płótnie, po ich wydrukowaniu artysta może domalować na nich farbami unikalny element, jak również może nanieść na wydruk zdjęcia werniks malarski. Wszystkie wydruki fotografii zostaną podpisane i ponumerowane przez artystę. Wydruki każdej fotografii zostaną ograniczone maksymalnie do 30 egzemplarzy (przy czym liczba ta może być mniejsza celem zwiększenia unikatowości danego dzieła) we wszystkich rozmiarach oraz oprawach.

Niektóre fotografie będą przedmiotem obróbek cyfrowych naniesionych przez artystę w programie graficznym w celu nadania tym fotografiom charakteru fotografii artystycznej, niemniej każdorazowo artysta będzie bazować i obrabiać wykonaną przez siebie fotografię. W ramach takich zmian artysta może łączyć w jedno dzieło kilka wykonanych przez siebie fotografii, jak również wzbogacać fotografię o wykonane przez siebie grafiki komputerowe w celu nadania fotografii oryginalności oraz twórczego charakteru. Nie wszystkie fotografie będą przy tym posiadały walor artystyczny. Wydruki będą oprawione w ramy, niektóre z nich będą zabezpieczone dodatkowo szybą.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku wskazano:

Przedmiotowy wniosek o interpretację dotyczy nabywania przez Wnioskodawcę towarów od:
1. osób fizycznych, osób prawnych lub jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, niebędących podatnikami, o których mowa w art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.) lub niebędących podatnikami podatku od wartości dodanej;
2. podatników, o których mowa w art. 15 ww. ustawy, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ww. ustawy;
3. podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z art. 120 ust. 4 i 5 ww. ustawy;
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 113 ww. ustawy;
5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 120 ust. 4 i 5 ww. ustawy, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

Osoby fizyczne będące podatnikami VAT lub podatnikami podatku od wartości dodanej, dokonujące dostaw zwolnionych z VAT na podstawie art. 113 ustawy o VAT lub na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 113 ww. ustawy (w przypadku podatników od wartości dodanej), dokumentowały/będą dokumentować dostawy fakturami na których nie był/nie będzie wykazany podatek VAT należny, niemniej mogą wystąpić sytuacje, w których podmioty te wystawią rachunek zamiast faktury VAT w związku z brakiem obowiązku wystawienia faktury. W przypadku dostawy dokonanej przez twórcę, którego dostawy nie będą zwolnione z VAT na podstawie art. 113 ustawy o VAT lub na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 113 ww. ustawy (w przypadku podatników od wartości dodanej), na fakturze zostanie wykazany podatek VAT należny wg stawki 8%, zaś w przypadku twórcy będącego podatnikiem podatku od wartości dodanej, dokonującego na rzecz Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, na fakturze VAT nie zostanie wykazany podatek należny. Osoby fizyczne niebędące podatnikami VAT lub niebędące podatnikami podatku od wartości dodanej nie będą natomiast wystawiać faktur. W przypadku nabycia od podatników, jeżeli dostawa tych towarów była/będzie opodatkowana zgodnie z art. 120 ust. 4 i 5 ustawy o VAT, jak również w przypadku nabyć od podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była/będzie opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 120 ust. 4 i 5 ww. ustawy, dostawa zostanie udokumentowana fakturą, na której nie zostanie wykazany podatek VAT należny.
Przedmiotowy wniosek o interpretację dotyczy nabywania przez Wnioskodawcę następujących kategorii towarów, tj.:
1. uprzednio importowanych przez podatnika, o którym mowa w art. 120 ust. 4 i 5 ustawy podatku od towarów i usług, lub
2. nabytych od twórców lub spadkobierców twórców, lub
3. nabytych od podatnika, o którym mowa w art. 15 ww. ustawy, innego niż wymieniony w art. 120 ust. 4 i 5 ww. ustawy, które podlegały opodatkowaniu podatkiem według stawki 8%.

Wnioskodawca przed dokonaniem dostawy towaru zawiadomił/zawiadomi na piśmie naczelnika urzędu skarbowego o przyjętym sposobie opodatkowania zgodnie z art. 120 ust. 4 i 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca jest uprawniony do stosowania procedury marży w sytuacji opisanej w niniejszym wniosku?

Zdaniem Wnioskodawcy, jest On uprawniony do stosowania procedury marży w sytuacji opisanej w niniejszym wniosku.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: „ustawa o VAT”), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 ustawy o VAT. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Jednocześnie zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Podstawowa stawka podatkowa w podatku od towarów i usług wynosi, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, 22%. Natomiast stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednocześnie ustawodawca w ramach art. 120 ustawy o VAT przewidział szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków.

Zgodnie z treścią art. 120 ust. 1 pkt 1 lit. e) przez dzieła sztuki należy rozumieć fotografie wykonane przez artystę, opublikowane przez niego lub pod jego nadzorem, podpisane i ponumerowane, ograniczone do 30 egzemplarzy we wszystkich rozmiarach oraz oprawach.

Zgodnie z treścią art. 120 ust. 3 ustawy o VAT stawkę podatku 7% stosuje się m.in. do:

dostawy dzieł sztuki dokonywanej:
1. przez ich twórcę lub spadkobiercę twórcy,
2. okazjonalnie przez podatnika innego niż podatnik, o którym mowa w ust. 4 i 5, którego działalność jest opodatkowana, w przypadku gdy dzieła sztuki zostały osobiście przywiezione przez podatnika lub zostały przez niego nabyte od ich twórcy lub spadkobiercy twórcy, lub też w przypadku gdy uprawniają go one do pełnego odliczenia podatku,
wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jeżeli dokonującym dostawy, w wyniku której ma miejsce wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, jest podatnik podatku od wartości dodanej, do którego miałyby zastosowanie przepisy pkt 1.

Na podstawie wyżej przytoczonego art. 120 ust. 3 ustawy o VAT artyści będący czynnymi podatnikami VAT będą stosować stawkę 8% w dostawach towarów dokonywanych na rzecz Wnioskodawcy.

Z kolei jak stanowi art. 120 ust. 4 ustawy o VAT w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Zgodnie z treścią art. 120 ust. 10 ustawy o VAT, przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

Dodatkowo na podstawie art. 120 ust. 11 ustawy o VAT przepisy ust. 4 i 5 mogą mieć również zastosowanie do dostawy:

dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków uprzednio importowanych przez podatnika, o którym mowa w ust. 4 i 5;
dzieł sztuki nabytych od ich twórców lub spadkobierców twórców;
dzieł sztuki nabytych od podatnika, o którym mowa w art. 15, innego niż wymieniony w ust. 4 i 5, które podlegały opodatkowaniu podatkiem według stawki 7%.

Z kolei zgodnie z treścią art. 120 ust. 13 ustawy o VAT, przepis ust. 11 stosuje się w przypadku, gdy podatnik zawiadomił na piśmie naczelnika urzędu skarbowego o przyjętym sposobie opodatkowania zgodnie z ust. 4 i 5 przed dokonaniem dostawy.

Zawiadomienie jest ważne przez okres 2 lat, licząc od końca miesiąca, w którym podatnik zawiadomił naczelnika urzędu skarbowego. Po tym okresie, jeżeli podatnik chce stosować procedurę polegającą na opodatkowaniu marży, musi ponownie złożyć to zawiadomienie.

Przed dokonaniem pierwszej dostawy w ramach procedury marży Wnioskodawca będzie zatem zobowiązany do dokonania stosownego zawiadomienia. Na podstawie analizy wyżej wymienionych przepisów należy uznać, że Wnioskodawca będzie uprawniony w sytuacji opisanej w przedmiotowym wniosku do stosowania procedury marży.

Będzie bowiem nabywać przedmioty kolekcjonerskie (fotografie) wykonane przez artystę oraz wydrukowane przez niego lub pod jego nadzorem, podpisane i ponumerowane, ograniczone do maksymalnie 30 egzemplarzy we wszystkich rozmiarach oraz oprawach.

Artysta będzie występował przy tym jako podatnik VAT, stosujący stawkę 8%, albo jako podatnik VAT lub podatnik podatku od wartości dodanej korzystający ze zwolnienia na podstawie art. 113 ustawy o VAT lub na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 113 ustawy o VAT, albo też artysta nie będzie posiadać statusu podatnika VAT. Jednocześnie bez znaczenia dla możliwości stosowania przez Wnioskodawcę procedury marży pozostaje technika wydruku fotografii. W odniesieniu do metody giclee należy zauważyć, że „wydruki Giclee są to najwyższej jakości wydruki wykonane na najwyższej jakości podłożach - na płótnie lub na papierze. Odbitki sporządzane przy użyciu druku pigmentowego. Technologia druku bezrastrowego pozwala uzyskać "plamkę" niezauważalną gołym okiem. Dzięki zastosowaniu takich materiałów eksploatacyjnych można uzyskać wierne odwzorowanie kolorów i trwałość przekraczającą 100 lat (ekspozycja w pomieszczeniach). Druk wykorzystywany głównie do reprodukowania zdjęć, grafik wykonanych w technice cyfrowej. Odbitki barwne lub monochromatyczne. Coraz częściej tego typu druk jest wykorzystywany przy tworzeniu limitowanych nakładów kolekcjonerskich. Giclee nie powinno się utożsamiać ze zwykłymi reprodukcjami. Posiadają one wartość kolekcjonerską oraz inwestycyjną po tym, jak każde z osobna podpisze autor oryginału. Wtedy takie dzieła osiągają dużą wartość na rynku wtórnym sztuki” (definicja za https://pl.wikipedia.org/wiki/Fotografia_kolekcjonerska).

Z kolei inkografia to jedna z technik graficznych, opierająca się na zastosowaniu najnowszych osiągnięć technologii cyfrowej. Połączenie papieru o wysokiej gramaturze z naturalnie napigmentowanym atramentem pozwala osiągnąć wyjątkowo nasycone barwy oraz neutralne odcienie szarości, dzięki czemu obraz jest wyrazisty i ostry.

Dla możliwości zastosowania procedury marży względem wydruków fotografii nie ma bowiem znaczenia rodzaj materiału na jakim zostanie wydrukowana fotografia. Bez znaczenia dla możliwości stosowania procedury marży jest również to, że fotografia zostanie poddana dodatkowym obróbkom graficznym w celu nadania fotografii waloru artystycznego, lub czynnościom mającym na celu zwiększenie jej trwałości, jak również to, że artysta na niektórych wydrukach fotografii naniesie farbami dodatkowe elementy malarskie celem zwiększenia poziomu artyzmu oraz unikatowości danej fotografii. Warunki stosowania procedury marży na podstawie ustawy o VAT względem fotografii są zbieżne z tymi, określonymi w art. 311 ust. 1 pkt 2 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. (dalej: „Dyrektywa VAT”) oraz pkt 7 części A załącznika IX do niej.

Zgodnie z treścią artykułu 311 ust. 1 pkt 2 Dyrektywy VAT „do celów niniejszego rozdziału i bez uszczerbku dla innych przepisów wspólnotowych zastosowanie mają następujące definicje: [...] 2) »dzieła sztuki« oznaczają przedmioty wymienione w załączniku IX część A”. Z kolei zgodnie z treścią części A załącznika IX „fotografie wykonane przez artystę, drukowane przez niego lub pod jego nadzorem, sygnowane i numerowane oraz wykonane w liczbie ograniczonej do trzydziestu egzemplarzy we wszelkich formatach i na wszelkich możliwych nośnikach”.

Jak wskazał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 5 września 2019 r. w sprawie C-145/18 organy podatkowe państw członkowskich nie są uprawnione do ograniczania możliwości stosowania procedury marży względem fotografii na podstawie subiektywnych kryteriów takich jak np. wymóg aby fotografia posiadała charakter artystyczny, gdyż taka praktyka naruszałaby zasadę neutralności podatkowej. Jak wskazał TSUE w tezach do powyższego wyroku: „1) Aby można było uznać fotografie za dzieła sztuki mogące korzystać z obniżonej stawki podatku od wartości dodanej (VAT) na podstawie art. 103 ust. 1 i ust. 2 lit. a) dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w związku z art. 311 ust. 1 pkt 2 tej dyrektywy oraz pkt 7 części A załącznika IX do niej, muszą one spełnić kryteria wymienione w owym pkt 7, to znaczy, muszą być wykonane przez twórcę, wydrukowane przez niego lub pod jego kontrolą, sygnowane i numerowane w granicach do trzydziestu egzemplarzy, z wyłączeniem wszelkich innych kryteriów, w szczególności oceny ich charakteru artystycznego przez właściwy krajowy organ podatkowy. 2) Artykuł 103 ust.1 i 2 lit. a) dyrektywy 2006/112 w związku z art. 311 ust. 1 pkt 2 tej dyrektywy oraz pkt 7 części A załącznika IX do niej należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on uregulowaniu krajowemu, takiemu jak sporne w postępowaniu krajowym, które ogranicza stosowanie obniżonej stawki VAT tylko do fotografii mających charakter artystyczny, w zakresie w jakim istnienie takiego charakteru zależy od oceny właściwego krajowego organu podatkowego, która nie jest dokonywana w granicach obiektywnych, jasnych i precyzyjnych kryteriów ustanowionych przez to uregulowanie krajowe, pozwalających na precyzyjne ustalenie fotografii, na rzecz których wspomniane uregulowanie krajowe zastrzega stosowanie owej obniżonej stawki, w taki sposób, aby uniknąć naruszenia zasady neutralności podatkowej”.

W związku z powyższym bez znaczenia dla możliwości stosowania procedury marży będzie to, czy artysta dokona na fotografii obróbek graficznych w programie komputerowym, czy połączy w jedną całość kilka wykonanych przez siebie fotografii lub naniesie na fotografię wykonane przez siebie grafiki komputerowe. Są to bowiem powszechnie stosowane działania w ramach fotografii artystycznej świadczące o wysokim poziomie artyzmu i unikatowości danej dzieła, a więc wzmacniające wkład twórczy artysty. Także status artystów (osoby niebędące podatnikami VAT, podatnicy VAT będący twórcami dzieł i stosujący w związku z tym stawkę 8% oraz podatnicy VAT (lub podatku od wartości dodanej) zwolnieni z opodatkowania na podstawie art. 113 ustawy o VAT (lub na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 113 ustawy o VAT) nie stanowi przeszkody do stosowania przez Wnioskodawcę procedury marży.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, Zainteresowany jest uprawniony do stosowania procedury marży w sytuacji opisanej w niniejszym wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

W tym miejscu należy zauważyć, że umowa komisu jest umową nazwaną, uregulowaną w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740, z późn. zm.).

Stosownie do art. 765 Kodeksu cywilnego, przez umowę komisu przyjmujący zlecenie (komisant) zobowiązuje się za wynagrodzeniem (prowizja) w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do kupna lub sprzedaży rzeczy ruchomych na rachunek dającego zlecenie (komitenta), lecz w imieniu własnym.

Zatem, z jednej strony występuje komitent – osoba dająca zlecenie, chcąca sprzedać określoną rzecz, z drugiej komisant – przyjmujący zlecenie, swoisty pośrednik, który sprzedaje rzecz na rachunek komisanta.

Na gruncie przepisów dotyczących podatku od towarów i usług, umowa komisu kwalifikowana jest jako dwie odrębne czynności, gdzie każda z nich stanowi dostawę towarów.

Dostawę towarów stanowi zarówno wydanie towarów w komis przez komitenta komisantowi (podmiotowi prowadzącemu komis), jak i wydanie towarów przez komisanta ostatecznemu klientowi. Powyższe wynika z brzmienia art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy, ponieważ w świetle tego przepisu dostawą towarów jest przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, w tym również wydanie towarów na podstawie umowy komisu między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej. W przypadku zatem umowy komisu dochodzi do dwóch odrębnych czynności podlegających opodatkowaniu VAT, gdzie każda z ww. czynności stanowi „dostawę towarów”.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy – działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z kolei jak stanowi art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Na podstawie art. 29a ust. 7 ustawy, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Z powyższych przepisów wynika, że co do zasady podstawa opodatkowania obejmuje wszystko co stanowi wartość otrzymanego świadczenia, które dostawca lub świadczący usługę otrzymuje lub powinien otrzymać od kupującego. Przepis art. 29a ust. 6 i ust. 7 ustawy wymienia elementy, które powinny być wliczane bądź nie powinny być wliczane do podstawy opodatkowania.

Jednakże w stosunku do dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków ustawa o podatku od towarów i usług zawiera szczególne procedury w zakresie obliczania podstawy opodatkowania.

Procedura marży uregulowana została przez ustawodawcę w Dziale XII ustawy Rozdziale 4 „Szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków”.

Zgodnie z art. 120 ustawy, w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków stosuje się szczególne procedury opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do art. 120 ust. 1 pkt 1 ustawy, przez dzieła sztuki rozumie się:

obrazy, kolaże i podobne płyty dekoracyjne, rysunki i pastele, wykonane w całości przez artystę, z wyłączeniem planów i rysunków do celów architektonicznych, inżynieryjnych, przemysłowych, komercyjnych, topograficznych lub podobnych, ręcznie zdobionych produktów rzemiosła artystycznego, tkanin malowanych dla scenografii teatralnej, do wystroju pracowni artystycznych lub im podobnych zastosowań (CN 9701),
oryginalne sztychy, druki i litografie, sporządzone w ograniczonej liczbie egzemplarzy, czarno-białe lub kolorowe, złożone z jednego lub kilku arkuszy, w całości wykonane przez artystę, niezależnie od zastosowanego przez niego procesu lub materiału, z wyłączeniem wszelkich procesów mechanicznych lub fotomechanicznych (CN 9702 00 00),
oryginalne rzeźby oraz posągi z dowolnego materiału, pod warunkiem że zostały one wykonane w całości przez artystę; odlewy rzeźby, których liczba jest ograniczona do 8 egzemplarzy, a wykonanie było nadzorowane przez artystę lub jego spadkobierców (CN 9703 00 00),
gobeliny (CN 5805 00 00) oraz tkaniny ścienne (CN 6304) wykonane ręcznie na podstawie oryginalnych wzorów dostarczonych przez artystę, pod warunkiem że ich liczba jest ograniczona do 8 egzemplarzy,
fotografie wykonane przez artystę, opublikowane przez niego lub pod jego nadzorem, podpisane i ponumerowane, ograniczone do 30 egzemplarzy.

W myśl art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy, przez kwotę sprzedaży rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7.

Z kolei przez kwotę nabycia, na podstawie art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy, rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika.

Stosownie do art. 120 ust. 1 pkt 7 ustawy, przez łączną wartość dostaw rozumie się sumę poszczególnych kwot sprzedaży. Natomiast przez łączną wartość nabyć, zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 8 ustawy, rozumie się sumę poszczególnych kwot nabycia.

W myśl art. 120 ust. 3 ustawy, stawkę podatku 7% stosuje się również do:

dostawy dzieł sztuki dokonywanej:
1. przez ich twórcę lub spadkobiercę twórcy,
2. okazjonalnie przez podatnika innego niż podatnik, o którym mowa w ust. 4 i 5, którego działalność jest opodatkowana, w przypadku gdy dzieła sztuki zostały osobiście przywiezione przez podatnika lub zostały przez niego nabyte od ich twórcy lub spadkobiercy twórcy, lub też w przypadku gdy uprawniają go one do pełnego odliczenia podatku;
wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jeżeli dokonującym dostawy, w wyniku której ma miejsce wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, jest podatnik podatku od wartości dodanej, do którego miałyby zastosowanie przepisy pkt 1.

Zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy, w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Stosownie zaś do art. 120 ust. 5 ustawy, jeżeli rodzaj poszczególnych przedmiotów kolekcjonerskich lub specyfika ich dostaw czyni skomplikowanym lub niemożliwym określenie marży zgodnie z ust. 4, podatnik może, za zgodą naczelnika urzędu skarbowego, obliczać marżę jako różnicę pomiędzy łączną wartością dostaw a łączną wartością nabyć określonego rodzaju przedmiotów kolekcjonerskich w okresie rozliczeniowym.

Jak wynika z art. 120 ust. 10 ustawy, przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

Ponadto, w myśl art. 120 ust. 11 ustawy, przepisy ust. 4 i 5 mogą mieć również zastosowanie do dostawy:

dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków uprzednio importowanych przez podatnika, o którym mowa w ust. 4 i 5;
dzieł sztuki nabytych od ich twórców lub spadkobierców twórców;
dzieł sztuki nabytych od podatnika, o którym mowa w art. 15, innego niż wymieniony w ust. 4 i 5, które podlegały opodatkowaniu podatkiem według stawki 7%.

Jak stanowi art. 120 ust. 12 ustawy, w przypadku dostawy towarów, o których mowa w ust. 11 pkt 1, kwotę nabycia, którą należy uwzględnić przy obliczaniu marży, o której mowa w ust. 4 i 5, przyjmuje się w wysokości równej kwocie podstawy opodatkowania zastosowanej przy imporcie towarów powiększonej o należny podatek z tytułu tego importu.

Zgodnie z art. 120 ust. 13 ustawy, przepis ust. 11 stosuje się w przypadku, gdy podatnik zawiadomił na piśmie naczelnika urzędu skarbowego o przyjętym sposobie opodatkowania zgodnie z ust. 4 i 5 przed dokonaniem dostawy. Zawiadomienie jest ważne przez okres 2 lat, licząc od końca miesiąca, w którym podatnik zawiadomił naczelnika urzędu skarbowego. Po tym okresie, jeżeli podatnik chce stosować procedurę polegającą na opodatkowaniu marży, musi ponownie złożyć to zawiadomienie.

Stosownie zaś do art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Z kolei zgodnie z art. 146aa ust. 1a ustawy, jeżeli w roku następującym po roku, dla którego osiągnięte zostały wartości, o których mowa w ust. 1, zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 112d ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, stosowanie stawek, o których mowa w ust. 1, przedłuża się do końca roku następującego po roku, w którym:

kwota wydatków jest obliczana zgodnie z art. 112aa ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych w związku ze spełnieniem warunków, o których mowa w art. 112d ust. 4 tej ustawy, oraz
wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%.

W myśl art. 146aa ust. 2 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych ogłosi, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, koniec okresu obowiązywania stawek podatku, o których mowa w ust. 1, w terminie do dnia 31 października roku następującego po roku, dla którego zostały spełnione warunki określone w ust. 1.

Jak wynika z art. 146aa ust. 3 ustawy, w przypadku wystąpienia przesłanek, o których mowa w ust. 1a, termin, o którym mowa w ust. 2, przedłuża się do dnia 31 października roku następującego po roku, w którym są spełnione warunki, o których mowa w ust. 1a.

Stosownie do art. 146e ustawy, przepis art. 120 ust. 11 pkt 3 stosuje się odpowiednio do dostawy dzieł sztuki, które podlegały opodatkowaniu podatkiem według stawki 8%, stosowanej do tych towarów zgodnie z art. 146aa.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Zainteresowany m.in. oferuje swoim Klientom zakup przedmiotów wykonanych przez artystów metodą „giclee”, inkografii oraz fotografii artystycznej. Wnioskodawca w ramach powyższej działalności dokonuje sprzedaży bezpośrednio, we własnym imieniu i na własną rzecz, lub też występuje jako komisant działający we własnym imieniu, ale na rzecz komitenta – twórcy danego dzieła.

Artyści, od których Wnioskodawca nabywa/będzie nabywał ww. dzieła są:

osobami fizycznymi, osobami prawnymi lub jednostkami organizacyjnymi niemającymi osobowości prawnej, niebędącymi podatnikami, o których mowa w art. 15 ustawy o VAT, lub niebędącymi podatnikami podatku od wartości dodanej;

podatnikami, o których mowa w art. 15 ustawy o VAT, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ustawy o VAT;

podatnikami, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z art. 120 ust. 4 i 5 ustawy o VAT;

podatnikami podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 113 ustawy o VAT;

podatnikami podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 120 ust. 4 i 5 ustawy o VAT, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

Przedmiotowe dzieła nabywa/będą nabywane przez Wnioskodawcę w następujący sposób, tj.:

uprzednio importowane przez podatnika, o którym mowa w art. 120 ust. 4 i 5 ustawy o VAT,

nabyte od twórców lub spadkobierców twórców,

nabyte od podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, innego niż wymieniony w art. 120 ust. 4 i 5 ustawy o VAT, które podlegały opodatkowaniu podatkiem według stawki 8%.

Przedmiotem transakcji sprzedawanym finalnie klientowi przez Wnioskodawcę lub za jego pośrednictwem w ramach umowy komisu są wydruki fotografii. Żadne z dzieł nie powstanie na podstawie skanowania, lecz wszystkie fotografie zostaną wykonane aparatem fotograficznym.

Wnioskodawca przed dokonaniem dostawy towaru zawiadomił bądź zawiadomi na piśmie naczelnika urzędu skarbowego o przyjętym sposobie opodatkowania zgodnie z art. 120 ust. 4 i 5 ustawy.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy, objętych zakresem pytania, wskazać należy, że na podstawie powołanych przepisów art. 120 ust. 4 ustawy, warunkiem koniecznym do przyjęcia marży jako podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług jest dokonywanie dostawy uprzednio nabytych w ramach prowadzonej działalności (w celu ich odsprzedaży) towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków przez podatnika. Podstawą opodatkowania jest wówczas marża, tj. różnica między kwotą sprzedaży, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Jednocześnie, jak wynika z art. 120 ust. 10 ustawy, aby możliwe było przyjęcie marży jako podstawy opodatkowania ww. czynności, towary używane, dzieła sztuki, przedmioty kolekcjonerskie lub antyki muszą być przez podatnika nabyte od osób:

niebędących podatnikami podatku od towarów i usług lub podatnikami podatku od wartości dodanej;

które są podatnikami podatku od towarów i usług, ale dostawa towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113 ustawy o VAT, bądź była opodatkowana zgodnie z art. 120 ust. 4 i 5 ustawy o VAT;

które są podatnikami podatku od wartości dodanej, ale dostawa towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113 ustawy o VAT, bądź była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 120 ust. 4 i 5 ustawy o VAT, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

Zatem wspólną cechą wszystkich przedstawionych wyżej przypadków, warunkujących zastosowanie szczególnej procedury opodatkowania marży, jest to, że we wcześniejszej fazie obrotu podmiot sprzedający towar podatnikowi pozbawiony był prawa do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego przy jego nabyciu.

Jednakże zgodnie z art. 120 ust. 11 pkt 1 i 2 ustawy, przepisy dopuszczające możliwość obliczania podstawy opodatkowania jako marży, mają zastosowanie również do dzieł sztuki, uprzednio zaimportowanych przez podatnika, o którym mowa w ust. 4 i 5, bądź nabytych od ich twórców lub spadkobierców twórców. Z kolei stosownie do art. 120 ust. 11 pkt 3 w zw. z art. 146e ustawy, przepisy dopuszczające możliwość obliczania podstawy opodatkowania jako marży, mają zastosowanie do dzieł sztuki nabytych od podatników, o których mowa w art. 15, innych niż wymienionych w ust. 4 i 5, które podlegały opodatkowaniu podatkiem według stawki 8%. Przy czym przepis ust. 11 ww. artykułu stosuje się pod warunkiem, że podatnik zawiadomił na piśmie naczelnika urzędu skarbowego o przyjętym sposobie opodatkowania zgodnie z art. 120 ust. 4 i 5 ustawy przed dokonaniem dostawy.

W okolicznościach niniejszej sprawy stwierdzić należy, że przedmiotem dostawy przez Wnioskodawcę są/będą dzieła sztuki, o których mowa w art. 120 ust. 1 pkt 1 lit. e ustawy, gdyż są/będą to fotografie wykonane przez artystę, opublikowane przez niego lub pod jego nadzorem, podpisane i ponumerowane, ograniczone do 30 egzemplarzy.

Ponadto Wnioskodawca nabywa/będzie nabywał ww. dzieła sztuki od podmiotów (artystów) spełniających kryteria, o których mowa w art. 120 ust. 10 ustawy. Zainteresowany także nabywa/będzie nabywał przedmiotowe dzieła sztuki (fotografie) uprzednio zaimportowane przez podatnika, o którym mowa w art. 120 ust. 4 i 5 ustawy o VAT, jak również od twórców lub spadkobierców twórców oraz od podatników podatku VAT, innych niż wymienieni w art. 120 ust. 4 i 5 ustawy o VAT, w sytuacji gdy dostawa tych dzieł podlegała opodatkowaniu podatkiem według stawki 8%, a Wnioskodawca przed dokonaniem ich dostawy (odsprzedaży) zawiadomi na piśmie naczelnika urzędu skarbowego o przyjętym sposobie opodatkowania, zgodnie z art. 120 ust. 4 i 5 ustawy.

Mając zatem na uwadze całokształt okoliczności sprawy oraz unormowania zawarte w ustawie o VAT w zakresie szczególnej procedury przy dostawie m.in. dzieł sztuki należy stwierdzić, że Wnioskodawca spełnia/będzie spełniał przesłanki do zastosowania opodatkowania na zasadzie marży dostawy (odsprzedaży) przedmiotowych fotografii, stanowiących – zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 1 lit. e ustawy – dzieła sztuki.

Odnosząc się z kolei do argumentacji Wnioskodawcy we własnym stanowisku wskazać należy, że w świetle obowiązujących przepisów prawa dla możliwości zastosowania procedury opodatkowania dostawy fotografii na zasadzie marży bez znaczenia pozostają m.in. takie okoliczności, że niektóre fotografie są/będą przedmiotem obróbek cyfrowych/graficznych naniesionych przez artystę w celu nadania tym fotografiom charakteru fotografii artystycznej, oryginalności lub zwiększenia ich trwałości bądź będą łączone w jedno dzieło z kilku wykonanych fotografii. Nie będzie miał również znaczenia rodzaj materiału na jakim została/zostanie wydrukowana fotografia.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy:

zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach opisu sprawy przedstawionego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisu sprawy.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin