Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.895.2020.2.JM
z 8 lutego 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2020 r. (data wpływu 1 grudnia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 stycznia 2021 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku od wydatków poniesionych na usługi prawnicze – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku od wydatków poniesionych na usługi prawnicze.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 28 stycznia 2021 r. (data wpływu) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniu wniosku).

Gmina (dalej: „Gmina”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”).

Na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506, ze zm.) Gmina jest wyposażona w osobowość prawną i posiada zdolność do czynności cywilnoprawnych. Gmina wykonuje w szczególności zadania własne (określone w art. 7 powyższej ustawy) samodzielnie lub poprzez powołane gminne jednostki organizacyjne.

W ramach różnorodnych zadań realizowanych przez Gminę (w tym jednostki organizacyjne Gminy podlegające tzw. scentralizowanym rozliczeniom VAT) można wyróżnić następujące czynności:

1. opodatkowane VAT – do czynności takich może należeć przykładowo sprzedaż działek budowlanych, czy sprzedaż usług dostawy wody i odprowadzania ścieków;
2. zwolnione z opodatkowania VAT – do czynności takich może należeć przykładowo wynajem lokali mieszkalnych na cele mieszkaniowe;
3. niepodlegające VAT – do czynności takich może należeć przykładowo wydawanie dowodów osobistych, budowa ogólnodostępnej infrastruktury gminnej jak drogi publiczne, chodniki, oświetlenie.
   
   

W toku prowadzonej działalności Gmina ponosi różne wydatki związane z działalnością sklasyfikowaną w ww. grupach, które to wydatki są dokumentowane fakturami VAT. Część z tych wydatków można bezpośrednio powiązać z danym rodzajem działalności (np. wyłącznie z działalnością opodatkowaną VAT), natomiast pozostała część tych wydatków dotyczy jednocześnie kilku rodzajów działalności (przypisanie ich do jednego rodzaju działalności nie jest obiektywnie możliwe).

Gmina podkreśla, że przedmiotem niniejszego wniosku o wydanie interpretacji jest określenie prawa do odliczenia VAT wyłącznie od opisanych poniżej wydatków związanych z zakupem przez Gminę usług prawniczych.

Usługi prawnicze

W związku ze złożonością kwestii prawnopodatkowych odnoszących się m.in. do rozliczeń VAT jednostek samorządu terytorialnego, Gmina 4 września 2014 r. zawarła z kancelarią prawną (dalej: „Doradca”) umowę na świadczenie usług prawniczych (dalej: „Usługi”).

W ramach świadczonych Usług objętych niniejszym wnioskiem o interpretację Doradca był odpowiedzialny m.in. za:

• przygotowanie wniosków o wydanie interpretacji indywidualnych dotyczących prawa do odliczenia VAT naliczonego w pełnych kwotach wynikających z faktur VAT;
  

• przygotowanie (w razie potrzeby) skarg do sądów administracyjnych na ww. interpretacje indywidualne;
  

• pomoc w przygotowaniu dokumentów do odpowiedniego urzędu skarbowego, dotyczących wystąpienia Gminy o zwrot VAT naliczonego w pełnych kwotach od poniesionych przez Gminę wydatków (np. pomoc w przygotowaniu korekt deklaracji VAT-7, pisemnego uzasadnienia przyczyn korekty oraz wniosków o stwierdzenie nadpłaty lub zwrot nadwyżki podatku VAT naliczonego nad należnym);
  

• bieżącą asystę podczas czynności sprawdzających/kontroli podatkowych w związku ze złożonymi przez Gminę korektami deklaracji VAT-7 w powyższym zakresie.
  
  

Kwestia prawa do odliczenia VAT naliczonego w pełnych kwotach wynikających z faktur VAT została potwierdzona w uzyskanych przez Gminę interpretacjach indywidualnych i/lub w ramach czynności sprawdzających/kontroli podatkowej przeprowadzonych przez organ podatkowy właściwy dla Gminy. Zrealizowane przez Doradcę Usługi w ramach przedmiotowej umowy doprowadziły do efektywnego odliczenia VAT naliczonego w pełnych kwotach od poszczególnych wydatków Gminy.

Z tytułu świadczonych na rzecz Gminy Usług Gmina otrzymała od Doradcy faktury VAT z wykazanym podatkiem VAT według obowiązującej stawki. Wynagrodzenie Doradcy stanowiło wynagrodzenie za sukces (zwane też wynagrodzeniem za rezultat). Wynagrodzenie to było uzależnione od osiągniętego efektu pracy Doradcy i określone jako procentowa część kwoty VAT odzyskanego przez Gminę od poniesionego danego, konkretnego wydatku, dla którego prawo do odliczenia VAT przysługiwało Gminie w całości (w 100%) – co zostało potwierdzone w uzyskanych przez Gminę interpretacjach indywidualnych i/lub w ramach czynności sprawdzających/kontroli podatkowej przeprowadzonych przez organ podatkowy właściwy dla Gminy. Innymi słowy, wynagrodzenie za sukces odnosi się zawsze do odliczenia przez Gminę VAT naliczonego od konkretnego wydatku Gminy.

Konsekwentnie, Gmina traktuje wydatki (wynagrodzenie należne Doradcy) za Usługi, dla których wynagrodzenie kalkulowane jest jako wynagrodzenie za sukces, w taki sam sposób jak wydatek od którego odliczenie VAT stanowi podstawę kalkulacji wynagrodzenia za sukces Doradcy.

Dodatkowo Gmina wskazuje, że niniejszy wniosek dotyczy wyłącznie wydatków Gminy na nabycie Usług Doradcy, w stosunku do których prawo Gminy do odliczenia VAT naliczonego nie uległo przedawnieniu.

Gmina wskazuje, iż Wniosek dotyczy wyłącznie prawa Gminy do odliczenia VAT naliczonego od wydatków Gminy na nabycie usług kancelarii prawnej (dalej: „Doradca”) w zakresie doradztwa prawnego i zastępstwa procesowego. Gmina dotychczas nie odliczała VAT naliczonego z faktur VAT za usługi prawne i zastępstwa procesowego otrzymanych od Doradcy. Celem złożonego przez Gminę Wniosku jest wyłącznie potwierdzenie prawa Gminy do odliczenia VAT naliczonego w pełnych kwotach wynikających z faktur VAT dokumentujących usługi Doradcy. W konsekwencji, w sprawie objętej zakresem Wniosku (prawo do odliczenia VAT z faktur Doradcy za usługi prawne i zastępstwa procesowego) nie była prowadzona dotąd kontrola podatkowa lub kontrola celno-skarbowa ani nie było prowadzone postępowanie podatkowe.

Gmina wskazuje dodatkowo, że usługi Doradcy polegały m.in. na wsparciu Gminy (asyście merytorycznej i procesowej) w trakcie czynności sprawdzających/kontroli podatkowej w zakresie prawa Gminy do odliczenia VAT naliczonego w pełnych kwotach od wydatków Gminy innych niż dotyczących nabycia usług Doradcy (omawiane czynności sprawdzające i kontrola podatkowa dotyczyły wydatków wodno-kanalizacyjnych Gminy i na inwestycję sportową). Jednakże Gmina podkreśla jeszcze raz, że kwestia prawa Gminy do odliczenia VAT naliczonego od wydatków innych niż dotyczących nabycia usług Doradcy nie jest przedmiotem Wniosku.

Gmina doprecyzowuje przedstawiony we Wniosku stan faktyczny poprzez wskazanie, że przedmiotem usług Doradcy było świadczenie na rzecz Gminy usługi prawniczej polegającej na zastępstwie procesowym w postępowaniach o zwrot VAT oraz innych powiązanych z nim postępowaniach, jak również doradztwie prawnym w zakresie zastępstwa procesowego związanego z powyższymi postępowaniami.

W ramach świadczonych na rzecz Gminy usług Doradca wykonał następujące czynności, tj.:

• przygotowanie dla Gminy wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej prawa Gminy do odliczenia VAT naliczonego w pełnych kwotach wynikających z faktur VAT dokumentujących wydatki Gminy inne niż nabycie usług Doradcy – ustalenie zaistniałego stanu faktycznego, przygotowanie wniosku i jego złożenie do właściwego organu w imieniu Gminy (jako pełnomocnik Gminy);
  

• pomoc w przygotowaniu dokumentów do odpowiedniego urzędu skarbowego, dotyczących wystąpienia Gminy o zwrot VAT naliczonego w pełnych kwotach od poniesionych przez Gminę wydatków (innych niż dotyczących nabycia usług Doradcy) – w szczególności pomoc w przygotowaniu korekt deklaracji VAT-7, pisemnego uzasadnienia przyczyn korekty oraz wniosków o stwierdzenie nadpłaty lub zwrotu nadwyżki podatku VAT naliczonego nad należnym;
  

• bieżącą asystę (merytoryczną i procesową) podczas czynności sprawdzających/kontroli podatkowych w związku ze złożonymi przez Gminę korektami deklaracji VAT-7 w powyższym zakresie – w szczególności kontakt z właściwym urzędem skarbowym, przygotowanie korekt deklaracji VAT uwzględniających wnioski z protokołu kontroli.
  
  

Gmina ponownie wskazuje, iż przedmiotem Wniosku jest wyłącznie prawo Gminy do odliczenia VAT naliczonego od wydatków Gminy na zakup usług Doradcy, tj. przedmiot Wniosku nie był dotąd objęty czynnościami sprawdzającymi/kontrolą podatkową ani postępowaniem podatkowym, bowiem Gmina nie dokonywała dotąd odliczenia VAT od wydatków na usługi Doradcy opisane we Wniosku. Wskazane we Wniosku i w niniejszym uzupełnieniu czynności sprawdzające/kontrola podatkowa mają na celu jedynie przedstawienie zakresu i przedmiotu usług Doradcy wykonywanych na rzecz Gminy. Jest to zdaniem Gminy niezbędne do oceny prawa Gminy do odliczenia VAT od wydatków na nabycie usług Doradcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego z wystawionych przez Doradcę faktur VAT dokumentujących Usługi dotyczące wynagrodzenia za sukces w sposób tożsamy, jak prawo do odliczenia VAT naliczonego od danego wydatku, którego odliczenie przez Gminę stanowi podstawę kalkulacji wynagrodzenia Doradcy, tj. odliczenie pełne?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Gminie przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego z wystawionych przez Doradcę faktur VAT dokumentujących Usługi dotyczące wynagrodzenia za sukces w sposób tożsamy, jak prawo do odliczenia VAT naliczonego od danego wydatku, którego odliczenie przez Gminę stanowi podstawę kalkulacji wynagrodzenia Doradcy, tj. odliczenie pełne.

Uzasadnienie stanowiska Gminy.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z treści wskazanej powyżej regulacji wynika zatem, że prawo do odliczenia VAT naliczonego przysługuje przy łącznym spełnieniu dwóch przesłanek, tj.:

• nabywcą towarów/usług jest podatnik VAT, oraz
  

• nabywane towary/usługi są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.
  
  

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 6 ww. ustawy, nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych [podkreślenie Gminy].

Jako, że jednostki samorządu terytorialnego są wyposażone w osobowość prawną oraz w określonym zakresie wykonują samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, należy uznać, iż spełniają zawartą w tym przepisie definicję podatnika VAT. Oznacza to, że w zakresie czynności cywilnoprawnych dokonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego, nawet gdy dotyczą one zadań własnych gmin, podmioty te powinny być uznawane za podatników VAT. Zatem w przypadku, gdy Gmina realizuje należące do niej zadania na podstawie umów cywilnoprawnych, tj. na warunkach i w okolicznościach właściwych również dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą – powinna być ona traktowana jako podatnik VAT, gdyż w przedmiotowym zakresie działa ona w sposób analogiczny do tych podmiotów.

Gmina wskazała w stanie faktycznym, iż zawarła z Doradcą umowę na świadczenie Usług. Jednocześnie Usługi wykonane przez Doradcę w zakresie m.in. zastępstwa procesowego i wsparcia w przygotowaniu korekt deklaracji VAT i innych dokumentów związanych z tymi korektami doprowadziły do efektywnego odliczenia VAT naliczonego w pełnych kwotach od wydatków poniesionych przez Gminę.

W odniesieniu do wynagrodzenia za sukces Doradcy można wynagrodzenie to powiązać z konkretną działalnością lub konkretnymi działalnościami wykonywanymi przez Gminę – opodatkowanymi VAT. Wynagrodzenie to ściśle związane jest bowiem z konkretnymi wydatkami poniesionymi przez Gminę. Zdaniem Gminy, skoro zatem wynagrodzenie za sukces jest ściśle związane z konkretnym wydatkiem poniesionym przez Gminę, to prawo do odliczenia VAT naliczonego z faktury dokumentującej Usługi Doradcy, za które należne jest wynagrodzenie za sukces powinno być tożsame z prawem do odliczenia VAT od tego konkretnego wydatku.

Tym samym, skoro w analizowanym przypadku wynagrodzenie za sukces Doradcy wynikało z odliczenia VAT naliczonego w pełnej wysokości od wydatków Gminy (co zostało potwierdzone w uzyskanych przez Gminę interpretacjach indywidualnych i/lub w ramach czynności sprawdzających/kontroli podatkowej przeprowadzonych przez organ podatkowy właściwy dla Gminy), to Gminie powinno przysługiwać również prawo do odliczenia VAT naliczonego w pełnych kwotach z faktur otrzymanych od Doradcy za te usługi.

Powyższe stanowisko Gminy zostało potwierdzone przykładowo w interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na gruncie analogicznego stanu faktycznego 9 stycznia 2020 r., sygn. 0114-KDIP4-3.4012.64.2019.1.EK oraz 27 lutego 2020 r., sygn. 0111-KDIB3-2.4012.878.2019.1.MGO.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jak stanowi art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, tj. jeśli zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni lub pośredni związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Jak wskazano powyżej, najistotniejszym warunkiem umożliwiającym czynnemu podatnikowi podatku VAT realizację prawa do odliczenia jest związek dokonanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Jednocześnie oceny, czy związek ten istnieje lub będzie istniał w przyszłości należy dokonać w momencie realizowania zakupów zgodnie z zasadą niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik – aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego – nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Ustawodawca nie precyzuje, w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek ten może być zatem bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary lub usługi służą np. dalszej odsprzedaży, bowiem bezpośrednio wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast, ze związkiem pośrednim mamy do czynienia w sytuacji, gdy ponoszone wydatki nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych obrotach, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje uzyskanie obrotu opodatkowanego podatkiem od towarów i usług.

Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług przyczynia się pośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości. Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – mocą art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Jednakże w przypadku, gdy organy te podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Są to zatem wszelkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy.

Odnosząc powołane wyżej regulacje prawne do przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego należy stwierdzić, że wydatki na ww. usługi prawnicze nie mają bezpośredniego związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, jednakże pośrednio mają związek z uzyskaniem przez Gminę obrotu opodatkowanego podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina zawarła z kancelarią prawną umowę na świadczenie usług prawniczych. Z tytułu świadczonych na rzecz Gminy Usług Gmina otrzymała od Doradcy faktury VAT z wykazanym podatkiem VAT według obowiązującej stawki. Wynagrodzenie Doradcy stanowiło wynagrodzenie za sukces (zwane też wynagrodzeniem za rezultat). Wynagrodzenie to było uzależnione od osiągniętego efektu pracy Doradcy i określone jako procentowa część kwoty VAT odzyskanego przez Gminę od poniesionego danego, konkretnego wydatku, dla którego prawo do odliczenia VAT przysługiwało Gminie w całości (w 100%).

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że o ile faktycznie – na co wskazuje treść wniosku – wynagrodzenie było uzależnione od osiągniętego efektu pracy Doradcy i określone jako procentowa część kwoty VAT odzyskanego przez Gminę od poniesionego danego, konkretnego wydatku, dla którego prawo do odliczenia VAT przysługiwało Gminie w całości, Gminie przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku od wydatków poniesionych na usługi prawnicze, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych wymienionych w art. 88 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.