Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4011.32.2021.2.DJ
z 4 lutego 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 grudnia 2020 r. (data wpływu 12 stycznia 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 stycznia 2021 roku (data wpływu 28 stycznia 2021 roku) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 stycznia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

W związku z tym, że złożony wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 18 stycznia 2021 r., nr 0112-KDIL2-1.4011.32.2021.1.DJ, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy, wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawcę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem, nie wlicza się do terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 18 stycznia 2021 r., natomiast w dniu 28 stycznia 2021 r. (data nadania 26 stycznia 2021 r.) do tut. organu wpłynęło pismo, będące odpowiedzią na ww. wezwanie.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu (…) października 2007 r. rodzice Wnioskodawcy: K i W na podstawie aktu notarialnego nabyli lokal mieszkalny przy ul. G w (…) na warunkach własnościowego prawa do lokalu, który stanowił małżeńską wspólność majątkową.

W dniu (…) lipca 20xx r. zmarł ojciec Wnioskodawcy – W i w związku z tym spadkobiercy wystąpili do Sądu Rejonowego z wnioskiem o nabycie spadku. Postanowieniem sądu z dnia (…) sierpnia 2019 r. stwierdzono, że po zmarłym W spadek nabyli: żona K oraz dzieci: S i Wnioskodawca po 1/3 części każdy z nich – wszyscy spadkobiercy wprost.

Następnie został złożony do Sądu Rejonowego wniosek o dział spadku po zmarłym W i zniesienie współwłasności. Postanowieniem sądu z dnia (…) września 2019 r. postanowiono:

1. 
   Ustalić, że przedmiotem postanowienia o dział spadku i zniesienie współwłasności są udziały w 1/2 części odrębnej własności lokali mieszkalnych w (…) przy ul. G oraz przy ul. I.
2. 
   W wyniku zgodnego podziału spadku i zniesienia współwłasności przyznać:
   1. prawo odrębnej własności lokalu w (…) przy ul. G postanawia na współwłasność po 1/3 części żonie (…) oraz dzieciom: S i Wnioskodawcy;
      
   2. prawo odrębnej własności lokalu w (…) przy ul. I postanawia na wyłączną własność żonie.
3. 
   Wartość przedmiotu postępowania ustalono na kwotę 160 000,00 zł.
4. 
   Nie zasądzono spłat ani dopłat. W skład masy spadkowej po zmarłym wchodziły tylko ww. lokale mieszkaniowe.
   
   

W dniu (…) sierpnia 2020 r. na podstawie aktu notarialnego został sprzedany przez spadkobierców lokal mieszkalny znajdujący się w (…) przy ul. G za kwotę 182 100,00 zł. Udział Wnioskodawcy w sprzedaży wyniósł 1/3 wartości mieszkania czyli 60 700,00 zł.

Sprzedaż ww. lokalu mieszkalnego nie nastąpiła w wykonaniu działalności gospodarczej.

W piśmie, stanowiącym uzupełnienie wniosku Zainteresowany doprecyzował, że tytuł prawny Wnioskodawcy do lokalu mieszkalnego, położonego w (…) przy ul. G to postanowienie Sądu Rejonowego z dnia (…) sierpnia 2019 r. i postanowienie Sądu Rejonowego z dnia (…) września 2019 r.

W dniu (…) października 2017 r. w obecności notariusza pełnomocnik (…) ustanowił odrębną własność lokalu mieszkalnego nr (…) w budynku przy G w (…), a następnie przeniósł własność tego lokalu na rzecz żony W. jako członka spółdzielni i jej męża W., którzy na to przeniesienie własności wyrazili zgodę i oświadczyli, że nabycie następuje do ich majątku wspólnego małżonków.

Będący przedmiotem sprzedaży w dniu (…) sierpnia 2020 r. lokal mieszkalny położony przy ul. G w (…) od momentu nabycia przez rodziców Wnioskodawcy w dniu (…) października 2007 r. do daty śmierci ojca Wnioskodawcy w dniu (…) lipca 20xx r. stanowił wspólność majątkową małżeńską.

W dniu (…) sierpnia 2019 r. na wniosek mamy Wnioskodawcy, tj. (…) Sąd Rejonowy stwierdził nabycie spadku na podstawie ustawy po zmarłym W. w 1/3 części dla żony oraz S i Wnioskodawcy po 1/3 części każdy z nich.

W dniu (…) września 2019 r. Sąd Rejonowy po rozpatrzeniu wniosku o dział spadku po W i zniesieniu współwłasności postanowił ustalić, że przedmiotem postępowania o dział spadku po W i zniesienie współwłasności są udziały w 1/2 części w odrębnej własności lokali mieszkalnych położonych w (…), tj. lokal mieszkalny przy ul. G i lokal mieszkalny przy ul. I.

W wyniku zgodnego działu spadku i zniesienia współwłasności Sąd Rejonowy postanowił przyznać prawo odrębnej własności lokalu mieszkalnego przy ul. G na współwłasność po 1/3 części żonie, S i Wnioskodawcy i prawo odrębnej własności lokalu mieszkalnego przy ul. I. na wyłączną własność zonie.

W wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności wartość majątku nabytego przez Wnioskodawcę w wyniku tego działu spadku i zniesienia współwłasności nie przekroczyła wartości majątku jaki przysługiwał Wnioskodawcy przed dokonaniem ww. działu spadku i zniesienia współwłasności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w zaistniałej sytuacji (sprzedaż lokalu mieszkalnego w (…) przy ul. G) Wnioskodawca jest zobowiązany do zapłaty 19% podatku dochodowego od 1/6 wartości sprzedaży lokalu mieszkalnego, tj. od kwoty 30 350,00 zł, czy od 1/3 wartości sprzedaży lokalu mieszkalnego, tj. od kwoty 60 700,00 zł?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest on zobowiązany do zapłaty 19% podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu odpłatnego zbycia w 2020 roku lokalu mieszkalnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie, kwota uzyskana z tego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że w dniu (…) października 2007 r. rodzice Wnioskodawcy: K i W na podstawie aktu notarialnego nabyli lokal mieszkalny przy ul. G w (…) na warunkach własnościowego prawa do lokalu, który stanowił małżeńską wspólność majątkową. W dniu (…) października 2017 r. w obecności notariusza pełnomocnik (…) ustanowił odrębną własność lokalu mieszkalnego nr (…) w budynku przy ul. G w (…), a następnie przeniósł własność tego lokalu na rzecz żony jako członka spółdzielni i jej męża W., którzy na to przeniesienie własności wyrazili zgodę i oświadczyli, że nabycie następuje do ich majątku wspólnego małżonków. Ww. lokal mieszkalny od momentu nabycia przez rodziców Wnioskodawcy w dniu (…) października 2007 r. do daty śmierci ojca Wnioskodawcy w dniu (…) lipca 20xx r. stanowił wspólność majątkową małżeńską. W dniu (…) sierpnia 2019 r. Sąd Rejonowy stwierdził nabycie spadku na podstawie ustawy po zmarłym W. w 1/3 części dla żony oraz dla S i Wnioskodawcy po 1/3 części każdy z nich. We wrześniu 2019 r. Sąd Rejonowy po rozpatrzeniu wniosku o dział spadku po W i zniesieniu współwłasności postanowił ustalić, że przedmiotem postępowania o dział spadku po W i zniesienie współwłasności są udziały w 1/2 części w odrębnej własności lokali mieszkalnych położonych w (…), tj. lokal mieszkalny przy ul. G i lokal mieszkalny przy ul. I. W wyniku zgodnego działu spadku i zniesienia współwłasności Sąd przyznał prawo odrębnej własności lokalu mieszkalnego przy ul. G na współwłasność po 1/3 części żonie, S. i Wnioskodawcy i prawo odrębnej własności lokalu mieszkalnego przy ul. I na wyłączną własność żonie. W wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności – jak sam Wnioskodawca wskazał w uzupełnieniu wniosku – wartość majątku nabytego przez Wnioskodawcę w wyniku tego działu spadku i zniesienia współwłasności nie przekroczyła wartości majątku jaki przysługiwał Wnioskodawcy przed dokonaniem ww. działu spadku i zniesienia współwłasności. W dniu (…) sierpnia 2020 r. na podstawie aktu notarialnego został sprzedany lokal mieszkalny znajdujący się w (…) przy ul. G.

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym nie jest on zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu rzeczonej sprzedaży.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „nabycia”; należy zatem odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, z późn. zm.), a w szczególności do art. 155 § 1, który stanowi,że umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Ponadto wskazać należy, że zgodnie z art. 922 Kodeksu cywilnego spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów księgi niniejszej. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Stosownie do art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego, prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Podkreślić również należy, że ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159) dodano art. 10 ust. 5 i ust. 7, które stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.

Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

W myśl art. 10 ust. 7 cyt. ustawy, nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

Od dnia 1 stycznia 2019 r. pięcioletni okres, po upływie którego nie powstanie obowiązek uiszczenia podatku dochodowego z tytułu sprzedaży nieruchomości nabytych w drodze spadku liczony jest więc od końca roku, w którym spadkodawca ją nabył lub wybudował, a nie tak jak w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2018 r. – od końca roku, w którym został otwarty spadek (w którym zmarł spadkodawca). Zmiana obejmuje zatem wszystkich, którzy dokonali lub dokonają zbycia nieruchomości po dniu 31 grudnia 2018 r., bez względu na datę odziedziczenia nieruchomości.

Stosownie natomiast do art. 195 Kodeksu cywilnego, własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność). Współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, nigdy o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy.

W świetle art. 196 § 1 współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej Kodeksu cywilnego, o czym stanowi art. 196 § 2 powyższej ustawy.

Art. 210 ww. Kodeksu stanowi, że każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest fizyczny podział rzeczy wspólnych między współwłaścicielami. Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionych (podzielonych) rzeczy wspólnych. Celem postępowania o zniesienie współwłasności jest zatem nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, które stanowią przedmiot współwłasności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności. W rezultacie w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi więc jedynie do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności.

Co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy – w wyniku tego zniesienia – podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału, jaki pierwotnie mu przysługiwał.

Podobne wnioski wynikają z ukształtowanej już linii orzeczniczej Naczelnego Sądu Administracyjnego, który twierdzi, że nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku dokonanego zniesienia współwłasności, jeśli:

1. podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty, lub
2. wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki przysługiwał tej osobie we współwłasności.
   
   

Podobnie sytuacja kształtuje się przy dziale spadku, bowiem za datę nabycia nieruchomości lub prawa – w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku działu spadku, należy przyjąć datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku działu mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz dział spadku został dokonany bez spłat i dopłat. Natomiast, gdy w wyniku działu spadku udział danej osoby ulega powiększeniu, mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego.

Powyższe potwierdza brzmienie art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

W niniejszej sprawie w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności po stronie Wnioskodawcy nie wystąpiło przysporzenie majątku ponad udział w spadku, posiadany przed dokonaniem tych czynności. W wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności – jak sam wskazał Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku – wartość majątku nabytego przez Wnioskodawcę w wyniku tego działu spadku i zniesienia współwłasności nie przekroczyła wartości majątku jaki przysługiwał Wnioskodawcy przed dokonaniem ww. działu spadku i zniesienia współwłasności. Oznacza to, że w przypadku Wnioskodawcy dla udziałów w nieruchomości, będących przedmiotem sprzedaży w dniu (…) sierpnia 2020 roku – zgodnie z art. 10 ust. 5 oraz art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych okres, o którym mowa w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, należy liczyć się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Zatem, uznać należy, że 5-letni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c w związku z art. 10 ust. 5 oraz art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku Wnioskodawcy w odniesieniu do udziałów w nieruchomości, będących przedmiotem zbycia w dniu (…) sierpnia 2020 r. niewątpliwie minął. Jak wynika bowiem z treści wniosku, w dniu (…) października 2007 r. rodzice Wnioskodawcy: K i W na podstawie aktu notarialnego nabyli lokal mieszkalny przy ul. G w (…) na warunkach własnościowego prawa do lokalu, który stanowił małżeńską wspólność majątkową. Co prawda – jak wskazano w uzupełnieniu podania – w dniu 1 października 2017 r. w obecności notariusza pełnomocnik (…) ustanowił odrębną własność lokalu mieszkalnego nr (…) w budynku przy ul. G w (…), a następnie przeniósł własność tego lokalu na rzecz żony jako członka spółdzielni i jej męża W., którzy na to przeniesienie własności wyrazili zgodę i oświadczyli, że nabycie następuje do ich majątku wspólnego małżonków, jednakże zauważyć należy, że spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego jest ograniczonym prawem rzeczowym. Jest to prawo zbywalne, które przechodzi na spadkobierców i podlega egzekucji. Umożliwia ono korzystanie z lokalu oraz rozporządzanie tym prawem, z pewnymi ograniczeniami, na zasadach zbliżonych do prawa własności. Świadczy o tym chociażby umiejscowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w Księdze Drugiej Kodeksu cywilnego „Własność i inne prawa rzeczowe”. Natomiast ustanowienie prawa odrębnej własności lokalu powoduje, że osoba, której przysługuje to prawo, uzyskuje pełnię uprawnień właścicielskich do lokalu mieszkalnego oraz prawo do udziału w związanej z tym lokalem nieruchomości.

W sytuacji jednak, w której podatnik nabył spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, a następnie nastąpiło ustanowienie na jego rzecz prawa odrębnej własności tego lokalu w trybie ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1465, z późn. zm.) za datę nabycia lokalu (nieruchomości) od której upływa pięcioletni termin określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie można uznać dnia ustanowienia prawa odrębnej własności lokalu. Mamy tu bowiem do czynienia ze zmianą formy prawnej przysługującego podatnikowi zbywalnego prawa do lokalu. Nabycie, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, następuje w momencie ustanowienia (nabycia) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

W konsekwencji, datą nabycia lokalu przekształconego w trybie ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych ze spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu w odrębną własność (wraz z udziałem w gruncie bądź z udziałem w prawie współużytkowania wieczystego gruntu), jest data nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego. Termin pięcioletni liczymy od końca roku kalendarzowego, w którym nabyto spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, tj. w analizowanej sprawie od końca roku 2007.

Zatem, za datę nabycia przez spadkodawcę (ojca Wnioskodawcy) lokalu mieszkalnego przy ul. G w (…), będącego przedmiotem zbycia w dniu (…) sierpnia 2020 roku należy przyjąć datę (…) października 2007, a więc od końca roku kalendarzowego, w którym spadkodawca nabył ww. nieruchomość (tj. od końca 2007 roku), do sprzedaży w 2020 roku przez Wnioskodawcę (spadkobiercę) udziałów w tejże nieruchomości upłynęło ponad 5 lat.

Reasumując, na gruncie opisanego stanu faktycznego dokonana przez Wnioskodawcę w dniu (…) sierpnia 2020 r. sprzedaż udziałów w lokalu mieszkalnym w (…) przy ul. G nie stanowi dla Wnioskodawcy źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w ww. przepisie, ustalonego zgodnie z dyspozycją art. 10 ust. 5 oraz art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego z tytułu rzeczonej sprzedaży.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Ponadto wskazać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – niniejsza interpretacja dotyczy tylko sytuacji prawnopodatkowej Wnioskodawcy. Nie wywołuje skutków prawnych dla pozostałych spadkobierców, którzy chcąc uzyskać interpretację indywidualną w swojej sprawie mogą indywidualnie wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej wydanie, spełniającym wymogi formalne, o których mowa w przepisach Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.