Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.911.2020.2.EC
z 9 lutego 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 listopada 2020 r. (data wpływu 6 listopada 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 stycznia 2021 r. (data wpływu 21 stycznia 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży sztabek złota – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 listopada 2020 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży sztabek złota.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 15 stycznia 2021 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.911.2020.1.EC, wezwano Wnioskodawcę na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 15 stycznia 2021 r. (skutecznie doręczone w dniu 17 stycznia 2021 r.), zaś w dniu 21 stycznia 2021 r. za pośrednictwem platformy ePUAP wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, który posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawca uzyskuje przychody z umów o dzieło zawieranych z podmiotami na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz z najmu własnych lokali.

Począwszy od 2016 r. Wnioskodawca dokonywał nieregularnych zakupów złota fizycznego, z aktualnych oszczędności dokonywanych z wynagrodzenia za pracę. Głównym i jedynym celem powyższych zakupów było zabezpieczenie oszczędności przed inflacją.

Wnioskodawca dokonał pierwszego zakupu w dniu 19 października 2016 r., kolejne zakupy miały miejsce nieregularnie w następujących miesiącach i latach:

• listopad 2016 r.,
  

• luty i maj 2017 r.,
  

• marzec i czerwiec 2018 r.
  
  

Zakupy dokonywane były przez platformę internetową instytucji finansowej zlokalizowanej poza granicami Polski, która oprócz sprzedaży złota w formie fizycznej, oferuje za opłatą przechowywanie kruszcu w specjalistycznych skarbcach. Kruszce mogą być przechowywane w formie alokowanej, tzn. właściciel (Wnioskodawca lub inny klient przedmiotowej instytucji) ma imiennie przypisane konkretne sztabki metalu, lub w formie niealokowanej, tzn. właściciel posiada konkretną ilość kruszcu wyrażoną w gramach przechowywanych w postaci fizycznej przez instytucję, ale jego część oprócz wagi, nie jest konkretnie przyporządkowana żadnej indywidualnej sztabce, natomiast stanowi część całkowitej puli złota fizycznego przechowywanego w imieniu i na zlecenie klientów instytucji. Niezależnie od formy przechowywania, każdy posiadacz kruszcu może zlecić jego sprzedaż przez tą samą platformę internetową i przelew środków na własne konto, bądź odebrać swój depozyt w formie złotych sztabek.

Wnioskodawca zawarł umowę z firmą o otwarcie konta w serwisie transakcyjnym oraz przechowywanie złota fizycznego w dowolnie wybranym skarbcu z dostępnej listy. W umowie zostały określone dane stron umowy z adresami, ogólne warunki współpracy i zasady nabycia i sprzedaży kruszcu, a także tabele opłat z tytułu zawieranych transakcji kupna, bądź sprzedaży oraz kosztów przechowywania i ubezpieczenia przechowywanego kruszcu. Każda kolejna transakcja jest dokonywana w ramach i zakresie powyższej umowy. Do każdej transakcji wystawiane jest poświadczenie email zawartej transakcji, z podaniem ilości złota fizycznego w gramach oraz ceny jego nabycia. Wnioskodawca ze względu na bezpieczeństwo posiadanego kruszcu oraz korzystną cenę usługi wybrał zakup i przechowywanie swojego kruszcu w formie niealokowanych sztabek złota w skarbcu w …. w Szwajcarii, w terminie nieokreślonym, czyli do czasu fizycznego odbioru metalu lub jego zbycia.

Każdy zakup był dokonywany za pomocą przelewów na konto instytucji oraz uwidocznieniem zawartej transakcji w serwisie internetowym instytucji – dlatego łatwo jest wykazać datę i cenę zakupu poszczególnych partii kruszcu.

Wnioskodawca posiada określoną ilość gramów złota fizycznego przechowywanego w postaci sztabek i każdego miesiąca pobierana jest opłata za przechowywanie posiadanego kruszcu – na wyciągach jest ona uwidoczniona jako tzw. „storage fee” (czyli dosłownie opłata za przechowanie) przez przedmiotową instytucję. Wnioskodawca nie wyklucza dalszych zakupów złota fizycznego poprzez przedmiotową platformę, ale jednocześnie przewiduje, że w przyszłości będzie chciał spieniężyć swoje oszczędności. Jak opisano powyżej, Wnioskodawca ma opcję osobistego odbioru sztabek złota lub sprzedania ich za pośrednictwem platformy internetowej instytucji finansowej i przelaniu uzyskanych pieniędzy na własne konto w polskim banku. Ze względu na wygodę, bezpieczeństwo, przejrzystość i szybkość transakcji Wnioskodawca przychyla się do sprzedaży kruszcu za pomocą platformy internetowej i przelewu na własne konto w Polsce, jednak chce poznać skutki podatkowe takiej czynności. Wnioskodawca zakłada, że ewentualna sprzedaż złota nastąpi nie prędzej niż w pół roku po ostatnim zakupie kruszcu. Ponadto, Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej (jak w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) związanej z inwestowaniem w kruszce, czy handlem innymi rzeczami ruchomymi. Sposób sprzedaży jest uwarunkowany uzyskaniem niniejszej interpretacji. Jeżeli Krajowa Informacja Skarbowa zgodzi się z interpretacją Wnioskodawcy, to sprzedaż nastąpi w sposób elektroniczny na takiej samej zasadzie jak dokonany był zakup, a uzyskane środki pieniężne zostaną przesłane na konto Wnioskodawcy w banku …. Jeżeli jednak niniejsza interpretacja jest błędna, to Wnioskodawca odbierze posiadany metal w formie fizycznej bezpośrednio ze skarbca i po upływie przepisanego terminu, od dnia nabycia dokona sprzedaży sztabek we własnym zakresie. Ewentualna sprzedaż sztabek nie będzie nosiła żadnych znamion działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy zyski osiągnięte przez polskiego rezydenta podatkowego, który nie prowadzi działalności gospodarczej, ze sprzedaży wcześniej nabytego i przechowywanego złota w Szwajcarii w postaci fizycznej, po upływie ponad 6 miesięcy od dnia jego zakupu, za pomocą portalu internetowego i sprzedanego za pomocą tego samego portalu, a kwota uzyskana z transakcji będzie przelana na konto Wnioskodawcy w Polsce, będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym?
2. Czy należy taką sprzedaż wykazać w zeznaniach PIT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z zasadą sformułowaną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym nie podlegają dochody, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, zaś z treści art. 10 ust. 1 pkt 8d ww. ustawy, sprzedaż „innych rzeczy”, do której to kategorii zaliczamy również złoto w postaci fizycznej, jest źródłem opodatkowanych przychodów, tylko jeśli odpłatne zbycie nastąpiło przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

Zbycie złota ma nastąpić w Szwajcarii, a zgodnie z Konwencją zawartą między Rzeczpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, która została sporządzona w Bernie dnia 2 września 1991 r., w myśl art. 22 ust. 4 „Wszelkie inne części majątku osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie”, co oznacza, że ewentualne zyski wynikające ze zbycia przez Wnioskodawcę złota w Szwajcarii, zgodnie z ww. Konwencją, będą podlegać opodatkowaniu tylko w Polsce, gdzie Wnioskodawca jest rezydentem podatkowym.

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że ewentualne zyski osiągnięte ze sprzedaży złota fizycznego po upływie ponad 6 miesięcy od dnia jego zakupu, przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej w zakresie inwestycji w złoto ani handlu rzeczami i będącą rezydentem Polski, nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym, a co za tym idzie nie będzie również konieczności składania zeznania PIT w tym zakresie, niezależnie od tego czy sztabki zostaną dostarczone do Wnioskodawcy w Polsce w formie fizycznej i później sprzedane na rynku krajowym, czy też sprzedaż nastąpi w Szwajcarii za pośrednictwem platformy internetowej, a kwota transakcji przelana na konto Wnioskodawcy w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści powołanego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy bądź od których Minister Finansów zaniechał poboru podatku, w drodze rozporządzenia.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, który posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawca uzyskuje przychody z umów o dzieło zawieranych z podmiotami na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz z najmu własnych lokali. Począwszy od 2016 r. Wnioskodawca dokonywał nieregularnych zakupów złota fizycznego, z aktualnych oszczędności dokonywanych z wynagrodzenia za pracę. Głównym i jedynym celem powyższych zakupów było zabezpieczenie oszczędności przed inflacją.

Wnioskodawca dokonał pierwszego zakupu w dniu 19 października 2016 r., kolejne zakupy miały miejsce nieregularnie w następujących miesiącach i latach:

• listopad 2016 r.,
  

• luty i maj 2017 r.,
  

• marzec i czerwiec 2018 r.
  
  

Wnioskodawca zawarł umowę z firmą o otwarcie konta w serwisie transakcyjnym oraz przechowywanie złota fizycznego w dowolnie wybranym skarbcu z dostępnej listy. W umowie zostały określone dane stron umowy z adresami, ogólne warunki współpracy i zasady nabycia i sprzedaży kruszcu, a także tabele opłat z tytułu zawieranych transakcji kupna, bądź sprzedaży oraz kosztów przechowywania i ubezpieczenia przechowywanego kruszcu. Każda kolejna transakcja jest dokonywana w ramach i zakresie powyższej umowy. Do każdej transakcji wystawiane jest poświadczenie email zawartej transakcji, z podaniem ilości złota fizycznego w gramach oraz ceny jego nabycia. Wnioskodawca ze względu na bezpieczeństwo posiadanego kruszcu oraz korzystną cenę usługi wybrał zakup i przechowywanie swojego kruszcu w formie niealokowanych sztabek złota w skarbcu w … w Szwajcarii, w terminie nieokreślonym, czyli do czasu fizycznego odbioru metalu lub jego zbycia.

Każdy zakup był dokonywany za pomocą przelewów na konto instytucji oraz uwidocznieniem zawartej transakcji w serwisie internetowym instytucji – dlatego łatwo jest wykazać datę i cenę zakupu poszczególnych partii kruszcu.

Wnioskodawca posiada określoną ilość gramów złota fizycznego przechowywanego w postaci sztabek i każdego miesiąca pobierana jest opłata za przechowywanie posiadanego kruszcu – na wyciągach jest ona uwidoczniona jako tzw. „storage fee” (czyli dosłownie opłata za przechowanie) przez przedmiotową instytucję. Wnioskodawca nie wyklucza dalszych zakupów złota fizycznego poprzez przedmiotową platformę, ale jednocześnie przewiduje, że w przyszłości będzie chciał spieniężyć swoje oszczędności. Jak opisano powyżej, Wnioskodawca ma opcję osobistego odbioru sztabek złota lub sprzedania ich za pośrednictwem platformy internetowej instytucji finansowej i przelaniu uzyskanych pieniędzy na własne konto w polskim banku. Ze względu na wygodę, bezpieczeństwo, przejrzystość i szybkość transakcji Wnioskodawca przychyla się do sprzedaży kruszcu za pomocą platformy internetowej i przelewu na własne konto w Polsce, jednak chce poznać skutki podatkowe takiej czynności. Wnioskodawca zakłada, że ewentualna sprzedaż złota nastąpi nie prędzej niż w pół roku po ostatnim zakupie kruszcu. Ponadto, Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej (jak w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) związanej z inwestowaniem w kruszce, czy handlem innymi rzeczami ruchomymi. Sposób sprzedaży jest uwarunkowany uzyskaniem niniejszej interpretacji. Jeżeli Krajowa Informacja Skarbowa zgodzi się z interpretacją Wnioskodawcy, to sprzedaż nastąpi w sposób elektroniczny na takiej samej zasadzie jak dokonany był zakup, a uzyskane środki pieniężne zostaną przesłane na konto Wnioskodawcy w banku ….. Jeżeli jednak niniejsza interpretacja jest błędna, to Wnioskodawca odbierze posiadany metal w formie fizycznej bezpośrednio ze skarbca i po upływie przepisanego terminu, od dnia nabycia dokona sprzedaży sztabek we własnym zakresie. Ewentualna sprzedaż sztabek nie będzie nosiła żadnych znamion działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z art. 13 ust. 4 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Bernie dnia 2 września 1991 r. (Dz. U. z 1993 r. nr 22, poz. 92 ze zm.), zyski z przeniesienia własności jakiegokolwiek majątku nie wymienionego w ustępach 1, 2, 3 i 3a podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym przenoszący własność ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.

W myśl art. 21 ust. 1 ww. Konwencji, części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, skąd one pochodzą, które nie są objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej konwencji, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

W myśl art. 22 ust. 1 powołanej Konwencji, majątek nieruchomy określony w art. 6, który jest własnością osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, a położony w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie. Natomiast w myśl art. 22 ust. 2 tej Konwencji, majątek ruchomy, stanowiący część majątku zakładu, który przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa posiada w drugim Umawiającym się Państwie, lub majątek ruchomy należący do stałej placówki, którą osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, dysponuje w drugim Umawiającym się Państwie dla celów wykonywania wolnego zawodu, może być opodatkowany w tym drugim Państwie. Majątek, który stanowią statki i samoloty eksploatowane w komunikacji międzynarodowej oraz barki wykorzystywane w transporcie na wodach śródlądowych, jak również majątek ruchomy służący do eksploatacji takich statków, samolotów lub barek może podlegać opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa. Wszelkie inne części majątku osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie. (art. 22 ust. 3 i ust. 4 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku).

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odrębnym źródłem przychodu jest odpłatne zbycie innych rzeczy, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

Odrębne źródło przychodów stanowią, w myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 2 i 6 ww. ustawy za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się:

• odsetki od wkładów oszczędnościowych i środków na rachunkach bankowych lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 5;
• przychody z:
  • odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych,
    
  • realizacji praw wynikających z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.
  
  
  

Z powołanych przepisów wynika, że w sytuacji, gdy podatnik zbywa złoto zakupione w postaci fizycznej (np. sztabek lub monet), które nie zostało zakupione w celach inwestycyjnych, uzyskuje przychód ze źródła, jakim jest odpłatne zbycie innych rzeczy, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód z powyższego zbycia rzeczy ruchomych w drodze umowy sprzedaży wystąpi, gdy sprzedaż nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i dokonana została przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie rzeczy. Wobec tego, jeżeli sprzedaż następuje po upływie półrocznego okresu, wówczas dochód osiągnięty z tej sprzedaży nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym, bowiem czynność ta nie stanowi źródła przychodu dla celów tego podatku.

Na podstawie art. 19 ust. 1 ww. ustawy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 24 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodem z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), jeżeli przychód z odpłatnego zbycia nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej, jest różnica pomiędzy przychodem uzyskanym z odpłatnego zbycia rzeczy a kosztem ich nabycia, zmniejszona o wartość nakładów poczynionych w czasie posiadania rzeczy.

Mając na uwadze informacje przedstawione we wniosku oraz powołane przepisy prawa uznać należy, że Wnioskodawca zbywając złoto w formie fizycznej, którego jest bezpośrednim właścicielem, i którym może swobodnie dysponować, dokonuje odpłatnego zbycia innych rzeczy. Zatem, nienastępująca w wykonywaniu działalności gospodarczej sprzedaż sztabek złota może stanowić źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sprzedaży fizycznego złota dokonanego za pośrednictwem portalu internetowego, po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpił jego zakup, gdyż czynność ta nie będzie stanowiła źródła przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ww. ustawy. Tym samym Wnioskodawca nie będzie również zobowiązany do wykazania w zeznaniu podatkowym kwot pieniężnych uzyskanych z ww. transakcji.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe pomimo tego,

że we własnym stanowisku wskazał art. 10 ust. 1 pkt 8d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tutejszy Organ uznał, że jest to oczywista omyłka pisarska, niemającą wpływu na rozstrzygnięcie, a intencją Wnioskodawcy było wskazanie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie przyszłe opisane we wniosku różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …., ul. …., ….., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.