Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.694.2020.2.EC
z 10 lutego 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 listopada 2020 r. (data wpływu 16 listopada 2020 r.) uzupełnione pismem z dnia 27 stycznia 2021 r. (data nadania 27 stycznia 2021 r., data wpływu 27 stycznia 2021 r.), w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 19 stycznia 2021 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.694.2020.1.EC (data doręczenia 21 stycznia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie braku zastosowania ograniczenia wynikającego z art. 22p ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku anulowania pierwotnego przelewu oraz ponownej zapłaty w formie przelewu na rachunek bankowy kontrahenta:

• zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o VAT lub
• inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o VAT, jednakże złożone zostanie zawiadomienie, o którym mowa w art. 117ba § 3 Ordynacji podatkowej, przy spełnieniu warunków, o których mowa w tym przepisie – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 16 listopada 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie braku zastosowania ograniczenia wynikającego z art. 22p ust. 1 pkt 2 updof w przypadku anulowania pierwotnego przelewu oraz ponownej zapłaty w formie przelewu na rachunek bankowy kontrahenta zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o VAT lub rachunek bankowy kontrahenta inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o VAT, jednakże złożone zostanie zawiadomienie, o którym mowa w art. 117ba § 3 Ordynacji podatkowej, przy spełnieniu warunków, o których mowa w tym przepisie.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 19 stycznia 2021 r. (data nadania 19 stycznia 2021 r., data doręczenia 21 stycznia 2021 r.) Nr 0114-KDIP3-1.4011.694.2020.1.EC, tut. organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych.

Pismem z dnia 27 stycznia 2021 r. (data nadania 27 stycznia 2021 r., data wpływu 27 stycznia 2021 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną posiadającą rezydencję podatkową w Niemczech. Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki A sp. z o.o. sp. k. (zwanej dalej jako „spółka Komandytowa”). Spółka A sp. z o.o. sp. k. posiada siedzibę w Polsce i jest spółką komandytową. W spółce Komandytowej jest dwóch wspólników – Wnioskodawca oraz spółka B sp. z o.o.. Spółka B sp. z o.o. jest komplementariuszem w spółce Komandytowej, natomiast Wnioskodawca jest komandytariuszem w spółce Komandytowej. Spółka Komandytowa jest zarejestrowana na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny.

Spółka Komandytowa stanowi dla Wnioskodawcy zakład w rozumieniu art. 5 polsko- niemieckiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z dnia 14 maja 2003 r.

Przedmiotem działalności spółki Komandytowej jest działalność weterynaryjna. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej spółka Komandytowa współpracuje z wieloma podmiotami gospodarczymi, na rzecz których dokonuje płatności. W wielu przypadkach wartość transakcji, których dotyczą płatności, przekracza 15 000,00 PLN.

Przedmiotowy wniosek dotyczy wyłącznie transakcji z kontrahentami będącymi czynnymi podatnikami VAT. Mogą wystąpić sytuacje, w których spółka Komandytowa dokona płatności dotyczących transakcji określonych w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców na rachunek bankowy inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym jest mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej zwany jako „Wykaz”). Wnioskodawca jest świadomy, iż w przypadku gdy podatnik dokonał wprawdzie zapłaty należności przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w Wykazie, jednakże złożył zawiadomienie, o którym mowa w art. 117ba § 3 Ordynacji podatkowej do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla podatnika, który dokonał zapłaty należności, w terminie 7 dni (14 dnia w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonych w związku z COVID-19) od dnia zlecenia przelewu, może uniknąć sankcji podatkowych.

Przedmiotowy wniosek dotyczy sytuacji, w których zawiadomienie, o którym mowa powyżej, nie zostało złożone w terminie. We wskazanych powyżej sytuacjach (tj. w przypadku zapłaty należności dotyczących transakcji określonych w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców na rachunek bankowy inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w Wykazie) spółka Komandytowa zamierza anulować pierwotny przelew (co w większości przypadków będzie wiązało się ze zwrotem kwoty przelewu przez kontrahenta na rzecz spółki Komandytowej) oraz dokonać zapłaty w formie przelewu ponownie.

Przy ponownym dokonywaniu zapłaty możliwe będą dwa scenariusze:

1. Zapłata zostanie dokonana w formie przelewu na rachunek kontrahenta zawarty na dzień zlecenia przelewu w Wykazie lub
2. Zapłata zostanie dokonana w formie przelewu na rachunek kontrahenta inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w Wykazie, jednakże złożone zostanie zawiadomienie, o którym mowa w art. 117ba § 3 Ordynacji podatkowej, przy spełnieniu warunków, o których mowa w tym przepisie.

Wniosek dotyczy ustalenia, czy ponoszone przez spółkę Komandytową wydatki z tytułu zapłaty należności dotyczących transakcji określonych w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w Wykazie będą po stronie Wnioskodawcy (proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zyskach spółki Komandytowej) wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 22p ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w sytuacji gdy spółka Komandytowa anuluje pierwotny przelew oraz dokona ponownie zapłaty w formie przelewu w sposób opisany we wniosku.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 19 stycznia 2021 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.694.2020.1.EC, Wnioskodawca uzupełnił opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego poprzez wskazanie, że przedstawione w przedmiotowym wniosku zdarzenie przyszłe dotyczy dochodów wspólników spółki komandytowej uzyskanych z udziałów w zyskach takiej spółki osiągniętych odpowiednio przez taką spółkę w okresie, w którym spółka komandytowa, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem, nie była jeszcze podatnikiem CIT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy jeśli po dokonaniu wpłaty płatność dotyczącej transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców bez dochowania zasad zawartych w art. 22p ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, spółka Komandytowa otrzyma zwrot wpłaconych kwot, a następnie ponowi wpłatę na rachunek kontrahenta zawarty na dzień zlecenia przelewu w Wykazie to Wnioskodawca zachowa prawo do ujęcia tych wydatków w proporcji do jego prawa do udziału w zyskach spółki Komandytowej w kosztach podatkowych?
2. Czy jeśli po dokonaniu wpłaty płatność dotyczącej transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców bez dochowania zasad zawartych w art. 22p ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, spółka Komandytowa otrzyma zwrot wpłaconych kwot, a następnie dokona zapłaty w formie przelewu na rachunek kontrahenta inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w Wykazie, jednakże złożone zostanie zawiadomienie, o którym mowa w art. 117ba § 3 Ordynacji podatkowej, przy spełnieniu warunków, o których mowa w tym przepisie, to Wnioskodawca zachowa prawo do ujęcia tych wydatków w proporcji do jego prawa do udziału w zyskach spółki Komandytowej w kosztach podatkowych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 22p ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców została dokonana przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, potwierdzonych fakturą, dokonanych przez dostawcę towarów lub usługodawcę zarejestrowanego na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny.

Zgodnie z art. 22p ust. 4 pkt 1 ww. ustawy przepisów art. 22p ust. 1 pkt 2 i ust. 2 w zakresie, w jakim przepis ten dotyczy płatności dokonanej z naruszeniem ust. 1 pkt 2, nie stosuje się, jeżeli zapłata należności przez podatnika została dokonana przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a podatnik złożył przy pierwszej zapłacie należności przelewem na ten rachunek zawiadomienie, o którym mowa w art. 117ba § 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla podatnika, który dokonał zapłaty należności, w terminie 7 dni (14 dnia w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonych w związku z COVID-19) od dnia zlecenia przelewu.

W odniesieniu do pytania oznaczonego numerem 1 - zdaniem Wnioskodawcy, jeśli po dokonaniu wpłaty płatności dotyczącej transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców bez dochowania zasad zawartych w art. 22p ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, spółka Komandytowa otrzyma zwrot wpłaconych kwot, a następnie ponowi wpłatę na rachunek kontrahenta zawarty na dzień zlecenia przelewu w Wykazie, to zachowa on prawo do ujęcia tych wydatków w proporcji do jego prawa do udziału w zyskach spółki Komandytowej w kosztach podatkowych.

W odniesieniu do pytania oznaczonego numerem 2 - zdaniem Wnioskodawcy, jeśli po dokonaniu wpłaty płatności dotyczącej transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców bez dochowania zasad zawartych w art. 22p ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, spółka Komandytowa otrzyma zwrot wpłaconych kwot, a następnie dokona zapłaty w formie przelewu na rachunek kontrahenta inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w Wykazie, jednakże złożone zostanie zawiadomienie, o którym mowa w art. 117ba § 3 Ordynacji podatkowej, przy spełnieniu warunków, o których mowa w tym przepisie, to zachowa on prawo do ujęcia tych wydatków w proporcji do jego prawa do udziału w zyskach spółki Komandytowej w kosztach podatkowych.

Takie stanowisko zostało potwierdzone w odpowiedzi na interpelację nr 2109 Pana posła (…)„w sprawie ujmowania wydatków w kosztach podatkowych” (odpowiedź na interpelację z dnia 6 marca 2020 r., sygn. DD6.054.2.2020). W przedmiotowej odpowiedzi wskazano: „Czy jeśli po dokonaniu wpłaty bez dochowania zasad zawartych w art. 15d ust. 1 pkt 2 oraz pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnik otrzyma zwrot wpłaconych kwot, a następnie ponowi wpłatę z dochowaniem wymogów określonych wyżej przywoływanymi przepisami, to czy zachowa prawo do ujęcia wydatków odpowiadających komentowanym wpłatom w kosztach podatkowych?” W świetle przedstawionego pytania pierwotne transakcje zapłaty zostały anulowane zarówno po stronie kupującego jak i sprzedającego.

Następnie ponownie uregulowano należności z zachowaniem zasad określonych w art. 15d ust. 1 pkt 2 oraz 3 ustawy o CIT, co powinno skutkować zachowaniem prawa do uznania wydatków z tak przeprowadzonych transakcji jako koszty uzyskania przychodu. „Czy zachowa prawo do kosztów podatkowych podatnik, który dokona wpłaty na rzecz czynnego podatnika VAT na rachunek bankowy niewidniejący w wykazie podatników VAT jeśli nie dochowa terminu do zgłoszenia wspomnianej wpłaty, a następnie otrzyma zwrot wpłaconych kwot, po czym ponowi wpłatę, którą zgłosi stosownym zawiadomieniem z dochowaniem terminu określonego w art. 117ba § 3 Ordynacji podatkowej?”

W nawiązaniu do wcześniejszych wyjaśnień, zasadne wydaje się przyjęcie, że zawiadomienie, o którym mowa art. 117ba § 3 Ordynacji podatkowej (o zapłacie należności przelewem na rachunek inny niż wymagany przepisem), zgłoszone w wyznaczonym terminie (trzech dni od dnia zlecenia przelewu), w okolicznościach powtórzenia anulowanej wcześniej wpłaty na rzecz czynnego podatnika VAT, powinno skutkować zwolnieniem podatnika z solidarnej odpowiedzialności od tych wpłat, jak również uprawniać do uznania wydatkowanych kwot za koszty uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy powyższe stanowisko znajduje również zastosowanie w przypadku osób fizycznych, a więc art. 22p ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.) , kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl tego przepisu, podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
  

• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  

• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  

• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  

• został właściwie udokumentowany,
  

• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 updof, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  
  

Na mocy art. 2 pkt 2 lit. a) ustawy z dnia 12 kwietnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r., poz. 1018) ustawodawca wprowadził w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych zmiany w art. 22p ust. 1 i ust. 2, które obowiązują od 1 stycznia 2020 r.

I tak stosownie do art. 22p ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2020 r., podatnicy prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r., poz. 1292, z późn. zm.):

1. została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego lub
2. została dokonana przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, potwierdzonych fakturą, dokonanych przez dostawcę towarów lub usługodawcę zarejestrowanego na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny, lub
3. pomimo zawarcia na fakturze wyrazów: „mechanizm podzielonej płatności” zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy o podatku od towarów i usług, została dokonana z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności określonego w art. 108a ust. 1a tej ustawy.

W przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców została dokonana z naruszeniem ust. 1, podatnicy prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą w tej części:

1. zmniejszają koszty uzyskania przychodów albo
2. w przypadku braku możliwości zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów - zwiększają przychody
   

- w miesiącu, w którym odpowiednio została dokonana płatność bez pośrednictwa rachunku płatniczego albo został zlecony przelew albo płatność została dokonana z pominięciem mechanizmu podzielnej płatności (art. 22p ust. 2 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2020 r.).

Jednocześnie na mocy art. 2 pkt 2 lit. b) ustawy z dnia 12 kwietnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw dodany został art. 22p ust. 4, zgodnie z którym przepisów ust. 1 pkt 2 i ust. 2 w zakresie, w jakim przepis ten dotyczy płatności dokonanej z naruszeniem ust. 1 pkt 2, nie stosuje się, jeżeli zapłata należności przez podatnika została dokonana przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a podatnik złożył przy pierwszej zapłacie należności przelewem na ten rachunek zawiadomienie, o którym mowa w art. 117ba § 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla podatnika, który dokonał zapłaty należności, w terminie 7 dni (czternastu dni w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonych w związku z COVID-19) od dnia zlecenia przelewu.

Stosownie do art. 19 ustawy Prawo przedsiębiorców, dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy:

1. stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz
2. jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza 15 000 zł lub równowartość tej kwoty, przy czym transakcje w walutach obcych przelicza się na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji.

Zgodnie z treścią art. 96b ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), Szef Krajowej Administracji Skarbowej prowadzi w postaci elektronicznej wykaz podmiotów:

1. w odniesieniu do których naczelnik urzędu skarbowego nie dokonał rejestracji albo które wykreślił z rejestru jako podatników VAT;
2. zarejestrowanych jako podatnicy VAT, w tym podmiotów, których rejestracja jako podatników VAT została przywrócona.

Wykaz jest udostępniany w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych w sposób umożliwiający sprawdzenie, w tym automatycznie, czy podmiot znajduje się w wykazie na wybrany dzień, przypadający nie wcześniej niż w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym podmiot jest sprawdzany. Dane tego podmiotu są udostępniane według stanu na wybrany dzień, z wyjątkiem danych, o których mowa w ust. 3 pkt 1-3, które są udostępniane według stanu na dzień sprawdzenia (art. 96b ust. 2 ustawy o VAT).

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest komandytariuszem w Spółce Komandytowej. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka Komandytowa współpracuje z wieloma podmiotami gospodarczymi, na rzecz których dokonuje płatności. W wielu przypadkach wartość transakcji, których dotyczą płatności, przekracza 15 000,00 PLN. Przedmiotowy wniosek dotyczy wyłącznie transakcji z kontrahentami będącymi czynnymi podatnikami VAT.

Mogą wystąpić sytuacje, w których Spółka Komandytowa dokona płatności dotyczących transakcji określonych w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców na rachunek bankowy inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym jest mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej zwany jako „Wykaz”).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą braku zastosowania ograniczenia wynikającego z art. 22p ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku anulowania pierwotnego przelewu oraz ponownej zapłaty w formie przelewu na rachunek bankowy kontrahenta.

W tym miejscu należy zauważyć, że w sytuacji opisanej we wniosku dochodzi do anulowania pierwotnej transakcji i ponownego uregulowania należności z zachowaniem zasad określonych w art. 22p ust. 1 pkt 2 oraz art. 22p ust. 4 ww. ustawy:

1. zapłata zostanie dokonana w formie przelewu na rachunek kontrahenta zawarty na dzień zlecenia przelewu w Wykazie lub
2. zapłata zostanie dokonana w formie przelewu na rachunek kontrahenta inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w Wykazie, jednakże złożone zostanie zawiadomienie, o którym mowa w art. 117ba § 3 Ordynacji podatkowej, przy spełnieniu warunków, o których mowa w tym przepisie.

Należy więc zgodzić się z Wnioskodawcą, że Wnioskodawca zachowa prawo do ujęcia wydatków z tak przeprowadzonych transakcji (w proporcji do prawa do udziału w zyskach Spółki Komandytowej) w kosztach podatkowych:

• jeśli po dokonaniu wpłaty płatności dotyczącej transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców bez dochowania zasad zawartych w art. 22p ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Spółka Komandytowa otrzyma zwrot wpłaconych kwot, a następnie ponowi wpłatę na rachunek kontrahenta zawarty na dzień zlecenia przelewu w Wykazie,
  

• jeśli po dokonaniu wpłaty płatności dotyczącej transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców bez dochowania zasad zawartych w art. 22p ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Spółka Komandytowa otrzyma zwrot wpłaconych kwot, a następnie dokona zapłaty w formie przelewu na rachunek kontrahenta inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w Wykazie, jednakże złożone zostanie zawiadomienie, o którym mowa w art. 117ba § 3 Ordynacji podatkowej, przy spełnieniu warunków, o których mowa w tym przepisie.
  
  
  

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku zastosowania ograniczenia wynikającego z art. 22p ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku anulowania pierwotnego przelewu oraz ponownej zapłaty w formie przelewu na rachunek bankowy kontrahenta:

• zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o VAT lub
  

• inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o VAT, jednakże złożone zostanie zawiadomienie, o którym mowa w art. 117ba § 3 Ordynacji podatkowej, przy spełnieniu warunków, o których mowa w tym przepisie
  

- uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.