Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2.4011.784.2020.2.MM
z 12 lutego 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2020 r. (data wpływu do tutejszego organu 6 listopada 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 stycznia 2021 r. (wpływ do tutejszego organu dnia 21 stycznia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 listopada 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej. Z uwagi, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem nr 0115-KDIT2-2.4011.784.2020.1.MM z dnia 11 stycznia 2021 r. wezwano Wnioskodawczynię do usunięcia stwierdzonych braków formalnych. Ww. wniosek uzupełniony został pismem z dnia 19 stycznia 2021 r. (wpływ do tutejszego organu dnia 21 stycznia 2021 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczymi jest osobą niepełnosprawną z orzeczonym umiarkowanym stopniem niepełnosprawności z ogólnego stanu zdrowia (orzeczenie Obwodowej Komisji Lekarskiej do Spraw Inwalidztwa i Zatrudnienia z dnia 4 grudnia 1996 r.). Ww. orzeczenie jest bezterminowe. Oprócz dotychczasowych schorzeń współistniejących doszedł bezdech senny oraz początkowa śródmiąższowa choroba płuc (choroby potwierdzone specjalistyczną diagnostyką, w tym: bronchoskopią, polisomnografią oraz orzeczeniami lekarskimi zawartymi w wypisach ze szpitala). Od ubiegłego roku Wnioskodawczyni stosuje terapię CPAP, przy pomocy aparatu i maski nosowo-gardłowej do każdego snu. Wnioskodawczyni stara się również – o ile jest to możliwe – korzystać z rehabilitacji. W 2020 r. – ze względu na obecną sytuację epidemii COVID-19 Wnioskodawczyni – nie korzystała z rehabilitacji, dlatego też odczuwa pogorszenie swego stanu zdrowia. Poszukując terapii i urządzeń ułatwiających codzienne czynności życiowe Wnioskodawczyni natrafiła na system oczyszczania i jonizacji powietrza stosowany w pomieszczeniach mieszkalnych, który usuwa do 99,9% zanieczyszczeń. Urządzenie to jest wyposażone w 5-poziomowy system filtracji (filtr antybakteryjny , filtr …, filtr antyalergiczny, filtr z węglem aktywnym, filtr antystatyczny) oraz generator jonów ujemnych. Dodatkowo – w kwietniu 2020 r. – po badaniach Wnioskodawczyni uzyskała certyfikat potwierdzający wysoką skuteczność separacji mikroorganizmów przenoszonych drogą kropelkową, takich jak SARS-COVID-2.

W związku ze swoimi problemami oddechowymi i alergicznymi Wnioskodawczyni dokonała zakupu tego urządzenia, który został potwierdzony fakturą VAT.

Jednocześnie Wnioskodawczyni wskazała, że w 2020 r. uzyskiwała dochody z emerytury opodatkowane według skali podatkowej i nie była zatrudniona na umowę o pracę.

Urządzenie do oczyszczania i jonizacji powietrza wspomaga podstawowe czynności życiowe Wnioskodawczyni, a mianowicie oddychanie i ma ścisły związek z jej chorobami.

Według wiedzy Wnioskodawczyni obecnie w rehabilitacji pocovidowej również stosuje się jonizatory powietrza. Przez cały 2020 r. Wnioskodawczyni miała wstrzymaną rehabilitację oraz nie miała możliwości kontaktu ze specjalistą zarówno z zakresu pulmunologii, jak i rehabilitacji. Wydatek na zakup urządzenia do oczyszczania i jonizacji powietrza nie został sfinansowany ze środków zakładowego funduszu osób niepełnosprawnych, ani z NFZ, ani z PFRON-u. Wydatek ten nie został również sfinansowany Wnioskodawczyni z funduszu socjalnego, ani zwrócony w jakiejkolwiek innej formie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy zakup przez osobę niepełnosprawną z orzeczonym umiarkowanym stopniem niepełnosprawności urządzenia do oczyszczania i jonizacji powietrza pomagającego w podstawowych czynnościach życiowych, a mianowicie w oddychaniu jest wydatkiem uprawniającym do odliczenia od dochodu przed opodatkowaniem, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni zakup urządzenia pozwala na lepsze utrzymywanie czynności życiowych. Ww. urządzenie działa w trybie online, więc w czasie snu, polepsza jego komfort. Swoje stanowisko Wnioskodawczyni opiera na badaniach naukowych, zapewnieniach przedstawiciela firmy sprzedającej oraz konsultacji rehabilitantów. Sprzęt nie jest refundowany ani przez NFZ, ani przez PFRON. Wnioskodawczyni jest na emeryturze bez dodatkowego źródła dochodu.

W ocenie Wnioskodawczyni wydatek ten uprawnia zatem do odliczenia od dochodu przed opodatkowaniem zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 z późn. zm.), podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb i art. 30da-30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Stosownie do treści art. 26 ust. 7d ww. ustawy, warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3. orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

Na podstawie art. 26 ust. 7f ww. ustawy, ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1. I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
   
   
   
   
   1. całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
      
   2. znaczny stopień niepełnosprawności;
      
      
      
2. II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
   
   
   
   
   1. całkowitą niezdolność do pracy albo
      
   2. umiarkowany stopień niepełnosprawności.

Zgodnie z art. 26 ust. 7g ww. ustawy, odliczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 6, może być dokonane również w przypadku, gdy osoba, której dotyczy wydatek, posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 r.

Przepis art. 26 ust. 7a pkt 3 ww. ustawy stanowi, że za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

W myśl art. 26 ust. 7b ustawy, wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Stosownie do art. 26 ust. 7 pkt 4 ww. ustawy wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty - w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.

Mając na względzie art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy stwierdzić, że podatnik w ramach ulgi rehabilitacyjnej może odliczyć od dochodu wyłącznie wydatki na zakup sprzętu lub urządzenia indywidualnego przeznaczenia, niezbędnego w rehabilitacji oraz ułatwiającego wykonywanie czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

Określenie „indywidualny sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne niezbędne w rehabilitacji” oznacza, że można zaliczyć do nich tylko i wyłącznie sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne, mające cechy sprzętu, urządzeń czy narzędzi o charakterze szczególnym (niestandardowym), konieczne w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej i ułatwiające tej osobie wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wykonania wynika z niepełnosprawności.

Powołany art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wskazuje, że potrzeby wynikające z niepełnosprawności mają wynikać wprost z orzeczenia o zakwalifikowaniu do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, zwłaszcza, że osoba korzystająca z ulgi rehabilitacyjnej może również posiadać decyzję przyznającą rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną (art. 26 ust. 7d pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Związek pomiędzy zakupionym sprzętem, urządzeniem lub narzędziem technicznym, a niepełnosprawnością podatnik powinien wykazać w taki sposób, aby organy podatkowe mogły uznać, że zakupiony przedmiot ułatwia wykonywanie czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, jak również, że pomiędzy rodzajem nabytego przedmiotu, a rodzajem niepełnosprawności podatnika istnieje ścisły związek, np. powinien okazać zaświadczenie lekarskie wystawione przez lekarza specjalistę stosownie do stanu zdrowia osoby niepełnosprawnej i potrzeb indywidualnej rehabilitacji.

Jak wynika z opisanego stanu faktycznego Wnioskodawczymi jest osobą niepełnosprawną z orzeczonym umiarkowanym stopniem niepełnosprawności z ogólnego stanu zdrowia (orzeczenie Obwodowej Komisji Lekarskiej do Spraw Inwalidztwa i Zatrudnienia z dnia 4 grudnia 1996 r.). Ww. orzeczenie jest bezterminowe. Oprócz dotychczasowych schorzeń współistniejących doszedł bezdech senny oraz początkowa śródmiąższowa choroba płuc (choroby potwierdzone specjalistyczną diagnostyką, w tym: bronchoskopią, polisomnografią oraz orzeczeniami lekarskimi zawartymi w wypisach ze szpitala). Od ubiegłego roku Wnioskodawczyni stosuje terapię CPAP, przy pomocy aparatu i maski nosowo-gardłowej do każdego snu. Wnioskodawczyni stara się również – o ile jest to możliwe – korzystać z rehabilitacji. W 2020 r. – ze względu na obecną sytuację epidemii COVID-19 – Wnioskodawczyni nie korzystała z rehabilitacji, dlatego też odczuwa pogorszenie swojego stanu zdrowia. Poszukując terapii i urządzeń ułatwiających codzienne czynności życiowe Wnioskodawczyni natrafiła na system oczyszczania i jonizacji powietrza stosowany w pomieszczeniach mieszkalnych, który usuwa do 99,9% zanieczyszczeń. Urządzenie to jest wyposażone w 5-poziomowy system filtracji (filtr antybakteryjny, filtr Hepa, filtr antyalergiczny, filtr z węglem aktywnym, filtr antystatyczny) oraz generator jonów ujemnych. Dodatkowo – w kwietniu 2020 r. – po badaniach Wnioskodawczyni uzyskała certyfikat potwierdzający wysoką skuteczność separacji mikroorganizmów przenoszonych drogą kropelkową, takich jak SARS-COVID-2.

W związku ze swoimi problemami oddechowymi i alergicznymi Wnioskodawczyni dokonała zakupu tego urządzenia, który został potwierdzony fakturą VAT.

Jednocześnie Wnioskodawczyni wskazała, że w 2020 r. uzyskiwała dochody z emerytury opodatkowane według skali podatkowej i nie była zatrudniona na umowę o pracę.

Urządzenie do oczyszczania i jonizacji powietrza wspomaga podstawowe czynności życiowe Wnioskodawczyni, a mianowicie oddychanie i ma ścisły związek z jej chorobami.

Według wiedzy Wnioskodawczyni obecnie w rehabilitacji pocovidowej również stosuje się jonizatory powietrza. Przez cały 2020 r. Wnioskodawczyni miała wstrzymaną rehabilitację oraz nie miała możliwości kontaktu ze specjalistą zarówno z zakresu pulmunologii, jak i rehabilitacji. Wydatek na zakup urządzenia do oczyszczania i jonizacji powietrza nie został sfinansowany ze środków zakładowego funduszu osób niepełnosprawnych, ani z NFZ, ani z PFRON-u. Wydatek ten nie został również sfinansowany Wnioskodawczyni z funduszu socjalnego, ani zwrócony w jakiejkolwiek innej formie.

Mając na uwadze powyższe należy zauważyć, że w sytuacji gdy Wnioskodawczyni posiada orzeczenie Obwodowej Komisji Lekarskiej do Spraw Inwalidztwa i Zatrudnienia z dnia 4 grudnia 1996 r. o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności z ogólnego stanu zdrowia i oprócz dotychczasowych schorzeń współistniejących doszedł u niej bezdech senny oraz początkowa śródmiąższowa choroba płuc, co zostało potwierdzone specjalistyczną diagnostyką, to w przypadku gdy zakupione urządzenie filtrująco-jonizujące rzeczywiście ma na celu ułatwienie Wnioskodawczyni wykonywania czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z jej niepełnosprawności, co Wnioskodawczyni wykazać może np. zaświadczeniem wystawionym przez lekarza specjalistę – poniesione wydatki będzie mogła zakwalifikować do wydatków, o których mowa w art. 26 ust. 7a pkt 3 o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli do wydatków na zakup indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

Jednakże wskazać należy, że warunkiem dokonania odliczeń od dochodu wydatków na ww. cel – stosownie do art. 26 ust. 7 pkt 4 ww. ustawy – jest posiadanie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty.

W przypadku gdy wydatki na ten cel zostaną częściowo zrefundowane ze środków NFZ lub dofinansowane z funduszów/środków wskazanych w 26 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub zwrócone w jakiejkolwiek innej formie, to Wnioskodawczyni będzie mogła odliczyć od dochodu różnicę pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą która zostanie jej zrefundowana, dofinansowana lub zwrócona w jakiejkolwiek formie.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.