Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2.4011.801.2020.2.HD
z 12 lutego 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2020 r. (data wpływu 10 listopada 2020 r.), uzupełnionym w dniu 15 stycznia 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 listopada 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 15 stycznia 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą, wpisaną do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. la ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz wybrał formę opodatkowania podatkiem liniowym.

Wnioskodawca jest prekursorem rozwoju (…) rynku badań profilaktycznych w Polsce wykrywających wczesne postacie nowotworu (…) za pomocą (…).

W (…) r. Wnioskodawca sprowadził do Polski (…) służące do diagnostyki (…). Sposób realizacji badań przesiewowych jest bardzo mocno regulowany przez Ministerstwo Zdrowia. Ogromny wpływ na zdrowie populacji (…) kwalifikujących się do programu wczesnego wykrywania raka (…) ma jakość kliniczna oraz jakość techniczna wykonywanych badań. Generalnie chodzi o (…).

(…) jest dzisiaj złotym standardem i jedynym narzędziem z potwierdzoną naukowo zdolnością do obniżania poziomu umieralności na raka (…). Warunkiem koniecznym do osiągnięcia oczekiwanego poziomu jest masowe przeprowadzanie badań i wykrywanie zmian we wczesnym stadium rozwoju. Jednym z elementów niezbędnym do uzyskania najwyższych standardów realizacji (…) badań przesiewowych w Polsce jest zaimplementowanie do programu profilaktyki raka (…) urządzeń – (…) cyfrowych. Wymaga to nie tylko środków finansowych, ale również zdolności zarządzania tymi urządzeniami w skali masowej na bardzo skomplikowanym pod względem przepisów prawnych rynku usług medycznych. Dotyczy to zarówno instytucji odpowiedzialnych za realizację programów profilaktycznych, jak i całej populacji (…) kwalifikujących się na badania.

Zarządzanie na masową skalę realizacją (…) badań przesiewowych w Polsce wymaga stworzenia autonomicznego, odpowiadającego polskim realiom, oprogramowania – aplikacji, elastycznie odpowiadającej na ciągłe zmiany zachodzące w systemie. Musi ona m.in. spełniać wymogi związane z obsługą systemów Narodowego Funduszu Zdrowia, zmienne logistyczne i przede wszystkim pracować na populacji 5 milionów (…), którym (…).

W celu stworzenia aplikacji Wnioskodawca zawarł umowę wykonania aplikacji z podmiotem zajmującym się profesjonalnym świadczeniem usług w obszarze oprogramowania informatycznego. Efektem umowy jest przeniesienie na Wnioskodawcę autorskich praw majątkowych do programu komputerowego oraz udzielenie licencji do oprogramowania będącego częścią aplikacji (wykorzystanego przy tworzeniu aplikacji). Wnioskodawcy przysługuje prawo do udostępniania licencji oraz do udzielania sublicencji, jak też prawo do wprowadzania zmian w kodzie oprogramowania, do korzystania z którego uzyskał licencję. Licencja jest udzielana w wariancie licencji niewyłącznej w wariancie z opcją powielania kodu.

Wnioskodawca zawarł również umowę o pracę, umowę zlecenia oraz umowę o współpracy z podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą (dalej: pracownicy). Zatrudnieni pracownicy zajmują się tworzeniem i współtworzeniem oprogramowania, bieżącą obsługą oraz wprowadzaniem zmian i rozwojem oprogramowania, testowaniem oraz wdrażaniem oprogramowania Wnioskodawcy.

Wnioskodawca rozwija i ulepsza oprogramowanie w ramach prowadzonych prac rozwojowych obejmujących nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej przez Wnioskodawcę aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych autorskich programów komputerowych, które nie obejmują działalności w zakresie rutynowych i okresowych zmian. Prace te prowadzone są przez Wnioskodawcę w sposób zorganizowany i systematyczny przy użyciu odpowiedniego zaplecza sprzętowego.

W opublikowanych przez Ministerstwo Finansów Objaśnieniach znalazły się wytyczne, zgodnie z którymi wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

W związku z tym, iż opisane działania są stałym elementem prac Wnioskodawcy, nie są one incydentalne ani jednorazowe, należy uznać, iż wskazana działalność była prowadzona w sposób zaplanowany i systematyczny spełniając wskazaną przesłankę.

Ulepszenie lub rozwinięcie istniejącego kodu (aplikacji) skutkuje powstaniem nowego kwalifikowanego IP. Ulepszenie lub rozwinięcie dotyczy zarówno kodu, do którego Wnioskodawcy przysługują autorskie prawa majątkowe, jak i części, do której Wnioskodawca posiada licencję.

Obecny kod źródłowy obejmuje następujące modalności:

1. Aplikacja Główna – moduły;
   
2. System autoryzacji użytkowników;
   Bezpieczny system autoryzacji i nadawania roli i uprawnień pracownikom …, lekarzom, technikom, pracownikom logistyki i zarządzającym. Każdy z konsultantów posiada konto, na które może się logować. Administrator może zarządzać kontami konsultantów (tworzenie nowych, edytowanie istniejących, zmieniać statusy oraz włączać/wyłączać role).
   
3. Administracja kontami użytkowników;
   Opcja wydzielona na odrębną rolę – pozwala zarządzać, tworzyć, przypisywać role i uprawnienia, edytować, usuwać konta użytkowników.
   
4. System CRM (bazujący na oprogramowaniu, do którego Wnioskodawcy udzielono licencji);
   Podsystem pozwalający zarządzać bazą klientów oraz dokonywać rejestracji na ist rejestracyjne (rezerwacje sprzętu/obiektów, wizyty i spotkania, badania). W planowanej wersji bundle mocno dostosowany pod wymagania aplikacji. Na przygotowanych listach osób zapisanych na badania pracują także technicy – „work-lista” generowana w pętli trzech systemów (…);
   
5. Moduł Logistyka – Moduł pozwala generować zaproszenia dla korespondencji seryjnej na bazie filtrowanych list. Dodatkowo udostępnia możliwość obsługi zwrotów;
   
6. Moduł zarządzania partnerami – Moduł pozwala zarządzać danymi partnerów. Opisy i dane partnerów wykorzystywane są między innymi przy generowaniu zaproszeń na badania, oznaczania wyników itp.;
   
7. Moduł zarządzania (…) – Moduł pozwala na zarządzanie (…). Jeden (…) odzwierciedla jeden aparat do badania;
   
8. System przetwarzania wyników badań – Podsystem pozwalający na podstawie listy wykonanych badań przydzielać proces ich oceny współpracującym lekarzom, użytkownikom systemu;
   
9. System obsługi realizacji badań – Podsystem pozwalający na podstawie list rejestracyjnych realizować proces wykonywania badań zgodnie z przyjęta procedurą;
   
10. Moduł komunikatów systemowych – Możliwość definiowania i rozsyłania komunikatów systemowych do wszystkich zalogowanych użytkowników systemu;
    
11. Moduł importu danych – Moduł pozwalający zaimportować dane z plików CSV;
    
12. Moduł raporty – Moduł pozwalający generować zestawienia i raporty;
    
13. Moduł eksportu danych badań – Moduł pozwalający na eksport danych dotyczących badań do plików XML zgodnych z formatem przyjmowanym w SIMP;
    
14. Moduł podpisywania dokumentacji medycznej podpisem kwalifikowanym lekarza radiologa – Oznaczanie podpisem kwalifikowanym plików PDF i XML z dokumentacją medyczną. Tryb masowy. Mechanizmy archiwizacji plików z dokumentacją w ramach oddzielnej aplikacji.

Wnioskodawca prowadzi ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Prowadzona ewidencja pozwala na wyodrębnienie przychodów z kwalifikowanego IP, kosztów pośrednich i bezpośrednich przypadających na kwalifikowane IP oraz obliczenie wskaźnika nexus.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że w wyniku prowadzonych przez niego prac badawczo-rozwojowych dochodzi do ulepszenia lub rozwinięcia istniejącego oprogramowania. Oprogramowanie Wnioskodawcy jest innowacyjne, ponieważ w wyniku prac badawczo-rozwojowych powstają rozwiązania, które do tej pory nie istniały zarówno w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy jak i na rynku. Twórcza działalność Wnioskodawcy przejawia się w opracowywaniu nowych koncepcji, narzędzi oraz rozwiązań. Działania podejmowane przez Wnioskodawcę są twórcze, nowatorskie oraz polegają na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań nieistniejących dotychczas na rynku.

Wnioskodawca jest autorem (posiada prawa autorskie) i właścicielem oprogramowania, które powstało w wyniku rozwinięcia i ulepszenia w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Wnioskodawca nie jest użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z tego oprogramowania na podstawie umowy licencyjnej. Oprogramowanie jest własnością Wnioskodawcy.

W efekcie rozwijania i ulepszania ww. oprogramowania w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej przez pracowników Wnioskodawcy powstają odrębne od niego programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zmiany wprowadzane do rozwijanego/ulepszanego oprogramowania nie mają charakteru rutynowych, okresowych zmian.

W ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w związku rozwijaniem i ulepszeniem oprogramowania, Wnioskodawca osiąga dochody z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej.

Odrębna, od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ewidencja prowadzona jest przez Wnioskodawcę od maja 2020 r., kiedy to dokonał wpisu w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Ewidencja jest prowadzona na bieżąco, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i na jej podstawie jest możliwe ustalenie danych do ulgi. Wnioskodawca wskazuje, że prowadzona przez niego ewidencja prowadzona jest w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy prawo autorskie do oprogramowania komputerowego lub jego części ulepszone lub rozwinięte przez Wnioskodawcę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na ulepszaniu i rozwijaniu oprogramowania komputerowego lub jego części stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w związku z art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
3. Czy w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania stawki opodatkowania 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci programu komputerowego?

Zdaniem Wnioskodawcy – w zakresie pytania nr 1 – art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Autorskie prawo do programu komputerowego stanowi jedno z praw własności intelektualnych wskazanych w tym artykule w ust. 2 pkt 8 ustawy. Przy czym, by można było mówić o kwalifikowanym prawie własności intelektualnej przepis ten wymaga również by spełnione zostały dwa kryteria:

• przedmiot ochrony jest wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej,
  
• prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Należy uznać, że oprogramowanie komputerowe lub jego część stanowią przedmiot ochrony praw autorskich.

Artykuł 1 ust. 2 pkt l ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca zakupił od podmiotu świadczącego profesjonalne usługi informatyczne majątkowe prawa autorskie do programu komputerowego oraz licencję na część oprogramowania, stanowiącą integralną część zakupionej aplikacji. Wnioskodawca ulepszył lub rozwinął zakupione kwalifikowane IP. W efekcie prac wytworzony został nowy kod źródłowy, tj. nowe autorskie prawo do programu komputerowego. W konsekwencji należy uznać, że ulepszona/rozwinięta przez Wnioskodawcę aplikacja (kod źródłowy) stanowić będzie kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Zdaniem Wnioskodawcy – w zakresie pytania nr 2 – art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych normuje działalność badawczo-rozwojową jako: działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Badaniami naukowymi są więc:

• badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowanych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
• badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pojęcie prace rozwojowe oznacza prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy niezbędne jest wyodrębnienie pewnych cech dotyczących możliwości zakwalifikowania przedmiotowego oprogramowania tworzonego przez Wnioskodawcę jako prac badawczo-rozwojowych.

Odnosząc się do interpretacji indywidualnej o sygnaturze 0114-KDIP3-1.4011.318.2019.3.MG i stanowiska wnioskodawcy, które zostało w niej przedstawione i zaaprobowane przez organ podatkowy, działalność badawczo-rozwojowa powinna: obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe, mieć twórczy charakter, być podejmowana w sposób systematyczny oraz być podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Oprócz tego w Objaśnieniu podatkowym z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP Box w definiowaniu działalności B+R następuje odniesienie do kryteriów z tzw. Podręcznika Frascati (OECD (2018), Podręcznik Frascati 2015: Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczej i rozwojowej. Pomiar działalności naukowo-technicznej i innowacyjnej. OECD Publishing, Paris/GUS. Warsaw. https://doi.org/10.1787/9788388718977-pl).

Według podręcznika działalność badawczo-rozwojowa musi być: nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna, możliwa do przeniesienia lub odtworzenia. Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę polega na tworzeniu nowego oraz ulepszaniu istniejącego oprogramowania komputerowego w odpowiedzi na zapotrzebowanie biznesowe zlecającego i jego ewentualnych klientów. Działania te stanowią prace rozwojowe w rozumieniu przedmiotowych ustaw. Polegają one bowiem na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów, do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań, nieistniejących dotychczas na rynku.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową, jego działalność spełnia cechy takowej:

1. nowatorskość i twórczość: Wnioskodawca modyfikuje i rozwija zakupione oprogramowanie poprzez dodawanie nowych funkcjonalności do istniejącego już oprogramowania – w efekcie prac powstaje nowe oprogramowanie (nowe kwalifikowane IP);
2. nieprzewidywalność: Wnioskodawca tworzy oprogramowanie, którego końcowe parametry co prawda są określone, natomiast proces tworzenia danych rozwiązań (oprogramowania), pomimo korzystania z istniejących metod informatycznych i języków programistycznych, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania lub znaczną modyfikację rozwiązań;
3. metodyczność: Wnioskodawca prowadzi dokumentację związaną z projektami badawczo-rozwojowymi, prace podzielone zostały na etapy i realizowane są w oparciu o przyjęty harmonogram;
4. możliwość przeniesienia lub odtworzenia: celem Wnioskodawcy jest komercyjne udzielanie licencji do wytworzonego oprogramowania, co nierozerwalnie wiąże się z koniecznością jego odtworzenia.

Wytworzenie przedmiotu ochrony oznacza wykreowanie nowego kwalifikowanego IP od podstaw. Pojęcie to odnosi się do najbardziej oczywistej sytuacji, w której do tej pory dane kwalifikowane IP w ogóle nie istniało i podatnik w ramach działalności badawczo-rozwojowej wytworzył to kwalifikowane IP. Zgodnie z objaśnieniami Ministerstwa Finansów, przepisy o IP Box nie nakładają na podatnika obowiązku samodzielnego wytworzenia kwalifikowanego IP. Podatnik może nabyć kwalifikowane IP od innego podmiotu w celu jego dalszej komercjalizacji. Potwierdzają to również interpretacje indywidualne Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o sygn. 0114-KDIP3-1.4011.3115.2019.1.ES oraz 0112-KDIL2-2.4011.146.2019.2.AA, gdzie wskazano, że możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem, że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca nie wytworzył samodzielnie oprogramowania (był jego pomysłodawcą, bez którego oprogramowanie w takiej wyjątkowej formie nigdy by nie powstało) jednak ponosił (i nadal ponosi) koszty jego dalszego rozwijania/ulepszania, jak też działalność Wnioskodawcy wypełnia wskazane powyżej cechy działalności badawczo-rozwojowej.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, fakt zawarcia umowy wykonania aplikacji z podmiotem profesjonalnym nie przesądza o tym, że nie prowadzi on działalności badawczo-rozwojowej oraz nie ponosi kosztów tejże działalności.

Wnioskodawca ponosi koszty pracowników oraz zleceniobiorców, którzy pracują nad ulepszeniem/rozwinięciem zakupionego kwalifikowanego IP. W konsekwencji należy uznać, że działalność Wnioskodawcy stanowi działalność badawczo-rozwojową.

Zdaniem Wnioskodawcy – w zakresie pytania nr 3 – spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uzyskiwanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego (podlegające ochronie prawnej).

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt l ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Podstawę opodatkowana stanowi natomiast suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym ustalona jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i obliczanego według wzoru z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca prowadzi ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ewidencja pozwala na ustalenie przychodów osiąganych z kwalifikowanego IP w postaci licencji do oprogramowania komputerowego, przyporządkowanie do kwalifikowanego IP kosztów pośrednich i bezpośrednich oraz obliczenie wskaźnika nexus.

W konsekwencji uznać należy, że Wnioskodawca może skorzystać z opodatkowania 5% stawką podatku dochodowego od osób fizycznych do przychodów z udzielanych licencji na korzystanie z oprogramowania będącego własnością Wnioskodawcy i ulepszonego/rozwiniętego w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP Box, Innovation Box).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.) jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r., poz. 85, z późn. zm.) badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1231, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca tej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

---------------

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 – o czym stanowi art. 30ca ust. 6 tej ustawy.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Przepisy ust. 1-13 stosuje się odpowiednio do dochodów z licencji do korzystania z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej przysługującej podatnikowi na podstawie umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez podatnika z tego prawa, pod warunkiem uprzedniego prowadzenia przez podatnika prac badawczo-rozwojowych, których efektem jest kwalifikowane prawo własności intelektualnej, na które udzielono tej licencji – o czym stanowi art. 30ca ust. 14 ww. ustawy.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Mając na uwadze opisaną we wniosku sytuację faktyczną oraz cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że autorskie prawo do oprogramowania komputerowego lub jego części ulepszone lub rozwinięte przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedstawione we wniosku działania wykonywane w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej polegające na ulepszaniu i rozwijaniu oprogramowania komputerowego lub jego części spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż jak wskazał Wnioskodawca – obejmują nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystanie dostępnej przez Wnioskodawcę aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych autorskich programów komputerowych – stanowią prace rozwojowe i nie obejmują działalności w zakresie rutynowych i okresowych zmian, są podejmowane w sposób zaplanowany i systematyczny, mają twórczy i nowatorski charakter, polegają na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy Wnioskodawcy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów, do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań nieistniejących dotychczas na rynku. Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Wnioskodawcę ani też całość prowadzonej przez niego działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.

Ponadto stwierdzić należy, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej do autorskiego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało rozwinięte i ulepszane w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że za rok podatkowy 2020, tj. od momentu zaprowadzenia odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji, czyli od maja 2020 r., Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu według stawki 5%. Podkreślenia przy tym wymaga, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Końcowo, w odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych tutejszy organ informuje, że wydane zostały one w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.