Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.572.2020.2.MB
z 10 lutego 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 listopada 2020 r. (data wpływu 3 grudnia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 lutego 2021 r. (data wpływu 5 lutego 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy sprzedaż Nieruchomości stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu, korzystającą ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z zakupem Nieruchomości– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy sprzedaż Nieruchomości stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu, korzystającą ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z zakupem Nieruchomości. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 2 lutego 2021 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz brakującą opłatę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca na mocy warunkowej umowy sprzedaży objętej aktem notarialnym, w dniu (…) 2018 r. nabył od spółki X S.A. (dalej jako „Zbywca”) niezabudowaną nieruchomość położoną w (…), w obrębie (…), przy ulicy (…) oznaczoną jako działka nr 1, o powierzchni 10,2025 ha, znajdującą się, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, na obszarze jednostki urbanistycznej oznaczonej symbolem 27 ZL – tereny lasów (dalej jako: „Nieruchomość”).

Wobec niewykonania przez uprawniony podmiot (Skarb Państwa reprezentowany przez Lasy Państwowe) prawa pierwokupu i w związku z tym wobec spełnienia się warunku zawartego w akcie notarialnym nr rep. (…), aktem notarialnym z dnia (…) 2018 r. nr rep. (…) Zbywca przeniósł bezwarunkowo na Nabywcę własność Nieruchomości.

Zgodnie z wypisem z rejestru gruntów wydanym przez Starostę Nieruchomość jest w tym rejestrze sklasyfikowana jako: lasy o powierzchni 8,8399 ha, tereny różne o powierzchni 1,2483 ha oraz rowy o powierzchni 0,1143 ha.

Zgodnie z zaświadczeniem wydanym przez Prezydenta Miasta Nieruchomość jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, zatwierdzonym uchwałą Rady Miejskiej i ogłoszonym, a zgodnie z tym planem znajduje się ona na obszarze jednostki urbanistycznej oznaczonej symbolem 27 ZL – tereny lasów.

Na nabytym gruncie nie znajdują się żadne budynki, budowle lub ich części. Na Nieruchomości nie znajdują się drogi wewnętrzne ani ciągi komunikacyjne.

Z tytułu zakupu Nieruchomości Nabywca otrzymał od Zbywcy fakturę zaliczkową z dnia (…) 2018 r. oraz fakturę końcową z dnia (…) 2018 r.

Nabywca oraz Zbywca są zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług.

Cena sprzedaży Nieruchomości została ustalona z uwzględnieniem 23% stawki podatku VAT. Wnioskodawca ma wątpliwości czy cena sprzedaży Nieruchomości została słusznie powiększona o podatek VAT.

W piśmie z dnia 2 lutego 2021 r., będącym uzupełnieniem do wniosku, Zainteresowany poinformował, że:

1. Z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wynika, że działka nr 1 nie jest terenem budowlanym.
2. Przy nabyciu Nieruchomości Sprzedającemu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.
3. Nieruchomość będąca przedmiotem wniosku nie była wykorzystywana do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług.
4. Nabyta Nieruchomość będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dostawa na rzecz Wnioskodawcy Nieruchomości stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT i korzystającą ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT i czy w konsekwencji Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z otrzymanych od Zbywcy faktur dokumentujących zakup Nieruchomości?

Zdaniem Wnioskodawcy Sprzedaż Nieruchomości stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT i korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Tym samym Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie Nieruchomości z uwagi na ograniczenia wynikające z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT.

Uzasadnienie.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju. Przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami Nieruchomość spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a jej sprzedaż na rzecz Nabywcy jest traktowana jako odpłatna dostawa towarów na gruncie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT i w związku z tym stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na podstawie przepisu art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa pkt 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku wynosi 23%. Niemniej, w przepisach ustawy o VAT ustawodawca przewidział sytuacje, w których dostawa towaru podlega zwolnieniu.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W myśl przepisu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, przez tereny budowlane należy rozumieć grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu, zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W ustawie brak jest natomiast definicji terenów niezabudowanych – przyjmuje się, że tereny niezabudowane to tereny, na których nie znajdują się budynki, budowle lub ich części.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, przedmiotem dostawy jest grunt leśny zaklasyfikowany w rejestrze gruntów jako lasy o powierzchni 8,8399 ha, tereny różne o powierzchni 1,2483 ha oraz rowy o powierzchni 0,1143 ha.

Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Nieruchomość znajduje się na obszarze jednostki urbanistycznej oznaczonej symbolem 27 ZL – tereny lasów.

Nieruchomość stanowi teren niezabudowany. Powyższe wynika z faktu, że na nabytym gruncie nie znajdują się żadne budynki, budowle lub ich części. Ponadto Nieruchomość jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, w którym to planie przedmiotowy grunt został zaklasyfikowany jako tereny lasów.

Zatem dostawy takiego gruntu nie można uznać za dostawę terenu budowlanego. O przeznaczeniu gruntu decyduje bowiem obiektywne przeznaczenie działki na cele budowlane. W omawianym przypadku dostawa Nieruchomości powinna więc korzystać ze zwolnienia od opodatkowania.

Biorąc pod uwagę przedstawione powyżej okoliczności, w ocenie Wnioskodawcy, do transakcji sprzedaży Nieruchomości zastosowanie powinno znaleźć zwolnienie z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Tym samym, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie Nieruchomości z uwagi na ograniczenia wynikające z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Należy nadmienić, że z uwagi na fakt, iż transakcja sprzedaży miała miejsce w roku 2018, dlatego w niniejszej interpretacji powołano przepisy w zakresie podatku od towarów i usług obowiązujące w roku 2018.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają m. in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez sprzedaż, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Należy zauważyć, że dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra.

Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowej, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, według art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyżej powołanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z nabyciem których podatek został naliczony są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

W myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca na mocy warunkowej umowy sprzedaży zakupił niezabudowaną nieruchomość znajdującą się, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, na obszarze jednostki urbanistycznej oznaczonej symbolem 27 ZL – tereny lasów.

Nieruchomość jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, zatwierdzonym uchwałą Rady Miejskiej i ogłoszonym, a zgodnie z tym planem znajduje się ona na obszarze jednostki urbanistycznej oznaczonej symbolem 27 ZL – tereny lasów.

Na nabytym gruncie nie znajdują się żadne budynki, budowle lub ich części. Na Nieruchomości nie znajdują się drogi wewnętrzne ani ciągi komunikacyjne.

Nabywca oraz Zbywca są zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług.

Cena sprzedaży Nieruchomości została ustalona z uwzględnieniem 23% stawki podatku VAT.

Z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wynika, że działka nr 1 nie jest terenem budowlanym.

Przy nabyciu Nieruchomości Sprzedającemu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Nieruchomość będąca przedmiotem wniosku nie była wykorzystywana do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług.

Nabyta Nieruchomość będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy dostawa na rzecz Wnioskodawcy Nieruchomości stanowiła czynność podlegającą opodatkowaniu VAT i korzystającą ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT i czy w konsekwencji Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z otrzymanych od Zbywcy faktur dokumentujących zakup Nieruchomości.

Analiza opisu sprawy oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że Zbywca dokonując transakcji zbycia działki niezabudowanej nr 1 wystąpił w charakterze podatnika podatku od towarów i usług (o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy), a powyższa czynność w świetle ustawy jest traktowana jako odpłatna dostawa towarów, zgodnie z art. 5 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy.

Zatem dostawa ww. działki podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku lub zwolnień od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Z powyższych przepisów wynika, że opodatkowane są te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane.

Z kolei, zwolnienie od podatku obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów), będących na przykład gruntami rolnymi, czy leśnymi.

Przez tereny budowlane – stosownie do treści art. 2 pkt 33 ustawy – rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Należy ponadto zauważyć, że ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1073, z późn. zm.), reguluje zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

W myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy, kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 cyt. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego – w myśl zapisów ust. 2 powołanego przepisu – określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1. lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
2. sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.
   
   

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”.

Tym samym również w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Wprowadzony do ustawy art. 2 pkt 33, w zgodny sposób odpowiada zatem treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

W rozpatrywanej sprawie – jak wskazał Wnioskodawca – Nieruchomość jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a zgodnie z tym planem znajduje się ona na obszarze jednostki urbanistycznej oznaczonej symbolem 27 ZL – tereny lasów. Ponadto z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wynika, że działka nr 1 nie jest terenem budowlanym.

Zauważyć należy, że analiza ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku VAT obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Elementem, który determinuje możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu gruntów, jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane.

Wobec powyższego przedmiotowa działka nr 1, którą Wnioskodawca zakupił, stanowi teren niezabudowany, inny niż teren budowlany oraz przeznaczony pod zabudowę.

W konsekwencji dostawa działki nr 1, na rzecz Wnioskodawcy korzystała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W związku z powyższym, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie Nieruchomości z uwagi na ograniczenie wynikające z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Podsumowując, dostawa na rzecz Wnioskodawcy Nieruchomości niezabudowanej (działki nr 1) stanowiła czynność podlegającą opodatkowaniu VAT i korzystającą ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, a w konsekwencji Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z otrzymanych od Zbywcy faktur dokumentujących zakup tej Nieruchomości przez Spółkę.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Wskazać należy, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. W szczególności nie podlegała ocenie poprawność wystawienia przez Zbywcę faktur na rzecz Wnioskodawcy (nie zadano w tym zakresie pytania).

Zaznacza się, że na podstawie art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.