Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.507.2020.1.AR
z 12 lutego 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 grudnia 2020 r., który w tym samym dniu wpłynął do Organu za pośrednictwem platformy e-PUAP, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia wynikającego z przepisów art. 17 ust. 1 pkt 54a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 grudnia 2020 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia wynikającego z przepisów art. 17 ust. 1 pkt 54a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka, Wnioskodawca) prowadzi działalność w zakresie produkcji opakowań kartonowych. Produkuje opakowania z (...). Na opakowaniach wykonywane mogą być także nadruki (...). Produkty dopasowane są do indywidualnych potrzeb klienta. W fazie projektowania dobierana jest gramatura i rodzaj materiału a także projektowany jest układ graficzny i przygotowany druk na opakowaniu. Po zamówieniu i zrealizowaniu produkcji, Wnioskodawca realizuje transport gotowych opakowań do klienta. Wnioskodawca prowadził swoją działalność na terenie wynajmowanego obiektu, stanowiącego wspólność łączną wspólników spółki cywilnej, która jest powiązana z Wnioskodawcą. Na obiekt składały się m.in. hale produkcyjne (dalej hala, hale). Cały obiekt stanowił część większego kompleksu produkcyjno-magazynowo-biurowego, na który składa się kilka obiektów należących również do innych firm. Część hali oraz gruntu była wynajmowana Wnioskodawcy. W wynajmowanej hali znajdowały się maszyny i urządzenia przy użyciu których Spółka realizowała swoją produkcję. W część kompleksu wchodziły również magazyny wyrobów gotowych i materiałów, część socjalno-biurowa, itp. W ewidencji środków trwałych Spółki figurowały m.in. maszyny, urządzenia, środki transportu. W dniu 25 czerwca 2019 r. (ok. godz. 0:50) w halach wynajmowanych prze Spółkę jak i pozostałej części obiektów wybuchł pożar. Pożar objął także sąsiednie obiekty należące do kompleksu. Na skutek pożaru zniszczeniu uległy hale, oraz wszystko co się w nich znajdowało. Zniszczeniu uległa także część obiektów sąsiadujących. W związku ze zdarzeniem konstrukcja hal uległa zniszczeniu, dach hal uległ zawaleniu. Hale nie mogły być dalej użytkowana, zostały całkowicie rozebrane. Zniszczeniu uległy także maszyny, wyroby gotowe, surowce, środki transportu, itd. znajdujące się w halach. Maszyny stanowiły środki trwałe Spółki, były wprowadzone do ewidencji środków trwałych i były amortyzowane. W sprawie pożaru śledztwo prowadziła policja. Z uwagi na niewykrycie sprawcy przestępstwa, policja wydała postanowienie o umorzeniu śledztwa. Postanowienie to zatwierdziła Prokuratura Rejonowa. W związku z ww. zdarzeniem Spółka zgłosiła szkodę do swojego ubezpieczyciela. Ubezpieczyciel wypłacił ubezpieczenia w łącznej kwocie ponad 3,1 mln zł w zakresie szkód dotyczących maszyn, urządzeń, wyposażenia, towarów znajdujących się w magazynie. W tej wartości odszkodowania znajdowała się kwota ponad 1,9 mln zł związana ze szkodami maszyn. Zakup tych maszyn w przeszłości finansowany był kredytem bankowym. Niniejszy wniosek dotyczy odszkodowania za zniszczone w pożarze maszyny, których zakup finansowany był kredytem bankowym. Finansowane maszyny były ubezpieczone, Spółka zawarła z bankiem umowę przelewu praw z umowy ubezpieczenia majątkowego na rzecz banku (cesja na rzecz banku). Uzyskane od ubezpieczyciela środki z odszkodowania za maszyny finansowane kredytem wpłynęły na konto bankowe Spółki oraz w części bezpośrednio na konto banku finansującego celem spłaty kredytu. Środki, które wpłynęły na konto Spółki z odszkodowania zostały w odpowiedniej wysokości przelane na rachunek banku finansującego celem całkowitej spłaty kredytu. Spółka podjęła decyzję, że będzie kontynuować prowadzenie działalności. Obecnie działalność prowadzona jest w obiektach wynajmowanych od podmiotu zewnętrznego. Wspólnicy spółki cywilnej będącej właścicielem spalonych obiektów podjęli decyzję, iż działalność także będzie kontynuowana a zniszczona hala zostanie odbudowana. W celu kontynuowania działalności, w obiektach wynajmowanych od podmiotu zewnętrznego, Spółka rozpoczęła odbudowę parku maszynowego zniszczonego przez pożar. Zakupione zostały odpowiednie maszyny. Maszyny te stanowią środki trwałe zaliczone zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych do tego samego rodzaju co maszyny, które uległy spaleniu. Równowartość kwot uzyskanych z odszkodowania będzie wydatkowana na nowe maszyny, może być też tak, że wydatkowana będzie kwota niższa.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia wynikającego z przepisów art. 17 ust. 1 pkt 54a u.p.d.o.p. i kwoty przyznane tytułem odszkodowania za zniszczone maszyny finansowane kredytem, do wysokości wydatkowanych kwot do końca 2020 roku na zakup nowych maszyn zaliczonych zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych do tego samego rodzaju co środki trwałe, które uległy zniszczeniu, zwolnić z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, jest on uprawniony do skorzystania ze zwolnienia wynikającego z przepisów art. 17 ust. 1 pkt 54a u.p.d.o.p. i kwoty przyznane tytułem odszkodowania za zniszczone maszyny finansowane kredytem, do wysokości wydatkowanych kwot do końca 2020 r. na zakup nowych maszyn zaliczonych zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych do tego samego rodzaju co środki trwałe, które uległy zniszczeniu, może zwolnić z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Przychodem z działalności gospodarczej są m.in. otrzymane środki pieniężne, w tym np. otrzymane odszkodowania. Ustawodawca dla pewnych sytuacji przewidział zwolnienie z podatku dla odszkodowań.

Jak stanowi art. 17 ust. 1 pkt 54a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U z 2020 r. poz. 1406 ze zm., dalej: u.p.d.o.p.), wolne od podatku są odszkodowania za szkody w środku trwałym, z wyłączeniem samochodu osobowego, w części wydatkowanej w roku podatkowym lub w roku bezpośrednio po nim następującym na remont tego środka trwałego albo na zakup lub na wytworzenie we własnym zakresie środka trwałego zaliczonego zgodnie z Klasyfikacją do tego samego rodzaju co środek trwały, z którym związana była taka szkoda, przy czym przepis art. 16 ust. 1 pkt 48 stosuje się odpowiednio. Natomiast art. 16 ust. 1 pkt 48 u.p.d.o.p. mówi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Z powyższych przepisów wynika zatem, że podatnik, który skorzysta ze zwolnienia i nie zaliczy do przychodów uzyskanego odszkodowania nie będzie miał prawa zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W ocenie Wnioskodawcy, w przedmiotowej sprawie zostaną spełnione wszystkie przesłanki do zastosowania zwolnienia z podatku dla otrzymanego odszkodowania.

Uwzględniając treść przepisu art. 17 ust. 1 pkt 54a u.p.d.o.p. – wolne od podatku dochodowego są odszkodowania za szkody w środku trwałym, z wyłączeniem samochodu osobowego, w części wydatkowanej w roku podatkowym lub w roku bezpośrednio po nim następującym na remont tego środka trwałego albo na zakup lub na wytworzenie we własnym zakresie środka trwałego zaliczonego zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych (KŚT) wydaną na podstawie odrębnych przepisów, zwaną dalej „Klasyfikacją”, do tego samego rodzaju co środek trwały, z którym związana była ta szkoda – zdaniem Wnioskodawcy, przepis może mieć zastosowanie w przedmiotowej sprawie, za czym przemawiają argumenty przedstawione poniżej.

Uzyskane przez Spółkę odszkodowanie dotyczyło szkody w środkach trwałych (nie był to samochód osobowy), kwota uzyskana z odszkodowania wydatkowana będzie na zakup lub wytworzenie środków trwałych, które będą środkiem trwałym tego samego rodzaju (zgodnie z Klasyfikacją) co środki trwałe z którymi związana była szkoda, wydatkowanie środków nastąpi w roku podatkowym w którym uzyskano odszkodowanie lub w roku bezpośrednio po nim następującym. Przy czym w sytuacji gdyby na nowe maszyny wydatkowana była tylko część kwoty uzyskanej z odszkodowania Wnioskodawca skorzysta ze zwolnienia tylko w odniesieniu do kwoty wydatkowanej na te nowe maszyny.

Istotna jest tutaj także treść przepisu art. 17 ust. 10a. u.p.d.o.p., w myśl którego, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 54a, stosuje się także do otrzymanego odszkodowania w części odpowiadającej wartości wydatków poniesionych przez podatnika na cele określone w tym przepisie od dnia powstania szkody do dnia otrzymania odszkodowania, w części niezaliczonej do kosztów uzyskania przychodów, w tym poprzez odpisy amortyzacyjne. Opisane zwolnienie, zdaniem Wnioskodawcy, ma odpowiednie zastosowanie, także wówczas jeżeli podatnik najpierw z własnych środków pokryje wydatki na remont/zakup zniszczonego środka trwałego, a dopiero później otrzyma odszkodowanie. Uwzględniając powyższe celem ww. przepisów jest zwolnienie kwot uzyskanych z odszkodowania, jeżeli odpowiednie kwoty zostały przeznaczone na odbudowę czy zakup środka trwałego po szkodzie.

W ocenie Wnioskodawcy, dla zastosowania przepisu art. 17 ust. 1 pkt 54a u.p.d.o.p. istotnym jest by były wydatkowane kwoty odpowiadające wartości uzyskanego ubezpieczenia, oraz by wydatkowanie środków nastąpiło w roku podatkowym w którym uzyskano przychód z odszkodowania lub w roku bezpośrednio następującym po nim. Takie rozumienie ww. przepisu potwierdza także treść art. 17 ust. 10a. u.p.d.o.p., który brzmi: zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 54a, stosuje się także do otrzymanego odszkodowania w części odpowiadającej wartości wydatków poniesionych przez podatnika na cele określone w tym przepisie od dnia powstania szkody do dnia otrzymania odszkodowania, (...), czyli aby skorzystać ze zwolnienia, należy ponieść wydatki na nowe środki trwałe, zaliczone do tej samej Klasyfikacji, natomiast bez znaczenie pozostaje fakt czy wydatki zostały pokryte bezpośrednio kwotami z ubezpieczenia czy też kwotami odpowiadającymi w całości czy też w części kwocie uzyskanego odszkodowania. Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, jest on uprawniony do skorzystania ze zwolnienia wynikającego z przepisów art. 17 ust. 1 pkt 54a u.p.d.o.p. w stosunku do kwoty uzyskanego przez Spółkę odszkodowania, do wysokości wydatkowanych przez Spółkę do końca 2020 roku środków na zakup nowych maszyn zaliczonych zgodnie z Klasyfikacją do tego samego rodzaju co środki trwałe, z którymi związana była szkoda.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.