2021.02.15 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT1-2.4012.743.2020.4.KW

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-2.4012.743.2020.4.KW
z 15 lutego 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 września 2020 r. (data wpływu 26 października 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 stycznia 2021 r. (data wpływu 2 lutego 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia od Sponsora Nagród pod markami Sponsora (pytanie oznaczone nr 6 wniosku) oraz wskazania, czy z tytułu wydatków poniesionych na zakup Nagród będzie Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego (w części pytania oznaczonego nr 7 wniosku) – jest prawidłowe,

zastosowania podstawy opodatkowania VAT według faktycznie przyjętej ceny Nagrody (VAT wyliczony „w stu” od ceny nagrody wynoszącej 1 zł brutto) (w części pytania oznaczonego nr 7 wniosku) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 października 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia od Sponsora Nagród pod markami Sponsora (pytanie oznaczone nr 6 wniosku), zastosowania podstawy opodatkowania VAT według faktycznie przyjętej ceny Nagrody (VAT wyliczony „w stu” od ceny nagrody wynoszącej 1 zł brutto) oraz wskazania, czy z tytułu wydatków poniesionych na zakup Nagród będzie Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego (pytanie oznaczone nr 7 wniosku), a także dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych i podatku dochodowego od osób prawnych. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 27 stycznia 2021 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy oraz o kwestie związane z pełnomocnictwem.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

X Sp. z o. o. (Spółka, Wnioskodawca lub Koordynator) prowadzi działalność gospodarczą – jest podmiotem profesjonalnie zajmującym się organizacją oraz zarządzaniem programami lojalnościowymi. W związku z prowadzoną działalnością Wnioskodawca świadczy na rzecz swoich klientów usługi związane z organizacją konkursów, akcji promocyjnych, sprzedaży premiowej, loterii i innych wydarzeń, mających na celu reklamę firmy klienta, jego produktów i marek.

Program

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca świadczy na rzecz Przedsiębiorstwa z siedzibą w … (Klient, Sponsor), usługę polegającą na organizacji programu motywacyjnego dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą lub zawodową oraz kupujących w ramach tejże działalności produkty AGD wybranych marek u Klienta oraz dla podmiotów współpracujących z tymi podmiotami gospodarczymi w ramach działalności gospodarczej lub poza działalnością gospodarczą (Program). Program organizowany jest na podstawie Regulaminu opublikowanego na stronie www Programu oraz dostępnego w siedzibie Spółki (Regulamin). W treści Regulaminu Klient nazwany został „Głównym Organizatorem” jednakże za tym tytułem nie idą w ślad żadne formalne obowiązki spoczywające na Kliencie – są one bowiem w całości realizowane w ramach Programu przez Wnioskodawcę. Klient jest wyłącznie podmiotem, który zlecił Wnioskodawcy organizację Programu i finansuje jego przeprowadzenie.

Finansowanie Programu

Program jest w całości finansowany przez Sponsora co oznacza, że Sponsor ponosi koszt jego organizacji przez Wnioskodawcę (koszt usługi marketingowej) oraz koszt związany z zakupem przez Wnioskodawcę oraz wydaniem na rzecz Uczestników Nagród w Programie (koszt nabycia towarów i usług).

Nagrody w Programie nabywa, a następnie wydaje Wnioskodawca.

Spółka zawarła z Klientem umowę o świadczenie usług marketingowych, w której treści strony postanowiły, że wynagrodzenie Spółki składa się z dwóch elementów kalkulacyjnych:

jednego w postaci wynagrodzenia za obsługę Programu (poprowadzenia Programu)

i drugiego w postaci wynagrodzenia przewidzianego w celu nabycia i wydania nagród w Programie.

Czasem środki na nabycie Nagród Klient wypłaca Spółce z góry (ewentualną nadwyżkę środków ponad kwotę wydaną na te nagrody Spółka zwraca Klientowi), a czasem Spółka najpierw nabywa Nagrody a później na podstawie dokumentów potwierdzających poniesione koszty, Klient zwraca Spółce tę kwotę.

Część Nagród w Programie stanowią produkty AGD wprowadzone na rynek oraz sprzedawane pod wybranymi markami (Nagrody pod markami Sponsora). Nagrody pod markami Sponsora, tak jak wszystkie pozostałe Nagrody, wydawane są na rzecz Uczestników przez Spółkę. W celu realizacji Programu Spółka nabywa od Sponsora Nagrody pod markami Sponsora – nabycie przez Spółkę Nagród pod markami Sponsora dokumentowane jest poprzez wystawienie przez Sponsora na rzecz Spółki faktury. Następnie Spółka, wydając Nagrody pod markami Sponsora na rzecz Uczestników, dokumentuje tą czynność poprzez wystawienie na rzecz Uczestnika protokołu zdawczo-odbiorczego, zaś na rzecz Sponsora wystawia fakturę dokumentującą sprzedaż na jego rzecz tych ruchomości (odpłatną dostawę towarów). Opisana w tym miejscu sprzedaż na rzecz Sponsora przez Spółkę Nagród pod markami Sponsora realizowana jest przez Spółkę z zachowaniem rynkowej marży przyjętej przez strony.

Definicje

Program skierowany jest do dwóch kategorii Uczestników:

Uczestników Nadrzędnych oraz
Uczestników Zaproszonych.

Uczestnikiem Nadrzędnym (Uczestnik Premium) – jest to zarejestrowana w Serwisie, na zasadach określonych w Regulaminie osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej spełniająca łącznie następujące warunki:

posiadająca pełną zdolność do czynności prawnych,
prowadząca działalność gospodarczą lub zawodową na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
kupująca w ramach prowadzonej działalności produkty AGD wybranych marek u Klienta,
która została zaproszona do Programu przez Klienta i potwierdzona przez Opiekuna podczas rejestracji do Programu.

Uczestnikiem Zaproszonym (Współpracownik) – jest osoba fizyczna spełniająca łącznie następujące warunki:

posiadająca pełną zdolność co czynności prawnych,
zatrudniona u Uczestnika Nadrzędnego lub z nim współpracująca,
zaproszona do Programu przez Uczestnika Nadrzędnego,
która po otrzymaniu zaproszenia i linku do formularza rejestracji zarejestrowała się w Serwisie i której udział w Programie został potwierdzony przez Opiekuna,
oraz która posiada stałe miejsce pobytu w Rzeczypospolitej Polskiej.

Uczestnik Zaproszony może być pracownikiem Uczestnika Nadrzędnego zatrudnionym u niego na podstawie umowy o pracę lub umowy cywilnoprawnej albo też przedsiębiorcą współpracującym z Uczestnikiem Nadrzędnym.

Zgodnie z treścią Regulaminu, jako Produkty należy rozumieć produkty AGD, będące w ofercie Sponsora, sprzedawane pod wybranymi markami bezpośrednio przez Sponsora za pośrednictwem portalu internetowego w modelu sprzedaży bezpośredniej na rzecz podmiotów gospodarczych B2B, za których nabycie Uczestnikowi Nadrzędnemu przyznawane są Punkty (Punkty).

Program prowadzony jest na podstawie Regulaminu (Regulamin Programu lub Regulamin). W treści Regulaminu to Wnioskodawca zobowiązuje się względem Uczestników do wydania nagród w przypadku spełnienia określonych tym Regulaminem przesłanek. Wnioskodawca jest podmiotem przyrzekającym nagrodę w rozumieniu art. 919 Kodeksu cywilnego.

Definicje zawarte w treści Regulaminu

Rejestracja – potwierdzenie udziału Uczestnika w Programie przez utworzenie Konta Uczestnika. Rejestracja jest możliwa wyłącznie w przypadku spełnienia łącznie wszystkich warunków przystąpienia do Programu.

Konto – Konto Nadrzędne albo Konto Współpracownika.

Konto Nadrzędne (Konto Premium) – miejsce w komputerowym systemie obsługującym Program oznaczone indywidualną nazwą (numer NIP Uczestnika Nadrzędnego) i zabezpieczone hasłem podanym przez Koordynatora, w którym gromadzone są dane Uczestnika Nadrzędnego i gromadzone są przyznawane mu Punkty.

Konto Podrzędne (Konto Współpracownika) – miejsce w komputerowym systemie obsługującym Program, oznaczone indywidualną nazwą (numer NIP Uczestnika Nadrzędnego, który zaprosił danego Współpracownika do Programu plus cyfra porządkowa) i zabezpieczone hasłem nadanym przez Koordynatora, w którym gromadzone są dane Uczestnika Zaproszonego i gromadzone są Punkty przyznane mu przez Uczestnika Nadrzędnego.

Nagroda – korzyść materialna (rzeczowa) przyznawana za zebrane przez Uczestnika Programu Punkty.

Punkty – oznaczają Punkty przyznawane Uczestnikom Nadrzędnym przez Koordynatora według zasad określonych w Regulaminie za zakup od Sponsora Produktów. Punkty te mogą być dalej przekazywane przez Uczestników Nadrzędnych zaproszonym przez nich Współpracownikom. Są to również punkty przyznawane Uczestnikom za zrealizowane w Okresie Trwania Programu szkolenia.

Cel Programu

Celem Programu jest budowanie pozytywnych relacji oraz promocja Produktów wybranych marek poprzez narzędzia informatyczne dostępne na Stronie Internetowej Programu.

Udział w Programie jest dobrowolny. Program nie jest grą hazardową w rozumieniu Ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. t. j. 2018 poz. 165 z późn. zm.). Program nie jest przeznaczony dla osób nabywających Produkty jako konsumenci w rozumieniu art. 22(1) Kodeksu cywilnego lub innych podmiotów niewymienionych jako Uczestnicy.

Rejestracja w Programie oraz zapraszanie do udziału w Programie

Udział w Programie jest dobrowolny. W Programie mogą wziąć udział wyłącznie Uczestnicy, którzy przystąpią do Programu na zasadach opisanych w Regulaminie. Uczestnik Nadrzędny po przystąpieniu do Programu po zalogowaniu na swoim Koncie może dodawać (tj. zapraszać do udziału w Programie) Uczestników Zaproszonych, którzy wyrazili chęć udziału w Programie. Współpracownik staje się Uczestnikiem Zaproszonym w Programie dopiero po potwierdzeniu przez Opiekuna i po spełnieniu pozostałych warunków opisanych w Regulaminie. Współpracownicy mogą być przez Uczestników Premium zapraszani w całym okresie trwania Programu.

Zasady udziału w Programie

Program polega na tym, że:

Uczestnik Nadrzędny otrzymuje Punkty za zakup Produktów od Sponsora zgodnie z ilością Punktów wskazanych w Zakładce Produkty w dniu zakupu i przyznawanych za zakup danego Produktu.
Uczestnik Nadrzędny może dowolnie dysponować Punktami przyznanymi mu w ramach Programu. Oznacza to, że Uczestnik Nadrzędny może przekazać dowolną ilość przyznanych mu za zakupy Punktów dowolnemu/dowolnym z zaproszonych przez siebie Współpracowników, dla których zostały utworzone konta w Programie.
Uczestnicy otrzymują Punkty również za inne aktywności proponowane przez Organizatora w trakcie trwania programu. Mogą to być np. szkolenia, korzystanie z ofert specjalnych itp.
Dla ustalenia ilości należnych Uczestnikowi Nadrzędnemu Punktów znaczenie będą miały jedynie Produkty zakupione przez Uczestnika Nadrzędnego bezpośrednio od Sponsora.
Punkty będą naliczane Uczestnikom dopiero za zakupy dokonane od dnia Rejestracji danego Uczestnika w Programie (tj. od dnia spełnienia przez Uczestnika Nadrzędnego łącznie wszystkich warunków opisanych w Regulaminie).
Liczba przyznanych przez Koordynatora Uczestnikowi Nadrzędnemu Punktów ustalana jest w oparciu o raporty sprzedaży otrzymywane od Sponsora.
W przypadku dokonania przez Uczestnika Nadrzędnego zwrotu produktów, za które zostały naliczone Punkty, saldo Punktów na koncie Uczestnika Nadrzędnego zostaje pomniejszone o ilość przyznanych za zwrócone Produkty Punktów.

Nagrody w Programie

W treści Regulaminu przewidziane zostały następujące postanowienia odnoszące się do kwestii Nagród:

Nagrody w Programie mają postać nagród rzeczowych. Przy każdej Nagrodzie wskazana jest liczba Punktów potrzebnych do jej uzyskania.
Uczestnik ma prawo dokonać zamówienia pierwszej Nagrody po przekroczeniu na swoim koncie jednorazowo progu 200 Punktów. Powyższy warunek dotyczy zarówno Uczestnika Premium (na Koncie Premium) jak i Uczestnika Zaproszonego (na Koncie Współpracownika).
W celu zamówienia danej Nagrody Uczestnik powinien posiadać w danym momencie na koncie ilość Punktów wystarczającą do zamówienia danej Nagrody (wskazaną w Zakładce Nagrody).
W okresie ważności Punktów Uczestnik ma prawo zamawiania Nagród poprzez swoje Konto. Uczestnik dokonuje wyboru/zamówienia danej Nagrody zaznaczając odpowiednie pole obok wybranej Nagrody w zakładce: „Nagrody” na swoim Koncie w Serwisie.
Nagrody w Programie nie podlegają wymianie na równowartość pieniężną ani na Nagrody innego rodzaju.
Uczestnik nie może przenieść prawa do uzyskania Nagrody na osoby trzecie.
Po wyborze przez Uczestnika danej Nagrody suma posiadanych przez niego Punktów ulega zmniejszeniu o ilość Punktów potrzebnych do uzyskania tejże Nagrody.

Podatki

W treści Regulaminu Wnioskodawca zawarł informację, że Nagrody wydane w ramach Programu stanowią:

przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej Uczestnika (w przypadku Uczestników będących osobami fizycznymi), o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) albo

przychód osoby prawnej (w przypadku Uczestników będących osobami prawnymi), o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.)

i podlegają opodatkowaniu przez Uczestnika na zasadach ogólnych wynikających odpowiednio z przepisów Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Natomiast w przypadku Uczestnika nieprowadzącego pozarolniczej działalności gospodarczej, co do zasady, na takim Uczestniku ciąży obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych należnego w związku z otrzymaniem Nagrody; wartość Nagrody stanowi dla takiego Uczestnika przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 Ustawy o PIT i zgodnie z art. 42a Ustawy o PIT Uczestnikowi takiemu zostanie wystawiony i doręczony formularz PIT-11, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Warunkiem wydania Nagrody Uczestnikowi, o którym mowa powyżej, jest podanie przez niego danych niezbędnych do sporządzenia informacji podatkowej PIT-11, jeżeli obowiązek wystawienia takiej informacji wynika z przepisów prawa podatkowego.

Informacje formalne

Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

Usługi marketingowe świadczone przez Spółkę podlegają opodatkowaniu VAT.

Wnioskodawca Program w opisany wyżej sposób aktualnie prowadzi (od 25 sierpnia 2020 r.) (Zaistniały stan faktyczny), jak i będzie prowadzić w przyszłości (Zdarzenie przyszłe).

Wnioskodawca planuje także w przyszłości wprowadzenie modyfikacji do treści Regulaminu. Zgodnie z planowaną zmianą, po wyborze przez Uczestnika danej Nagrody suma posiadanych przez niego Punktów ulega zmniejszeniu o ilość Punktów potrzebnych do uzyskania tejże Nagrody, a ponadto Uczestnik będzie zobowiązany do zapłaty na rzecz Wnioskodawcy określonej kwoty pieniężnej. Będzie to symboliczna kwota (zakłada się obecnie, że będzie to 1 zł brutto). Wnioskodawca przewiduje, że wartość nagród będzie mieścić się w przedziale od 100 zł do 15000 zł (w zależności od zainteresowania Programem i rozwoju sytuacji kwoty te mogą potencjalnie ulegać zmianom). Nagrody, które będą zbywane przez Wnioskodawcę na rzecz Uczestników zostaną nabyte uprzednio przez Wnioskodawcę od Sponsora. W celu wprowadzenia tej zmiany Wnioskodawca dokona odpowiednich modyfikacji w treści Regulaminu (Zdarzenie przyszłe II).

Ponadto w uzupełnieniu wniosku w zakresie podatku od towarów i usług, na zadane w wezwaniu pytania Wnioskodawca udzielił następujących odpowiedzi:

(odnośnie pytania oznaczonego nr 6 wniosku) Czy Wnioskodawca dokonując zakupu Nagród od Sponsora ma/będzie miał prawo do rozporządzania tymi towarami jak właściciel (w rzeczywistości jest ich właścicielem), tj. nabywa te towary we własnym imieniu i na własny rachunek, które następnie są/będą wydawane przez Wnioskodawcę na rzecz Uczestników Programu?

Który z podmiotów – w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym – jest/będzie ostatecznym konsumentem Nagród pod markami Sponsora (tj. Uczestnik czy Sponsor)?

nagrody

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym II Sponsor będzie wypłacał/zwracał Wnioskodawcy koszt nabycia przez Wnioskodawcę Nagród w Programie?

(odnośnie pytania oznaczonego nr 7 wniosku) Czy Wnioskodawca dokonując zakupu Nagród od Sponsora będzie miał prawo do rozporządzania tymi towarami jak właściciel (w rzeczywistości będzie ich właścicielem), tj. będzie nabywał te towary we własnym imieniu i na własny rachunek, które następnie będą sprzedawane przez Wnioskodawcę na rzecz Uczestników Programu?

Czy między Wnioskodawcą a Uczestnikami Programu – w planowanym Zdarzeniu przyszłym II – będą istniały powiązania, o których mowa w art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.)?

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

(oznaczone w treści wniosku jako pytanie nr 6) Czy w przedstawionym Stanie faktycznym i Zdarzeniu przyszłym Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług z tytułu nabycia przez niego od Sponsora Nagród pod markami Sponsora?
(oznaczone w treści wniosku jako pytanie nr 7) Czy w przedstawionym Zdarzeniu przyszłym II Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania podstawy opodatkowania VAT wg faktycznie przyjętej ceny Nagrody (VAT wyliczony „w stu” od ceny nagrody wynoszącej 1 zł brutto), a z tytułu wydatków poniesionych na zakup nagród będzie Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Odpowiedź na pytanie nr 6 powinna brzmieć następująco – tak, w przedstawionym Stanie faktycznym i Zdarzeniu przyszłym Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług z tytułu nabycia przez niego od Sponsora Nagród pod markami Sponsora.
Odpowiedź na pytanie nr 7 powinna brzmieć następująco – tak, w przedstawionym Zdarzeniu przyszłym II podstawą opodatkowania VAT z tytułu sprzedaży nagrody będzie faktycznie zastosowana cena sprzedaży pomniejszona o kwotę podatku należnego, a z tytułu wydatków poniesionych na zakup nagród Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Uzasadnienie

Ad pytanie oznaczone nr 6.

W ocenie Wnioskodawcy na gruncie Ustawy o VAT przysługuje mu prawo do odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług z tytułu nabycia przez niego od Sponsora Nagród pod markami Sponsora.

W myśl bowiem art. 86 ust. 1 w zw. z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a Ustawy VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającą z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Powyższe regulacje wskazują, że prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku VAT oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego jest związek zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

W przedstawionym Stanie faktycznym i Zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca świadczy usługi marketingowe związane z organizacją Programu oraz dostarcza towary (Nagrody) na rzecz Sponsora. Jak wynika z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu, Spółka zawarła z Klientem umowę o świadczenie usług marketingowych, w której treści jej strony postanowiły, że wynagrodzenie Spółki składa się z dwóch elementów kalkulacyjnych:

jednego w postaci wynagrodzenia za obsługę Programu (poprowadzenia Programu)

i drugiego w postaci wynagrodzenia przewidzianego w celu nabycia i wydania nagród w Programie.

Oba wskazane powyżej świadczenia, realizowane przez Spółkę na rzecz Sponsora, stanowią czynności opodatkowane na gruncie regulacji zawartych w Ustawie o VAT. Świadczenie tego typu usług i realizacja dostawy towarów jest jednym z podstawowych przedmiotów działalności Spółki. W ramach Programu Spółka zobowiązała się m.in. do jego organizacji i wydawania Nagród, w tym Nagród pod markami Sponsora. Nagrody pod markami Sponsora będą nabywane przez Spółkę od Sponsora a następnie sprzedawane przez Spółkę na rzecz Sponsora z zachowaniem marży rynkowej.

Biorąc pod uwagę powyższe nie może ulegać wątpliwości, że Nagrody pod markami Sponsora, nabywane przez Spółkę w celu ich wydania Uczestnikom Programu, mają związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością podlegającą opodatkowaniu VAT.

W związku z tym, zdaniem Wnioskodawcy, posiada on prawo do odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług z tytułu nabycia przez niego od Sponsora Nagród pod markami Sponsora. Kwotę podatku naliczonego, do odliczenia którego będzie uprawniona Spółka, będzie stanowiła suma kwot podatku naliczonego wynikających z faktur otrzymanych przez Spółkę od Sponsora z tytułu nabycia Nagród pod markami Sponsora.

Ad pytanie oznaczone nr 7.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym Zdarzeniu przyszłym II podstawą opodatkowania VAT z tytułu sprzedaży nagrody będzie faktycznie zastosowana cena sprzedaży pomniejszona o kwotę podatku należnego, a z tytułu wydatków poniesionych na zakup nagród Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Prawidłowe określenie podstawy opodatkowania z tytułu sprzedaży nagród na rzecz Uczestników Programu, zdaniem Spółki, winno być dokonane według poniższych zasad.

Na mocy art. 29a ust. 1 Ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem wyjątków, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z powyższego wyniku, że art. 29a ust. 1 odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi.

Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6, w myśl którego, podstawa opodatkowania obejmuje:

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

W myśl art. 29a ust. 7 ustawy, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Stosownie do art. 29a ust. 10, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 3, obniża się o:

kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12:
zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

Z punktu widzenia podstawy opodatkowania, można wyróżnić następujące rodzaje rabatów:

rabaty przyznane przed ustaleniem ceny i dokonaniem sprzedaży – niemające wpływu na podstawę opodatkowania,

rabaty przyznane po dokonaniu sprzedaży – bonifikaty, opusty, uznane reklamacje i skonta wpływające na obniżenie wcześniej ustalonej kwoty osiągniętego obrotu.

Przytoczone przepisy ustawy nie ograniczają podatnika w swobodzie ustalania ceny, co winno przemawiać za możliwością sprzedaży po cenie niższej niż rzeczywista wartość danych towarów lub usług (także za cenę znacznie niższą).

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 maja 2014 r. o informowaniu o cenach towarów i usług, użyte w ustawie określenie – cena – oznacza wartość wyrażoną w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę. W myśl ust. 2 powołanego wyżej artykułu, w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążaniu podatkiem od towarów i usług lub podatkiem akcyzowym. Przez cenę rozumie się również stawkę taryfową.

Ustawa o VAT przewiduje możliwość szacowania podstawy opodatkowania przez organy podatkowe do wartości rynkowej zasadniczo wyłącznie w przypadku, gdy między stronami czynności podlegającej opodatkowaniu VAT zachodzą związki określone w art. 32 ust. 1.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w jednej ze spraw przyjął, iż dopuszczalne było zorganizowanie przez podatnika VAT akcji promocyjnej, w ramach której promocyjna cena sprzedaży danego towaru wynosiła 1 grosz netto. W interpretacji z 13 kwietnia 2017 r., nr 2461-IBPP2.4512.15.2017.2.ICz, Dyrektor KIS stwierdził bowiem, że:

podstawą opodatkowania w przypadku sprzedaży wyrobów w ramach akcji promocyjnych, będzie cena faktycznie zapłacona przez klientów, tj. cena uwzględniająca przyznane im rabaty, pomniejszona o kwotę należnego podatku VAT;

podatnik ma prawo swobodnie układać swoje interesy tak, aby działalność gospodarcza była dla niego opłacalna pod względem ekonomicznym, w tym stosując sprzedaż o charakterze promocyjnym, jeśli jest to w jego uznaniu zasadne dla osiągnięcia tego celu;

ważne przy tym jest, aby każde zastosowane działanie marketingowe winno być uzasadnione ekonomicznie i prowadzić w końcowym efekcie do osiągnięcia celu, jaki został wytyczony dla działalności gospodarczej, tj. podwyższenia obrotu, a między stronami nie zachodziły powiązania, o których mowa w art. 32.

Odnosząc powyższe uwagi do okoliczności zawartych w opisie Zdarzenia przyszłego II, Wnioskodawca stwierdza, że sprzedając Uczestnikom Programu nagrody za cenę 1 zł brutto będzie uprawniona do zastosowania jako podstawy opodatkowania ceny faktycznie zapłaconej przez uczestników (z uwzględnieniem pomniejszenia jej o kwotę należnego podatku od towarów i usług).

Co się zaś tyczy prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług w celu zorganizowaniu Programu polegającego na sprzedaży nagród Uczestnikom Programu za 1 zł brutto, fundamentalne znaczenie ma przepis art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT.

Stanowi on, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem wyjątków.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Wyklucza się możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. Natomiast dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług a prowadzoną działalnością.

Jednakże ustawodawca nie precyzuje, w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć zatem charakter pośredni lub bezpośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży – towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążące się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa, mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym osiąganymi przez podatnika obrotami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością przedsiębiorstwa, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu.

Z pośrednim związkiem dokonanych zakupów z działalnością podatnika mamy zatem do czynienia wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwu jako całości, przyczynia się do generowania przez przedsiębiorstwo sprzedaży. Najczęściej do wydatków mających pośredni wpływ na wykonywanie czynności opodatkowujących zalicza się koszty reklamy, wydatki związane z udziałem w targach konferencjach, koszty doradztwa podatkowego, obsługi prawnej.

W przypadku akcji promocyjnych istotne znaczenie ma zatem okoliczność, iż są one ukierunkowane na zwiększenie sprzedaży realizowanej przez Sponsora a opodatkowanej podatkiem od towarów i usług i w tym aspekcie pozostają one w pośrednim związku z prowadzoną przez Sponsora działalnością opodatkowaną VAT. Nie powinno przy tym ulegać wątpliwości, iż Wnioskodawca planuje wydawać na rzecz Uczestników Nagrody w zamian za odpłatność w symbolicznej kwocie 1 zł brutto z uwagi na to, że jest to jeden z elementów świadczonej przez niego usługi marketingowej, opodatkowanej VAT. Wnioskodawca dokonywał będzie także zakupu towarów (Nagród) w celu wykorzystania ich jako rzeczy będące w przyszłości przedmiotem opodatkowanej VAT dostawy towarów i usług. W związku z powyższym należy więc przyjąć, że prawo do odliczenia kwoty podatku VAT od wydatków poniesionych na zakup towarów, które są i będą następnie przedmiotem sprzedaży w ramach Programu wystąpi również wówczas, gdy cena sprzedaży Nagród będzie niższa niż koszt wytworzenia lub koszt zakupu, tj. wartość rynkowa tych towarów.

Przedstawione w tym miejscu stanowisko znajduje poparcie w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 13 kwietnia 2017 r., nr 2461-IBPP2.4512.15.2017.2.ICz.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w zakresie:

prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia od Sponsora Nagród pod markami Sponsora (pytanie oznaczone nr 6 wniosku) oraz wskazania, czy z tytułu wydatków poniesionych na zakup Nagród będzie Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego (w części pytania oznaczonego nr 7 wniosku) – jest prawidłowe,

zastosowania podstawy opodatkowania VAT według faktycznie przyjętej ceny Nagrody (VAT wyliczony „w stu” od ceny nagrody wynoszącej 1 zł brutto) (w części pytania oznaczonego nr 7 wniosku) – jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przy czym towarami – w myśl art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zarówno dostawa towarów, jak i świadczenie usług, mieszczą się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, według której sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W tym miejscu należy podkreślić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega konkretna czynność, a nie zapłata za nią.

Należy zauważyć, że jak wynika z ww. przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, dla uznania, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność. Odpłatność oznacza dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie, nagroda. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Aby dane świadczenie uznać za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub świadczącego usługę. Przy czym, związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie. Pod pojęciem odpłatności dostawy towarów lub odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą.

Kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. I tak, w wyroku z dnia 1 kwietnia 1982 r. w sprawie C-89/81 Hong Kong Trade Development Council TSUE stwierdził, że wskazane w sprawie czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Analizując głębiej ten problem Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council stwierdził, że czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem.

Na uwagę zasługuje także orzeczenie z dnia 3 kwietnia 1994 r. w sprawie C-16/93 R.J. Tolsma, gdzie podkreślono, że dla wystąpienia opodatkowania podatkiem od towarów i usług konieczne staje się zaistnienie bezpośredniego związku płatności z konkretną czynnością oraz istnienie konsumenta tej czynności.

Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wskazać należy, że w niektórych przypadkach płatności za dany towar/usługę może dokonać podmiot trzeci, a nie podmiot (osoba) na rzecz którego następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel/na rzecz której świadczona jest usługa. Taka sytuacja może mieć miejsce, np. w trakcie realizacji programów lojalnościowych lub akcji marketingowych, w których są przekazywane uczestnikom nagrody.

Podobna kwestia była przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) z dnia 7 października 2010 r. w sprawach połączonych Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs v. Loyalty Management UK Ltd i Baxi Group (C-53/09, C-55/09). Spółka Baxi zleciła zarządzanie programem lojalnościowym spółce @1 Ltd. Zarządzanie tym programem przez spółkę @1 obejmowało w szczególności jego promocję wśród klientów poprzez katalogi oraz Internet, rozpatrywanie wniosków o członkostwo w programie, zarządzanie kontami klientów, wybór, nabywanie i dostarczanie prezentów lojalnościowych, jak również prowadzenie infolinii dla klientów.

TSUE rozpatrując sprawę wskazał, że „płatności dokonywane przez sponsora na rzecz podmiotu zarządzającego omawianym programem, który to podmiot dostarcza klientom prezenty lojalnościowe należy uznać w części za wynagrodzenie płacone przez osobę trzecią za dostawę towarów klientom, a w części za wynagrodzenie za usługi świadczone przez zarządzającego tym programem na rzecz sponsora.”

TSUE wskazał, że spółka @1, której spółka Baxi zleciła zarządzanie programem lojalnościowym, zaopatruje się w prezenty lojalnościowe, a ich zasób stanowi własność tej spółki. Wobec tego spółka @1 nie tylko ma prawo do przekazywania prezentów lojalnościowych klientom jak właściciel, ale w rzeczywistości jest ona ich właścicielem.

W analizowanej sprawie TSUE stwierdził, że aby ustalić, czy czynność polegająca na dostarczeniu prezentów lojalnościowych podlega podatkowi VAT należy ustalić, czy na mocy art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy stanowi ona dostawę towarów lub świadczenie usług dokonywane odpłatnie na terytorium kraju przez podatnika działającego w takim charakterze.

TSUE powołał art. 5 ust. 1 szóstej dyrektywy, który stanowi, że za dostawę towarów uważa się przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel. TSUE stwierdził, że z brzmienia tego przepisu wynika, że pojęcie dostawy towarów obejmuje nie tylko przeniesienie własności w formie przewidzianej przez dane prawo krajowe, lecz obejmuje ono także wszelkie przeniesienie władztwa nad rzeczami, które pozwala drugiej stronie na rozporządzanie nimi jak właściciel. Następnie TSUE powołał art. 6 ust. 1 szóstej dyrektywy, zgodnie z którym „świadczenie usług” należy rozumieć jako każdą czynność niestanowiącą dostawy towarów.

TSUE wskazał, że odpłatna dostawa towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy zakłada istnienie bezpośredniego związku pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym wynagrodzeniem. Szósta dyrektywa nie wymaga dla uznania dostawy towarów lub świadczenia usług za czynności odpłatne w rozumieniu art. 2 pkt 1 tej dyrektywy, aby wynagrodzenie za te towary lub usługi było płatne bezpośrednio przez ich odbiorcę. Zgodnie bowiem z art. 11 część A ust. 1 lit. a) tej dyrektywy wynagrodzenie może pochodzić od osoby trzeciej.

W konsekwencji, TSUE stwierdził, że płatności dokonywane przez sponsora na rzecz podmiotu zarządzającego omawianym programem, który to podmiot dostarcza klientom prezenty lojalnościowe należy uznać w części za wynagrodzenie płacone przez osobę trzecią za dostawę towarów klientom, a w części za wynagrodzenie za usługi świadczone przez zarządzającego tym programem na rzecz sponsora.

Rozpatrując zagadnienie prawa do odliczenia podatku naliczonego należy wskazać, że zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane – w części dotyczącej tych czynności.

Natomiast, w myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z treści cytowanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zatem odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podatnik w momencie nabycia towarów lub usług powinien dokonać ich kwalifikacji do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi zakupy te są związane. Najistotniejszym bowiem warunkiem, umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Zaznaczyć jednak należy, że ustawodawca nie precyzuje, w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu.

Zatem niezbędnym warunkiem odliczenia VAT jest istnienie związku pomiędzy zakupami a konkretną transakcją opodatkowaną. Prawo do odliczenia podatku naliczonego powinno przysługiwać podatnikowi w takim zakresie, w jakim działalność podatnika daje to prawo. Aby odliczenie podatku było dopuszczalne, transakcja powodująca naliczenie podatku winna pozostawać w ścisłym związku z transakcjami, które rodzą prawo do odliczenia. W ten sposób prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług zakłada, że poczynione wydatki stanowią element cenotwórczy transakcji obciążonych podatkiem należnym, rodzącym prawo do jego odliczenia.

W tym miejscu należy wskazać, że jak wynika z treści art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z przepisu art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.

W myśl art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Z kolei na podstawie art. 29a ust. 7 ustawy, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Z powyższych przepisów wynika, że co do zasady podstawa opodatkowania obejmuje wszystko co stanowi wartość otrzymanego świadczenia, które dostawca lub świadczący usługę otrzymuje lub powinien otrzymać od kupującego. Z kolei przepis art. 29a ust. 6 i ust. 7 ustawy wymienia elementy, które powinny być wliczane, bądź nie powinny być wliczane do podstawy opodatkowania.

W świetle art. 29a ust. 10 ustawy, podstawę opodatkowania obniża się o:

kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

Zgodnie z powyższą regulacją, każdy koszt bezpośrednio związany z dostawą towarów lub świadczeniem usług, którym dostawca obciążył nabywcę lub klienta, powinien być włączony do podstawy opodatkowania. Zasada włączenia tych świadczeń do podstawy opodatkowania oznacza, że wartości tego typu kosztów, których ciężar przerzucany jest na nabywcę, nie wykazuje się jako odrębnego świadczenia, lecz traktuje jako element świadczenia zasadniczego, z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla świadczenia zasadniczego. W tym miejscu przypomnieć należy, że każda czynność wykonana przez podatnika, której efektem jest świadczenie na rzecz drugiego podmiotu jest w podatku od towarów i usług traktowana jako świadczenie usługi, bowiem usługą jest każde świadczenie wykonane przez podatników w ramach działalności, które nie jest dostawą towarów. Czynność może być albo odpłatna albo nieodpłatna. Jednakże na gruncie podatku od towarów i usług nie występują czynności częściowo odpłatne. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane „po kosztach” ich świadczenia bądź poniżej tych koszów, są czynnościami odpłatnymi o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie.

Należy zaznaczyć, że przepisy ustawy nie ograniczają podatnika w swobodzie ustalania ceny, czyli możliwa jest sprzedaż po cenie niższej niż rzeczywista wartość tych towarów i usług. Taka sytuacja nie różni się niczym od normalnej sprzedaży towaru z zyskiem. Podstawą opodatkowania jest w takiej sytuacji kwota zapłaty z tytułu sprzedaży i nie ma znaczenia, że podatnik w danej chwili sprzedaje ten towar bądź usługę za cenę znacznie niższą. Wyjątek od powyższych zasad ogólnych zachodzi w sytuacjach wskazanych w art. 32 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgadnie z art. 32 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy między nabywcą a dokonującym dostawy towarów lub usługodawcą istnieją powiązania, o których mowa w ust. 2, oraz w przypadku gdy wynagrodzenie jest:

niższe od wartości rynkowej, a nabywca towarów lub usług nie ma zgodnie z art. 86, art. 86a, art. 88 i art. 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
niższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, art. 86a, art. 88 i art. 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a dostawa towarów lub świadczenie usług są zwolnione od podatku,
wyższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, art. 86a, art. 88 i art. 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego

-organ podatkowy określa podstawę opodatkowania zgodnie z wartością rynkową, jeżeli okaże się, że powiązania te miały wpływ na ustalenie wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.

W myśl art. 32 ust. 2 ustawy, przez powiązania, o których mowa w ust. 1, rozumie się powiązania:

w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i art. 11a ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;
wynikające ze stosunku pracy;
wynikające z tytułu przysposobienia.

Stosownie do art. 32 ust. 5 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku transakcji zawieranych pomiędzy podmiotami powiązanymi, w odniesieniu do których właściwy organ podatkowy wydał uprzednie porozumienie cenowe, o którym mowa w dziale III ustawy z dnia 16 października 2019 r. o rozstrzyganiu sporów dotyczących podwójnego opodatkowania oraz zawieraniu uprzednich porozumień cenowych (Dz. U. poz. 2200).

Na podstawie art. 2 pkt 27b ustawy, przez wartość rynkową rozumie się całkowitą kwotę, jaką, w celu uzyskania w danym momencie danych towarów lub usług, nabywca lub usługobiorca na takim samym etapie sprzedaży jak ten, na którym dokonywana jest dostawa towarów lub świadczenie usług, musiałby, w warunkach uczciwej konkurencji, zapłacić niezależnemu dostawcy lub usługodawcy na terytorium kraju; w przypadku gdy nie można ustalić porównywalnej dostawy towarów lub świadczenia usług, przez wartość rynkową rozumie się:

w odniesieniu do towarów – kwotę nie mniejszą niż cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a w przypadku braku ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy,
w odniesieniu do usług – kwotę nie mniejszą niż całkowity koszt poniesiony przez podatnika na wykonanie tych usług.

Z powołanych przepisów wynika, że udzielenie rabatu, o ile nie sprzeciwiają się temu inne przepisy prawa, a ponadto jest ściśle skorelowane z konkretną transakcją, w związku z którą zostało zastosowane i powoduje obniżenie ceny dostarczanych towarów lub świadczonych usług, wpływa na zmniejszenie podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca – zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług – jest podmiotem profesjonalnie zajmującym się organizacją oraz zarządzaniem programami lojalnościowymi. W związku z prowadzoną działalnością Wnioskodawca świadczy na rzecz swoich klientów usługi związane z organizacją konkursów, akcji promocyjnych, sprzedaży premiowej, loterii i innych wydarzeń, mających na celu reklamę firmy klienta, jego produktów i marek. Usługi marketingowe świadczone przez Spółkę podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak wskazuje Zainteresowany, świadczy on na rzecz Przedsiębiorstwa z siedzibą w … (Klient, Sponsor), usługę polegającą na organizacji programu motywacyjnego dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą lub zawodową oraz kupujących w ramach tejże działalności produkty AGD wybranych marek u Klienta oraz dla podmiotów współpracujących z tymi podmiotami gospodarczymi w ramach działalności gospodarczej lub poza działalnością gospodarczą. Program jest w całości finansowany przez Sponsora co oznacza, że Sponsor ponosi koszt jego organizacji przez Wnioskodawcę (koszt usługi marketingowej) oraz koszt związany z zakupem przez Wnioskodawcę oraz wydaniem na rzecz Uczestników Nagród w Programie (koszt nabycia towarów i usług). Nagrody w Programie nabywa, a następnie wydaje Wnioskodawca. Spółka zawarła z Klientem umowę o świadczenie usług marketingowych, w której treści strony postanowiły, że wynagrodzenie Spółki składa się z dwóch elementów kalkulacyjnych: jednego w postaci wynagrodzenia za obsługę Programu (poprowadzenia Programu) i drugiego w postaci wynagrodzenia przewidzianego w celu nabycia i wydania nagród w Programie. Wnioskodawca wskazał, że środki na nabycie Nagród Klient wypłaca Spółce z góry (ewentualną nadwyżkę środków ponad kwotę wydaną na te nagrody Spółka zwraca Klientowi) albo Spółka najpierw nabywa Nagrody a później na podstawie dokumentów potwierdzających poniesione koszty, Klient zwraca Spółce tę kwotę. Część Nagród w Programie stanowią produkty AGD wprowadzone na rynek oraz sprzedawane pod wybranymi markami (Nagrody pod markami Sponsora). Nagrody pod markami Sponsora, tak jak wszystkie pozostałe Nagrody, wydawane są na rzecz Uczestników przez Spółkę. W celu realizacji Programu Spółka nabywa od Sponsora Nagrody pod markami Sponsora – nabycie przez Spółkę Nagród pod markami Sponsora dokumentowane jest poprzez wystawienie przez Sponsora na rzecz Spółki faktury. Następnie Spółka, wydając Nagrody pod markami Sponsora na rzecz Uczestników, dokumentuje tą czynność poprzez wystawienie na rzecz Uczestnika protokołu zdawczo-odbiorczego, zaś na rzecz Sponsora wystawia fakturę dokumentującą sprzedaż na jego rzecz tych ruchomości (odpłatną dostawę towarów). Sprzedaż na rzecz Sponsora przez Spółkę Nagród pod markami Sponsora realizowana jest przez Spółkę z zachowaniem rynkowej marży przyjętej przez strony. Wnioskodawca planuje także w przyszłości wprowadzenie modyfikacji do treści Regulaminu. Zgodnie z planowaną zmianą, po wyborze przez Uczestnika danej Nagrody suma posiadanych przez niego Punktów ulega zmniejszeniu o ilość Punktów potrzebnych do uzyskania tejże Nagrody, a ponadto Uczestnik będzie zobowiązany do zapłaty na rzecz Wnioskodawcy określonej kwoty pieniężnej. Będzie to symboliczna kwota (zakłada się obecnie, że będzie to 1 zł brutto). Także w opisanym zdarzeniu przyszłym II Sponsor będzie wypłacał/zwracał Wnioskodawcy koszt nabycia przez Wnioskodawcę Nagród w Programie.

Wnioskodawca, dokonując zakupu Nagród od Sponsora ma oraz będzie miał prawo do rozporządzania tymi towarami jak właściciel (w rzeczywistości jest ich właścicielem), tj. nabywa te towary we własnym imieniu i na własny rachunek, które następnie są/będą wydawane przez Wnioskodawcę na rzecz Uczestników Programu, a po wprowadzonych zmianach Regulaminu – z zachowaniem symbolicznej odpłatności (1 zł brutto), do której uiszczenia będzie zobowiązany Uczestnik. Ostatecznym konsumentem Nagród pod markami Sponsorów jest/będzie Uczestnik. Ponadto między Wnioskodawcą a Uczestnikami Programu – w planowanym zdarzeniu przyszłym II – nie będą istniały powiązania, o których mowa w art. 32 ust. 2 ustawy.

Odnosząc się do wątpliwości Spółki w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia od Sponsora Nagród pod markami Sponsora należy zauważyć, że w przedstawionych okolicznościach w ramach świadczenia na rzecz Klienta wykonywane są dwie czynności: świadczenie usługi marketingowej związanej z organizacją Programu na rzecz Klienta oraz dostawa towarów w celu wydania na rzecz uprawnionego Uczestnika Programu. Obie te czynności dokonywane są odpłatnie. Płatności za świadczenie usługi marketingowej i nabycie przez Wnioskodawcę w celu wydania Uczestnikowi Nagród w Programie, dokonuje Sponsor.

W związku z powyższym, skoro Wnioskodawca – będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT – nabywa/będzie nabywał w swoim imieniu i na swoją rzecz Nagrody od Sponsora, które następnie są/będą wydawane przez Wnioskodawcę Uczestnikom Programu, a z tytułu ww. dostaw towarów na rzecz Uczestników płatności dokonuje/będzie dokonywał Sponsor, to na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, Wnioskodawcy przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia Nagród pod markami Sponsora. Powyższe prawo do odliczenia będzie przysługiwało, pod warunkiem niewystąpienia przesłanek negatywnych, o których mowa w art. 88 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia od Sponsora Nagród pod markami Sponsora uznaje się za prawidłowe (pytanie oznaczone nr 6 wniosku).

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Zainteresowanego dotyczą również kwestii, czy Spółka będzie uprawniona do zastosowania podstawy opodatkowania VAT według faktycznie przyjętej ceny Nagrody (VAT wyliczony „w stu” od ceny nagrody wynoszącej 1 zł brutto).

Należy zauważyć, że podatnik ma prawo swobodnie układać swoje interesy tak, by działalność gospodarcza była dla niego opłacalna pod względem ekonomicznym, w tym stosując znaczne upusty cenowe, jeśli jest to w jego uznaniu zasadne dla osiągnięcia tego celu. Stosując upusty cenowe należy mieć na uwadze obowiązek dokumentowania zdarzeń gospodarczych. Podatnik powinien więc ten fakt udokumentować odpowiednimi dowodami, z których jednoznacznie wynikać będzie, jakim odbiorcom towarów i w jakich okolicznościach oraz w jakim zakresie upust/rabat przysługuje. Jak już wskazano, jedynie w sytuacji, gdy między podmiotami (kontrahentami) istnieją powiązania w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i art. 11a ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych; wynikające ze stosunku pracy lub wynikające z tytułu przysposobienia (o których mowa w art. 32 ustawy), organ podatkowy może określić wysokość podstawy opodatkowania na podstawie wartości rynkowej tych towarów lub usług, ale tylko w sytuacji, gdyby związki te miały wpływ na ustalenie ceny.

Ponadto należy zaznaczyć, że stosowanie znacznych upustów cenowych/rabatów jest niedopuszczalne w zakresie, jakim ma ono służyć tzw. obejściu przepisów prawa i uniknięciu opodatkowania tej czynności. Tak więc każdy zastosowany upust/rabat powinien być uzasadniony ekonomicznie i prowadzić w końcowym efekcie do osiągnięcia celu, jaki został wytyczony dla działalności gospodarczej, tj. zarobku.

W analizowanej sprawie nie będzie miał zastosowania art. 32 ustawy, gdyż – jak wskazał wprost Wnioskodawca – między nim a Uczestnikami Programu nie będą istniały powiązania, o których mowa w cytowanym wyżej art. 32 ust. 2 ustawy. Celem Programu – którego organizacją na rzecz Klienta będzie zajmował się Wnioskodawca – jest budowanie pozytywnych relacji oraz promocja Produktów wybranych marek poprzez narzędzia informatyczne dostępne na Stronie Internetowej Programu. Ponadto ze wskazań Wnioskodawcy wynika, że w opisanym zdarzeniu przyszłym II Sponsor będzie wypłacał/zwracał Wnioskodawcy koszt nabycia przez Zainteresowanego Nagród w Programie.

W świetle tak przedstawionych okoliczności i powołanych przepisów należy stwierdzić, że podstawę opodatkowania dla towarów (Nagród) sprzedawanych przez Wnioskodawcę Uczestnikom po cenie 1 zł brutto, których koszt nabycia będzie zwracał Zainteresowanemu Klient, stanowić będzie – zgodnie z art. 29a ust. 1 w związku z art. 29a ust. 6 pkt 1 oraz art. 29a ust. 7 pkt 2 ustawy – wszystko, co stanowi zapłatę, którą Wnioskodawca otrzyma od nabywcy z tytułu sprzedaży towaru oraz od Sponsora tytułem wynagrodzenia w celu nabycia i wydania tych Nagród, pomniejszone o kwotę podatku VAT.

Zatem, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym II Spółka winna ustalić podstawę opodatkowania VAT w kwocie faktycznie przyjętej ceny sprzedaży Nagrody na rzecz Uczestnika (VAT wyliczony „w stu” od ceny nagrody wynoszącej 1 zł brutto) oraz kwoty otrzymanej od Sponsora jako zwrot kosztów nabycia tych Nagród (pomniejszonej o kwotę podatku VAT).

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w części pytania oznaczonego nr 7 wniosku, odnośnie ustalenia podstawy opodatkowania w opisanym zdarzeniu przyszłym II, należało uznać za nieprawidłowe.

Odnośnie zaś prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia tych Nagród należy ponownie wskazać, że niezbędnym warunkiem odliczenia VAT jest istnienie związku pomiędzy zakupami a konkretną transakcją opodatkowaną. Prawo do odliczenia podatku naliczonego powinno przysługiwać podatnikowi w takim zakresie, w jakim działalność podatnika daje to prawo. Aby odliczenie podatku było dopuszczalne, transakcja powodująca naliczenie podatku winna pozostawać w ścisłym związku z transakcjami, które rodzą prawo do odliczenia. W ten sposób prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług zakłada, że poczynione wydatki stanowią element cenotwórczy transakcji obciążonych podatkiem należnym, rodzącym prawo do jego odliczenia.

W omawianej sprawie warunki, o których mowa w przepisie art. 86 ust. 1 ustawy zostaną spełnione, gdyż Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Ponadto – jak wynika z treści wniosku – wydatki na zakup Nagród będą związane bezpośrednio z czynnością sprzedaży tych Nagród.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że skoro, jak wyżej wskazano, spełnione są przesłanki z art. 86 ust. 1 ustawy, to w przedstawionym zdarzeniu przyszłym II Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawianych przez Sponsora w związku z zakupem towarów (Nagród) w ramach prowadzonego przez Zainteresowanego Programu. Przy czym prawo to będzie przysługiwało, o ile nie wystąpią przesłanki negatywne wymienione w art. 88 ustawy.

Zatem, stanowisko Spółki w zakresie wskazania, czy z tytułu wydatków poniesionych na zakup Nagród będzie Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego (w części pytania oznaczonego nr 7 wniosku), uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Ponadto wskazać należy, że tut. Organ nie ocenia skuteczności opisanych we wniosku czynności, zatem niniejsza interpretacja została wydana przy założeniu, że opisane czynności będą dokonane zgodnie z powszechnie obowiązującymi przepisami prawa. Przepisy podatkowe bowiem nie regulują stosunków cywilnoprawnych ani nie mają wpływu na ich treść oraz sposób rozliczania transakcji. Organy podatkowe nie mają prawa ingerować w treść zawieranych umów i przyjęty w nich sposób ustalenia należności pomiędzy stronami, chyba że postanowienia umów naruszają przepisy podatkowe, a to może być stwierdzone jedynie w trakcie przeprowadzonego przez organ pierwszej instancji postępowania podatkowego. Zgodnie bowiem z art. 199a § 1 i 2 Ordynacji podatkowej, organ podatkowy dokonując ustalenia treści czynności prawnej, uwzględnia zgodny zamiar stron i cel czynności, a nie tylko dosłowne brzmienie oświadczeń woli złożonych przez strony czynności, a jeżeli pod pozorem dokonania czynności prawnej dokonano innej czynności prawnej, skutki podatkowe wywodzi się z tej ukrytej czynności prawnej. Natomiast organ uprawniony do wydania interpretacji indywidualnej nie ma prawnej możliwości ingerencji w treść tych umów. W konsekwencji Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w wydawanej interpretacji opiera się wyłącznie na przedstawionym opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. Wydając interpretację nie dokonuje bowiem w tym zakresie żadnych ustaleń we własnym zakresie, lecz bazuje wyłącznie na tym co przedstawi Wnioskodawca w opisie sprawy. Tym samym Wnioskodawca ponosi pełną odpowiedzialność za przedstawiony przez siebie stan faktyczny i zdarzenie przyszłe i ewentualne negatywne skutki przedstawienia opisu w sposób niezgodny z rzeczywistością.

Informuje się ponadto, że w niniejszej interpretacji rozstrzygnięto wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług (pytania oznaczone we wniosku nr 6 i 7). Natomiast w kwestiach dotyczących podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku dochodowego od osób fizycznych zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin