2021.02.11 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.815.2020.2.AB
z 11 lutego 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 października 2020 r. (data wpływu 16 października 2020 r.), uzupełnionym pismem z 5 stycznia 2021 r. (data wpływu 12 stycznia 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

nieuznania sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działek nr 1, 2, 3, 4, 5 za czynność wyłączoną z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy – jest prawidłowe,
braku zwolnienia od podatku VAT sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działki nr 1 - jest nieprawidłowe,
możliwości zwolnienia od podatku VAT sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działek nr 2, 3, 4, 5 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 października 2020 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działek nr 1, 2, 3, 4, 5 za czynność wyłączoną z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy zwolnienia od podatku VAT sprzedaży prawa użytkowania wieczystego ww. działek,

Ww. wniosek został uzupełnionym pismem z 5 stycznia 2021 r. (data wpływu 12 stycznia 2020 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 16 grudnia 2020 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.815.2020.1.AB.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

1.WPROWADZENIE

Sp. z o.o. (dalej jako: „Wnioskodawca”) jest przedsiębiorcą o czynnym statusie podatnika VAT - prowadzącym całoroczny ośrodek wypoczynkowy położony nad jeziorem. Wnioskodawca jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości położonej (…), w obrębie ewidencyjnym (…), dla której prowadzona jest przez Sąd Rejonowy (dalej jako: „Nieruchomość”). Nieruchomość składa się z poniższych działek gruntu: (…). Na działkach 2, 1, 3, 4, 5 oraz 6 znajdują się trwale związane z gruntem budynki w postaci: budynku zakwaterowania turystycznego o powierzchni zabudowy 1748 m², budynku handlowo-usługowego o powierzchni zabudowy 47 m² oraz 3 budynków niemieszkalnych trwale związanych z gruntem oraz dwóch budowli trwale związanych z gruntem w postaci toalet. Pozostałe działki gruntu są niezabudowane. Teren, na którym zlokalizowana jest Nieruchomość nie jest objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. W obecnej chwili Wnioskodawca przymierza się do sukcesywnej sprzedaży osobom trzecim prawa użytkowania wieczystego działek gruntu o numerach: 1, 2, 3, 4, 5.

A.SPRZEDAŻ PRAWA UŻYTKOWANIA WIECZYSTEGO DZIAŁKI GRUNTU 1 („ZDARZENIE PRZYSZŁE 1”)

Działka 1 o powierzchni 1654 m² powstała z działki 7. Na podstawie decyzji o warunkach zabudowy Wójta Gminy 7 z dnia 8 sierpnia 2011 roku (nr G) dla inwestycji polegającej na zmianie sposobu użytkowania budynku wczasowego na dom spokojnej starości na terenie działek numer 7 i 8 przesądzony został budowlany charakter działki 7. W konsekwencji, działka gruntu o nr 1 jest objęta w/w decyzją o warunkach zabudowy, co bezpośrednio określa charakter tej działki, jako terenu budowlanego. Na terenie działki 1 znajdują się nakłady dotychczasowych najemców w postaci czterech drewnianych domków letniskowych, które nie są trwale związane z gruntem tj. są posadowione na betonowych bloczkach, które to domki letniskowe stanowią bezpośrednio własność osób trzecich, którzy wynajmowali dotychczas działkę 1, a w ramach opisywanego zdarzenia przyszłego zakupią prawo użytkowania wieczystego gruntu działki 1. Dodatkowo na działce 1, , zgodnie z wypisem z kartoteki budynków wydanym przez Starostę z dnia 19 kwietnia 2020 roku, znajduje się trwale związana z gruntem toaleta o powierzchni 34 m.2 (PKOB 1274), której stan techniczny nie pozwala na jej wykorzystywanie zgodne z pierwotnym celem. Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działki gruntu 1 o powierzchni 1654 m² (przedmiot transakcji). („ZDARZENIE PRZYSZŁE 1”)

B.SPRZEDAŻ PRAWA UŻYTKOWANIA WIECZYSTEGO DZIAŁKI GRUNTU 2 („ZDARZENIE PRZYSZŁE 2”)

Działka 2 o powierzchni 1302 m² została wydzielona z działki o numerze 7. Wcześniej dla działek o numerach 7 oraz 8 wydana została decyzja Wójta Gminy z dnia 8 sierpnia 2011 roku o warunkach zabudowy. Działka gruntu jest objęta w/w decyzją o warunkach zabudowy, co bezpośrednio określa budowlany charakter tej działki. Dodatkowo, Wnioskodawca jest właścicielem posadowionej na działce 2 nieruchomości - budynku handlowo-usługowego o powierzchni 47 m² - trwale związanego z gruntem, o symbolu PKOB 1230, ukończonym oraz używanym bezpośrednio od 1985 roku (dalej: Budynek 1”). Wnioskodawca nie ponosił nakładów na ulepszenie Budynku nr 1 w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym w wysokości wyższej niż 30% wartości początkowej budynku. Na tejże działce, zgodnie z wypisem z kartoteki budynków wydanym przez Starostę z dnia 19 kwietnia 2020 roku, znajduje się również trwale związana z gruntem budowla w postaci toalety publicznej, o symbolu PKOB 1274. Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działki gruntu 2 wraz z posadowionym budynkiem oraz budowlą. („ZDARZENIE PRZYSZŁE 2”).

C.SPRZEDAŻ PRAWA UŻYTKOWANIA WIECZYSTEGO DZIAŁKI GRUNTU 3 („ZDARZENIE PRZYSZŁE 3”)

Działka 3 o powierzchni 1.58 ha powstała z działki 7 - na podstawie decyzji o warunkach zabudowy Wójta Gminy z dnia 8 sierpnia 2011 roku dla inwestycji polegającej na zmianie sposobu użytkowania budynku wczasowego na dom spokojnej starości na terenie działek numer 7 i 8. W konsekwencji, działka gruntu o nr 3 jest objęta w/w decyzją o warunkach zabudowy, co bezpośrednio określa charakter tej działki, jako terenu budowlanego. Dodatkowo, na tej działce, zgodnie z wypisem z kartoteki budynków wydanym przez Starostę z dnia 19 kwietnia 2020 roku, posadowione są, oddane do użytkowania w 1985 roku, budynki - (i) budynek administracyjno-socjalny trwale związany z gruntem (PKOB 1212) o powierzchni 1748 m², (ii) dwa budynki zakwaterowania turystycznego trwale związane z gruntem (PKOB 1274) o powierzchni odpowiednio 90 m² oraz 92 m², a także (iii) trwale związany z gruntem budynek magazynu (PKOB 1274) o powierzchni 78 m². Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działki gruntu 3 wraz z posadowionymi na niej obiektami budowlanymi. („ZDARZENIE PRZYSZŁE 3”) Wnioskodawca nie ponosił nakładów na ulepszenie budynków w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym w wysokości wyższej niż 30% wartości początkowej każdego z tych budynków.

D.SPRZEDAŻ PRAWA UŻYTKOWANIA WIECZYSTEGO DZIAŁKI GRUNTU 4 („ZDARZENIE PRZYSZŁE 4”)

Na działce 4 posadowiony jest trwale związany z gruntem budynek stołówki (PKOB 1274) o powierzchni 342 m², którego budowę zakończono w roku 1985. Od tego roku Działka gruntu o numerze 4 o powierzchni 2675 m² została w przeszłości wydzielona z działki nr 9 (zgodnie z decyzją o podziale nieruchomości Wójta Gminy z dnia 01 lipca 2015 roku). Dla działki 9, w przeszłości (przed podziałem) w dniu 18 września 2014 roku wydana została przez Wójta Gminy decyzja o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie maksymalnie 14 budynków rekreacji indywidualnej. Pomimo wydania decyzji o warunkach zabudowy Wnioskodawca nie zrealizował tej inwestycji i w/w działki nie zostały zabudowane. Dodatkowo w zakresie działki gruntu 9 w dniu 08 listopada 2010 roku wydana została decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego przez Wójta Gminy na wniosek Spółki. Inwestycja polegała na budowie linii kablowej 0,4 kV dla zasilania w energię elektryczną dla przyszłego zespołu domów mieszkalnych na terenie działek 10 oraz 9, z której to wydzielona została przedmiotowa działka 4. W konsekwencji, teren działki gruntu o nr 4 jest objęty w/w decyzją o warunkach zabudowy, co bezpośrednio określa charakter tej działki, jako terenu budowlanego. Na działce 4, zgodnie z wypisem z kartoteki budynków wydanym przez Starostę z dnia 19 kwietnia 2020 roku, posadowiony jest trwale związany z gruntem budynek stołówki (PKOB 1274) o powierzchni 342 m², którego budowę zakończono oraz oddano do użytku w roku 1985. Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działki gruntu wraz z w/w budynkiem. („ZDARZENIE PRZYSZŁE 4”). Wnioskodawca nie ponosił nakładów na ulepszenie budynku w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym w wysokości wyższej niż 30% wartości początkowej budynku.

E.SPRZEDAŻ PRAWA UŻYTKOWANIA WIECZYSTEGO DZIAŁKI GRUNTU 5 („ZDARZENIE PRZYSZŁE 5”)

Działka gruntu o numerze 5 o powierzchni 4003 m² została w przeszłości wydzielona z działki nr 9 (zgodnie z decyzją o podziale nieruchomości Wójta Gminy z dnia 01 lipca 2015 roku). Dla działki 9, w przeszłości (przed podziałem) w dniu 18 września 2014 roku wydana została przez Wójta Gminy decyzja o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie maksymalnie 14 budynków rekreacji indywidualnej. Pomimo wydania decyzji o warunkach zabudowy Wnioskodawca nie zrealizował tej inwestycji i w/w działki nie zostały zabudowane. Dodatkowo w zakresie działki gruntu 9 w dniu 08 listopada 2010 roku wydana została decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego przez Wójta Gminy na wniosek Spółki. Inwestycja polegała na budowie linii kablowej 0,4 kV dla zasilania w energię elektryczną dla przyszłego zespołu domów mieszkalnych na terenie działek 10 oraz 9, z której to wydzielona została przedmiotowa działka 5. W konsekwencji, teren działki gruntu o nr 5 jest objęty w/w decyzją o warunkach zabudowy, co bezpośrednio określa charakter tej działki, jako terenu budowlanego. Na działce 5, zgodnie z wypisem z kartoteki budynków wydanym przez Starostę z dnia 19 kwietnia 2020 roku, posadowione są dwa budynki trwale związane z gruntem: (i) budynek stolarni (PKOB 1274) o powierzchni 278 m² pełniący również funkcję pomieszczenia administracyjnego oraz budynku bosmanatu, w którym Wnioskodawca przechowuje sprzęt wodny oraz (ii) budynek ślusarni (PKOB 1274) o powierzchni 56 m². Budynki zostały ukończone w roku 1985. Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działki gruntu wraz z w/w budynkami. („ZDARZENIE PRZYSZŁE 5”) Wnioskodawca nie ponosił nakładów na ulepszenie budynków w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym w wysokości wyższej niż 30% wartości początkowej każdego z tych budynków.

Przedmiotowe działki gruntu były wcześniej oraz są aktualnie wynajmowane osobom trzecim. Ma to znaczenie z perspektywy art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, bowiem przedmiotowe działki nie były wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

Ad.1.

Przedmiotem zbycia przez Wnioskodawcę nie będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55(1) ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny.

Ad.2.

Nie będzie istniała faktyczna możliwość kontynuowania działalności prowadzonej przez nabywcę wyłącznie w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji, bowiem przedmiotem transakcji będzie prawo użytkowania wieczystego przedmiotowych działek bez organizacyjno- prawnej struktury umożliwiającej prowadzenie działalności gospodarczej tj. m. in. bez bazy klientów, bez organizacyjno-sanitamego zaplecza, bez struktur pracowniczych. W tym kontekście należy dodać, że działalność prowadzona przez Wnioskodawcę w zakresie organizacji obozów wypoczynkowych odbywa się m in. przy użyciu budynku głównego, który będzie przedmiotem transakcji, natomiast budynek sam w sobie (bez przejścia organizacyjnego struktury przedsiębiorstwa) nie będzie umożliwiał kontynuowania działalności w oparciu o składniki, które są przedmiotem transakcji.

W konsekwencji, przejęte składniki w ramach transakcji nie pozwoliłby nabywcy w żadnym stopniu na prowadzenie działalności gospodarczej tożsamej z działalnością Wnioskodawcy. Nabywca, w celu prowadzenia działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji koniecznie musiałby dodatkowo podjąć szereg czynności faktycznych prowadzących do zapewnienia zaplecza organizacyjnego oraz sanitarnego dla prowadzonej działalności. Dodatkowo, Wnioskodawca musiałby podjąć działania prawne prowadzące do zawarcia umów na organizację obozów wypoczynkowych dla terenu objętego przedmiotem transakcji. Z całą pewnością, nabywca powinien pozyskać administracyjno-prawne uprawnienia do prowadzenia działalności w zakresie organizacji obozów wypoczynkowych.

Ad.3.

Na bazie nabytego zespołu składników - nabywca nie będzie kontynuować działalności gospodarczej dotychczas prowadzonej przez Wnioskodawcę. Co więcej, sam Wnioskodawca nie zaprzestanie wskutek transakcji prowadzenia w sposób dotychczasowy swojej działalności gospodarczej, bowiem w dalszym ciągu będzie organizował obozy wypoczynkowe, udostępniał pola namiotowe i swoją infrastrukturę wypoczynkową dla turystów.

Ad.4

Z uwagi na fakt, iż odpowiedź na pytanie nr 1 jest przecząca, Wnioskodawca wskazuje, że przedmiot transakcji na dzień zbycia w żadnym stopniu nie będzie posiadał żadnej (nawet potencjalnej) samodzielnej zdolności do działania jako niezależne przedsiębiorstwo realizujące określone zadania gospodarcze w istniejącym przedsiębiorstwie, bowiem przedmiotem transakcji są prawa użytkowania wieczystego przedmiotowych działek gruntu wraz z prawem własności posadowionych na nich nieruchomościach (bez organizacyjnego wyodrębnienia ze struktury Wnioskodawcy oraz bez kadry pracowniczej, infrastruktury technicznej, pozwoleń administracyjno-prawnych, zobowiązań finansowych oraz zobowiązań umownych).

Przedmiot transakcji na dzień zbycia w żaden sposób nie będzie stanowił organizacyjnie i finansowo wyodrębnionego (w istniejącym przedsiębiorstwie) zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym w szczególności zobowiązań, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Jak wskazano powyżej, zadania gospodarcze realizowane przez Wnioskodawcę sprowadzają się do zawierania umów z podmiotami organizującymi obozy wypoczynkowe dla dzieci i młodzieży. W ramach tych umów udostępniana jest infrastruktura Ośrodka - terenu rekreacyjnego położonego przy budynku głównym oraz pól namiotowych, gdzie uczestnicy obozów wypoczynkowych grają w gry zespołowe oraz korzystają z jeziora i pobliskiej plaży. Przedmiotem transakcji będzie w założeniu budynek główny, w którym jest aktualnie stołówka oraz część miejsc na zakwaterowanie natomiast z całą pewnością nabycie tego składnika nie umożliwi nabywcy kontynuacji prowadzonej aktualnie działalności przez Wnioskodawcę, z uwagi na poniższe przesłanki.

W odniesieniu do wyodrębnienia organizacyjnego, wskazać należy, że przedmiot transakcji nie jest w żaden sposób wyodrębniony w strukturze organizacyjnej przedsiębiorstwa - rozumianej jako dział, wydział odział itp. Dlatego też przedmiot transakcji nie znajduje wyodrębnienia w umowie spółki. Wnioskodawca nie przyjął innych aktów korporacyjnych. W konsekwencji, Wnioskodawca wskazuje, że przedmiot transakcji na dzień zbycia nie będzie wyodrębnionym organizacyjne na bazie umowy, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze przedsiębiorstwem bądź zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa. Brak wyodrębnienia organizacyjnego przejawia się tym, że przedmiotowe działki gruntu traktowane są wyłącznie jako składniki majątkowe spółki. Składniki majątkowe stanowiące przedmiot transakcji nie zostały wydzielone organizacyjnie z przedsiębiorstwa Wnioskodawcy też w postaci oddziału lub zakładu, co świadczyłoby o intencji prowadzenia działalności przy ich wykorzystaniu jako całkowicie samodzielnej. Brak jest również innych czynników o charakterze organizacyjnym, które pozwoliłyby na jednoznaczne rozgraniczenie zbywanego majątku od pozostałego majątku przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, chociażby w formie o mniejszym stopniu wyodrębnienia niż oddział lub zakład. Dodatkowo, wszystkie działki gruntu znajdują się w jednej księdze wieczystej prowadzonej przez Sąd Rejonowy.

Niezależnie należy podkreślić, że do przedmiotu transakcji nie zostały oraz nie zostaną przyporządkowane składniki majątku takie jak należności, zobowiązania, środki pieniężne itp. - bezpośrednio związane z działalnością Wnioskodawcy, które umożliwiałby prowadzenie działalności samodzielnie i w sposób niezależny od pozostałej części przedsiębiorstwa.

W ramach planowanej sprzedaży przedmiotowych działek gruntu nie będą przenoszone żadne umowy/roszczenia czy zobowiązania. W odniesieniu do przedmiotu transakcji nie istnieją obiektywnie żadne umowy gospodarcze (w tym żadne umowy na wykonanie określonych prac w zakresie przedmiotu transakcji wraz z nich rozliczeniami), które potencjalnie mogłyby przejść na nabywcę.

W zakresie transakcji nie przechodzi na nabywcę również żaden dedykowany rachunek bankowy. Jednocześnie Wnioskodawca nie ma organizacyjnie przypisanego żadnego pracownika ze swojej kadry względem przedmiotu transakcji. W ocenie Wnioskodawcy, przedmiot transakcji nie stanowi żadnej wyodrębnionej jednostki organizacyjnej w jego strukturze.

W odniesieniu do wyodrębnienia finansowego wskazać należy, że nie zachodzi sytuacja, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe byłoby przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do przedmiotu transakcji. Jak wskazano powyżej, przedmiotem transakcji w ramach opisywanego zdarzenia przyszłego są wyłącznie działki gruntu z posadowionymi na nich budynkami. Wnioskodawca nie jest w stanie wyodrębnić w swojej ewidencji księgowej przychodów uzyskiwanych w związku z posiadaniem majątku w postaci przedmiotowych działek gruntu oraz ich wynajmu. Dodatkowo, przedmiotowe działki nie generują tzw. kosztów eksploatacyjnych, które potencjalnie mogłyby podlegać w sposób szczególny wyodrębnieniu organizacyjnemu (charakterystycznemu dla nieruchomości inwestycyjnych). Wobec powyższego, należy wskazać jednoznacznie, że na dzień zbycia nie będzie możliwe przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do przedmiotu transakcji.

W odniesieniu do wyodrębnienia funkcjonalnego wskazać należy, że działki gruntu składające się na przedmiot transakcji, nie stanowią funkcjonalnie odrębnej całości, rozumianej jako elementy umożliwiające samodzielne prowadzenie działań gospodarczych. W ocenie Wnioskodawcy przedmiot transakcji nie posiada potencjalnej zdolności do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy, z uwagi na fakt, że w ramach zdarzenia przyszłego nie są przenoszone żadne zobowiązania, a do przedmiotu transakcji nie można obiektywnie przypisać żadnego szczególnego/dedykowanego zakresu zadań i obowiązków, które przeszłyby na nabywcę, bowiem przedmiotem transakcji są wyłącznie działki gruntu z posadowionymi na nich budynkami.

Należy zaznaczyć, że:

Wnioskodawca planuje sprzedaż działek gruntu dopiero po zakończeniu trwania każdorazowej umowy najmu. W tym sensie Wnioskodawca nie przenosi żadnych zobowiązań charakterystycznych dla zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Wnioskodawca nie prowadzi żadnych czynności dotyczących bieżącego administrowania przedmiotem transakcji, co mogłoby podlegać potencjalnemu wyodrębnieniu.
Z uwagi na fakt, że przedmiotowe działki gruntu są traktowane wyłącznie jako składniki majątku Wnioskodawcy to nie może być w ogóle mowy o sformalizowanym zarządzaniu przedmiotowymi działkami w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy co mogłoby potencjalnie wpływać na wyodrębnienie przedmiotu transakcji.

W konsekwencji, uwzględniając powyższe, w odniesieniu do pytania nr 4 należy wskazać, że przedmiot transakcji, w którego skład wchodzą wyłącznie działki gruntu wraz z posadowionymi na nich budynkami:

i.nie stanowi zespołu składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) które pozostają w funkcjonalnym związku i są przeznaczone do wykonywania określonych zadań gospodarczych (brak wyodrębnienia funkcjonalnego);

ii.nie posiada określonego, wydzielonego miejsca w strukturze organizacyjnej przedsiębiorstwa (brak wyodrębnienia organizacyjnego);

iii.przedmiot transakcji nie został finansowo wyodrębniony w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy (brak wyodrębnienia finansowego);

iv.przedmiot transakcji nie mógłby też obiektywnie stanowić odrębnego przedsiębiorstwa, które w sposób samodzielny realizowałoby określone zadania gospodarcze.

Ad.5.

W ocenie Wnioskodawcy, w oparciu o otrzymany majątek nabywca nie będzie kontynuował działalność w zakresie, w jakim prowadził ją Wnioskodawca, bowiem Wnioskodawca na dzień sprzedaży nie będzie już stroną umów najmu przedmiotowych działek. Działki miałyby zostać po prostu sprzedane dla zupełnie innego celu niż prowadzenie ośrodka wypoczynkowego (cel mieszkaniowy). W ramach sprzedaży nie przejdą żadne umowy najmu, ponieważ one nie będą na dzień sprzedaży istnieć. Dodatkowo, działalność, którą aktualnie prowadzi Wnioskodawca, powiązana jest wyłącznie z szeroko pojętą organizacją obozów wypoczynkowych. Z tego względu, gdyby potencjalnie nabywca chciał wykorzystać przedmiotowe działki do wynajmu musiałby w pierwszej kolejności zawrzeć zupełnie nowe umowy, a wcześniej zorganizować się gospodarczo w taki sposób aby znaleźć klientów oraz zaoferować im usługi najmu gruntu. W odpowiedzi na pytanie nr 5 bardzo istotną okolicznością jest to, że nabywca nie miałby możliwości zorganizowania obozów wypoczynkowych z uwagi na brak kadry, stosownych umów, odpowiednich pozwoleń administracyjno-prawnych oraz pozostałych okoliczności natury prawnej, które nie będą przedmiotem transakcji.

II. Odpowiedzi na pytania odnośnie do działki nr 1

Ad.1.

Ad.2.

Znajdująca się na działce nr 1 toaleta trwale związana z gruntem jest budowlą w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane, natomiast jej stan techniczny nie pozwala na jej aktualne wykorzystywanie zgodne z celem.

Ad.2a.

Przy nabyciu w/w toalety Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ad.2b.

Używanie nastąpiło z dniem ukończenia budowli tj. 31 grudnia 1985 roku. Pierwsze używanie nastąpiło w taki sposób, że ówczesny właściciel wykorzystywał budowlę oferując możliwość jej używania dla ówczesnych wczasowiczów.

Ad.2c.

Sama toaleta nie była przedmiotem najmu ani dzierżawy ani umów podobnych. Była i jest ogólnodostępną budowlą.

Ad.2d.

Jak wskazano w treści wniosku, Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym toalety. Jako, że nie ponosił wydatków, to nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ad.2e.

Wnioskodawca nie poniósł takich wydatków, o jakich mowa w pytaniu.

Ad.2f.

Toaleta nie była ulepszana w sposób przekraczający 30% jej wartości początkowej. Po tym jak zaczęto ją używać, jej stan nie był ulepszany.

Ad.2g.

W/w toaleta nie była wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku.

III. Odpowiedzi na pytania odnośnie do działki nr 2

Ad.1.

Przy nabyciu w/w toalety Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ad.2.

Ad.3.

Sama toaleta nie była przedmiotem najmu ani dzierżawy ani umów podobnych. Była i jest ogólnodostępną budowlą.

Ad.4.

Ad.5.

Wnioskodawca nie poniósł takich wydatków, o jakich mowa w pytaniu.

Ad.6.

Toaleta nie była ulepszana w sposób przekraczający 30% jej wartości początkowej. Po tym jak zaczęto ją używać, jej stan nie był ulepszany.

Ad.7.

W/w toaleta nie była wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku.

Ad.8.

Przy nabyciu budynku handlowo-usługowego Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

IV. Odpowiedź na pytanie odnośnie do działki 3.

Ad.1.

Przy nabyciu budynków znajdujących na działce 3 tj. (i) budynku administracyjno-socjalnego trwale związanego z gruntem (PKOB 1212) o powierzchni 1748 m², (ii) dwóch budynków zakwaterowania turystycznego trwale związanych z gruntem (PKOB 1274) o powierzchni odpowiednio 90 mv oraz 92 m², a także (iii) trwale związanego z gruntem budynku magazynu (PKOB 1274) o powierzchni 78 m², Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

V. Odpowiedź na pytanie odnośnie do działki nr 4.

Ad.1.

Przy nabyciu budynku stołówki znajdującego się na działce 4 Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

VI.

Odpowiedź na pytanie odnośnie do działki nr 5.

Ad.1.

Przy nabyciu budynku stolarni i ślusarni Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ad.2.

Pierwsze używanie budynku stolarni, jak i ślusarni nastąpiło 31 grudnia 1985 roku. Pierwsze używanie nastąpiło w taki sposób, że ówczesny właściciel wykorzystywał w/w budynki do swojej działalności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy planowane (opisane powyżej) wszystkie zdarzenia przyszłe o numerach od 1 do 5 będą wyłączone z opodatkowania VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT?
Czy biorąc pod uwagę opisane powyżej zdarzenie przyszłe nr 1, Wnioskodawca prawidłowo uważa, że sprzedaż prawa użytkowania wieczystego działki gruntu nr 1 w ramach zdarzenia przyszłego nr 1 nie będzie podlegać zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.)?
Czy biorąc pod uwagę opisane zdarzenie przyszłe nr 2, Wnioskodawca prawidłowo uważa, że sprzedaż prawa użytkowania wieczystego działki gruntu 2 w ramach zdarzenia przyszłego nr 2 wraz z naniesionym budynkiem handlowo-usługowym o powierzchni 47 m² - trwale związanym z gruntem, o symbolu PKOB 1230, ukończonym oraz używanym bezpośrednio od 1985 roku, stanowiącymi odrębny od gruntu przedmiot własności, będzie podlegać zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.)?
Czy biorąc pod uwagę opisane zdarzenie przyszłe nr 3, Wnioskodawca prawidłowo uważa, że sprzedaż prawa użytkowania wieczystego działki gruntu 3 w ramach zdarzenia przyszłego nr 3 wraz z naniesionymi budynkami w postaci: (i) budynku administracyjno-socjalnego trwale związanego z gruntem (PKOB 1212) o powierzchni 1748 m², (ii) dwóch budynków zakwaterowania turystycznego trwale związane z gruntem (PKOB 1274) o powierzchni odpowiednio 90 m² oraz 92 m², a także (iii) trwale związanego z gruntem budynku magazynu (PKOB 1274) o powierzchni 78 m², ukończonymi oraz używanymi bezpośrednio od 1985 roku, stanowiącymi odrębny od gruntu przedmiot własności, będzie podlegać zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.)?
Czy biorąc pod uwagę opisane zdarzenie przyszłe nr 4, Wnioskodawca prawidłowo uważa, że sprzedaż prawa użytkowania wieczystego działki gruntu 4 w ramach zdarzenia przyszłego nr 4 wraz z naniesionym budynkiem stołówki o powierzchni 342 m² - trwale związanym z gruntem, o symbolu PKOB 1274, ukończonym oraz używanym bezpośrednio od 1985 roku, stanowiącymi odrębny od gruntu przedmiot własności, będzie podlegać zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z póżn zm.)?
Czy biorąc pod uwagę opisane zdarzenie przyszłe nr 5, Wnioskodawca prawidłowo uważa, że sprzedaż prawa użytkowania wieczystego działki gruntu 5 w ramach zdarzenia przyszłego nr 5 wraz z naniesionymi budynkami w postaci: (i) budynku stolarni (PKOB 1274) o powierzchni 278 m² pełniącego również funkcję pomieszczenia administracyjnego i budynku bosmanatu oraz (ii) budynku ślusarni (PKOB 1274) o powierzchni 56 m², ukończonymi oraz używanymi bezpośrednio od 1985 roku, stanowiącymi odrębny od gruntu przedmiot własności, będzie podlegać zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z póżn. zm.)?

Stanowisko Wnioskodawcy:

AD 1. STANOWISKO WNIOSKODAWCY PRZYPORZĄDKOWANE DO PYTANIA 1

W celu rozstrzygnięcia, czy opisane zdarzenia przyszłe będą wyłączone od opodatkowania VAT, konieczne jest w pierwszej kolejności ustalenie, czy transakcje sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu z posadowionymi budynkami mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT, zawartym w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT oraz czy żadne z wyłączeń z opodatkowania VAT, wskazanych w art. 6 ustawy o VAT, nie znajdzie zastosowania. W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jednocześnie, zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, towarami są rzeczy oraz ich części, jak również wszelkie postacie energii. Stosownie zaś do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej. Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa Oznacza to, iż transakcja mająca za przedmiot przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część nie podlega opodatkowaniu VAT

Ustawa o VAT nie zawiera definicji „przedsiębiorstwa”. W przeszłości, organy podatkowe (oraz sądy administracyjne) odwoływały się w tym zakresie do definicji przedsiębiorstwa zawartej w przepisach Kodeksu cywilnego. Ustawa o VAT definiuje natomiast pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dalej „.ZCP"). Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, pod pojęciem ZCP rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącymi przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawą merytorycznych przemawiających za tym, iż przedmiotem analizowanych zdarzeń przyszłych (od 1 do 6) nie jest przedsiębiorstwo Wnioskodawcy, dostarczają orzeczenia sądów (Wyrok NSA z dnia 6 października 1995 r., sygn. SA/Gd 1959/94 oraz wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 06 czerwca 2008 r., sygn. I SA/Wr 355/08), w których wyrażono tezę, iż zbycie przez podatnika tylko części jego aktywów z definicji nie może być zakwalifikowane jako zbycie przedsiębiorstwa, choćby nawet przedmiotem zbycia była zdecydowana większość składników majątkowych funkcjonującego przedsiębiorstwa. Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi bowiem stanowić całość pod względem organizacyjnymi i funkcjonalnym Tymczasem, przedmiot Transakcji (wynikły ze zdarzeń przyszłych) nie tworzy takiej funkcjonalnej całości zdolnej do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej - bowiem przedmiotem transakcji są wyłącznie działki gruntu z posadowionymi obiektami budowlanymi. Na uwagę zasługuje również zawarta w ustawowej definicji przedsiębiorstwa i niejednokrotnie podkreślana w orzecznictwie sądów (Wyrok NSA z dnia 22 stycznia 1997 r., sygn.: SA/Sz 2724/95, wyrok NSA z dnia 24 listopada 1999 r. sygn.: I SA/Kr 1189/99 oraz wyrok WSA w Gdańsku z dnia 04 grudnia 2013 r., sygn.: I SA/Gd 1205/13, utrzymany w mocy przez wyrok NSA z dnia 25 czerwca 2015 r., sygn..: I FSK 572/14) kwestia, iż przedsiębiorstwo nie jest tylko sumą jego składników, lecz ich zorganizowanym zespołem. Zdaniem Wnioskodawcy, składniki majątkowe będące przedmiotem opisanych wszystkich zdarzeń przyszłych nie stanowią zorganizowanego zespołu, jako że m.in. zobowiązania i należności, a także szereg innych ważnych składników służących Wnioskodawcy do prowadzenia działalności gospodarczej, nie zostaną przejęte przez nabywców Z powyższych względów, zdaniem Wnioskodawców, nie ma podstaw, aby Transakcję sprzedaży prawa użytkowania wieczystego przedmiotowych działek gruntu zaklasyfikować jako zbycie przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

Ponadto, działalność polegająca na wynajmie tychże działek - nie stanowi ZCP wyodrębnionej w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę. Przesłankami uznania danego zespołu składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest bowiem, aby: (i) istniał zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) powiązanych funkcjonalnie oraz aby składniki te byty przeznaczone do realizacji określonych zadań gospodarczych; (ii) zespół tych składników był wyodrębniony organizacyjnie w istniejącym przedsiębiorstwie; (iii) zespół tych składników był wyodrębniony finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie; (iv) zespół tych składników mógł stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze

Aby zatem można było mówić o wyodrębnieniu funkcjonalnym przenoszonych składników, musiałyby one pozostawać między sobą we wzajemnych interakcjach w taki sposób, że należałoby je traktować jako zorganizowany, autonomiczny zespół.

Tymczasem, w analizowanym przypadku składniki będące przedmiotem opisanych zdarzeń przyszłych nie stanowią takiego autonomicznego, zorganizowanego zespołu m.in. z uwagi na fakt, iż przedmiotem transakcji będą wyłącznie prawa użytkowania wieczystego działek gruntu 2, 1, 3, 4 oraz 5. Natomiast cały szereg istotnych składników wykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy nie zostanie przejęty przez nabywców. Zgodnie z dominującą praktyką organów podatkowych, o wyodrębnieniu organizacyjnym zorganizowanej części ze struktur przedsiębiorstwa powinny bowiem świadczyć przykładowo odpowiednie zapisy statutu, regulaminu, zarządzenia lub innego aktu o podobnym charakterze. W konsekwencji, wskazać należy, iż przenoszone składniki nie spełniają też kryterium wyodrębnienia organizacyjnego. Wyodrębnienie organizacyjne spełnione byłoby również wówczas, gdyby zorganizowana część przedsiębiorstwa miała swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, oddział, wydział itp. Tymczasem, przenoszone składniki majątkowe i oparta o nie działalność Wnioskodawcy nie są obecnie wyodrębnione w żaden z powyższych sposobów w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy. W szczególności też przenoszone działki gruntu nie będą posiadały zdolności do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo zdolne do samodzielnej realizacji zadań gospodarczych. Jako kryterium zdolności do funkcjonowania (jako niezależne przedsiębiorstwo) w praktyce wskazuje się bowiem możliwość samodzielnego działania na rynku jako odrębny podmiot prowadzący zadania gospodarcze realizowane w obecnym przedsiębiorstwie - co nie sposób stwierdzić w niniejszej sytuacji.

Na rzecz nabywców nie będzie przenoszone również finansowanie (tzn. zobowiązania) kluczowe dla działania każdego biznesu Powyższe potwierdza zatem jednoznacznie, iż przenoszone działki gruntu nie będą posiadały same w sobie zdolności do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo. Tym samym, sprzedawane składniki majątkowe nie będą spełniały definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa, określonej w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. Powyższe potwierdza zatem jednoznacznie, że przedmiot Transakcji opisany w zdarzeniach przyszłych od 1 do 5 nie może zostać uznany za przedsiębiorstwo, ani ZCP Wnioskodawcy.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, planowana Transakcja opisana w zdarzeniach przyszłych od 1 do 5 nie będzie wyłączona z opodatkowania VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

WPROWADZENIE WNIOSKODAWCY W ZAKRESIE ODPOWIEDZI PRZYPORZĄDKOWANEJ DO PYTAŃ 2 - 6

Sprzedaż prawa użytkowania wieczystego działek gruntu 1, 2, 3, 4 oraz 5 w ramach opisanych powyżej zdarzeń przyszłych nr 1-6 będzie opodatkowana jako dostawa towarów, chyba że zastosowanie znalazłoby jedno ze zwolnień przewidzianych w ustawie o VAT. W przedmiotowym przypadku, sprzedaż prawa użytkowania wieczystego w/w działek gruntu w ramach planowanej Transakcji mogłaby potencjalnie podlegać zwolnieniu, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9, 10 lub 10a ustawy o VAT lub zwolnieniu określonemu w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. W związku z powyższym rozważyć należy, czy dla każdego, opisanego odrębnie zdarzenia przyszłego, zastosowanie znajdzie jedno ze wskazanych powyżej zwolnień.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwolnieniu podlega dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowymi planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Zgodnie natomiast z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT dostawa budynków, budowli i ich części jest zwolniona z VAT, poza następującymi wyjątkami:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Jednocześnie, w świetle definicji zawartej w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 września 2019 r.), przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia z opodatkowania VAT przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części podatkiem VAT, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni oraz złożą przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części podatkiem VAT. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, dostawa budynków lub budowli może być w niektórych przypadkach obligatoryjnie zwolniona z VAT (bez możliwości rezygnacji z zastosowania zwolnienia). Dotyczy to jednak wyłącznie przypadków, w których dostawa danego budynku lub budowli nie podlega zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Dodatkowo, dla zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT konieczne jest łączne spełnienie dwóch warunków:

dokonujący dostawy nie miał w stosunku do danego budynku lub budowli prawa do odliczenia podatku naliczonego,
dokonujący dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie danego budynku lub budowli, uprawniających go do skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego, w wysokości przekraczającej 30% wartości początkowej danego budynku lub budowli.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwalnia się z podatku dostawy towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej z podatku, jeżeli z tytułu ich nabycia lub wytworzenia nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo od obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

AD.2 - STANOWISKO WNIOSKODAWCY PRZYPORZĄDKOWANE DO PYTANIA NR 2 - OCENA PRAWNA ZDARZENIA PRZYSZŁEGO NR 1

Biorąc pod uwagę brzmienie przytoczonych powyżej przepisów, dostawa działki gruntu 1 w ramach zdarzenia przyszłego nr 1 podlegałaby obligatoryjnemu zwolnieniu z VAT wyłącznie w zakresie, w którym dotyczyć będzie:

niezabudowanego gruntu, niestanowiącego gruntu budowlanego w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT (Warunek 1),
towaru wykorzystywanego wyłącznie na cele działalności zwolnionej z podatku (Warunek 2),
budynku, budowli lub ich części, w odniesieniu do których upłynęły co najmniej dwa lata od pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT (Warunek 3),
budynku, budowli lub ich części w odniesieniu do których nie upłynęły 2 lata od pierwszego zasiedlenia - wyłącznie w przypadku, w którym Wnioskodawca nie miał w stosunku do nich prawa do odliczenia podatku naliczonego ani nie ponosił wydatków na ich ulepszenie o wartości co najmniej 30% ich wartości początkowej (Warunek 4).

Wnioskodawca uważa, że sprzedaż prawa użytkowania wieczystego działki gruntu nr 1 w ramach zdarzenia przyszłego nr 1 nie będzie podlegać zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.) z uwagi na poniższe kwestie:
Wnioskodawca wskazuje, że sprzedaż, w rozumieniu cywilistycznym, własności działki gruntu o powierzchni 1654 m2 w ramach zdarzenia przyszłego nr 1 co prawda nastąpi wraz z budowlą w postaci trwale związanej z gruntem toalety o powierzchni 34 m.2 (PKOB 1274), która nie ma dla żadnej ze stron transakcji ekonomicznego znaczenia z uwagi na jej stan techniczny oraz brak wartości ekonomicznej, to przedmiotem transakcji (z perspektywy ustawy o VAT) w ramach zdarzenia przyszłego nr 1 jest działka gruntu o powierzchni 1645 m2, gdyż nie sposób uznać, że wolą stron jest dokonanie dostawy bezwartościowej i rozpadającej się budowli w postaci toalety z 1985 roku; do takiego wniosku prowadzi celowościowa wykładnia przepisu art. 29a ust. 8 ustawy o VAT (poniżej).
Strona kupująca aktualnie wynajmuje/dzierżawi przedmiotową działkę oraz choć posiada budowlę w postaci „toalety” - to budowla ta nie ma to dla strony kupującej żadnego znaczenia ekonomicznego (z uwagi na jej stan i plan co do rozbiórki), w kontekście wynajmowanej oraz położonej w sposób atrakcyjny nad jeziorem działki.
Faktem jest, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT „W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu”. Wnioskodawca jednakże zaznacza, że przedmiotem dostawy będzie tutaj grunt, a nie dostawa bezwartościowej i rozpadającej się budowli w postaci toalety z 1985 roku.
Tym samym, na gruncie prawa podatkowego nie sposób uznać, że w ramach opisywanego zdarzenia przyszłego nr 1 nastąpi przez Wnioskodawcę dostawa budowli, ze zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT (z uwagi na fakt, że przedmiotem dostawy nie jest tutaj budowla). Wyłącznie z punktu widzenia prawa cywilnego, na stronę kupującą formalnie przejdzie prawo dysponowania gruntem wraz z w/w budowlą. W świetle natomiast rozwiązań przyjętych w ustawie o VAT, w ramach transakcji, nie wystąpi dostawa towaru jakim jest bezwartościowa i rozpadająca się budowla w postaci toalety z 1985 roku, ale dostawa niezabudowanego gruntu w myśl art. 2 pkt 33 ustawy o VAT.

W efekcie, w stosunku do zdarzenia przyszłego nr 1 nie będą znajdować zastosowania Warunki zwolnienia, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2, 10 oraz 10a ustawy o VAT. W takiej sytuacji, opisane zdarzenia przyszłe nr 1 należy traktować jako dostawę gruntu. Natomiast w kontekście art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, kluczowe są w ocenie Wnioskodawcy wydane w przeszłości decyzje o warunkach zabudowy. Przesądziły one bowiem o budowlanym charakterze terenu, bez względu na późniejsze podziały działek, które w rezultacie doprowadziły do wyodrębnienia działki 1. Powyższy pogląd znajduje potwierdzenie m.in. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego o sygn. akt: I FSK 1396/16 z 11 października 2018 roku, w którym wskazano, że: „»Pierwsza« decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dotycząca działki (...) »przesądziła«, że są to grunty przeznaczone pod zabudowę, stąd późniejszy podział tej działki na działki mniejsze nie mógł zmienić charakteru budowlanego tego terenu."

W dalszej kolejności należy podkreślić, że zwolnieniu od podatku VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy podlega dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Na przedmiotowych działkach posadowione są nakłady dotychczasowych najemców w postaci drewnianych domków letniskowych, które nie są trwale związane z gruntem, a są posadowione na betonowych bloczkach, które to domki letniskowe stanowią własność osób trzecich (dotychczasowych najemców). Dodatkowo zgodnie z § 68 ust. 3 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 roku w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz.U. z 2019 r. poz. 393) działka oznaczone są symbolem "Bi" - jako inne tereny zabudowane. Oznaczenie symbolem „Bi” potwierdza wydany przez Starostę w dniu 16 czerwca 2020 roku wypis z rejestru gruntów i wyrys z mapy ewidencyjnej. Dlatego dostawa działki gruntu 1 nie może również podlegać zwolnieniu z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT bowiem ekonomicznie przedmiotem dostawy jest działka gruntu będące terenem budowlanym niepodlegającym zwolnieniu, z uwagi na wydaną decyzje o warunkach zabudowy, która przesądziła budowlany charakter gruntu.

Przedmiotowa działka gruntu była wcześniej oraz jest aktualnie wynajmowana stronie kupującej. Ma to znaczenie z perspektywy art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, bowiem działka gruntu nie była wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku.

Należy zatem w konsekwencji stwierdzić, że dostawa gruntu w ramach zdarzenia przyszłego nr 1 opisanego w niniejszym wniosku nie będzie podlegać obligatoryjnemu zwolnieniu z VAT.

AD.3 - STANOWISKO WNIOSKODAWCY PRZYPORZĄDKOWANE DO PYTANIA NR 3 - OCENA PRAWNA ZDARZENIA PRZYSZŁEGO NR 2

Działka 2 o powierzchni 1302 m² została wydzielona z działki o numerze 7. Wcześniej dla działek o numerach 7 oraz 8 wydana została decyzja Wójta Gminy z dnia 8 sierpnia 2011 roku o warunkach zabudowy. Działka gruntu o nr 2 jest objęta w/w decyzją o warunkach zabudowy, co bezpośrednio określa budowlany charakter tej działki. Dodatkowo, Wnioskodawca jest właścicielem posadowionej na działce 2 nieruchomości - budynku handlowo-usługowego o powierzchni 47 m² - trwale związanego z gruntem, o symbolu PKOB 1230, ukończonym oraz używanym bezpośrednio od 1985 roku (dalej: Budynek 1”). Na tejże działce znajduje się również trwale związana z gruntem budowla w postaci toalety publicznej, o symbolu PKOB 1274, również posadowiona w 1985 roku. Stan techniczny toalety sprawia, że nie jest w ogóle używana. Stanowi bardziej rozkładający się wskutek upływu lat obiekt budowlany.

Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działki gruntu 2 wraz z posadowionym budynkiem oraz budowlą. Przedmiotem dostawy (z perspektywy ustawy o VAT) będzie tu dostawa budynku, ukończonego oraz oddanego do użytku w 1985 roku. Dla kupującego jest to cel, dla którego dokonuje zakupu.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Co do zasady zatem grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według tych samych regulacji jak budynki i budowle na nim posadowione. Powyższy przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

Jednocześnie należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budynku”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r. poz. 1186, z późn. zm.) Stosownie do treści art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach - co potwierdza, że Budynek 1 należy uznać za „budynek” w myśl ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Określone w podpunktach a i b warunki wykluczające zwolnienie z podatku nie wystąpią w planowanym przez Wnioskodawcę zbyciu opisanych wyżej budynków bowiem dostawa nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia zaś od pierwszego zasiedlenia upłynął czas zdecydowanie przekraczający okres 2 lat. Stanowisko Wnioskodawcy ukształtowało się w dużym stopniu na podstawie szeroko zaprezentowanej argumentacji w uzasadnieniu interpretacji indywidualnej o nr 567000/I. W odniesieniu do zbycia prawa użytkowania wieczystego na uwagę zasługuje następujący fragment tego uzasadnienia (cyt. ze str. 4): „Dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Wobec powyższego, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków, albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Powyższy przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.”

Od 1985 roku Budynek 1 był wykorzystywany do własnej działalności Wnioskodawcy oraz na wynajem. Wnioskodawca nie ponosił nakładów na ulepszenie budynków w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym w wysokości wyższej niż 30% wartości początkowej budynku. Również najemcy nie ponosili takich wydatków, a przedmiotowa działka gruntu była wcześniej wynajmowana. Ma to znaczenie z perspektywy art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, bowiem działka gruntu nie była wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku Na tejże działce znajduje się również trwale związana z gruntem budowla w postaci toalety publicznej, o symbolu PKOB 1274, również posadowiona w 1985 roku. Stan techniczny toalety sprawia, że nie jest w ogóle używana. Stanowi bardziej rozkładający się wskutek upływu lat obiekt budowlany.

Opis zdarzenia przyszłego wskazuje, że spełnione są łącznie dwa warunki wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, co skutkuje objęciem dostawy Budynku 1 oraz budowli (toalety) zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Wynika to z faktu, że dostawa budynku oraz budowli: nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, a pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynków upłynie okres znacznie dłuższy niż 2 lata. Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że sprzedaż prawa własności Budynku 1 sklasyfikowanego jako „Budynek handlowo-usługowy (PKOB 1230)” oraz budowli w postaci toalety (PKOB 1274) będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W konsekwencji, zwolnieniem od podatku - w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy - objęte będzie również prawo użytkowania wieczystego działki gruntu 2, na którym posadowione są w/w obiekty budowlane.

AD.4 - STANOWISKO WNIOSKODAWCY PRZYPORZĄDKOWANE DO PYTANIA NR 4 - OCENA PRAWNA ZDARZENIA PRZYSZŁEGO NR 3

Na działce gruntu 3 posadowione są, oddane do użytkowania w 1985 roku, budynki - (i) budynek administracyjno-socjalny trwale związany z gruntem (PKOB 1212) o powierzchni 1748 m², (ii) dwa budynki zakwaterowania turystycznego trwale związane z gruntem (PKOB 1274) o powierzchni odpowiednio 90 m² oraz 92 m², a także (iii) trwale związany z gruntem budynek magazynu (PKOB 1274) o powierzchni 78 m². Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działki gruntu 3 wraz z posadowionymi na niej obiektami budowlanymi, (dalej: „ZDARZENIE PRZYSZŁE 3”) Przedmiotem dostawy (z perspektywy ustawy o VAT) będzie tu dostawa budynków, ukończonych oraz oddanych do użytku w 1985 roku, znajdujących się na działce gruntu 3. Dla kupującego jest to cel, dla którego dokonuje zakupu.

W ocenie Wnioskodawcy, sprzedaż prawa użytkowania wieczystego działki gruntu 3 w ramach zdarzenia przyszłego nr 3 wraz z naniesionymi budynkami w postaci: (i) budynku administracyjno-socjalnego trwale związanego z gruntem (PKOB 1212) o powierzchni 1748 m², (ii) dwóch budynków zakwaterowania turystycznego trwale związane z gruntem (PKOB 1274) o powierzchni odpowiednio 90 m² oraz 92 m² a także (iii) trwale związanego z gruntem budynku magazynu (PKOB 1274) o powierzchni 78 m² , ukończonymi oraz używanymi bezpośrednio od 1985 roku, stanowiącymi odrębny od gruntu przedmiot własności, będzie podlegać zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.) z uwagi na poniższe przesłanki:

kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Co do zasady zatem grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według tych samych regulacji jak budynki i budowle na nim posadowione. Powyższy przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym;
przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budynku”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r. poz. 1186, z późn. zm.). Stosownie do treści art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach - co potwierdza, że powyższe obiekty będące przedmiotem dostawy w ramach zdarzenia przyszłego nr 3 - należy uznać każdorazowo za „budynek” w myśl ustawy o VAT.
Budynki objęte przedmiotem dostawy w ramach zdarzenia przyszłego nr 3 zostały ukończone i wykorzystywane od 1985 roku do własnej działalności Wnioskodawcy oraz na wynajem.
Wnioskodawca nie ponosił nakładów na ulepszenie budynków w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym w wysokości wyższej niż 30% wartości początkowej tych budynków. Również najemcy nie ponosili takich wydatków.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Określone powyżej w podpunktach a i b warunki wykluczające zwolnienie z podatku nie wystąpią w planowanym przez Wnioskodawcę zbyciu opisanych wyżej budynków, bowiem dostawa nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia zaś od pierwszego zasiedlenia upłynął czas zdecydowanie przekraczający okres 2 lat.

Stanowisko Wnioskodawcy ukształtowało się w dużym stopniu na podstawie szeroko zaprezentowanej argumentacji w uzasadnieniu interpretacji indywidualnej o nr 567000/I. W odniesieniu do zbycia prawa użytkowania wieczystego na uwagę zasługuje następujący fragment tego uzasadnienia (cyt. ze str. 4): „Dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Wobec powyższego, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków, albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Powyższy przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.”

W konsekwencji, opis zdarzenia przyszłego wskazuje, że spełnione są łącznie dwa warunki wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, co skutkuje objęciem dostawy budynków zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Wynika to z faktu, że dostawa budynków nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim. a pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynków upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że sprzedaż prawa użytkowania wieczystego działki gruntu 3 w ramach zdarzenia przyszłego nr 3 wraz z naniesionymi budynkami w postaci: (i) budynku administracyjno-socjalnego trwale związanego z gruntem (PKOB 1212) o powierzchni 1748 m², (ii) dwóch budynków zakwaterowania turystycznego trwale związane z gruntem (PKOB 1274) o powierzchni odpowiednio 90 m² oraz 92 m², a także (iii) trwale związanego z gruntem budynku magazynu (PKOB 1274) o powierzchni 78 m², ukończonymi oraz używanymi bezpośrednio od 1985 roku, stanowiącymi odrębny od gruntu przedmiot własności będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy

W konsekwencji, zwolnieniem od podatku - w zw. z art. 29a ust 8 ustawy - objęte będzie również prawo użytkowania wieczystego działki gruntu 3, na której posadowione są również w/w budynki.

AD 5 - STANOWISKO WNIOSKODAWCY PRZYPORZA,DKOWANE DO PYTANIA NR 5 - OCENA PRAWNA ZDARZENIA PRZYSZŁEGO NR 4

Na działce gruntu 4 posadowiony jest trwale związany z gruntem budynek stołówki (PKOB 1274) o powierzchni 342 m² którego budowę zakończono oraz oddano do użytku w roku 1985. Działka gruntu o numerze 4 o powierzchni 2675 m² została w przeszłości wydzielona z działki nr 9 (zgodnie z decyzją o podziale nieruchomości Wójta Gminy z dnia 01 lipca 2015 roku). Dla działki 9, w przeszłości (przed podziałem) w dniu 18 września 2014 roku wydana została przez Wójta Gminy decyzja o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie maksymalnie 14 budynków rekreacji indywidualnej. Pomimo wydania decyzji o warunkach zabudowy Wnioskodawca nie zrealizował tej inwestycji i w/w działki nie zostały zabudowane. Dodatkowo w zakresie działki gruntu 9 w dniu 08 listopada 2010 roku wydana została decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego przez Wójta Gminy na wniosek S.A.. Inwestycja polegała na budowie linii kablowej 0.4 kV dla zasilania w energię elektryczną dla przyszłego zespołu domów mieszkalnych na terenie działek 10 oraz 9, z której to wydzielona została przedmiotowa działka 4.

W konsekwencji, teren działki gruntu o nr 4 jest objęty w/w decyzją o warunkach zabudowy, co bezpośrednio określa charakter tej działki, jako terenu budowlanego. Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działki gruntu 4 wraz z posadowionym budynkiem. Przedmiotem dostawy (z perspektywy ustawy o VAT) będzie tu dostawa budynku, ukończonego oraz oddanego do użytku w 1985 roku. Dla kupującego jest to cel dla którego dokonuje zakupu („ZDARZENIE PRZYSZŁE 4”).

W pierwszej kolejności należy wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Co do zasady zatem grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według tych samych regulacji jak budynki i budowle na nim posadowione. Powyższy przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym. Jednocześnie należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia budynku”.

W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r. poz. 1186, z póżn. zm.). Stosownie do treści art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach - co potwierdza, że w/w budynek stołówki należy uznać za „budynek" w myśl ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT. w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Określone w podpunktach a i b warunki wykluczające zwolnienie z podatku nie wystąpią w planowanym przez Wnioskodawcę zbyciu opisanego wyżej budynku bowiem dostawa nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia zaś od pierwszego zasiedlenia upłynął czas zdecydowanie przekraczający okres 2 lat. Stanowisko Wnioskodawcy ukształtowało się w dużym stopniu na podstawie szeroko zaprezentowanej argumentacji w uzasadnieniu interpretacji indywidualnej o nr 567000/I W odniesieniu do zbycia prawa użytkowania wieczystego na uwagę zasługuje następujący fragment tego uzasadnienia (cyt. ze str. 4): „Dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Wobec powyższego, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to. że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków, albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Powyższy przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.”

Od 1985 roku w/w budynek stołówki był wykorzystywany do własnej działalności Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie ponosił nakładów na ulepszenie budynków w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym w wysokości wyższej niż 30% wartości początkowej tych budynków.

W konsekwencji, opis zdarzenia przyszłego nr 4 wskazuje, że spełnione są łącznie dwa warunki wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, co skutkuje objęciem dostawy budynku zwolnieniem na podstawie art. 43 ust 1 pkt 10 ustawy o VAT. Wynika to z faktu, że dostawa w/w budynku nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim. a pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że sprzedaż prawa użytkowania wieczystego działki gruntu 4 w ramach zdarzenia przyszłego nr 4 wraz z (stanowiącym odrębny od gruntu przedmiot własności) budynkiem stołówki o powierzchni 342 m² - trwale związanym z gruntem, o symbolu PKOB 1274, ukończonym oraz używanym bezpośrednio od 1985 roku będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W konsekwencji, zwolnieniem od podatku - w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy - objęte będzie również prawo użytkowania wieczystego działki gruntu 87, na której posadowiony będzie również w/w budynek.

AD.6 - STANOWISKO WNIOSKODAWCY PRZYPORZĄDKOWANE DO PYTANIA NR 6 - OCENA PRAWNA ZDARZENIA PRZYSZŁEGO NR 5

Na działce 5 posadowione są dwa budynki trwale związane z gruntem: (i) budynek stolarni (PKOB 1274) o powierzchni 278 m² pełniący również funkcję pomieszczenia administracyjnego oraz budynku bosmanatu, w którym Wnioskodawca przechowuje sprzęt wodny oraz (ii) budynek ślusarni (PKOB 1274) o powierzchni 56 m². Budynki zostały ukończone w roku 1985. Od tego też roku są wykorzystywane przez Spółkę. Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działki gruntu 5 wraz z w/w budynkami („ZDARZENIE PRZYSZŁE 5”). Wnioskodawca nie ponosił nakładów na ulepszenie budynków w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym w wysokości wyższej niż 30% wartości początkowej każdego z tych budynków.

W ocenie Wnioskodawcy, sprzedaż prawa użytkowania wieczystego działki gruntu 5 w ramach zdarzenia przyszłego nr 5 wraz z naniesionymi budynkami w postaci: (i) budynku stolarni (PKOB 1274) o powierzchni 278 m² pełniącego również funkcję pomieszczenia administracyjnego oraz funkcję budynku bosmanatu, w którym Wnioskodawca przechowuje sprzęt wodny oraz (ii) budynku ślusarni (PKOB 1274) o powierzchni 56 m², będzie podlegać zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.) z uwagi na poniższe przesłanki:

kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Co do zasady zatem grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według tych samych regulacji jak budynki i budowle na nim posadowione. Powyższy przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.
przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budynku”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2019 r. poz. 1186, z późn. zm.). Stosownie do treści art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach - co potwierdza, że powyższe obiekty będące przedmiotem dostawy w ramach zdarzenia przyszłego nr 3 - należy uznać każdorazowo za „budynek” w myśl ustawy o VAT.
Budynki objęte przedmiotem dostawy w ramach zdarzenia przyszłego nr 3 zostały ukończone i wykorzystywane od 1985 roku do własnej działalności Wnioskodawcy oraz na wynajem.
Wnioskodawca nie ponosił nakładów na ulepszenie budynków w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym w wysokości wyższej niż 30% wartości początkowej tych budynków.

Zgodnie z art. 29a ust 8 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed mm,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Określone w podpunktach a i b warunki wykluczające zwolnienie z podatku nie wystąpią w planowanym przez Wnioskodawcę zbyciu opisanych wyżej budynków bowiem dostawa nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia zaś od pierwszego zasiedlenia upłynął czas zdecydowanie przekraczający okres 2 lat. Stanowisko Wnioskodawcy ukształtowało się w dużym stopniu na podstawie szeroko zaprezentowanej argumentacji w uzasadnieniu interpretacji indywidualnej o nr 567000/I. W odniesieniu do zbycia prawa użytkowania wieczystego na uwagę zasługuje następujący fragment tego uzasadnienia (cyt. ze str. 4): „Dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 29a ust 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Wobec powyższego, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług oznacza to. że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków, albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Powyższy przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

Przedmiotowa działka gruntu była wcześniej wynajmowana ma to znaczenie z perspektywy art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, bowiem działka gruntu nie była wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku. W konsekwencji, opis zdarzenia przyszłego wskazuje, że spełnione są łącznie dwa warunki wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, co skutkuje objęciem dostawy budynków zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Wynika to z faktu, że dostawa budynków nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim. a pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynków upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że sprzedaż prawa użytkowania wieczystego działki gruntu 5 w ramach zdarzenia przyszłego nr 5 wraz z naniesionymi budynkami w postaci: (i) budynku stolarni (PKOB 1274) o powierzchni 278 m² pełniącego również funkcję pomieszczenia administracyjnego oraz funkcję budynku bosmanatu, w którym Wnioskodawca przechowuje sprzęt wodny oraz (ii) budynku ślusarni (PKOB 1274) o powierzchni 56 m². będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. W konsekwencji, zwolnieniem od podatku - w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy - objęte będzie również prawo użytkowania wieczystego działki gruntu 21, na której to posadowione są w/w budynki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

nieuznania sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działek nr 1, 2, 3, 4, 5 za czynność wyłączoną z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy – jest prawidłowe,
braku zwolnienia od podatku VAT sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działki nr 1 - jest nieprawidłowe,
możliwości zwolnienia od podatku VAT sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działek nr 2, 3, 4, 5 – jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Należy zauważyć, że użytkowanie wieczyste stanowi wprawdzie prawo do rzeczy cudzej, ale daje użytkownikowi wieczystemu uprawnienia do dysponowania rzeczą w sposób zbliżony do właściciela.

Jak wynika z powyższego, zarówno sprzedaż prawa użytkowania wieczystego, jak również oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy i na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Należy podkreślić, że opodatkowanie podatkiem od towarów i usług będzie miało miejsce wówczas, jeżeli spełnione zostaną przesłanki o charakterze przedmiotowym, tj. wystąpi czynność podlegająca opodatkowaniu w oparciu o przepis art. 5 ust. 1 ustawy i podmiotowym, tj. gdy czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zostanie dokonana przez osobę (lub jednostkę organizacyjną) będącą podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, działającą w takim charakterze.

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Użyte przez ustawodawcę w powyższym przepisie pojęcie „transakcji zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy.

Zatem „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, darowizna, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Prawidłowa klasyfikacja przedmiotu transakcji, tj. przedsiębiorstwo/zorganizowana część przedsiębiorstwa lub poszczególne składniki majątkowe – ma decydujące znaczenie dla prawidłowego ustalenia skutków podatkowych transakcji.

Przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za (i) przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy czy też (ii) zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy uwzględnić należy następujące okoliczności:

zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz
faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo lub ZCP.

Jak wskazał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Schriever „przekazanie całości lub części aktywów” należy interpretować w taki sposób, iż obejmuje ono przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą. Podobne stanowisko prezentowane jest w orzecznictwie sądów administracyjnych. Zgodnie natomiast z orzecznictwem TSUE ocena, jakie dobra – ruchome lub nieruchome – są niezbędne do utworzenia przedsiębiorstwa lub ZCP, musi być dokonywana „(…) z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej”.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją określoną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2020 r., poz. 1740 z późn. zm.).

Na mocy art. 55¹ Kodeksu cywilnego przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,
koncesje, licencje i zezwolenia,
patenty i inne prawa własności przemysłowej,
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,
tajemnice przedsiębiorstwa,
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W art. 55² Kodeksu cywilnego ustawodawca wprowadza zasadę, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.

Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Tym samym, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Na gruncie ustawy mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik zobowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest przedsiębiorcą o czynnym statusie podatnika VAT – prowadzącym całoroczny ośrodek wypoczynkowy. Wnioskodawca jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości. Nieruchomość składa się z działek gruntu. W obecnej chwili Wnioskodawca przymierza się do sukcesywnej sprzedaży osobom trzecim prawa użytkowania wieczystego działek gruntu o numerach: 1, 2, 3, 4, 5. Przedmiotem zbycia przez Wnioskodawcę nie będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55(1) ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny. Nie będzie istniała faktyczna możliwość kontynuowania działalności prowadzonej przez nabywcę wyłącznie w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji, bowiem przedmiotem transakcji będzie prawo użytkowania wieczystego przedmiotowych działek bez organizacyjno-prawnej struktury umożliwiającej prowadzenie działalności gospodarczej tj. m.in. bez bazy klientów, bez organizacyjno-sanitamego zaplecza, bez struktur pracowniczych. W tym kontekście należy dodać, że działalność prowadzona przez Wnioskodawcę w zakresie organizacji obozów wypoczynkowych odbywa się m in. przy użyciu budynku głównego, który będzie przedmiotem transakcji, natomiast budynek sam w sobie (bez przejścia organizacyjnego struktury przedsiębiorstwa) nie będzie umożliwiał kontynuowania działalności w oparciu o składniki, które są przedmiotem transakcji.

Przejęte składniki w ramach transakcji nie pozwoliłby nabywcy w żadnym stopniu na prowadzenie działalności gospodarczej tożsamej z działalnością Wnioskodawcy.

Na bazie nabytego zespołu składników - nabywca nie będzie kontynuować działalności gospodarczej dotychczas prowadzonej przez Wnioskodawcę.

Przedmiot transakcji, w którego skład wchodzą wyłącznie działki gruntu wraz z posadowionymi na nich budynkami:

nie stanowi zespołu składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) które pozostają w funkcjonalnym związku i są przeznaczone do wykonywania określonych zadań gospodarczych (brak wyodrębnienia funkcjonalnego);
nie posiada określonego, wydzielonego miejsca w strukturze organizacyjnej przedsiębiorstwa (brak wyodrębnienia organizacyjnego);
przedmiot transakcji nie został finansowo wyodrębniony w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy (brak wyodrębnienia finansowego);
przedmiot transakcji nie mógłby też obiektywnie stanowić odrębnego przedsiębiorstwa, które w sposób samodzielny realizowałoby określone zadania gospodarcze.

Mając na uwadze powyższe oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy należy stwierdzić, że z okoliczności wniosku nie wynika, że przedmiot transakcji będzie stanowił przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Biorąc pod uwagę okoliczności sprawy, przedmiotem transakcji nie będą składniki majątkowe, które będą wyodrębnione organizacyjnie i funkcjonalnie w istniejącym przedsiębiorstwie Wnioskodawcy. Wskazane składniki mające być przedmiotem sprzedaży, nie umożliwią prowadzenia niezależnego przedsiębiorstwa.

W świetle przywołanych przepisów i przedstawionych okoliczności sprawy należy stwierdzić, że przedmiotowa transakcja sprzedaży nie będzie zbyciem przedsiębiorstwa, ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Nie dojdzie więc do zastosowania wyłączenia z zakresu opodatkowania podatkiem VAT przewidzianego w art. 6 pkt 1 ustawy.

Jak wyjaśniono wyżej, dla uznania, że zbywana część przedsiębiorstwa stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, istotne znaczenie ma ocena, czy ta zbywana część jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę, itp., na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze, powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już u zbywcy zorganizowany zespół składników gotowy realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po jego zbyciu powinno być możliwe kontynuowanie działalności gospodarczej przez nabywcę przedsiębiorstwa.

Analizując, czy określone składniki majątkowe stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa, zawsze należy brać pod uwagę profil działalności danego przedsiębiorcy, warunki rynkowe oraz specyfikę danej branży. Nie można zatem wyznaczyć szczegółowego katalogu warunków koniecznych do spełnienia, aby można było mówić o istnieniu zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Okoliczności sprawy nie potwierdzają, że opisany we wniosku przedmiot sprzedaży stanowi w istniejącym przedsiębiorstwie Wnioskodawcy zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy, który by spełnił przesłanki zawarte w art. 2 pkt 27e ustawy. Z wniosku wynika, że przedmiot sprzedaży nie stanowi składników materialnych i niematerialnych wydzielonych organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie w istniejącym przedsiębiorstwie Wnioskodawcy, które umożliwiałyby prowadzenie niezależnego przedsiębiorstwa. Zatem, Przedmiot Sprzedaży nie może funkcjonować jako samodzielny podmiot gospodarczy.

W konsekwencji nie zostaną spełnione warunki pozwalające na uznanie, że przedmiotem transakcji będzie przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa. W odniesieniu do sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działek nr 1, 2, 3, 4, 5 nie będzie mieć zastosowania wyłączenie z opodatkowania wskazane w art. 6 pkt 1 ustawy.

Transakcja sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działek nr 1, 2, 3, 4, 5, będzie stanowić w myśl art. 7 ust. 1 ustawy dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

W dalszej części tut. organ pragnie się odnieść do możliwości zwolnienia z opodatkowania sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działek nr 1, 2, 3, 4, 5.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.

Stosownie natomiast do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – zgodnie z obowiązującą od 1 września 2019 r. treścią art. 2 pkt 14 ustawy stosownie do art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych ustaw (Dz.U. z 2019 r. poz. 1520), rozumie oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z ww. przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie budynku, budowli lub ich części do używania. Zatem aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, budowli lub ich części, ich używania, w tym na potrzeby własne. Pierwsze zasiedlenie budynku, budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynek, budowlę lub ich części oddano w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku, budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika czy też potrzeby własne osoby fizycznej – bowiem w obydwu przypadkach dochodzi do korzystania z budynku, budowli lub ich części.

W tym miejscu należy nadmienić, że w przypadku budynków, budowli lub ich części niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Według art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Należy ponadto wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki, budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Kwestię zwolnienia dostawy nieruchomości niezabudowanych regulują przepisy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane – w świetle art. 2 pkt 33 ustawy – rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Powyższe oznacza, że generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane (przeznaczone pod zabudowę). Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę – są zwolnione od podatku VAT.

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2020 r., poz. 293, z późn. zm.), kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego – w myśl zapisów ust. 2 powołanego wyżej przepisu – określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Zatem także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Wprowadzony do ustawy art. 2 pkt 33, odpowiada więc także treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

Z powyższego wynika, że ustawa nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Rozpatrując pojęcie „grunty przeznaczone pod zabudowę” należy odwołać się do definicji zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2020 r. poz. 1333, z późn. zm).

W myśl art. 3 pkt 1 ww. ustawy, przez obiekt budowlany należy rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Jak stanowi art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Budowlą jest natomiast każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową (art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane).

Natomiast zgodnie z art. 3 pkt 4 ustawy Prawo budowlane, przez obiekt małej architektury należy rozumieć niewielkie obiekty, a w szczególności:

kultu religijnego, jak: kapliczki, krzyże przydrożne, figury,
posągi, wodotryski i inne obiekty architektury ogrodowej,
użytkowe służące rekreacji codziennej i utrzymaniu porządku, jak: piaskownice, huśtawki, drabinki, śmietniki.

Niezależnie od powyższego w tym miejscu należy przytoczyć art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Jak wskazano wyżej, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W pierwszej kolejności tut. organ pragnie odnieść się do możliwości zastosowania zwolnienia lub braku możliwości zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działki nr 1 na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT (zdarzenie przyszłe nr 1 - pytanie nr 2).

Z opisu sprawy wynika, że na terenie działki 1 znajdują się nakłady dotychczasowych najemców w postaci czterech drewnianych domków letniskowych, które nie są trwale związane z gruntem tj. są posadowione na betonowych bloczkach, które to domki letniskowe stanowią bezpośrednio własność osób trzecich, którzy wynajmowali dotychczas działkę 1, a w ramach opisywanego zdarzenia przyszłego zakupią prawo użytkowania wieczystego gruntu działki 1. Dodatkowo na działce 1, zgodnie z wypisem z kartoteki budynków wydanym przez Starostę z dnia 19 kwietnia 2020 roku, znajduje się trwale związana z gruntem toaleta o powierzchni 34 m² (PKOB 1274), której stan techniczny nie pozwala na jej wykorzystywanie zgodne z pierwotnym celem.

Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem prawa użytkowania wieczystego działki nr 7, z której to później powstała działka 1. Znajdująca się na działce nr 1 toaleta trwale związana z gruntem jest budowlą w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane, natomiast jej stan techniczny nie pozwala na jej aktualne wykorzystywanie zgodne z celem. Przy nabyciu w/w toalety Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Używanie nastąpiło z dniem ukończenia budowli tj. 31 grudnia 1985 roku. Pierwsze używanie nastąpiło w taki sposób, że ówczesny właściciel wykorzystywał budowlę oferując możliwość jej używania dla ówczesnych wczasowiczów. Sama toaleta nie była przedmiotem najmu ani dzierżawy ani umów podobnych. Była i jest ogólnodostępną budowlą. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym toalety. Jako, że nie ponosił wydatków, to nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Mając na uwadze powyższe okoliczności wskazane w opisie sprawy, należy stwierdzić, że dostawa ww. budowli położonej na działce nr 1 nie będzie następować w ramach pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, gdyż jak wskazał Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego używanie toalety jako budowli w rozumieniu art. 3 pkt 3 ww. Prawa budowlanego trwale z gruntem związanej nastąpiło z dniem ukończenia tej budowli tj. 31 grudnia 1985 roku. Ponadto Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym toalety.

Z okoliczności sprawy wynika, że doszło do pierwszego zasiedlenia przedmiotowej budowli położonej na działce nr 1 a pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą przedmiotowej budowli minie okres dłuższy niż dwa lata.

Tym samym zostały spełnione warunki umożliwiające zwolnienie przedmiotowej budowli w postaci toalety na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Ponadto Wnioskodawca wskazał w opisie sprawy na niską wartość ekonomiczną budowli, oraz że stan techniczny nie pozwala na wykorzystywanie toalety zgodne z pierwotnym celem. Powyższe na gruncie podatku od towarów i usług nie przesądza jednak o tym, że ww. toalety nie należy traktować jako budowli, gdyż jest ona nadal (jak wynika z opisu sprawy) trwale związana z gruntem i jest budowlą w rozumieniu art. 3 pkt 3 ww. ustawy Prawo budowlane, tym samym stanowi ona integralną część działki nr 1 czyli stanowi działkę zabudowaną. W ramach planowanej dostawy nastąpi przeniesienie prawa do rozporządzania tą budowlą jak właściciel na nabywcę nieruchomości.

Tym samym w przedmiotowej sprawie dostawa ww. budowli w postaci toalety położonej na działce nr 1 będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Odpowiednio zwolnieniem tym objęta będzie także dostawa prawa użytkowania wieczystego działki nr 1, na której ww. budowla jest posadowiona (art. 29a ust. 8 ustawy).

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy, że przedmiotowa działka stanowi grunt niezabudowany i nie będzie podlegać obligatoryjnemu zwolnieniu z VAT należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działki nr 2 należy zauważyć co następuje (zdarzenie przyszłe nr 2 – pytanie nr 3):

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem posadowionej na działce 2 nieruchomości - budynku handlowo-usługowego o powierzchni 47 m² - trwale związanego z gruntem, o symbolu PKOB 1230, ukończonym oraz używanym bezpośrednio od 1985 roku (dalej: Budynek 1”). Przy nabyciu budynku handlowo-usługowego Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wnioskodawca nie ponosił nakładów na ulepszenie Budynku nr 1 w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym w wysokości wyższej niż 30% wartości początkowej budynku. Na tejże działce, zgodnie z wypisem z kartoteki budynków wydanym przez Starostę z dnia 19 kwietnia 2020 roku, znajduje się również trwale związana z gruntem budowla w postaci toalety publicznej, o symbolu PKOB 1274. Przy nabyciu w/w toalety Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Używanie nastąpiło z dniem ukończenia budowli tj. 31 grudnia 1985 roku. Pierwsze używanie nastąpiło w taki sposób, że ówczesny właściciel wykorzystywał budowlę oferując możliwość jej używania dla ówczesnych wczasowiczów. Sama toaleta nie była przedmiotem najmu ani dzierżawy ani umów podobnych. Była i jest ogólnodostępną budowlą. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym toalety. Jako, że nie ponosił wydatków, to nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działki gruntu 2 wraz z posadowionym budynkiem oraz budowlą.

Mając na uwadze powyższe okoliczności wskazane w opisie sprawy, należy stwierdzić, że dostawa budynku handlowo-usługowego oraz budowli w postaci toalety położonych na działce nr 2 nie będzie następować w ramach pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, gdyż jak wskazał Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego używanie ww. budynku oraz toalety nastąpiło w 1985 roku. Ponadto Wnioskodawca nie ponosił nakładów na ulepszenie Budynku w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym w wysokości wyższej niż 30% wartości początkowej budynku oraz toalety.

Tym samym z okoliczności sprawy wynika, że doszło do pierwszego zasiedlenia przedmiotowego budynku i budowli w postaci toalety położonych na działce nr 2 a pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą ww. budynku i budowli minie okres dłuższy niż dwa lata.

Zatem zostały spełnione warunki umożliwiające zwolnienie przedmiotowego budynku handlowo-usługowego oraz budowli w postaci toalety na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Odpowiednio zwolnieniem tym objęta będzie także dostawa prawa użytkowania wieczystego działki nr 2, na której ww. budynek i budowla są posadowione (art. 29a ust. 8 ustawy).

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zdarzenia przyszłego nr 2 – pytanie nr 3 należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działki nr 3 należy zauważyć co następuje (zdarzenie przyszłe nr 3 – pytanie nr 4):

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca planuje zbyć prawo użytkowania wieczystego działki nr 3 zabudowanej budynkami - (i) budynek administracyjno-socjalny trwale związany z gruntem (PKOB 1212) o powierzchni 1748 m², (ii) dwa budynki zakwaterowania turystycznego trwale związane z gruntem (PKOB 1274) o powierzchni odpowiednio 90 m² oraz 92 m², a także (iii) trwale związany z gruntem budynek magazynu (PKOB 1274) o powierzchni 78 m². Ww. budynki zostały oddane do użytkowania w 1985 roku. Wnioskodawca nie ponosił nakładów na ulepszenie budynków w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym w wysokości wyższej niż 30% wartości początkowej każdego z tych budynków. Przy nabyciu budynków znajdujących na działce 3 Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Mając na uwadze powyższe okoliczności wskazane w opisie sprawy, należy stwierdzić, że dostawa budynku administracyjno-socjalnego, dwóch budynków zakwaterowania turystycznego, a także budynek magazynu znajdujących się na działce nr 3 nie będzie następować w ramach pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, gdyż jak wskazał Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego używanie ww. budynków nastąpiło w 1985 roku. Ponadto Wnioskodawca nie ponosił nakładów na ulepszenie ww. budynków w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym w wysokości wyższej niż 30% wartości początkowej budynków.

Zatem, z okoliczności sprawy wynika, że doszło do pierwszego zasiedlenia przedmiotowych budynków położonych na działce nr 3 a pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą ww. budynków minie okres dłuższy niż dwa lata.

Tym samym zostały spełnione warunki umożliwiające zwolnienie przedmiotowych budynków na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Odpowiednio zwolnieniem tym objęta będzie także dostawa prawa użytkowania wieczystego działki nr 3, na której ww. budynki są posadowione (art. 29a ust. 8 ustawy).

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zdarzenia przyszłego nr 3 – pytanie nr 4 należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działki nr 4 należy zauważyć co następuje (zdarzenie przyszłe nr 4 – pytanie nr 5):

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca planuje zbyć prawo użytkowania wieczystego działki nr 4, na którym posadowiony jest trwale związany z gruntem budynek stołówki, którego budowę zakończono oraz oddano do użytku w roku 1985 r. Wnioskodawca nie ponosił nakładów na ulepszenie budynku w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym w wysokości wyższej niż 30% wartości początkowej budynku. Przy nabyciu budynku stołówki znajdującego się na działce 4 Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Mając na uwadze powyższe okoliczności wskazane w opisie sprawy, należy stwierdzić, że dostawa budynku stołówki znajdującego się na działce nr 4 nie będzie następować w ramach pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, gdyż jak wskazał Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego używanie ww. budynku nastąpiło w 1985 roku. Ponadto Wnioskodawca nie ponosił nakładów na ulepszenie ww. budynku w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym w wysokości wyższej niż 30% wartości początkowej budynków.

Tym samym z okoliczności sprawy wynika, że doszło do pierwszego zasiedlenia przedmiotowego budynku stołówki położonego na działce nr 4 a pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą ww. budynku minie okres dłuższy niż dwa lata.

Zatem, zostały spełnione warunki umożliwiające zwolnienie przedmiotowego budynku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Odpowiednio zwolnieniem tym objęta będzie także dostawa prawa użytkowania wieczystego działki nr 4, na której ww. budynek jest posadowiony (art. 29a ust. 8 ustawy).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zdarzenia przyszłego nr 4 – pytanie nr 5 należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działki nr 5 należy zauważyć co następuje (zdarzenie przyszłe nr 5 – pytanie nr 6):

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca planuje zbyć prawo użytkowania wieczystego działki nr 5 wraz z budynkami trwale związane z gruntem: (i) budynek stolarni, bosmanatu oraz budynku ślusarni. Budynki zostały ukończone w roku 1985. Pierwsze używanie budynku stolarni, bosmanatu jak i ślusarni nastąpiło 31 grudnia 1985 roku. Pierwsze używanie nastąpiło w taki sposób, że ówczesny właściciel wykorzystywał w/w budynki do swojej działalności. Wnioskodawca nie ponosił nakładów na ulepszenie budynków w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym w wysokości wyższej niż 30% wartości początkowej każdego z tych budynków.

Mając na uwadze powyższe okoliczności wskazane w opisie sprawy, należy stwierdzić, że dostawa ww. budynków znajdujących się na działce nr 5 nie będzie następować w ramach pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, gdyż jak wskazał Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego używanie ww. budynków nastąpiło w 1985 roku. Ponadto Wnioskodawca nie ponosił nakładów na ulepszenie ww. budynków w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym w wysokości wyższej niż 30% wartości początkowej budynków.

Tym samym z okoliczności sprawy wynika, że doszło do pierwszego zasiedlenia ww. dwóch budynków położonych na działce nr 5 a pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą ww. budynków minie okres dłuższy niż dwa lata.

Zatem, zostały spełnione warunki umożliwiające zwolnienie przedmiotowych budynków na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Odpowiednio zwolnieniem tym objęta będzie także dostawa prawa użytkowania wieczystego działki nr 5, na której ww. budynki są posadowione (art. 29a ust. 8 ustawy).

Podsumowując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zdarzenia przyszłego nr 5 – pytanie nr 6 należało uznać za prawidłowe.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniami wskazanymi we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin