2021.02.15 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.476.2020.3.AR
z 15 lutego 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 listopada 2020 r., który w tym samym dniu wpłynął do tut. Organu za pośrednictwem e-puap, uzupełnionym 18 i 21 stycznia oraz 1 lutego 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy wypłata dywidendy/zaliczek na dywidendę przez Spółkę na rzecz Funduszu w kwocie:

nieprzekraczającej w 2021 r. kwoty 2 000 000 zł będzie zwolniona z podatku u źródła – jest prawidłowe,
przekraczającej w 2021 r. kwotę 2 000 000 zł będzie zwolniona z podatku u źródła przy założeniu obowiązywania wyłączenia zastosowania art. 26 ust. 2e updop – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 listopada 2020 r. do tutejszego organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zwolnienia z podatku u źródła dywidendy/zaliczek na dywidendę wypłacanych przez Wnioskodawcę na rzecz zagranicznego Funduszu.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismami z 5 stycznia 2021 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.476.2020.1.AR oraz 21 stycznia 2021 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.476.2020.1.AR wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 18 i 21 stycznia oraz 1 lutego 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”) jest rezydentem polskim oraz podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych od całości swoich dochodów. Spółka prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie działalność deweloperskiej. Spółka posiada jednego wspólnika, tj. spółkę luksemburską, która uzyskała status specjalistycznego funduszu inwestycyjnego typu SIF-SICAV (fr. societe d’ investissement a capital variable, tj. spółka inwestycyjna o kapitale zmiennym - specjalistyczny fundusz inwestycyjny, dalej: „Fundusz”). Fundusz działa w formie spółki handlowej prawa luksemburskiego posiadającej osobowość prawną - luksemburskiej spółki kapitałowej, jako societe anonyme (spółka akcyjna). Fundusz posiada rezydencję podatkową w Luksemburgu i podlega tam nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Fundusz będzie legitymował się certyfikatem rezydencji podatkowej wydanym przez władzę podatkową Państwa Luksemburg. Fundusz zasadniczo podlega opodatkowaniu od całości swoich dochodów w Luksemburgu bez względu na miejsce ich osiągania, z zastrzeżeniem postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, których stroną jest Luksemburg. Zgodnie z luksemburskimi przepisami podatkowymi Fundusz podlega zwolnieniu z podatku dochodowego na terytorium Luksemburga. Działalność Funduszu podlega luksemburskiej ustawie z 13 lutego 2007 r. o wyspecjalizowanych funduszach inwestycyjnych oraz Dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zmiany dyrektyw 2003/41/WE i 2009/65/WE oraz rozporządzeń (WE) nr 1060/2009 i (UE) nr 1095/2010, gdyż mieści się w definicji „AFI” zawartej w art. 4 ust. 1 pkt a) Dyrektywy. Fundusz jest przedsiębiorstwem zbiorowego inwestowania i podlega bieżącemu nadzorowi Komisji Nadzoru Sektora Finansowego Luksemburga (Commission de Surveillance du Secteur Financier - dalej jako „CSSF”). Fundusz przyjął formę prawną spółki akcyjnej, do której, poza Ustawą o SIF stosuje się także luksemburski kodeks spółek handlowych z 10 września 1915 r. W związku z powyższym Fundusz wydaje inwestorom uczestniczącym w funduszu akcje, stanowiące jednostki uczestnictwa w funduszu. Wspólnik jest 100% wspólnikiem Spółki przez nieprzerwany okres przekraczający 2 lata. Analizowanym we wniosku zdarzeniem przyszłym będzie wypłata dywidendy lub zaliczek na dywidendę przez Wnioskodawcę, który będzie występował w tym przypadku w charakterze płatnika podatku u źródła. Wypłata dywidendy, jeśli spełnione zostaną warunki przewidujące możliwość jej wypłaty przewidziane w kodeksie spółek handlowych, ma nastąpić w 2021 r. Na moment złożenia wniosku nie została jeszcze podjęta uchwała o wypłacie dywidendy i nie jest znany dzień dywidendy. Wypłata dywidendy może więc nastąpić zarówno w pierwszej połowie 2021 r. (do 30 czerwca 2021 r.) włącznie, jak i w drugiej, tj. w okresie od 1 lipca 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. Inwestorami Funduszu są podmioty posiadające jednostki uczestnictwa w Funduszu (dalej: „Inwestorzy”). Składniki majątku Funduszu nie są bezpośrednio przyporządkowane do Inwestorów.

Inwestorzy mają natomiast prawo do udziału w zyskach Funduszu. Z perspektywy podatkowej Fundusz jest co do zasady opodatkowany od dochodu realizowanego z posiadanych inwestycji. Jednakże, pod pewnymi warunkami, dochód może być alokowany do Inwestorów, bez względu na to, czy został do nich wypłacony, czy nie. Inwestorom nie przysługują żadne prawa o charakterze majątkowym w stosunku do aktywów, w które inwestuje Fundusz. W szczególności inwestorzy w żaden sposób nie mogą rościć sobie praw do udziałów spółek celowych Funduszu. Inwestorzy nie będą uprawnieni do dywidendy wypłacanej przez Spółkę, ponieważ nie będą bezpośrednimi udziałowcami Spółki. Tym samym, nie będą posiadać bezpośrednich praw do przychodów pochodzących z Polski, lecz jedynie do wyniku finansowego Funduszu, powstającego po odjęciu zaistniałych na poziomie Funduszu kosztów opłat, na podstawie posiadanych jednostek uczestnictwa. Fundusz otrzymuje środki finansowe m.in. w postaci dywidend wypłacanych przez Spółkę. Prawnym właścicielem dywidend jest Fundusz. Oznacza to, że wypłaty dywidend są dokonywane na konto bankowe należące do Funduszu. Środki pieniężne otrzymywane przez Fundusz mogą być dystrybuowane do Inwestorów.

Dodatkowo w uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 1 lutego 2021 r. Wnioskodawca wskazał, że Fundusz jako odbiorca wypłacanej przez Wnioskodawcę dywidendy/zaliczek na dywidendę spełnia warunki niezbędne do uznania go za rzeczywistego właściciela przedmiotowych należności, w rozumieniu art. 4a pkt 29 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. a) otrzymuje dywidendy/zaliczki na dywidendę dla własnej korzyści, w tym decyduje samodzielnie o jej przeznaczeniu i ponosi ryzyko ekonomiczne związane z utratą tej należności lub jej części, b) nie jest pośrednikiem, przedstawicielem, powiernikiem lub innym podmiotem zobowiązanym prawnie lub fak-tycznie do przekazania całości lub części dywidendy/zaliczek na dywidendę innemu podmiotowi, c) prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą w kraju siedziby - dywidendy/zaliczki na dywidendę uzyskiwane są w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Ponadto Wnioskodawca uzupełnił wniosek o dane kontrahenta w zakresie realizacji wymiany informacji podatkowych z innymi państwami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy wypłata dywidendy lub zaliczek na dywidendę przez Spółkę na rzecz Funduszu w kwocie nieprzekraczającej w 2021 r. kwoty 2 000 000 zł będzie zwolniona z podatku u źródła?
Czy wypłata dywidendy lub zaliczek na dywidendę przez Spółkę na rzecz Funduszu w kwocie przekraczającej w 2021 r. kwotę 2 000 000 zł będzie zwolniona z podatku u źródła przy założeniu obowiązywania wyłączenia zastosowania art. 26 ust. 2e updop?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w piśmie z 1 lutego 2021 r):

Ad. 1.

W stosunku do dywidend oraz zaliczek na poczet dywidendy wypłacanych przez Spółkę Funduszowi, Spółka pełniąc obowiązki płatnika polegające na obliczeniu, pobraniu i odprowadzeniu w wyznaczonym terminie podatku u źródła na rachunek bankowy właściwego organu podatkowego, będzie uprawniona do zastosowania zwolnienia z podatku u źródła wynikającego z art. 10 ust. 2 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Wielkim Księstwem Luksemburga w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzoną w Luksemburgu dnia 14.06.1995 r. (dalej: „UPO”) jeśli wypłata nastąpi w kwocie nieprzekraczającej 2 000 000 zł .

Ad. 2.

W stosunku do dywidend wypłacanych Funduszowi przez Spółkę, Spółka - jako płatnik - będzie uprawniona do zastosowania zwolnienia z podatku u źródła wynikającego z art. 10 ust. 2 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Wielkim Księstwem Luksemburga w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku jeśli wypłata dywidendy zostanie dokonana w kwocie przekraczającej 2 000 000 zł, ale w okresie obowiązywania wyłączenia zastosowania art. 26 ust. 2e updop.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Opodatkowania dochodów nierezydentów

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j.: Dz.U. z 2020 r. poz. 1406 ze zm., dalej: „ustawa o CIT” albo „updop”), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosownie do art. 3 ust. 3 ustawy o CIT, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;
położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;
papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;
tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków lub tytułów uczestnictwa - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów takiej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, funduszu inwestycyjnego, instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia;
niezrealizowanych zysków, o których mowa w rozdziale 5a.

Jednocześnie, stosownie do art. 3 ust. 5 ustaw o CIT, za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4.

Zgodnie z art. 22 ust. ustawy o CIT, podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu). Niemniej jednak, na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, do ww. przychodów możliwe jest zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Zwolnienie z poboru podatku u źródła na podstawie UPO

Stosownie do art. 10 UPO :

Dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.
Jednakże dywidendy takie mogą być opodatkowane także w Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli właściciel dywidend ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek tak ustalony nie może przekroczyć:

0 procent kwoty dywidend brutto, jeżeli właścicielem jest spółka (inna niż spółka osobowa), której bezpośredni udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 10 procent i posiadała ona ten udział przez nieprzerwany 24 miesięczny okres poprzedzający dzień wypłaty dywidend;
15 procent kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach. Postanowienia niniejszego ustępu nie dotyczą opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane.

Fundusz jest zarówno właścicielem prawnym jak i ekonomicznym otrzymywanej dywidendy, albowiem, to on jest właścicielem udziałów widniejącym w rejestrze przedsiębiorców KRS, prowadzi rzeczywistą działalność w kraju siedziby oraz ma de facto możliwość samodzielnego decydowania o przeznaczeniu otrzymywanej dywidendy (np. poprzez podjęcie decyzji o zainwestowaniu środków np. obligacje albo akcje). Należy także zauważyć, że dywidenda wpływa bezpośrednio na konto bankowe Funduszu, a środki z niej pochodzące są prezentowane jako część aktywów (masy majątkowej) Funduszu. Ryzyko ekonomiczne związane ze stratą lub utratą wartości dywidendy ponosi Fundusz. W istniejącym przypadku osobą uprawnioną do dywidend jest zatem Fundusz. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy w stosunku do dywidend wypłacanych przez Spółkę na rzecz Funduszu zastosowanie będzie miało zwolnienie z podatku u źródła wynikające z UPO.

Odnosząc warunki zwolnienia z podatku u źródła określone w art. 10 ust. 2 UPO do przedmiotowego stanu faktycznego należy wskazać, że :

Wnioskodawca jest podmiotem wypłacającym dywidendę, który jest spółką będącą podatnikiem podatku dochodowego w Polsce posiadająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej,
Fundusz jest spółką inną niż osobowa podlegająca w Luksemburgu opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania (tj. posiada luksemburską rezydencję podatkową), a ponadto Fundusz jako podmiot uprawniony do dywidend ma możliwość decydowania o przeznaczeniu otrzymanej dywidendy, prowadzi rzeczywistą działalności gospodarczą w kraju siedziby (w Luksemburgu) polegającą na zarządzaniu aktywami Funduszu i posiada do tego adekwatne zasoby kadrowe, lokalowe oraz wyposażenie, a łącznie z Funduszem ponosi ryzyko ekonomiczne związanego ze stratą lub utratą wartości dywidendy,
podmiot uprawniony do dywidend (Fundusz) jest właścicielem, co najmniej 10% udziałów w Spółce.

Warunki zastosowania zwolnienie z podatku u źródła

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT płatnicy dokonujący wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 22 ust. 1, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwoty 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, są obowiązani pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-le. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter oraz skalę działalności prowadzonej przez płatnika.

Natomiast, w świetle art. 26 ust. 2e ustawy o CIT, jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 22 ust. 1 przekracza kwotę, o której mowa w ust. 1, płatnicy zobowiązani są pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę, o której mowa w ust. 1:

z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-le;
bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Artykuł 26 ust. 2g ustawy o CIT stanowi, że w przypadku należności, o których mowa w art. 22 ust. 1, wypłacanych na rzecz spółki, o której mowa w art. 22 ust. 4 pkt 2, albo zagranicznego zakładu takiej spółki, jeżeli łączna kwota należności z tytułów wymienionych w art. 22 ust. 1, wypłacona temu podatnikowi w obowiązującym u płatnika roku podatkowym przekracza kwotę, o której mowa w ust. 1 płatnicy dokonujący wypłat tych należności mogą zastosować zwolnienie, o którym mowa w art. 22 ust. 4, na podstawie obowiązującej opinii o stosowaniu zwolnienia, o której mowa w art. 26b.

Na podstawie art. 26 ust. 7a przepisu ust. 2e nie stosuje się, jeżeli płatnik złożył oświadczenie, że:

posiada dokumenty wymagane przez przepisy prawa podatkowego dla zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania;
po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa w ust. 1, nie posiada wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istnieją okoliczności wykluczające możliwość zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, w szczególności nie posiada wiedzy o istnieniu okoliczności uniemożliwiających spełnienie przesłanek, o których mowa w art. 28b ust. 4 pkt 4-6.

Zgodnie z art. 26 ust. 7b, oświadczenie, o którym mowa w ust. 7a, składa kierownik jednostki w rozumieniu ustawy o rachunkowości, podając pełnioną przez siebie funkcję. Nie jest dopuszczalne złożenie oświadczenia, o którym mowa w ust. 7a, przez pełnomocnika.

W myśl art. 26 ust. 7c, oświadczenie, o którym mowa w ust. 7a, składa się najpóźniej w dniu dokonania wypłaty należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1.

Z dniem 1 stycznia 2020 r. weszło w życie rozporządzenie (Dz. U. z 2019 r. poz. 2528. z późn. zm.), zmieniające rozporządzenie (Dz. U. z 2018 r. poz. 2545 oraz z 2019 r. poz. 1203, dalej zwane Rozporządzeniem) na podstawie którego zgodnie z § 4 wyłącza się stosowanie art. 26 ust. 2e ustawy w przypadku dokonywanych do dnia 30 czerwca 2020 r. wypłat należności:

innych niż określone w § 2 ust. 1 pkt 7-9 na rzecz podatników, o których mowa w § 2 ust. 2, jeżeli istnieje podstawa prawna do wymiany informacji podatkowych z państwem siedziby lub zarządu tych podatników;
z tytułu dywidend i innych przychodów (dochodów) z udziału w zyskach osób prawnych na rzecz podatników, o których mowa w art. 3 ust. 1 ustawy.

Przepisy § 2-4 stosuje się, jeżeli spełnione zostały warunki do niepobrania podatku, zastosowania stawki podatku lub zwolnienia, wynikające z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Nie jest wykluczone, że wyłączenie zastosowania art. 26 ust. 2e ustawy CIT na podstawie Rozporządzenia zostanie przedłużone także na 2021 r. W stosunku do dywidend oraz zaliczek na poczet dywidendy wypłacanych przez Spółkę Funduszowi Spółka pełniąc obowiązki płatnika polegające na obliczeniu, pobraniu i odprowadzeniu w wyznaczonym terminie podatku u źródła na rachunek bankowy właściwego organu podatkowego, będzie uprawniona do zastosowania zwolnienia z podatku u źródła wynikającego z art. 10 ust. 2 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Wielkim Księstwem Luksemburga w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Luksemburgu dnia 14.06.1995 r. (dalej: „UPO”) jeśli wypłata nastąpi w kwocie nieprzekraczającej 2 000 000 zł. Zdaniem Spółki, w stosunku do dywidend wypłacanych Funduszowi przez Spółkę, Spółka - jako płatnik - będzie uprawniona do zastosowania zwolnienia z podatku u źródła wynikającego z art. 10 ust. 2 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Wielkim Księstwem Luksemburga w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku jeśli wypłata dywidendy zostanie dokonana w kwocie przekraczającej 2 000 000 zł, ale w okresie obowiązywania wyłączenia zastosowania art. 26 ust. 2e updop - będzie zwolniona z podatku u źródła.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zauważyć należy, że wydając niniejszą interpretację Organ przyjął, że przedmiotem niniejszego wniosku nie jest kwestia zachowania należytej staranności przez Wnioskodawcę jako płatnika podatku wynikająca z art. 26 ust. 1 updop dla zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz warunków z art. 26 ust. 7a - 7j updop. Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że Fundusz spełnia przesłanki do uznania go za rzeczywistego właściciela należności w rozumieniu art. 4a pkt 29 updop. Okoliczność tę przyjęto za Wnioskodawcą i stanowi ona element zdarzenia przyszłego.

W myśl art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1406, z późn. zm. dalej: „updop”) podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 3 ust. 3 updop, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;
położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;
papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;
tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków lub tytułów uczestnictwa - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów takiej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, funduszu inwestycyjnego, instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia;
niezrealizowanych zysków, o których mowa w rozdziale 5a.

W świetle art. 3 ust. 5 updop, za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4.

W przepisie tym, wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.

W stosunku do niektórych przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego przychodu. Katalog takich przychodów został określony w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 updop.

Stosownie do art. 22 ust. 1 updop, podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu).

Jednocześnie zgodnie z art. 22a updop, przepisy art. 20-22 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Natomiast na podstawie art. 22b updop, zwolnienia i odliczenia wynikające z przepisów art. 20-22 stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania lub innej ratyfikowanej umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego innego niż Rzeczpospolita Polska państwa, w którym podatnik ma swoją siedzibę lub w którym dochód został uzyskany.

W tym miejscu należy zauważyć, że ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 2193), od 1 stycznia 2019 r. wprowadzone zostały zmiany w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych z mocą obowiązującą od dnia 1 stycznia 2019 r. w zakresie definicji rzeczywistego właściciela (tzw. beneficial owner) (art. 4a pkt 29 updop), a także w zakresie zadań płatnika (art. 26 updop).

Zgodnie z art. 4a pkt 29 updop, ilekroć w ustawie jest mowa o rzeczywistym właścicielu – oznacza to podmiot, który spełnia łącznie następujące warunki:

otrzymuje należność dla własnej korzyści, w tym decyduje samodzielnie o jej przeznaczeniu i ponosi ryzyko ekonomiczne związane z utratą tej należności lub jej części,
nie jest pośrednikiem, przedstawicielem, powiernikiem lub innym podmiotem zobowiązanym prawnie lub faktycznie do przekazania całości lub części należności innemu podmiotowi,
prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą w kraju siedziby, jeżeli należności uzyskiwane są w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, przy czym przy ocenie, czy podmiot prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą, przepis art. 24a ust. 18 stosuje się odpowiednio.

Obowiązki płatnika, w przypadku gdy wypłaty należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, nie przekraczają w roku podatkowym na rzecz tego samego podatnika łącznie kwoty 2 000 000 zł uregulowane są w art. 26 ust. 1 updop, z kolei w przypadku przekroczenia kwoty 2 000 000 zł obowiązki płatnika regulowane są przepisem art. 26 ust. 2e updop.

W myśl art. 26 ust. 1 updop, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r., osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwoty 2.000.000 zł na rzecz tego samego podatnika, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter oraz skalę działalności prowadzonej przez płatnika.

Należy mieć także na uwadze postanowienia art. 26 ust. 2e updop, który stanowi: jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 przekracza kwotę, o której mowa w ust. 1, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami są obowiązane jako płatnicy pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę, o której mowa w ust. 1:

z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-le;
bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Przy czym, jak wynika z art. 26 ust. 7 updop, wypłata, o której mowa w ust. 1, 1ac, 1c, 1d, 1m, 2c i 2e, oznacza wykonanie zobowiązania w jakiejkolwiek formie, w tym poprzez zapłatę, potrącenie lub kapitalizację odsetek.

Z kolei art. 26 ust. 7a updop stanowi, że przepisu ust. 2e nie stosuje się, jeżeli płatnik złożył oświadczenie, że:

posiada dokumenty wymagane przez przepisy prawa podatkowego dla zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania;
po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa w ust. 1, nie posiada wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istnieją okoliczności wykluczające możliwość zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, w szczególności nie posiada wiedzy o istnieniu okoliczności uniemożliwiających spełnienie przesłanek, o których mowa w art. 28b ust. 4 pkt 4-6.

Jednocześnie szczegółowe reguły składnia tego rodzaju oświadczenia określają przepisy art. 26 ust. 7b-7j updop.

W myśl art. 26 ust. 9 updop, minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, grupy podatników, grupy płatników lub czynności, w przypadku których zostanie wyłączone lub ograniczone stosowanie ust. 2e, jeżeli spełnione zostały warunki do niepobrania podatku, zastosowania stawki podatku lub zwolnienia, wynikające z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, uwzględniając istnienie określonych uwarunkowań obrotu gospodarczego, specyficzny status niektórych grup podatników i płatników oraz specyfikę dokonywania niektórych czynności.

Zauważyć także należy, że zgodnie z § 4 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 31 grudnia 2018 r. w sprawie wyłączenia lub ograniczenia stosowania art. 26 ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z dnia 31 grudnia 2018 r. poz. 2545 z późn. zm.; dalej: „Rozporządzenie”), wyłącza się stosowanie art. 26 ust. 2e ustawy w przypadku dokonywanych do dnia 30 czerwca 2019 r. wypłat należności:

innych niż określone w § 2 ust. 1 pkt 7-9 na rzecz podatników, o których mowa w § 2 ust. 2, jeżeli istnieje podstawa prawna do wymiany informacji podatkowych z państwem siedziby lub zarządu tych podatników;
z tytułu dywidend i innych przychodów (dochodów) z udziału w zyskach osób prawnych na rzecz podatników, o których mowa w art. 3 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z § 2 ust. 2 Rozporządzenia, w przypadku wypłat należności, o których mowa w ust. 1 pkt 7-9, wyłączenie stosowania art. 26 ust. 2e ustawy stosuje się jedynie do wypłat należności na rzecz podatników mających siedzibę lub zarząd na terytorium państwa będącego stroną zawartej z Rzecząpospolitą Polską umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, której przepisy określają zasady opodatkowania dochodów z dywidend, odsetek oraz należności licencyjnych, jeżeli istnieje podstawa prawna do wymiany informacji podatkowych z państwem siedziby lub zarządu tych podatników.

Jednocześnie zauważyć należy, że na mocy § 1 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 grudnia 2020 r. (Dz.U. poz. 2421), zmieniającego rozporządzenie w sprawie wyłączenia lub ograniczenia stosowania art. 26 ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. poz. 2545, z 2019 r. ze zm.), stosowanie art. 26 ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wyłączono/ograniczono do dnia 30 czerwca 2021 r.

W związku z powyższym, wskazać należy, że w art. 21 oraz w art. 22 updop wymienione zostały określone rodzaje należności wypłacane przez podmioty polskie podmiotom zagranicznym, w przypadku uzyskania których, podmiot zagraniczny podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym, a obowiązanym do jego naliczenia, potrącenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego jest podmiot polski. Podatek ten nazywany jest podatkiem „u źródła” ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez polski podmiot wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta, w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 updop.

Mając jednak na uwadze fakt, że zgodnie z art. 22a updop, przepisy art. 20-22 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska zasadne jest odwołanie się do przepisów Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Wielkim Księstwem Luksemburga w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Luksemburgu dnia 14 czerwca 1995 r. (dalej: „UPO”).

Jak stanowi art. 10 ust. 1 UPO, dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Z kolei art. 10 ust. 2 UPDOP zastrzega, że dywidendy takie mogą być opodatkowane także w Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli właściciel dywidend ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek tak ustalony nie może przekroczyć:

0 procent kwoty dywidend brutto, jeżeli właścicielem jest spółka (inna niż spółka osobowa), której bezpośredni udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 10 procent i posiadała ona ten udział przez nieprzerwany 24 miesięczny okres poprzedzający dzień wypłaty dywidend;
15 procent kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.
Przy czym postanowienia niniejszego ustępu nie dotyczą opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane.

Użyte w tym artykule określenie „dywidendy” oznacza dochód z akcji, akcji gratisowych lub prawa do pobierania korzyści, akcji w kopalnictwie, akcji członków założycieli lub innych praw, z wyjątkiem wierzytelności, do udziału w zyskach, jak również dochód z innych praw spółki, które według prawa podatkowego Państwa, w którym spółka wydzielająca dywidendy ma siedzibę, zrównane są z wpływami z akcji (art. 10 ust. 3 UPO).

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca, (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) jest rezydentem polskim oraz podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych od całości swoich dochodów. Spółka posiada jednego wspólnika, tj. spółkę luksemburską, która uzyskała status specjalistycznego funduszu inwestycyjnego. Fundusz posiada rezydencję podatkową w Luksemburgu i podlega tam nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Fundusz będzie legitymował się certyfikatem rezydencji podatkowej wydanym przez władzę podatkową Państwa Luksemburg. Fundusz zasadniczo podlega opodatkowaniu od całości swoich dochodów w Luksemburgu bez względu na miejsce ich osiągania, z zastrzeżeniem postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, których stroną jest Luksemburg. Zgodnie z luksemburskimi przepisami podatkowymi Fundusz podlega zwolnieniu z podatku dochodowego na terytorium Luksemburga. Fundusz przyjął formę prawną spółki akcyjnej, do której, poza Ustawą o SIF stosuje się także luksemburski kodeks spółek handlowych z 10 września 1915 r. W związku z powyższym Fundusz wydaje inwestorom uczestniczącym w funduszu akcje, stanowiące jednostki uczestnictwa w funduszu. Wspólnik jest 100% wspólnikiem Spółki przez nieprzerwany okres przekraczający 2 lata.

Analizowanym we wniosku zdarzeniem przyszłym będzie wypłata dywidendy lub zaliczek na dywidendę przez Wnioskodawcę, który będzie występował w tym przypadku w charakterze płatnika podatku u źródła. Wypłata dywidendy, jeśli spełnione zostaną warunki przewidujące możliwość jej wypłaty przewidziane w kodeksie spółek handlowych, ma nastąpić w 2021 r. Na moment złożenia wniosku nie została jeszcze podjęta uchwała o wypłacie dywidendy i nie jest znany dzień dywidendy. Wypłata dywidendy może więc nastąpić zarówno w pierwszej połowie 2021 r. (do 30 czerwca 2021 r.) włącznie, jak i w drugiej, tj. w okresie od 1 lipca 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. Inwestorami Funduszu są podmioty posiadające jednostki uczestnictwa w Funduszu (dalej: „Inwestorzy”). Składniki majątku Funduszu nie są bezpośrednio przyporządkowane do Inwestorów.

Odnosząc powołane powyżej przepisy prawa podatkowego do opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że w sytuacji wypłaty należności z tytułu dywidendy/zaliczek na dywidendę w kwocie nieprzekraczającej w 2021 r. kwoty 2 000 000 zł wypłacanych na rzecz Funduszu z siedzibą w Luksemburgu będącego rzeczywistym właścicielem wypłacanych należności, Wnioskodawca, przy spełnieniu warunków przewidzianych w art. 26 ust. 1 updop, będzie uprawniony do zastosowania stawki zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych (tzw. podatku u źródła) przewidzianej w art. 10 ust. 2 pkt a) UPO, wynoszącej 0%. Tym samym Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do pobrania podatku u źródła od wypłacanej dywidendy/zaliczek na dywidendę.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest również kwestia ustalenia, czy wypłata dywidendy/zaliczek na dywidendę przez Spółkę na rzecz Funduszu w kwocie przekraczającej w 2021 r. kwotę 2 000 000 zł będzie zwolniona z podatku u źródła przy założeniu obowiązywania wyłączenia zastosowania art. 26 ust. 2e updop.

W tym miejscu ponownie przywołać należy cyt. powyżej art. 26 ust. 2 e updop, zgodnie z którym, jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 przekracza kwotę, o której mowa w ust. 1, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami są obowiązane jako płatnicy pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę, o której mowa w ust. 1:

z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-le;
bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Powyższy przepis nakłada na płatników obowiązek poboru podatku u źródła według stawki podstawowej przy dokonywaniu wypłat przekraczających wskazany próg kwotowy 2 000 000 zł w roku kalendarzowym. Z literalnego brzmienia art. 26 ust. 2e updop wynika również, że ma on zastosowanie również w stosunku do dochodów (przychodów), w stosunku do których umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania przewiduje obniżoną stawkę podatku. Stawka z art. 10 ust. 2 pkt b) UPO jest bowiem „stawką wynikającą z (...) umów o unikaniu podwójnego opodatkowania”, o której mowa w art. 26 ust. 2e updop.

Zatem w przypadku wypłaty dywidendy/zaliczek na dywidendy w kwocie przekraczającej w roku podatkowym obowiązującym u Wnioskodawcy łącznie kwoty 2 000 000 zł na rzecz Funduszu Wnioskodawca co do zasady będzie zobowiązany do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego („podatku u źródła”). Po przekroczeniu kwoty 2 000 000 zł wypłacanych należności, podatek powinien być pobierany wg zasad wynikających z art. 26 ust. 2e updop, tj. przy zastosowaniu stawki wynikającej z art. 22 ust. 1 updop, tj. 19%, bez (…) uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania z możliwością ewentualnego zastosowania treści art. 26 ust. 7a-7j odnoszącego się do niestosowania art. 26 ust. 2e updop w przypadku złożenia stosownego oświadczenia przez płatnika do właściwego organu podatkowego.

W konsekwencji, w związku z obowiązującą treścią art. 26 ust. 2e updop, Wnioskodawca byłby co do zasady zobowiązany do poboru podatku u źródła według stawki podstawowej od nadwyżki kwoty wypłaconej dywidendy/zaliczek na dywidendę ponad 2 000 000 zł.

Jak wyjaśniono powyżej Minister Finansów po raz kolejny, czasowo, tj. do dnia 30 czerwca 2021 r. wyłączył/ograniczył stosowanie art. 26 ust. 2e. W konsekwencji, na gruncie niniejszej sprawy w przypadku, gdy wypłata dywidendy/zaliczek na dywidendę nastąpi do 30 czerwca 2021 r. włącznie (tj. w okresie stosowania wyłączenia art. 26 ust. 2e na podstawie Rozporządzenia), Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do poboru podatku u źródła według stawki podstawowej (19% stawki na podstawie art. 26 ust. 2e updop) od kwoty dywidendy przekraczającej 2 000 000 zł, ale będzie uprawniony do zastosowania stawki wynikającej z art. 10 ust. 2 pkt a) UPO. Wyłączenie stosowania art. 26 ust. 2e updop, nie skutkuje bowiem brakiem istnienia, czy też zwolnieniem z obowiązku poboru podatku u źródła ale możliwością pobrania podatku u źródła z uwzględnieniem zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Z uwagi jednak na to, iż określona w art. 10 ust. 2 pkt a) UPO stawka podatku u źródła, do zastosowania której uprawniony będzie Wnioskodawca wynosi 0%, ostatecznie, w opisanej wyżej sytuacji, Spółka będzie zwolniona z obowiązku pobrania podatku u źródła od wypłaconej dywidendy/zaliczek na dywidendę.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie pytania nr 2 należało również uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 i 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin