2021.02.15 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-1.4012.688.2020.1.AM
z 15 lutego 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 grudnia 2020 r. (data wpływu 22 grudnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT usług zarządzania i administrowania Klastrem – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT usług zarządzania i administrowania Klastrem.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest organizacją pozarządową wpisaną w Krajowym Rejestrze Sądowym, do rejestru stowarzyszeń, a dodatkowo także do rejestru przedsiębiorców.

Wnioskodawca jest członkiem Klastra utworzonego przez przedsiębiorców, organizacje pozarządowe posiadające osobowość prawną oraz jednostki samorządu terytorialnego.

Klaster działa na podstawie Porozumienia zawartego przez wszystkich jego członków Porozumienie to określa m.in. cele i zadania Klastra, zasady tworzenia i dysponowania budżetem Klastra, zasady organizacji oraz prawa i obowiązki członków (na zasadach podobnych do tych, na podstawie których działają np. stowarzyszenia).

Klaster nie jest organizacją działającą na podstawie przepisów prawa, nie posiada osobowości prawnej, a stanowi jedynie formę współpracy między jego członkami w określonych celach.

Celami Klastra jest m.in. stworzenie dla jego członków przestrzeni współpracy w zakresie rozwoju i wdrażania określonych technologii, zintegrowanie i zwiększanie potencjału naukowego, badawczo-rozwojowego i komercyjnego członków Klastra.

W celu zapewnienia finansowania działalności Klastra jego członkowie, co do zasady, uiszczają jednorazowe wpisowe oraz coroczne składki. Przeznaczenie środków finansowych na poszczególne zadania realizowane przez Klaster jest określane corocznie w budżecie.

Członkowie Klastra powierzyli Wnioskodawcy funkcję „Koordynatora” obejmującą odpłatne koordynowanie i zarządzanie Klastrem.

Wnioskodawca zamierza zawrzeć z członkami Klastra umowę, która będzie szczegółowo określać zasady ustalania i zapłaty tego wynagrodzenia. Zgodnie z umową całość składek i wpisowych będzie wpłacana przez członków Klastra na rachunek (subkonto) Wnioskodawcy i ma stanowić wynagrodzenie Koordynatora.

Z tego wynagrodzenia Wnioskodawca (Koordynator) będzie pokrywać wszystkie koszty realizacji zadań klastrowych określonych w corocznym budżecie, przy czym stała, z góry określona część tej sumy (całkowitego wynagrodzenia) ma stanowić wynagrodzenie ryczałtowe Koordynatora („wynagrodzenie sensu sticto”) za realizację określonych, bieżących zadań Koordynatora (i z tego wynagrodzenia Koordynator będzie pokrywał własne koszty realizacji tych zadań, np. wynagrodzenia personelu), a pozostałe środki będą przeznaczane na realizację pozostałych zadań Klastra.

Dodatkowo, na podstawie umów zawieranych z poszczególnymi członkami Klastra, Koordynator może świadczyć na ich rzecz indywidualne usługi za odrębnym dodatkowym wynagrodzeniem (np. usługi doradcze).

Umowa będzie szczegółowo określać zasady pełnienia funkcji Koordynatora oraz jego zadania. Zgodnie z umową do zadań Wnioskodawcy (Koordynatora) należeć będzie m.in. obsługa organizacyjna i administracyjna działalności Klastra oraz zespołów roboczych powoływanych w ramach Klastra, zwoływanie i obsługa posiedzeń organów Klastra, opracowywanie budżetu Klastra, prowadzenie rejestru członków Klastra, prowadzenie dokumentacji i rozliczeń Klastra, wspieranie współpracy między członkami Klastra, promowanie działalności Klastra w kraju i za granicą, organizowanie udziału Klastra i jego członków w krajowych i zagranicznych targach oraz innych wydarzeniach.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy opisana powyżej usługa zarządzania i administrowania Klastrem stanowi świadczenie usług na rzecz członków Klastra w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług i podlega VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie Wnioskodawcy świadczone przez niego usługi zarządzania i koordynowania Klastrem będą podlegać VAT.

Klaster nie posiada osobowości prawnej i nie posiada własnego majątku. Wpisowe i składki wpłacane przez członków Klastra, w przeciwieństwie do składek wpłacanych z tytułu uczestnictwa w organizacjach działających na podstawie przepisów prawa, nie stanowią „własności Klastra”. Z tego powodu uznano, że skoro składki i wpisowe wpłacane będą na rachunek bankowy Koordynatora, to w całości stanowić one będą jego wynagrodzenie z tytułu koordynowania i zarządzania Klastrem, z którego Koordynator finansować będzie koszty działalności Klastra (alternatywą mogłoby być powierzenie tych członków Koordynatorowi do dysponowania na rzecz członków Klastra).

Zasadnicza część usług świadczonych przez Wnioskodawcę (Koordynatora) nie będzie świadczona indywidualnie na rzecz poszczególnych członków Klastra, lecz będzie stanowić usługi świadczone w interesie ogółu członków Klastra i stworzonej przez nich inicjatywy gospodarczej, z których poszczególni członkowie mogą w mniejszym lub większym stopniu korzystać. Jedynie niektóre zadania w sposób bezpośredni dotyczyć będą konkretnych członków (np. organizacja udziału w targach). Niezależnie od charakteru poszczególnych zadań członkowie Klastra z tytułu udziału w takiej organizacji i współpracy między członkami Klastra (koordynowanej przez Koordynatora) osiągać będą określone, choć głównie niematerialne korzyści. Mimo, że członkowie Klastra mogą ale nie muszą otrzymywać ekwiwalenty swoich świadczeń, w ocenie Wnioskodawcy, zadania, które będzie wykonywać, mogą być uznane za usługi świadczone na rzecz Członków Klastra.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Przepis art. 8 ust. 1 ustawy jest niejako dopełnieniem art. 7 ust. 1 ustawy i ma na celu objęcie opodatkowaniem każdej transakcji wykonywanej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, która nie stanowi dostawy towarów, przez co realizowana jest w ten sposób zasada powszechności opodatkowania.

Także art. 24 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, z późn. zm., dalej: Dyrektywa Rady 2006/112/WE) wskazuje, że „świadczenie usług” oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów.

Pojęcie świadczenia – składającego się na istotę usługi – należy interpretować zgodnie z jego cywilistycznym rozumieniem. Jak wskazuje art. 353 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, z późn. zm.), świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu.

W powołanym wyżej art. 8 ust. 1 ustawy przyjęto generalną zasadę, zgodnie z którą, usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też należy stwierdzić, że definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zauważyć należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – ust. 2 ww. artykułu.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma zatem charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność gospodarczą.

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest organizacją pozarządową wpisaną w Krajowym Rejestrze Sądowym, do rejestru stowarzyszeń, a dodatkowo także do rejestru przedsiębiorców.

Wnioskodawca jest członkiem Klastra utworzonego przez przedsiębiorców, organizacje pozarządowe posiadające osobowość prawną oraz jednostki samorządu terytorialnego.

Klaster nie jest organizacją działającą na podstawie przepisów prawa, nie posiada osobowości prawnej, a stanowi jedynie formę współpracy między jego członkami w określonych celach.

Członkowie Klastra powierzyli Wnioskodawcy funkcję „Koordynatora” obejmującą odpłatne koordynowanie i zarządzanie Klastrem.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy usługa zarządzania i administrowania Klastrem stanowi świadczenie usług na rzecz członków Klastra w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług i podlega VAT.

Aby ustalić zasady opodatkowania danej czynności, dokonanej w zamian za wynagrodzenie, niezbędne jest rozstrzygnięcie, czy czynności te skutkują uzyskaniem bezpośrednich korzyści przez wpłacającego – tj. w tym przypadku przez członka Klastra, który dokonuje określonej wpłaty.

Zauważyć należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym, związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zatem, pod pojęciem odpłatności dostawy towarów lub odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego). W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Czynność może być albo odpłatna albo nieodpłatna. Na gruncie podatku od towarów i usług nie występują czynności częściowo odpłatne. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane „po kosztach” ich świadczenia, bądź poniżej tych koszów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie.

Wskazać należy, że kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z dnia 15 lipca 1982 r. w sprawie Hong-Kong Trade Development Council TSUE stwierdził, że czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Analizując głębiej ten problem TSUE w wyroku z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council stwierdził, że czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem.

Pojęcie „odpłatności” pojawiło się również w orzeczeniu z dnia 5 lutego 1981 r., C-154/80, które zapadło na tle przepisów I Dyrektywy VAT z dnia 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych (67/227/EWEC). Trybunał wskazał, że termin „zapłata” stanowi integralną część przepisów prawa wspólnotowego, które nie odwołuje się do prawa państw członkowskich dla ustalenia jego znaczenia i zakresu. Stąd też wykładnia tego wyrażenia nie może być pozostawiona dyskrecjonalnemu władztwu każdego państwa członkowskiego. Ponadto Trybunał przypomniał, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego. W końcu – jak wskazał Trybunał - świadczenie wzajemne musi stanowić pewną wartość subiektywną, gdyż podstawą opodatkowania jest świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane, nie zaś wartość otrzymana według kryteriów obiektywnych.

Na uwagę zasługuje także orzeczenie w sprawie C-16/93 pomiędzy R.J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (Holandia), gdzie podkreślono, że dla wystąpienia opodatkowania podatkiem od towarów i usług konieczne staje się zaistnienie bezpośredniego związku płatności z konkretną czynnością oraz istnienie konsumenta tej czynności.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że czynność uznaje się za odpłatną gdy są spełnione następujące warunki:

istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne;
wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy;
istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi;
odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem;
istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

Z okoliczności sprawy wynika, że pomiędzy Wnioskodawcą a członkami Klastra będzie istniał związek prawny, w ramach którego będą realizowane świadczenia wzajemne. Jak wskazuje Wnioskodawca Członkowie Klastra powierzyli Wnioskodawcy funkcję Koordynatora obejmującą odpłatne koordynowanie i zarządzanie Klastrem. Wnioskodawca zamierza zawrzeć z członkami Klastra umowę, która będzie szczegółowo określać zasady ustalania i zapłaty tego wynagrodzenia.

Z tego wynagrodzenia Wnioskodawca (Koordynator) będzie pokrywać wszystkie koszty realizacji zadań klastrowych określonych w corocznym budżecie, przy czym stała, z góry określona część tej sumy (całkowitego wynagrodzenia) ma stanowić wynagrodzenie ryczałtowe Koordynatora za realizację określonych, bieżących zadań Koordynatora (i z tego wynagrodzenia Koordynator będzie pokrywał własne koszty realizacji tych zadań, np. wynagrodzenia personelu), a pozostałe środki będą przeznaczane na realizację pozostałych zadań Klastra.

Zgodnie z umową do zadań Wnioskodawcy (Koordynatora) należeć będzie m.in. obsługa organizacyjna i administracyjna działalności Klastra oraz zespołów roboczych powoływanych w ramach Klastra, zwoływanie i obsługa posiedzeń organów Klastra, opracowywanie budżetu Klastra, prowadzenie rejestru członków Klastra, prowadzenie dokumentacji i rozliczeń Klastra, wspieranie współpracy między członkami Klastra, promowanie działalności Klastra w kraju i za granicą, organizowanie udziału Klastra i jego członków w krajowych i zagranicznych targach oraz innych wydarzeniach.

Zatem wpłaty, których będą dokonywać członkowie Klastra będą stanowić wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę (Wnioskodawcę) za wykonywane świadczenia na ich rzecz.

W przedmiotowej sprawie będzie istniała ścisła relacja pomiędzy wpłatami dokonanymi przez członka Klastra, a powierzonymi do wykonania świadczeniami, których zakres zostanie szczegółowo określony w zawartej pomiędzy stronami umowie. Umowa przewiduje zatem konkretne wynagrodzenie za wykonanie określonych w tej umowie czynności. Ponadto przewidywane jest dodatkowe wynagrodzenie za wykonanie dodatkowych świadczeń tj. np. usług doradczych. Zatem wykonanie określonych świadczeń powiązane jest z otrzymaniem konkretnego wynagrodzenia.

Tym samym należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której wystąpią skonkretyzowane świadczenia Wnioskodawcy na rzecz danego członka Klastra w zamian za określone wynagrodzenie. W przedmiotowej sprawie spełniona zatem będzie przesłanka istnienia związku pomiędzy wpłatą należności, a otrzymaniem świadczenia wzajemnego, co jest warunkiem koniecznym do uznania, że otrzymane wynagrodzenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że wskazane we wniosku usługi zarządzania i administrowania Klastrem wykonywane przez Wnioskodawcę w zamian za wnoszone wpłaty stanowią świadczenie usług na rzecz członków Klastra w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług i podlegają opodatkowaniu w myśl art. 5 ust. 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin