2021.02.16 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.544.2020.2.BG
z 16 lutego 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 grudnia 2020 r. (data wpływu do Organu 10 grudnia 2020 r.) uzupełnionym 8 lutego 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w związku z dokonaniem przez Polskie Spółki zapłaty, na podstawie Porozumienia, w polskich złotych na rzecz Wnioskodawcy, która w efekcie reguluje (w części lub całości) wierzytelność (wyrażoną w walucie obcej) przysługującą Wnioskodawcy od Spółki cypryjskiej, Wnioskodawca będzie obowiązany do rozpoznania różnic kursowych na podstawie art. 15a ust. 1 ustawy o CIT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 grudnia 2020 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w związku z dokonaniem przez Polskie Spółki zapłaty, na podstawie Porozumienia, w polskich złotych na rzecz Wnioskodawcy, która w efekcie reguluje (w części lub całości) wierzytelność (wyrażoną w walucie obcej) przysługującą Wnioskodawcy od Spółki cypryjskiej, Wnioskodawca będzie obowiązany do rozpoznania różnic kursowych na podstawie art. 15a ust. 1 ustawy o CIT. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 29 stycznia 2021 r. Znak: 0111-KDIB1-2.4010.544.2020.1.BG wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 8 lutego 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Spółka działająca pod firmą: X Sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest czynnym podatnikiem VAT będącym polskim rezydentem podatkowym. Grupa Kapitałowa, której częścią jest Wnioskodawca, wypracowała szereg rozwiązań w postaci algorytmów i programów służących do rozwoju strategii marketingowych w internecie. Spółka pełni w Grupie Kapitałowej rolę centrum usług wspólnych.

Grupa Kapitałowa oferuje swoje usługi polegające na wykorzystaniu innowacyjnych technologii pozwalających na precyzyjne (…) w celu zwiększenia ilości sprzedaży produktów przez klienta.

W celu umożliwienia efektywnego świadczenia usług, spółki z Grupy Kapitałowej nabywają od podmiotów powiązanych różne usługi. W szczególności, pomiędzy spółkami z Grupy mają miejsce transakcje takie, jak:

świadczenie usług wsparcia działalności bieżącej (m.in. usługi typu back-office) przez spółkę pełniącą funkcję centrum usług wspólnych,
świadczenie usług w zakresie wsparcia w prowadzeniu działalności operacyjnej związanej ze świadczeniem usług retargetingowych (m.in. w zakresie korzystania z technologii X wypracowanej przez grupę, korzystania z serwerów oraz nabywania przestrzeni reklamowej na stronach internetowych).

W związku z międzynarodowym charakterem Grupy Kapitałowej wiele umów wewnątrzgrupowych przewiduje dokonywanie płatności w walucie innej niż polski złoty. Niemniej, część umów zawartych pomiędzy podmiotami mającymi siedzibę w Polsce przewiduje zapłatę wynagrodzenia w złotówkach.

Umowne relacje pomiędzy poszczególnymi spółkami z Grupy Kapitałowej powodują, że spółki są względem siebie dłużnikami oraz wierzycielami należności w różnych walutach.

Spółka, jako pełniąca w Grupie Kapitałowej funkcję centrum usług wspólnych, świadczy usługi wsparcia na rzecz innych spółek. Jednym z podmiotów, na rzecz którego usługi są świadczone, jest spółka prawa cypryjskiego (dalej: „Spółka Y”). Spółka Y jest zobowiązana do zapłaty na rzecz Wnioskodawcy w EURO. Jednocześnie Spółka Y świadczy usługi na rzecz innych spółek z Grupy Kapitałowej mających siedzibę w Polsce (polskich rezydentów podatkowych) (dalej łącznie jako: „Spółki Polskie”).

W celu ograniczenia ilości przelewów w różnych walutach i wiążących się z tym kosztów bankowych (w tym wielokrotnych przewalutowań) Wnioskodawca, Spółka Y oraz Spółki Polskie zawarły porozumienie (dalej: „Porozumienie”) na podstawie którego należności przysługujące Spółce od Spółki Y będą (w całości lub w części) regulowane przez Polskie Spółki, które jednocześnie będą w ten sposób regulować swoje zobowiązania (w całości lub w części) wobec Spółki Y.

Porozumienie przewiduje, że w celu przeliczenia walut obcych na polskie złote strony będą stosowały średni kurs NBP opublikowany ostatniego dnia roboczego poprzedzającego datę zlecenia przelewu. W rezultacie, w zależności od działań systemów bankowych, mogą zdarzyć się sytuacje, gdy data zastosowanego (zgodnie z zapisami Porozumienia) kursu, będzie wcześniejsza od dnia jego otrzymania należności przez Spółkę o więcej niż jeden dzień roboczy.

W efekcie dochodzi (i w przyszłości będzie dochodzić) do sytuacji, w których Polskie Spółki dokonując płatności na rzecz Wnioskodawcy wykonanej w polskich złotych (przy zastosowaniu kursu przeliczeniowego wynikającego z Porozumienia) regulują:

całość lub część wierzytelności (wyrażonej w walucie obcej) przysługującej Spółce Y od każdej z Polskich Spółek; i jednocześnie
wierzytelność (wyrażoną w walucie obcej) przysługującą Wnioskodawcy od Spółki Y.

Spółka nie stosuje metody ustalania różnic kursowych, o której mowa w art. 9b ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1406 z późn. zm., dalej: „ustawa o CIT”).

Wnioskodawca, zgodnie z ciążącymi obowiązkami wskazanymi w art. 14b § 3a Ordynacji Podatkowej, wskazuje, że w opisanych we wniosku transakcjach (m.in. Porozumieniu) uczestniczy (i będzie uczestniczyła) Spółka prawa cypryjskiego z siedzibą w (…) będąca cypryjskim rezydentem podatkowym, numer identyfikacji podatkowej (…).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w związku z dokonaniem przez Polskie Spółki zapłaty, na podstawie Porozumienia, w polskich złotych na rzecz Wnioskodawcy, która w efekcie reguluje (w części lub całości) wierzytelność (wyrażoną w walucie obcej) przysługującą Spółce od Spółki Y, Wnioskodawca będzie obowiązany do rozpoznania różnic kursowych, o których mowa w art. 15a ust. 1 ustawy o CIT?
Czy, w przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie 1, Wnioskodawca, w celu obliczania wysokości różnic kursowych, powinien uwzględniać kurs faktycznie ustalony na podstawie zapisów Porozumienia, zastosowany przy przeliczaniu wysokości płatności z waluty obcej na polskie złote?

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z uregulowaniem, na podstawie Porozumienia, w polskich złotych przez Spółki Polskie wierzytelności w walucie obcej przysługującej Wnioskodawcy od Spółki Y Spółka nie będzie zobowiązana do rozpoznania różnic kursowych, o których mowa w art. 15a ust. 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 9b ustawy o CIT, podatnicy ustalają wysokość różnic kursowych na podstawie art. 15a ustawy o CIT bądź - pod warunkiem spełnienia określonych przesłanek i dokonaniem takiego wyboru - na podstawie przepisów o rachunkowości.

Stosownie do art. 15a ust. 1 ustawy o CIT, różnice kursowe mogą powodować zarówno zwiększenie przychodów bądź kosztów uzyskania przychodów. W szczególności, stosownie do:

art. 15a ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT dodatnie różnice kursowe powstają, gdy wartość przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
art. 15a ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT ujemne różnice kursowe powstają, gdy wartość przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.

Biorąc pod uwagę treść regulacji, w orzecznictwie oraz w interpretacjach podatkowych podkreśla się, że elementami koniecznymi do powstania różnic kursowych w rozumieniu art. 15a są następujące przesłanki:

należność (przychód) lub zobowiązanie (koszt uzyskania przychodów) są wyrażone w walucie obcej,
uregulowanie (realizacja) zobowiązania lub otrzymanie należności następuje również w walucie obcej;
między dniem powstania zobowiązania i należności a dniem spłaty tego zobowiązania lub otrzymania należności wystąpiła różnica w kursie waluty.

Do powstania różnic kursowych, które będą miały wpływ na wynik podatkowy, konieczne jest łączne spełnienie wszystkich trzech wskazanych wyżej elementów. Innymi słowy, brak wystąpienia jednej z powyższych przesłanek skutkować będzie brakiem powstania różnic kursowych.

Stanowisko takie jest prezentowane przez organy podatkowe. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z 30 maja 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.122.2019.2.BSA. Dyrektor KIS stwierdza, że „nie są uznawane za różnice kursowe dla celów podatkowych różnice wynikające z kursów walut, jeśli, np. zobowiązanie czy należność wyrażone są w walucie obcej a uregulowanie następuje w polskich złotych lub odwrotnie - zobowiązanie bądź należność wyrażone są w polskich złotych a zapłata dokonywana jest w walucie obcej. Tym samym, nie wszystkie różnice kursowe - w wymiarze ekonomicznym - ustalane dla celów rachunkowych i traktowane odpowiednio jako koszt / przychód finansowy w rachunku wyników, uznawane są przez prawo podatkowe za różnice kursowe, bowiem dla celów podatkowych różnice te powstają wyłącznie w przypadkach wymienionych enumeratywnie w art. 15a ust. 2 i 3 u.p.d.o.p. Mając na uwadze, że ustawowy katalog zdarzeń prowadzących do realizacji podatkowych różnic kursowych ma charakter zamknięty, wszelkie inne zdarzenia niż wymienione w tym przepisie nie mogą skutkować powstaniem różnic kursowych dla celów podatkowych.”

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe przesłanki powinny być spełnione w każdym przypadku. W szczególności, również w przypadku zdarzenia takiego jak uregulowanie przysługującej podatnikowi wierzytelności wyrażonej w walucie obcej przez inny podmiot niż bezpośredni dłużnik w formie płatności w walucie polskiej.

Wprawdzie art. 15a ust. 7 ustawy o CIT przewiduje, że różnice kursowe mogą powstać również w sytuacjach, gdy dochodzi do spełnienia świadczenie wyrażonego w walucie obcej np. w ramach kompensaty bądź przekazu (w tym w sytuacjach, gdy jedna z wierzytelności wyrażona jest w walucie polskiej), lecz przepis ten odnosi się wyłącznie do sytuacji prowadzących do powstania kosztu podatkowego. Świadczy o tym bezpośrednio doprecyzowanie we wskazanym przepisie terminów: 1) „koszt poniesiony” oraz 2) „dzień uregulowania zobowiązania”. Oba zwroty korespondują z art. 15a ust. 2 pkt 2 i ust. 3 pkt 2 ustawy o CIT, które bezpośrednio regulują kwestie powstawania różnic kursowych w przypadku zdarzeń skutkujących powstaniem kosztów uzyskania przychodów.

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Spółki, w przypadku realizacji postanowień Porozumienia skutkujących uregulowaniem w formie płatności w polskich złotych przez Polskie Spółki wierzytelności wyrażonej pierwotnie w walucie obcej przysługującej Wnioskodawcy od Spółki Y, po stronie Spółki nie powstaną różnice kursowe, o których mowa w art. 15a ust. 2 lub ust. 3 ustawy o CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, że istota różnic kursowych polega na zwiększeniu lub zmniejszeniu równowartości w złotówkach kwoty wyrażonej w innej walucie, wynikającego z zastosowania do jej przeliczenia na złotówki w różnych momentach innych kursów walut.

Zgodnie z art. 9b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1406 z późn. zm., dalej: „ustawa o CIT”), podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie art. 15a, albo przepisów o rachunkowości, pod warunkiem, że w okresie, o którym mowa w ust. 3, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez firmy audytorskie.

W związku z tym, że rachunkowość prowadzona jest w złotych, a podatnik może ponosić koszty lub uzyskiwać przychody także w walutach obcych, zachodzi konieczność stosowania odpowiednich przeliczeń celem ustalenia rzeczywiście poniesionego kosztu bądź osiągniętego przychodu. Jak wynika z powołanego przepisu sposób rozliczania według reguł określonych w art. 15a ustawy o CIT jest obowiązujący dla podatników podatku dochodowego od osób prawnych, chyba, że spełniając przesłanki ustawowe, dokonają oni wyboru metody według przepisów o rachunkowości.

W myśl postanowień art. 15a ust. 1 ustawy o CIT, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Stosownie do art. 15a ust. 2 pkt 1-2 ustawy o CIT, dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.

Natomiast art. 15a ust. 3 pkt 1-2 ustawy o CIT stanowi, że ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.

Biorąc pod uwagę powyższe w przypadku, gdy w przeliczeniu na PLN otrzymana zapłata do faktury sprzedaży przewyższa wartość faktury - powstaje przychód do opodatkowania (dodatnia różnica kursowa). W odwrotnej sytuacji powstanie koszt (ujemna różnica kursowa). Jeśli natomiast to przedsiębiorca dokonuje zapłaty zobowiązań i w przeliczeniu na PLN kwota dokonanej zapłaty jest wyższa od wartości wynikającej z faktury zakupu - powstanie koszt (ujemna różnica kursowa). W sytuacji odwrotnej będziemy mieć do czynienia z przychodem (dodatnia różnica kursowa).

W przepisach art. 15a ust. 2 i 3 ww. ustawy ustawodawca przewidział zamknięty katalog przypadków, w których powstają różnice kursowe dla celów podatkowych. Zatem, dla podatników ustalających różnice kursowe na podstawie art. 15a ustawy o CIT (różnice kursowe podatkowe), różnice kursowe powiększające odpowiednio przychody albo koszty uzyskania przychodów powstają w przypadkach wskazanych w ww. przepisach.

Powołane powyżej przepisy określają sytuacje, kiedy powstają podatkowe różnice kursowe mające wpływ na wysokość podstawy opodatkowania, m.in.:

gdy wartość przychodu należnego w walucie obcej w dniu jego powstania dla celów podatkowych jest inna niż jego wartość w dniu faktycznego otrzymania,
gdy wartość kosztu podatkowego w walucie obcej w dniu jego zarachowania jest inna niż jego wartość w dniu zapłaty,
wartość środków (wartości pieniężnych) w walucie obcej w dniu ich nabycia (wpływu na rachunek bankowy) jest inna niż ich wartość w dniu ich wypływu z tego rachunku.

Przepisy art. 15a ust. 2 i ust. 3 ustawy o CIT co do zasady pozwalają zarówno po stronie przychodów, jak i po stronie kosztów wyodrębnić kategorię różnic kursowych wprost związanych z działalnością gospodarczą, której skutkiem jest powstanie należnych przychodów bądź poniesienie kosztów – tzw. różnice kursowe transakcyjne (art. 15a ust. 2 pkt 1 i 2 oraz ust. 3 pkt 1 i 2 ustawy o CIT).

Z analizy zapisów ww. art. 15a ust. 2 i ust. 3 ustawy o CIT wypływa wniosek, że z różnicami kursowymi w znaczeniu podatkowym (tj. określanym w ustawie o CIT) mamy do czynienia tylko wtedy, gdy równocześnie, spełnione są następujące przesłanki:

należność (przychód) lub zobowiązanie (koszt uzyskania przychodów) są wyrażone w walucie obcej;
uregulowanie (realizacja) zobowiązania lub otrzymanie należności następuje również w walucie obcej;
między dniem powstania zobowiązania i należności a dniem spłaty tego zobowiązania lub otrzymania należności wystąpiła różnica w kursie waluty.

Powyższe oznacza, że nie są uznawane za różnice kursowe dla celów podatkowych różnice wynikające z kursów walut, jeśli, np. zobowiązanie czy należność wyrażone są w walucie obcej a uregulowanie następuje w polskich złotych lub odwrotnie - zobowiązanie bądź należność wyrażone są w polskich złotych a zapłata dokonywana jest w walucie obcej. Tym samym, nie wszystkie różnice kursowe – w wymiarze ekonomicznym – ustalane dla celów rachunkowych i traktowane odpowiednio jako koszt/przychód finansowy w rachunku wyników, uznawane są przez prawo podatkowe za różnice kursowe, bowiem dla celów podatkowych różnice te powstają wyłącznie w przypadkach wymienionych enumeratywnie w art. 15a ust. 2 i 3 ustawy o CIT. Mając na uwadze, że ustawowy katalog zdarzeń prowadzących do realizacji podatkowych różnic kursowych ma charakter zamknięty, wszelkie inne zdarzenia niż wymienione w tym przepisie nie mogą skutkować powstaniem różnic kursowych dla celów podatkowych.

Z opisu stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego wynika, że umowne relacje pomiędzy poszczególnymi spółkami z Grupy Kapitałowej powodują, że spółki są względem siebie dłużnikami oraz wierzycielami należności w różnych walutach. Spółka, jako pełniąca w Grupie Kapitałowej funkcję centrum usług wspólnych, świadczy usługi wsparcia na rzecz innych spółek. Jednym z podmiotów, na rzecz którego usługi są świadczone, jest spółka prawa cypryjskiego („Spółka Y”). Spółka Y jest zobowiązana do zapłaty na rzecz Wnioskodawcy w EURO. Jednocześnie Spółka Y świadczy usługi na rzecz innych spółek z Grupy Kapitałowej mających siedzibę w Polsce (polskich rezydentów podatkowych) („Spółki Polskie”).

W celu ograniczenia ilości przelewów w różnych walutach i wiążących się z tym kosztów bankowych (w tym wielokrotnych przewalutowań) Wnioskodawca, Spółka Y oraz Spółki Polskie zawarły Porozumienie na podstawie którego należności przysługujące Spółce od Spółki Y będą (w całości lub w części) regulowane przez Polskie Spółki, które jednocześnie będą w ten sposób regulować swoje zobowiązania (w całości lub w części) wobec Spółki Y.

całość lub część wierzytelności (wyrażonej w walucie obcej) przysługującej Spółce Y od każdej z Polskich Spółek; i jednocześnie
wierzytelność (wyrażoną w walucie obcej) przysługującą Wnioskodawcy od Spółki Y.

Odnosząc się zatem do powstania tzw. różnic kursowych transakcyjnych, wskazać należy, że różnice te powstają wyłącznie w przypadku wymienionych w art. 15a ust. 2 pkt 1 i 2 oraz ust. 3 pkt 1 i 2 i mają zastosowanie do ustalania różnic od przychodów należnych i otrzymanych w walutach obcych oraz kosztów poniesionych i zapłaconych w walutach obcych nie znajdą one zastosowania w analizowanej sytuacji, bowiem w opisanym we wniosku przypadku nie wystąpił element zapłaty zobowiązania w walucie obcej. Transakcje zapłaty w PLN za zobowiązania wyrażone w walucie obcej nie rodzą obowiązku rozpoznania różnic kursowych.

Regulacje art. 15a ustawy o CIT stanowią wyczerpujący katalog sytuacji bądź transakcji, których wystąpienie prowadzi do rozpoznania różnic kursowych na cele podatkowe (dla podatników, którzy wybrali podatkową metodę rozliczania różnic kursowych). Katalog przyczyn powstania różnic kursowych dodatnich (art. 15a ust. 2 ustawy o CIT), jak i ujemnych (art. 15a ust. 3 ustawy o CIT) jest katalogiem zamkniętym. Skoro zatem transakcja przekazania lub przyjęcia płatności w walucie innej niż waluta zobowiązania (jeśli jedną z tych walut jest złoty polski) nie mieści się w katalogu transakcji prowadzących do powstania podatkowych różnic kursowych, oznacza to, że wynik tej czynności nie znajduje odzwierciedlenia w wyniku podatkowym.

Podsumowując należy stwierdzić, że w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, w związku z zapłatą w PLN kwoty wyrażonej w walucie obcej, nie powstają różnice kursowe na podstawie art. 15a ustawy o CIT.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Z uwagi na to, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie rozpoznania różnic kursowych na podstawie art. 15a ust. 1 ustawy o CIT (pytanie nr 1) uznano za prawidłowe, udzielenie odpowiedzi na pytanie nr 2 w zakresie zastosowania kursu przy przeliczaniu wysokości płatności z waluty obcej na polskie złote stało się bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin