Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.709.2020.4.KP
z 18 lutego 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2020 r. (data wpływu 13 listopada 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 31 grudnia 2020 r. (data wpływu 4 stycznia 2021 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 22 grudnia 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.709.2020.3.KP (doręczone stronie w dniu 29 grudnia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku wystawiania faktur dokumentujących zakup towarów (produktów rolnych tj. borówek) pochodzących z własnego gospodarstwa rolnego (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 listopada 2020 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku wystawiania faktur dokumentujących zakup towarów (produktów rolnych tj. borówek) pochodzących z własnego gospodarstwa rolnego (pytanie oznaczone we wniosku nr 1). Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 31 grudnia 2020 r. (data wpływu 4 stycznia 2021 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 22 grudnia 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.709.2020.3.KP.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą polegającą na hurtowym handlu owocami i warzywami. Forma prawna prowadzonej działalności to - osoba fizyczna. Dla celów obliczania podatku dochodowego prowadzona jest podatkowa księga przychodów i rozchodów. Dochód podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych według skali podatkowej.

Wnioskodawczyni jest płatnikiem podatku od towarów i usług - dotyczy całości czynności opodatkowanych. Głównym przedmiotem działalności jest handel.

Mąż Wnioskodawczyni – S. G. prowadzi gospodarstwo sadownicze, w którym głównym profilem działalności jest uprawa borówki amerykańskiej. Prowadzone gospodarstwo zarejestrowane jest jako odrębny czynny podatnik podatku od towarów i usług. Wnioskodawczyni posiada z mężem wspólność majątkową oraz współwłasność gruntów rolnych. Wnioskodawczyni uznaje wyprodukowane owoce za pochodzące ze swojego gospodarstwa (współwłasność gruntów i wspólność majątkowa). Wnioskodawczyni wycenia borówkę według cen stosowanych wobec innych dostawców w danym dniu. Ponieważ owoce pochodzą z gospodarstwa, którego Wnioskodawczyni jest współwłaścicielką nie występuje tu dostawa towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.) dlatego gospodarstwo męża Wnioskodawczyni nie wystawia na rzecz Jej firmy handlowej faktur wykazujących podatek naliczony, który Wnioskodawczyni mogłaby rozliczyć w deklaracji VAT-7. Podczas sprzedaży na wszystkie towary Wnioskodawczyni wystawia faktury wykazując odpowiedni podatek należny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku):

Czy Wnioskodawczyni prawidłowo postępuje nie żądając od gospodarstwa faktur na przekazaną borówkę (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)?

Zdaniem Wnioskodawczyni, ponieważ posiada Ona z mężem wspólność majątkową oraz współwłasność gruntów wyprodukowane owoce stanowią współwłasność, i dlatego Wnioskodawczyni nie powinna żądać wystawienia faktur przez gospodarstwo. Tym samym Wnioskodawczyni uważa, że postępuje prawidłowo nie żądając faktur z uwagi na to, że pozyskiwany do sprzedaży towar pochodzi z gospodarstwa, którego jest współwłaścicielką.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi art. 15 ust. 4 ustawy, w przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podatnika uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1.

Natomiast z art. 15 ust. 5 ustawy wynika, że przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do osób fizycznych prowadzących wyłącznie działalność rolniczą w innych niż wymienione w ust. 4 przypadkach.

Działalność rolnicza została zdefiniowana w art. 2 pkt 15 ustawy, i zgodnie z tym przepisem obejmuje produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (CN 4403 41 00 i 4403 49) oraz bambusa (CN 1401 10 00), a także świadczenie usług rolniczych.

Z kolei, gospodarstwem rolnym, zgodnie z art. 2 pkt 16 ustawy, jest gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym.

Mając na względzie definicję działalności gospodarczej, zawartą w art. 15 ust. 2 ustawy, należy uznać, że działalność rolnicza, o której mowa w art. 2 ust. 15 ustawy, mieści się w pojęciu działalności gospodarczej.

Zatem rolnik, w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą). Natomiast wykonywanie czynności polegających na sprzedaży płodów rolnych wyprodukowanych w gospodarstwie rolnym oraz na świadczeniu usług rolniczych stanowi wykonywanie działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę produktów rolnych dokonywaną przez rolnika ryczałtowego oraz świadczenie usług rolniczych przez rolnika ryczałtowego.

Według definicji zawartej w art. 2 pkt 19 ustawy, przez rolnika ryczałtowego rozumie się rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Jak stanowi art. 2 pkt 20 ustawy, przez produkty rolne rozumie się towary pochodzące z własnej działalności rolniczej rolnika ryczałtowego oraz towary, o których mowa w art. 20 ust. 1c i 1d ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.).

Trzeba zauważyć, że zwolnienie rolnika ryczałtowego od podatku ma charakter przedmiotowo-podmiotowy. Od podatku zwolnieni są tylko rolnicy ryczałtowi i tylko w zakresie wyraźnie wskazanym w przepisie. Świadczenie usług rolniczych oraz dostawa produktów rolnych przez podmioty inne niż rolnicy ryczałtowi podlega opodatkowaniu. Innego rodzaju działalność prowadzona przez rolnika ryczałtowego, nieuprawniająca go do zwolnienia przedmiotowego (np. agroturystyka, działalność handlowa, dostawa produktów rolnych innych niż własnej produkcji), co do zasady podlega opodatkowaniu wg stawek właściwych dla tych czynności.

Biorąc pod uwagę definicję działalności rolniczej, zawartą w art. 2 pkt 15 cyt. ustawy, uznać należy, że rolnicy, prowadzący taką działalność, z wyjątkiem tych, którzy dobrowolnie dokonali rejestracji w zakresie VAT jako podatnicy VAT czynni oraz takich, którzy na podstawie odrębnych przepisów są obowiązani do prowadzenia ksiąg rachunkowych, z mocy ustawy są rolnikami ryczałtowymi w zakresie działalności rolniczej, tj. zarówno sprzedaży produktów rolnych pochodzących z tej działalności, jak również świadczenia usług rolniczych, ze wszystkimi konsekwencjami prawnymi dla podatników posiadających status rolnika ryczałtowego.

Co do zasady więc dostawa produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej jest objęta zwolnieniem od podatku. Jednocześnie, regulacje zawarte w ustawie umożliwiają rolnikowi ryczałtowemu rezygnację ze zwolnienia po spełnieniu określonych warunków.

Jak wynika bowiem z art. 43 ust. 3 ustawy, rolnik ryczałtowy dokonujący dostawy produktów rolnych lub świadczący usługi rolnicze, które są zwolnione od podatku na podstawie ust. 1 pkt 3, może zrezygnować z tego zwolnienia pod warunkiem dokonania zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 96 ust. 1 i 2.

Stosownie do art. 96 ust. 1, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W przypadku osób fizycznych, o których mowa w art. 15 ust. 4 i 5, zgłoszenie rejestracyjne może być dokonane wyłącznie przez jedną z osób, na które będą wystawiane faktury przy zakupie towarów i usług i które będą wystawiały faktury przy sprzedaży produktów rolnych (art. 96 ust. 2 ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, że ustawa o podatku od towarów i usług zawiera pewne szczególne rozwiązania dotyczące podatników, którzy prowadzą wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie oraz podatników, którzy prowadzą wyłącznie działalność rolniczą w innych ramach niż gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie. Wówczas bowiem za podatnika jest uważana osoba, która składa zgłoszenie rejestracyjne.

Przyjęta zasada ma uprościć rozliczenia podatkowe – gdyż wymienione gospodarstwa to w istocie działalności, w przypadku których częstokroć nie można wyodrębnić osoby prowadzącej gospodarstwo. W takim przypadku, podatnikiem jest ta osoba fizyczna, która (jak gdyby w imieniu gospodarstwa) zarejestruje się jako podatnik.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług wprowadzają jednocześnie zasadę, że do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego uprawniona jest tylko i wyłącznie jedna osoba fizyczna spośród tych, które prowadzą wspólne gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie. Dokonanie zgłoszenia rejestracyjnego ma takie znaczenie, że faktury dotyczące tego gospodarstwa (przy nabyciu towarów i usług) będą wystawiane na tę właśnie osobę, która dokonała zgłoszenia rejestracyjnego. Jednocześnie ta sama osoba występować będzie w roli zbywcy (dostawcy) przy sprzedaży (dostawie) produktów rolnych pochodzących z tego gospodarstwa i w związku ze świadczeniem usług rolniczych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą polegającą na hurtowym handlu owocami i warzywami. Forma prawna prowadzonej działalności to - osoba fizyczna. Wnioskodawczyni jest płatnikiem podatku od towarów i usług - dotyczy całości czynności opodatkowanych. Głównym przedmiotem działalności jest handel. Mąż Wnioskodawczyni prowadzi gospodarstwo sadownicze, w którym głównym profilem działalności jest uprawa borówki amerykańskiej. Prowadzone gospodarstwo zarejestrowane jest jako odrębny czynny podatnik podatku od towarów i usług. Wnioskodawczyni posiada z mężem wspólność majątkową oraz współwłasność gruntów rolnych. Wnioskodawczyni uznaje wyprodukowane owoce za pochodzące ze swojego gospodarstwa (współwłasność gruntów i wspólność majątkowa). Wnioskodawczyni wycenia borówkę według cen stosowanych wobec innych dostawców w danym dniu. Ponieważ owoce pochodzą z gospodarstwa, którego Wnioskodawczyni jest współwłaścicielką mąż Wnioskodawczyni nie wystawia na rzecz Jej firmy handlowej faktur wykazujących podatek naliczony, który Wnioskodawczyni mogłaby rozliczyć w deklaracji VAT-7. Podczas sprzedaży na wszystkie towary Wnioskodawczyni wystawia faktury wykazując odpowiedni podatek należny.

Wnioskodawczyni ma wątpliwości czy prawidłowo postępuje nie żądając od gospodarstwa faktur na przekazaną borówkę.

Z przepisów art. 15 ust. 4 i art. 15 ust. 5 w zw. z art. 96 ust. 2 i art. 2 pkt 20 ustawy wynika, że w przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie działalność rolniczą zgłoszenie rejestracyjne może być dokonane wyłącznie przez jedną z osób, na które będą wystawiane faktury przy zakupie towarów i usług i które będą wystawiały faktury przy sprzedaży produktów rolnych, wyprodukowanych we własnym gospodarstwie rolnym oraz towarów wytworzonych z nich z produktów pochodzących z własnej działalności rolniczej przy użyciu środków zwykle używanych w gospodarstwie rolnym. Zatem, gospodarstwo rolne stanowiące współwłasność Wnioskodawczyni i jej męża, dla wszystkich czynności wykonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (w tym przypadku działalności rolniczej polegającej na produkcji i sprzedaży borówki), w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług - występuje jako jeden podatnik podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a jego reprezentantem, jak wyżej wskazano, jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny mąż Wnioskodawczyni.

Analiza obowiązujących przepisów prawa w kontekście przedstawionych okoliczności sprawy prowadzi do wniosku, że prowadzone gospodarstwo rolne jest własnością wspólną, którego reprezentantem jest mąż (z uwagi na fakt zarejestrowania się przez niego – w imieniu całego gospodarstwa – jako „podatnika VAT czynnego”). W konsekwencji, Wnioskodawczyni nie może nabywać w ramach własnej działalności gospodarczej płodów rolnych (borówki) wyprodukowanych w prowadzonym wraz z mężem gospodarstwie sadowniczym. Do nabycia tych produktów nie dochodzi bowiem w ramach odrębnej od prowadzenia gospodarstwa rolnego działalności gospodarczej, tylko w zakresie działalności rolniczej wykonywanej w ramach prowadzonego wspólnie przez małżonków gospodarstwa rolnego.

Jak już wskazano, małżonek reprezentuje ww. gospodarstwo, tj. m.in. wystawia faktury, sporządza deklaracje podatkowe. Nie zmienia to faktu, że płody rolne wyprodukowane w tym gospodarstwie są wspólną własnością obojga małżonków i nie może dochodzić do sytuacji, że Wnioskodawczyni nabędzie płody rolne tj. borówki), które w istocie są również Jej własnością.

Zatem, z uwagi na treść art. 15 ust. 4 i ust. 5 ustawy oraz fakt, że mąż Wnioskującej jest już zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT rozliczającym podatek VAT ze wspólnie prowadzonego gospodarstwa rolnego, Wnioskująca nie może działać jako podatnik VAT prowadzący działalność rolniczą, tj. w tym przypadku działalność polegającą na dostawie (na własną rzecz) wyprodukowanych w gospodarstwie sadowniczym nieprzetworzonych płodów rolnych. Natomiast jako zarejestrowany podatnik VAT z tytułu odrębnej, pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskująca może występować jedynie w zakresie handlu produktami, w tym płodami rolnymi, nabywanymi od innych podatników.

Ponadto należy dodać, że w związku z tym, że mąż Wnioskodawczyni jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT z tytułu prowadzonego wspólnie z Wnioskodawczynią gospodarstwa rolnego, to wyłącznie mąż Wnioskodawczyni powinien wystawiać faktury z tytułu sprzedaży borówki na rzecz innych podmiotów (niż Wnioskodawczyni). Natomiast Wnioskodawczyni powinna wystawiać faktury z tytułu sprzedaży borówki zakupionej od innych podmiotów a zatem niepochodzących z gospodarstwa rolnego prowadzonego wspólnie z mężem, którego mąż jest reprezentantem.

Należy zgodzić się z Wnioskodawczynią, że postępuje Ona prawidłowo nie żądając faktur na nabycie borówki od swojego męża z uwagi na to, że pozyskiwany do sprzedaży towar pochodzi z gospodarstwa, którego jest współwłaścicielką.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, że w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.