Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.525.2020.5.MS
z 19 lutego 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 oraz art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wniosku z 2 grudnia 2020 r. (data wpływu 4 grudnia 2020 r.), uzupełnionym 1 i 10 lutego 2021 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy:

1. nieodpłatne przekazanie Nieruchomości będzie skutkowało powstaniem obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych po stronie Wspólników Spółki, z majątku której przekazywane są Nieruchomości (tj. jako podmiotów przekazujących aktywa) – jest prawidłowe,
2. nieodpłatne przekazanie Nieruchomości będzie skutkowało powstaniem obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych po stronie Wspólnika będącego osobą prawną jako podmiotu otrzymującego od Spółki udziały w Nieruchomościach do swojego majątku (tj. jako podmiotów otrzymujących aktywa) – jest prawidłowe.
   
   

UZASADNIENIE

W dniu 4 grudnia 2020 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

1. nieodpłatne przekazanie Nieruchomości będzie skutkowało powstaniem obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych po stronie Wspólników Spółki, z majątku której przekazywane są Nieruchomości (tj. jako podmiotów przekazujących aktywa),
2. nieodpłatne przekazanie Nieruchomości będzie skutkowało powstaniem obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych po stronie Wspólnika jako podmiotu otrzymującego od Spółki udziały w Nieruchomościach do swojego majątku (tj. jako podmiotów otrzymujących aktywa).

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismami z 28 stycznia 2021 r. Znak: 0111-KDIB1-2.4010.525.2020.2.MS, 0115-KDIT3.4011.731.2020.3.KR oraz z 8 lutego 2021 r. Znak: 0111-KDIB1-2.4010.525.2020.4.MS, 0115-KDIT3.4011.731.2020.6.KR wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 1 i 10 lutego 2021 r.

We wniosku złożonym przez:

Zainteresowanego będącego stroną postępowania:

• A

Zainteresowanych niebędących stronami postępowania:

• B,
• C,
• D.

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

A jest osobą fizyczną posiadającą 48% udział w zysku spółki komandytowej (dalej: „Spółka”).

B jest osobą fizyczną posiadającą 24% udział w zysku Spółki. C jest osobą fizyczną posiadającą 24% udział w zysku Spółki. D jest osobą prawną i posiada 4% udział w zysku Spółki.

A, B, C, D (dalej zwani łącznie: „Wspólnikami”) podlegają nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Polski.

Poza Wspólnikami w Spółce nie ma innych wspólników.

Spółka jest właścicielem nieruchomości zabudowanej położonej w (…), dla której Sąd Rejonowy w (…) prowadzi księgę wieczystą nr (…) oraz nieruchomości zabudowanej położonej w (…), dla której Sąd Rejonowy w (…) prowadzi księgę wieczystą nr (…) (dalej łącznie: „Nieruchomości”).

Wspólnicy planują wycofanie Nieruchomości ze Spółki oraz ich nieodpłatne przekazanie do majątków prywatnych wspólników będących osobami fizycznymi oraz do majątku D. W wyniku wycofania Nieruchomości ze Spółki każdy ze Wspólników otrzyma udziały w Nieruchomościach.

Wycofanie Nieruchomości ze Spółki nastąpi do wysokości posiadanego przez każdego ze Wspólników prawa do udziału w zysku Spółki.

Wycofanie Nieruchomości ze Spółki zostanie udokumentowane uchwałą wspólników oraz umową przeniesienia własności sporządzonymi w formie aktu notarialnego.

W celu przeniesienia udziałów w Nieruchomości na rzecz Wspólników zostaną zawarte umowy nienazwane inne niż umowa darowizny przenoszące nieodpłatnie prawo własności. Zainteresowani nie ustalili jeszcze szczegółowych warunków umów przenoszących własność Nieruchomości. Na ten moment zainteresowani mogą jednak z całą pewnością wskazać, że nieodpłatne przekazanie do nich udziałów w Nieruchomościach będzie wynikało z posiadania przez nich ogółu praw i obowiązków w Spółce, przy czym nie będzie dokonane w żadnym z trybów przewidzianych w ustawie z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych ani umowie Spółki.

Wycofanie Nieruchomości ze Spółki nie będzie dokonywane w ramach wypłaty zysku ze Spółki ani nie będzie wiązać się z wycofaniem lub obniżeniem wartości wkładów wniesionych przez Wspólników do Spółki.

Wspólnicy nie mogą wykluczyć, że w przyszłości może dojść do wystąpienia, któregoś z nich ze Spółki lub jej likwidacji. Natomiast przekazanie udziałów w Nieruchomościach do majątków Wspólników nie będzie miało wpływu na ich bieżące uprawnienia jako wspólników Spółki. W przypadku ewentualnego wystąpienia jednego ze wspólników ze Spółki lub jej likwidacji wypłata z tego tytułu wynagrodzenia lub przekazanie majątku likwidacyjnego odbędzie się zgodnie z przepisami kodeksu spółek handlowych. Ewentualne rozliczenia w tym zakresie nastąpią niezależnie od świadczenia polegającego na nieodpłatnym przekazaniu udziałów Nieruchomości do majątku Wspólników.

Na moment przekazania Nieruchomości do Wspólników Spółka nie będzie podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

W uzupełnieniu wniosku z 1 lutego 2021 r. Wnioskodawca wskazał, że złożony przez Zainteresowanych wniosek dotyczy skutków podatkowych „nieodpłatnego przekazania nieruchomości do majątku osobistego wspólników” po stronie Zainteresowanych jako podmiotów przekazujących nieodpłatne aktywa (skutki podatkowe po stronie podmiotu przekazującego aktywa), jak i skutków podatkowych „nieodpłatnego przekazania nieruchomości do majątku osobistego wspólników” po stronie Zainteresowanych jako podmiotów otrzymujących nieodpłatne aktywa (skutki podatkowe po stronie podmiotu otrzymującego aktywa).

Celem opisanej we wniosku czynności wycofania Nieruchomości ze Spółki jest przekazanie Nieruchomości z majątku Spółki do majątku jej wspólników.

W związku z przekazaniem Nieruchomości Spółka nie reguluje jakiegokolwiek zobowiązania względem Wspólników. Jak wyjaśniono powyżej celem czynności wycofania Nieruchomości ze Spółki jest przekazanie Nieruchomości z majątku Spółki do majątku wspólników.

Przeniesienie odbędzie się na podstawie zawarcia umów nienazwanych w rozumieniu Kodeksu cywilnego, innych niż umowa darowizny, przenoszących nieodpłatnie prawo własności lub prawo użytkowania wieczystego. Zainteresowani nie ustalili jeszcze szczegółowych warunków umów przenoszących własność Nieruchomości. Na ten moment Zainteresowani mogą jednak z całą pewnością wskazać, że nieodpłatne przekazanie Nieruchomości do ich majątków prywatnych będzie wynikało z posiadania przez nich ogółu praw i obowiązków w Spółce, przy czym nie będzie dokonane w żadnym z trybów przewidzianych w ustawie z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych ani umowie Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 1 lutego 2021 r.):

1. Czy nieodpłatne przekazanie Nieruchomości w sposób opisany we wniosku będzie skutkowało powstaniem obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych po stronie Wspólników Spółki, z majątku której przekazywane są Nieruchomości? (tj. jako podmiotów przekazujących aktywa – część pytania dotycząca podatku dochodowego od osób prawnych)?
2. Czy nieodpłatne przekazanie Nieruchomości w sposób opisany we wniosku będzie skutkowało powstaniem obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych po stronie Wspólnika jako podmiotu otrzymującego od Spółki udziały w Nieruchomościach do swojego majątku? (tj. jako podmiotów otrzymujących aktywa– część pytania dotycząca podatku dochodowego od osób prawnych)?
   
   

Zdaniem Zainteresowanych:

Ad. 1.

Zdaniem Zainteresowanych nieodpłatne przekazanie Nieruchomości w sposób opisany we wniosku nie będzie skutkowało powstaniem obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych po stronie Wspólników Spółki, z majątku której przekazywane są Nieruchomości.

Ad. 2.

Zdaniem Zainteresowanych nieodpłatne przekazanie Nieruchomości w sposób opisany we wniosku nie będzie skutkowało powstaniem obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od prawnych po stronie Wspólnika jako podmiotu otrzymującego od Spółki udziały w Nieruchomościach do swojego majątku.

Spółka komandytowa jako osobowa spółka prawa handlowego jest samodzielnym, odrębnym od wspólników podmiotem praw i obowiązków. Posiada swój własny majątek, który jest niezależny od majątków osobistych jej wspólników, może zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Jednocześnie, na moment przekazywania do Wspólników Nieruchomości, z uwagi na transparentność podatkową spółka komandytowa nie będzie podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych - podatnikami będą Wspólnicy Spółki.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o CIT przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Jednocześnie w myśl art. 5 ust. 2 ustawy o CIT powyższą zasadne stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

Z powyższego wynika, że wspólnicy spółki komandytowej rozpoznają przychody i koszty proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku. W konsekwencji każdy ze wspólników odrębnie oblicza dochód z udziału w spółce i od tego dochodu oblicza podatek dochodowy.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o CIT przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy, praw majątkowych lub świadczenia usług jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionych przyczyn ekonomicznych znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy, praw lub usług, organ podatkowy określa ten przychód w wysokości wartości rynkowej.

W przypadku nieodpłatnego przekazania Nieruchomości na cele osobiste wspólników spółki osobowej niewątpliwie mamy do czynienia ze zbyciem ww. składnika majątku. W wyniku tej czynności dochodzi bowiem do przeniesienia prawa własności nieruchomości ze spółki osobowej na Wspólników. Zbycie to nie ma jednak dla tej spółki charakteru odpłatnego, ponieważ w zamian za przeniesienie prawa własności spółka nie uzyskuje żadnych korzyści majątkowych.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że nieodpłatne przekazanie Nieruchomości w sposób opisany we wniosku nie będzie skutkowało powstaniem obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych po stronie Wspólników. Czynność ta nie będzie miała odpłatnego charakteru, a ponadto nie będzie dokonywana w ramach wypłaty zysku ani nie będzie wiązać się z wycofaniem lub obniżeniem wartości wkładów. Ewentualny przychód mógłby powstać dopiero w przypadku, gdyby Wspólnicy sprzedali wycofane ze Spółki nieruchomości.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 6 grudnia 2018 r. nr 0112-KDIL3-3.4011.370.2018.1.DS, interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 29 marca 2018 r. nr 0112-KDIL3-3.4011.59.2018.1.WS oraz interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 20 sierpnia 2020 r., nr 0115-KDIT3.4011.407.2020.2.AD.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja - zgodnie z intencją Wnioskodawcy – obejmuje swym zakresem skutki podatkowe przekazania Nieruchomości do Wspólników spółki komandytowej, w momencie w którym spółka ta nie była podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1526) spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Stosownie do art. 8 § 1 Kodeksu spółek handlowych, spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Spółka osobowa prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą (art. 8 § 2 tej ustawy).

Spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona (art. 102 Kodeksu spółek handlowych).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca wraz z pozostałymi Wspólnikami planują wycofanie Nieruchomości ze spółki komandytowej oraz ich nieodpłatne przekazanie do majątków prywatnych wspólników będących osobami fizycznymi oraz do majątku D. W wyniku wycofania Nieruchomości ze spółki komandytowej każdy ze Wspólników otrzyma udziały w Nieruchomościach.

Wycofanie Nieruchomości ze spółki komandytowej nastąpi do wysokości posiadanego przez każdego ze Wspólników prawa do udziału w zysku spółki komandytowej.

W związku z przekazaniem Nieruchomości Spółka nie realizuje jakichkolwiek zobowiązań względem Wspólników.

Przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1406 ze zm.) nie określają wyraźnie zasad ustalania przychodu wspólnika z tytułu wycofania części wkładu ze spółki osobowej. W tej sytuacji, skutki podatkowe takiej czynności należy określić z uwzględnieniem ogólnych zasad dotyczących opodatkowania dochodów osób prawnych.

Sposób opodatkowania przychodów z udziału w spółce niebędącej osobą prawną uregulowany został w art. 5 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z tym przepisem, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Stosownie do art. 5 ust. 2 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 i 1a stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Jak wynika z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy, praw majątkowych lub świadczenia usług jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionych przyczyn ekonomicznych znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy, praw lub usług, organ podatkowy określa ten przychód w wysokości wartości rynkowej.

Zatem, przychód podatnika ze zbycia rzeczy lub praw majątkowych może powstać jedynie pod warunkiem, że zbycie jest odpłatne. Przez odpłatne zbycie należy rozumieć zbycie, które jest dokonywane w zamian za korzyść majątkową.

Stosownie natomiast do art. 14a ust. 1 i 2 ww. ustawy, w przypadku gdy podatnik przez wykonanie świadczenia niepieniężnego reguluje w całości albo w części zobowiązanie, w tym z tytułu zaciągniętej pożyczki (kredytu), dywidendy, umorzenia albo zbycia w celu umorzenia udziałów (akcji), podziału pomiędzy wspólników (akcjonariuszy) majątku likwidowanej spółki albo spółdzielni, przychodem takiego podatnika jest wysokość zobowiązania uregulowanego w następstwie takiego świadczenia. Jeżeli jednak wartość rynkowa świadczenia niepieniężnego jest wyższa niż wysokość zobowiązania uregulowanego tym świadczeniem, przychód ten określa się w wysokości wartości rynkowej świadczenia niepieniężnego. Przepisy art. 14 ust. 1-3 stosuje się odpowiednio.

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku wykonania świadczenia niepieniężnego przez spółkę niebędącą osobą prawną.

Co więcej, ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera przepisów, które bezpośrednio wskazywałyby, że nieodpłatne przekazanie majątku pomiędzy spółką niebędącą osobą prawną a jej wspólnikiem, stanowi dla wspólnika tej spółki przychód.

Wobec powyższego, w analizowanym zdarzeniu przyszłym, nie dojdzie do odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych. Tym samym, nieodpłatne wycofanie z majątku Spółki Nieruchomości i przekazanie udziałów w nich do prywatnego majątku Zainteresowanych, w części odpowiadającej ich udziałowi w zysku Spółki, nie spowoduje powstania po ich stronie przychodu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko Zainteresowanych w zakresie pytania nr 1, w części dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, należało zatem uznać za prawidłowe.

Przechodząc do pytania oznaczanego we wniosku nr 2 w zakresie w jakim dotyczy ono podatku dochodowego od osób prawnych należy w pierwszej kolejności wskazać na art. 12 ust. 4 pkt 3a i 3b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym do przychodów nie zalicza się:

• środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu:
  
  1. likwidacji takiej spółki,
  2. wystąpienia z takiej spółki, w części odpowiadającej wydatkom na nabycie lub objęcie prawa do udziałów w takiej spółce i uzyskanej przed wystąpieniem przez wspólnika nadwyżce przychodów nad kosztami ich uzyskania, o których mowa w art. 5, pomniejszonej o wypłaty dokonane z tytułu udziału w takiej spółce i wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów;
• wartości innych niż wymienione w pkt 3a składników majątku, w tym wierzytelności, otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki lub z tytułu jej likwidacji; przychodem jest jednak w przypadku:
  
  1. odpłatnego zbycia tych składników majątku - ich wartość wyrażona w cenie, za którą wspólnik je zbywa; przepisy art. 14 ust. 1-3 stosuje się odpowiednio,
  2. spłaty otrzymanej wierzytelności - przychód uzyskany z tej spłaty.
  
  
  
  

Z literalnego brzmienia tego przepisu wynika, że jego zakres normowania obejmuje sytuację likwidacji spółki niebędącej osobą prawną oraz wystąpienia wspólnika z takiej spółki. Przepis ten nie dotyczy natomiast sytuacji uzyskania przysporzenia majątkowego w związku z wycofaniem aktywów ze spółki niebędącej osobą prawną i przekazania wspólnikom udziałów w tych aktywach, bez występowania wspólników z takiej spółki.

W niniejszej sprawie wskazać również należy na przepis art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności: wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych zaliczając nieodpłatne świadczenie do czynników kształtujących podstawę opodatkowania, nie precyzuje, co należy rozumieć przez „nieodpłatne świadczenie”. Zgodnie z wykładnią gramatyczną, odpłacać to „oddawać komuś coś w zamian”, odpłatny zaś to „taki za który się płaci, wymagający zapłacenia, zwrot kosztów” (Nowy Słownik Języka Polskiego PWN, Warszawa 2002). Nieodpłatny to niewymagający opłaty. Zgodnie z ugruntowanym poglądem, po raz pierwszy sformułowanym w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 28 stycznia 2000 r., sygn. akt I SA/Gd 2285/98, a potem w uchwale siedmiu sędziów NSA z 18 listopada 2002 r., sygn. akt FPS 9/02 i w uchwale składu siedmiu sędziów NSA z 16 października 2006 r, sygn. akt II FPS 1/06, pojęcie to obejmuje wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Nieodpłatnym świadczeniem jest zatem uzyskana przez podatnika wymierna korzyść majątkowa niezwiązana z poniesieniem wydatków, powstaniem kosztów, z obowiązkiem uiszczenia wynagrodzenia lub inną formą ekwiwalentu. Nieodpłatne świadczenie ma miejsce, gdy świadczeniu jednego z podmiotów nie towarzyszy świadczenie drugostronne, co w konsekwencji wyraża się w zaistnieniu stanu, w którym po stronie przyjmującego dochodzi do zwiększenia aktywów bądź zmniejszenia pasywów. Świadczenia otrzymującego, aby podlegały opodatkowaniu, muszą zatem prowadzić do pojawienia się po stronie podmiotu je otrzymującego przychodu, czyli korzyści majątkowej, która może wystąpić w dwóch postaciach: prowadzi do powiększenia aktywów, co jest zwykłym skutkiem wypłaty pieniędzy, albo do zaoszczędzenia wydatków, co może być następstwem świadczenia rzeczowego lub w formie usługi. W wyniku takiego świadczenia w majątku podmiotu otrzymującego nie pojawia się wprawdzie realny dochód (w znaczeniu ekonomicznym), ale ponieważ znaczenie dochodu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest szersze, zaoszczędzenie wydatków musi być traktowane na równi z przyrostem majątku.

Najbardziej istotną dla pojęcia nieodpłatnego świadczenia jest przesłanka, dotycząca ekwiwalentności, w istocie pozwalająca na stwierdzenie, kiedy mamy do czynienia ze świadczeniem nieodpłatnym. Tylko świadczenia nieekwiwalentne mogą stanowić przychód podatkowy po stronie otrzymującego. Ekwiwalentność, która wyłącza możliwość powstania przychodu podatkowego z tytułu nieodpłatnego przysporzenia, oznacza wystąpienie świadczenia wzajemnego. Ekwiwalentność nie może wystąpić ani w momencie dokonywania świadczenia, ani w jakimkolwiek momencie w przyszłości. Jeżeli bowiem występuje ekwiwalent, jest też korzyść po drugiej stronie, a więc wyłączona jest możliwość uznania świadczenia za nieodpłatne. Przysporzenie w majątku podatnika musi mieć dla niego pewną wartość, którą można wyrazić w wymiarze finansowym. Chodzi o to, by świadczenie otrzymane bez wynagrodzenia było dla otrzymującego wartościowe. Świadczenie nieodpłatne będące przychodem podatkowym powinno wynikać z dwustronnego stosunku, tzn. powinien istnieć możliwy do identyfikacji podmiot świadczący oraz podmiot otrzymujący. Wynika to wprost z brzmienia ustawy, która mówi o świadczeniu, a nie o przysporzeniu. Zgodnie z definicją słownikową „świadczenie” oznacza obowiązek wykonania lub przekazania czegoś na czyjąś rzecz.

Z powyższego wynika, że w przypadku gdy wspólnik otrzyma nieruchomości wycofane z majątku spółki do majątku prywatnego o wyższej wartości niż jego udział w spółce (a zatem nieekwiwalentnie), wówczas powstanie dla niego przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Dla wspólnika, który otrzyma nieruchomości o wyższej wartości powstanie przychód odpowiadający wartości nadwyżki ponad jego udział w spółce. Jak zauważył Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 8 stycznia 2013 r., sygn. akt II FSK 1019/11, „Spółki osobowe na mocy art. 8 k.s.h. mogą być podmiotem stosunku prawnego”. W rezultacie nastąpi świadczenie z majątku spółki do majątku wspólnika. Natomiast nie powstanie przychód dla wspólnika, jeżeli wartość nieruchomości otrzymanych przez niego będą miały wartość odpowiadającą (nieprzekraczającą) jego udziałowi w spółce.

Biorąc zatem pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że planowane wycofanie ze spółki komandytowej Nieruchomości i nieodpłatne przekazanie udziału w niej do na cele osobiste Wspólnika będącego osobą prawna do jego majątku odrębnego, w części odpowiadającej jego udziałowi kapitałowemu w spółce komandytowej i udziałowi w zyskach, nie spowoduje powstania po stronie tego Wspólnika przychodu podatkowego podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko Zainteresowanych w zakresie pytania nr 2, w części dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, należało zatem uznać za prawidłowe.

Podsumowując, stanowisko Zainteresowanych w zakresie ustalenia, czy:

1. nieodpłatne przekazanie Nieruchomości będzie skutkowało powstaniem obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych po stronie Wspólników Spółki, z majątku której przekazywane są Nieruchomości (tj. jako podmiotów przekazujących aktywa) – jest prawidłowe,
2. nieodpłatne przekazanie Nieruchomości będzie skutkowało powstaniem obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych po stronie Wspólnika jako podmiotu otrzymującego od Spółki udziały w Nieruchomościach do swojego majątku (tj. jako podmiotów otrzymujących aktywa) – jest prawidłowe.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Nadmienia się, że w zakresie części pytań oznaczonych we wniosku nr 1 i 2 w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, wydano/zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.