Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.51.2021.2.JG
z 22 lutego 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2021 r. (data wpływu 31 stycznia 2021 r.) uzupełnionym pismem z dnia 15 lutego 2021 r. (data wpływu 15 lutego 2021 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 9 lutego 2021 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.51.2021.1.JG (doręczone stronie w dniu 11 lutego 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją Projektu pn.: „(…)”- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 stycznia 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją Projektu pn.: „(…)”. Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 15 lutego 2021 r. (data wpływu 15 lutego 2021 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 9 lutego 2021 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.51.2021.1.JG.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni prowadząca działalność gospodarczą pn.: (…) w gminie (…), od roku 2019 rozlicza się z Urzędem Skarbowym na podstawie przepisów dotyczących ryczałtu (ustawa z dnia 20 listopada 1998 roku o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, Dz. U. z 2020 roku, poz. 1905, 2123, 2320). Status ten potwierdza wpis w wykazie podatników VAT, z którego wynika, że obecnie nie jest czynnym podatnikiem VAT, tylko zwolnionym od podatku i jest to zwolnienie tzw. podmiotowe (art. 113 ustawy z 11 marca 2004 roku o podatku dochodowym od towarów i usług, Dz. U. z 2020 r. poz. 106, 568, 1065, 1106, 1747, 2320, 2419). W roku 2020 Wnioskodawczyni w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich (PROW) na lata 2014-2020, poddziałanie 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” otrzymała dofinansowanie w formie refundacji w wysokości 110.209 zł na rozszerzenie prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. We wniosku Wnioskodawczyni wskazała podatek VAT jako wydatek kwalifikowany z uwagi na to, że nie odlicza tego podatku. Zgodnie ze złożonym wnioskiem Wnioskodawczyni zrealizowała Projekt pod nazwą: „(…)”. W związku z realizacją powyższego Projektu Wnioskodawczyni poniosła szereg wydatków związanych z polepszeniem oferty świadczonych usług (światłoterapia), unowocześnieniem budynku, wyposażeniem go w ekologiczne systemy pozyskiwania energii (fotowoltaika), w tym wydatków dokumentowanych fakturami VAT. W szczególności zakupione zostały: system fotowoltaiczny (panele 18 szt., inwertery, elem. konstrukcyjne, akcesoria, usługa montażu i transportu) komplet 1 - 30.674,97 zł. Koszty szkolenia podnoszącego kwalifikacje 1 szt. - 1,00 zł, Solarium (światło czerwone, żółte, niebieskie i zielone) - łóżko leżące 1 szt. - 99.914,18 zł. Solarium - tuba stojąca (światło czerwone i żółte) 1 szt. - 56.000,00 zł. W celu rozliczenia wydatków związanych z realizacją Projektu, Wnioskodawczyni zobowiązana jest do przedstawienia do instytucji wdrażającej program potwierdzenie tzw. kwalifikowalności VAT, która zależna jest od tego, czy w związku z realizacją Projektu Wnioskodawczyni przysługuje czy nie przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego.

Ponadto w uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że nabyte przez Wnioskodawczynię w związku z realizacją projektu pn.: „(…)” towary i usługi nie będą służyły do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, a Wnioskodawczyni nie wykonuje czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

1. Czy w związku z realizacją opisanego Projektu Wnioskodawczyni przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego?

Zdaniem Wnioskodawczyni, w związku z realizacją opisanego Projektu nie przysługuje jej prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego.

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z regułami określonymi przepisami ustawy o podatku od towarów i usług. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym, czynnym, podatnikom podatku od towarów i usług oraz jedynie w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tj. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona zasada wyłącza więc możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu. Nabyte w związku z Projektem towary i usługi nie będą służyć (nie będą wykorzystywane) do działalności opodatkowanej VAT, a w konsekwencji, nie spełniona zostanie pierwsza (przesądzająca) przesłanka odliczenia VAT naliczonego. W ocenie Wnioskodawczyni, w związku z realizacją Projektu nie będzie jej przysługiwało jakiekolwiek prawo do odliczenia VAT naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W myśl art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, jak i niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Według art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni lub pośredni związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług, wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik, w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Status podatnika VAT czynnego nabywany jest gdy zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy, Naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego” i na wniosek podatnika potwierdzi to zarejestrowanie.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - w myśl art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą. Wnioskodawczyni obecnie nie jest czynnym podatnikiem VAT, tylko zwolnionym podmiotowo na podstawie art. 113 ustawy. W roku 2020 w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” Wnioskodawczyni otrzymała dofinansowanie w formie refundacji na rozszerzenie prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Zgodnie ze złożonym wnioskiem Wnioskodawczyni zrealizowała Projekt. W związku z realizacją powyższego Projektu Wnioskodawczyni poniosła szereg wydatków związanych z polepszeniem oferty świadczonych usług (światłoterapia), unowocześnieniem budynku, wyposażeniem go w ekologiczne systemy pozyskiwania energii (fotowoltaika), w tym wydatków dokumentowanych fakturami VAT. W szczególności zakupiony został system fotowoltaiczny, Solarium (łóżko leżące, tuba stojąca). Wnioskodawczyni poniosła również koszty szkolenia podnoszącego kwalifikacje. Nabyte przez Wnioskodawczynię w związku z realizacją projektu towary i usługi nie będą służyły do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, a Wnioskodawczyni nie wykonuje czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą kwestii, czy w związku z realizacją opisanego Projektu przysługuje Jej prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego.

Zgodnie z przywołanymi wyżej przepisami, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego czynnego podatnika podatku od towarów i usług w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego nie zostały spełnione. Wnioskodawczyni wskazała, że nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, ponadto wydatki związane z realizacją Projektu (…) nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawczynię do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, a z tytułu realizacji Projektu Wnioskodawczyni nie osiągnie żadnych przychodów. Z wniosku wynika również, że Wnioskodawczyni nie wykonuje czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

Zatem Wnioskodawczyni nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu wydatków związanych z realizacją Projektu pn.: „(…)”.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii kwalifikowalności podatku od towarów i usług, gdyż organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w określonym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.