2021.02.18 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0114-KDIP1-3.4012.545.2020.3.ISK

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.545.2020.3.ISK
z 18 lutego 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 sierpnia 2020 r. (data wpływu 8 września 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 grudnia 2020 r. (data wpływu 22 grudnia 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 2 grudnia 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.545.2020.1.ISK (doręczone Stronie w dniu 7 grudnia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca instalowania kasy rejestrującej, sposobu prowadzenia ewidencji sprzedaży, adresu wykazywanego na paragonach, obowiązku umieszczania wyświetlacza kasy w miejscu umożliwiającym nabywcy odczyt wyświetlanych na nim danych oraz wydania klientowi paragonu poprzez przesyłanie skanu paragonu wydrukowanego w wersji papierowej z kasy on-line w sposób uzgodniony z klientem - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 września 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, uzupełniony pismem z dnia 14 grudnia 2020 r. (data wpływu 22 grudnia 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 2 grudnia 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.545.2020.1.ISK (skutecznie doręczonym w dniu 7 grudnia 2020 r.), dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca instalowania kasy rejestrującej, sposobu prowadzenia ewidencji sprzedaży, adresu wykazywanego na paragonach, obowiązku umieszczania wyświetlacza kasy w miejscu umożliwiającym nabywcy odczyt wyświetlanych na nim danych oraz wydania klientowi paragonu poprzez przesyłanie skanu paragonu wydrukowanego w wersji papierowej z kasy on-line w sposób uzgodniony z klientem.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka Akcyjna (dalej jako „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest przedsiębiorcą, prowadzącym działalność gospodarczą między innymi w zakresie obrotu konfekcjonowanym gazem płynnym w butlach gazowych.

W ramach tej działalności, Spółka zamierza wdrożyć model dystrybucji gazu płynnego w butlach na rzecz osób fizycznych oraz rolników ryczałtowych, oparty o ewidencję sprzedaży przy użyciu kas on-line, połączonych z Centralnym Repozytorium Kas. W ramach tego modelu, Spółka zamierza udostępnić swoim klientom (nabywcom i potencjalnym nabywcom gazu płynnego w butlach) rozwiązanie informatyczne, w postaci aplikacji mobilnej oraz aplikacji dostępnej za pomocą strony internetowej Spółki, za pośrednictwem której klient będzie mógł osobiście lub za pośrednictwem osoby przez siebie upoważnionej zamawiać gaz płynny w butli gazowej. Odbiór zamówionego gazu płynnego w butlach będzie następował osobiście w wybranym przez klienta punkcie wymiany butli gazowych. W tym modelu sprzedaży gazu płynnego w butlach, Spółka nie będzie oferowała klientom dostawy gazu płynnego do miejsca zamieszkania klienta. Dostępny będzie wyłącznie odbiór osobisty, w punkcie wymiany butli gazowych wskazanym w zamówieniu.

Punkty wymiany butli, w których klienci będą mieć możliwość odbioru gazu płynnego w butlach, będą pełnić funkcję magazynu gazu płynnego w butlach. Punkty te będą zorganizowane przeważnie w małych miejscowościach i będą jednorazowo magazynować przeważnie kilka lub kilkanaście butli gazowych. W skali miesiąca, z jednego punktu wymiany butli będzie odbierana przez klientów niewielka ilość ładunków gazu płynnego w butlach (przeważnie od kilku do kilkunastu butli gazowych). Tego typu punkty odbioru butli gazowych będą zorganizowane na zasadzie pomocy dobrosąsiedzkiej, pozwalającej w sposób bezpieczny i tani dystrybuować gaz płynny wśród klientów niemających dostępu do sieci gazu ziemnego, na terenach wiejskich, dotkniętych często zjawiskiem tzw. ubóstwa energetycznego.

Do zawarcia umowy sprzedaży w tym stanie faktycznym będzie dochodzić z chwilą złożenia zamówienia za pośrednictwem udostępnionej aplikacji. Od tej chwili klient będzie posiadał roszczenie o wydanie gazu w butli, zaś Spółka będzie posiadała roszczenie o zapłatę ceny. Transakcja będzie przebiegać w sposób spersonalizowany, ponieważ będzie wiązała się z podaniem danych klienta w toku składania zamówienia. Wszystkie dokumenty związane z zamówieniem (w tym paragony fiskalne) będą zatem powiązane z konkretną transakcją, realizowaną na zamówienie konkretnej osoby fizycznej. Do zapłaty będzie zaś dochodzić bądź poprzez opcję płatności bezgotówkowej (za pośrednictwem aplikacji lub innego narzędzia płatności elektronicznych) bądź gotówkowo, poprzez jej przekazanie podmiotowi przechowującemu butle gazowe w punkcie wymiany butli (w momencie odbioru butli gazowej z punktu wymiany butli).

W momencie poprzedzającym otrzymanie gotówki, podmiot prowadzący punkt wymiany butli będzie informował Spółkę o wydaniu zakupionego gazu w butli za pomocą telefonu lub za pomocą udostępnionej mu w tym celu aplikacji. W punkcie wymiany butli nie będzie zainstalowanej kasy rejestrującej - ta będzie znajdować się w jednostce organizacyjnej Wnioskodawcy, gdzie będą przyjmowane oraz przekazywane do realizacji zamówienia nabywców, a więc w miejscu, gdzie dochodzi do nawiązania prawnie wiążącego zobowiązania w postaci umowy sprzedaży.

Punkt wymiany butli będzie pełnił rolę miejsca, w którym dochodzi do odbioru towaru uprzednio zakupionego za pomocą aplikacji oraz dostarczonego przez Spółkę do tego miejsca z prowadzonego przez siebie magazynu lub rozlewni. W szczególności, punkt wymiany butli nie będzie pełnił roli punktu sprzedaży, rozumianego jako punkt samodzielnie wykonujący czynności związane z handlem gazem płynnym w butlach. Możliwość wydania gazu płynnego w butli przy takiej sprzedaży będzie uzależniona od uprzedniego złożenia przez klienta zamówienia za pomocą aplikacji mobilnej lub funkcjonalności na stronie internetowej oraz jego obsłużenia przez pracowników Wnioskodawcy.

Przy prowadzeniu sprzedaży w taki sposób, Spółka chciałaby ponadto skorzystać z możliwości, jaką daje art. 111 ust. 3a pkt 1 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług, stosownie do którego, za zgodą nabywcy, paragon może być wystawiony w postaci elektronicznej oraz przesłany w sposób uzgodniony z klientem. W tego typu sprzedaży, Spółka zamierza posługiwać się jedynie paragonami w formie elektronicznej. W przypadku braku zgody klienta na skorzystanie z usługi e-paragonu, będzie on mógł nabyć gaz płynny za pośrednictwem „tradycyjnych” kanałów sprzedaży (należących do Spółki lub podmiotów konkurencyjnych).

Sprzedaż gazu płynnego będzie zatem przebiegała w sposób następujący:

klient lub osoba przez niego upoważniona za pośrednictwem aplikacji/strony internetowej składa zamówienie na gaz płynny w butli gazowej; w tym momencie dochodzi do zawarcia umowy sprzedaży, w związku z czym Spółka ma roszczenie o zapłatę ceny, a klient Spółki ma roszczenie o wydanie gazu płynnego w butlach;
składając zamówienie, klient będzie wyrażał zgodę na wystawienie i wydanie paragonu fiskalnego poprzez przesłanie go nabywcy w sposób z nim uzgodniony (na wskazane przez niego urządzenie mobilne lub wskazany adres poczty elektronicznej), stosownie do treści art. 111 ust. 3a pkt 1 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług;
klient opcjonalnie dokonuje płatności za pomocą opcji płatności bezgotówkowej;
klient udaje się do wybranego punktu wymiany butli gazowych w celu odebrania zamówionej butli z gazem; w tym momencie (jeżeli nie skorzystał z możliwości zapłaty w sposób bezgotówkowy) ma również możliwość uiszczenia zapłaty gotówką do osoby, która usługowo świadczy na rzecz Wnioskodawcy usługi przechowywania gazu w butlach;
w przypadku zamiaru uiszczenia zapłaty gotówką, osoba przyjmująca płatność niezwłocznie informuje Wnioskodawcę o tym fakcie - telefonicznie lub za pomocą udostępnionej mu aplikacji - w taki sposób, aby Wnioskodawca z chwilą przyjęcia gotówki wystawił i udostępnił nabywcy paragon fiskalny;
w związku z wyrażeniem zgody, pracownik Wnioskodawcy zatrudniony w wyznaczonej jednostce organizacyjnej Wnioskodawcy (która przyjęła zamówienie na gaz płynny za pośrednictwem aplikacji/strony internetowej i w której doszło w związku z tym do zawarcia umowy sprzedaży gazu płynnego w butli) w chwili uiszczenia przez klienta gotówki wystawia paragon fiskalny w postaci elektronicznej i udostępnia go w sposób ustalony z nabywcą (art. 111 ust. 3a pkt 1 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług). W przypadku uiszczenia zapłaty w postaci bezgotówkowej, paragon zostanie dostarczony w terminie wynikającym z przepisów o kasach rejestrujących.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 14 grudnia 2020 r. (data wpływu 22 grudnia 2020 r.) wskazano, że w związku z faktem, że w chwili obecnej brak jest na rynku kasy on-line, która spełniałaby wymagania techniczne pozwalające na przesyłanie paragonów w postaci elektronicznej do konsumenta, zaś taka sytuacja będzie możliwa dopiero w przyszłości, gdy pojawią się na rynku kasy rejestrujące on-line, które będą posiadały taką funkcjonalność, potwierdzoną przez Główny Urząd Miar, niniejszym wskazuję, w jaki sposób Wnioskodawca będzie generował paragony i przekazywał je nabywcy:

do momentu pojawienia się na rynku kas rejestrujących on-line, umożliwiających przesyłanie paragonów w postaci elektronicznej do nabywcy, Wnioskodawca zamierza drukować - za pomocą posiadanych kas on-line - paragon fiskalny, a następnie zamierza udostępniać jego kopię w sposób uzgodniony z nabywcą, np. na wskazane urządzenie mobilne lub na wskazany adres poczty elektronicznej. Przebieg transakcji będzie w tym przypadku następujący:
1. klient lub osoba przez niego upoważniona za pośrednictwem aplikacji/strony internetowej składa zamówienie na gaz płynny w butli gazowej. W tym momencie dochodzi do zawarcia umowy sprzedaży, w związku z czym Spółka ma roszczenie o zapłatę ceny, a klient Spółki ma roszczenie o wydanie gazu płynnego w butlach;
2. składając takie zamówienie, klient będzie wyrażał zgodę na wystawienie i wydanie paragonu fiskalnego poprzez przesłanie go nabywcy w sposób z nim uzgodniony (na wskazane przez niego urządzenie mobilne lub wskazany adres poczty elektronicznej);
3. klient opcjonalnie dokonuje płatności za pomocą płatności bezgotówkowych;
4. klient udaje się do wybranego punktu wymiany butli gazowych w celu odebrania zamówionej butli z gazem; w tym momencie (jeżeli nie skorzystał z możliwości zapłaty w sposób bezgotówkowy) ma również możliwość uiszczenia zapłaty gotówką do osoby, która usługowo świadczy na rzecz Wnioskodawcy usługi przechowywania gazu w butlach;
5. w przypadku zamiaru uiszczenia zapłaty gotówką, osoba przyjmująca płatność niezwłocznie informuje Wnioskodawcę - telefonicznie lub za pomocą udostępnionej mu aplikacji - w taki sposób, aby Wnioskodawca z chwilą przyjęcia gotówki wystawił i udostępnił nabywcy paragon fiskalny;
6. w związku z wyrażeniem zgody, pracownik Wnioskodawcy zatrudniony w wyznaczonej jednostce organizacyjnej Wnioskodawcy (która przyjęła zamówienie na gaz płynny za pośrednictwem aplikacji/strony internetowej i w której doszło w związku z tym do zawarcia umowy sprzedaży gazu płynnego w butli) w chwili uiszczenia przez klienta gotówki drukuje paragon fiskalny za pomocą kasy on-line i udostępnia go nabywcy w postaci cyfrowego odwzorowania paragonu w sposób ustalony z nabywcą (np. na wskazane przez klienta urządzenie mobilne lub na wskazany adres poczty elektronicznej). W przypadku uiszczenia zapłaty w postaci bezgotówkowej, paragon zostanie dostarczony w terminie wynikającym z przepisów o kasach rejestrujących.
po pojawieniu się na rynku kas on-line, które będą spełniać wymagania techniczne pozwalające na przesyłanie paragonów w postaci elektronicznej do konsumenta i która to funkcjonalność będzie potwierdzona przez Główny Urząd Miar, Wnioskodawca rozważy zrezygnowanie z drukowania paragonów oraz wysyłania do nabywcy cyfrowego ich odwzorowania na rzecz przesyłania paragonów w postaci elektronicznej do konsumenta za pomocą kasy spełniającej istniejące wymagania. Przebieg transakcji będzie wówczas realizowany tak, jak opisano to we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w przypadku sprzedaży realizowanej w sposób opisany w niniejszym wniosku, konieczne jest instalowanie kasy rejestrującej w każdym miejscu, które będzie pełnić rolę punktu odbioru gazu w butlach, zakupionego uprzednio za pomocą aplikacji mobilnej/internetowej?
Czy odpowiedź na pytanie nr 1 będzie różnić się w zależności od sposobu uiszczenia ceny sprzedaży gazu płynnego w butlach?
Czy w opisanym modelu sprzedaży prawidłowe i niewadliwe - przy założeniu, że nabywca wyrazi zgodę na wystawianie i przesyłanie paragonów fiskalnych w postaci elektronicznej w sposób z nim uzgodniony - jest prowadzenie ewidencji sprzedaży w ten sposób, że po dokonaniu zapłaty za gaz nabyty za pośrednictwem aplikacji, Spółka niezwłocznie udostępni klientowi paragon fiskalny wystawiony za pomocą kasy rejestrującej znajdującej się na stałe w miejscu, gdzie siedzibę ma jednostka organizacyjna Wnioskodawcy odpowiedzialna za zawieranie umów sprzedaży oraz ich obsługę?
Czy w opisanym modelu sprzedaży jako adres punktu sprzedaży na dokumentach generowanych przez kasę rejestrującą można wskazać adres jednostki organizacyjnej Wnioskodawcy, odpowiedzialnej za przyjmowanie oraz obsługę zamówień składanych za pośrednictwem aplikacji/strony internetowej lub ewentualnie adres siedziby Wnioskodawcy?
Czy w przypadku prowadzenia sprzedaży w sposób opisany we wniosku istnieje wymóg umieszczenia wyświetlacza kasy w miejscu umożliwiającym nabywcy odczyt wyświetlanych na nim danych?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Odpowiedź na pytanie ad 1, czyli: „Czy w przypadku sprzedaży realizowanej w sposób opisany w niniejszym wniosku, konieczne jest instalowanie kasy rejestrującej w każdym miejscu, które będzie pełnić rolę punktu wymiany butli zamówionej uprzednio za pomocą aplikacji mobilnej/internetowej?” - jest w ocenie Wnioskodawcy negatywna, tzn. w przypadku sprzedaży realizowanej w sposób opisany w niniejszym wniosku, nie jest konieczne instalowanie kasy rejestrującej w każdym miejscu, które będzie pełnić rolę punktu wymiany butli uprzednio zamówionej za pomocą aplikacji mobilnej/strony internetowej.

Problematykę stosowania kas rejestrujących reguluje art. 111 - art. 111b ustawy o podatku od towarów i usług. Z żadnego z przepisów prawa regulujących to zagadnienie nie wynika, że w okolicznościach opisanych w niniejszym wniosku istnieje wymóg posiadania kasy rejestrującej w miejscu, w którym będzie odbierany towar zakupiony uprzednio za pomocą środków komunikowania się na odległość.

Również żaden z przepisów § 13-21 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 roku w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2019 r., poz. 816 ze zmianami) nie wskazuje, że w opisanym modelu sprzedaży istnieje obowiązek posiadania kasy rejestrującej w miejscu, w którym będzie odbierany towar uprzednio zamówiony za pomocą środków komunikowania się na odległość. Przepisy te będą zaś miały zastosowanie do kasy rejestrującej wykorzystywanej w analizowanym modelu sprzedaży, bowiem możliwość wystawiania tzw. paragonów elektronicznych istnieje tylko w przypadku posługiwania się kasami on-line, połączonymi z Centralnym Repozytorium Kas.

W ocenie Wnioskodawcy, w niniejszej sprawie (gdzie zamówienia na gaz w butlach będą składane za pomocą środków komunikowania się na odległość i w taki sposób będzie ewentualnie wystawiany paragon elektroniczny) wystarczające i zgodne z przepisami będzie zainstalowanie kasy rejestrującej w wybranej jednostce organizacyjnej Wnioskodawcy (np. centrum obsługi klienta), gdzie będą zatrudnione osoby odpowiedzialne za przyjmowanie i obsługę zamówień. Nie ma natomiast obowiązku instalowania kasy rejestrującej w miejscu, gdzie będzie jedynie następował odbiór uprzednio zamówionego towaru. Do zawarcia umowy sprzedaży dochodzi bowiem już z chwilą złożenia zamówienia za pomocą aplikacji mobilnej/strony internetowej, zaś punkt wymiany butli pełni rolę jedynie wykonawczą, polegającą na wydaniu uprzednio zakupionego gazu w butli z magazynu oraz polegającą ewentualnie na odebraniu od klienta gotówki, jeżeli wybierze on taki sposób uiszczenia zapłaty za gaz.

Reasumując, w stanie faktycznym opisanym w niniejszym wniosku możliwe i wystarczające jest posługiwanie się kasą rejestrującą zainstalowaną w miejscu siedziby Wnioskodawcy/jednostki organizacyjnej Wnioskodawcy odpowiedzialnej za przyjmowanie i obsługę zamówień.

Odpowiedź na pytanie nr 2: „Czy odpowiedź na pytanie nr 1 będzie różnić się w zależności od sposobu uiszczenia ceny sprzedaży gazu płynnego w butlach?” - jest w ocenie Wnioskodawcy negatywna, tzn. sposób w jaki dokonywana jest płatność za sprzedany gaz nie ma znaczenia rozstrzygającego dla określenia, w jakim miejscu powinna znajdować się kasa rejestrująca.

Dla tej ostatniej okoliczności ma bowiem decydujące znaczenie miejsce zawarcia umowy sprzedaży, a nie miejsce odbioru towaru. Sposób uiszczenia płatności za sprzedany towar ma natomiast znaczenie dla ustalenia momentu, w którym paragon powinien zostać dostarczony nabywcy (§ 6 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących). W przypadku płatności gotówką, powinno to nastąpić z chwilą jej otrzymania. W przypadku płatności bezgotówkowej, powinno to nastąpić do końca danego miesiąca kalendarzowego. W jednym i drugim przypadku realizacja tego obowiązku w stanie faktycznym opisanym we wniosku będzie zapewniona – w chwili zgłoszenia przez nabywcę zamiaru odebrania gazu w butlach. Podmiot magazynujący gaz w butlach będzie zgłaszał tę okoliczność Wnioskodawcy i będzie wówczas wystawiany i przesyłany paragon fiskalny w taki sposób, aby w momencie przekazania gotówki został on udostępniony nabywcy. Dlatego też sam sposób uiszczenia płatności nie ma znaczenia dla dopuszczalności posługiwania się w niniejszej sprawie kasą rejestrującą znajdującą się fizycznie w miejscu innym, aniżeli miejsce odbioru zakupionego uprzednio gazu.

Odpowiedź na pytanie nr 3: „Czy w opisanym modelu sprzedaży prawidłowe i niewadliwe - przy założeniu, że nabywca wyrazi zgodę na wystawianie i przesyłanie paragonów fiskalnych w postaci elektronicznej w sposób z nim uzgodniony - jest prowadzenie ewidencji sprzedaży w ten sposób, że z chwilą dokonania zapłaty za gaz nabyty za pośrednictwem aplikacji/strony internetowej, Spółka niezwłocznie wyśle klientowi w sposób z nim uzgodniony elektroniczny paragon fiskalny, wystawiony za pomocą kasy rejestrującej znajdującej się na stałe w miejscu, gdzie siedzibę ma jednostka organizacyjna Wnioskodawcy odpowiedzialna za zawieranie umów sprzedaży oraz ich obsługę?” - jest w ocenie Spółki pozytywna. Uzasadnienie odpowiedzi na to pytanie jest tożsame do tego, co zostało przewidziane w przypadku pytań nr 1 i numer 2.

Z przepisów prawa powszechnie obowiązującego nie wynika obowiązek umieszczenia urządzenia rejestrującego w miejscu odbioru towaru, skoro do samego zakupu dochodzi za pomocą środków komunikowania się na odległość, miejscem zawarcia umowy sprzedaży jest w tym przypadku bowiem miejsce, gdzie znajduje się jednostka organizacyjna Wnioskodawcy odpowiedzialna za przyjmowanie i obsługę zamówień (np. centrum obsługi klienta) i to jedynie ta jednostka posiada pełną informację na temat okoliczności istotnych dla wystawienia paragonu fiskalnego i zaewidencjonowania sprzedaży.

Odpowiedź na pytanie nr 4: „Czy w opisanym modelu sprzedaży jako adres punktu sprzedaży na dokumentach generowanych przez kasę rejestrującą można wskazać adres jednostki organizacyjnej Wnioskodawcy, odpowiedzialnej za przyjmowanie oraz obsługę zamówień składanych za pośrednictwem aplikacji/strony internetowej lub ewentualnie adres siedziby Wnioskodawcy?” - jest w ocenie Wnioskodawcy pozytywna.

Problematyka treści dokumentów generowanych przez kasy rejestrujące nie wynika z żadnych aktów prawnych adresowanych bezpośrednio do podatników, niemniej jednak pośrednio może oddziaływać na ich sferę. Zgodnie bowiem z § 23, 26, 27, 29, 31 rozporządzenia Ministra Przedsiębiorczości i Technologii w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące z dnia 28 maja 2018 roku (Dz. U. z 2018 roku, poz. 1206 ze zmianami) dokumenty generowane przez kasę rejestrującą muszą zawierać między innymi „imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a dla sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych - adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika”. W niniejszej sprawie za „adres punktu sprzedaży” niewątpliwie powinien być uznany adres jednostki organizacyjnej Wnioskodawcy, odpowiedzialnej za przyjmowanie oraz obsługę zamówień składanych za pośrednictwem aplikacji/strony internetowej lub ewentualnie adres Wnioskodawcy i to ten adres powinien być wskazywany na dokumentach generowanych przez kasę rejestrującą. W okolicznościach opisanych w niniejszym wniosku za „adres punktu sprzedaży” nie należy natomiast uznawać adresu, pod którym nabywca odbiera gaz w butlach nabyty uprzednio za pomocą aplikacji mobilnej/strony internetowej. Nie jest to bowiem miejsce zawarcia umowy sprzedaży, a jego rola ogranicza się jedynie do wydania towaru z magazynu oraz ewentualnie przyjęcia gotówki (w przypadku rezygnacji z płatności bezgotówkowej).

Odpowiedź na pytanie nr 5: „Czy w przypadku prowadzenia sprzedaży w sposób opisany we wniosku istnieje wymóg umieszczenia wyświetlacza kasy w miejscu umożliwiającym nabywcy odczyt wyświetlanych na nim danych?” - jest w ocenie Wnioskodawcy negatywna.

Zgodnie z § 6 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, prowadząc ewidencję podatnicy umieszczają wyświetlacz kasy w miejscu umożliwiającym nabywcy odczyt wyświetlanych na nim danych. W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku sprzedaży realizowanej za pośrednictwem środków komunikowania się na odległość, spełnienia tego wymogu nie jest konieczne i nie jest możliwe. Zatem nie ma on zastosowania w modelu sprzedaży, o którym mowa w niniejszym wniosku. Nabywca będzie posiadał wszystkie dane, jakie są związane z dokonywanym przez niego zamówieniem, w chwili składania zamówienia. Będzie również otrzymywał potwierdzenie we wskazany przez siebie sposób oraz będzie otrzymywał paragon w postaci elektronicznej. Interesy nabywcy będą w tym przypadku zabezpieczone, zaś sam wyświetlacz kasy rejestrującej oraz ewidencja sprzedaży będzie dostępna w miejscu instalacji kasy rejestrującej, czyli w miejscu zatrudnienia pracowników Wnioskodawcy zajmujących się przyjmowaniem oraz obsługą tego rodzaju zamówień.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W myśl art. 111 ust. 1b ustawy – w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wykazuje się dane o sprzedaży, zawarte w dokumentach wystawianych przy zastosowaniu kas rejestrujących, w tym określające przedmiot opodatkowania, wysokość podstawy opodatkowania i podatku należnego oraz dane służące identyfikacji poszczególnych sprzedaży, w tym numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku albo podatku od wartości dodanej.

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Wskazany wyżej przepis art. 111 ust. 1 ustawy, określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń. Jeżeli nabywcą danej usługi jest podmiot inny niż wymieniony w art. 111 ust. 1, to taka sprzedaż w ogóle nie jest objęta obowiązkiem ewidencjonowania jej przy użyciu kasy rejestrującej.

Zgodnie z art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 31 marca 2020 r., podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani wystawić i wydać nabywcy paragon fiskalny lub fakturę z każdej sprzedaży:

w postaci papierowej lub
za zgodą nabywcy, w postaci elektronicznej, przesyłając ten dokument w sposób z nim uzgodniony.

Z powyższych przepisów wynika, że ustawodawca dopuścił możliwość wystawienia w postaci elektronicznej paragonu i przesłania go nabywcy w sposób z nim uzgodniony, po uprzednim uzyskaniu zgody nabywcy oraz uzgodnieniu sposobu przesłania tego paragonu.

Natomiast zgodnie z art. 111 ust. 3a pkt 8 ustawy – podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonać wydruku dokumentów wystawianych przy zastosowaniu kas rejestrujących, z wyjątkiem dokumentów, o których mowa w pkt 1 lit. b.

Zasady prowadzenia ewidencji sprzedaży i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących zostały uregulowane w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2019 r., poz. 816 z późn. zm.) zwanego dalej „rozporządzeniem w sprawie kas”).

Stosownie do § 2 rozporządzenia, ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

dokumencie fiskalnym – rozumie się przez to wystawiany przy użyciu kasy, zawierający w szczególności logo fiskalne i numer unikatowy w przypadku kas on-line - paragon fiskalny, paragon fiskalny anulowany, fakturę, fakturę anulowaną i raport fiskalny (pkt 1 lit. a);

paragonie fiskalnym albo fakturze – rozumie się przez to dokument fiskalny wystawiany przy użyciu kasy dla nabywcy, potwierdzający dokonanie sprzedaży (pkt 16).

Z przepisu § 3 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas wynika, że podatnicy prowadzą ewidencję każdej czynności sprzedaży, w tym sprzedaży zwolnionej od podatku, przy użyciu kas, które zostały nabyte w okresie obowiązywania potwierdzenia, że kasa spełnia funkcje wymienione odpowiednio w art. 111 ust. 6a lub w art. 145a ust. 2 ustawy oraz wymagania techniczne (kryteria i warunki techniczne) dla kas, wyłącznie w trybie fiskalnym pracy tej kasy, po dokonaniu jej fiskalizacji.

Wskazać w tym miejscu należy, że stosownie do § 6 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas, podatnicy, prowadząc ewidencję:

wystawiają i wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny podczas dokonywania sprzedaży, nie później niż z chwilą przyjęcia należności, bez względu na formę płatności, z zastrzeżeniem § 12 (§ 6 ust. 1 pkt 1).

w przypadku otrzymania przed dokonaniem sprzedaży całości albo części należności (zapłaty) (§ 6 ust. 1 pkt 2):
1. w gotówce - wystawiają i wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny z chwilą jej otrzymania,
2. za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej, odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem - wystawiają i wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny niezwłocznie po jej uznaniu na rachunku podatnika, nie później niż z końcem miesiąca, w którym została uznana na rachunku podatnika, a jeżeli przed końcem tego miesiąca dokonano sprzedaży, nie później niż z chwilą jej dokonania;

Zgodnie z § 19 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w sprawie kas, podatnicy, prowadząc ewidencję przy użyciu kasy on-line, wystawiają paragony fiskalne i paragony fiskalne anulowane w postaci papierowej i w postaci elektronicznej, z zastrzeżeniem § 12 i § 19a.

Podatnicy, prowadząc ewidencję przy użyciu kas on-line, mogą wystawiać i wydawać nabywcy, za jego zgodą i w sposób z nim uzgodniony, paragon fiskalny lub fakturę w postaci elektronicznej. Jeżeli rozpoczęta sprzedaż nie zostanie dokonana, podatnik może wystawić paragon fiskalny anulowany lub fakturę anulowaną w postaci elektronicznej (§ 19a rozporządzenia w sprawie kas).

Wskazać należy, że stosownie do § 23 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Przedsiębiorczości i technologii z 28 maja 2018 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące (Dz. U. z 2018 r. poz. 1206) zwanego dalej rozporządzeniem w sprawie kryteriów i warunków technicznych kas, kasa emituje paragony fiskalne w postaci papierowej i elektronicznej zawierające co najmniej kolejno pozycje imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a dla sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych - adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika.

Pojęcie „kasa fiskalna on-line” zdefiniowane zostało w § 2 pkt 6 rozporządzenia w sprawie kas, który odwołuje się do treści ustawy, wskazując, że przez kasę on-line rozumie się kasę, o której mowa w art. 111 ust. 6a ustawy.

Zgodnie z art. 111 ust. 6a ustawy, kasa rejestrująca musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie, przechowywanie i bezpieczne przesyłanie danych z kasy rejestrującej na zewnętrzne nośniki danych oraz umożliwiać połączenie i przesyłanie danych między kasą rejestrującą a Centralnym Repozytorium Kas, określone w art. 111a ust. 3. Pamięć fiskalna kasy rejestrującej musi posiadać numer unikatowy nadawany w drodze czynności materialno-technicznych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

W myśl art. 111a ust. 3 ustawy, kasy rejestrujące łączą się z Centralnym Repozytorium Kas za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej w sposób, który zapewnia:

przesyłanie danych z kas rejestrujących do Centralnego Repozytorium Kas w sposób bezpośredni, ciągły, zautomatyzowany lub na żądanie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej, o której mowa w art. 193a § 2 Ordynacji podatkowej;
przesyłanie poleceń z Centralnego Repozytorium Kas do kas rejestrujących, dotyczących pracy kas, i ich odbiór przez te kasy:
1. związanych z fiskalizacją kasy rejestrującej,
2. obejmujących określenie:
  - sposobu i zakresu przesyłania danych z tej kasy,
  - sposobu pracy kasy rejestrującej,
3. zapewniających prawidłowość pracy kasy rejestrującej.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą między innymi w zakresie obrotu konfekcjonowanym gazem płynnym w butlach gazowych. W ramach tej działalności, Spółka zamierza wdrożyć model dystrybucji gazu płynnego w butlach na rzecz osób fizycznych oraz rolników ryczałtowych, oparty o ewidencję sprzedaży przy użyciu kas on-line, połączonych z Centralnym Repozytorium Kas. W ramach tego modelu, Spółka zamierza udostępnić swoim klientom (nabywcom i potencjalnym nabywcom gazu płynnego w butlach) rozwiązanie informatyczne, w postaci aplikacji mobilnej oraz aplikacji dostępnej za pomocą strony internetowej Spółki, za pośrednictwem której klient będzie mógł osobiście lub za pośrednictwem osoby przez siebie upoważnionej zamawiać gaz płynny w butli gazowej. Odbiór zamówionego gazu płynnego w butlach będzie następował osobiście w wybranym przez klienta punkcie wymiany butli gazowych. W tym modelu sprzedaży gazu płynnego w butlach, Spółka nie będzie oferowała klientom dostawy gazu płynnego do miejsca zamieszkania klienta. Dostępny będzie wyłącznie odbiór osobisty, w punkcie wymiany butli gazowych wskazanym w zamówieniu.

W związku z faktem, że w chwili obecnej brak jest na rynku kasy on-line, która spełniałaby wymagania techniczne pozwalające na przesyłanie paragonów w postaci elektronicznej do konsumenta, zaś taka sytuacja będzie możliwa dopiero w przyszłości, gdy pojawią się na rynku kasy rejestrujące on-line, które będą posiadały taką funkcjonalność, potwierdzoną przez Główny Urząd Miar, do momentu pojawienia się na rynku kas rejestrujących on-line, umożliwiających przesyłanie paragonów w postaci elektronicznej do nabywcy, Wnioskodawca zamierza drukować - za pomocą posiadanych kas on-line - paragon fiskalny, a następnie zamierza udostępniać jego kopię w sposób uzgodniony z nabywcą, np. na wskazane urządzenie mobilne lub na wskazany adres poczty elektronicznej. Natomiast po pojawieniu się na rynku kas on-line, które będą spełniać wymagania techniczne pozwalające na przesyłanie paragonów w postaci elektronicznej do konsumenta i która to funkcjonalność będzie potwierdzona przez Główny Urząd Miar, Wnioskodawca rozważy zrezygnowanie z drukowania paragonów oraz wysyłania do nabywcy cyfrowego ich odwzorowania na rzecz przesyłania paragonów w postaci elektronicznej do konsumenta za pomocą kasy spełniającej istniejące wymagania.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą obowiązku instalowania kasy rejestrującej w każdym miejscu, które będzie pełnić rolę punktu odbioru gazu w butlach, zakupionego uprzednio za pomocą aplikacji mobilnej/internetowej gdzie płatność za sprzedaż gazu płynnego w butlach odbywać się będzie bezgotówkowo (za pośrednictwem aplikacji lub innego narzędzia płatności elektronicznej) lub w sposób gotówkowy poprzez przekazanie podmiotowi przechowującemu butle gazowe w punkcie wymiany butli oraz adresu jaki należy wskazywać na paragonie ze zrealizowanej sprzedaży.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku sprzedaży realizowanej w sposób opisany w niniejszym wniosku, nie jest konieczne instalowanie kasy rejestrującej w każdym miejscu, które będzie pełnić rolę punktu wymiany butli uprzednio zamówionej za pomocą aplikacji mobilnej/strony internetowej, przy czym sposób w jaki dokonywana jest płatność nie ma znaczenia rozstrzygającego dla określenia, w jakim miejscu powinna znajdować się kasa rejestrująca.

Wskazać w tym miejscu należy, że zgodnie z powołanymi wcześniej przepisami, podatnik jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji sprzedaży dokonywanej na rzecz podmiotów wymienionych w art. 111 ust. 1 ustawy w miejscu, gdzie dokonuje sprzedaży.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wskazał, że w jednostce organizacyjnej Wnioskodawcy będą przyjmowane oraz przekazywane do realizacji zamówienia nabywców, a do zawarcia umowy sprzedaży będzie dochodzić z chwilą złożenia zamówienia za pośrednictwem udostępnionej aplikacji. Od tej chwili klient będzie posiadał roszczenie o wydanie gazu w butli, zaś Spółka będzie posiadała roszczenie o zapłatę ceny. Ponadto Wnioskodawca podkreślił, że punkt wymiany butli nie będzie pełnił roli punktu sprzedaży, rozumianego jako punkt samodzielnie wykonujący czynności związane z handlem gazem płynnym w butlach.

Z powyższego wynika, że kasa rejestrująca powinna znajdować się w miejscu gdzie Wnioskodawca dokonuje sprzedaży. Zatem ponieważ Wnioskodawca wskazał, że punktem sprzedaży dokonywanej za pośrednictwem aplikacji mobilnej/internetowej jest jednostka organizacyjna Wnioskodawcy, to w tym miejscu powinna znajdować się kasa rejestrująca dokumentująca tą sprzedaż. W konsekwencji, skoro – jak wskazał Wnioskodawca - punkt wymiany butli nie będzie pełnił roli punktu sprzedaży, to Wnioskodawca nie ma obowiązku do instalowania tam kasy rejestrującej w celu ewidencji sprzedaży dokonywanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub rolników ryczałtowych zrealizowanej za pośrednictwem aplikacji mobilnej/internetowej.

Przy tak przedstawionych okolicznościach sprawy tj. w sytuacji, gdy punktem sprzedaży dokonywanej za pośrednictwem aplikacji mobilnej/internetowej jest jednostka organizacyjna Wnioskodawcy, a punkt wymiany butli nie będzie pełnił roli punktu sprzedaży, nie ma również znaczenia sposób uiszczania ceny sprzedaży gazu płynnego w butlach. Wnioskodawca będzie miał bowiem obowiązek udokumentowania sprzedaży w miejscu jej dokonania czyli w jednostce organizacyjnej Wnioskodawcy, nie później niż z chwilą przyjęcia należności.

W odniesieniu natomiast do adresu jaki Wnioskodawca powinien wykazywać na paragonach ze zrealizowanej w powyższy sposób sprzedaży wskazać należy, że jak wynika z § 23 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia w sprawie kryteriów i warunków technicznych kas, paragony fiskalne powinny zawierać m.in. adres punktu sprzedaży.

Zatem skoro, punktem sprzedaży gazu płynnego w butlach, dokonywanej za pośrednictwem aplikacji mobilnej/internetowej jest jednostka organizacyjna Wnioskodawcy, to zgodzić się należy z Wnioskodawcą, że na dokumentujących tą sprzedaż paragonach fiskalnych powinien znajdować się adres tej jednostki organizacyjnej Wnioskodawcy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również prawidłowości prowadzenia ewidencji sprzedaży przez Wnioskodawcę - przy założeniu, że nabywca wyrazi zgodę na wystawianie i przesyłanie paragonów fiskalnych w postaci elektronicznej w sposób z nim uzgodniony - w ten sposób, że po dokonaniu zapłaty za gaz nabyty za pośrednictwem aplikacji, Spółka niezwłocznie udostępni klientowi paragon fiskalny wystawiony za pomocą kasy rejestrującej znajdującej się na stałe w miejscu, gdzie siedzibę ma jednostka organizacyjna Wnioskodawcy odpowiedzialna za zawieranie umów sprzedaży oraz ich obsługę, a także obowiązku umieszczenia wyświetlacza kasy w miejscu umożliwiającym nabywcy odczyt wyświetlanych na nim danych.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wskazał, że Klient składając zamówienie za pomocą aplikacji lub strony internetowej będzie wyrażał zgodę na wystawienie i wydanie paragonu fiskalnego poprzez przesłanie go nabywcy w sposób z nim uzgodniony (na wskazane przez niego urządzenie mobilne lub wskazany adres poczty elektronicznej). Do momentu pojawienia się na rynku kas rejestrujących on-line, umożliwiających przesyłanie paragonów w postaci elektronicznej do nabywcy, Wnioskodawca zamierza drukować - za pomocą posiadanych kas on-line - paragon fiskalny, a następnie zamierza udostępniać jego kopię w sposób uzgodniony z nabywcą, np. na wskazane urządzenie mobilne lub na wskazany adres poczty elektronicznej. W przypadku zamiaru uiszczenia zapłaty gotówką w chwili uiszczenia przez klienta gotówki Wnioskodawca drukuje paragon fiskalny za pomocą kasy on-line i udostępnia go nabywcy w postaci cyfrowego odwzorowania paragonu w sposób ustalony z nabywcą (np. na wskazane przez klienta urządzenie mobilne lub na wskazany adres poczty elektronicznej). W przypadku uiszczenia zapłaty w postaci bezgotówkowej, paragon zostanie dostarczony w terminie wynikającym z przepisów o kasach rejestrujących.

Po pojawieniu się na rynku kas on-line, które będą spełniać wymagania techniczne pozwalające na przesyłanie paragonów w postaci elektronicznej do konsumenta i która to funkcjonalność będzie potwierdzona przez Główny Urząd Miar, Wnioskodawca rozważy zrezygnowanie z drukowania paragonów oraz wysyłania do nabywcy cyfrowego ich odwzorowania na rzecz przesyłania paragonów w postaci elektronicznej do konsumenta za pomocą kasy spełniającej istniejące wymagania.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa wskazać należy, że podatnik dokonując sprzedaży na rzecz osób, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy o VAT i prowadząc ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej, ma obowiązek, stosownie do zapisu art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy oraz § 6 ust. 1 pkt 1 powołanego rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, wydania paragonu fiskalnego nabywcy towaru.

Wydanie paragonu może nastąpić - stosownie do treści art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy - w postaci papierowej lub w postaci elektronicznej, pod warunkiem, że nabywca wyrazi na to zgodę i dwie strony uzgodnią sposób przesłania tego paragonu.

Należy wyjaśnić, że w chwili obecnej na rynku brak jest kasy on-line, która spełniałaby wymagania techniczne pozwalające na przesyłanie paragonów w postaci elektronicznej do konsumenta. Taka sytuacja będzie możliwa dopiero w przyszłości, gdy pojawią się na rynku kasy rejestrujące on-line, które będą posiadały potwierdzoną przez GUM w decyzji taką funkcjonalność.

Odnosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy uznać należy, że Wnioskodawca dokonując sprzedaży gazu za pośrednictwem aplikacji mobilnej lub strony internetowej otrzyma od klienta zgodę na wystawienie i wydanie paragonu poprzez przesłanie go nabywcy w sposób uzgodniony. W konsekwencji sposób postępowania Wnioskodawcy polegający na przesyłaniu klientowi - po wyrażeniu przez niego zgody - cyfrowego odwzorowania wydrukowanego paragonu na wskazane przez klienta urządzenie mobilne lub na wskazany adres poczty elektronicznej, jest prawidłowy.

Tym samym za prawidłowe należy również uznać postępowanie Wnioskodawcy, że w sytuacji gdy Wnioskodawca będzie w posiadaniu kas on-line spełniających wymagania techniczne pozwalające na przesyłanie paragonów w postaci elektronicznej do konsumenta i których funkcjonalność będzie potwierdzona przez Główny Urząd Miar, a klienci nabywając gaz płynny w butlach będą wyrażali zgodę na wystawienie i wydanie paragonu fiskalnego poprzez przesłanie go klientom w sposób z nimi uzgodniony (na wskazane przez nich urządzenie mobilne lub wskazany adres poczty elektronicznej), Wnioskodawca niezwłocznie udostępni klientowi paragon fiskalny wystawiony za pomocą kasy rejestrującej znajdującej się na stałe w miejscu, gdzie siedzibę ma jednostka organizacyjna Wnioskodawcy odpowiedzialna za zawieranie umów sprzedaży oraz ich obsługę. Przy czym wydanie tego paragonu powinno nastąpić nie później niż z chwilą przyjęcia należności, bez względu na formę płatności.

Natomiast w odniesieniu do obowiązku umieszczenia wyświetlacza kasy w miejscu umożliwiającym nabywcy odczyt wyświetlanych na nim danych w przypadku prowadzenia sprzedaży w sposób opisany we wniosku, należy wskazać, że zgodnie z § 6 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia w sprawie kas, podatnicy, prowadząc ewidencję umieszczają wyświetlacz kasy w miejscu umożliwiającym nabywcy odczyt wyświetlanych na nim danych.

Natomiast zgodnie z § 14 ust. 1 i 2 rozporządzenia w sprawie kryteriów i warunków technicznych kas, wyświetlacz dla nabywcy zapewnia nabywcy dostępny odczyt wyświetlanej wartości sprzedaży. Wyświetlacz dla nabywcy umożliwia wyświetlenie znaków w liczbie nie mniejszej niż liczba znaków maksymalnej wartości sprzedaży, dopuszczalnej konstrukcją kasy, określoną przez producenta.

Z powyższych przepisów wynika obowiązek podatnika prowadzącego ewidencję sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej do umieszczania wyświetlacza kasy rejestrującej w miejscu umożliwiającym nabywcy odczyt wyświetlanych na nim danych.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca dokonuje sprzedaży gazu płynnego w butlach za pośrednictwem aplikacji mobilnej oraz aplikacji dostępnej za pośrednictwem strony internetowej Spółki. Oznacza to, że dochodzi do sprzedaży przy użyciu środków komunikowania się na odległość. W takiej sytuacji za prawidłowe należy uznać postępowanie Wnioskodawcy polegające na udostępnianiu wyświetlacza kasy rejestrującej w punkcie sprzedaży (jednostce organizacyjnej Wnioskodawcy), czyli miejscu zatrudnienia pracowników Wnioskodawcy zajmujących się przyjmowaniem i obsługą tego rodzaju zamówień.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin