2021.02.22 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.876.2020.2.MN
z 22 lutego 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2020 r. (data wpływu 16 listopada 2020 r.) uzupełnionym pismem z 21 grudnia 2020 r. (data wpływu 28 grudnia 2020 r.) oraz pismem z 11 lutego 2021 r. (data wpływu 17 lutego 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży wysyłkowej oraz braku obowiązku każdorazowego dokumentowania fakturą sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej mających miejsce zamieszkania na terenie Rzeczpospolitej Polskiej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 listopada 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży wysyłkowej oraz braku obowiązku każdorazowego dokumentowania fakturą sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej mających miejsce zamieszkania na terenie Rzeczpospolitej Polskiej. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 21 grudnia 2020 r. (data wpływu 28 grudnia 2020 r.) oraz pismem z 11 lutego 2021 r. (data wpływu 17 lutego 2021 r.).

W przedmiotowym wniosku, uzupełnionym pismem z 21 grudnia 2020 r. oraz pismem z 11 lutego 2021 r., przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest spółką cywilną prowadzoną przez następujących wspólników: M., P. oraz G.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży detalicznej części do rowerów elektrycznych. Wspomniana sprzedaż dokonywana jest drogą elektroniczną za pośrednictwem sklepu internetowego, zarówno na rzecz podmiotów gospodarczych jak i osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

Sprzedaż wysyłkowa dokonywana na rzecz konsumentów mających miejsce zamieszkania na terenie państwa członkowskiego innego niż Polska jest „sprzedażą wysyłkową z terytorium kraju” w rozumieniu art. 2 pkt 23 ustawy o VAT. W myśl art. 106b ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT Wnioskodawca wystawia do takich transakcji faktury VAT, nie ewidencjonując ich jednocześnie na kasie fiskalnej.

Sprzedaż wysyłkową dokonywaną na rzecz konsumentów mających miejsce zamieszkania na terenie Rzeczpospolitej Polskiej Wnioskodawca ewidencjonuje z kolei za pomocą kasy fiskalnej. Faktury natomiast wystawia na żądanie wspomnianych klientów składane w terminie 3 miesięcy licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub otrzymano całość lub część zapłaty.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że przedmiotem dostawy są tylko takie towary, których dostawa nie korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 t.j.).

Sprzedaż z terytorium kraju stanowi dostawę na terytorium kraju. Całkowita wartość towarów, innych niż wyroby akcyzowe wysyłane lub transportowane przez firmę Wnioskodawcy do tego samego państwa członkowskiego, w ramach sprzedaży wysyłkowej z Polski, pomniejszona o kwotę podatku, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym i nie przekroczy w danym roku limitu wyrażonego w złotych, odpowiadającego kwocie ustalonej przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów.

Wnioskodawca nie skorzystał z dobrowolnego wyboru opodatkowania dostawy na terytorium innego państwa członkowskiego niż Polska, co za tym idzie nie zawiadomił pisemnie naczelnika urzędu skarbowego, na podstawie przepisu art. 23 ust. 5 o skorzystaniu z wyboru miejsca opodatkowania na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy ewidencjonowanie sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, polegające na wystawianiu faktury do każdej tego typu transakcji oraz nierejestrowanie tej sprzedaży na kasie fiskalnej jest prawidłowe?

Czy niewystawianie każdorazowo faktury do sprzedaży wysyłkowej dokonywanej na rzecz konsumentów mających miejsce zamieszkania na terenie Rzeczpospolitej Polskiej jest właściwe? Czy w tym przypadku Wnioskodawca może wystawiać faktury wyłącznie na żądanie konsumentów mieszkających w Polsce?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wedle brzmienia art. 111 ust. 1 ustawy o VAT sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej co do zasady podlega ewidencjonowaniu za pomocą kasy fiskalnej. Ponadto, w myśl art. 106b ust.1 pkt 1 w związku z art. 106b ust. 3 ustawy o VAT transakcje te co do zasady nie podlegają dokumentowaniu fakturą.

Wyjątek od wspomnianej wyżej reguły stanowi sprzedaż wysyłkowa z/na terytorium kraju w rozumieniu art. 2 pkt 23 i 24 ustawy o VAT. W tym przypadku podatnik obligatoryjnie jest zobowiązany do wystawienia faktury na rzecz konsumenta mającego miejsce zamieszkania na terenie państwa członkowskiego innego niż Polska. Obowiązek ten nakłada art. 106b ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. W przypadku sprzedaży wysyłkowej z/na terytorium kraju podatnik nie ma ponadto obowiązku rejestrowania takiej sprzedaży na kasie fiskalnej. Wynika to z faktu, że art. 111 ust. 1 nakładający obowiązek rejestrowania sprzedaży za pomocą kasy fiskalnej z założenia dotyczy sprzedaży, która nie jest objęta żadną ewidencją. W związku z powyższym w przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju Wnioskodawca ma obowiązek wystawienia faktury VAT, jednak rejestrowanie tego typu transakcji na kasie rejestrującej nie jest obligatoryjne. Stanowisko to potwierdza interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 12 września 2013 r. (sygn. IBPP4/443-290/13/BP).

Należy zaznaczyć, że art. 106b ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT nakłada obowiązek wystawiania faktury tylko w przypadku sprzedaży wysyłkowej na/z terytorium kraju. W związku z powyższym sprzedaż wysyłkowa dokonywana na rzecz konsumentów mieszkających w Polsce nie podlega obowiązkowi dokumentowania fakturą VAT. Wynika to z faktu, iż sprzedaż ta nie jest sprzedażą wysyłkową z/na terytorium kraju zdefiniowaną w definicjach legalnych uregulowanych w art. 2 pkt 23 i 24 ustawy o VAT.

Ponadto wystawianie faktur w przypadku sprzedaży wysyłkowej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej przez niektóre sklepy internetowe jest wymuszone korzystaniem ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy fiskalnej. Prawo do wspomnianego zwolnienia wynika z rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. W załączniku do wspomnianego rozporządzenia w poz. 36 zostało uregulowane prawo do zwolnienia z obowiązku korzystania z kas rejestrujących dla podmiotów prowadzących dostawę towarów w systemie wysyłkowym (pocztą lub przesyłkami kurierskimi). W związku z powyższym podmioty, nie rejestrując swojej sprzedaży za pomocą kasy fiskalnej, zobligowane są do wystawiania faktury.

Wnioskodawca nie korzysta ze wspomnianego zwolnienia, w związku z czym wszystkie transakcje sprzedaży wysyłkowej dokonywane na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej mieszkających w Polsce są ewidencjonowane za pomocą kasy rejestrującej.

Zdaniem Wnioskodawcy nie ma on obowiązku każdorazowo dokumentować takiej sprzedaży fakturą. Obowiązek ten ciąży na Wnioskodawcy tylko w przypadku złożenia żądania wystawienia faktury w terminie 3 miesięcy na zasadach ogólnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W myśl art. 106a pkt 2 ustawy o VAT, przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do: dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:

państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,
państwa trzeciego;

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1.

W myśl art. 106b ust. 2 ustawy o VAT, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Stosownie do art. 106b ust. 3 ustawy o VAT, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

-jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do art. 2 pkt 23 ustawy – przez sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez podatnika podatku od towarów i usług lub na jego rzecz z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które jest państwem przeznaczenia dla wysyłanego lub transportowanego towaru, pod warunkiem że dostawa dokonywana jest na rzecz:

podatnika podatku od wartości dodanej lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9, lub
innego niż wymieniony w lit. a podmiotu niebędącego podatnikiem podatku od wartości dodanej.

Na postawie art. 2 pkt 1 ustawy – przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Przez państwa członkowskie – w myśl art. 2 pkt 2 ustawy – rozumie się państwo członkowskie Unii Europejskiej.

Zgodnie z powyższym sprzedaż wysyłkowa z kraju to dostawa, która rozpoczyna się na terytorium Polski, a więc odbywa się „z kraju” do innego państwa członkowskiego i stąd właśnie jej nazwa.

Sprzedaż wysyłkowa z terytorium kraju zachodzi wówczas, gdy polski podatnik od towarów i usług dokonuje dostawy towarów, które są przez niego lub na jego rachunek wysyłane (transportowane) z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego – będącego miejscem przeznaczenia, dostawa zaś dokonywana jest na rzecz podmiotów wskazanych w art. 2 pkt 23 lit. a i b ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy – w przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju dostawę towarów uznaje się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów, z zastrzeżeniem ust. 2.

Stosownie do art. 23 ust. 2 ustawy – w przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju dostawę towarów uznaje się za dokonaną na terytorium kraju, jeżeli całkowita wartość towarów innych niż wyroby akcyzowe wysyłanych lub transportowanych do tego samego państwa członkowskiego w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, pomniejszona o kwotę podatku, jest mniejsza lub równa w danym roku od kwoty wyrażonej w złotych, odpowiadającej kwocie ustalonej przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów.

Przepis ust. 2 stosuje się pod warunkiem, że całkowita wartość towarów innych niż wyroby akcyzowe wysyłanych lub transportowanych do tego samego państwa członkowskiego w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, pomniejszona o kwotę podatku, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej kwocie ustalonej przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów (art. 23 ust. 3 ustawy).

W myśl art. 23 ust. 4 ustawy – w przypadku przekroczenia kwoty, o której mowa w ust. 2, miejsce opodatkowania na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów obowiązuje, począwszy od dostawy, którą przekroczono tę kwotę.

Art. 23 ust. 5 ustawy stanowi, że podatnicy, do których ma zastosowanie ust. 2, mogą wybrać miejsce opodatkowania określone w ust. 1 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o skorzystaniu z tego wyboru (opcji), z zaznaczeniem nazwy państwa członkowskiego lub nazw państw członkowskich, których zawiadomienie to dotyczy.

Z powyższego wynika, że miejscem opodatkowania sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju jest państwo przeznaczenia towarów, wówczas gdy wartość sprzedaży wysyłkowej dla tego państwa przekracza określony w jego przepisach limit lub też jeśli jest ona niższa, lecz podatnik dokonał wyboru opodatkowania poza krajem. W pozostałych przypadkach sprzedaż wysyłkowa z terytorium kraju opodatkowana jest w Polsce.

Reasumując ww. sprzedaż wysyłkowa ma miejsce wówczas, gdy transakcje dokonywane są pomiędzy podmiotami z różnych państw członkowskich, towar zaś jest faktycznie wysyłany czy też w inny sposób transportowany z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium drugiego państwa członkowskiego. Przemieszczenie towaru powinno nastąpić w ścisłym związku z dostawą lub w jej wyniku. Istotny jest też status nabywcy (są to bowiem podmioty niebędące podatnikami w ogóle lub będące podatnikami ale niemającymi obowiązku rozliczania się z wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży detalicznej części do rowerów elektrycznych. Wspomniana sprzedaż dokonywana jest drogą elektroniczną za pośrednictwem sklepu internetowego, zarówno na rzecz podmiotów gospodarczych jak i osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zwanej dalej ustawą o VAT, sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej Wnioskodawca ewidencjonuje za pomocą kasy fiskalnej. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca dokonuje sprzedaży zarówno na rzecz konsumentów mających miejsce zamieszkania na terenie Rzeczpospolitej Polskiej jak i osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej mieszkających na terenie państw członkowskich Unii Europejskiej innych niż Polska. Sprzedaż wysyłkowa dokonywana na rzecz konsumentów mających miejsce zamieszkania na terenie państwa członkowskiego innego niż Polska jest „sprzedażą wysyłkową z terytorium kraju” w rozumieniu art. 2 pkt 23 ustawy o VAT. W myśl art. 106b ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT Wnioskodawca wystawia do takich transakcji faktury VAT, nie ewidencjonując ich jednocześnie na kasie fiskalnej. Sprzedaż wysyłkową dokonywaną na rzecz konsumentów mających miejsce zamieszkania na terenie Rzeczpospolitej Polskiej Wnioskodawca ewidencjonuje z kolei za pomocą kasy fiskalnej. Faktury natomiast wystawia na żądanie wspomnianych klientów składane w terminie 3 miesięcy licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub otrzymano całość lub część zapłaty. Przedmiotem dostawy są tylko takie towary, których dostawa nie korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ustawy o VAT.

Ponadto z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy fiskalnej na podstawie poz. 36 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, w związku z czym wszystkie transakcje sprzedaży wysyłkowej dokonywane na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej mieszkających w Polsce są ewidencjonowane za pomocą kasy rejestrującej.

W odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego w pierwszej kolejności wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą braku obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej zamieszkałych na terytorium państw członkowskich innych niż Polska.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących jak już wskazano wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W myśl art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy o VAT, podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani wystawić i wydać nabywcy paragon fiskalny lub fakturę z każdej sprzedaży w postaci papierowej lub za zgodą nabywcy, w postaci elektronicznej, przesyłając ten dokument w sposób z nim uzgodniony.

Jak wskazano wcześniej, stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zatem, należy stwierdzić, że w przypadku sprzedaży wysyłkowej w rozumieniu art. 2 pkt 23 ustawy o VAT, która będzie opodatkowana w kraju, podmiot dokonujący dostawy będzie zawsze zobowiązany do wystawienia faktury.

W myśl art. 109 ust. 3 ustawy o VAT podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:

rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;
kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;
kontrahentów;
dowodów sprzedaży i zakupów.

Należy zaznaczyć, że kasa rejestrująca jest szczególnego rodzaju ewidencją podatkową. Ma ona charakter ewidencji sprzedaży, gdyż zarejestrowaniu w niej podlegają transakcje podlegające opodatkowaniu wykonane przez podatnika.

Wymóg stosowania przez określone grupy podatników kas rejestrujących został wprowadzony przede wszystkim ze względu na potrzebę zapewnienia kontroli nad rzetelnością deklarowanych podstaw opodatkowania. Obowiązek ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy dotyczy bowiem tych transakcji, w przypadku których nie ma bezwzględnego obowiązku wystawiania faktur je dokumentujących (faktury wystawiane są wyłącznie na żądanie nabywców – osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej).

Mając zatem na uwadze przedstawiony opis sprawy i przytoczone przepisy należy stwierdzić, że w przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju opodatkowanej w Polsce sprzedaż ta w każdym przypadku musi być potwierdzona fakturą. Natomiast przepisy dotyczące obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej z założenia dotyczą sprzedaży, która nie jest objęta żadną ewidencją. Tym samym w przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, jeśli ustawodawca zobowiązał sprzedawców do wystawienia faktur do każdej sprzedaży bez względu na to, kto jest nabywcą (tj. podatnik podatku od wartości dodanej nie mający obowiązku rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, czy też inny podmiot niebędący tym podatnikiem) ewidencja sprzedaży jest prowadzona.

Zatem, skoro Wnioskodawca zarejestrowany jako czynny podatnik podatku VAT dokonując sprzedaży wysyłkowej w rozumieniu art. 2 pkt 23 ustawy o VAT, opodatkowanej w Polsce, zawsze będzie zobowiązany wystawić fakturę zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, to nie będzie zobowiązany do ewidencjonowania tej sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej. Wnioskodawca dokonując sprzedaży wysyłkowej będzie posiadał dokumentację, która pozwala na sprawdzenie czy dana transakcja faktycznie miała miejsce.

W konsekwencji odnosząc się do stanowiska Wnioskodawcy należy zgodzić się z tym, że w przypadku dokonywania sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju (uznanej za dokonaną na terytorium kraju) Wnioskodawca ma obowiązek wystawienia faktury VAT, a rejestrowanie tego typu transakcji na kasie rejestrującej nie jest obligatoryjne.

Odmienna sytuacja ma miejsce w przypadku dokonywania sprzedaży towarów na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej mających miejsce zamieszkania w Polsce. W niniejszym przypadku, sprzedaż taka nie jest objęta obowiązkiem dokumentowania jej fakturą VAT.

Stosownie do przepisu art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT Wnioskodawca będzie zobowiązany do wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż towarów dokonaną rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej wyłącznie na żądanie nabywcy towaru jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Ponadto, jak wynika z ww. przepisu art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, w sytuacji gdy dostawa towarów dokonywana jest na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, sprzedaż ta podlega obowiązkowi zaewidencjonowania przy użyciu kasy rejestrującej.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w myśl którego brak jest obowiązku każdorazowego dokumentowania fakturą sprzedaży wysyłkowej dokonywanej na rzecz konsumentów mieszkających w Polsce z uwagi na fakt, iż obowiązek ten ciąży na Wnioskodawcy tylko w przypadku złożenia przez nabywcę żądania wystawienia faktury w terminie 3 miesięcy – jest prawidłowe.

Wskazać należy, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego (zdarzeniu przyszłym), bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin