Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.982.2020.2.KK
z 22 lutego 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 grudnia 2020 r. (data wpływu 30 grudnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. „…” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 grudnia 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. „…”.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wojewódzki Szpital (…) rozpoczął realizację inwestycji pn. „…” na podstawie zawartej umowy z dnia 11 sierpnia 2020 r. z późn. aneksami dla osi priorytetowej: IV. Efektywność energetyczna, odnawialne źródła energii i gospodarka niskoemisyjna dla działania: 4.3. Efektywność energetyczna i odnawialne źródła energii w infrastrukturze publicznej i mieszkaniowej dla poddziałania: 4.3.4. Efektywność energetyczna i odnawialne źródła energii w infrastrukturze publicznej i mieszkaniowej – konkurs.

We wniosku Szpital wykazał jako wydatki kwalifikowalne następujące kategorie kosztów: studium wykonalności, roboty budowlane, nadzór w projekcie oraz promocja projektu. W kategoriach tych wykazał również podatek VAT jako wydatek kwalifikowalny.

Projekt zakłada termomodernizację budynku na cele działalności Szpitala zgodnie z zidentyfikowanymi w audycie energetycznymi potrzebami. Przedmiotem przedsięwzięcia są prace termomodernizacyjne w budynku Szpitala (budynek użyteczności publicznej), do których zaliczono ocieplenie stropodachu, ocieplenie ścian zewnętrznych, ocieplenie ścian na gruncie, ocieplenie stropu pod nieogrzewanym poddaszem, wymianę stolarki okiennej, wymianę stolarki drzwiowej i modernizację systemu ciepłej wody użytkowej (wymiana zasobnika ciepłej wody użytkowej). Ponadto, zaplanowano wymianę oświetlenia wewnętrznego na oświetlenie energooszczędne LED.

Realizacja projektu pozwoli na:

• stopień poprawy efektywności energetycznej wyniesie 64,79%,
• stopień redukcji CO2 odprowadzanego do atmosfery wyniesie 66,08% (320,9 t/rok),
• stopień redukcji emisji pyłu PM10 wyniesie 82,77% (0,094 t/rok).
  
  

W efekcie przełoży się to na podwyższenie jakości pracy i warunków pobytu dla pacjentów.

Szpital prowadzi działalność leczniczą, polegającą na rehabilitacji dzieci i młodzieży. Ten typ działalności leczniczej, w szczególności aktywna rehabilitacja, wymaga utrzymania pomieszczeń w odpowiednim komforcie niezależnie od pory roku. Utrzymanie tego komfortu wymaga bardzo dużych ilości energii elektrycznej i cieplnej, które stanowią bardzo wysoki koszt w ogólnych kosztach utrzymania Szpitala. Poza tym część pacjentów wymaga leczenia hydroterapią. Hydroterapia wymaga bardzo dużych ilości ciepłej wody, co dodatkowo podwyższa bilans energetyczny. Głównym celem projektu jest poprawa efektywności energetycznej w sektorze publicznym regionu poprzez kompleksową modernizację energetyczną budynku Szpitala.

Cele pośrednie:

• zmniejszenie obciążenia środowiska przyrodniczego – zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych i innych substancji szkodliwych dla środowiska, generowanych podczas wytwarzania energii dla obiektów użyteczności publicznej,
• poprawa aspektów zdrowotnych – zmniejszenie emisji szkodliwych substancji spowoduje zahamowanie zachorowalności wśród mieszkańców,
• wypełnienie dyrektyw Unii Europejskiej – zapewnienie wymaganej oszczędności energii, komfortu i bezpieczeństwa,
• osiągnięcie korzyści ekonomicznych – niższe koszty eksploatacji i utrzymania obiektu.
  
  

Szpital jest biernym podatnikiem VAT (zwolnionym).

Cele i zadania statutowe Szpitala:

1. Udzielanie świadczeń zdrowotnych służących zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania. Świadczenia udzielane są w zakresie rehabilitacji medycznej dla dzieci i młodzieży do 18 roku życia w formie stacjonarnej całodobowej oraz w formie ambulatoryjnej.
2. Szpital prowadzi działania z zakresu promocji zdrowia, to jest działania umożliwiające poszczególnym osobom i społeczności zwiększenie kontroli nad czynnikami warunkującymi stan zdrowia i przez to jego poprawę, promowanie zdrowego stylu życia oraz środowiskowych i indywidualnych czynników sprzyjających zdrowiu.
3. Szpital realizuje zadania dydaktyczne i badawcze w powiązaniu z udzielaniem świadczeń zdrowotnych i promocją zdrowia, w tym wdrażaniem nowych technologii medycznych oraz metod leczenia, oraz uczestniczy w przygotowywaniu osób do wykonywania zawodu medycznego i kształceniu osób wykonujących zawód medyczny.
4. Szpital realizuje zadania z zakresu obronności i bezpieczeństwa publicznego na podstawie odrębnych przepisów.
5. Szpital może prowadzić wydzieloną działalność inną niż działalność lecznicza, w zakresie sprzedaży posiłków oraz w zakresie najmu, dzierżawy, udostępniania w innej formie posiadanego majątku, przy czym oddanie w dzierżawę, najem, użytkowanie oraz użyczenie aktywów trwałych Szpitala może nastąpić na zasadach określonych przez podmiot tworzący.
   
   

Aby móc realizować cele statutowe Szpital musi zapewnić optymalne warunki w zakresie wykonywania świadczonych usług. W przeważającym zakresie Szpital wykonuje usługi w zakresie opieki medycznej, które na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług są zwolnione od podatku VAT. Do 31 grudnia 2012 r. były przypadki występowania naliczenia podatku VAT. Na przykład, w ramach swojej działalności Szpital wydzierżawia odpłatnie pomieszczenia, nieznaczną część nieruchomości gruntowej, zgodnie z zasadami gospodarowania mieniem ruchomym ustalonymi przez podmiot, który go utworzył, sprzedaje wyżywienie (pracownikom Szpitala, opiekunom pacjentów itp.) i pobiera opłaty za krótkotrwałe zakwaterowanie opiekunów pacjentów, itp. Zatem dokonywał zarówno sprzedaży zwolnionej i opodatkowanej.

Zgodnie z art. 90 ust. 2-9 ustawy Szpital ustalał za każdy rok proporcje w celu częściowego odliczania podatku. Od 1 stycznia 2013 r. Szpital jest biernym podatnikiem VAT zwolnionym na podstawie art. 113 ust. 1. Łączna wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekracza w poprzednich latach 200 tys. zł rocznie. Wartość sprzedaży opodatkowanej VAT z roku na rok ulega zmniejszeniu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

1.W związku z opisanym stanem faktycznym czy Szpital ma możliwość odzyskania podatku VAT w zakresie realizowanego projektu dofinansowanego ze środków unijnych pn. „…”?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca uważa, że Szpital nie może odzyskać podatku VAT w zakresie zrealizowanego projektu pn. „…”.

Szpital jest biernym (zwolnionym) podatnikiem VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze. Inwestycje dokonane w ramach projektu będą wykorzystywane przez Szpital głównie do działalności określonej w art. 43 ust. 1 pkt 18, tj. zwolnionej z podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług Szpital nie może skorzystać z prawa do odliczenia podatku w części dot. usług medycznych.

Szpital korzysta także ze zwolnienia z VAT na mocy art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy – w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Wyjaśnić należy, że przepisy art. 87 ustawy o VAT regulują sposób dokonania przez podatnika rozliczenia w sytuacji, gdy w danym okresie rozliczeniowym deklaruje on nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym. Przepisy te umożliwiają otrzymanie przez podatnika rzeczywistego zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. Warunkiem, który musi spełnić podatnik, by domagać się zwrotu, jest powstanie w okresie rozliczeniowym różnicy pomiędzy kwotą podatku naliczonego a kwotą podatku należnego. Powyższe wynika z generalnej zasady określonej w przywołanym powyżej art. 87 ust. 1 ustawy o VAT.

Z cytowanego wyżej art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Tak skonstruowana zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Jak stanowi art. 96 ust. 3 ustawy, podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego”, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego”, i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Przepis art. 113 ust. 5 ustawy stanowi, że jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Z opisu sprawy wynika, że Wojewódzki Szpital (…) rozpoczął realizację inwestycji pn. „…”. Projekt zakłada termomodernizację budynku na cele działalności Szpitala zgodnie z zidentyfikowanymi w audycie energetycznymi potrzebami. Przedmiotem przedsięwzięcia są prace termomodernizacyjne w budynku Szpitala, do których zaliczono ocieplenie stropodachu, ocieplenie ścian zewnętrznych, ocieplenie ścian na gruncie, ocieplenie stropu pod nieogrzewanym poddaszem, wymianę stolarki okiennej, wymianę stolarki drzwiowej i modernizację systemu ciepłej wody użytkowej (wymiana zasobnika ciepłej wody użytkowej). Ponadto, zaplanowano wymianę oświetlenia wewnętrznego na oświetlenie energooszczędne LED. Szpital wykonuje usługi w zakresie opieki medycznej, które na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług są zwolnione od podatku VAT. Od 1 stycznia 2013 r. Szpital jest biernym podatnikiem VAT zwolnionym na podstawie art. 113 ust. 1. Łączna wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekracza w poprzednich latach 200 tys. zł rocznie.

W przedstawionej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. „…”.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto, art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku VAT.

Mając na względzie powołane powyżej przepisy, stwierdzić należy, że w przedstawionej sprawie nie są spełnione podstawowe warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu. Wynika to z faktu, że od 1 stycznia 2013 r. Szpital jest biernym podatnikiem VAT tj. zwolnionym na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, a towary i usługi zakupione w związku z realizacją projektu nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W analizowanej sprawie nie wystąpi zatem związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, a tym samym nie zostanie spełniona podstawowa przesłanka umożliwiająca odliczenie podatku naliczonego. W konsekwencji, Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu, a tym samym nie ma również prawa do zwrotu różnicy podatku VAT o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

W zakresie realizowanego projektu Wnioskodawca nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2019 r., poz. 714 z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego oraz pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca nie spełnia tych warunków, nie ma zatem możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego nie ma możliwości odzyskania podatku VAT w zakresie realizowanego pn. „…” projektu, jest prawidłowe.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem zapytania Wnioskodawcy. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, a wynikające z opisu sprawy oraz stanowiska Wnioskodawcy – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Ponadto należy także zauważyć, że pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie Organ wskazuje, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie wniosku w zakresie braku prawa do odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. „…”. Natomiast w zakresie prawa do odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. „…”, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.