Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4014.247.2020.6.DR
z 23 lutego 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 30 września 2020 r. (data wpływu 3 listopada 2020 r.), uzupełnionym 25 stycznia 2021 r. oraz 16 lutego 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 listopada 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismami z 7 stycznia 2021 r. Znak: 0114-KDIP4-3.4012.628.2020.4.MAT, 0111-KDIB2-2.4014.247.2020.3.DR oraz z 10 lutego 2021 r. Znak: 0114-KDIP4-3.4012.628.2020.5.MAT, 0111-KDIB2-2.4014.247.2020.5.DR wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 25 stycznia 2021 r. oraz 16 lutego 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni (dalej: „Sprzedająca”), będąca właścicielką:

1. nieruchomości położonej w J., oznaczonej jako działka ewidencyjna numer (…), o powierzchni 0,0427 ha
2. nieruchomości położonej w J., składającej się z działek ewidencyjnych oznaczonych numerami (…) o powierzchni 0.1252 ha (dalej: „Nieruchomości”)

-zawarła umowę przedwstępną sprzedaży przedmiotowych nieruchomości ze spółką z o.o. (dalej: „Kupująca”), w związku z czym zastanawia się nad poprawnością swoich przyszłych rozliczeń w zakresie opodatkowania lub niepodlegania transakcji podatkowi od towarów i usług oraz podlegania transakcji podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Działki są niezabudowane i zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego fragmentu miasta J. zatwierdzonym uchwałą Rady Miasta działka ewidencyjna numer (…) przeznaczona jest pod tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej lub zabudowy usługowej – jednostka urbanistyczna oznaczona symbolem 4 MN.U oraz pod tereny dróg dojazdowych – jednostka urbanistyczna oznaczona symbolem 04 KDD, zaś działki ewidencyjne numer (…), przeznaczone są pod tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej lub zabudowy usługowej – jednostka urbanistyczna oznaczona symbolem 4 MN.U.

Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług, zaś transakcja zbycia nieruchomości ma charakter incydentalny, cała nieruchomość zostanie sprzedana jednemu podmiotowi w ramach jednej transakcji. Nieruchomość Wnioskodawczyni nabyła na podstawie umowy o podział majątku wspólnego i umowy zniesienia współwłasności z 10 grudnia 2004 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku):

Czy opisana transakcja zbycia nieruchomości będzie podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych. Czy obowiązek podatkowy ciążyć będzie na kupującym, nie na sprzedającym (Wnioskodawczyni)?

Zdaniem Wnioskodawczyni (stanowisko sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku), w związku z faktem, iż Wnioskodawczyni (Sprzedająca) nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, Wnioskodawczyni dokona sprzedaży Nieruchomości objętych opisaną transakcją jako sprzedaży niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zaś sprzedaż Nieruchomości objętych tą transakcją będzie podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych według właściwej stawki.

Stanowisko wynika z brzmienia następujących przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych z dnia 9 września 2000 r. (Dz.U. z 2020 r. poz. 815), tj. art. 1 pkt 1 lit. a) (winno być: art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a)) Ustawy, zgodnie z którym podatkowi podlegają następujące czynności cywilnoprawne, tj. umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych. Zgodnie z art. 2 ust. 4 (winno być: art. 2 pkt 4) Ustawy, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 4 pkt 1 obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 5, ciąży przy umowie sprzedaży – na kupującym. Wobec powyższego, w tak opisanym stanie faktycznym, transakcja będzie opodatkowana nie podatkiem od towarów i usług, lecz podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Podatek od czynności cywilnoprawnych nie obciąży Wnioskodawczyni (Sprzedającej), lecz Kupującą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawczyni tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od towarów i usług, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 815 ze zm.) – podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

O powstaniu obowiązku uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnej decyduje – w myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – moment dokonania czynności cywilnoprawnej.

Na podstawie art. 4 pkt 1 ww. ustawy – obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

Jak wynika z przywołanych przepisów, zawarcie umowy sprzedaży podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tegoż podatku ciąży na kupującym.

Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni zamierza sprzedać Kupującej nieruchomości położone w J. – działkę ewidencyjną numer (…) oraz działki ewidencyjne oznaczone numerami (…). Działki są niezabudowane.

Wątpliwości Wnioskodawczyni budzi fakt czy opisana transakcja zbycia nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz kto będzie stroną zobowiązaną do uiszczenia podatku. Zdaniem Wnioskodawczyni, podatek od czynności cywilnoprawnych nie obciąży Wnioskodawczyni, lecz Kupującą.

Biorąc pod uwagę przywołane przepisy i przedstawione w wniosku zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że w związku z planowaną transakcją sprzedaży nieruchomości, po stronie Wnioskodawczyni nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych. Z powołanego wyżej art. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych jasno bowiem wynika, że w przypadku umowy sprzedaży obowiązek podatkowy ciąży na kupującym. Zatem Wnioskodawczyni jako strona sprzedająca nie będzie zobowiązana z tytułu dokonania opisanej we wniosku czynności – umowy sprzedaży – do uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych. W przedmiotowej sprawie ewentualnym podatnikiem podatku od czynności cywilnoprawnych będzie bowiem tylko i wyłącznie Kupująca – Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

Skoro zatem Wnioskodawczyni z tytułu opisanej we wniosku transakcji nie będzie podatnikiem podatku od czynności cywilnoprawnych i nie będzie ciążyć na niej obowiązek podatkowy w tym podatku, to bezzasadna staje się analiza czy umowa sprzedaży nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu czy też będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na mocy przywołanego przez Wnioskodawczynię art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Dla ustalenia obowiązku podatkowego Wnioskodawczyni nie ma to bowiem znaczenia. Istotnym jest fakt, że na Wnioskodawczyni z tytułu umowy sprzedaży nie będzie ciążył obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, ponieważ to nie ona będzie podatnikiem tego podatku.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni, zgodnie z którym podatek od czynności cywilnoprawnych nie obciąży Sprzedającej lecz Kupującą należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.