Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4014.380.2020.4.JS
z 23 lutego 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 listopada 2020 r. (data wpływu – 23 listopada 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia surowego propolisu (kitu pszczelego) za granicą – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 listopada 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia surowego propolisu (kitu pszczelego) za granicą.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z czym w piśmie z 22 stycznia 2021 r., znak: 0114-KDIP1-1.4012.717.2020.2.RR i 0111-KDIB2-3.4014.380.2020.3.JS, wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia z pouczeniem, że w przypadku nieuzupełnienia wniosku Organ wyda interpretację w takiej części, w jakiej pozwoli na to wysokość wniesionej opłaty. Wnioskodawca w tym czasie nie dokonał uzupełnienia wniosku (braki merytoryczne w zakresie podatku o towarów i usług) jak również nie wniósł dodatkowej wymaganej opłaty.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w dniu 10 października 2020 r. zakupił na terenie Rumunii w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej partię ok. 270 kg surowego propolisu (kitu pszczelego) od rumuńskiego pszczelarza będącego osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy od transakcji należy odprowadzić podatek od czynności cywilnoprawnych (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)?

Zdaniem Wnioskodawcy, jako że transakcja miała miejsce za granicą, to według art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych od powyższego zakupu nie odprowadza się podatku od czynności cywilnoprawnych.

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji przywołano powyżej tylko tę część stanowiska Wnioskodawcy, która odnosi się do zagadnienia dotyczącego podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, że niniejsza interpretacja stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawcy wyłącznie w zakresie przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie podatku od towarów i usług wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2020 r., poz. 815, ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy – podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Stosownie do zapisu art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej. W myśl art. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

W związku z powyższymi regulacjami należy stwierdzić, że umowy sprzedaży podlegają generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na kupującym.

Czynności cywilnoprawne zawarte w katalogu określonym w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, w tym umowa sprzedaży, podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych, o ile spełniają przesłanki określone w art. 1 ust. 4 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 4a i 5, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Z przywołanego powyżej art. 1 ust. 4 cyt. ustawy wynika, że umowa sprzedaży podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy przedmiot znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zatem w tej części przepisu nie ma znaczenia, gdzie została zawarta umowa i gdzie mają miejsca zamieszkania strony umowy. Natomiast z drugiej części przepisu wynika, że umowa sprzedaży będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych wówczas, gdy rzecz będąca przedmiotem umowy sprzedaży w chwili jej zawarcia znajduje się za granicą, a kupujący (nabywca) ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz (czynność) umowa zawierana jest w Polsce.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Od rumuńskiego pszczelarza, nieprowadzącego działalności gospodarczej, Wnioskodawca zakupił surowy propolis (kit pszczeli). Zakup miał miejsce na terenie Rumunii.

W oparciu o treść wniosku, należy stwierdzić, że przedmiot zakupu znajdował się na terenie Rumunii. Na terenie Rumunii zawarta została również umowy kupna-sprzedaży. Zatem zgodnie z regulacją powołanego wyżej art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, przedmiotowa umowa nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Na Wnioskodawcy jako kupującym nie ciąży zatem obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych w związku z dokonaną transakcją.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.