Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4011.943.2020.2.MKA
z 22 lutego 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 14 grudnia 2020 r. (data wpływu 15 grudnia 2020 r.), uzupełnionym w dniu 6 lutego 2021 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi mieszkaniowej – jest

• nieprawidłowe w części dotyczącej wydatkowania przychodu ze zbycia nieruchomości na nabycie prawa do udziału 1/66 prawa własności działki gruntu stanowiącej drogę dojazdową oraz udziału 1/66 części w prawie własności działki gruntu stanowiącej miejsca postojowe,
• prawidłowe w pozostałym zakresie.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 15 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi mieszkaniowej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, w związku z powyższym pismem z 27 stycznia 2021 r. nr 0112-KDIL2-1.4011.943.2020.1.MKA, wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawczynię, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem, nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano 27 stycznia 2021 r., natomiast 6 lutego 2021 r. do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 6 października 2017 r. Wnioskodawczyni nabyła od dewelopera lokal mieszkalny (…) wraz z przynależnym do niego miejscem postojowym w parkingu podziemnym za łączną kwotę 220 633,00 zł brutto. Z przyczyn rodzinnych z początkiem 2018 r. Zainteresowana podjęła decyzję o jego sprzedaży i poszukiwaniu nowej, większej nieruchomości. Wnioskodawczyni znalazła odpowiednią dla siebie ofertę z rynku pierwotnego, domki dwulokalowe (…). Środki na zakup nowej nieruchomości Wnioskodawczyni chciała pozyskać ze sprzedaży mieszkania (…), więc ustaliła z deweloperem system płatności 20% wartości inwestycji płatne przy podpisywaniu umowy deweloperskiej, a kolejne 80% na 14 dni przed terminem podpisywania aktów notarialnych z przeniesieniem własności. Do podpisania umowy deweloperskiej doszło 4 kwietnia 2018 r. Wnioskodawczyni nabyła nieruchomość we współwłasności z partnerem Panem M., który nabył 15% udziału, a Zainteresowana 85% udziału w tej inwestycji. Na pierwszą transzę płatności (20%) złożyła się wpłata Pana M. w wysokości jego 15% udziału określonego w wysokości 49 350,00 zł brutto, uzupełniona wpłatą Zainteresowanej na kwotę 16 450,00 zł brutto pozyskaną z oszczędności własnych.

W dniu 29 października 2018 r. Wnioskodawczyni sprzedała mieszkanie i miejsce postojowe (…) za kwotę 335 000,00 zł brutto. W związku z tym, że nie minął termin 5-ciu lat od jego nabycia Zainteresowana złożyła w urzędzie skarbowym PIT-39, w którym zadeklarowała przeznaczenie pozyskanej kwoty 335 000,00 w ciągu 2 lat licząc od końca 2018 r. na cele mieszkaniowe, co stanowi podstawę do zwolnienia Wnioskodawczyni z podatku dochodowego.

Ponieważ deweloper w umowie deweloperskiej potwierdzonej aktem notarialnym określił ostateczny termin przeniesienia własności na dzień 30 czerwca 2019 r., Zainteresowana była spokojna, że z tego zobowiązania się wywiąże. W grudniu 2018 r. na mocy porozumienia zawartego z deweloperem Wnioskodawczyni otrzymała klucze do lokalu celem jego adaptacji na cele mieszkaniowe, a od marca 2019 r. w wyżej wymienionym lokalu zamieszkała.

Powstały jednak wątpliwości, gdyż deweloper nie wywiązał się z wyznaczonego terminu przeniesienia własności do dnia 30 czerwca 2019 r., przekładając go kilkakrotnie z uwagi na przeszkody proceduralne dotyczące urzędowych uzgodnień i pozwoleń wynikające m.in. z przekazania działki gruntu dedykowanej na poszerzenie ul. (…) stanowiącej docelową drogę komunikacji (…). Faktycznie osiedle domków dwulokalowych zostało wybudowane i jest zasiedlone, ale z uwagi na brak oficjalnej decyzji o pozwoleniu na użytkowanie deweloper nie wzywa do podpisania aktów przeniesienia własności. W korespondencji e-mail z końca listopada 2020 r. pełnomocnik dewelopera poinformował, że zakończył już odbiory i na styczeń 2021 r. planowane jest zawiązanie wspólnoty i podpisywania aktów notarialnych z przeniesieniem własności. W związku z tym Wnioskodawczyni uregulowała pozostałą część ceny swojego 85% udziału tj. 263 200,00 zł za lokal, oraz 400,00 zł tytułem udziału w drodze i parkingu.

Wnioskodawczyni poniosła dotychczas również udokumentowane fakturami wydatki na wykończenie ww. mieszkania, które wraz z wydatkami poniesionymi na zakup lokalu i gruntu przekraczają kwotę 335 000,00 zł brutto. Biorąc pod uwagę fakt, że całość sumy uzyskanej ze sprzedaży nieruchomości (…) została przeznaczona na cele mieszkaniowe tj. zakup i wykończenie mieszkania (…) w terminie do 31 grudnia 2020 r., można by stwierdzić, że zachowany został termin i Wnioskodawczyni zostanie zwolniona z podatku dochodowego.

W związku z powyższym Zainteresowana prosi o interpretację, czy pomimo niezależnego od Wnioskodawczyni opóźnienia zawarcia aktu notarialnego z przeniesieniem własności wyznaczony na termin po 31 grudnia 2020 r., a faktycznie wydatkowaniem całości kwoty uzyskanej ze sprzedaży mieszkania (…) w ciągu 2 lat na cele mieszkaniowe, Zainteresowana będzie zwolniona z zapłacenia podatku dochodowego z tytułu sprzedaży nieruchomości. Jest to przeszkoda jedynie formalna i niezawiniona przez Wnioskodawczynię, a faktyczne wydatkowanie uzyskanych ze sprzedaży lokalu środków nastąpiło w ustawowym terminie i na cele mieszkaniowe zgodnie z artykułem 21 ust. 1 pkt 131.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku Zainteresowana zawarła następujące informacje.

Przeniesienie prawa własności udziału w lokalu i w gruncie – (…), na którego nabycie Wnioskodawczyni wydatkowała środki uzyskane ze sprzedaży mieszkania wraz z przynależnym do niego miejscem postojowym w dniu 29 października 2018 r., nastąpi do dnia 31 grudnia 2021 r. (zgodnie z oświadczeniem (…) Sp. K. (dalej: Deweloper)).

Udział w gruncie (wymieniony w pytaniu zawartym we wniosku) stanowi:

• udział 1/66 prawa własności działki gruntu stanowiącej drogę dojazdową oraz udział 1/66 części w prawie własności działki gruntu stanowiącej miejsca postojowe,
• udział w nieruchomości wspólnej tj. w prawie własności działki gruntu, na której położony jest budynek na podstawie zawartej umowy deweloperskiej - akt notarialny Rep. A numer (…) na zakup lokalu mieszkalnego (…).
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z wydatkowaniem środków ze sprzedaży lokalu i miejsca postojowego (…) na własne cele mieszkaniowe (udział w gruncie, zakup 85% udziału w lokalu i adaptację na cele mieszkaniowe lokalu (…), w którym Wnioskodawczyni obecnie mieszka), Wnioskodawczyni będzie zwolniona z zapłacenia podatku dochodowego z tytułu sprzedaży nieruchomości, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zadeklarowaną w PIT-39 kwotę w wysokości 335 000,00 zł brutto, stanowiącą przychód ze sprzedaży nieruchomości, Zainteresowana przeznaczyła w ciągu 2 lat na cele mieszkaniowe, co stanowi podstawę do zwolnienia Wnioskodawczyni z podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

• nieprawidłowe w części dotyczącej wydatkowania przychodu ze zbycia nieruchomości na nabycie prawa do udziału 1/66 prawa własności działki gruntu stanowiącej drogę dojazdową oraz udziału 1/66 części w prawie własności działki gruntu stanowiącej miejsca postojowe,
• prawidłowe w pozostałym zakresie.
  
  

Zgodnie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonywaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawczyni 29 października 2018 r. sprzedała lokal mieszkalny wraz z przynależnym miejscem postojowym, który nabyła 6 października 2017 r.

Zatem z uwagi na fakt, że sprzedaż nastąpiła przed upływem pięciu lat od końca roku, w którym nabyto nieruchomość stwierdzić należy, że odpłatne zbycie przedmiotowej nieruchomości stanowi źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

W myśl natomiast art. 30e ust. 2 podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 3 cytowanej ustawy).

Stosownie do art. 22 ust. 6c analizowanej ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e cytowanej ustawy).

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Stosownie do art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Natomiast, zgodnie z art. 30e ust. 7 tejże ustawy, w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie.

Na podstawie powołanego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

W sytuacji, gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

− położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e, rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach (art. 21 ust. 26 cyt. ustawy).

Wskazać w tym miejscu należy, że ulgi i zwolnienia są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania wynikającej z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1997 r., nr 78, poz. 483, z późn. zm.) stanowiącego, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Tym samym podkreślenia wymaga fakt, że tylko określone zdarzenia prawne, bądź spełnienie określonych przesłanek, od których ustawodawca uzależnia prawo do zwolnienia z opodatkowania, skutkuje zwolnieniem przychodu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że w prawie podatkowym w stosunku do wszelkich ulg i zwolnień zabronione jest stosowanie rozszerzającej wykładni przepisów.

Zaznaczyć należy, że ustawodawca prawo do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzależnia m.in. od wydatkowania przez podatnika w ściśle określonym czasie środków uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) na realizację własnego celu mieszkaniowego. Celem tym może być nabycie – w określonym przepisami prawa terminie – lokalu mieszkalnego, w którym to podatnik będzie zaspokajał swoje własne potrzeby mieszkaniowe.

Zatem, aby możliwe było skorzystanie z wyżej wymienionego zwolnienia to poniesione wydatki na cele określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych muszą spełniać wszystkie warunki z art. 21 ust. 1 pkt 131 tejże ustawy.

Z dyspozycji wskazanego art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym w 2018 r. wynika, że wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy, jeśli nie później niż w okresie dwóch lat licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia danej nieruchomości lub prawa majątkowego zostanie wydatkowany na własne cele mieszkaniowe.

W tym miejscu wskazać jednak należy, że z dniem 29 grudnia 2020 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 23 grudnia 2020 r. w sprawie przedłużenia terminu na wydatkowanie na własne cele mieszkaniowe przychodu uzyskanego w 2018 r. z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego (Dz. U. z 2020 r., poz. 2368).

Zgodnie z § 1 ww. rozporządzenia przedłuża się do dnia 31 grudnia 2021 r. termin na wydatkowanie przez podatnika na własne cele mieszkaniowe przychodu uzyskanego w 2018 r. z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426, z późn. zm.).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni zawarła 4 kwietnia 2018 r. umowę deweloperską dotyczącą nabycia 85 % udziału w lokalu mieszkalnym. Zgodnie z ww. umową Wnioskodawczyni zobowiązała się do zapłaty za nabyty udział w lokalu w części w momencie zawarcia umowy deweloperskiej (ta część kwoty pochodziła z oszczędności) oraz w części na 14 dni przed zawarciem umowy przenoszącej własność przedmiotowej nieruchomości - tą część Wnioskodawczyni zamierzała sfinansować ze środków uzyskanych ze zbycia nieruchomości, które nastąpiło w dniu 29 października 2018 r. Po informacji od dewelopera, że na styczeń 2021 r. planowane jest zawiązanie wspólnoty i podpisywanie aktów notarialnych z przeniesieniem własności Wnioskodawczyni uiściła pozostałą część ceny 85% udziału tj. 263 200,00 zł za lokal, oraz 400,00 zł tytułem udziału w drodze i parkingu. Ponadto w grudniu 2018 r. na mocy porozumienia zawartego z deweloperem Wnioskodawczyni otrzymała klucze do przedmiotowego lokalu celem jego adaptacji na cele mieszkaniowe, a od marca 2019 r. w tym lokalu zamieszkała. Poniesione przez Wnioskodawczynię udokumentowane fakturami wydatki na wykończenie ww. mieszkania wraz z wydatkami poniesionymi na zakup lokalu i gruntu przekraczają kwotę 335 000,00 zł brutto. W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni podała, że przeniesienie własności lokalu nastąpi do dnia 31 grudnia 2021 r.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni powzięła wątpliwość czy wydatkowanie środków ze sprzedaży lokalu i miejsca postojowego na własne cele mieszkaniowe (udział w gruncie, zakup 85% udziału w lokalu i adaptację na cele mieszkaniowe lokalu (…), w którym Wnioskodawczyni obecnie mieszka), będzie uprawniało Wnioskodawczynię do zwolnienia z zapłaty podatku dochodowego z tytułu sprzedaży nieruchomości, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto Wnioskodawczyni wyjaśniła, że przedmiotowy udział w gruncie (wymieniony w pytaniu) stanowi:

• udział 1/66 prawa własności działki gruntu stanowiącej drogę dojazdową oraz udział 1/66 części w prawie własności działki gruntu stanowiącej miejsca postojowe,
• udział w nieruchomości wspólnej tj. w prawie własności działki gruntu, na której położony jest budynek na podstawie zawartej umowy deweloperskiej - akt notarialny Rep. A numer (…) na zakup lokalu mieszkalnego (…).
  
  

Mając na uwadze powyższe wyjaśnić należy, że pojęcie „nabycie”, o którym mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a ww. ustawy, nie zostało zdefiniowane w ustawie, co nie oznacza, że może być rozumiane inaczej niż jako uzyskanie własności, np. lokalu mieszkalnego. Należy zatem odwołać się do przepisów prawa cywilnego.

Zgodnie z art. 155 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, z późn. zm.), umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Natomiast w myśl art. 158 Kodeksu cywilnego, umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. To samo dotyczy umowy przenoszącej własność, która zostaje zawarta w celu wykonania istniejącego uprzednio zobowiązania do przeniesienia własności nieruchomości, zobowiązanie powinno być w akcie wymienione.

Z kolei zgodnie z art. 3 pkt 5 ustawy z dnia 16 września 2011 r. o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego (Dz. U. z 2019 r., poz. 1805, z późn. zm.), umowa deweloperska to umowa, na podstawie której deweloper zobowiązuje się do ustanowienia lub przeniesienia na nabywcę po zakończeniu przedsięwzięcia deweloperskiego prawa, o którym mowa w art. 1, a nabywca zobowiązuje się do spełnienia świadczenia pieniężnego na rzecz dewelopera na poczet ceny nabycia tego prawa.

W myśl art. 1 ww. ustawy, reguluje ona zasady ochrony praw nabywcy, wobec którego deweloper zobowiązuje się do ustanowienia odrębnej własności lokalu mieszkalnego i przeniesienia własności tego lokalu na nabywcę, albo do przeniesienia na nabywcę własności nieruchomości zabudowanej domem jednorodzinnym lub użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej i własności domu jednorodzinnego na niej posadowionego stanowiącego odrębną nieruchomość.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego, umowa deweloperska zawiera w szczególności cenę nabycia prawa, o którym mowa w art. 1.

Z treści powyższych przepisów wynika zatem jednoznacznie, że przeniesienie własności nieruchomości następuje z chwilą zawarcia w formie aktu notarialnego ostatecznej umowy sprzedaży tej nieruchomości. Zarówno zawarcie umowy deweloperskiej, jak też dokonanie, stosownie do tej umowy, wpłat na poczet ceny, mogą prowadzić do nabycia własności nieruchomości lub praw, ale nie są z nim równoważne. Moment przeniesienia własności nieruchomości został określony w art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego, a art. 158 Kodeksu określa wyraźnie formę tej czynności prawnej. Z kolei umowa deweloperska nie jest umową przenoszącą własność nieruchomości. Jest niejako przyrzeczeniem do przeniesienia na nabywcę po zakończeniu przedsięwzięcia deweloperskiego prawa własności do lokalu, co nastąpi dopiero w momencie zawarcia np. umowy sprzedaży przenoszącej własność nieruchomości. Treścią umowy deweloperskiej jest zatem jedynie zobowiązanie się stron do ustanowienia na rzecz nabywcy po zakończeniu przedsięwzięcia deweloperskiego odrębnej własności lokalu mieszkalnego i przeniesienia własności tego lokalu na nabywcę, lecz tej własności sama umowa deweloperska nie przenosi.

W świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym w 2018 r. - uwzględniając zapisy rozporządzenia z dnia 23 grudnia 2020 r. - w przypadku Wnioskodawczyni termin na wydatkowanie środków z dokonanej w 2018 r. sprzedaży nieruchomości upłynie z dniem 31 grudnia 2021 r. Zatem przeniesienie w przedmiotowej sprawie prawa własności do udziału w nieruchomości w formie aktu notarialnego do dnia 31 grudnia 2021 r. powoduje, że zostaną spełnione warunki do skorzystania ze zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W rozpatrywanej sprawie przeniesienie własności lokalu mieszkalnego w formie aktu notarialnego na rzecz Wnioskodawczyni nastąpi do dnia 31 grudnia 2021 r., a zatem w terminie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z § 1 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 23 grudnia 2020 r. Zatem wydatek poniesiony przez Wnioskodawczynię na nabycie 85% udziałów w prawie własności lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej tj. w prawie własności działki gruntu, na której położony jest budynek stanowi wydatek na cele mieszkaniowe uprawniający do skorzystania ze zwolnienia w zapłacie podatku.

Natomiast nabycie prawa do udziału 1/66 prawa własności działki gruntu stanowiącej drogę dojazdową oraz udziału 1/66 części w prawie własności działki gruntu stanowiącej miejsca postojowe, nie wypełnia normy wynikającej z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż grunt ten nie jest gruntem, związanym z lokalem.

Odnosząc się zaś do wydatków związanych z wykończeniem lokalu mieszkalnego, w stosunku do którego w momencie poniesienia wydatków Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo własności – Wnioskodawczyni mogła nim dysponować na podstawie porozumienia zawartego z deweloperem - wskazać należy, że jak wynika z cytowanego wcześniej art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za wydatki poniesione na cele, o których mowa w powołanym wyżej ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego.

Jak wyżej wyjaśniono, na podstawie umowy deweloperskiej deweloper zobowiązuje się do ustanowienia lub przeniesienia na nabywcę po zakończeniu przedsięwzięcia deweloperskiego prawa własności nieruchomości, zatem Wnioskodawczyni środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości wydatkowała na remont lokalu mieszkalnego, którego – w momencie poniesienia wydatków - nie była właścicielem. Jednakże z uwagi na fakt, że w okresie trzech lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiła sprzedaż nieruchomości, dojdzie do przeniesienia prawa własności lokalu na Wnioskodawczynię, wydatki poniesione na jego remont będą uprawniały Zainteresowaną do skorzystania ze zwolnienia.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że na gruncie niniejszej sprawy Zainteresowanej przysługuje prawo do zwolnienia od podatku w części dotyczącej wydatkowania środków uzyskanych ze sprzedaży ww. nieruchomości na nabycie udziału 85% w prawie własności lokalu mieszkalnego wraz z przynależnym do tego lokalu gruntem oraz remont tego lokalu, ponieważ przeniesienie prawa własności nastąpi do dnia 31 grudnia 2021 r., a zatem w terminie określonym w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z § 1 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 23 grudnia 2020 r.

Natomiast wydatkowanie środków uzyskanych ze sprzedaży ww. nieruchomości na nabycie prawa do udziału 1/66 prawa własności działki gruntu stanowiącej drogę dojazdową oraz udziału 1/66 części w prawie własności działki gruntu stanowiącej miejsca postojowe, nie wypełnia normy wynikającej z art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż grunt ten nie jest gruntem, związanym z lokalem przedmiotowym lokalem. Zatem wydatkowanie przychodu ze sprzedaży nieruchomości na powyższe nie uprawnia Wnioskodawczyni do skorzystania ze zwolnienia od podatku w tej części.

Odnośnie dokumentów stanowiących załączniki do wniosku, tutejszy Organ wyjaśnia, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny przesłanych załączników.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.