2021.02.17 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.492.2020.3.AW
z 17 lutego 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 października 2020 r. (data wpływu 29 października 2020 r.), uzupełnionym pismami z dnia 21 stycznia 2021 r. (data wpływu 28 stycznia 2021 r.) oraz sygnowanym datą 21 stycznia 2021 r. (data wpływu 11 lutego 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

określenia czy rozliczanie w formie pieniężnej talonów stanowi usługę podlegającą opodatkowaniu – jest prawidłowe;
prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawianych na rzecz Wnioskodawcy przez AI oraz AS – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 października 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia czy rozliczanie w formie pieniężnej talonów stanowi usługę podlegającą opodatkowaniu oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawianych na rzecz Wnioskodawcy przez AI oraz AS. Wniosek uzupełniono w dniu 28 stycznia 2021 r. oraz w dniu 11 lutego 2021 r., o doprecyzowanie opisu sprawy, o przeformułowanie pytań i stanowiska w sprawie oraz o opłatę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie sformułowany w uzupełnieniu z dnia 21 stycznia 2021 r.).

W Spółce SA (dalej: Wnioskodawca) jest prowadzony program lojalnościowy pod nazwą (…) oraz (…), mająca charakter konkursu dla Autoryzowanych Instalatorów (AI) i Serwisantów (AS) promująca urządzenia marki (…). W ramach tej akcji Autoryzowani Instalatorzy bądź Serwisanci, którzy dokonają instalacji urządzenia marki (…) u konsumenta, są honorowani talonem premiowym o określonej wartości. Talon ten mogą wymienić w SA na gotówkę bądź nagrody rzeczowe.

AI lub AS dokonują instalacji kotła w imieniu własnym i na własne ryzyko na zlecenie użytkownika urządzenia a za wykonaną usługę montażu otrzymują wynagrodzenie od klienta, na którego rzecz wykonali tę usługę. Za montaż urządzenia nie otrzymują natomiast wynagrodzenia od SA.

Talon jest umieszczany w dokumentacji towarzyszącej znajdującej się w opakowaniu jednostkowym urządzenia. Urządzenia te są sprzedawane głównie za pośrednictwem sieci dystrybutorów, z którymi SA zawarł umowy handlowe. Dystrybutorzy wprowadzają te urządzenia w oryginalnych fabrycznych opakowaniach jednostkowych do sieci sprzedaży, ale dokonują też bezpośredniej sprzedaży tych urządzeń Autoryzowanym Instalatorom lub Autoryzowanym Serwisantom.

Przed zakupem urządzenia Autoryzowany Serwisant bądź Autoryzowany Instalator zazwyczaj doradza nabywcy, o jakich parametrach i jakiej marki urządzenie będzie dla niego najlepsze a następnie dokonuje montażu tego urządzenia. Podczas dokonywania montażu urządzenia u klienta, który jest ostatecznym nabywcą, wyjmują talon z książki gwarancyjnej urządzenia, w której był umieszczony a następnie wypełniają go i przekazują do SA zgodnie z Regulaminem, który jest umieszczony na stronie internetowej SA oraz na odwrocie talonu.

Według nowego systemu „(…)”, który obowiązuje od 1 października 2020 r. do 31 grudnia 2021 r. talony nadal będą miały wersję papierową, ale ich rozliczanie będzie następowało poprzez zalogowanie się do systemu spółki pod nazwą „(…)” i zeskanowanie kodu (…). Po pozytywnej weryfikacji talonu zostaną AS lub AI nadane uprawnienia do korzystania z systemu rozliczeń. Po uzyskaniu uprawnienia do rozliczenia talonu, AI lub AS wystawia fakturę VAT bądź określa rodzaj nagrody rzeczowej odpowiadającej wartości zarejestrowanego talonu (talonów). Fakturę wraz z talonami AI lub AS przesyła do SA.

Niektórzy nabywcy talonów będący podatnikami VAT kwestionują zasadność wystawiania faktur z podatkiem VAT sugerując, że AI lub AS powinni wystawić notę obciążeniową na równowartość talonu.

W piśmie z dnia 21 stycznia 2021 r., będącym uzupełnieniem do wniosku, Zainteresowany odpowiadając na pytania, doprecyzował opis sprawy o następujące informacje:

Faktury dokumentują rozliczenie talonów premiowych – konkurs dla instalatorów za wykonane usługi marketingowe w postaci promocji wyrobów marki (…).
Świadczenia wykonane na podstawie talonu – gotówka lub nagrody rzeczowe stanowią wynagrodzenie za świadczoną usługę marketingową promocji i zachęty do zakupu i montażu urządzeń Wnioskodawcy, a więc świadczoną na rzecz Wnioskodawcy.
Świadczenie usługi promocyjnej, polega na pomocy w wyborze konkretnego urządzenia marki (…), które są sprzedawane poprzez sieć autoryzowanych dystrybutorów, którzy w swojej ofercie mają również urządzenia – produkty różnych firm konkurencyjnych. Talon premiowy stanowi zachętę do lansowania i promowania u klienta ostatecznego wyrobów SA. Dowodem wykonania usługi marketingowej na rzecz SA jest dokonanie montażu kotła u klienta, którego dany AS lub AI SA przekonał do zakupu kotła marki (…).
AI lub AS otrzymuje talon w zamian za promowanie produktu po zakupie przez klienta w momencie jego montażu. Talon jest umieszczany w opakowaniu łącznie z wyrobem i dokumentacją obsługową i gwarancyjną.
Talony nie są przekazywane bezpośrednio konkretnym AS lub AI ani odpłatnie ani nieodpłatnie. Talon jest umieszczany w opakowaniu jednostkowym razem z kotłem i dokumentacją kotła a AI lub AS podczas montażu wyjmuje talon z opakowania wyrobu.
Na talonach są opisane zasady prowadzenia akcji talonowej (Regulamin). Na talonie jest opisane, jakiego wyrobu dotyczy, jakie warunki muszą być spełnione (usługa marketingowa promocji), aby talon mógł być zrealizowany i w jaki sposób można go rozliczyć.
Nieodpłatne przekazanie towarów AI lub AS w zamian za talony następuje na cele związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy (na przekazywanych towarach jest logo Wnioskodawcy (SA)).
Wszystkie towary i usługi oferowane przez Wnioskodawcę do odbioru przez AI lub AS w ramach opisanej we Wniosku akcji talonowej są opodatkowane tą samą stawką podatku VAT.
Miejsce opodatkowania w chwili emisji talonów jest znane, ponieważ akcja talonowa obejmuje wyłącznie sprzedaż kotłów na terytorium Polski i uczestniczą w niej AI lub AS prowadzący działalność gospodarczą na terytorium Polski.
Opisane we wniosku talony nie stanowią instrumentu, z którym wiąże się obowiązek ich przyjęcia jako wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenia usług. AI lub AS sami decydują czy chcą wziąć udział w konkursie.
Nabywane przez Wnioskodawcę usługi promocji produktów służą do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Świadczenia w zakresie promocji produktów SA przez AI lub AS były/są/będą wykonywane przed i po 1 lipca 2020 r.
Wnioskodawca w związku z zakresem wniosku objętym pytaniem dotyczącym, jaką stawką należy opodatkować świadczenie realizowane na rzecz Wnioskodawcy, nie występował o wydanie Wiążącej Informacji Stawkowej, o której mowa w art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT).
Według Wnioskodawcy klasyfikacja statystyczna zgodnie z PKWiU z 2008 r. to: „Pozostałe usługi reklamowe” – 73.11.19.0.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku sygnowanym datą 21 stycznia 2021 r.):

Czy przy rozliczaniu w formie pieniężnej talonów konkursowych w (…) z załączonego Systemu (…) należy talony premiowe traktować jako bony jednego przeznaczenia (art. 8a ustawy) albo bony różnego przeznaczenia (art. 8b ustawy) czy też realizacja talonów stanowi usługę w rozumieniu art. 5 ustawy podlegającą opodatkowaniu na zasadach ogólnych (art. 106b w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT)?
Jeżeli talon premiowy nie stanowi bonu w rozumieniu art. 2 pkt 41 ustawy, lecz usługę, to, czy Wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia wykazanego na wystawionych przez AS lub AI fakturach podatku VAT na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku sygnowanym datą 21 stycznia 2021 r.), w opisanym stanie faktycznym autoryzowany instalator lub autoryzowany serwisant wykonuje usługę promowania wyrobów Spółki (…), a talon stanowi potwierdzenie wykonania tej usługi, tym samym podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach ogólnych – art. 106b w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Wnioskodawca natomiast jest uprawniony do odliczenia podatku VAT wykazanego na tych fakturach.

Kluczowe bowiem w sprawie, zdaniem Wnioskodawcy, są następujące fakty:

celem funkcjonującego programu lojalnościowego jest promocja urządzeń Wnioskodawcy,
w zamian za promocję urządzeń marki (…) instalatorzy i serwisanci otrzymują talony premiowe, które biorą udział w konkursie.

W wyniku spełnienia warunków konkursu Autoryzowani Instalatorzy i Autoryzowani Serwisanci mogą wymienić talony premiowe na nagrody pieniężne lub nagrody rzeczowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, a zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie posiadającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT.

Analizując definicję bonu określoną w art. 2 pkt 41 ustawy o VAT, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że talony premiowe, które są przekazywane w ramach programu lojalnościowego nie spełniają definicji bonu z art. 2 pkt 41 ustawy o VAT, bowiem nie stanowią instrumentu, z którym wiąże się obowiązek jego przyjęcia jako wynagrodzenia lub części wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, w przypadku którego towary, które mają być dostarczone lub usługi, które mają być wykonane lub tożsamość potencjalnych dostawców lub usługodawców są wskazane w samym instrumencie.

Zgodnie z postanowieniami Programu lojalnościowego i Regulaminu konkursu pomiędzy Wnioskodawcą jako organizatorem programu lojalnościowego a uczestnikiem konkursu istnieje wprawdzie związek o charakterze przyczynowym, ale – zdaniem Wnioskodawcy –talonu konkursowego nie można uznać za bon, bowiem do wypłaty nagrody pieniężnej, występuje konieczność spełnienia dodatkowych warunków w ramach organizowanego konkursu, od których spełnienia zależne jest, czy AI lub AS będzie mógł wymienić talon premiowy na nagrodę pieniężną lub rzeczową oraz sama możliwość wymiany talonu premiowego na nagrodę pieniężną.

Zgodnie z pkt 3 Regulaminu konkursu – warunkiem dopuszczenia do udziału w konkursie jest montaż u klienta ostatecznego jednego z gazowych kondensacyjnych kotłów c.o. produkcji SA, np. (…) – pkt 3 Regulaminu konkursu, który brzmi:

Zgodnie z pkt 5 dotychczas obowiązującego Regulaminu premia „wypłacany będzie przy łącznym spełnieniu następujących warunków: realizacji pkt 3 niniejszego Regulaminu, udzielenia prawidłowej odpowiedzi na PYTANIE KONKURSOWE (I), czytelnego wypełnienia MIEJSCA MONTAŻU (III) wraz z datą montażu oraz DANYCH INSTALATORA (IV), umieszczeniem pieczęci firmowej i podpisu INSTALATORA, numeru certyfikatu (dot. AI) lub numeru umowy serwisowej (dot. ASF), numeru NIP lub PESEL oraz wskazania numeru rachunku bankowego, na który ma być przekazana premia”.

W nowej odsłonie wartość nagrody rzeczowej lub pieniężnej nie jest podana na talonie, lecz na stronie internetowej SA.

Skoro talon premiowy nie jest instrumentem, który można by zakwalifikować jako bon, w rozumieniu art. 2 ust 41 ustawy o VAT, należy przyjąć, że stanowi on dowód wykonania usługi promocji wyrobów Wnioskodawcy.

W ocenie Wnioskodawcy, sam wybór i polecenie ostatecznemu nabywcy (konsumentowi) urządzenia Wnioskodawcy stanowi usługę promowania wyrobów Zainteresowanego, za którą AI lub AS przesyłając zwrotnie talon/talony otrzymuje wynagrodzenie (premia pieniężna).

Talon załączony do faktury VAT stanowi w tym konkursie również dowód potwierdzający wykonanie usługi promocji na rzecz SA. Dlatego też stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podstawą do wypłaty premii pieniężnej jest wystawiona przez AI lub AS faktura VAT.

W ocenie Wnioskodawcy, wypłata Autoryzowanym Serwisantom bądź Autoryzowanym Instalatorom premii pieniężnej w oparciu o wystawione przez nich faktury VAT uprawnia Wnioskodawcę do uznania, że zostały spełnione przesłanki z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT dające Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez Wnioskodawcę w związku wykorzystaniem tych usług (świadczonych przez AS i AI) do działalności opodatkowanej VAT, prowadzonej przez Wnioskodawcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

określenia czy rozliczanie w formie pieniężnej talonów stanowi usługę podlegającą opodatkowaniu – jest prawidłowe,
prawa do odliczenia podatku VAT z faktur wystawianych na rzecz Wnioskodawcy przez AI oraz AS – jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.) – zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE. Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów i tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Wskazać należy, że podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. bonusy pieniężne (premie pieniężne, rabaty, bonifikaty) nabywcom. Skutki podatkowe dotyczące wypłacania bonusów pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, m.in. od ustalenia, za co faktycznie bonusy pieniężne zostały wypłacone, tzn. czy ich przyznanie uwarunkowane jest wykonaniem dodatkowych czynności, czy dotyczą konkretnych dostaw, czy też odnoszą się do wszystkich dostaw w określonym czasie itp.

W praktyce występują również sytuacje, w których w zamian za udzielenie bonusów ma miejsce świadczenie innych usług, w tym usług o charakterze promocyjnym, marketingowym, reklamowym. W takiej sytuacji należy uznać, że wypłacony bonus pieniężny związany jest z określonymi zachowaniami nabywcy, a zatem ze świadczeniem usług przez nabywcę otrzymującego taki bonus, które to usługi podlegają opodatkowaniu na ogólnych zasadach.

Wskazać w tym miejscu należy, że od dnia 1 stycznia 2019 r. do ustawy o podatku od towarów i usług zostały wprowadzone dodatkowe przepisy mające na celu implementację Dyrektywy Rady (UE) 2016/1065 z dnia 27 czerwca 2016 r. zmieniającej Dyrektywę 2006/112/WE w odniesieniu do bonów na towary lub usługi (Dz. Urz. UE L 177 z 1 lipca 2016 r.). Celem wprowadzonych przepisów jest uproszczenie, modernizacja i ujednolicenie przepisów ustawy VAT mających zastosowanie do bonów na towary lub usługi.

Regulacje dotyczące bonów zostały wprowadzone do ustawy o VAT w celu zapewnienia pewnego i jednolitego podejścia, zachowania spójności z zasadami ogólnego podatku konsumpcyjnego dokładnie proporcjonalnego do ceny towarów i usług oraz w celu uniknięcia niespójności, zakłóceń konkurencji, podwójnego opodatkowania lub braku opodatkowania oraz aby ograniczyć ryzyko unikania opodatkowania.

Zgodnie z art. 2 pkt 41 ustawy, przez bony rozumie się instrument, z którym wiąże się obowiązek jego przyjęcia jako wynagrodzenia lub części wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, w przypadku którego towary, które mają zostać dostarczone, lub usługi, które mają zostać wykonane, lub tożsamość potencjalnych dostawców lub usługodawców są wskazane w samym instrumencie lub określone w powiązanej dokumentacji, w tym w warunkach wykorzystania tego instrumentu.

Stosownie do art. 2 pkt 43 ustawy, przez bon jednego przeznaczenia rozumie się bon, w przypadku którego miejsce dostawy towarów lub świadczenia usług, których bon dotyczy, oraz kwota należnego podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze z tytułu dostawy tych towarów lub świadczenia tych usług są znane w chwili emisji tego bonu.

Natomiast przez bon różnego przeznaczenia rozumie się bon inny niż bon jednego przeznaczenia (art. 2 pkt 44 ustawy).

Emisja bonu, w myśl art. 2 pkt 42 ustawy, to pierwsze wprowadzenie bonu do obrotu. Przez transfer bonu rozumie się emisję bonu oraz każde przekazanie tego bonu po jego emisji (art. 2 pkt 45 ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, że ze względu na przeznaczenie można wyróżnić bony jednego przeznaczenia (SPV) oraz bony różnego przeznaczenia (MPV). Różnica pomiędzy tymi dwoma rodzajami bonów przejawia się w tym, że w przypadku bonów jednego przeznaczenia już w momencie ich emisji znane jest miejsce dostawy towarów lub świadczenia usług, których ten bon dotyczy oraz znana jest kwota należnego podatku lub podatku od wartości dodanej z tytułu dostawy tych towarów lub świadczenia usług, podczas gdy takich informacji w momencie emisji bonów różnego przeznaczenia nie ma.

Zasady dotyczące opodatkowania transferu bonów SPV i MPV zostały przedstawione w dziale II rozdziale 2a ustawy „Opodatkowanie w przypadku stosowania bonów”.

Zgodnie z art. 8a ust. 1 ustawy, transfer bonu jednego przeznaczenia dokonany przez podatnika działającego we własnym imieniu uznaje się za dostawę towarów lub świadczenie usług, których ten bon dotyczy.

Jak stanowi art. 8a ust. 2 ustawy, faktycznego przekazania towarów lub faktycznego świadczenia usług w zamian za bon jednego przeznaczenia przyjmowany przez dostawcę lub usługodawcę jako wynagrodzenie lub część wynagrodzenia nie uznaje się za niezależną transakcję w części, w której wynagrodzenie stanowił bon.

Stosownie do art. 8a ust. 3 ustawy, jeżeli transferu bonu jednego przeznaczenia dokonuje podatnik działający w imieniu innego podatnika, uznaje się, że taki transfer stanowi dostawę towarów lub świadczenie usług, których ten bon dotyczy, dokonane przez podatnika, w imieniu którego działa podatnik.

W myśl art. 8a ust. 4 ustawy, w przypadku gdy dostawca towarów lub usługodawca nie jest podatnikiem, który działając we własnym imieniu, wyemitował bon jednego przeznaczenia, uznaje się, że ten dostawca lub usługodawca dokonał odpowiednio dostawy towarów lub świadczenia usług, których ten bon dotyczy, na rzecz podatnika, który wyemitował ten bon.

Zgodnie z art. 8b ust. 1 ustawy, faktyczne przekazanie towarów lub faktyczne świadczenie usług dokonane w zamian za bon różnego przeznaczenia przyjmowany przez dostawcę lub usługodawcę jako wynagrodzenie lub część wynagrodzenia podlega opodatkowaniu podatkiem. Nie podlega opodatkowaniu podatkiem wcześniejszy transfer bonu różnego przeznaczenia.

Według art. 8b ust. 2 ustawy, w przypadku gdy transferu bonu różnego przeznaczenia dokonuje podatnik inny niż podatnik dokonujący czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem zgodnie z ust. 1, opodatkowaniu podatkiem podlegają usługi pośrednictwa oraz inne usługi, które można zidentyfikować, takie jak usługi dystrybucji lub promocji, dotyczące tego bonu.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi program lojalnościowy pod nazwą (…) oraz (…), mający charakter konkursu dla Autoryzowanych Instalatorów (AI) i Serwisantów (AS) promujący urządzenia marki (…). W ramach tej akcji Autoryzowani Instalatorzy bądź Serwisanci, którzy dokonają instalacji urządzenia marki (…) u konsumenta, są honorowani talonem premiowym o określonej wartości. Talon ten mogą wymienić w SA na gotówkę bądź nagrody rzeczowe.

Faktury dokumentują rozliczenie talonów premiowych – konkurs dla instalatorów za wykonane usługi marketingowe w postaci promocji wyrobów marki (…).

Świadczenia wykonane na podstawie talonu – gotówka lub nagrody rzeczowe stanowią wynagrodzenie za świadczoną usługę marketingową promocji i zachęty do zakupu i montażu urządzeń Wnioskodawcy, a więc świadczoną na rzecz Wnioskodawcy.

Świadczenie usługi promocyjnej, polega na pomocy w wyborze konkretnego urządzenia marki (…), które są sprzedawane poprzez sieć autoryzowanych dystrybutorów, którzy w swojej ofercie mają również urządzenia – produkty różnych firm konkurencyjnych. Talon premiowy stanowi zachętę do lansowania i promowania u klienta ostatecznego wyrobów SA. Dowodem wykonania usługi marketingowej na rzecz SA jest dokonanie montażu kotła u klienta, którego dany AS lub AI SA przekonał do zakupu kotła marki (…).

AI lub AS otrzymuje talon w zamian za promowanie produktu po zakupie przez klienta w momencie jego montażu. Talon jest umieszczany w opakowaniu łącznie z wyrobem i dokumentacją obsługową i gwarancyjną.

Talony nie są przekazywane bezpośrednio konkretnym AS lub AI ani odpłatnie ani nieodpłatnie. Talon jest umieszczany w opakowaniu jednostkowym razem z kotłem i dokumentacją kotła a AI lub AS podczas montażu wyjmuje talon z opakowania wyrobu.

Na talonach są opisane zasady prowadzenia akcji talonowej (Regulamin). Na talonie jest opisane jakiego wyrobu dotyczy, jakie warunki muszą być spełnione (usługa marketingowa promocji), aby talon mógł być zrealizowany i w jaki sposób można go rozliczyć.

Nieodpłatne przekazanie towarów AI lub AS w zamian za talony następuje na cele związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy (na przekazywanych towarach jest logo Wnioskodawcy (SA)).

Wszystkie towary i usługi oferowane przez Wnioskodawcę do odbioru przez AI lub AS w ramach opisanej we Wniosku akcji talonowej są opodatkowane tą samą stawką podatku VAT.

Miejsce opodatkowania w chwili emisji talonów jest znane, ponieważ akcja talonowa obejmuje wyłącznie sprzedaż kotłów na terytorium Polski i uczestniczą w niej AI lub AS prowadzący działalność gospodarczą na terytorium Polski.

Opisane we wniosku talony nie stanowią instrumentu z którym wiąże się obowiązek ich przyjęcia jako wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenia usług. AI lub AS sami decydują czy chcą wziąć udział w konkursie.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy, Wnioskodawca w pierwszej kolejności powziął wątpliwości w zakresie uznania, czy przy rozliczaniu w formie pieniężnej talonów konkursowych w (…) z załączonego Systemu (…) w należy talony premiowe traktować jako bony jednego przeznaczenia (art. 8a ustawy) albo bony różnego przeznaczenia (art. 8b ustawy) czy też realizacja talonów stanowi usługę w rozumieniu art. 5 ustawy podlegającą opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Aby jasno określić, co stanowi bon na towary lub usługi do celów VAT, oraz odróżnić bony od instrumentów płatniczych, konieczne jest zdefiniowanie bonów, określając ich istotne cechy, w szczególności charakter uprawnienia, które wiąże się z danym bonem, oraz obowiązek przyjęcia go jako wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług. Celem ustalenia czy dany instrument stanowi bon za towary lub usługi do celów VAT należy sprawdzić, czy w danym indywidualnym przypadku została spełniona definicja bonu zawarta w art. 2 pkt 41 ustawy.

Jak wskazano wcześniej pod pojęciem bonu zawartym w ww. art. 2 pkt 41 ustawy, należy rozumieć instrument, z którym wiąże się obowiązek jego przyjęcia jako wynagrodzenia lub części wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług i w przypadku którego towary, które mają zostać dostarczone lub usługi, które mają zostać wykonane, lub tożsamość potencjalnych dostawców lub usługodawców są wskazane w samym instrumencie lub określone w powiązanej dokumentacji, w tym w warunkach wykorzystania tego instrumentu.

Dany instrument zachowuje swój charakter bonu, o ile płatności, przy których skorzystać można z takiego instrumentu, dotyczą ograniczonej liczby oznaczonych co do nazwy towarów lub usług lub gdy tożsamość potencjalnych oferentów dostaw towarów lub usług jest z góry znana.

Bon powinien ściśle wiązać się z dostawą towarów lub usług i ma zazwyczaj określony cel handlowy lub promocyjny, tj. stymulowanie sprzedaży określonych towarów lub usług i/lub ułatwianie płatności za takie towary lub usługi.

Określone w art. 2 pkt 41 ustawy brzmienie definicji bonu znajduje odzwierciedlenie w Dyrektywie Rady 2016/1065 z dnia 27 czerwca 2016 r. zmieniającej dyrektywę 2006/112/WE w odniesieniu do bonów na towary lub usługi (Dz. Urz. UE L 177 z 01.07.2016, str. 9). Przepis ten wprowadza wymóg, aby towary/usługi, których bon dotyczy lub tożsamość potencjalnych dostawców były wskazane w bonie lub określone w powiązanej dokumentacji. Przy czym w świetle definicji bonu, forma, w której bon jest emitowany, nie wpływa na uznanie takiego instrumentu za bon. Bon może mieć zatem postać fizyczną (materialną) lub formę elektroniczną. Ponadto zauważyć należy, że w motywie 6 preambuły dyrektywy 2016/1065 wskazano, że „bony mogą występować w formie fizycznej lub elektronicznej”.

Z definicji bonu wynika zatem, że jest to instrument, który może być przyjęty jako wynagrodzenie wyłącznie za dostawę towarów lub świadczenie usług. Również w motywie 4 preambuły dyrektywy 2016/1065 wskazano „Zasady te powinny dotyczyć wyłącznie bonów, w zamian za które uzyskać można towary lub usługi. Zasadom tym nie powinny jednak podlegać instrumenty uprawniające posiadacza do zniżki przy zakupie towarów lub usług, ale nieuprawniające do otrzymania takich towarów lub usług”.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy należy zauważyć, że jak wskazuje Wnioskodawca – za talony AI oraz AS mogą uzyskać następujące świadczenia od Wnioskodawcy – gotówkę lub nagrody rzeczowe. Ponadto, jak wynika z opisu sprawy – talon stanowi potwierdzenie wykonania przez AI i AS usługi promocji wyświadczonej na rzecz Wnioskodawcy. Jak bowiem wynika z opisu sprawy, aby rozliczyć talon w dotychczasowej wersji papierowej, AI lub AS po wypełnieniu przesyła talon lub zbiorczo talony z jednego miesiąca do SA i załącza do nich fakturę VAT opiewającą na łączną wartość talonów oraz podatek VAT wg stawki 23%. Świadczenia wykonane na podstawie talonu – gotówka lub nagrody rzeczowe stanowią wynagrodzenie za świadczoną usługę marketingową promocji i zachęty do zakupu i montażu urządzeń Wnioskodawcy, a więc świadczoną na rzecz Wnioskodawcy. Świadczenie usługi promocyjnej, polega na pomocy w wyborze konkretnego urządzenia marki (…), które są sprzedawane poprzez sieć autoryzowanych dystrybutorów, którzy w swojej ofercie mają również urządzenia – produkty różnych firm konkurencyjnych. Talon premiowy stanowi zachętę do lansowania i promowania u klienta ostatecznego wyrobów SA. Dowodem wykonania usługi marketingowej na rzecz SA jest dokonanie montażu kotła u klienta, którego dany AS lub AI SA przekonał do zakupu kotła marki (…). AI lub AS otrzymuje talon w zamian za promowanie produktu po zakupie przez klienta w momencie jego montażu. Talon jest umieszczany w opakowaniu łącznie z wyrobem i dokumentacją obsługową i gwarancyjną.

Do końca br. roku według „(…)” aby rozliczyć talon w dotychczasowej wersji papierowej, AI lub AS po wypełnieniu przesyła talon lub zbiorczo talony z jednego miesiąca do SA i załącza do nich fakturę VAT opiewającą na łączną wartość talonów oraz podatek VAT wg stawki 23%. Według nowego systemu „(…)”, który obowiązuje od 1 października 2020 r. do 31 grudnia 2021 r. talony nadal będą miały wersję papierową, ale ich rozliczanie będzie następowało poprzez zalogowanie się do systemu spółki pod nazwą „(…)” i zeskanowanie kodu (…). Po pozytywnej weryfikacji talonu zostaną AS lub AI nadane uprawnienia do korzystania z systemu rozliczeń. Po uzyskaniu uprawnienia do rozliczenia talonu, AI lub AS wystawia fakturę VAT bądź określa rodzaj nagrody rzeczowej odpowiadającej wartości zarejestrowanego talonu (talonów). Opisane we wniosku talony nie stanowią instrumentu, z którym wiąże się obowiązek ich przyjęcia jako wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenia usług. AI lub AS sami decydują czy chcą wziąć udział w konkursie.

Zatem, odnosząc ww. definicję bonu określoną w art. 2 pkt 41 ustawy o podatku od towarów i usług do przedstawionego w niniejszej sprawie opisu funkcjonowania talonów – przy rozliczaniu w formie pieniężnej tych talonów konkursowych, uznać należy, że opisane we wniosku talony rozliczane za gotówkę (gdy AI i AS otrzymują w rozliczeniu środki pieniężne) nie stanowią bonów w rozumieniu art. 2 pkt 41 ustawy. Z definicji bonu wynika bowiem, że dany instrument zachowuje swój charakter bonu, o ile płatności, przy których skorzystać można z takiego instrumentu, dotyczą ograniczonej liczby oznaczonych co do nazwy towarów lub usług lub gdy tożsamość potencjalnych oferentów dostaw towarów lub usług jest z góry znana. W analizowanej sprawie przy rozliczeniu w formie pieniężnej talonów nie dochodzi do dostawy towarów czy świadczenia usługi ze strony Wnioskodawcy na rzecz AI i AS. W tej sytuacji Wnioskodawca rozliczając talon w formie pieniężnej z AS i AI dokona zapłaty w gotówce za świadczone przez AI oraz AS usługi promocji towarów wyprodukowanych przez Wnioskodawcę. Ponadto opisane we wniosku talony nie stanowią instrumentu, z którym wiąże się obowiązek ich przyjęcia jako wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenia usług.

W świetle przedstawionych we wniosku okoliczności uznać zatem należy, że przy rozliczeniu w formie pieniężnej talonów konkursowych w (…) talony premiowe nie stanowią bonów w rozumieniu art. 2 pkt 41 ustawy, a tym samym nie stanowią bonów jednego przeznaczenia ani bonów różnego przeznaczenia.

Odnosząc się do kwestii ustalenia, czy realizacja talonów stanowi usługę w rozumieniu art. 5 ustawy, podlegającą opodatkowaniu na zasadach ogólnych należy w szczególności zaznaczyć, że pojęcie „świadczenia usług” ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się podatnika – niebędące dostawą towarów – na rzecz innego podmiotu, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieuczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Wobec tego należy stwierdzić, że każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi co do zasady usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia;
świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem.

Należy w tym miejscu wskazać, że kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

I tak, w wyroku z dnia 15 lipca 1982 r. w sprawie C-89/91 Hong-Kong Trade Development Council, TSUE stwierdził, że wskazane w sprawie czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Analizując głębiej ten problem TSUE w wyroku z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council stwierdził, że czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem.

Pojęcie „odpłatności” pojawiło się również w orzeczeniu z dnia 5 lutego 1981 r. C-154/80, które zapadło na tle przepisów I Dyrektywy VAT z dnia 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych (67/227/EWEC). Trybunał wskazał, że termin „zapłata” stanowi integralną część przepisów prawa wspólnotowego, które nie odwołuje się do prawa państw członkowskich dla ustalenia jego znaczenia i zakresu. Stąd też wykładnia tego wyrażenia nie może być pozostawiona dyskrecjonalnemu władztwu każdego państwa członkowskiego. Ponadto, TSUE przypomniał, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego. W końcu – jak wskazał Trybunał – świadczenie wzajemne musi stanowić pewną wartość subiektywną, gdyż podstawą opodatkowania jest świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane, nie zaś wartość otrzymana według kryteriów obiektywnych.

Na uwagę zasługuje tutaj także orzeczenie z dnia 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93 pomiędzy R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (Holandia), gdzie podkreślono, że dla wystąpienia opodatkowania podatkiem od towarów i usług konieczne staje się zaistnienie bezpośredniego związku płatności z konkretną czynnością oraz istnienie konsumenta tej czynności.

Zatem, pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu świadczącego usługę do żądania od odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub jej ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Podsumowując należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to odpłatne świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z okoliczności sprawy wynika, że na podstawie programu lojalnościowego AI lub AS świadczą/będą świadczyć usługi o charakterze promocyjnym i marketingowym na rzecz Spółki. Za należyte świadczenie Usług AI lub AS otrzyma wynagrodzenie m.in. w formie gotówkowej po rozliczeniu talonu. Jak bowiem wynika z opisu sprawy, aby rozliczyć talon w dotychczasowej wersji papierowej, AI lub AS po wypełnieniu przesyła talon lub zbiorczo talony z jednego miesiąca do SA i załącza do nich fakturę VAT opiewającą na łączną wartość talonów oraz podatek VAT wg stawki 23%. Po pozytywnej weryfikacji talonu zostaną AS lub AI nadane uprawnienia do korzystania z systemu rozliczeń. Po uzyskaniu uprawnienia do rozliczenia talonu, AI lub AS wystawia fakturę VAT bądź określa rodzaj nagrody rzeczowej odpowiadającej wartości zarejestrowanego talonu (talonów). Świadczenia wykonane na podstawie talonu – gotówka lub nagrody rzeczowe stanowią wynagrodzenie za świadczoną usługę marketingową promocji i zachęty do zakupu i montażu urządzeń Wnioskodawcy, a więc świadczoną na rzecz Wnioskodawcy.

Tym samym, w przedmiotowej sprawie będzie istniał bezpośredni związek pomiędzy wykonywanymi czynnościami przez AI lub AS a wypłaconym im przez Wnioskodawcę wynagrodzeniem (w formie gotówkowej), ponieważ przyznanie wynagrodzenie będzie wynikało ze spełnienia przesłanek ustalonych w Regulaminie programu lojalnościowego. Wobec powyższego, otrzymane przez AI lub AS Wynagrodzenie będzie stanowiło wynagrodzenie za świadczone przez Autoryzowanych Instalatorów lub Serwisantów na rzecz Spółki usługi, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, które będą podlegać opodatkowaniu zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Tym samym, realizacja talonów konkursowych w formie pieniężnej w (…) stanowi usługę w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Wnioskodawca ma także wątpliwości, czy jest uprawniony do odliczenia podatku VAT wykazanego na wystawionych przez AS lub AI fakturach na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że nabywane przez Wnioskodawcę usługi promocji produktów służą do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Spółka – jak wynika z treści wniosku – nabywając ww. usługi, będzie działała w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, i tym samym w charakterze podatnika VAT, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Podkreślić należy, że zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy, przysługuje podatnikowi w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy i uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W rozpatrywanej sprawie obydwa warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy będą spełnione, ponieważ Zainteresowany jest podatnikiem podatku do towarów i usług oraz zamierza wykorzystywać nabywane usługi do wykonania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji, mając na uwadze powołane przepisy w okolicznościach analizowanej sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia wykazanego na wystawionych przez AS lub AI fakturach podatku VAT na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy. Prawo to będzie przysługiwać pod warunkiem niezaistnienia ograniczeń wynikających z art. 88 ustawy.

Tym samym, stanowisko w zakresie pytania nr 2 uznano za prawidłowe.

Tutejszy Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, bądź własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Należy ponadto zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin