Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.690.2020.4.KP
z 24 lutego 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2020 r. (data wpływu 10 listopada 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 2 lutego 2021 r. (data wpływu 3 lutego 2021 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 8 stycznia 2021 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.690.2020.3.KP (doręczone stronie w dniu 27 stycznia 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży srebrnych monet (pytanie nr 2 wniosku) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 listopada 2020 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży srebrnych monet (pytanie nr 2 wniosku). Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 2 lutego 2021 r. (data wpływu 3 lutego 2021 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 8 stycznia 2021 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.690.2020.3.KP.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca ma zamiar sprzedać część majątku osobistego w postaci srebrnych monet - zarówno bulionowych, jak i kolekcjonerskich.

Monety były kupowane od polskich i zagranicznych dealerów, ponad pół roku temu. Wnioskodawca kilkukrotnie dokonał zakupu, nabywając łącznie 10 000 uncji (uncja 31,10 g). Monety od początku przechowywane są w Polsce, w miejscu zorganizowanym przez Wnioskodawcę.

Sprzedaż monet ma nastąpić jako kilka transakcji, za pośrednictwem portali ogłoszeniowych (takich jak np. …) lub aukcyjnych (...) lub u dealera, poprzez wystawienie pojedynczych monet bądź ich zestawów (np. zestaw 500 sztuk monet bądź pakiet kilku zestawów po 500 sztuk monet).

Sprzedaż nie będzie poprzedzona żadnymi ogłoszeniami ani innymi czynnościami typowymi dla osób prowadzących działalność gospodarczą. Wnioskodawca nie zamierza podejmować działań reklamowych czy marketingowych. Działania Wnioskodawcy ograniczą się do umieszczenia oferty na tym jednym portalu. Wnioskodawca nie umieści do ogłoszenia żadnych linków na innych portalach, w tym portalach społecznościowych, nie wyróżni oferty ani nie będzie jej pozycjonował w wyszukiwarce. Tym samym sprzedaż nie będzie dokonana w ramach prowadzenia działalności gospodarczej.

W odpowiedzi na wezwanie Wnioskodawca wskazał, że nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz nie jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca wskazał, że w lipcu 2020 r. dokonał zbycia łącznie ponad tysiąc kilogramów srebra w postaci sztabek, sprzedaż odbyła się za pomocą pośrednictwem platformy internetowej (…). Ponadto Wnioskodawca zamierza w przyszłości nabywać i sprzedawać srebro bądź inne rzeczy w celu ich dalszej odsprzedaży. Przedmiotem dostawy będą monety, które mają wartość inwestycyjną i kolekcjonerską, nie były używane jako środek płatniczy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż srebrnych monet dokonana przez osobę fizyczną ponad pół roku po ich zakupie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług? (pytanie nr 2 wniosku).

Zdaniem Wnioskodawcy:

Co do zasady srebro (sztabki srebra, monety bulionowe) jako tzw. przedmioty kolekcjonerskie - objęte są podatkiem VAT. Trzeba jednak mieć na uwadze, że sprzedaż będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT wyłącznie w sytuacji, gdy transakcja zbycia dokonana zostanie przez osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, która prowadzi działalność gospodarczą. W niniejszym przypadku Wnioskodawca dokona sprzedaży jako osoba fizyczna, a więc nie będzie wystawiał swoim kontrahentom faktur. Jak wskazano powyżej, sposób działania Wnioskodawcy nie będzie spełniał definicji działalności gospodarczej.

W związku z powyższym, sprzedaż nie powinna zostać opodatkowana podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą” opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (…) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednak nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe przepisy pozwalają stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Tym samym, nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Wobec tego, właściwe jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników podatku VAT w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej. W tym kontekście, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych, okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Jednakże każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania rzeczy dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT jest uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Zatem wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży towarów jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca ma zamiar sprzedać srebrne monety - zarówno bulionowe, jak i kolekcjonerskie. Monety były kupowane od polskich i zagranicznych dealerów, ponad pół roku temu. Wnioskodawca kilkukrotnie dokonał zakupu, nabywając łącznie 10 000 uncji (uncja 31,10 g). Monety od początku przechowywane są w Polsce, w miejscu zorganizowanym przez Wnioskodawcę. Sprzedaż monet ma nastąpić jako kilka transakcji, za pośrednictwem portali ogłoszeniowych (takich jak np….) lub aukcyjnych (….) lub u dealera, poprzez wystawienie pojedynczych monet bądź ich zestawów (np. zestaw 500 sztuk monet bądź pakiet kilku zestawów po 500 sztuk monet). Wnioskodawca nie jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca w lipcu 2020 r. dokonał zbycia łącznie ponad tysiąc kilogramów srebra w postaci sztabek, sprzedaż odbyła się za pomocą pośrednictwem platformy internetowej ….. Ponadto Wnioskodawca zamierza w przyszłości nabywać i sprzedawać srebro bądź inne rzeczy w celu ich dalszej odsprzedaży. Przedmiotem dostawy będą monety, które mają wartość inwestycyjną i kolekcjonerską, nie były używane jako środek płatniczy.

Wnioskodawca ma wątpliwości czy sprzedaż srebrnych monet dokonana przez osobę fizyczną ponad pół roku po ich zakupie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Aby odpowiedzieć na zadane pytanie należy w pierwszej kolejności ustalić, czy Wnioskodawca z tytułu planowanej sprzedaży srebrnych monet będzie działał jako podatnik podatku VAT zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z wyżej cytowanymi przepisami podmiot dokonujący dostawy towarów będzie podatnikiem podatku od towarów i usług wówczas, gdy dostawa ta będzie wykonywana w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
braku opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży srebrnych monet (pytanie nr 2 wniosku).

W przedmiotowym przypadku mając na uwadze okoliczności sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca będzie występował w charakterze podatnika podatku do towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy w przedmiotowej transakcji.

W analizowanym przypadku Wnioskodawca sprzedając srebrne monety nie będzie korzystać z przysługującego mu prawa do rozporządzania majątkiem osobistym. Czynność ta będzie wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Z okoliczności sprawy jednoznacznie wynika, że aktywność Wnioskodawcy wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W niniejszej sprawie wystąpił ciąg zdarzeń, które wskazują na aktywność Wnioskodawcy podobne do działań handlowca, zajmującego się profesjonalnym obrotem gospodarczym. Jak wskazał Wnioskodawca sprzedaż monet, które mają wartość inwestycyjną i kolekcjonerską oraz nie były używane jako środek płatniczy, ma nastąpić w kilku transakcjach, za pośrednictwem portali ogłoszeniowych (takich jak np….) lub aukcyjnych (…) lub u dealera, poprzez wystawienie pojedynczych monet bądź ich zestawów (np. zestaw 500 sztuk monet bądź pakiet kilku zestawów po 500 sztuk monet). Wnioskodawca wskazał, że w lipcu 2020 r. dokonał zbycia łącznie ponad tysiąc kilogramów srebra w postaci sztabek, sprzedaż odbyła się za pomocą pośrednictwem platformy internetowej …. Ponadto Wnioskodawca zamierza w przyszłości nabywać i sprzedawać srebro bądź inne rzeczy w celu ich dalszej odsprzedaży.

Zatem nie można się zgodzić z Wnioskodawcą, że sposób działania Wnioskodawcy nie będzie spełniał definicji działalności gospodarczej, ponieważ w niniejszej sprawie Wnioskodawca dokonał zakupu srebrnych monet w celu ich późniejszej sprzedaży. Ponadto Wnioskodawca będzie sprzedawał monety za pośrednictwem portali ogłoszeniowych (np. …) lub aukcyjnych (…) lub u dealera, poprzez wystawienie pojedynczych monet bądź ich zestawów. Dodatkowo Wnioskodawca wskazał, że nabył i sprzedał tysiąc kilogramów sztabek srebra oraz w przyszłości zamierza nabywać inne rzeczy albo prawa w celu ich późniejszej odsprzedaży. Tym samym Wnioskodawca dokonując sprzedaży srebrnych monet będzie działał w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W konsekwencji, planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż srebrnych monet będzie dokonywana w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy i z tego tytułu Wnioskodawca będzie występował w charakterze podatnika podatku do towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy i tym samym czynność dostawy srebrnych monet będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Jednakże, zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do ustawy, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy zwalnia się od podatku transakcje, łącznie z pośrednictwem, dotyczące walut, banknotów i monet używanych jako prawny środek płatniczy, z wyłączeniem banknotów i monet będących przedmiotami kolekcjonerskimi, za które uważa się monety ze złota, srebra lub innego metalu oraz banknoty, które nie są zwykle używane jako prawny środek płatniczy lub które mają wartość numizmatyczną.

Stosownie do tego przepisu, transakcje dotyczące monet ze złota, srebra lub innego metalu oraz banknotów są wyłączone ze zwolnienia w dwóch przypadkach:

• gdy monety te nie są zwykle używane jako prawny środek płatniczy lub
  

• gdy monety mają wartość numizmatyczną.
  
  
  

Należy zauważyć, że ustawodawca posługuje się pojęciami, „nie są zwykle używane jako środek płatniczy” oraz „wartość numizmatyczna”.

W związku z tym, że w ustawie brak jest definicji słowa „zwykle” oraz „numizmatyczny” należy posłużyć się definicjami tych określeń zawartymi w Słowniku języka polskiego. Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN znajdującym się na stronie internetowej www.sjp.pwn.pl „zwykle” oznacza „najczęściej”, „przeważnie”, zaś „numizmat” to „dawna moneta lub medal mające wartość zabytkową”.

Ze zdarzenia opisanego we wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza sprzedać srebrne monety bulionowe jak i kolekcjonerskie za pośrednictwem portali ogłoszeniowych (takich jak np. …) lub aukcyjnych (…) lub u dealera, poprzez wystawienie pojedynczych monet bądź ich zestawów (np. zestaw 500 sztuk monet bądź pakiet kilku zestawów po 500 sztuk monet). Monety zastały zakupione przez Wnioskodawcę w celu ich dalszej odsprzedaży. Przedmiotem dostawy będą monety, które mają wartość inwestycyjną i kolekcjonerską, nie były używane jako środek płatniczy.

Powyższa okoliczność powoduje, że do sprzedaży monet srebrnych opisanych we wniosku tj. bulionowych jak i kolekcjonerskich, które to monety nie występują w roli środka płatniczego, nie może być zastosowane zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy.

W konsekwencji, dostawa przedmiotowych srebrnych monet, z uwagi na fakt, że nie będzie korzystała ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy, będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług właściwą stawką podatku VAT.

Jednocześnie tut. Organ wskazuje, że jeśli Wnioskodawca spełni warunki określone w art. 120 ustawy, to będzie mógł korzystać z możliwości opodatkowania dostawy przedmiotowych monet w procedurze VAT-marża.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Tut. Organ informuje, ze w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (pytanie nr 1 wniosku) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ wskazuje, że kwestia ustalenia wysokości stawki podatku VAT dla dostawy towarów lub świadczenia usług od dnia 1 lipca 2020 r. może być rozstrzygnięta tylko w ramach wydania wiążącej informacji stawkowej określonej w art. 42a ustawy o VAT.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.