Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.689.2020.4.KP
z 24 lutego 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2020 r. (data wpływu 10 listopada 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 2 lutego 2021 r. (data wpływu 3 lutego 2021 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 8 stycznia 2021 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.689.2020.3.KP (doręczone stronie w dniu 27 stycznia 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych sprzedaży sztabek srebra (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 listopada 2020 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych sprzedaży sztabek srebra (pytanie oznaczone we wniosku nr 3). Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 2 lutego 2021 r. (data wpływu 3 lutego 2021 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 8 stycznia 2021 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.689.2020.3.KP.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W marcu 2019 r. Wnioskodawca założył na platformie internetowej (…) konto o nazwie (…). Platforma zajmuje się sprzedażą i zakupem złota i srebra inwestycyjnego oraz jest dostawcą usługi fizycznego przechowywania kruszców w wyspecjalizowanych skarbcach.

Wnioskodawca od maja 2019 r. dokonywał wpłat ze swojego rachunku bankowego na rachunek (…) z tytułu zakupu srebra (w postaci sztabek). Srebro zostało nabyte po aktualnej cenie transakcyjnej oferowanej przez sprzedawcę. Wnioskodawca nabył towar jako osoba fizyczna, do swojego majątku osobistego, jako lokata kapitału.

W okresie maj 2019 - maj 2020 r. Wnioskodawca dokonał kilka transakcji zakupu, łącznie nabywając tysiąc kilogramów srebra.

Srebro było przechowywane, na mocy umowy przechowania, wyłącznie w skarbcu w Szwajcarii, w Zurychu. Tym samym, sztabki nigdy nie były magazynowane w Polsce, zaś o własności świadczył jedynie zapis elektroniczny. Opłata za przechowywanie i ubezpieczenie srebra znajdującego się fizycznie w Zurychu wynosiła 0,48% rocznie, liczona od wartości posiadanego srebra (w dolarach). Wnioskodawca co miesiąc uiszczał opłatę z tytułu przechowania.

W lipcu 2020 r. Wnioskodawca sprzedał zakupiony towar. Sprzedaż nie była poprzedzona żadnymi ogłoszeniami ani innymi czynnościami typowymi dla osób prowadzących działalność gospodarczą. Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań reklamowych czy marketingowych. Całe posiadane srebro Wnioskodawca wystawił do sprzedaży na platformie (…) i kilka godzin później zostało ono sprzedane. Działania Wnioskodawcy ograniczyły się do umieszczenia oferty na tym jednym portalu. Wnioskodawca nie umieścił do ogłoszenia żadnych linków na innych portalach, w tym portalach społecznościowych, nie wyróżnił oferty ani jej nie pozycjonował w wyszukiwarce. Tym samym, nie można uznać, że sprzedaż była dokonana w ramach prowadzenia działalności gospodarczej.

W odpowiedzi na wezwanie Wnioskodawca wskazał, że stał się właścicielem sztabek srebra, które mają postać fizyczną, nie jest to jedynie srebro „wirtualne”, na które otrzymuje certyfikaty. Zakup nastąpił ze środków własnych, bez udziału kredytów bankowych i pożyczek prywatnych. Odbyło się kilkanaście transakcji, w roku 2019 oraz w styczniu i lutym 2020 r. Ponadto Wnioskodawca nabył również srebrne monety w celach inwestycyjno-lokacyjnych. Do chwili obecnej ich nie sprzedał. Monety srebrne Wnioskodawca kupował w Polsce jak i za granicą. W przyszłości Wnioskodawca zamierza sprzedać wszystkie posiadane srebrne monety, łącznie 10 000 uncji. Wnioskodawca traktował ich zakup jako formę zabezpieczenia na przyszłość ze względu na niepewne czasy i niepewną walutę. Zainteresowany planuje sprzedać monety po uzyskaniu interpretacji podatkowej w tym przedmiocie tj. w przeciągu kilku najbliższych miesięcy lub lat. Ponadto Wnioskodawca zamierza w przyszłości nabywać inne rzeczy albo prawa w celu ich późniejszej sprzedaży. Zakup, jak i sprzedaż monet srebrnych nastąpi na różnych portalach internetowych, jak również u dilerów zajmujących się sprzedażą i skupem monet srebrnych. Wnioskodawca nie prowadzi zarejestrowanej działalności gospodarczej w formie jednoosobowej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz nie jest zarejestrowany jako podatnik podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy odpłatne zbycie srebra, które przez cały okres posiadania znajdowało się w Szwajcarii, dokonane za pośrednictwem platformy internetowej, jako osoba fizyczna, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawca dokonał sprzedaży srebra jako osoba fizyczna. Sztabki, które były przedmiotem transakcji przez cały okres ich posiadania przez Wnioskodawcę znajdowały się w Szwajcarii zaś sprzedaż nastąpiła za pośrednictwem portalu ... Sposób sprzedaży nie nosił znamion działalności gospodarczej, zaś okoliczności transakcji zostały szczegółowo opisane powyżej. Co również istotne Wnioskodawca nie wystawił z tytułu tych transakcji faktur. Jedną z zasad podatku od towarów i usług jest zasada terytorialności. Oznacza ona, że zasadniczo poszczególne transakcje podlegają opodatkowaniu w miejscu, w którym są wykonane. Przykładem zastosowania tej reguły jest art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, który wskazuje, że opodatkowaniu tym podatkiem w Polsce podlega dostawa towarów i świadczenie usług na terytorium kraju. W niniejszym stanie faktycznym, sprzedaż sztabek nie nastąpiła w Polsce, bowiem sztabki nigdy się tutaj nie znajdowały. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie jest obowiązany do uiszczania podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu tym podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez terytorium kraju - zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Natomiast w myśl art. 2 pkt 4 ustawy przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a. Zaś stosownie do art. 2 pkt 5 ustawy przez terytorium państwa trzeciego należy rozumieć terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Ponadto stosownie do art. 2 ust. 7 ustawy przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Z kolei przez eksport towarów, zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy, rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych

– jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Natomiast stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zaś w myśl art. 13 ust. 1 ustawy przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Ponadto na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe przepisy pozwalają stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Tym samym, nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Wobec tego, właściwe jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników podatku VAT w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej. W tym kontekście, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych, okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Jednakże każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania rzeczy dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT jest uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Zatem wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży towarów jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w marcu 2019 r. założył na platformie internetowej … konto. Platforma zajmuje się sprzedażą i zakupem złota i srebra inwestycyjnego oraz jest dostawcą usługi fizycznego przechowywania kruszców w wyspecjalizowanych skarbcach. Wnioskodawca od maja 2019 r. dokonywał wpłat ze swojego rachunku bankowego na rachunek ... z tytułu zakupu srebra (w postaci sztabek). Srebro zostało nabyte po aktualnej cenie transakcyjnej oferowanej przez sprzedawcę. Wnioskodawca nabył towar jako osoba fizyczna, do swojego majątku osobistego, jako lokata kapitału. W okresie maj 2019 - maj 2020 r. Wnioskodawca dokonał kilku transakcji zakupu, łącznie nabywając tysiąc kilogramów srebra. Srebro było przechowywane, na mocy umowy przechowania, wyłącznie w skarbcu w Szwajcarii, w Zurychu. Tym samym, sztabki nigdy nie były magazynowane w Polsce, zaś o własności świadczył jedynie zapis elektroniczny. Opłata za przechowywanie i ubezpieczenie srebra znajdującego się fizycznie w Zurychu wynosiła 0,48% rocznie, liczona od wartości posiadanego srebra (w dolarach). Wnioskodawca co miesiąc uiszczał opłatę z tytułu przechowania. W lipcu 2020 r. Wnioskodawca sprzedał zakupiony towar. Całe posiadane srebro Wnioskodawca wystawił do sprzedaży na platformie (…) i kilka godzin później zostało ono sprzedane. Działania Wnioskodawcy ograniczyły się do umieszczenia oferty na tym jednym portalu. Wnioskodawca nie umieścił do ogłoszenia żadnych linków na innych portalach, w tym portalach społecznościowych, nie wyróżnił oferty ani jej nie pozycjonował w wyszukiwarce. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że stał się właścicielem sztabek srebra, które mają postać fizyczną, nie jest to jedynie srebro „wirtualne”, na które otrzymuje certyfikaty. Zakup nastąpił ze środków własnych, bez udziału kredytów bankowych i pożyczek prywatnych. Wnioskodawca nabył również srebrne monety w celach inwestycyjno-lokacyjnych. Do chwili obecnej ich nie sprzedał. Monety srebrne Wnioskodawca kupował w Polsce jak i za granicą. W przyszłości Wnioskodawca zamierza sprzedać wszystkie posiadane srebrne monety, łącznie 10 000 uncji. Wnioskodawca traktował ich zakup jako formę zabezpieczenia na przyszłość ze względu na niepewne czasy

i niepewną walutę. Ponadto Wnioskodawca zamierza w przyszłości nabywać inne rzeczy albo prawa w celu ich późniejszej sprzedaży. Wnioskodawca nie prowadzi zarejestrowanej działalności gospodarczej w formie jednoosobowej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz nie jest zarejestrowany jako podatnik podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca ma wątpliwości czy odpłatne zbycie srebra, które przez cały okres posiadania znajdowało się w Szwajcarii, dokonane za pośrednictwem platformy internetowej, jako osoba fizyczna, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Aby odpowiedzieć na zadane pytanie należy w pierwszej kolejności ustalić, czy Wnioskodawca
z tytułu przedmiotowej sprzedaży sztabek srebra będzie działał jako podatnik podatku VAT zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z wyżej cytowanymi przepisami podmiot dokonujący dostawy towarów będzie podatnikiem podatku od towarów i usług wówczas, gdy dostawa ta będzie wykonywana w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W przedmiotowym przypadku mając na uwadze okoliczności sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca będzie występował w charakterze podatnika podatku do towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy w przedmiotowej transakcji.

W analizowanym przypadku Wnioskodawca sprzedając sztabki srebra nie będzie korzystać
z przysługującego mu prawa do rozporządzania majątkiem osobistym. Czynność ta będzie wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Z okoliczności sprawy jednoznacznie wynika, że aktywność Wnioskodawcy wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W niniejszej sprawie wystąpił ciąg zdarzeń, które wskazują na aktywność Wnioskodawcy podobne do działań handlowca, zajmującego się profesjonalnym obrotem gospodarczym. Jak wskazał Wnioskodawca w okresie maj 2019 - maj 2020 r. dokonał kilku transakcji zakupu, łącznie nabywając tysiąc kilogramów srebra, które mają postać fizyczną, nie jest to jedynie srebro „wirtualne”. Całe posiadane srebro Wnioskodawca wystawił do sprzedaży na platformie (…) i kilka godzin później zostało ono sprzedane. Wnioskodawca nabył również srebrne monety w celach inwestycyjno-lokacyjnych, które w przyszłości zamierza sprzedać, łącznie 10 000 uncji. Ponadto Wnioskodawca zamierza w przyszłości nabywać inne rzeczy albo prawa w celu ich późniejszej sprzedaży.

Zatem nie można się zgodzić z Wnioskodawcą, że sposób przedmiotowej sprzedaży nie nosi znamion działalności gospodarczej, ponieważ w niniejszej sprawie Wnioskodawca dokonał zakupu sztabek srebra w celu ich późniejszej sprzedaży. Dodatkowo Wnioskodawca wskazał, że nabył również srebrne monety oraz w przyszłości zamierza nabywać inne rzeczy albo prawa w celu ich późniejszej odsprzedaży. Tym samym Wnioskodawca dokonując sprzedaży sztabek srebra będzie działał w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W konsekwencji, sprzedaż przez Wnioskodawcę sztabek srebra była dokonywana w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy i z tego tytułu Wnioskodawca będzie występował w charakterze podatnika podatku do towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Ponadto należy wskazać, że podatek od towarów i usług jest podatkiem o charakterze terytorialnym, co oznacza, że opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostaną uznane za wykonane w tym państwie, a ściślej te czynności, które zostaną uznane za wykonane w danym miejscu.

W tym miejscu należy wskazać, że stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

W przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych - miejscem dostawy towarów jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy (art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy).

Stosownie zaś do art. 22 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy miejscem rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów jest terytorium państwa trzeciego, dostawę towarów dokonywaną przez podatnika lub podatnika podatku od wartości dodanej, który jest również podatnikiem z tytułu importu albo zaimportowania tych towarów, uważa się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego importu albo zaimportowania tych towarów.

Odnosząc się do niniejszych wątpliwości Wnioskodawcy wskazać należy, że podatek od towarów i usług jest podatkiem o charakterze terytorialnym, co oznacza, że opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostaną uznane za wykonane w tym państwie, a ściślej te czynności, które zostaną uznane za wykonane w danym miejscu. Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w okresie maj 2019 - maj 2020 r. dokonał kilku transakcji zakupu, łącznie nabywając tysiąc kilogramów srebra. Srebro było przechowywane, na mocy umowy przechowania, wyłącznie w skarbcu w Szwajcarii, w Zurychu. Tym samym, sztabki nigdy nie były magazynowane w Polsce. Zatem skoro, w analizowanym przypadku w żadnym momencie towar nie znajduje się na terytorium Polski, a tym samym towar nie jest przemieszczany na terytorium Polski bądź z terytorium Polski Wnioskodawca nie jest zobowiązany naliczać i odprowadzać w Polsce podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży sztabek srebra.

Reasumując, nie można się zgodzić z Wnioskodawcą, że sposób jego działania nie będzie spełniał definicji działalności gospodarczej, ponieważ Wnioskodawca nabywa przedmiotowe sztabki srebra w celu ich dalszej odprzedaży oraz będzie działał w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem sprzedaż sztabek srebra została dokonana w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy i z tego tytułu Wnioskodawca będzie występował w charakterze podatnika podatku do towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Jednocześnie z uwagi na fakt, że w analizowanym przypadku w żadnym momencie towar nie znajdował się na terytorium Polski, a tym samym towar nie był przemieszczany na terytorium Polski bądź z terytorium Polski, to przedmiotowa dostawa nie podlega opodatkowaniu w Polsce.

Oceniając stanowisko Wnioskodawcy należy uznać je za nieprawidłowe ze względu na to, że zdaniem Wnioskodawcy sposób wykonywania przez niego czynności nie nosi znamion działalności gospodarczej w świetle uregulowań dotyczących podatku VAT.

Tut. Organ informuje, ze w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (pytania nr 1 i 2 wniosku) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.